Adam Bernard Mickiewicz - uważamy go za największego poetę
Transkrypt
Adam Bernard Mickiewicz - uważamy go za największego poetę
Adam Bernard Mickiewicz - uważamy go za największego poetę romantyzmu. Urodził się w Wigilię Bożego Narodzenia w 1798 r. w Nowogródku lub Zaosiu. Był synem adwokata i komornika sądowego Mikołaja oraz Barbary z Majewskich, córki ekonoma. Edukację rozpoczął w 1807 r. w szkole prowadzonej przez dominikanów. Po jej ukończeniu we wrześniu 1815 r., opuścił rodzinne strony, by studiować na Uniwersytecie Wileńskim. Gdy miał 16 lat, stracił ojca. Na trzecim roku studiów założył wraz z przyjaciółmi „Towarzystwo Filomatów”. Pamiętając o tym, nietrudno zrozumieć nastrój smutku i osamotnienia, w jaki popadł Mickiewicz po wyjeździe z Wilna. Po ukończeniu studiów musiał, bowiem objąć stanowisko nauczyciela w szkole i został wówczas skierowany do Kowna. Latem 1820 r. przeżył wielką młodzieńcza miłość do Maryli Wereszczakówny, narzeczonej Wawrzyńca Puttkamera. Poeta często bywał w jej rodzinnym majątku, w Tuhanowiczach. Nieszczęśliwe uczucie Mickiewicza do Maryli znalazło odbicie w wielu utworach, między innymi w wierszach. Sytuację poety pogorszyła bolesna wieść o śmierci matki. W tym ciężkim okresie powstały pierwsze ballady, Mickiewicz zaczął też pracę nad II częścią Dziadów. Wiosną 1822 r. ukazał się pierwszy zbiór wierszy Mickiewicza zatytułowany Poezje, w którym znalazły się Balladyny i romanse oraz programowa przedmowa O poezji romantycznej. Rok później wydany został drugi tom Poezji. Wkrótce potem nastąpiły dramatyczne wypadki – poeta stał się ofiarą politycznych prześladowań. Został aresztowany za przynależność do tajnego Związku Filomatów oraz skazany na zesłanie w głąb Rosji. W październiku 1824 r. opuścił Litwę. Duże znaczenia miała również znajomość poety z Karoliną Sobańską. Wkrótce nastąpiła zmiana decyzji władz i nakazano poecie, według własnego uznania, wybór nowego miejsca pobytu i pracy. Mickiewicz udał się, do Moskwy i przyjął stanowisko urzędnika w biurze. Kolejny rok spędził w Petersburgu, gdzie został wydany Konrad Wallenrod. Od momentu upadku powstania listopadowego, w którym nie brał udziału, najważniejsza staje się dla niego rola poety narodowego, a w swoim pisarstwie widzi obowiązek oraz służbę. Pisze III część Dziadów, Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego oraz Pana Tadeusza. W tych utworach poeta podejmuje walkę o przyszłość swego narodu. W lipcu 1834 r. żeni się z Celiną Szymanowską, z którą ma sześcioro dzieci. W październiku, na wieść o wybuchu wojny rosyjsko - tureckiej, Mickiewicz chciał zorganizować legion, który walczyłby przeciwko Rosji. Wyruszył do Stambułu, w którym zamieszkał w fatalnych warunkach. Było to najprawdopodobniej przyczyną jego śmierci w wyniku zarażenia cholerą. Adam Mickiewicz zmarł 26 listopada 1855 r. Rok później jego prochy zostały sprowadzone do Paryża. Ostatecznie złożono je w podziemiach katedry wawelskiej.