Walentynki, Walentynki, Walentynki Walentynki, Walentynki

Walentynki, Walentynki, Walentynki
Ślemy karty dla chłopca, dziewczynki.
Dla przyjaciół, znajomych, kolegów
Można także dla swojej rodzinki!
Dzisiaj głównie Walentynki kieruję do
wszystkich Pań
I kolegów z Zarządu „ Trzeciego Wieku”.
Nasi „chłopcy” kiedyś,
kiedyś, dawno byli młodzi,
Srebrne włosy skroni im nie zaznaczały,
I już teraz nam nawet nie o to chodzi,
Że wspomnienia dobrych dawnych lat zostały.
Teraz także wiele chwil się miłych zdarza
Wiele z nich też zapamiętania wartych.
W „dzień sympatii mężczyzn” zróbmy małe zestawienie.
I odkryjmy nowe, aktualne karty.
Na piknikach i spotkaniach nam przygrywa
Nie kto inny, tylko nasz kolega ZENEK.
ZENEK.
Bez akordeonu jego smutno bywa
Dobrze o tym wszyscy tu zebrani wiemy.
A kto w śniegu, w zimie prezenty nam daje
GENIO,
GENIO, pracowity, miły i wytrwały.
Swą hojnością bije wszystkich Mikołajów
Niech, więc etat ten dla niego będzie stały.
A o BRONIU już historie pisać można
Sprawdza się na różnych „stołkach” i etatach.
I kiełbaski pyszne robi z rożna
1
I jako fotograf z aparatem
aparatem lata.
Akuratny i poważny jest nasz KAZIO,
Bo ma ciągle coś do załatwienia.
Na nim zawsze można polegać
I mieć pewność, że on nigdy się nie zmieni.
No, a JÓZIO?
JÓZIO? Złota rączka do wszystkiego
I pieniążki sprytnie na imprezy zbiera.
Meble w biurze naprawi i oklei
A jak trzeba to i kurz pościera.
ANDRZEJ ze wszystkich naszych Panów jest najwyższy
No i funkcje ma nie byle jaką.
Pięknie śpiewa, jest uprzejmy ponad miarę
Dobry los naturę właśnie dał mu taką.
I żadnemu z naszych drogich tu kolegów
Nie przeszkadza,
przeszkadza, że czas szybko coś ucieka.
Zawsze czynni, chętni i z pomysłem
Zawsze jakąś nowa wiedza ich urzeka.
No, więc my, kobiety zawsze ich kochamy
Tak jak ciepło, słońce i kwiaty.
Uważając ich troszkę za młodzieniaszków
Którzy mają swoje własne , małe światy.
światy.
To dla Panów, a co z nami w dzień świąteczny
Takie miłe i wdzięczne i mądre.
Liczymy bardzo na Wasze uznanie
I na szczere – piękne komplementy szczodre.
napisała: Ludwika Eisler
2