Zasady rachunkowości w Wojewódzkim Inspektoracie

Transkrypt

Załącznik nr 1
do Zarządzenia Nr 9
Lubuskiego Wojewódzkiego
Inspektora Farmaceutycznego
z dnia 10 kwietnia 2015r.
Zasady rachunkowości
w Wojewódzkim Inspektoracie Farmaceutycznym
w Gorzowie Wielkopolskim
WPROWADZENIE
Niniejsze zasady mają na celu przedstawienie obowiązujących w Wojewódzkim Inspektoracie
Farmaceutycznym w Gorzowie Wielkopolskim:
1. Ogólnych zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych (załącznik nr 1).
2. Metod wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego (załącznik nr 2).
3. Sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych w tym:
-wykazu kont ksiąg i zakładowego planu kont (załącznik nr 3),
- zasady klasyfikacji zdarzeń (załącznik nr 3a),
- wykaz programów, zbioru danych na informatycznych nośnikach (załącznik nr 3b),
- opis systemu komputerowego rachunkowości ( załącznik nr 3c).
4. Systemu służącego ochronie danych, w tym: dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych
dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów (załącznik nr 4).
5. Instrukcja inwentaryzacji ( załącznik nr 5).
6. Instrukcja kontroli wewnętrznej i obiegu dokumentów finansowo-księgowych ( załącznik nr 6).
7. Standardy kontroli finansowej ( załącznik nr 7).
1.
OGÓLNE ZASADY PROWADZENIA KSIĄG RACHUNKOWYCH
(załącznik nr 1)
1. Miejsce prowadzenia ksiąg rachunkowych
Księgi rachunkowe Wojewódzkiego Inspektoratu Farmaceutycznego w Gorzowie Wlkp.
prowadzone są w siedzibie w Wojewódzkim Inspektoracie Farmaceutycznym w Gorzowie Wlkp. przy
ul. Jagiellończyka 8.
2. Określenie roku obrotowego oraz okresów sprawozdawczych
Rokiem obrotowym jest okres roku budżetowego, czyli rok kalendarzowy od 1 stycznia do 31 grudnia.
Najkrótszym okresem sprawozdawczym są poszczególne miesiące, w których sporządza się:
- deklarację ZUS,
- sprawozdania budżetowe na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16
stycznia 2014r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. z 2014r. poz.119):
Za okresy miesięczne sporządza się sprawozdania:
 sprawozdanie Rb 23 miesięczne
Za okresy kwartalne sporządza się sprawozdania:
 sprawozdanie Rb 70 kwartalne
 sprawozdanie Rb –N kwartalne
 sprawozdanie Rb – Z kwartalne
Za okresy półroczne składa się:
 sprawozdanie Rb –BZ1 półroczne
Za rok składa się:
 sprawozdanie Rb 23 roczne
 sprawozdanie Rb –WSB roczne
 sprawozdanie Rb –BZ1 roczne
 sprawozdanie finansowe na podstawie przepisów rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 5 lipca
2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów
jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych,
państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza
granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz. U. z 2013r. poz,289)
obejmujące:
bilans jednostki budżetowej według załącznika nr 5 do „rozporządzenia”,
rachunek zysków i strat (wariant porównawczy) według załącznika nr 8 do „rozporządzenia”,
zestawienie zmian w funduszu jednostki według załącznika nr 9 do „rozporządzenia”.
3. Technika prowadzenia ksiąg rachunkowych
Księgi rachunkowe jednostki prowadzone są :
 za pomocą komputera.
Księgi rachunkowe jednostki obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów i sald, które tworzą:
– dziennik ( dzienniki częściowe)
– księgę główną,
– księgi pomocnicze,
– zestawienia: obrotów i sald księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych,
– wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).
Dziennik prowadzony jest w sposób następujący:
– zdarzenia, jakie nastąpiły w danym okresie sprawozdawczym, ujmowane są w nim chronologicznie,
– zapisy są kolejno numerowane w okresie roku/miesiąca, co pozwala na ich jednoznaczne powiązanie
ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi,
– sumy zapisów (obroty) liczone są w sposób ciągły,
– jego obroty są zgodne z obrotami zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej.
Na koniec każdego okresu sprawozdawczego sporządzane jest zestawienie obrotów dzienników
częściowych.
Księga główna (konta syntetyczne) prowadzona jest w sposób spełniający następujące zasady:
– podwójnego zapisu,
– systematycznego i chronologicznego rejestrowania zdarzeń gospodarczych zgodnie z zasadą
memoriałową, z wyjątkiem:
 podatkowych i niepodatkowych dochodów i wydatków budżetu państwa oraz dochodów i
wydatków budżetu środków europejskich, które ujmowane są w terminie ich zapłaty (zasada
kasowa),
 na koniec miesiąca
 na koniec roku obrotowego.
- ewidencja podatkowych i niepodatkowych dochodów i wydatków budżetu państwa zrealizowanych
na rachunkach bankowych dochodów lub wydatków budżetowych w danym roku budżetowym
dokonywana jest z uwzględnieniem okresu przejściowego „Rozliczenia w okresie przejściowym po
zakończeniu roku budżetowego” rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 2014r. w
sprawie szczegółowego sposobu wykonywania budżetu państwa,) Dz.U.z 2014r. poz 82 z późn.
zm.),
– powiązania dokonywanych w niej zapisów z zapisami w dzienniku.
Księgi pomocnicze (konta analityczne) stanowią zapisy uszczegóławiające dla wybranych kont księgi
głównej. Zapisy na kontach analitycznych dokonywane są zgodnie z zasadą zapisu powtarzanego. Ich
forma dostosowywana jest za każdym razem do przedmiotu ewidencji konta głównego.
Konta pozabilansowe pełnią funkcję wyłącznie informacyjno-kontrolną. Zdarzenia na nich
rejestrowane nie powodują zmian w składnikach aktywów i pasywów. Na kontach pozabilansowych
obowiązuje zapis jednokrotny, który nie podlega uzgodnieniu z dziennikiem ani innym urządzeniem
ewidencyjnym.
Księgi rachunkowe prowadzi się w celu uzyskania odpowiednich danych wykorzystywanych do
sporządzenia sprawozdań budżetowych, finansowych, statystycznych i innych oraz rozliczeń z
budżetem państwa i z ZUS, do których jednostka została zobowiązana.
Do prowadzeniu ksiąg rachunkowych wykorzystywany jest program komputerowy finansowo –
księgowy LIDER FK wersja 8.24.0
Program komputerowy zapewnia powiązanie poszczególnych zbiorów ksiąg rachunkowych w jedną
całość odzwierciedlającą dziennik i księgę główną. Dokładne informacje dotyczące programu
komputerowego zostały przedstawione w załączniku nr 3b do zarządzenia.
Zestawienie obrotów i sald sporządza się na koniec każdego miesiąca.
Zawiera ono:
– symbole i nazwy kont
– salda kont na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obroty za okres sprawozdawczy i narastająco od
początku roku oraz salda na koniec okresu sprawozdawczego
– sumę sald na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obrotów za okres sprawozdawczy i narastająco od
początku roku oraz sald na koniec okresu sprawozdawczego.
Obroty „Zestawienia obrotów i sald…” są zgodne z :
obrotami dziennika
Zestawienie sald kont ksiąg pomocniczych sporządzane jest:
dla wszystkich ksiąg pomocniczych na koniec roku budżetowego
4. Metody i terminy inwentaryzowania składników majątkowych
Sposoby i terminy przeprowadzenia inwentaryzacji oraz zasady jej dokumentowania i rozliczania różnic
inwentaryzacyjnych wynikają z art. 26 i 27 ustawy o rachunkowości oraz z zakładowej instrukcji
inwentaryzacji stanowiącej załącznik nr 5 do Zarządzenia.
W jednostce występują trzy formy przeprowadzania inwentaryzacji:
1) spis z natury, polegający na: zliczeniu, zważeniu, oglądzie rzeczowych składników majątku
i porównaniu stanu realnego ze stanem ewidencyjnym oraz na wycenie różnic inwentaryzacyjnych,
2) porównanie danych zapisanych w księgach jednostki z odpowiednimi dokumentami i weryfikacja
realnej wartości tych składników.
Spisowi z natury zgodnie z zakładową instrukcją inwentaryzacji podlegają :
gotówka w kasie, także czeki
środki trwałe i wyposażenie, wartości niematerialne i prawne.
Uzgodnienie stanu przez jego potwierdzenie dotyczy:
– aktywów finansowych na rachunkach bankowych lub przechowywanych przez inne jednostki,
– należności od kontrahentów,
Porównanie stanu zapisów w księgach z dokumentami ma na celu zweryfikowanie stanu
wynikającego z dokumentacji ze stanem ewidencyjnym aktywów i pasywów niepodlegających spisowi
z natury i uzgodnienie stanu.
Ta forma inwentaryzacji dotyczy m.in.:
– wartości niematerialnych i prawnych,
– środków pieniężnych w drodze,
– czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów,
– należności spornych, wątpliwych, należności i zobowiązań wobec pracowników oraz
publicznoprawnych,
– należności i zobowiązań wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych,
– aktywów i pasywów wymienionych w art. 26 ust. 1 pkt 1–2, jeżeli przeprowadzenie ich spisu z natury
lub uzgodnienie z uzasadnionych przyczyn nie było możliwe,
Inwentaryzacja wartości niematerialnych i prawnych ma na celu:
– weryfikację ich stanu księgowego przez sprawdzenie prawidłowości udokumentowania
poszczególnych tytułów praw majątkowych,
– sprawdzenie prawidłowości wysokości dokonanych odpisów umorzeniowych, a zwłaszcza
zgodności ustaleń kierownika jednostki z okresami amortyzacji przewidzianymi w ustawie o podatku
dochodowym
Fundusz jednostki, fundusze specjalnego przeznaczenia i fundusze celowe inwentaryzuje się,
weryfikując zmiany ich stanu (zwiększenia albo zmniejszenia) w minionym roku w świetle
obowiązujących przepisów regulujących te fundusze.
Inwentaryzacja rozliczeń międzyokresowych przychodów polega na weryfikacji ich stanu księgowego
przez sprawdzenie prawidłowości udokumentowania poszczególnych tytułów tych przychodów w
oparciu o zawarte umowy i decyzje w przypadku długoterminowych należności z tytułu dochodów
budżetowych. Należności długoterminowe budżetu to należności, których termin płatności przypada na
następny rok budżetowy lub lata kolejne.
Terminy inwentaryzowania składników majątkowych
1) Ustala się następujące terminy inwentaryzowania składników majątkowych:
a) co 4 lata: znajdujące się na terenie strzeżonym środki trwałe oraz maszyny i urządzenia
wchodzące w skład środków trwałych,
b) co 2 lata: zapasy materiałów znajdujących się na strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją
ilościowo-wartościową,
c) co rok: pozostałe składniki aktywów i pasywów, min. środki pieniężne w kasie jednostki.
2) Ustala się, z uwzględnieniem częstotliwości określonej w punkcie 1), następujące terminy
inwentaryzacji:
a) na dzień bilansowy każdego roku:
aktywów pieniężnych
składników aktywów i pasywów, których stan ustala się drogą weryfikacji;
b) w ostatnim kwartale roku:
stanu należności
c) zawsze:
w dniu zmiany osoby materialnie odpowiedzialnej za powierzone jej mienie,
w sytuacji wystąpienia wypadków losowych i innych, w wyniku których nastąpiło lub
zachodzi podejrzenie naruszenia stanu składników majątku.
3) Inwentaryzację przeprowadza się również na dzień poprzedzający likwidację jednostki.
2.
OBOWIĄZUJĄCE METODY WYCENY AKTYWÓW I PASYWÓW ORAZ
USTALANIA WYNIKU FINANSOWEGO
(załącznik nr 2)
Stosowane przez jednostkę zasady wyceny aktywów i pasywów wynikają z:
1) ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm.),
2) ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013r.,poz. 885 z późn. zm.),
3) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz.613 z późn. zm.)
4) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad
rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu
terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych
funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej(tj. Dz. U. z 2013r. poz,289).
1. Obowiązujące zasady wyceny aktywów i pasywów
Aktywa i pasywa jednostki wycenia się według zasad określonych w ustawie o rachunkowości oraz w
przepisach szczególnych wydanych na podstawie ustawy o finansach publicznych według niżej
przedstawionych zasad.
Przy wycenie majątku likwidowanych jednostek lub postawionych w stan likwidacji stosuje się zasady
wyceny ustalone w ustawie o rachunkowości dla jednostek kontynuujących działalność, chyba że
przepisy dotyczące likwidacji stanowią inaczej.
Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne umarza się (amortyzuje). Odpisy umorzeniowoamortyzacyjne ustala się według zasad określonych w ustawie o rachunkowości.
Wartości niematerialne i prawne nabyte z własnych środków wprowadza się do ewidencji w cenie
nabycia, zaś otrzymane nieodpłatnie na podstawie decyzji właściwego organu w wartości określonej w
tej decyzji, a otrzymane na podstawie darowizny w wartości rynkowej na dzień nabycia. Wartość
rynkowa określana jest na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego
rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia.
Wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej wyższej od wartości ustalonej w przepisach o
podatku dochodowym dla osób prawnych (z wyjątkiem związanych z pomocami dydaktycznymi)
podlegają umarzaniu na podstawie aktualnego planu amortyzacji.
Stawki amortyzacyjne ustalane są zgodnie ze stawkami określonymi:
w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych (załącznik nr 1 do ustawy z dnia 15 lutego
1992 r., t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851z późn. zm.).
Umorzenie ujmowane jest na koncie 071„Umorzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych”. Amortyzacja obciąża konto 400 „Amortyzacja”.
Wartości niematerialne i prawne zakupione ze środków na wydatki bieżące oraz stanowiące pierwsze
wyposażenie nowych obiektów o wartości początkowej niższej od wymienionej w ustawie o podatku
dochodowym dla osób prawnych, a także będące pomocami dydaktycznymi albo ich nieodłącznymi
częściami:
traktuje się jako pozostałe wartości niematerialne i prawne, które umarzane są w 100% w
miesiącu przyjęcia do używania, a umorzenie to ujmowane jest na koncie 072 „Umorzenie
pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów
bibliotecznych” w korespondencji z kontem 401 „Zużycie materiałów i energii”
Ewidencja szczegółowa dla wartości niematerialnych i prawnych ujmowanych łącznie na jednym
koncie 020 „Wartości niematerialne i prawne”
Rzeczowe aktywa trwałe obejmują :
środki trwałe
pozostałe środki trwałe
Środki trwałe to składniki aktywów zdefiniowane w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości oraz
środki trwałe stanowiące własność Skarbu Państwa lub otrzymane w zarząd lub użytkowanie i
przeznaczone na potrzeby jednostki.
Środki trwałe obejmują w szczególności:
– maszyny i urządzenia,
Środki trwałe w dniu przyjęcia do użytkowania wycenia się:
– w przypadku zakupu – według ceny nabycia lub ceny zakupu, jeśli koszty zakupu nie stanowią
istotnej wartości,
– w przypadku wytworzenia we własnym zakresie – według kosztu wytworzenia, zaś w przypadku
trudności z ustaleniem kosztu wytworzenia – według wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę,
– w przypadku ujawnienia w trakcie inwentaryzacji – według posiadanych dokumentów z
uwzględnieniem zużycia, a przy ich braku według wartości godziwej,
– w przypadku spadku lub darowizny – według wartości godziwej z dnia otrzymania lub w niższej
wartości określonej w umowie o przekazaniu,
– w przypadku otrzymania w sposób nieodpłatny od Skarbu Państwa lub jednostki samorządu
terytorialnego – w wysokości określonej w decyzji o przekazaniu,
– w przypadku otrzymania środka na skutek wymiany środka niesprawnego – w wysokości
wynikającej z dowodu dostawcy, z podaniem cech szczególnych nowego środka.
Na dzień bilansowy środki trwałe (z wyjątkiem gruntów, których się nie umarza) wycenia się w wartości
netto, tj. z uwzględnieniem odpisów umorzeniowych ustalonych na dzień bilansowy.
Środki trwałe ewidencjonuje się w podziale na:
– podstawowe środki trwałe na koncie 011„Środki trwałe”,
– pozostałe środki trwałe na koncie 013 „Pozostałe środki trwałe”.
Podstawowe środki trwałe finansuje się ze środków na inwestycje w rozumieniu ustawy o finansach
publicznych i wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w
sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków
pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1053 ze zm.), a także rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu i trybu finansowania inwestycji
z budżetu państwa (Dz.U. Nr 238, poz. 1579). Umarzane są (z wyjątkiem gruntów) stopniowo na
podstawie aktualnego planu amortyzacji według stawek amortyzacyjnych ustalonych w ustawie o
podatku dochodowym od osób prawnych (załącznik nr 1 do ustawy).
Odpisów umorzeniowych dokonuje się począwszy od ... miesiąca następującego po miesiącu przyjęcia
środka trwałego do używania.
Umorzenie ujmowane jest na koncie 071 „Umorzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych”. Amortyzacja obciąża konto 400 „Amortyzacja” na koniec roku.
W jednostce przyjęto metodę liniową dla wszystkich środków trwałych.
Aktualizacji wartości początkowej i dotychczasowego umorzenia środków trwałych dokonuje się
wyłącznie na podstawie odrębnych przepisów, a wyniki takiej aktualizacji odnosi się na fundusz
jednostki.
Pozostałe środki trwałe to środki trwałe wymienione w § 6 ust. 3 „rozporządzenia”, które finansuje się
ze środków na bieżące wydatki (z wyjątkiem pierwszego wyposażenia nowego obiektu, które tak jak
ten obiekt finansowane są ze środków na inwestycje).
Obejmuje środki trwałe o wartości początkowej nieprzekraczającej wielkości ustalonej w przepisach
o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt
uzyskania przychodu w 100% ich wartości w momencie oddania do używania.
Pozostałe środki trwałe ujmuje się w ewidencji ilościowo-wartościowej na koncie 013 „Pozostałe
środki trwałe” i umarza się je w 100% w miesiącu przyjęcia do używania, a umorzenie to ujmowane
jest na koncie 072 „Umorzenie pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych oraz zbiorów bibliotecznych” w korespondencji z kontem 401 „Zużycie materiałów i
energii”
Na podstawie decyzji kierownika jednostki ujmuje się tylko w pozaksięgowej ewidencji ilościowej,
spisując w koszty pod datą zakupu.
Należności krótkoterminowe to należności o terminie spłaty krótszym od jednego roku od dnia
bilansowego. Wyceniane są w wartości nominalnej łącznie z podatkiem VAT, a na dzień bilansowy w
wysokości wymaganej zapłaty, czyli łącznie z wymagalnymi odsetkami z zachowaniem zasady
ostrożnej wyceny, tj. w wysokości netto, czyli po pomniejszeniu o wartość ewentualnych odpisów
aktualizujących dotyczących należności wątpliwych (art. 35b ust. 1 ustawy o rachunkowości).
Środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych wycenia się według wartości nominalnej.
Walutę obcą na dzień bilansowy wycenia się według kursu średniego danej waluty ogłoszonego
przez Prezesa NBP na ten dzień. W ciągu roku operacje gospodarcze wyrażone w walutach obcych
ujmuje się w księgach w dniu ich przeprowadzenia – o ile odrębne przepisy dotyczące środków
pochodzących z Unii Europejskiej i innych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz
środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie stanowią inaczej –
odpowiednio po kursie średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego ten
dzień – w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, a także w przypadku pozostałych operacji.
Rozliczenia międzyokresowe czynne kosztów to koszty już poniesione, ale dotyczące przyszłych
okresów sprawozdawczych. Ich wycena bilansowa przebiega na poziomie wartości nominalnej.
W jednostce rozliczenia międzyokresowe czynne mają nieistotną wartość i dlatego nie są rozliczane w
czasie, lecz od razu powiększają koszty działalności.
Zobowiązania w jednostce wycenia się w zależności od celu sprawozdawczego:
– w zakresie sprawozdania finansowego jednostki – według art. 28 ust. 1 pkt 8 i 8a ustawy o
rachunkowości,
– w zakresie sprawozdawczości budżetowej – według rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30
marca 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu ustalania wartości zobowiązań zaliczanych do
państwowego długu publicznego, długu Skarbu Państwa, wartości zobowiązań z tytułu poręczeń i
gwarancji (Dz.U. Nr 57, poz. 366).
Zobowiązania bilansowe wycenia się w kwocie wymagającej zapłaty dowodów otrzymanych do dnia
31 stycznia następnego roku.
Odsetki od zobowiązań wymagalnych, w tym także tych, do których stosuje się przepisy dotyczące
zobowiązań podatkowych, ujmowane są w księgach rachunkowych w momencie ich zapłaty lub pod
datą ostatniego dnia kwartału w wysokości odsetek należnych na koniec tego kwartału.
Zaangażowanie to sytuacja prawna wynikająca z podpisanych umów, decyzji i innych postanowień,
która spowoduje wykonanie:
a) wydatków budżetowych ujętych w planie finansowym jednostki budżetowej danego roku oraz w
planie finansowym niewygasających wydatków budżetowych przewidzianych do realizacji w danym
roku,
b) wydatków budżetowych oraz niewygasających wydatków budżetowych następnych lat,
c) wydatków środków europejskich objętych planem danego roku i lat następnych.
2. Ustalanie wyniku finansowego
Wynik finansowy jednostki budżetowej ustalany jest zgodnie z wariantem porównawczym rachunku
zysków i strat na koncie 860 „Wynik finansowy”.
Ewidencja kosztów działalności podstawowej prowadzona jest w: (należy wybrać)
zespole 4 kont, tj. na kontach kosztów rodzajowych,
z jednoczesnym uwzględnieniem
klasyfikacji budżetowej.
Na wynik finansowy netto zgodnie z rachunkiem zysków i strat przedstawionym w załączniku 7 do
„rozporządzenia” składa się wynik z działalności operacyjnej.
3.
SPOSÓB PROWADZENIA KSIĄG RACHUNKOWYCH
(załącznik nr 3)
1. Wykaz ksiąg rachunkowych
Jednostka prowadzi księgi rachunkowe w formie dziennika w którym rejestrowane są:
- wyciągi bankowe,
- faktury,
- polecenia księgowania,
- raporty kasowe,
- inne dokumenty potwierdzające dokonanie operacji gospodarczej lub finansowej.
Księgi rachunkowe są prowadzone przy użyciu komputera, zbiory na nośnikach czytelnych dla komputera stanowią:
- ewidencja syntetyczną,
- ewidencję syntetyczną i analityczna kont bilansowych i pozabilansowych Zakładowego planu kont.
- zestawienie obrotów i sal kont analitycznych i syntetycznych.
Księgi pomocnicze tworzy się do następujących kont:
011 „Środki trwałe” według księgi inwentarzowej i zawiera następujące informacje:
 datę przyjęcia do użytkowania, numer i rodzaj dowodu
 numer inwentarzowy obiektu
 nazwę środka trwałego
 specyfikację wszystkich części składających się na zespół komputerowy lub inny składający się z określonych części
złożony środek trwały
 wartość początkową środka trwałego i wartości poszczególnych części składowych
 wartość po aktualizacji
 wartość po ulepszeniu
 symbol klasyfikacji środków trwałych
 stawkę amortyzacji
 roczną i miesięczną kwotę amortyzacji
 metodę amortyzacji
 rok budowy lub produkcji
 miejsce eksploatacji (pole spisowe)
 datę rozchodu i numer dowodu
 numer pozycji księgowania rozchodu
 wartość umorzenia na moment rozchodu
 wartość księgową netto rozchodowanego środka trwałego.
013 „Pozostałe środki trwałe” według księgi inwentarzowej.
Pozostałym środkom trwałym o wysokiej wartości początkowej albo szczególnie ważnych dla jednostki nadaje się
indywidualne numery inwentarzowe i ujmuje w księdze inwentarzowej w oddzielnych pozycjach. Pozostałe, mniej
wartościowe środki, ujmuje się w ewidencji zbiorczo, podając łączną ich ilość i wartość, w grupach podobnych środków
trwałych. Rozchód takich środków wyceniany jest w średniej cenie ustalonej dla danej grupy, liczonej jako iloraz wartości
grupy i ilości grupy.
2. Zakładowy plan kont
Zakładowy plan kont jednostki budżetowej obejmuje następujące konta:
Konta bilansowe
Zespół 0 – Majątek trwały
 011 Środki trwałe
 013 Pozostałe środki trwałe
 020 Wartości niematerialne i prawne
 071 Umorzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
 072 Umorzenie pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów
bibliotecznych
 080 Inwestycje (środki trwałe w budowie)
Zespół 1 – Środki pieniężne i rachunki bankowe
 101 Kasa
 130 Rachunek bieżący jednostki
 135 Rachunek środków funduszy specjalnego przeznaczenia
 140 Środki pieniężne w drodze
Zespół 2 – Rozrachunki i roszczenia
 201 Rozrachunki z odbiorcami i dostawcami
 221 Należności z tytułu dochodów budżetowych
 222 Rozliczenie dochodów budżetowych
 223 Rozliczenie wydatków budżetowych
 225 Rozrachunki z budżetami
 229 Pozostałe rozrachunki publicznoprawne
 231 Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
 234 Pozostałe rozrachunki z pracownikami
 240 Pozostałe rozrachunki
Zespół 4 – Koszty według rodzajów i ich rozliczenie
 400 Amortyzacja
 401 Zużycie materiałów i energii
 402 Usługi obce
 403 Podatki i opłaty
 404 Wynagrodzenia
 405 Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia
 409 Pozostałe koszty rodzajowe
 490 Rozliczenie kosztów
Zespół 7 – Przychody, dochody i koszty
 700 Sprzedaż produktów i koszt ich wytworzenia
 720 Przychody z tytułu dochodów budżetowych
 750 Przychody finansowe
 751 Koszty finansowe
 760 Pozostałe przychody operacyjne
 761 Pozostałe koszty operacyjne
 770 Zyski nadzwyczajne
 771 Straty nadzwyczajne
Zespół 8 – Fundusze, rezerwy i wynik finansowy
 800 Fundusz jednostki
 851 Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
 853 Fundusze celowe
 860 Wynik finansowy
Konta pozabilansowe
 975 Wydatki strukturalne
 980 Plan finansowy wydatków budżetowych
 990 Plan finansowy wydatków w układzie zadaniowym
 998 Zaangażowanie wydatków budżetowych roku bieżącego
 999 Zaangażowanie wydatków budżetowych przyszłych lat.
Zasady klasyfikacji zdarzeń
komputerowego.
stanowią załącznik nr 3a - wydruk kont z systemu
Plan kont
Konta syntetyczne i analityczne
Nr konta
Nazwa konta
011
Majątek trwały
011 491
Zespoły komputerowe
011 808
Pozostałe wyposażenie
013
Pozostałe Środki trwałe
013 000
Pozostałe środki trwałe
020
Wartości niematerialne i prawne
020 000
Wartości niematerialne i prawne
071
Umorzenie środków trwałych oraz wart. niematerialnych i prawne
071 011
Umorzenie środków trwałych
071 020
Umorzenie wartości niematerialnych i prawnych
072
Umorzenie pozostałych środków trwałych i wartości niemat. i
072 013
Umorzenie wyposażenia
072 020
Umorzenie wartości niemat. i prawnych
101
Kasa
101 000
Kasa
130
Rachunek bieżący jednostki
130 01
Rachunek bieżący jednostki- dochody
130 010580
§ 0580 Grzywny i kary pieniężne
130 010690
§ 0690 Wpływy z różnych opłat
130 010970
§ 0970 Wpływy z różnych dochodów
130 02
Rachunek bieżący jednostki- wydatki
130 021
Rachunek bankowy wydatków
130 023020
§ 3020 Wydatki osobowe nie zaliczone do wynagrodzeń
130 024010
§ 4010 Wynagrodzenia osobowe pracowników
130 024020
§ 4020 Wynagrodzenia osobowe członków korpusu służby cywilne
130 024040
§ 4040 Dodatkowe wynagrodzenie roczne
130 024110
§ 4110 Składki na ubezpieczenie społeczne
130 024120
§ 4120 Składki na Fundusz Pracy
130 024170
§ 4170 Wynagrodzenie bezosobowe
130 024210
§ 4210 Zakup materiałów i wyposażenia
130 024260
§ 4260 Zakup energii
130 024270
§ 4270 Zakup usług remontowych
130 024280
§ 4280 Zakup usług zdrowotnych
130 024300
§ 4300 Zakup usług pozostałych
130 024360
§ 4360 Opłaty z tytułu usług telekomunikacyjnych
130 024400
§ 4400 Opłaty za administrowanie i czynsze
130 024410
§ 4410 Podróże służbowe krajowe
130 024440
§ 4440 Odpis ZFSS
130 024550
§ 4550 Szkolenia członków korpusu służby cywilnej
130 024700
§ 4700 Szkolenia pracowników niebędących członkami korpusu s
135
Rachunek środków ZFSS
135 01
Rachunek ZFSS
141
Środki pieniężne w drodze
141 01
Środki pieniężne w drodze
201
Rozrachunki z dostawcami
201 01
Lubuski Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wlkp.
201 02
KSU Provector Gorzów Wlkp.
201 03
Telefonia DIALOG Katowice
201 04
PLAY P4 Warszawa
201 05
IT Grzegorz Małyszek
201 06
ACP PHARMA S.A.
201 07
PPUH TECH-DOM SP.J. MICHALIK
201 08
Orangr Polska
201 09
HYPER SYSTEM
201 10
,
Spółdzielnia WARTA
201 11
LINIE sp.c. Kmita
201 12
P.W. BIMEX
201 14
TEST_SYSTEM S>C>
201 15
UNIZETO
201 16
DIŁ
201 17
Wydawnictwo Wiedza i Praktyka
201 18
AKCES
201 19
ODDK
201 20
PELIKAN
201 21
GOBIT
201 22
LINE
201 23
PH-U XSERO-SYSTEM
201 24
mojosoft
201 25
Poczta Polska
201 26
Polskie Towarzystwo Farm.
201 27
PH-T SUPON
201 28
FORMAT
221
Należności z tytułu dochodów budżetowych
221 01
Kary pieniężne
221 02
Wpłaty za udzielenie zezwolenia
221 03
Wpływy z różnych dochodów
222
Rozliczenie dochodów budżetowych
222 01
Rozliczenie dochodów
223
Rozliczenie wydatków budżetowych
223 01
Rozliczenie wydatków budżetowych
225
Rozrachunki z budżetem
225 01
Urząd skarbowy - podatek od osób fizycznych
229
Pozostałe rozrachunki publiczno prawne
229 01
Ubezpieczenie społeczne
229 02
Ubezpieczenie zdrowotne
229 03
PF - składki
231
Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
231 01
Wynagrodzenia pracowników -
231 02
Wynagrodzenie z tytułu choroby
231 03
Nagrody Jubileuszowe
231 04
Odprawy emerytalne
231 05
Ekwiwalent za urlop
231 06
DWR
231 106
pozostałe potrącenia
234
Pozostałe rozrachunki z pracownikami
234 01
ryczałt za samochód
234 02
podróże służbowe
234 03
pozostałe rozrachunki
234 100
ZFSS
234 1001
Pozostałe rozrachunku z ZFSS
240
Pozostałe rozrachunki
240 01
pozostałr rozrachunki
240 101
PZU
240 102
Komornik
240 103
inne rozrachunki
240 104
umowy zlecenie
240 20
Pozostałe rozrachunki ZFSS
240 201
wypłaty z ZFSS
400
Amortyzacja
400 01
Amortyzacja
401
Zużycie materiałów i zakup energii
401 01
§ 4210 zakup materiałów
401 02
§ 4260 zakup energii
402
Usługi obce
402 01
§ 4270 zakup usług remontowych
402 02
§ 4280 zakup usług zdrowotnych
402 03
§ 4300 zakup pozostałych usług
402 04
§ 4360 zakup usług telekomunikacyjnych
402 05
§ 4400 opłaty za administrowanie i czynsz
404
Wynagrodzenia
404 01
§ 4010 wynagrodzenia osobowe pracowników
404 02
§ 4020 wynagrodzenia osobowe członków korpusu służby cywilne
404 03
§ DWR
404 04
§ 4170 wynagrodzenia bezosobowe
405
Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia
405 01
§ 3020 wydatki osobowe niezaliczane do wynagrodzeń
405 02
§ 4110 Składki na ubezpieczenia społeczne
405 03
§4120 Składki na FP
405 04
§ 4440 Odpis na ZFSS
409
Pozostałe koszty rodzajowe
409 01
§ 4410 Podróże służbowe krajowe
409 02
§ 4550 Szkolenia członków korpusu służby cywilnej
409 03
§ 4700 Szkolenia pracowników
720
Przychody z tytułu dochodów budżetowych
720 01
§ 0580 Grzywnę i kary pieniężne
720 02
§ 0690 Wpływy z różnych opłat
720 03
§ 0970 Wpłaty z różnych dochodów
750
Przychody finansowe
750 01
Przychody finansowe
751
Koszty finansoe
751 01
Koszty finansowe
761
Pozostałe koszty operacyjne
761 01
Pozostałe koszty operacyjne
800
FUNDUSZ JEDNOSTKI
800 01
Fundusz jednostki
851
Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych
851 01
ZFSS
860
Wynik finansowy
860 01
amortyzacji
860 02
zużycie materiałów i enegii
860 03
usługi obce
860 04
wynagrodzenia
860 05
ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia
860 06
pozostałe koszty rodzajowe
860 07
dochody budżetowe
860 08
przychody finansowe
860 09
koszty finansowe
860 10
koszty operacyjne
Koniec wydruku
Program LiderFK 8.24.0
Plan kont
Konta pozabilansowe Zakres kont:
Nr konta
Nazwa konta
975
Wydatki strukturalne
975 01
wydatki strukturalne
980
Plan finansowy wydatków
980 01
§ 4010 wynagrodzenia osobowe pracowników
980 02
§ 4020 wynagrodzenia osobowe członków korpusu służby cywilne
980 03
§ 4040 DWR
980 04
§ 4110 składki na ubezpieczenia społeczne
980 05
§4120 składki na FP
980 06
§ 4170 wynagrodzenia bezosobowe
980 07
§ 4210 zakup materiałów i
980 08
§ 4260 zakup enegii
980 09
980 10
980 11
§ 4300 zakup pozostałych usług
980 12
980 13
§ 4400 opłaty za administrowanie i czynsz
980 14
§ 4410 podróże służbowe krajowe
980 15
§ 4440 odpis na ZFSS
980 16
§ 4550 szkolenia członków korpusu służby cywilnej
980 17
§ 4700 szkolenia pracowników
990
Plan finansowy wydatków w ujęciu zadaniowym
990 20
PF wydatków w układzie zadaniowym
990 203
990 2032
990 20321
998
Zaangażowanie wydatków budżetowych roku bieżącego
998 01
§ 4010 wynagrodzenie osobowe
998 02
§ 4020 wynagrodzenia osobowe
998 03
§ 4040 DWR
998 04
§ 4110 składki społeczne
998 05
§4120 składki na FP
998 06
§ 4170 wynagrodzenie nieosobowe
998 07
§ 4210 zakup materiałów i wyposażenia
998 08
§ 4260 zakup energii
998 09
998 10
998 11
§ 4300 zakup usług pozostałych
998 12
998 13
§ 4400 opłaty za administrowanie i czynsze
998 14
§ 4410 podróże służbowe krajowe
998 15
§ 4440 odpis ZFSS
998 16
§ 4550 szkolenia
998 17
§ 4700 szkolenia pracowników
Koniec wydruku
Program LiderFK 8.24.0
Wykaz zbiorów danych na informatycznych nośnikach danych – załącznik nr 3b
Zgodnie z decyzja Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektor Farmaceutycznego od 2015 roku
są wykorzystywane następujące programy komputerowa do gromadzenia i przetwarzania
danych:
Nazwa
programu
LIDER KP
Firma
TEST-SYSTEM
Licencja
(wersja)
7.10.0
LIDER FK
TEST-SYSTEM
8.24.0
PŁATNIK
ZUS
10.01.001
VideoTEL
NBP
5.5.268.11
TREZOR
MF
3.0
Osoby upoważnione
Opis systemu komputerowego rachunkowości- załącznik nr 3c
Program finansowo - księgowy LIDER FK ma za zadanie wspomagać prace działu księgowości poprzez
ułatwienie księgowania dokumentów, prowadzenia ewidencji VAT, kontroli rozrachunków oraz
wykonywania związanych z tym wydruków.
Pozwala na w zasadzie dowolne analizy ekonomiczne.
Typowa praca z programem polega na wprowadzeniu dokumentów do dziennika roboczego,
następnie po ewentualnym sprawdzeniu lub poprawieniu wprowadzonych dokumentów następuje
księgowanie, czyli przeniesienie do dziennika.
Poniższy diagram obrazuje w uproszczony sposób proces przepływu danych w programie LIDERFK
Wprowadzanie dokumentów w obrębie jednego roku obrachunkowego może odbywać sie
równocześnie dla dwóch okresów (miesięcy) księgowych. O przynależności dokumentu do danego
okresu obrachunkowego decyduje pole okres z opisu dokumentu.
Dokument bilansu otwarcia(BO) jest księgowany w okresie 0. Dla dokumentów innych typów okres
możemy wskazać. Jeżeli rok obrachunkowy zaczyna sie w styczniu to numer okresu jest zgodny z
numerem miesiąca kalendarzowego. Dokument przeksięgowań na konto wyniku finansowego może być
księgowany w okresie końcowym (13). W programie LIDER FK nie występuje oddzielny dokument
Bilansu Zamknięcia. Wynika to z faktu, że Bilans Otwarcia nowego roku jednoznacznie określa Bilans
Zamknięcia poprzedniego roku.
Na początku pracy z programem okresem bieżącym jest okres 1. Dokumenty możemy księgować wtedy
dla okresu 1 i 2. Księgowanie dokumentów dla okresu 3, będzie możliwe po zamknięciu okresu 1 itd.
Dokumenty księgowe są numerowane począwszy od numeru 1 w obrębie dziennika.
Podczas wprowadzania nowego dokumentu program proponuje kolejny numer. Numeracje zapisów
księgowych program prowadzi w pełni automatycznie.
Przed zaksięgowaniem dokumentu program sprawdza zgodność sumy Wn i Ma, jeżeli sumy są
niezgodne program odmawia zaksięgowania takiego dokumentu.
Rodzaje dat wprowadzanych w dokumentach księgowych.
W nagłówku dokumentu:
- data wprowadzenia - data wprowadzenia/zapisu do systemu dokumentu księgowego (grupy
dekretów oznaczonych symbolem typu dokumentu i kolejnym numerem )
W pozycjach dokumentu:
- data operacji - data operacji gospodarczej która obrazujemy za pomocą dekretów
- data dowodu - data dowodu dokumentującego operacje gospodarcza
- data regulacji (wprowadzana w pozycjach związanych z rozrachunkami) - termin płatności lub data
wpłaty.
Strukturę planu kont wyznaczają konta najwyższego poziomu konta syntetyczne.
Do wprowadzania dekretów służą wyłącznie konta analityczne, konta zbiorcze służą wyłącznie do
zbierania obrotów z podrzędnych kont analitycznych.
Konto syntetyczne może być dwu lub trzy znakowe Konto syntetyczne może być równocześnie kontem
analitycznym.
Z kontem zbiorczym może być związany słownik np. kontrahentów.
Jeżeli konto określimy jako pozabilansowe to nie będzie ono brane pod uwagę przy sprawdzaniu
zgodności stron Wn i Ma w dokumencie księgowym.
Program LiderFK posiada następujące wbudowane i dostępne z menu programu funkcje kontrolne
ułatwiające stwierdzenie poprawności zbiorów z danymi pod względem obliczeniowym, kontrola
zgodności stanów kont z obrotami dziennika, kontrola ciągłości numeracji pozycji dziennika. Sprawdza
także poprawność struktur zbiorów z danymi przy każdym ich otwieraniu. W przypadku wykrycia ich
uszkodzenia program zgłasza błąd .
4.
SYSTEM OCHRONY DANYCH W JEDNOSTCE
(załącznik nr 4)
1. Ochrona zbiorów ksiąg rachunkowych
Ochronę przed dostępem osób nieupoważnionych zapewniają sprawdzone zabezpieczenia pomieszczeń,
w których przechowuje się zbiory księgowe. Są to atestowane zamki zamontowane w drzwiach oraz
całodobowy monitoring.
Dodatkowym zabezpieczeniem dla przechowywanych dokumentów są odpowiednie szafy/sejfy.
Szczególnej ochronie poddane są:
– sprzęt komputerowy użytkowany w dziale księgowym,
– księgowy system informatyczny,
– kopie zapisów księgowych,
– dowody księgowe,
– dokumentacja inwentaryzacyjna,
– sprawozdania budżetowe i finansowe,
– dokumentacja rachunkowa opisująca przyjęte przez jednostkę zasady rachunkowości.
Dla prawidłowej ochrony ksiąg rachunkowych stosuje się :
odpowiedni poziom zarządzania dostępem do danych pracowników na różnych stanowiskach
(imienne konta użytkowników z bezpiecznie przechowywanymi hasłami dostępu, możliwość
różnicowania dostępu do baz danych i dokumentów w zależności od zakresu obowiązków danego
pracownika),
profilaktykę antywirusową – opracowane i przestrzegane odpowiednie procedury oraz stosowane
programy zabezpieczające,
odpowiednie systemy bezpiecznej transmisji danych,
systemy podtrzymywania napięcia w razie awarii sieci energetycznej (UPS),
Kompletne księgi rachunkowe drukowane są nie później niż na koniec roku obrotowego. Za
równoważne z wydrukiem uznaje się przeniesienie treści ksiąg rachunkowych na inny informatyczny
nośnik danych, zapewniający trwałość zapisu informacji, przez czas nie krótszy niż 5 lat, licząc od
początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory dotyczą.
2. Przechowywanie zbiorów
W sposób trwały (nie krótszy niż 50 lat) przechowywane są zatwierdzone sprawozdania finansowe, a
także dokumentacja płacowa (listy płac, karty wynagrodzeń albo inne dowody, na podstawie których
następuje ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty), licząc od dnia, w którym pracownik
przestał pracować u danego płatnika składek na ubezpieczenia społeczne (art. 125a ust. 4 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 748).
Okresowemu przechowywaniu podlegają:
– dokumentacja przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości – przez okres nie krótszy niż 5 lat od
upływu ich ważności,
– księgi rachunkowe, dokumenty inwentaryzacyjne oraz pozostałe dowody księgowe i dokumenty –
przez okres 5 lat,
Powyższe terminy oblicza się od początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory
(dokumenty) dotyczą.
W przypadku zakończenia działalności jednostki na skutek:
– połączenia z inną jednostką lub przekształcenia formy prawnej – zbiory będą przechowywane przez
jednostkę kontynuującą działalność.
– jej likwidacji – zbiory przechowuje wyznaczona osoba lub jednostka; o miejscu przechowywania
kierownik jednostki informuje właściwy organ prowadzący ewidencję działalności.
3. Udostępnianie danych i dokumentów
Udostępnienie sprawozdań finansowych i budżetowych oraz dowodów księgowych, ksiąg
rachunkowych i innych dokumentów z zakresu rachunkowości jednostki ma miejsce:
– w siedzibie jednostki po uzyskaniu zgody kierownika jednostki lub upoważnionej przez niego osoby,
– poza siedzibą jednostki po uzyskaniu pisemnej zgody kierownika jednostki i pozostawieniu
pisemnego pokwitowania zawierającego spis wydanych dokumentów.
Załącznik Nr 5
INSTRUKCJA
ZASAD INWENTARYZACJI RZECZOWYCH SKŁADNIKÓW
MAJĄTKU WOJEWÓDZKIEGO INSPEKTORATU
FARMACEUTYCZNEGO
W GORZOWIE WLKP.
Na podstawie ustawy
z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tj. Dz. U.
z 2013r., poz. 330 ze zm.) wprowadza się niniejsza instrukcję określającą szczegółowe zasady
inwentaryzacji rzeczowych składników majątku oraz ustalania rzeczywistego stanu pozostałych
składników aktywów i pasywów, jak również ma za zadanie ujednolicenie rozwiązań organizacyjnych
dotyczących sposobu przeprowadzania i rozliczania inwentaryzacji.
I.
Postanowienia ogólne
1. Instrukcja dotyczy Wojewódzkiego Inspektoratu Farmaceutycznego w Gorzowie Wlkp.
i Delegatury w Zielonej Górze.
II.
Zasady ogólne dotyczące inwentaryzacji
1. Inwentaryzacja jest jedną z części rachunkowości stanowiącą podstawową formę kontroli
gospodarki składnikami majątku jednostki.
2. Celem inwentaryzacji jest ustalenie lub sprawdzenie rzeczywistego stanu poszczególnych
aktywów i pasywów poprzez:
1) ustalenie rzeczywistego stanu składników majątku w drodze spisu z natury,
2) ustalenie różnic między stanem rzeczywistym a ewidencyjnym,
3) doprowadzenie stanu ewidencyjnego do zgodności ze stanem rzeczywistym,
4) rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych,
5) ustalenie składników majątku: zbędnych, niepełnowartościowych oraz ich dalszej przydatności
w jednostce,
6) ustalenie sald należności, zobowiązań oraz innych aktywów i pasywów
w drodze potwierdzenia sald lub porównania danych księgowych z odpowiednimi dokumentami,
7) ustalenie obcych rzeczowych składników majątku będących w jednostce,
8) ogólne podsumowanie wyników inwentaryzacji,
9) rozliczenie osób materialnie odpowiedzialnych (współodpowiedzialnych) za powierzone
mienie.
3. Przeprowadzenie inwentaryzacji i jej wyniki powinny być odpowiednio udokumentowane.
4. Różnice między stanem rzeczywistym, a stanem wykazanym w księgach rachunkowych
jednostki
ujawnione
w
toku
inwentaryzacji,
należy
wyjaśnić
i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadł termin
inwentaryzacji.
5. Zaniechanie przeprowadzenia i rozliczenia inwentaryzacji lub rozliczenie jej
w sposób niezgodny ze stanem rzeczywistym, stanowi naruszenie dyscypliny budżetowej.
III.
Zakres oraz formy inwentaryzacji
1. Na ostatni dzień każdego roku obrotowego dokonuje się inwentaryzacji
w formie:
1) spisu z natury:
a) środków pieniężnych z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych,
b) akcji, obligacji, czeków, weksli, bonów i innych papierów wartościowych (będących w
fizycznym posiadaniu jednostki inwentaryzującej),
c) rzeczowych składników majątku obrotowego,
d) środków trwałych własnych i obcych z wyjątkiem gruntów i trudno dostępnych oglądowi,
e) maszyn i urządzeń objętych inwestycją rozpoczętą,
f) pozostałych środków trwałych w używaniu.
2) uzyskania od banków i kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanych w księgach
rachunkowych jednostki stanów aktywów i pasywów:
a) środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych,
b) należności,
pożyczek
i
zobowiązań
–
z
wyjątkiem
należności
spornych
i wątpliwych, należności i zobowiązań wobec pracowników z tytułów publiczno-prawnych,
3) porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami oraz weryfikacji realnej
wartości składników aktywów i pasywów:
a) gruntów,
b) trudno dostępnych oglądowi środków trwałych,
c) należności spornych i wątpliwych,
d) należności i zobowiązań wobec pracowników z tytułów publiczno-prawnych,
e) wartości niematerialnych i prawnych,
f) funduszy specjalnych, w tym zakładowy fundusz świadczeń socjalnych,
g) innych składników aktywów i pasywów nie wymienionych w pkt. 1 i 2.
2. Inwentaryzacją na ostatni dzień roku obrotowego należy objąć również znajdujące się
w jednostce składniki majątkowe ujęte wyłącznie w ewidencji ilościowej.
IV.
Terminy i częstotliwość inwentaryzacji
1. Termin i częstotliwość inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego uważa się za
dotrzymany, jeżeli inwentaryzację w zakresie:
1)
składników majątku – z wyłączeniem środków pieniężnych, papierów wartościowych –
rozpoczęto trzy miesiące przed końcem roku obrotowego, z zakończono do 15 dnia następnego
roku, a ustalenie stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego droga
spisu z natury lub potwierdzenia salda przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie
nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia, a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg
rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po
dniu bilansowym,
2)
środków trwałych, pozostałych środków trwałych w używaniu (objętych ewidencją ilościowowartościową) oraz maszyn i urządzeń objętych inwestycją rozpoczętą, znajdujących się na
terenie strzeżonym, przeprowadzono raz w ciągu 4 lat,
2. Poza terminami wykazanymi w pakt. 1 do 3, inwentaryzację przeprowadza się na dzień:
zakończenia działalności przez jednostkę,
poprzedzający postawienie jednostki w stan likwidacji,
zmiany osobowe materialnie odpowiedzialnej za powierzone rzeczowe składniki majątku,
wypadków losowych (kradzieży, pożaru, zalanie wodą itp.), jeżeli spowodowały one konieczność
ustalenia rzeczywistego stanu określonych składników majątku i poniesionych strat,
5) zaleceń organów kontroli.
1)
2)
3)
4)
3. W przypadku pokrywania się terminów inwentaryzacji, o których mowa w pkt. 2 z terminami
inwentaryzacji, o których mowa w pkt. 1, można odstąpić od przeprowadzenia przypadających
na ten okres (pkt. 1) inwentaryzacji.
4. W przypadku połączenia lub podziału jednostek, kierownicy zainteresowanych jednostek mogą
w drodze umowy pisemnej odstąpić od inwentaryzacji z art. 26 ust. 4 ustawy o rachunkowości.
5. Można nie dokonywać inwentaryzacji
w przypadku zmiany osoby materialnie
odpowiedzialnej, o ile zmiana dotyczy krótkiego okresu (urlop, choroba), przy czym osoby
przekazujące i przyjmujące odpowiedzialność – wyraziły zgodę na wspólną odpowiedzialność
za powierzone składniki majątku.
6. Inwentaryzację
planowaną
należy
zarządzić
na
ostatni
dzień
a w przypadkach losowych na dzień, w którym nastąpił wypadek losowy.
V.
miesiąca,
Tryb zarządzania inwentaryzacji
1. Inwentaryzację zarządza kierownik w formie decyzji pisemnej, w której określa:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
zakres inwentaryzacji tj. rodzaj składników majątku podlegających inwentaryzacji,
formę jej przeprowadzenia: pełną, uproszczoną, ciągłą lub wyrywkową inwentaryzację
okresową,
przewodniczącego komisji inwentaryzacyjnej,
dzień, na który przeprowadza się inwentaryzację,
termin rozpoczęcia i zakończenia inwentaryzacji,
termin złożenia sprawozdania przez komisję inwentaryzacyjną (termin powinien być tak
określony, aby pozwalał na ujęcie w księgach rachunkowych jednostki wyników
inwentaryzacji w roku, którego inwentaryzacja dotyczy)
2. Z wnioskiem o zarządzenie inwentaryzacji występuje główny księgowy jednostki.
3. Wniosek powinien zawierać:
1) powołanie przewodniczącego komisji inwentaryzacyjnej spośród pracowników jednostki
(nie może nim być główny księgowy ani osoba z podległego mu personelu),
2) rodzaje rzeczowych składników podlegających inwentaryzacji i w poszczególnych latach,
3) formę przeprowadzenia inwentaryzacji.
Komisja inwentaryzacyjna i zespoły spisowe oraz zakres ich działania.
VI.
1. Kierownik jednostki na wniosek przewodniczącego komisji inwentaryzacyjnej powołuje:
1) skład osobowy komisji inwentaryzacyjnej w liczbie co najmniej dwóch osób: skład osobowy
komisji jest uzgadniany z głównym księgowym,
2) zespoły spisowe w składzie co najmniej dwóch osób ze wskazaniem przewodniczącego zespołu:
ilość zespołów zależna jest od ilości działów gospodarczych objętych inwentaryzacją w danym
okresie: zespoły spisowe powołuje się na czas przeprowadzenia konkretnego spisu.
2. Członkami komisji inwentaryzacyjnej nie mogą być osoby bezpośrednio odpowiedzialne za
gospodarkę składnikami majątku oraz osoby materialnie odpowiedzialne za powierzone ich
pieczy mienie.
3. Członkowie komisji inwentaryzacyjnej na czas wykonywania zadań, do których zostali
powołani w zakresie inwentaryzacji powinni być zwolnieni od innych obowiązków.
4. Całością prac dotyczących inwentaryzacji kieruje i koordynuje przewodniczący komisji
inwentaryzacyjnej.
5. Przewodniczący komisji inwentaryzacyjnej odpowiada za:
1) ustalenie rzeczywistego stanu rzeczowych składników majątku na dzień inwentaryzacji,
2) wyjaśnienia różnic inwentaryzacyjnych,
3) sporządzenie w ustalonym w decyzji terminie sprawozdania z inwentaryzacji,
6. Przewodniczący komisji inwentaryzacyjnej zobowiązany jest do:
1) zapoznania wszystkich osób wyznaczonych do inwentaryzacji z obowiązującymi w tym zakresie
przepisami,
2) bieżącego informowania kierownika jednostki o przebiegu prac i ewentualnych zakłóceń
w inwentaryzacji.
VII.
1.
Zadania komisji inwentaryzacyjnej
W celu należytego zapewnienia sprawnego przebiegu czynności inwentaryzacyjnych oraz
ustalenia jej wyników do zadań komisji inwentaryzacyjnej należy:
1) poinformowanie zainteresowanych komórek o terminie rozpoczęcia inwentaryzacji w celu
podjęcia czynności przygotowawczych,
2) dokonanie podziału inwentaryzowanych rzeczowych składników na pola spisowe,
3) ustalenie
harmonogramu
prac
poszczególnych
zespołów
z podaniem dnia rozpoczęcia i zakończenia prac na każdym z pól spisowych,
spisowych
4) ustalenie ze składu komisji osób uprawnionych do kontroli przeprowadzonych spisów z natury,
5) zaopatrzenie zespołów spisowych w arkusze z natury oraz określenie sposobu ich rozliczania
po zakończeniu spisu: arkusze należy traktować jako druki ścisłego zarachowania,
6) zebranie od zespołów spisowych dokumentów spisu z natury, dokonanie ich sprawdzenia pod
względem formalnym, kompletnym oraz rozliczenie zespołu z pobranych arkuszy spisu,
a następnie przekazanie kopii arkuszy spisów z natury wraz z załącznikami komisji
inwentaryzacyjnej do księgowości w celu ustalenia różnic inwentaryzacyjnych (sporządzenie
zestawień zbiorczych spisów z natury),
7) ustalenie przyczyn powstania różnic inwentaryzacyjnych,
8) dokonanie podsumowania wyników inwentaryzacji oraz przedstawienie kierownikowi jednostki
umotywowanych wniosków dotyczących:
a) sposobu rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych,
b) usprawnienia
gospodarki
składnikami
majątku
w
zakresie
przyjmowania
i wydawania,
c) przedstawienia wykazu rzeczowych składników majątku, które są niepełnowartościowe,
uszkodzone, zbędne i sposobów ich zagospodarowania.
VIII.
Zadania zespołów spisowych
1. Do zadań zespołów spisowych należy:
1) ustalenia rzeczywistych stanów ilościowych inwentaryzacyjnych składników majątku,
2) dokonanie wpisów rodzajów i ilości składników majątku oraz dokonanie oceny ich
przydatności,
3) ustalenie ilości niepełnowartościowych i zbędnych rzeczowych składników majątku oraz
dokonanie oceny ich przydatności (na oddzielnych arkuszach),
4) sporządzenie sprawozdania z przebiegu spisu z natury.
IX.
Czynności poprzedzające inwentaryzację
1. Niezbędne czynności poprzedzające sprawne przygotowanie inwentaryzacji:
1) powiadomienie komórek organizacyjnych (pracowników) o terminie rozpoczęcia i zakończenia
spisu z natury lub innej formy przeprowadzenia inwentaryzacji: powiadomienie powinno
nastąpić co najmniej w terminie dwutygodniowym przed data spisu z natury,
2) zaewidencjonowanie wszystkich dowodów obrotu rzeczowymi składnikami majątku tak na
kontach księgi głównej, jak i kontach ksiąg pomocniczych na dzień inwentaryzacji,
3) uzgodnienie danych ewidencji kont księgi głównej prowadzonej w księgowości z kontami ksiąg
pomocniczych wszystkich rzeczowych składników majątku podległego inwentaryzacji według
stanów na dzień inwentaryzacji,
4) uporządkowanie rzeczowych składników majątku podlegających inwentaryzacji, w tym:
a)
b)
c)
d)
posegregowanie składników wg rodzajów, gatunków lub kategorii,
uzupełnienie brakującego oznakowania,
wyodrębnienie uszkodzonych i nieprzydatnych składników majątku,
przeprowadzenie protokolarnej kasacji wycofanych z użytkowania lub zlikwidowanych fizycznie
środków trwałych i
innych składników majątkowych oraz opracowanie wymaganej
dokumentacji księgowej (LT, LN, itp.).
2. Arkusze spisów z natury, na których ujmowane są rzeczywiste stany składników ustalone w
drodze liczenia powinny zawierać następujące dane:
1) nazwę jednostki,
2) numer kolejny arkusza spisowego oraz podpis (parafkę) przewodniczącego komisji
inwentaryzacyjnej,
określenie formy inwentaryzacji (pełna inwentaryzacja okresowa),
nazwę pola spisowego (działu, komórki organizacyjnej),
datę i godzinę rozpoczęcia i zakończenia spisu,
numer kolejny pozycji arkusza spisowego,
szczegółowe określenie składnika majątku i jego kategorii użytkowej oraz symbol indeksu lub
numer inwentarzowy,
8) jednostkę miary,
9) ilość ustaloną w czasie spisu z natury,
10) imiona i nazwiska oraz czytelne podpisy osób dokonujących spisu na danym polu spisowym,
11) imię i nazwisko osoby materialnie odpowiedzialnej za stan składników majątkowych oraz jej
podpis złożony na dowód nie zgłaszania zastrzeżeń do ustaleń spisu z natury pod klauzulą
zamieszczoną na arkuszu końcowym, wykorzystanym na danym polu spisowym, o treści
„wszystkie składniki majątku znajdujące się ….., które powierzone zostały mojej pieczy i za
które ponoszę odpowiedzialność materialną zostały w mojej obecności spisane na arkuszach
od-do i nie zgłaszam zastrzeżeń do ustaleń komisji inwentaryzacyjnej”; w razie stosowania
wspólnej odpowiedzialności powierzone mienie należy podać odpowiednio nazwiska i imiona
osób, które przyjęły wspólną odpowiedzialność oraz uzyskać ich podpisy; w przypadku
odmowy złożenia podpisu przez osobę materialnie
odpowiedzialną składa ona pisemne
wyjaśnienie uzasadniające odmowę podpisu.
12) Klauzulę „spis zakończona na pozycji numer”.
3)
4)
5)
6)
7)
3. Kontrolę spisu z natury dokonuje przewodniczący komisji inwentaryzacyjnej lub osoby
z komisji przez niego upoważnione.
4. Osoba dokonująca kontroli spisu z natury na dowód jej przeprowadzenia robi adnotację poprzez
parafowanie skontrolowanych danych, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości
sporządza protokół kontroli z dokładnym opisem dotyczącym nieprawidłowości. Protokół z
kontroli zostaje przedłożony przewodniczącemu komisji inwentaryzacyjnej i kierownikowi
jednostki.
W
zależności
od
stwierdzonych
nieprawidłowości
kierownik
jednostki
na wniosek przewodniczącego komisji inwentaryzacyjnej, zarządza ponowną inwentaryzację
całości lub części składników.
X.
Wycena rzeczowych składników majątku objętego inwentaryzacją
1. Wycenie podlegają w zasadzie tylko własne rzeczowe składniki majątku objęte inwentaryzacją,
dla których jednostka prowadzi pomocniczą ewidencję ilościowo-wartościową.
2. Poszczególne rodzaje rzeczowych składników majątku wycenia się:
1) środki trwałe – w wartości początkowej brutto po aktualizacji,
2) pozostałe środki trwałe w użytkowaniu – w wartości początkowej,
3) pozostałe rzeczowe składniki majątku – w cenie ewidencyjnej.
3. Składniki
obce
podlegają
wycenie
tylko
wówczas,
gdy
są
ujmowane
w ewidencji jednostki w wyrażeniu ilościowo-wartościowym. Za podstawę wyceny przyjmuje
się w tym przypadku ceny stosowane w jednostce.
4. Wyceny rzeczowych składników majątku objętych inwentaryzacją dokonuje komórka
księgowości – Gł. Księgowy prowadząca ewidencję ilościowo-wartościową.
5. Wyceny dokonuje się na arkuszach spisów z natury.
Ustalenie różnic inwentaryzacyjnych
XI.
1. W zależności od formy przeprowadzania inwentaryzacji różnice inwentaryzacyjne ustalane są:
a) przy inwentaryzacji pełnej i wyrywkowej w drodze spisu z natury różnice ustala się (przy ewidencji
ilościowo-wartościowe) przez porównanie ilości poszczególnych składników majątku ustalonego
w toku spisu z natury z ilością wynikającą z ewidencji
b) dla składników majątku kontrolowanych wyłącznie wartościowo ustala się jedynie wartościową
różnicę inwentaryzacyjną – niedobór lub nadwyżkę – przez porównanie ogólnej wartości
składników
majątku
wynikającej
ze
spisu
z
natury
z ich wartością wynikającą z ksiąg rachunkowych.
2. Ustalenie
różnic
inwentaryzacyjnych
na podstawie arkuszy spisów z natury.
dokonuje
komisja
inwentaryzacyjna
3. Różnice inwentaryzacyjne ujmuje się w zestawieniach różnic sporządzonych w sposób
umożliwiających:
1) ustalenie łącznej sumy różnic inwentaryzacyjnych z podziałem na miejsce powstania różnic i
osób materialnie odpowiedzialnych (współodpowiedzialnych),
2) powiązanie poszczególnych pozycji zestawienia różnic z pozycjami arkuszy spisu z natury.
XII.
1.
Wyjaśnienie i rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych
Zestawienie różnic inwentaryzacyjnych sporządzone przez komisję inwentaryzacyjną ma na
celu:
1) wyjaśnienie przyczyn powstania różnic inwentaryzacyjnych,
2) powstanie wniosków co do sposobu rozliczenia różnic,
3) ustalenie osób odpowiedzialnych materialnie za powierzone mienie jednostki.
2.
Komisja inwentaryzacyjna, po stwierdzeniu nadwyżek lub niedoborów przekraczających
normalne ubytki naturalne, żąda wyjaśnienia na piśmie od osób odpowiedzialnych
(współodpowiedzialnych) za stan składników majątku; w tym celu przekazuje osobie
zainteresowanej jeden egzemplarz różnic inwentaryzacyjnych wraz z pismem określającym
termin złożenia wyjaśnień.
3.
Wyjaśnienia złożone przez zainteresowanych powinny być zaopiniowane przez właściwego
przełożonego, rozpatrzone i zaopiniowane przez zespół dokonujący spisu.
4.
Wyjaśnienia, o których mowa w pkt. 40 zostają przekazane do komisji inwentaryzacyjnej,
która:
1) dokonuje ich oceny,
2) weryfikuje różnice inwentaryzacyjne,
3) przygotowuje wnioski co do sposobu rozliczenia różnic.
5.
Wnioski komisji inwentaryzacyjnej ujmowane są w odrębnym protokole oraz po
zaopiniowaniu przez głównego księgowego przedstawione są kierownikowi jednostki do
zatwierdzania.
6.
Protokół komisji inwentaryzacyjnej po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki przekazany
jest do księgowości celem ujęcia różnic w ewidencji księgowej.
7.
Zawinione niedobory w każdym przypadku obciążają osobę materialnie odpowiedzialną.
Załącznik Nr 6
.
INSTRUKCJA KONTROLI WEWNĘTRZNEJ
I OBIEGU DOKUMENTÓW FINANSOWO-KSIĘGOWYCH
W WOJEWÓDZKIM INSPEKTORACIE FARMACEUTYCZNYM
W GORZOWIE WLKP.
Na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tj. Dz.U.
z 2013r., poz.330 ze zm.) ustalam zasady kontroli wewnętrznej i obiegu
dokumentów finansowo - księgowych oraz zasady gospodarki środkami
pieniężnymi i rzeczowymi w Wojewódzkim Inspektoracie Farmaceutycznym w
Gorzowie Wlkp.
I.
ORGANIZACJA
I
FUNKCJONOWANIE
KONTROLI
WEWNĘTRZNEJ
Kontrola wewnętrzna ma na celu:
a) badanie zgodności każdego postępowania z obowiązującymi aktami
prawnymi, ze szczególnym uwzględnieniem prawa finansowego,
b) badanie gospodarności, efektywności działań i realizacji zadań,
c) badanie realizacji procesów gospodarczych, inwestycyjnych oraz
wykrywanie odchyleń i nieprawidłowości w realizacji tych zadań,
d) ujawnianie niegospodarności działania, marnotrawstwa mienia
społecznego oraz ewentualnych nadużyć,
e) ustalanie przyczyn i skutków stwierdzonych nieprawidłowości oraz
ustalenie osób odpowiedzialnych za ich powstanie,
f) wskazanie sposobów i środków umożliwiających likwidację tych
nieprawidłowości.
Badania i oceny należy dokonać w oparciu o celowość, gospodarność,
rzetelność i legalność działalności oraz sprawności organizacji pracy.
1.2. Za zorganizowanie i prawidłowe funkcjonowanie systemu kontroli
wewnętrznej, zgodnego z standardową procedurą audytu wewnętrznego
odpowiedzialny jest Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny.
Sprawuje on osobiście ogólny nadzór nad skutecznością działania tego
systemu, jak również prawidłowością wykorzystania sygnałów kontroli
wewnętrznej i zewnętrznej. Odpowiedzialny jest również za należyte
wykorzystywanie wyników kontroli.
1.3. Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych (tj. Dz. U. z 2013r., poz. 885 ze zm.) czynności
kontrolne w zakresie swych uprawnień wykonuje Główny Księgowy.
II. KSIĄGI RACHUNKOWYCH
1. Prowadzenie:
Księgi rachunkowe prowadzone są zgodnie z art. 9, 10, 11 i 12 ustawy
z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (te. Dz. U. z 2013r., poz.
330 ze zm.).
Dokonywanie operacji oraz zapisów w księgach rachunkowych
powinno być prowadzone
rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie
i na bieżąco w sposób odzwierciedlający stan rzeczywisty.
2. Podział:
Zgodnie z art. 13 w/w ustawy księgi rachunkowe obejmują zbiory
zapisów księgowych (ręcznych i komputerowych), obrotów (sum
zapisów i sald, które tworzą:
a)
b)
c)
d)
dziennik
księgę główną
księgi pomocnicze,
zestawienia; obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg
pomocniczych,
e) wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz)
III. GOSPODARKA PIENIĘŻNA
1. Wszelkie decyzje związane z wykonywaniem dyspozycji pieniężnych –
winny zmierzać do stosowania obrotu bezgotówkowego.
Występowanie obrotu gotówkowego winno być ograniczone do
niezbędnego minimum i może dotyczyć tylko wydatków bieżących.
2. Gotówkę, znaki i papiery wartościowe oraz druki ścisłego zarachowania
należy przechowywać w sejfie, który po zakończeniu pracy kasjer
zamyka na klucz. Klucze do sejfu przechowuje kasjer.
Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny obowiązany jest zapewnić
ochronę kasy, jak również bezpieczeństwo transportu pieniędzy
i innych walorów z banku i do banku (rozporządzenie Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010r.
w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości
pieniężnych
przechowywanych
i
transportowanych
przez
przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz.U. Nr 166, poz.
1128).
3. Przechowywanie w kasie gotówki lub innych walorów nie należących do
jednostki jest zabronione.
4. Operacji kasowych dokonuje pracownik
Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego.
wyznaczony
przez
5. Do obowiązków kasjera należy:
a) właściwe przechowywanie i zabezpieczenie gotówki i innych
walorów,
b) dokonywanie operacji gotówkowych (wypłat i przyjmowanie wpłat)
na podstawie dowodów przychodowych i rozchodowych
podpisanych przez osoby upoważnione, przejrzane pod względem
merytorycznym, formalnym i rachunkowym oraz zatwierdzone do
wpłaty),
c) dokonywanie wpłat gotówkowych jedynie ze środków podjętych
z rachunków bankowych na określone potrzeby lub wydatki bieżące,
d) przechowywanie pieniędzy w kasie w kwocie wynikającej
z Zarządzenia Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego,
e) niezwłoczne
zawiadamianie
Wojewódzkiego
Inspektora
Farmaceutycznego i Głównego Księgowego o brakach
gotówkowych oraz ewentualnych włamaniach do kasy.
6. W powierzonym zakresie pełnienia obowiązków, kasjer ponosi
odpowiedzialność materialną za:
- nieprzestrzeganie zasady gospodarki kasowej
- dokonywanie wpłat bez udokumentowania podpisami odbiorców
zamieszczonych na właściwych dowodach rozchodowych,
- nienależyte zabezpieczenie i przechowywanie gotówki
- wpłacenie gotówki na podstawie nie zatwierdzonych dowodów
wpłaty
7. Wszystkie wpłaty i wypłaty kasjer ujmuje w przebitkowych raportach
kasowych wg poniższych zasad:
a) wpisane do raportów kasowych wszystkich dowodów indywidualnie
z wyjątkiem dowodów przychodowych z kwitariusza
przychodowego, które mogą być wpisane pod jedną pozycją
określając numery pokwitowań,
b) wpisanie sum podjętych z banku do kasy na podstawie dowodu
przychodowego,
c) ujęcie wypłat dokonanych w danym dniu w oparciu o zbiorcze listy
płatnicze na podstawie sporządzonego przez kasjera dowodu
wewnętrznego, w którym należy określić numery i pozycje list oraz
ogólne kwoty wypłacone w danym dniu wg poszczególnych list
płatniczych,
d) ustalenie w danym dniu pozostałości w kasie po zakończeniu
przyjmowania wpłat i dokonywania wypłat.
Dopuszcza się sporządzanie raportów kasowych zbiorczo za okres 1 miesiąca.
8. Raporty kasowe po uprzednim ich podpisaniu i wpisaniu ilości dowodów
przychodowych i rozchodowych przekazuje kasjer do komórki
księgowości (Gł. Księgowego) za pokwitowaniem na kopii raportu
kasowego. Załączone do raport kasowego dowody wypłat muszą być
zaopatrzone w klauzulę „WYPŁACONO DNIA” i podpis kasjera.
9. Prawidłowość sporządzania raportów kasowych sprawdza Główny
Księgowy lub osoba przez niego upoważniona. W szczególności ustala on
czy wykazane przez kasjera poszczególne przychody i rozchody są
udokumentowane dowodami kasowymi, czy załączone dowody kasowe
odpowiadają określonym wymaganiom oraz zaopatrzone są
w odpowiednie klauzule, czy prawidłowo ustalono stan gotówki.
10.Od kasjera winna być pobrana i złożona do akt osobowych deklaracja
o przyjęciu odpowiedzialności materialnej. Uproszczona forma „
Oświadczam, że ponoszę materialną odpowiedzialność za powierzone
środki pieniężne i przestrzeganie przepisów kasowych”.
11.Przyjęcie obowiązków kasjera oraz każdorazowo przekazywanie kasy
innej osobie należy dokonywać każdorazowo na podstawie protokółu
zadwczo-odbiorczego. Przekazanie obowiązków kasjera innej osobie
należy dokonywać w obecności Głównego Księgowego lub osoby przez
niego upoważnionej.
12.Czeki gotówkowe, rozrachunkowe, polecenia przelewu oraz inne
dyspozycje pieniężne podpisuje Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny i
Główny Księgowy zgodnie z złożonymi w banku wzorami podpisów.
Zabrania się podpisywania czeków, poleceń przelewu „in blanco”. Osoby
podpisujące
czeki
i
polecenia
przelewu
odpowiedzialne
za zgodność ich treści z dowodami stanowiącymi podstawę ich
wystawiania.
13.Poza kasjerem nie wolno przyjmować wpłat innej osobie.
IV. GOSPODARKA DRUKAMI ŚCISŁEGO ZARACHOWANIA.
1. Gospodarką drukami ścisłego zarachowania winny być objęte druki
płatne oraz druki, które podlegają kontroli ilościowej, a w szczególności:
a) czeki gotówkowe oraz rozrachunkowe
b) kwitariusze przychodowe oraz inne przychodowe asygnaty kasowe
2. Druki ścisłego zarachowania należy przechowywać pod zamknięciem,
w sejfie pod odpowiedzialnością wyznaczonych pracowników.
Ewidencja ww. druków należy prowadzić na bieżąco w "Księdze
druków ścisłego zarachowania".
3.
Księgę druków ścisłego zarachowania należy ponumerować,
przesznurować oraz zaparafować. Księgę tę wraz z dowodami
przychodowymi i rozchodowymi stanowiącymi podstawę zapisu,
przechowuje się pod zamknięciem odpowiedzialny pracownik.
4. Pracownik odpowiedzialny za gospodarkę drukami ścisłego zarachowania
dokonuje sprawdzenia ich ilości w momencie przyjmowania i wydawania.
5. Wydania druków ścisłego zarachowania dokonuje odpowiedzialna osoba
na podstawie zlecenia wydania podpisanego przez osobę upoważnioną
przez Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego.
6. Odpowiedzialny pracownik ustala w ewidencji stan ilościowy druków
na podstawie porównania na ustalone okresy np. półroczne ze stanem
rzeczywistym.
7. O wszystkich różnicach zawiadamia niezwłocznie Wojewódzkiego
Inspektora Farmaceutycznego i Głównego Księgowego. W razie
zgubienia, zniszczenia lub kradzieży druków ścisłego zarachowania
(pieczęci) Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny przeprowadza
dochodzenie, wyciągając odpowiednie wnioski służbowe w stosunku
do osób winnych. W razie zgubienia lub kradzieży książeczki czeków
gotówkowych lub rozrachunkowych, należy ponadto zawiadomić
właściwy oddział banku. Blankiet czeków gotówkowych przechowuje pod
zamknięciem kasjer, który ponosi osobiście odpowiedzialność
za ich należyte zabezpieczenie.
V. GOSPODARKA ŚRODKAMI RZECZOWYMI
1. Za prawidłową gospodarkę środkami rzeczowymi odpowiedzialny jest
Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny, który obowiązany jest zapewnić:
a) użytkowanie środków rzeczowych zgodnie z ich przeznaczeniem
b) posiadanie tylko takich środków rzeczowych i w takiej ilości w jakiej
są one niezbędne do wykonania zadań
c) należyte przechowywanie
d) ochronę przed zniszczeniem, uszkodzeniem, zepsuciem, kradzieżą,
e) ustalenie prawidłowych zapasów materiałowych
2. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny obowiązany jest ustalić osoby
odpowiedzialne za gospodarkę środkami trwałymi i pozostałymi środkami
trwałymi (wyposażenia).
Do obowiązków tych osób należy prawidłowe oznaczenie powierzonych ich
pieczy środków rzeczowych, przechowywanie, konserwacja i zabezpieczenie
przed zniszczeniem, uszkodzeniem, zepsuciem, kradzieżą. W poszczególnych
pomieszczeniach winny być umieszczone spisy inwentarzowe.
3. Ewidencja środków trwałych i wyposażenia prowadzona jest w księgach
inwentarzowych. Księgi inwentarzowe prowadzi osoba wyznaczona przez
Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego spośród pracowników
prowadzących administrację. Zapisy w księdze inwentarzowej należy
uzgadniać w Głównym Księgowym na koniec roku.
VI. OBIEG I KONTROLA DOWODÓW KASOWYCH
1. Wykaz dokumentów kasowych:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
dowód wpłaty – KP,
dowód wypłaty – KW,
wniosek o wypłatę zaliczki,
rozliczenie zaliczki,
polecenie wyjazdu służbowego,
pozostałe dowody kasowe,
raport kasowy.
Asygnaty kasowe przed wydaniem do użytku służbowego muszą być
ponumerowane i ostemplowane pieczęcią WIF.
1. Dowody wpłaty i wypłaty – KP i KW, stanowią udokumentowanie
przyjęcia środków pieniężnych do kasy lub wypłaty z kasy WIF.
Sporządzane są w 2 egz., gdzie 1 egz. stanowi załącznik do raportu
kasowego, a 2 egz. otrzymuje wpłacający lub pobierający środki
pieniężne.
2. Wniosek o wypłatę zaliczki nie może przekraczać przewidywanych
wydatków na pokrycie kosztów związanych z wyjazdem służbowym.
Warunkiem otrzymania zaliczki jest obowiązkowe rozliczenie
poprzedniej pobranej zaliczki. Wniosek sporządzany jest w 1 egz.
i otrzymuje go kasjer. Zaliczki należy rozliczyć w terminie 14 dni od jej
otrzymania.
3. Rozliczenie zaliczki sporządza pracownik rozliczający z pobranych
środków pieniężnych. Do rozliczenia dołączone są oryginalne dowody
uzasadniające wydatkowanie pobranej kwoty zaliczki, potwierdzone w
przedmiocie przyjęcia dostawy oraz podpisane przez zobowiązanych do
tego pracowników pod względem formalno-merytorycznym oraz
rachunkowym i zatwierdzone przez Głównego Księgowego
i Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego.
Rozliczenie zaliczki sporządza się w 1 egz., który otrzymuje kasjer.
4. Polecenie wyjazdu służbowego sporządza się najpóźniej w ciągu
14 dni po zakończeniu podróży służbowej. Druga strona „Polecenia
wyjazdu” powinna być sporządzona jako rachunek kosztów
i zatwierdzona przez Gł. Księgowego i Lub. Woj. Inspektora
Farmaceutycznego. Rachunek kosztów podróży stanowi podstawę
rozliczenia zaliczki lub otrzymania poniesionych kosztów związanych
z podróżą służbową. Sporządzany jest w 1 egz. i otrzymuje go kasjer.
5. Pozostałe dowody źródłowe nie wymienione wyżej stanowiące
podstawę do wypłaty z kasy:
a) ostemplowane przez bank dowody wpłat własnych z kasy,
b) rachunki za dokonane gotówkowe zakupy i usługi, na które nie były
pobrane zaliczki,
c) listy płatnicze,
d) inne.
Źródłowe dowody kasowe winny być przed dokonaniem wpłaty
sprawdzone pod względem formalno-merytorycznym, rachunkowym
i zatwierdzone przez Gł. Księgowego i Lub. Woj. Inspektora
Farmaceutycznego.
6. Raport kasowy służy do zbiorczego ujęcia wpłat i wypłat gotówkowych
w poszczególnych dniach. Jeżeli ilość dokonywanych wpłat i wypłat
jest niewielka, zezwala się na sporządzanie zbiorczych raportów
kasowych za okres 1 miesiąca. Zapisy powinny być dokonywane
chronologicznie ze wskazaniem daty wpłaty i wypłaty. Raport kasowy
należy numerować kolejno z zachowaniem ciągłości numeracji w ciągu
roku sprawozdawczego. Każdy wpisany do raportu dowód asygnatę
kasową kasjer uzupełnia wpisując na nim numer bieżący wynikający z
raportu kasowego i nr raportu. Sporządzany jest w 2 egz., gdzie 1 egz.
pozostaje
w
bloczku
raportu
kasowego
kasjera,
a 2 egz. otrzymuje Gł. Księgowy.
VII. OBIEG I KONTROLA FAKTUR OBCYCH ZA DOSTAWY
I USŁUGI
Faktura wpływająca do sekretariatu po dokonaniu rejestracji w dzienniku
korespondencyjnym i ostemplowaniu przekazywana jest pracownikowi
administracyjnemu do opisania i kontroli formalno-merytorycznej
i rachunkowej. Faktura przekazana zostaje do Gł. Księgowego i Lubuskiego
Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego celem zatwierdzenia i dokonania
regulacji w obowiązującym terminie. Przez kontrolę formalno-merytoryczną
rozumie się sprawdzenie zgodności z zamówieniem i potwierdzenie faktycznie
wykonanej usługi czy dokonanego zakupu.
Faktury obce dotyczące bieżącego miesiąca a wpływające do jednostki po
upływie 5-tego dnia po zakończeniu miesiąca księgowane są w miesiącu wpływu.
VIII. OBIEG I KONTROLA DOWODÓW DOTYCZĄCYCH
PŁAC
I
ZASIŁKÓW
Z
UBEZPIECZENIA
SPOŁECZNEGO
Dokumentem stanowiącym podstawę do wypłat wynagrodzeń może być lista
płac, która powinna zawierać, następujące dane:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
okres za jaki pobrano wynagrodzenie,
nr listy płac,
nazwisko i imię pracownika,
suma należnego wynagrodzenia brutto z podziałem według
poszczególnych składników wynagrodzenia,
sumę potrąceń składek na ubezpieczenia społeczne,
sumę potrąceń z podziałem wg poszczególnych tytułów,
łączną sumę do przelewu (cyframi),
podpisy
osób
sporządzających,
sprawdzających
i zatwierdzających listę płac,
pieczątkę jednostki wypłacającej.
Obliczenie należnych zarobków dokonuje się w oparciu o dowody źródłowe
i zgodnie z obowiązującymi aktualnie przepisami. Wszystkie dokumenty
pierwotne (źródłowe) stanowiące podstawę sporządzenia listy płac, jak: kopie
pism – angażów, kopie decyzji o przeszeregowaniach, zwolnienia lekarskie, jak
również inne dokumenty stanowiące bezpośrednio podstawę obliczenia
należnych wynagrodzeń oraz sporządzania list płac przechowywane są przez
Gł. Księgowego.
IX.
OBIEG
I
KONTROLA
DOWDÓW
OBROTU
MATERIAŁAMI
I POZOSTAŁYMI ŚRODKAMI
TRWAŁYMI
Faktura dotycząca zakupu materiałów biurowych po rejestracji w rejestrze faktur
zostaje opisana.
1) Materiały biurowe potrzebne do podstawowej działalności inspekcji
zostają wpisane do rejestru art. biurowych, a następnie opisane pod
względem formalno-merytorycznym. Materiały biurowe księgowane są
bezpośrednio w koszty.
2) Zakupy stanowiące pozostałe środki trwałe wpisywane są w rejestr
wyposażenia.
X. OBIEG I KONTROLA DOKUMENTÓW DOTYCZĄCYCH
ŚROKÓW TRWAŁYCH
Przyjęcie środka trwałego do użytkowania następuje na podstawie faktury zakupu
lub protokołu zdawczo-odbiorczego i wpisaniu do rejestru środków trwałych.
Likwidacja środka trwałego następuje po stwierdzeniu faktu jego zniszczenia
i niemożności dalszego użytkowania. Stwierdzenie tego faktu występuje po
powołaniu komisji przez Lubuskiego Woj. Inspektora Farmaceutycznego, która
sporządza protokół likwidacji w/w środka. Na podstawie protokołu zostaje
wykreślony w/w środek z rejestru i wyksięgowany.
Protokół sporządza się w 2 egz. gdzie 1 egz. otrzymuje osoba materialnie
odpowiedzialna, a 2 egz. otrzymuje Gł. Księgowy.
XI. ODPOWIEDZIALNOŚĆ
1. Zgodnie z w/w ustawą osobą odpowiedzialną za prawidłowy obieg
dokumentów księgowych jest Główny Księgowy.
2. Główny Księgowy obowiązany jest do stosowania zasad rachunkowości
w sposób prawidłowy, zapewniający rzetelne i jasne przedstawienie
sytuacji finansowo-majątkowej jednostki.
3. Główny Księgowy przeprowadza operacje księgowe w księdze
rachunkowej wg zasady rzetelnego księgowania, a dokonane zapisy
odzwierciedlają stan rzeczywisty.
4. Dokumentacja księgowa po zakończeniu okresu sprawozdawczego
uporządkowana przekazywana jest do archiwum zakładowego, gdzie
przechowywane są zgodnie z art. 74 w/w ustawy z dnia 29 września
1994r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2013r. , poz. 330 ze zm.).
5. Udostępnianie osobie trzeciej zbiorów akt wymaga zgody
Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego.
Załącznik Nr 7
Standardy kontroli finansowej
w Wojewódzkim Inspektoracie Farmaceutycznym
w Gorzowie Wlkp.
Lp.
Rodzaj standardu
Sposób realizacji
Odpowiedzialny
za monitoring
i kontrolę
1
2
Wartość
etyczna
(uczciwość, rzetelność,
odpowiedzialność,
życzliwość)
Kompetencje zawodowe Systematyczne podnoszenie wiedzy i 1. Główny Księgowych
umiejętności zawodowych poprzez udział w 2. Radca Prawny
szkoleniach,
kursach,
konferencjach.
Bieżące śledzenie aktów prawnych,
nowości
techniczno-organizacyjnych
i
informatycznych.
Struktura organizacyjna
3
4
5
6
Przykład kierownictwa, kultura organizacji, 1. Główny Księgowy
m. in. Narady, szkolenia, indywidualne
rozmowy, bieżące decyzje wspierające
wartości etyczne oraz uczciwość osobistą i
zawodową.
Identyfikacja
wrażliwych
Zakres
obowiązków,
uprawnień
i 1. Radca Prawny
odpowiedzialności wszystkim pracownikom
przedstawia się na piśmie
zadań Racjonalne
finansowych
wydatkowanie
środków 1. Lubuski Wojewódzki
Inspektor
Farmaceutycznym
2. Główny Księgowy
Powierzanie uprawnień Zakres uprawnień określony i potwierdzony 1. Główny Księgowy
dot.
gospodarki podpisami pracowników
finansowej
i
mienia
jednostki
Monitorowanie realizacji Roczny plan pracy jednostki i monitoring 1. Lubuski Wojewódzki
Inspektor
realizacji zadań
zadań
Farmaceutycznym
Identyfikacja ryzyka
7
8
Na podstawie analizy realizacji zadań 1. Lubuski Wojewódzki
Inspektor
(plany i sprawozdania finansowe)
Farmaceutycznym
Analiza
ryzyka
i Określenie ryzyka i możliwych skutków, 1. Lubuski Wojewódzki
Inspektor
podejmowanie działań programy oszczędnościowe
Farmaceutycznym
zaradczych
Lp.
Rodzaj standardu
Sposób realizacji
Odpowiedzialny
za monitoring
i kontrolę
9
Działania zaradcze przy Określenie istotnego ryzyka, które może
reakcji na ryzyko
wystąpić przy podejmowaniu działania.
Wycofanie się z działania lub podjęcie
decyzji zmniejszające ryzyko wystąpienia.
Bieżąca informacja
10
11
12
13
14
15
2.
Lubuski
Wojewódzki
Inspektor
Farmaceutyczny
Główny
Księgowy
Określenie procedur finansowych w 1. Główny Księgowy
zakresie
zapewnienia
odpowiednich
warunków niezbędnych do wykonywania
pracy
System
komunikacji Odpowiednie mechanizmy przekazywania
wewnętrznej
ważnych informacji pracownikom o stanie
realizacji zadań, ryzyku i ważnych
zdarzeniach
(wytyczne,
zarządzenia,
decyzje, narady)
Komunikacja
zewnętrzna
1.
Pisma informujące,
Internet, BIP
tablice
1. Lubuski Wojewódzki
Inspektor
Farmaceutycznym
ogłoszeń, 1. Lubuski Wojewódzki
Inspektor
Farmaceutycznym
Dokumentacja systemu Zarządzenia,
instrukcje,
procedury, 1. Lubuski Wojewódzki
Inspektor
kontroli finansowej
wytyczne, zakresy obowiązków
Farmaceutycznym
Dokumentowanie
i Rzetelne
rejestrowanie
operacji 1. Główny Księgowy
rejestrowanie
operacji finansowych i gospodarczych w formie
gospodarczych
papierowej i elektronicznej
Zatwierdzanie operacji Każda operacja finansowa i gospodarcza
finansowych
i zarówno w formie papierowej jak i
gospodarczych
elektronicznej musi być zatwierdzona przez
Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora
Farmaceutycznego lub osobę przez niego
upoważnioną
Inspektor
Farmaceutycznym
3. Osoby upoważnione
Podział obowiązków
Ze względu na małą liczbę zatrudnionych
pracowników
Lubuski
Wojewódzki
Inspektor Farmaceutyczny prowadzi ścisły
nadzór nad operacjami finansowymi i
gospodarczymi. Rozdzielenie obowiązków
pomiędzy pracowników, z uwzględnieniem
obowiązków Głównego Księgowego.
Inspektor
Farmaceutycznym
Weryfikacja
Weryfikacja
operacji
finansowych, 1. Lubuski Wojewódzki
gospodarczych i istotnych zdarzeń przed i Inspektor
Farmaceutycznym
po realizacji.
16
17
Nadzór
18
Pisemne
komunikowanie
podległym
pracownikom zakresów obowiązków i
odpowiedzialności. Udzielanie porad i
wskazówek dotyczących wykonywanej
przez pracowników pracy. Systematyczne
przeglądanie wyników pracy w koniecznym
Inspektor
Farmaceutycznym
Lp.
Rodzaj standardu
Sposób realizacji
Odpowiedzialny
za monitoring
i kontrolę
zakresie. Akceptowanie i zatwierdzanie
dokumentów.
Rejestrowanie
odstępstw
W przypadkach, w których ze względu na
nadzwyczajne okoliczności odstąpiono od
procedur, instrukcji lub wytycznych są
uzasadnione,
dokumentowanie
i
zatwierdzanie przez kierownika jednostki
lub upoważnionego pracownika
Inspektor
Farmaceutycznym
Ciągłość działalności
Zapewnione są odpowiednie mechanizmy
w celu utrzymania ciągłości działalności
jednostki,
w szczególności operacji
finansowych i gospodarczych, w każdym
czasie i okolicznościach.
Inspektor
Farmaceutycznym
Ochrona zasobów
Dostęp
do
zasobów
finansowych,
materialnych i informacyjnych jednostki
mają wyłącznie upoważnione osoby
wyznaczeni
przez
Lubuskiego
Wojewódzkiego
Inspektora
Farmaceutycznego w celu zapewnienia
ochrony zasobów jednostki.
Inspektor
Farmaceutycznym
3. Osoby upoważnione
Ograniczenie dostępu do Dostęp
do
zasobów
finansowych,
materialnych i informatycznych jednostki
zasobów
mają wyłącznie upoważnione osoby.
Prowadzone są okresowe porównania
rzeczywistego stanu zasobów z zapisami w
rejestrach
(inwentaryzacje).
Przechowywanie w metalowej szafie
druków
ścisłego
zarachowania.
Wyznaczenie
osób
materialnie
odpowiedzialnych za czeki i inne druki
ścisłego zarachowania.
Inspektor
Farmaceutycznym
Kontrola dostępu
Funkcjonowanie fizycznych lub logicznych
mechanizmów kontroli ograniczających lub
wykrywających nieuprawniony dostęp do
zasobów informatycznych.
Inspektor
Farmaceutycznym
Kontrola
oprogramowania
systemu
Wdrożenie
mechanizmów
kontroli 1. Lubuski Wojewódzki
ograniczających i monitorujących dostęp do Inspektor
Farmaceutycznym
oprogramowania systemowego.
19
20
21
22
23
24
Kontrola tworzenia
zmian w aplikacjach
25
Podział obowiązków
26
i Wdrożenie
mechanizmów
kontroli
zapewniających
wprowadzeniu
nieautoryzowanych aplikacji lub zmian w
funkcjonowaniu używanych aplikacji.
Inspektor
Farmaceutycznym
Podział
obowiązków
w
działalności
systemów
informatycznych,
które
uniemożliwią
dostęp
nieuprawnionym
osobom do zasobów lub danych.
Inspektor
Farmaceutycznym
Lp.
Rodzaj standardu
Sposób realizacji
Odpowiedzialny
za monitoring
i kontrolę
27
Kontrole aplikacji przy Wdrożenie odpowiednich mechanizmów
kontroli mających na celu zapobieganie,
prowadzeniu ciągłości
wykrywanie
i
korygowanie
błędów
działania
związanych
z
wprowadzaniem,
przetwarzaniem i przepływem danych
Inspektor
Farmaceutycznym
Bieżąca
Inspektor
Farmaceutycznym
informacja
komunikacja
28
29
wewnętrzna
i Informowanie wszystkich pracowników o
przyjętych systemach kontroli w celu
prawidłowego wypełniania obowiązków,
odpowiedzialności w obrębie struktury
organizacyjnej jednostki.
Monitorowanie i ocena Lubuski
Wojewódzki
Inspektor 1. Lubuski Wojewódzki
Farmaceutyczny monitoruje skuteczność Inspektor
systemu
kontroli
systemu kontroli finansowej i jego Farmaceutycznym
finansowej
poszczególne elementy, oceniając pracę
poszczególnych pracowników.

Zasady rachunkowości w Wojewódzkim Inspektoracie

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zarządzenie Nr 34/2006 Wójta Gminy Krasne z dnia 29 grudnia

w sprawie gospodarki majątkiem gminy, inwentaryzacji majątku i

AUTOPORTRET - Wydział Chemii UAM

Pobierz plik

Historia wdrożenia systemu inwentaryzacji dla Samodzielnego

Pobierz plik - Next.biz.pl

Jantar_Inventory_ulotka_produktowa507.45 KB8 pobrań

ZARZĄDZENIE nr 33/2013 z dnia 25.09.2013 r. Dyrektora