Przemówienie Burmistrza

Przemówienie Burmistrza Opalenicy 20 listopada 2016 roku
Szanowni Mieszkańcy naszej opalenickiej małej Ojczyzny!
Wyjątkowy dzień dziś nam nastał. Wydarzenie, w którym tak licznie
uczestniczymy, ma ponadczasową wartość, wpisuje się na karty najnowszej historii
Opalenicy.
Pięknie witam przedstawicieli czterech pokoleń opaleniczan; reprezentacje
instytucji, szkół, organizacji społecznych i stowarzyszeń, kapłanów i wiernych z
miejscowych parafii.
Zarazem serdecznie dziękuję za czas ofiarowany swemu miastu.
Z dumą i wdzięcznością kłaniam się sztandarom i proporcowi,
reprezentującymi społeczność lokalną. Świadczą one o aktywności ludzkiego
działania i poczuciu patriotyzmu.
A dziś, w święto Chrystusa Króla Wszechświata, na mszy świętej, na
zakończenie obchodów rocznicy chrztu Polski uczestniczyliśmy w Jubileuszowym
Akcie Przyjęcia Jezusa za Króla i Pana. A teraz gromadzimy się w
uprzywilejowanym miejscu w panoramie miasta, gdzie świadectwo dziejów
Opalenicy XX i XXI wieku, i zachowania wiary katolickiej. Przed nami monument,
sprawiony zatroskaniem i odpowiedzialnością władz samorządowych za wszystko co
opalenickie.
Przyprowadziły nas dzwony z herbem Opalenicy. Stajemy tu jak, dwukrotnie
wcześniej, nasi przodkowie.
Zwartymi szeregami otaczamy symbol przy krzyżówce najważniejszych dróg
w mieście, pośród okazałego kościoła, ratusza i obiektu szkolnego z 1905 roku. Tu
krzyżuje się historia miasta i współczesność, o której poświadcza pobliski, pierwszy
w Opalenicy, skwer - Skwer Obrońców Wiary i Ojczyzny. Na tym skwerze pomnik
powstańczy i Ściana Pamięci, a na marmurowych tablicach liczne fakty i wydarzenia
oraz ich bohaterowie. Tam dziewięć dni temu obchodziliśmy Narodowe Święto święto odzyskania wymarzonej i wymodlonej niepodległości.
Przywołuję zatem wydarzenia poprzedzające nasze dzisiejsze świętowanie.
W jesienny czas - 11 listopada 1918 roku, a więc 98. lat temu Polska wyzwoliła
się z niewoli trzech zaborów: Prus, Rosji i Austrii. Modlitwą, pracą, ofiarą krwi
wybiła się na niepodległość. Dla uczczenia 10. rocznicy tego wielkiego wydarzenia,
sprawujący władzę w Opalenicy podjęli decyzję o ufundowaniu pomnika z figurą
Najświętszego Serca Pana Jezusa, w łączności z uhonorowaniem 25. lecia kapłaństwa
proboszcza Mieczysława Chudzińskiego. Pomnik, odsłonięty i poświęcony w
październiku roku następnego, przetrwał zaledwie dziesięć lat. W 1939 roku uległ
nienawiści Niemców do wszystkiego co polskie i katolickie.
W niezwykle trudnym, pierwszym powojennym roku, władze miejskie
postanowiły ponownie powrócić do ciągłości historycznej i odbudować pomnik Serca
Jezusowego. Uroczystość jego poświęcenia przez księdza Jana Kasiewicza miała
miejsce w święto Chrystusa Króla - 28 listopada 1945 roku. W atmosferze wniosłości
i uniesienia serc, z pomnika na tym samym miejscu, przemówiła Polska i Opalenica,
dając moc przetrwania po doświadczeniach okrutnej drugiej wojny światowej.
Trzynaście lat temu - 22 czerwca 2003 roku, na zakończenie obchodów 600lecia miasta i parafii, tak jak dziś, mieszkańcy grodu Opalińskich, gremialnie, ze
swoimi władzami i duszpasterzami oddali się, zawierzyli Najświętszemu Sercu Pana
Jezusa. Był to znak przeniesienia wartości chrześcijańskich w codzienną
rzeczywistość.
Dziś po raz trzeci, po 71 latach, odsłaniamy i święcimy dzieło miłe Bogu i
ludziom. Wpatrujemy się w nowy cokół na fundamencie wiary katolickiej, z
odnowioną pierwotną tablicą i odrestaurowanym kamiennym posągiem, ukazującym
wyniosłą postać Jezusa z Jego Sercem.
Pomnik był i jest, na nowo, wyrazem myśli i uczuć, odruchu serc i umysłów
opaleniczan, serdecznym głosem uwielbienia i czci Bożego Serca.
Jesteśmy tu z wdzięczności za niepodległą ojczyznę i za łaski Pana Boga dla
każdego z nas i zbiorowość miejską.
Manifestujemy dziś przywiązanie do wiary chrześcijańskiej, w imię
poprzednich pokoleń, dla których słowa: Bóg-Honor-Ojczyzna, wyryte w sercach i
na sztandarach, stanowiły podstawę życia, pracy i walki.
Jezus ze swej wysokości patrzy na nas. Swoim Sercem obejmuje każdego z nas
i błogosławi naszej małej ojczyźnie.
Wspólnym wysiłkiem budujemy coraz piękniejsze oblicze miasta, kochajmy je
zatem, bo dla wielu z nas nadal tu początek i miejsce ostatnie.
Niech Opalenica będzie przyjaznym zakątkiem świata dla każdego, a wszystko
co czynimy niech służy Bogu i Ojczyźnie, miastu i nam samym. Bądźmy dumni ze
swoich dokonań. Powróćmy do swych domów radośni i szczęśliwi, bo Serce Jezusa
otacza nas blaskiem swej dobroci.
Dla Ciebie - Opalenico - odsłaniamy dzieło rąk ludzkich i serc naszych. Tym
samym kontynuujemy pamięć i dziedzictwo ku chwale i sławie nas samych i
kolejnych pokoleń.
Burmistrz Opalenicy
Tomasz Szulc