PDF, U.S. letter size, landscape/horizontal document

Transkrypt

Podręcznik Systemów Live
Projekt Systemów Live<[email protected]>
Copyright © 2006-2015 Projekt Systemów Live
Ten program jest wolnym oprogramowaniem: możesz go
rozprowadzać dalej i / lub modyfikować zgodnie z warunkami
Powszechnej Licencji Publicznej GNU opublikowanej przez
Free Software Foundation, według wersji 3 tej Licencji lub
(według Twojego wyboru) dowolnej późniejszej wersji
Ten program jest rozpowszechniany w nadziei, że będzie
użyteczny, ale BEZ JAKIEJKOLWIEK GWARANCJI; bez
nawet domyślnej gwarancji PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ
albo PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONYCH ZASTOSOWAŃ.
Patrz GNU General Public License aby uzyskać więcej
szczegółów.
Powinieneś otrzymać kopię Licencji GNU General Public
License wraz z tym programem. Jeśli nie, odwiedź
‹http://www.gnu.org/licenses/›.
Pełny tekst licencji GNU General Public można znaleźć w
pliku /usr/share/common-licenses/GPL-3.
ii
Contents
Contents
O tym podręczniku
2
O tym podręczniku
3
1. O tym podręczniku
1.1 Dla niecierpliwych
. . . . . . . . . . .
1.2 Definicje . . . . . . . . . . . . . . . . .
1.3 Autorzy . . . . . . . . . . . . . . . . .
1.4 Wnoszenie wkładu do tego dokumentu
1.4.1 Nanoszenie zmian . . . . . . .
1.4.2 Tłumaczenie
. . . . . . . . . .
3
3
3
4
5
5
6
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
O Live Systems Project
8
2. O Live Systems Project
2.1 Motywacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
2.1.1 Co jest nie tak w moim dotychczasowym
systemie live? . . . . . . . . . . . . . . .
2.1.2 Czemu tworzyć nasz własny system live?
2.2 Filozofia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
2.2.1 Tylko niezmienione pakiety z działu Debian
“main” . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
2.2.2 Bez konfiguracji pakietów systemu live . .
2.3 Kontakt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
8
8
Użytkownik
8
8
8
8
9
9
10
Instalacja
11
3. Instalacja
3.1 Wymagania . . . . . . . . . . . .
3.2 Instalowanie live-build . . . . . .
3.2.1 Z repozytorium Debiana .
3.2.2 Ze źródła . . . . . . . . .
3.2.3 Ze zrzutów deweloperskich
3.3 Instalowanie live-boot i live-config
3.3.1 Z repozytorium Debiana .
3.3.2 Ze źródła . . . . . . . . .
11
11
11
11
11
12
12
12
12
13
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. .
. .
. .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Podstawy
14
4. Podstawy
4.1 Co to jest system live? . . . . . . . . . . . . . . .
4.2 Pobieranie prekompilowanych obrazów . . . . .
4.3 Using the web live image builder . . . . . . . . .
4.3.1 Używanie i przestrogi dotyczące Web
buildera . . . . . . . . . . . . . . . . . .
4.4 Pierwsze kroki: budowanie obrazu ISO-hybrydy .
4.5 Korzystanie z hybrydowego obrazu ISO live . . .
4.5.1 Wypalanie obrazu ISO na fizycznym
nośniku . . . . . . . . . . . . . . . . . .
4.5.2 Kopiowanie obrazu ISO-hybrydy na nośnik
USB . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
4.5.3 Wykorzystanie przestrzeni pozostałej na
nośniku USB . . . . . . . . . . . . . . .
4.5.4 Uruchamianie nośnika live . . . . . . . . .
4.6 Używanie wirtualnej maszyny do testowania . . .
4.6.1 Testowanie obrazu ISO z użyciem QEMU
4.6.2 Testowanie obrazu ISO z użyciem
VirtualBox’a . . . . . . . . . . . . . . . .
14
14
14
15
15
15
16
16
16
17
17
17
18
18
iii
Contents
4.7 Budowanie i używanie obrazu HDD . .
4.8 Budowanie obrazu netboot
. . . . . .
4.8.1 Serwer DHCP . . . . . . . . . .
4.8.2 Serwer TFTP . . . . . . . . . .
4.8.3 Serwer NFS . . . . . . . . . . .
4.8.4 Netboot testing HowTo . . . . .
4.8.5 Qemu . . . . . . . . . . . . . .
4.9 Webbooting . . . . . . . . . . . . . . .
4.9.1 Getting the webboot files . . . .
4.9.2 Uruchamianie obrazów webboot
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Przegląd narzędzi
5. Przegląd narzędzi
5.1 Pakiet live-build . . . . .
5.1.1 Polecenie lb config
5.2 Wcięcia . . . . . . . . .
5.2.1 Polecenie lb build
5.2.2 Polecenie lb clean
5.3 Pakiet live-boot . . . . .
5.4 Pakiet live-config . . . .
18
19
20
20
21
21
21
21
22
22
23
. .
.
. .
. .
.
. .
. .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
23
23
23
24
24
24
24
24
Zarządzanie konfiguracją
25
6. Zarządzanie konfiguracją
6.1 Radzenie sobie ze zmianami konfiguracji
. . . .
6.1.1
Czemu
używać
automatycznych
skryptów? Co one robią? . . . . . . . . .
6.1.2 Użyj przykładowych automatycznych
skryptów . . . . . . . . . . . . . . . . . .
6.2 Klonowanie konfiguracji opublikowanej przez Git
25
25
25
25
26
Dostosowywanie zawartości
28
7. Opis dostosowywania
7.1 Konfiguracja podczas kompilacji
uruchamiania systemu . . . . .
7.2 Etapy kompilacji
. . . . . . . . .
7.3 Uzupełnienie lb config plikami . .
7.4 Zadania dostosowywania . . . .
28
.
.
.
.
vs.
. .
. .
. .
. .
podczas
. . . . . .
. . . . . .
. . . . . .
. . . . . .
28
28
29
29
Dostosowywanie instalacji pakietów
30
8. Dostosowywanie instalacji pakietów
8.1 Źródła pakietu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
8.1.1 Dystrybucja, działy archiwum i tryb . . . .
8.1.2 Serwery lustrzane dystrybucji . . . . . . .
8.1.3 Serwery lustrzane dystrybucji używane
podczas budowania obrazu . . . . . . .
8.1.4 Serwery lustrzane dystrybucji użyte
podczas uruchomienia . . . . . . . . . .
8.1.5 Dodatkowe repozytoria . . . . . . . . . . .
8.2 Wybieranie pakietów do instalacji . . . . . . . . .
8.2.1 Lista pakietów . . . . . . . . . . . . . . . .
8.2.2 Używanie metapakietów . . . . . . . . . .
8.2.3 Lokalna lista pakietów . . . . . . . . . . .
8.2.4 Lokalna lista pakietów binarnych . . . . .
8.2.5 Wygenerowana lista pakietów . . . . . . .
8.2.6 Używanie instrukcji warunkowych w listach
pakietów.
. . . . . . . . . . . . . . . . .
8.2.7 Usuwanie pakietu podczas instalacji . . .
8.2.8 Pulpit i zadania językowe . . . . . . . . .
8.2.9 Rodzaj jądra i wersja . . . . . . . . . . . .
8.2.10 Niestandardowe jądra
. . . . . . . . . .
30
30
30
31
31
31
31
32
32
32
33
33
33
33
34
34
35
35
iv
Contents
8.3 Instalowanie zmodyfikowanych pakietów lub
pakietów innych firm . . . . . . . . . . . . . . .
8.3.1 Używanie packages.chrootdo instalacji
niestandardowych pakietów . . . . . . .
8.3.2 Używanie repozytoriium APT aby
zainstalować niestandarkowe pakiety . .
8.3.3 Niestandardowe pakiety i APT
. . . . . .
8.4 Konfigurowanie APT podczas kompilacji . . . . .
8.4.1 Wybieranie apt lub aptitude . . . . . . . .
8.4.2 Używanie serwera proxy z APT . . . . . .
8.4.3 Podkręcanie APT celu zaoszczędzenia
miejsca
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
8.4.4 Przekazywanie opcji do apt lub aptitude .
8.4.5 Pinning APT . . . . . . . . . . . . . . . . .
35
36
50
37
38
38
11. Dostosowywanie obrazu binarnego
11.1 Programy ładujące (ang. Bootloadery) . . . . .
11.2 Metadane ISO . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
50
50
50
Dostosowywanie Instalatora Debiana
51
12. Dostosowywanie Instalatora Debiana
12.1 Typy Instalatora Debiana . . . . . . . . . . . . .
12.2 Dostosowywanie Instalatora Debiana przez
preseeding . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
12.3 Dostosowywanie zawartości Instalatora Debiana
51
51
Projekt
53
Wnoszenie wkładu do tego projektu
54
13. Wnoszenie wkładu do tego projektu
13.1 Wprowadzanie zmian . . . . . . . . . . . . . . .
54
54
9. Dostosowywanie zawartości
9.1 Uwzględnianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
9.1.1 Lokalnie uwzględniane w chroot/live . . .
9.1.2 Lokalnie uwzględniane dane binarne . . .
9.2 Haki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
9.2.1 Lokalne haki chroot/live . . . . . . . . . .
9.2.2 Haki podczas uruchamiania . . . . . . . .
9.2.3 Lokalne haki binarne . . . . . . . . . . . .
9.3 Wstępne ustawienie pytań Debconfa (Preseeding)
40
40
40
41
41
41
41
41
42
podczas
46
47
Dostosowywanie obrazu binarnego
40
zdarzeń
43
45
46
36
36
37
37
37
Dostosowywanie
systemu
10.2 Ustawianie lokalizacji i języka . . . . . . . . . .
10.3 Persistence . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
10.3.1 Plik persistence.conf . . . . . . . . . . .
10.3.2 Używanie więcej niż jednego magazynu
persistence . . . . . . . . . . . . . . . .
10.3.3 Using persistence with encryption . . . .
52
52
uruchamiania
43
10. Dostosowywanie zdarzeń podczas uruchamiania
systemu
43
10.1 Personalizacja użytkownika live . . . . . . . . . 43
v
Contents
Zgłaszanie błędów
56
14. Zgłaszanie błędów
14.1 Znane problemy . . . . . . . . . . . . . . . . . .
14.2 Przebuduj od zera . . . . . . . . . . . . . . . . .
14.3 Używaj aktualnych pakietów . . . . . . . . . . .
14.4 Zbierz potrzebne informacje . . . . . . . . . . .
14.5 Wyizoluj prawdopodobną wadę, jeśli to możliwe
14.6 Wybierz odpowiedni pakiet dla którego zgłaszasz
błąd
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
14.6.1 W czasie budowania podczas ładowania
początkowego (bootstrapping) . . . . . .
14.6.2 W czasie budowania podczas instalacji
pakietów . . . . . . . . . . . . . . . . . .
14.6.3 W czasie uruchamiania . . . . . . . . . .
14.6.4 W czasie gdy system jest już
uruchomiony
. . . . . . . . . . . . . . .
14.7 Spróbuj wykonać parę kroków . . . . . . . . . .
14.8 Gdzie zgłaszać błędy . . . . . . . . . . . . . . .
56
56
56
56
56
57
Styl Kodowania
15. Styl Kodowania
15.1 Kompatybilność
15.2 Wcięcia
. . .
15.3 Zawijanie . . .
15.4 Zmienne . . .
15.5 Różne . . . .
57
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
62
62
62
Repozytorium Git
64
17. Repozytorium Git
17.1 Obsługa wielu repozytoriów
64
64
. . . . . . . . . . .
58
58
58
Przykłady
66
58
58
59
Przykłady
67
18. Przykłady
18.1 Używanie przykładów . . . . . . . . . . . . . . .
18.2 Samouczek 1: Domyślny obraz . . . . . . . . .
18.3 Samouczek 2: Narzędzie przeglądarka . . . . .
18.4 Samouczek 3: Spersonalizowany obraz
. . . .
18.4.1 Pierwsza zmiana . . . . . . . . . . . . .
18.4.2 Druga zmiana . . . . . . . . . . . . . . .
18.5 Kiosk-klient serwera VNC
. . . . . . . . . . . .
18.6 Bazowy obraz dla nośnika USB z 128MB
pamięci. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
18.7 Pulpit GNOME w lokalnym języku oraz instalator
67
67
67
68
68
68
69
70
Dodatek
74
60
.
.
.
.
.
16.2 Wydanie Docelowe . . . . . . . . . . . . . . . .
16.2.1 Ostatnie Wydanie Docelowe Debiana . .
16.2.2 Szablon obwieszczenia dla wydania
docelowego . . . . . . . . . . . . . . . .
60
60
60
60
60
61
Procedury
62
16. Procedury
16.1 Główne wydanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .
62
62
71
72
vi
Contents
Przewodnik redakcyjny
75
19. Przewodnik redakcyjny
19.1 Wytyczne dla autorów
. . . .
19.1.1 Funkcje językowe . . .
19.1.2 Procedury . . . . . . .
19.2 Wytyczne dla tłumaczy . . . .
19.2.1 Wskazówki tłumaczenia
75
75
75
76
78
79
SiSU Metadata, document information
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
80
vii
Contents
1
1
Contents
2
O tym podręczniku
2
3
O tym podręczniku
4
1. O tym podręczniku
5
6
7
8
9
This manual serves as a single access point to all
documentation related to the Live Systems Project and in
particular applies to the software produced by the project for
the Debian 9.0 “stretch ” release. An up-to-date version can
always be found at ‹http://live-systems.org/›
Podczas, gdy podręcznik live-manual skupia się przede
wszystkim na pomocy w budowaniu systemu live, a nie na
tematach użytkownika końcowego. To użytkownik końcowy
również może znaleźć przydatne informacje w następujących
sekcjach: ‹Podstawy› obejmuje pobieranie skompilowanych
obrazów i przygotowanie obrazów tak aby były uruchamiany z
nośnika przenośnego lub z sieci, równocześnie używanie web
builder lub uruchamianie live-build bezpośrednio w systemie.
‹Dostosowywanie zachowania w czasie działania systemu›
opisuje kilka opcji, które mogą zostać określone podczas
startu, na przykład wybieranie układu klawiatury i ustawienia
regionalne, używając opcji persistence.
Niektóre z poleceń zawartych w tekście muszą być
wykonywane z uprawnieniami superużytkownika, które
mogą być uzyskane przez stanie się użytkownikiem root
poprzez su lub używając sudo. Aby odróżnić te polecenia,
które mogą być wykonywane przez nieuprzywilejowanego
użytkownika i te wymagające praw administratora, polecenia
zostały poprzedzone przez odpowiednio by $ or # . Symbol ten
nie jest częścią polecenia.
1.1 Dla niecierpliwych
Wierzymy, że wszystko w tym podręczniku jest ważne,
przynajmniej dla niektórych z naszych użytkowników. Zdajemy
sobie sprawę również, że zawiera on dużo materiału do
sprostania. I że może chciałbyś doświadczyć szybkich
postępów w używaniu oprogramowania przed zagłębianiem
się w szczegóły. Dlatego sugerujemy czytanie w następującej
kolejności.
Najpierw przeczytaj rozdział, ‹O tym podręczniku›, od początku,
kończąc na sekcji ‹Warunki›. Następnie przejdź do trzech
ćwiczeń na początku sekcji ‹Przykłady› mającej na celu
nauczyć Cię podstaw budowania obrazu i dostosowywania.
Najpierw przeczytaj ‹Używanie przykładów›, następnie
‹Tutorial 1: Domyślny obraz›, ‹Tutorial 2: Narzędzie
przeglądarka› i wreszcie ‹Tutorial 3: Spersonalizowany
obraz›. Pod koniec tych tutoriali, będziesz mieć ogólny zarys
tego, co można zrobić z systemami live.
Zachęcamy do powrotu i bardziej dogłębnej analizy
podręcznika, być może następnym razem czytanie ‹Podstaw›,
przejrzenie lub pominięcie ‹Budowanie obrazu netboot›,
a skończywszy czytając ‹Omówienie dostosowywania› i
rozdziałów, które po nim następują. W tym momencie, mamy
nadzieję, że są zostałeś zainteresowany tym, co można zrobić
z systemami live i zmotywowany, aby przeczytać resztę tego
podręcznika, od deski do deski.
1.2 Definicje
10
11
12
• System live : System operacyjny, który można uruchomić
bez instalacji na dysku twardym. Systemy live nie zmieniają
lokalnego systemu(-ów) lub pliku(-ów) już zainstalowany na
dysku twardym komputera, chyba że zostało to specjalnie
ustawione. Systemy live są zwykle uruchamiane z nośników
takich jak płyty CD, DVD lub pamięci USB. Niektóre
mogą się także uruchamiać z sieci (za pośrednictwem
obrazów netboot, patrz ‹Budowanie obrazu netboot›) i przez
3
13
Internet (za pomocą parametru startowego fetch=URL, patrz
‹Webbooting›). webbooting).
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
• Nośnik live : W odróżnieniu od systemu live, nośnik live
odnosi się do dysku CD, DVD lub pamięci USB, gdzie
znajdują się pliki binarne stworzone przez live-build, które są
używane do uruchamiania systemu live. Szerzej, termin ten
odnosi się również do każdego miejsca, w którym znajdują
się te pliki binarne, które są potrzebne do uruchomienia
systemu live, również takich miejsc jak miejsca dla plików
startowych w sieci.
• Live Systems Project : Projekt, który dostarcza, między
innymi pakiety: live-boot, live-build, live-config, live-tools i
live-manual.
• System hosta : Środowisko użyte do stworzenia systemu
live.
• System docelowy : Środowisko użyte do uruchomienia
systemu live.
• live-boot : Zbiór skryptów
uruchamiania systemów live.
wykorzystywanych
do
• live-build : Zbiór skryptów wykorzystywanych do budowy
niestandardowych systemów live.
• live-config : Zbiór skryptów używane do konfiguracji systemu
live w czasie procesu bootowania.
• live-tools : Zbiór dodatkowych skryptów wykorzystywanych
do wykonywania pożytecznych zadań w ramach
uruchomionego systemu live.
• live-manual : Dokument ten jest tworzony w pakiecie o
nazwie live-manual.
• Debian Installer (d-i) : Oficjalny system instalacyjny
dystrybucji Debian.
24
• Parametry startowe : Parametry, które mogą być
wprowadzone w wierszu bootloadera, aby wpłynąć na
jądro lub live-config.
• chroot : Program chroot, chroot(8), pozwala na
uruchomienie różnych instancji środowiska GNU / Linux na
jednym systemie bez ponownego uruchomiania go.
• Obraz binarny : Plik zawierający system live, takie jak liveimage-i386.hybrid.iso lub live-image-i386.img.
• Dystrybucja docelowa : dystrybucja, na której opierać się
będzie system żywo. To może się różnić od dystrybucji
systemu hosta.
• stable/testing/unstable : Dystrybucja stable , obecnia
nazwa kodowa to stretch , zawiera najnowsze oficjalnie
wydanie dystrybucji Debian. Dystrybucja testing ,
tymczasowo nadana nazwa kodowa to buster , to obszar
postoju przed następnym wydaniem stable . Główną zaletą
korzystania z tej dystrybucji jest to, że zawiera nowsze
wersje oprogramowania w stosunku do wydania stable .
Dystrybucja unstable , trwale nazwana sid , to ta gdzie
zachodzi aktywny rozwój Debian. Ogólnie rzecz biorąc,
to dystrybucja prowadzona jest przez deweloperów i tych,
którzy lubią życie na krawędzi. W tym podręczniku, mamy
tendencję do korzystania z nazw kodowych wydań, takich
jak buster lub sid , bo głównie w tych wydaniach jest
zawarte to co aktualnie zawierają narzędzia same w sobie.
1.3 Autorzy
25
26
27
28
29
Lista Autorów (w kolejności alfabetycznej):
30
• Ben Armstrong
31
• Brendan Sleight
32
4
• Carlos Zuferri
33
# apt-get install make po4a ruby ruby-nokogiri sisu-complete
34
• Chris Lamb
35
• Daniel Baumann
36
• Franklin Piat
37
• Jonas Stein
38
• Kai Hendry
39
• Marco Amadori
40
• Mathieu Geli
41
• Matthias Kirschner
42
• Richard Nelson
43
• Trent W. Buck
Możesz zbudować live-manual z głównego katalogu swojego
zapytania GIT przez wykonanie:
49
50
44
45
46
47
48
1.4 Wnoszenie wkładu do tego dokumentu
Intencją niniejszy podręcznik jest dziłanie jako projekt
społeczny, a więc wszelkie propozycje usprawnień i zmian są
bardzo mile widziane. Proszę przejrzyj sekcję ‹Przyczynianie
się do projektu› w celu uzyskania szczegółowych informacje
na temat sposobu pobrania klucza do wysyłania zmian i jak
wnosić dobre zmiany.
$ make build
Ponieważ zbudowanie podręcznika we wszystkich obsługiwanych51
językach zajmuje trochę czasu, autorzy mogą zdecydować, że
wygodniej będzie skorzystać z jednego z szybko korygujących
skrótów podczas zamieszczania nowej dokumentacji, którą
dodali do podręcznika angielskiego. Używanie PROOF=1 tworzy
live-manual w formacie HTML, ale bez posegmentowanych
plików HTML, a przy użyciu PROOF=2 tworzy się live-manual
w formacie PDF, ale tylko sformatowane jako A4 i listowy
pionowy. Dlatego korzystając z jednej z możliwości opcji
PROOF= można zaoszczędzić sporo czasu, np.:
52
$ make build PROOF=1
Gdy zatwierdzasz jedno z tłumaczeń możliwe jest zbudowanie
tylko dla jednego języka, przez wykonanie, np.:
54
1.4.1 Nanoszenie zmian
W celu dokonania zmian w podręczniku angielskim musisz
edytować odpowiednie pliki w manual/en/, ale przed złożeniem
swojego wkładu, należy przejrzeć swoją pracę. Aby wyświetlić
podgląd live-manual, upewnij się, że pakiety potrzebne do
budowy to są zainstalowane przez wykonanie:
53
$ make build LANGUAGES=pl
Jest też możliwe, aby zbudować po typie dokumentu, np:
55
56
$ make build FORMATS=pdf
5
57
Lub kombinacja obu, np:
58
dodając nazwę języka i jego nazwy w języku angielskim
w nawiasach.
• Kontynuuj pracę z już rozpoczętym tłumaczeniem
$ make build LANGUAGES=pl FORMATS=html
59
60
61
62
63
64
Po rewizji swojej pracy i upewnieniu się, że wszystko jest w
porządku, nie należy używać make commit chyba aktualizujesz
już istniejące tłumaczenia, i w tym przypadku, nie należy
mieszać zmian do instrukcji angielskiej i tłumaczeń w tej samej
wysłanej zmianie, ale należy użyć osobnych zgłoszeń zmian
dla każdego tłumaczenia. Zobacz sekcję ‹Tłumaczenie›, aby
uzyskać więcej szczegółów.
1.4.2 Tłumaczenie
W celu przetłumaczenia live-manual, wykonaj następujące
kroki, w zależności od tego, czy rozpoczynasz tłumaczenie
od zera czy też kontynuujesz pracę na już istniejącym
tłumaczeniu:
65
• Jeśli Twój język docelowy został już dodany, można
losowo kontynuować tłumaczenia pozostałych plików
.po w manual/po/${LANGUAGE}/ za pomocą dowolnego
edytora (np. poedit) .
• Nie zapomnij, że musisz uruchomić make commit w
celu zapewnienia, że przetłumaczone podręczniki są
aktualizowane z plików .po i że możesz przeglądać
swoje zmiany uruchomamiając make build przed git
add ., następnie git commit -m “Translating...”
(Tłumaczenie...) i git push. Pamiętaj, że polecenie
make build może zająć dużo czasu, możesz wybrać
indywidualnie korygowane języki jak wyjaśniono w
‹Zatwierdzanie zmian›
Po uruchomieniu make commit zobaczysz jakiś przewijający
się tekst. Są to przede wszystkim informacyjne komunikaty o
statusie przetwarzania, a także niektóre wskazówki na temat
• Rozpocznij nowe tłumaczenie od zera
tego, co mogłoby być zrobione, aby poprawić live-manual.
Chyba, że widzisz błąd krytyczny, zazwyczaj w takim wypadku
• Przetłumacz pliki about_manual.ssi.pot , about_project.ssi.pot
możesz kontynuować i wysłać swój wkład w tłumaczenie.
i index.html.in.pot w manual/pot/ na swój język
używając swojego ulubionego edytora (np. poedit) i
live-manual składa się z dwóch narzędzi, które mogą w
wyślij przetłumaczony plik .po do listy mailingowej, aby
znacznym stopniu pomóc tłumaczom znaleźć nieprzetłumaczone
sprawdzić ich integralność. Sprawdzanie integralności
i zmienione ciągi znaków. Pierwszy z nich jest “make
live-manual sprawdza, nie tylko czy pliki .po są w 100%
translate”. Uruchamia skrypt, który mówi dokładnie ile nie
przetłumaczone, ale również wykrywa ewentualne
przetłumaczonych ciągów jest w każdym pliku .po. Drugi,
błędy.
“make fixfuzzy”, działa tylko na zmienionych ciągach znaków,
ale to pomaga znaleźć je i edytować jeden po drugim.
• Po sprawdzeniu, aby włączyć nowy język w autobuild to
wystarczy dodać początkowo przetłumaczone pliki do
Należy pamiętać, że nawet jeśli te narzędzia mogą być
manual/po/${LANGUAGE}/ i uruchomić make commit. A
bardzo pomocne do pracy z tłumaczeniami w linii poleceń, to
następnie, edytować manual/_sisu/home/index.html
korzystanie z wyspecjalizowanego narzędzia jak poedit jest
6
66
67
68
69
70
zalecanym sposobem, aby wykonać zadanie. Jest to również
dobry pomysł, aby zapoznać się z dokumentacjami Debian
o lokalizacjach (l10n) i tymi specyficznymi dla live-manual:
‹Poradnik dla tłumaczy›.
71
Uwaga: Możesz użyć make clean aby oczyścić swoje drzewo
git przed zamieszczeniem. Ten krok nie jest obowiązkowy,
dzięki plikowi .gitignore, ale dobrą praktyką jest uniknać
zatwierdzania plików odruchowo.
7
72
O Live Systems Project
73
2. O Live Systems Project
74
75
76
77
2.1 Motywacja
2.1.1 Co jest nie tak w moim dotychczasowym systemie
live?
Gdy Live Systems Project został zainicjowany, było już
dostępnych kilka systemów live opartych na Debianie i które
teraz świetnie się spisują. Z punktu widzenia Debian większość
z nich ma jednak jedną lub więcej z następujących wad:
• Nie są to projekty Debian i dlatego nie posiadają także
wsparcia ze strony Debian.
78
• Mieszają rózne dystrybucje, np.: testing i unstable .
79
• Wspierają tylko i386.
80
81
82
83
84
85
86
zaprezentowania systemu Debian z następującymi głównymi
zaletami:
• Modyfikują zachowanie i/lub wygląd pakietów
obcinanie ich w celu zaoszczędzenia miejsca.
• Będzie pod-projektem Debian.
87
• Będzie odzwierciedlał stan aktualnej dystrybucji.
88
• Będzie wspierał tak wiele architektur jak to tylko możliwe.
89
• Będzie się składał tylko z niezmienionych pakietów Debian.
90
• Nie będzie zawierał żadnych pakietów, które nie są w
archiwum Debian.
• Będzie korzystał z niezmienionego jądro Debian bez
dodatkowych poprawek.
2.2 Filozofia
przez
• Zawierają pakiety z poza archiwum Debian.
_ * Są dostarczane z jądrem systemu zawierającym dodatkowe
łaty, które nie są częścią Debian.
• Są duże i powolne a ze względu na swoją zwykłą wielkość, a
zatem nie nadają się do zagadnień odzyskiwania.
• Nie są one dostępne na różnych nośnikach, np. CD, DVD,
USB-stick czy obrazy netboot.
2.1.2 Czemu tworzyć nasz własny system live?
Debian to Uniwersalny system operacyjny: Debian będzie
posiadał system live do przetestowania i dokładnego
91
92
93
2.2.1 Tylko niezmienione pakiety z działu Debian
“main”
94
Będziemy używać tylko pakietów z repozytorium Debian
w sekcji “main”. Sekcja “non-free” nie jest częścią Debian,
a zatem nie może być używana do budowania oficjalnych
obrazów systemu live.
Nie będziemy zmieniać żadnych pakietów. Zawsze, gdy
będziemy musieli coś zmienić, zrobimy to w porozumieniu z
opiekunem tego pakietu w Debianie.
W drodze wyjątku, nasze własne pakiety, takie jak live-boot,
live-build lub live-config mogą być zastosowane tymczasowo
z własnego repozytorium z przyczyn rozwojowych (np. do
tworzenia zrzutów rozwojowych). Zostaną one przesłane do
Debian na bieżąco.
8
95
96
97
2.2.2 Bez konfiguracji pakietów systemu live
99
100
101
102
103
104
Na tym etapie nie będziemy dostarczać lub też instalować
przykładowych lub alternatywnych konfiguracji pakietów.
Wszystkie pakiety będą użyte w u ich podstawowych
konfiguracjach takich jakie są po normalnej instalacji
Debian.
Za każdym razem, gdy potrzebujemy innej domyślnej
konfiguracji, zrobimy to w porozumieniu z opiekunem pakietu
w Debianie.
98
zadajesz pytanie na IRC, prosimy o cierpliwie czekać na
odpowiedź. W przypadku, gdy odpowiedz nie pojawi się,
napisz na listę mailingową.
• BTS : {Debian Bug Tracking System} ‹https://www.debian.org/
Bugs/› (BTS) zawiera informacje o błędach zgłoszonych przez
użytkowników i deweloperów. Każdy błąd ma przypisany
swój numer i jest przechowywany, dopóki nie zostaje on
oznaczony jako rozwiązany. Aby uzyskać więcej informacji,
zobacz ‹Zgłaszanie błędów›.
System do konfigurowania pakietów jest dostarczony przez
użycie debconf’a; umożliwiając instalację niestandardowo
skonfigurowanych pakietów w Twoim niestandardowo
stworzonym obrazie systemu live. A dla ‹prekompilowanych
obrazów live› zdecydowaliśmy, aby pozostawić pakiety w
swojej domyślnej konfiguracji, chyba że będzie to absolutnie
niezbędne do pracy w środowisku live. Wszędzie tam, gdzie
to możliwe, wolimy dostosowywać pakiety w archiwum
Debian, aby lepiej pracowały w systemie live w porównaniu
do dokonywania zmian w live toolchain lub {konfiguracji
obrazu prekompilownego} # klonuj-konfiguracja-przezgit. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz ‹Omówienie
dostosowywania›.
2.3 Kontakt
• Lista Mailingowa : Podstawowym kontaktem do projektu jest
lista mailingowa na ‹https://lists.debian.org/debian-live/›. Możesz
napisać do listy bezpośrednio przez zadresowanie poczty
do ‹[email protected].› Archiwa listy dostępne są na
‹https://lists.debian.org/debian-live/›.
• IRC : Wielu użytkowników i deweloperów jest obecnych
na kanale #debian-live na irc.debian.org (OFTC). Kiedy
9
105
106
Użytkownik
10
107
Instalacja
123
108
3. Instalacja
124
3.2.1 Z repozytorium Debiana
Zwyczajnie zainstaluj live-build jak każdą inną paczkę:
125
109
3.1 Wymagania
# apt-get install live-build
110
Budowanie obrazów systemu live ma bardzo niewielkie
wymagania systemowe:
111
• Dostęp do konta (root) super-użytkownika
112
• Aktualna wersja live-build
113
• Powłoka zgodna z POSIX, taka jak bash lub dash
114
• debootstrap lub cdebootstrap
115
• Linux 2.6 lub nowszy.
3.2.2 Ze źródła
126
live-build jest opracowana z wykorzystaniem systemu kontroli
wersji Git. W systemach opartych na Debianie, jest on
dostarczany przez pakiet git. Aby sprawdzić najnowszy kod,
wykonaj:
127
128
$ git clone git://live-systems.org/git/live-build.git
116
Należy pamiętać, że użycie Debiana lub dystrybucji
pochodzącej od Debian nie jest wymagane - live-build będzie
działać na prawie każdej dystrybucji spełniającej powyższe
wymagania.
Możesz zbudować i zainstalować własną paczkę Debiana
wykonując:
129
130
117
3.2 Instalowanie live-build
118
Możesz zainstalować live-build na wiele różnych sposobów:
119
• Z repozytorium Debiana
120
• Ze źródła
121
• Ze zrzutów deweloperskich
$ cd live-build
$ dpkg-buildpackage -b -uc -us
$ cd ..
Teraz zainstaluj którąkolwiek świeżo zbudowaną paczkę
#{.deb}, wedle wyboru, np.
131
132
# dpkg -i live-build_4.0-1_all.deb
122
Jeśli używasz Debiana, zalecanym sposobem jest zainstalowanie
live-build poprzez repozytorium Debiana.
Możesz również zainstalować live-build bezpośrednio w swoim
11
133
systemie wykonując:
134
# make install
135
i odinstalować go wykonując:
143
3.3.2 Ze źródła
Aby używać najnowszych źródeł z repozytorium GIT, użyj
poniższego polecenia. Proszę upewnij się, że zapoznałeś się
z warunkami wymienionymi w ‹Warunkach›.
• Sklonuj źródła live-boot i live-config
144
145
146
136
# make uninstall
137
138
139
140
141
142
Jeśli nie chcesz, kompilować i zainstalować live-build ze źródła,
możesz użyć zrzutów deweloperskich. Są to automatycznie
zbudowane paczki z najnowszej wersji Git i są one dostępne
na ‹http://live-systems.org/debian/›.
3.3 Instalowanie live-boot i live-config
Uwaga: Nie musisz instalować live-boot lub live-config w
systemie do tworzenia niestandardowych systemów żywych.
Jednak ten sposób nie zaszkodzi i jest przydatny do celów
porównawczych. Jeśli chcesz tylko przejrzeć dokumentację,
możesz zainstalować pakiety live-boot-doc i live-config-doc
oddzielnie.
$ git clone git://live-systems.org/git/live-boot.git
$ git clone git://live-systems.org/git/live-config.git
Poradź się podręcznikiem man pakietół live-boot i liveconfig aby uzyskać szczegółowe informacje na temat
dostosowywania, jeżeli to jest Twój powód do budowania
tych pakietów ze źródeł.
• Zbuduj pliki .deb live-boot i live-config
148
Musisz budować obraz albo na dystrybucji docelowej lub w
środowisku chroot zawierającym platformę docelowej: oznacza
to, czy celem jest buster to obraz należy budować na buster
.
Używaj osobistych konstruktorów takich jak pbuilder lub sbuild,
jeżeli istnieje potrzeba zbudowania live-boot na dystrybucji
docelowej, która różni się od systemu budowania. Na przykład,
dla obrazów buster live, zbuduj live-boot w środowisku chroot
buster . Jeśli dystrybucja docelowa zgadza się z dystrybucją
systemu kompilacji, można wtedy zbudować bezpośrednio
na wbudowanym systemie, używając dpkg-buildpackage
(dostarczanego przez pakiet dpkg-dev) :
149
150
151
3.3.1 Z repozytorium Debiana
Zarówno live-boot oraz live-config są dostępne w repozytorium
Debiana, tak jak w ‹Instalacji live-build›.
147
$ cd live-boot
$ cd ../live-config
12
152
153
• Użyj mających wygenerowanych plików .deb
Przez to, że live-boot i live-config są instalowane przez system
live-build, instalacji pakietów w systemie gospodarza nie
jest wystarczająca: należy traktować wygenerowane pliki
deb jak inne pakiety niestandardowe.. Ponieważ z reguły
celem budowania ze źródła jest testowanie nowe rzeczy
w krótkim okresie przed oficjalną premierą, poinstruuj się
‹Instalowanie zmodyfikowanych paczek innych firm›, aby
tymczasowo umieścić odpowiednie pliki w konfiguracji.
W szczególności należy zauważyć, że oba pakiety są
podzielone na rodzajowe części, część dokumentacji i jeden
lub więcej części dodatkowych. Obejmują część rodzajową,
tylko jeden back-end (część dodatkowa) dopasowana do
konfiguracji i ewentualnie część dokumentacji. Zakładając,
że budujesz obraz live w bieżącym katalogu i wszystkie
wygenerowane paczki .deb dla pojedynczej wersji obu
pakietów znajdują się w katalogu powyżej, te polecenia bash
skopiują wszystkie odpowiednie pakiety, w tym domyślne dla
nich back-endy:
154
$ cp ../live-boot{_,-initramfs-tools,-doc}*.deb config/packages.chroot←/
$ cp ../live-config{_,-sysvinit,-doc}*.deb config/packages.chroot/
155
156
Możesz pozwolić live-build automatycznie skorzystać z
najnowszych zrzutów deweloperskich live-boot i live-live-config
przez skonfigurowanie repozytorium pakietu live-systems.org
jako repozytorium innych firm w katalogu konfiguracyjnym
live-build.
13
157
Podstawy
supported architectures (currently amd64 and i386). It is made
from the following parts:
158
4. Podstawy
• Obraz jądra Linuxa , zazwyczaj nazwany vmlinuz*
159
160
161
162
163
164
This chapter contains a brief overview of the build process and
instructions for using the three most commonly used image
types. The most versatile image type, iso-hybrid, may be
used on a virtual machine, optical medium or USB portable
storage device. In certain special cases, as explained later, the
hdd type may be more suitable. The chapter includes detailed
instructions for building and using a netboot type image, which
is a bit more involved due to the setup required on the server.
This is an slightly advanced topic for anyone who is not already
familiar with netbooting, but it is included here because once
the setup is done, it is a very convenient way to test and deploy
images for booting on the local network without the hassle of
dealing with image media.
The section finishes with a quick introduction to ‹webbooting›
which is, perhaps, the easiest way of using different images for
different purposes, switching from one to the other as needed
using the internet as a means.
Throughout the chapter, we will often refer to the default
filenames produced by live-build. If you are ‹downloading a
prebuilt image› instead, the actual filenames may vary.
4.1 Co to jest system live?
A live system usually means an operating system booted on
a computer from a removable medium, such as a CD-ROM
or USB stick, or from a network, ready to use without any
installation on the usual drive(s), with auto-configuration done
at run time (see ‹Terms›).
With live systems, it’s an operating system, built for one of the
165
• Initial RAM disk image (initrd) : a RAM disk set up for the
Linux boot, containing modules possibly needed to mount the
System image and some scripts to do it.
• System image : The operating system’s filesystem image.
Usually, a SquashFS compressed filesystem is used to
minimize the live system image size. Note that it is readonly. So, during boot the live system will use a RAM disk
and ‘union’ mechanism to enable writing files within the
running system. However, all modifications will be lost
upon shutdown unless optional persistence is used (see
‹Persistence›).
• Bootloader : A small piece of code crafted to boot from
the chosen medium, possibly presenting a prompt or menu
to allow selection of options/configuration. It loads the
Linux kernel and its initrd to run with an associated system
filesystem. Different solutions can be used, depending on
the target medium and format of the filesystem containing
the previously mentioned components: isolinux to boot from
a CD or DVD in ISO9660 format, syslinux for HDD or USB
drive booting from a VFAT partition, extlinux for ext2/3/4 and
btrfs partitions, pxelinux for PXE netboot, GRUB for ext2/3/4
partitions, etc.
You can use live-build to build the system image from your
specifications, set up a Linux kernel, its initrd, and a bootloader
to run them, all in one medium-dependant format (ISO9660
image, disk image, etc.).
4.2 Pobieranie prekompilowanych obrazów
166
167
168
169
170
While the focus of this manual is developing and building
14
171
your own live images, you may simply wish to try one of
our prebuilt images, either as an introduction to their use
or instead of building your own. These images are built
using our ‹live-images git repository› and official stable
releases are published at ‹https://www.debian.org/CD/live/›. In
addition, older and upcoming releases, and unofficial images
containing non-free firmware and drivers are available at
‹http://live-systems.org/cdimage/release/›.
172
173
174
175
4.3 Using the web live image builder
As a service to the community, we run a web-based live
image builder service at ‹http://live-systems.org/build/›. This site
is maintained on a best effort basis. That is, although we
strive to keep it up-to-date and operational at all times, and do
issue notices for significant operational outages, we cannot
guarantee 100% availability or fast image building, and the
service may occasionally have issues that take some time
to resolve. If you have problems or questions about the
service, please ‹contact us›, providing us with the link to your
build.
4.3.1 Używanie i przestrogi dotyczące Web buildera
The web interface currently makes no provision to prevent the
use of invalid combinations of options, and in particular, where
changing an option would normally (i.e. using live-build directly)
change defaults of other options listed in the web form, the web
builder does not change these defaults. Most notably, if you
change --architectures from the default i386 to amd64, you
must change the corresponding option --linux-flavours from
the default 586 to amd64. See the lb_config man page for the
version of live-build installed on the web builder for more details.
The version number of live-build is listed at the bottom of the
web builder page.
The time estimate given by the web builder is a crude estimate
only and may not reflect how long your build actually takes. Nor
is the estimate updated once it is displayed. Please be patient.
Do not refresh the page you land on after submitting the build,
as this will resubmit a new build with the same parameters.
You should ‹contact us› if you don’t receive notification of your
build only once you are certain you’ve waited long enough and
verified the notification e-mail did not get caught by your own
e-mail spam filter.
The web builder is limited in the kinds of images it can build.
This keeps it simple and efficient to use and maintain. If you
would like to make customizations that are not provided for by
the web interface, the rest of this manual explains how to build
your own images using live-build.
4.4 Pierwsze kroki: budowanie obrazu
ISO-hybrydy
176
177
178
Regardless of the image type, you will need to perform the
same basic steps to build an image each time. As a first
example, create a build directory, change to that directory and
then execute the following sequence of live-build commands
to create a basic ISO hybrid image containing a default live
system without X.org. It is suitable for burning to CD or DVD
media, and also to copy onto a USB stick.
The name of the working directory is absolutely up to you, but if
you take a look at the examples used throughout live-manual,
it is a good idea to use a name that helps you identify the
image you are working with in each directory, especially if you
are working or experimenting with different image types. In this
case you are going to build a default system so let’s call it, for
example, live-default.
15
179
180
step is to prepare your medium for booting, either CD-R(W) or
DVD-R(W) optical media or a USB stick.
181
$ mkdir live-default && cd live-default
4.5.1 Wypalanie obrazu ISO na fizycznym nośniku
182
Then, run the lb config command. This will create a
“config/” hierarchy in the current directory for use by other
commands:
191
Burning an ISO image is easy. Just install xorriso and use it
from the command-line to burn the image. For instance:
193
183
$ lb config
184
185
No parameters are passed to these commands, so defaults
for all of their various options will be used. See ‹The lb config
command› for more details.
Now that the “config/” hierarchy exists, build the image with the
lb build command:
186
# lb build
187
188
192
This process can take a while, depending on the speed of your
computer and your network connection. When it is complete,
there should be a live-image-i386.hybrid.iso image file,
ready to use, in the current directory.
Note: If you are building on an amd64 system the name of the
resulting image will be live-image-amd64.hybrid.iso. Keep in
mind this naming convention throughout the manual.
# apt-get install xorriso
$ xorriso -as cdrecord -v dev=/dev/sr0 blank=as_needed live-image-i386.←hybrid.iso
4.5.2 Kopiowanie obrazu ISO-hybrydy na nośnik USB
194
ISO images prepared with xorriso, can be simply copied to a
USB stick with the cp program or an equivalent. Plug in a USB
stick with a size large enough for your image file and determine
which device it is, which we hereafter refer to as ${USBSTICK}.
This is the device file of your key, such as /dev/sdb, not a
partition, such as /dev/sdb1! You can find the right device name
by looking in dmesg’s output after plugging in the stick, or better
yet, ls -l /dev/disk/by-id.
Once you are certain you have the correct device name, use the
cp command to copy the image to the stick. This will definitely
overwrite any previous contents on your stick!
195
196
197
$ cp live-image-i386.hybrid.iso ${USBSTICK}
$ sync
189
190
4.5 Korzystanie z hybrydowego obrazu ISO live
After either building or downloading an ISO hybrid image, which
can be obtained at ‹https://www.debian.org/CD/live/›, the usual next
Note: The sync command is useful to ensure that all the data,
which is stored in memory by the kernel while copying the
image, is written to the USB stick.
16
198
199
200
4.5.3 Wykorzystanie przestrzeni pozostałej na nośniku
USB
After copying the live-image-i386.hybrid.iso to a USB stick,
the first partition on the device will be filled up by the live system.
To use the remaining free space, use a partitioning tool such as
gparted or parted to create a new partition on the stick.
201
# gparted ${USBSTICK}
202
After the partition is created, where ${PARTITION} is the name
of the partition, such as /dev/sdb2, you have to create a
filesystem on it. One possible choice would be ext4.
203
# mkfs.ext4 ${PARTITION}
204
205
206
207
Note: If you want to use the extra space with Windows,
apparently that OS cannot normally access any partitions
but the first. Some solutions to this problem have been
discussed on our ‹mailing list›, but it seems there are no easy
answers.
Remember: Every time you install a new live-imagei386.hybrid.iso on the stick, all data on the stick will be
lost because the partition table is overwritten by the
contents of the image, so back up your extra partition first
to restore again after updating the live image.
4.5.4 Uruchamianie nośnika live
The first time you boot your live medium, whether CD, DVD,
USB key, or PXE boot, some setup in your computer’s BIOS
may be needed first. Since BIOSes vary greatly in features and
key bindings, we cannot get into the topic in depth here. Some
BIOSes provide a key to bring up a menu of boot devices at
boot time, which is the easiest way if it is available on your
system. Otherwise, you need to enter the BIOS configuration
menu and change the boot order to place the boot device for
the live system before your normal boot device.
Once you’ve booted the medium, you are presented with a boot
menu. If you just press enter here, the system will boot using
the default entry, Live and default options. For more information
about boot options, see the “help” entry in the menu and also
the live-boot and live-config man pages found within the live
system.
Assuming you’ve selected Live and booted a default desktop
live image, after the boot messages scroll by, you should
be automatically logged into the user account and see a
desktop, ready to use. If you have booted a console-only
image, such as a standard flavour ‹prebuilt image›, you should
be automatically logged in on the console to the user account
and see a shell prompt, ready to use.
4.6 Używanie wirtualnej maszyny do testowania
208
209
210
It can be a great time-saver for the development of live images
to run them in a virtual machine (VM). This is not without its
caveats:
• Running a VM requires enough RAM for both the guest
OS and the host and a CPU with hardware support for
virtualization is recommended.
• There are some inherent limitations to running on a VM,
e.g. poor video performance, limited choice of emulated
hardware.
17
211
212
213
• When developing for specific hardware, there is no substitute
for running on the hardware itself.
215
216
217
218
219
226
• Occasionally there are bugs that relate only to running in a
VM. When in doubt, test your image directly on the hardware.
# apt-get install virtualbox virtualbox-qt virtualbox-dkms
$ virtualbox
Provided you can work within these constraints, survey the
available VM software and choose one that is suitable for your
needs.
Create a new virtual machine, change the storage settings to
use live-image-i386.hybrid.iso as the CD/DVD device, and
start the machine.
4.6.1 Testowanie obrazu ISO z użyciem QEMU
The most versatile VM in Debian is QEMU. If your processor
has hardware support for virtualization, use the qemu-kvm
package; the qemu-kvm package description briefly lists the
requirements.
First, install qemu-kvm if your processor supports it. If not,
install qemu, in which case the program name is qemu instead of
kvm in the following examples. The qemu-utils package is also
valuable for creating virtual disk images with qemu-img.
220
# apt-get install qemu-kvm qemu-utils
221
214
Note: For live systems containing X.org that you want to test
with virtualbox, you may wish to include the VirtualBox X.org
driver package, virtualbox-guest-dkms and virtualbox-guestx11, in your live-build configuration. Otherwise, the resolution
is limited to 800x600.
227
228
229
$ echo "virtualbox-guest-dkms virtualbox-guest-x11" >> config/package-←lists/my.list.chroot
In order to make the dkms package work, also the kernel
headers for the kernel flavour used in your image need to be
installed. Instead of manually listing the correct linux-headers
package in above created package list, the selection of the
right package can be done automatically by live-build.
230
231
Uruchamianie obrazu ISO jest proste:
222
$ lb config --linux-packages "linux-image linux-headers"
$ kvm -cdrom live-image-i386.hybrid.iso
223
224
225
Zobacz podręczniki man, aby uzyskać więcej szczegółów.
4.6.2 Testowanie obrazu ISO z użyciem VirtualBox’a
W celu przetestowania ISO w VirtualBox’ ie:
4.7 Budowanie i używanie obrazu HDD
232
Building an HDD image is similar to an ISO hybrid one in all
respects except you specify -b hdd and the resulting filename is
live-image-i386.img which cannot be burnt to optical media.
It is suitable for booting from USB sticks, USB hard drives, and
18
233
various other portable storage devices. Normally, an ISO hybrid
image can be used for this purpose instead, but if you have a
BIOS which does not handle hybrid images properly, you need
an HDD image.
234
Note: if you created an ISO hybrid image with the previous
example, you will need to clean up your working directory with
the lb clean command (see ‹The lb clean command›):
Then run kvm or qemu, depending on which version your host
system needs, specifying live-image-i386.img as the first
hard drive.
243
$ kvm -hda live-image-i386.img
235
4.8 Budowanie obrazu netboot
244
# lb clean --binary
236
Run the lb config command as before, except this time
specifying the HDD image type:
The following sequence of commands will create a basic
netboot image containing a default live system without X.org.
It is suitable for booting over the network.
$ lb config -b hdd
Note: if you performed any previous examples, you will
need to clean up your working directory with the lb clean
command:
237
245
246
247
238
A teraz zbuduj obraz używając polecenia lb build:
# lb clean
239
# lb build
240
241
242
When the build finishes, a live-image-i386.img file should be
present in the current directory.
The generated binary image contains a VFAT partition and
the syslinux bootloader, ready to be directly written on a USB
device. Once again, using an HDD image is just like using an
ISO hybrid one on USB. Follow the instructions in ‹Using an
ISO hybrid live image›, except use the filename live-imagei386.img instead of live-image-i386.hybrid.iso.
Likewise, to test an HDD image with Qemu, install qemu
as described above in ‹Testing an ISO image with QEMU›.
In this specific case, a lb clean --binary would not be
enough to clean up the necessary stages. The cause for this
is that in netboot setups, a different initramfs configuration
needs to be used which live-build performs automatically when
building netboot images. Since the initramfs creation belongs
to the chroot stage, switching to netboot in an existing build
directory means to rebuild the chroot stage too. Therefore, lb
clean (which will remove the chroot stage, too) needs to be
used.
Run the lb config command as follows to configure your
image for netbooting:
248
249
250
19
$ lb config -b netboot --net-root-path "/srv/debian-live" --net-root-←server "192.168.0.2"
251
252
In contrast with the ISO and HDD images, netbooting does
not, itself, serve the filesystem image to the client, so the
files must be served via NFS. Different network filesystems
can be chosen through lb config. The --net-root-path and
--net-root-server options specify the location and server,
respectively, of the NFS server where the filesystem image will
be located at boot time. Make sure these are set to suitable
values for your network and server.
A teraz zbuduj obraz używając polecenia lb build:
257
4.8.1 Serwer DHCP
We must configure our network’s DHCP server to be sure to
give an IP address to the netbooting client system, and to
advertise the location of the PXE bootloader.
Here is an example for inspiration, written for the ISC
DHCP server isc-dhcp-server in the /etc/dhcp/dhcpd.conf
configuration file:
258
259
260
# /etc/dhcp/dhcpd.conf - configuration file for isc-dhcp-server
ddns-update-style none;
option domain-name "example.org";
option domain-name-servers ns1.example.org, ns2.example.org;
253
# lb build
default-lease-time 600;
max-lease-time 7200;
log-facility local7;
254
255
256
In a network boot, the client runs a small piece of software
which usually resides on the EPROM of the Ethernet card.
This program sends a DHCP request to get an IP address and
information about what to do next. Typically, the next step is
getting a higher level bootloader via the TFTP protocol. That
could be pxelinux, GRUB, or even boot directly to an operating
system like Linux.
For example, if you unpack the generated live-imagei386.netboot.tar archive in the /srv/debian-live directory,
you’ll find the filesystem image in live/filesystem.squashfs
and the kernel, initrd and pxelinux bootloader in tftpboot/.
We must now configure three services on the server to enable
netbooting: the DHCP server, the TFTP server and the NFS
server.
subnet 192.168.0.0 netmask 255.255.255.0 {
range 192.168.0.1 192.168.0.254;
filename "pxelinux.0";
next-server 192.168.0.2;
option subnet-mask 255.255.255.0;
option broadcast-address 192.168.0.255;
option routers 192.168.0.1;
}
4.8.2 Serwer TFTP
261
This serves the kernel and initial ramdisk to the system at run
time.
You should install the tftpd-hpa package. It can serve all files
contained inside a root directory, usually /srv/tftp. To let it
serve files inside /srv/debian-live/tftpboot, run as root the
20
262
263
following command:
4.8.4 Netboot testing HowTo
274
264
# dpkg-reconfigure -plow tftpd-hpa
265
266
267
268
269
and fill in the new tftp server directory when being asked about
it.
4.8.3 Serwer NFS
Once the guest computer has downloaded and booted a Linux
kernel and loaded its initrd, it will try to mount the Live filesystem
image through a NFS server.
Aby ułatwić sobie życie możemy użyć wirtualizacji.
Then, make the filesystem image available through NFS by
adding a line like the following to /etc/exports:
/srv/debian-live *(ro,async,no_root_squash,no_subtree_check)
and tell the NFS server about this new export with the following
command:
272
275
276
4.8.5 Qemu
277
• Zainstaluj qemu, bridge-utils, sudo.
278
Edytuj /etc/qemu-ifup:
279
280
Musisz zainstalować pakiet nfs-kernel-server.
270
271
Netboot image creation is made easy with live-build, but
testing the images on physical machines can be really time
consuming.
#!/bin/sh
sudo -p "Password for $0:" /sbin/ifconfig $1 172.20.0.1
echo "Executing /etc/qemu-ifup"
echo "Bringing up $1 for bridged mode..."
sudo /sbin/ifconfig $1 0.0.0.0 promisc up
echo "Adding $1 to br0..."
sudo /usr/sbin/brctl addif br0 $1
sleep 2
Zainstaluj, lub zbuduj grub-floppy-netboot.
281
282”
Uruchom qemu z “-net nic,vlan=0 -net tap,vlan=0,ifname=tun0
# exportfs -rv
4.9 Webbooting
273
Setting up these three services can be a little tricky. You
might need some patience to get all of them working
together. For more information, see the syslinux wiki at
‹http://www.syslinux.org/wiki/index.php/PXELINUX› or the Debian
Installer Manual’s TFTP Net Booting section at ‹http:
//d-i.alioth.debian.org/manual/en.i386/ch04s05.html›. They might help,
as their processes are very similar.
283
Webbooting is a convenient way of retrieving and booting live
systems using the internet as a means. The requirements for
webbooting are very few. On the one hand, you need a medium
with a bootloader, an initial ramdisk and a kernel. On the other
hand, a web server to store the squashfs files which contain the
filesystem.
21
284
4.9.1 Getting the webboot files
286
287
As usual, you can build the images yourself or use the prebuilt
files, which are available on the project’s homepage at ‹http://
live-systems.org/›. Using prebuilt images would be handy for doing
initial testing until one can fine tune their own needs. If you have
built a live image you will find the files needed for webbooting
in the build directory under binary/live/. The files are called
vmlinuz, initrd.img and filesystem.squashfs.
It is also possible to extract those files from an already existing
iso image. In order to achieve that, loopback mount the image
as follows:
285
we refer to real hardware here to match the following
possible use case which should only be considered as an
example.
In order to boot a webboot image it is enough to have the
components mentioned above, i.e. vmlinuz and initrd.img
in a usb stick inside a directory named live/ and install
syslinux as bootloader. Then boot from the usb stick and type
fetch=URL/PATH/TO/FILE at the boot options. live-boot will
retrieve the squashfs file and store it into ram. This way, it is
possible to use the downloaded compressed filesystem as a
regular live system. For example:
293
294
288
# mount -o loop image.iso /mnt
289
290
291
292
The files are to be found under the live/ directory. In this
specific case, it would be /mnt/live/. This method has the
disadvantage that you need to be root to be able to mount the
image. However, it has the advantage that it is easily scriptable
and thus, easily automatized.
But undoubtedly, the easiest way of extracting the files from
an iso image and uploading it to the web server at the same
time, is using the midnight commander or mc. If you have the
genisoimage package installed, the two-pane file manager
allows you to browse the contents of an iso file in one pane
and upload the files via ftp in the other pane. Even though
this method requires manual work, it does not require root
privileges.
append boot=live components fetch=http://192.168.2.50/images/webboot/←filesystem.squashfs
Use case: You have a web server in which you have stored
two squashfs files, one which contains a full desktop, like for
example gnome, and a standard one. If you need a graphical
environment for one machine, you can plug your usb stick in
and webboot the gnome image. If you need one of the tools
included in the second type of image, perhaps for another
machine, you can webboot the standard one.
4.9.2 Uruchamianie obrazów webboot
While some users will prefer virtualization to test webbooting,
22
295
296
Przegląd narzędzi
297
5. Przegląd narzędzi
298
299
300
301
302
303
304
305
Ten rozdział zawiera przegląd trzech głównych narzędzi
stosowanych w budowie systemów live: live-build, live-boot i
live-config.
5.1 Pakiet live-build
Iive-build to zbiór skryptów do budowania systemów live.
Skrypty te są również określane jako “polecenia”.
Pomysłem stojącym za live-build jest bycie oprawą, która
używa struktury katalogów jako konfiguracji, aby całkowicie
zautomatyzować i dostosować wszystkie aspekty budowania
obrazu live.
Wiele pojęć jest podobnych do tych używanych do budowania
pakietów Debiana z użyciem debhelper’ a:
• Skrypty posiada centralną lokalizację dla konfiguracji ich
działania. Dla debhelper’ a jest to podkatalog drzewa
pakietów debian/. Na przykład, dh_install będzie szukać,
spośród innych, pliku o nazwie debian/install do
określenia, które pliki powinny zawierać się w określonym
pakiecie binarnym. W taki sam sposób, live-build
przechowuje swoją konfigurację w całości w podkatalogu
config/.
kontynuuj czytanie, ponieważ pozostała część tego rozdziału
omawia cztery najważniejsze polecenia. Należy zauważyć, że
głównym wrapperem dla polecenia live-build jest lb.
• lb config : Odpowiedzialny za inicjowanie katalogu
konfiguracji systemu live. Zobacz ‹Polecenie lb config›,
aby uzyskać więcej informacji.
• lb build : Odpowiedzialny za rozpoczęcie kompilacji
systemu live. Zobacz ‹polecenie lb build› aby uzyskać więcej
informacji.
• lb clean : Odpowiedzialny za czyszczenie kompilacji
systemu live. Zobacz ‹polecenie lb clean› aby uzyskać
więcej informacji.
5.1.1 Polecenie lb config
307
308
309
Jak omówiono w ‹live-build›, skrypty, które składają się na
live-build czytają swoją konfigurację przy użyciu polecenia
source z katalogu o nazwie config/. Budowanie tego katalogu
ręcznie byłoby czasochłonne i podatne na błędy, polecenie
lb config może być używane do tworzenia początkowej
konfiguracji drzewa katalogów.
Wykonanie lb config bez żadnych argumentów tworzy
podkatalog config, w którym zapisane są niektóre domyślne
ustawienia, w plikach konfiguracyjnych, oraz dwa szkielety
drzew o nazwach auto/ i #{local/}#.
• Skrypty są niezależne - to znaczy, że zawsze jest bezpieczne
uruchomienie poszczególnych poleceń.
W przeciwieństwie do debhelpera, live-build zapewnia
narzędzia do generowania szkieletu katalogów konfiguracyjnych.
Może to być uznane za podobne do narzędzi takich jak dhmake. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych narzędzi,
306
310
311
312
$ lb config
[2015-01-06 19:25:58] lb config
P: Creating config tree for a debian/stretch/i386 system
P: Symlinking hooks...
23
5.2 Wcięcia
314
Normalnie, pewnie będziesz chciał określić niektóre opcje. Na
przykład, aby określić, jakiego menadżera pakierów chcesz
użyć podczas budowania obrazu:
313
plików binarnych. Jeśli zmiany unieważniają proces bootstrap
i/lub zmieniają cache pakietów, np. po zmianie opcji --mode,
--architecture, lub --bootstrap, trzeba użyć lb clean -purge. Zobacz podręcznik man pakietu lb_clean aby uzyskać
listę wszystkich opcji.
315
5.3 Pakiet live-boot
323
$ lb config --apt aptitude
316
Jest możliwe ustalenie wielu opcji, takich jak:
317
$ lb config --binary-images netboot --bootappend-live "boot=live ←components hostname=live-host username=live-user" ...
318
319
320
321
322
Pełna lista opcji dostępna jest w podręczniku man pakietu
lb_config.
5.2.1 Polecenie lb build
Polecenie lb build czyta konfigurację z katalogu config/. A
następnie uruchamia polecenia niższego poziomu potrzebne
do budowy Twojego systemu live.
5.2.2 Polecenie lb clean
Zadaniem polecenia lb clean, jest to aby usunąć różne części
kompilacji tak aby można było zacząć od czystego stanu.
Domyślnie etapy chroot, binary and source są sprzątane, ale
cache pozostaje nienaruszone. Ponadto, tylko poszczególne
etapy mogą być oczyszcane. Na przykład, jeśli zostały
wprowadzone zmiany, które wpływają tylko na etap binarny,
należy użyć lb clean --binary przed budowaniem nowych
live-boot to zbiór skryptów zapewniających haki do initramfstools, wykorzystywane do wytwarzania plików initramfs, które
są w stanie uruchomić system live, takich jak te stworzone
przez live-build. Obejmuje to obrazy ISO systemów live,
archiwa netboot i obrazów dysku USB.
W czasie rozruchu będzie szukać nośników tylko do odczytu
zawierających katalog /live/, gdzie jest przechowywany
system plików (często skompresowany obraz systemu plików
jak SquashFS). Jeśli znajdzie takowy, stworzy zapisywalne
środowisko, stosując aufs, dla systemów takich jak Debian,
aby z niego wystartować.
Więcej informacji na temat początkowych plików ramfs w
Debianie można znaleźć w Podręczniku Debiana Linux
Kernel na ‹http://kernel-handbook.alioth.debian.org/› w rozdziale
initramfs.
5.4 Pakiet live-config
324
325
326
327
live-config zawiera skrypty, które są uruchamiane przy starcie
systemu live po live-boot, tak aby automatycznie skonfigurować
system live. Obsługuje on takie zadania jak ustawienie nazwy
hosta, lokalizacji i strefy czasowej, tworzenie użytkownika
live, zatrzymywanie zadań crona i autologowanie użytkownika
live.
24
328
329
Zarządzanie konfiguracją
330
6. Zarządzanie konfiguracją
331
332
333
334
335
Ten rozdział wyjaśnia, jak zarządzać konfiguracją live od
początku jej tworzenia, przez kolejne zmiany i kolejne wersje
oprogramowania live-build i obrazu live.
6.1 Radzenie sobie ze zmianami konfiguracji
Konfiguracje live rzadko są idealne na przy pierwszej próbie.
Powinno się dodać opcje lb config z linii poleceń do
wykonania pojedynczej kompilacji, ale bardziej typowe jest
sprawdzać te opcje i kompilować ponownie aż do uzyskania
satysfakcji. Aby poradzić sobie z tymi zmianami, potrzeba
automatycznych skryptów, które zapewnią, że konfiguracja
przechowywana jest w stanie spójnym.
6.1.1 Czemu używać automatycznych skryptów? Co one
robią?
Polecenie lb config zapisuje opcje, które są wprowadzane do
plików w config}/*# oraz wielu innym opcją przypisuje
wartości domyślne. Jeśli uruchomisz #{lb config
ponownie, nie skasuje to żadnych opcji, która została
zapisana na podstawie początkowych opcji. Tak więc, na
przykład, jeśli by uruchomić lb config ponownie z nową
wartością dla --binary-images, wszelkie opcje zależne, które
zostały przypisane jako domyślne dla poprzedniej dystrybucji
mogą już nie współgrać z nowym ustawieniem. Pliki te nie są
przeznaczone do odczytu lub edycji. Przechowują one wartości
dla ponad stu opcji, więc nikt, nie mówiąc już o robieniu tego
w pojedynkę, nie będzie mógł zobaczyć, które z tych opcji są
faktycznie przypisane. I wreszcie, po uruchomieniu lb config,
a następnie uaktualnieniu live-build a zdarza się, że zmieniają
się nazwy opcji, config/* nadal będzie zawierać zmienne
nazwane po staremu, które nie są już aktualne.
Z tych wszystkich powodów, skrypty auto/* czynią Twoje
życie łatwiejszym. Są proste wrappery do poleceń lb config,
lb build i lb clean, które są zaprojektowane, aby pomóc w
zarządzaniu konfiguracją. Skrypt auto/config przechowuje
toje polecenie lb config ze wszystkimi pożądanymi opcjami,
skrypt auto/clean usuwa pliki zawierające wartości zmiennych
konfiguracyjnych a skrypt auto/build zachowuje log build.log
każdej kompilacji. Każdy z tych scenariuszy jest uruchamiany
automatycznie przy każdym uruchomieniu odpowiedniego
polecenia lb. Korzystając z tych skryptów, konfiguracja jest
bardziej czytelna i jest przechowywana w sposoób wewnętrznie
spójny z jednej wersji do następnej. Ponadto, będzie o
wiele łatwiej zidentyfikować opcje, które należy zmienić
po uaktualnieniu live-build i po przeczytaniu dokumentacji
aktualizacji.
6.1.2 Użyj przykładowych automatycznych skryptów
336
337
Dla Twojej wygody, live-build jest dostarczany z przykładowymi
skryptami powłoki do automatycznego kopiowania i edycji.
Rozpocznij nową, domyślną konfigurację, a następnie skopiuj
do niej przykłady:
338
339
$ mkdir mójlive && cd mójlive && lb config
$ mkdir auto
$ cp /usr/share/doc/live-build/examples/auto/* auto/
Edytuj auto/config, dodając wszelkie opcje, jakie uważasz.
Przykładowo:
340
341
25
Packages (pakiety). To repozytorium zawiera konfiguracje dla
#!/bin/sh
lb config noauto \
--architectures i386 \
--linux-flavours 686-pae \
--binary-images hdd \
--mirror-bootstrap http://ftp.ch.debian.org/debian/ \
--mirror-binary http://ftp.ch.debian.org/debian/ \
"${@}"
342
343
Teraz, za każdym razem kiedy korzystasz z lb config,
auto/config skasuje konfigurację w oparciu o te opcje. Gdy
chcesz wprowadzić zmiany do nich, należy edytować opcje
w tym pliku zamiast przekazywać je do lb config. Podczas
korzystania z lb clean, auto/clean oczyści pliki w config/*
wraz z innymi produktami kompilacji. I wreszcie, kiedy używasz
lb build, log kompilacji zostanie zapisany przez auto/build
w build.log.
Uwaga: Specjalnny parametr noauto jest użyty tutaj, aby
powstrzymać kolejne zapytania do auto/config, zapobiegając
w ten sposób nieskończonej rekurencji. Upewnij się, że
przypadkowo nie został usunięty podczas dokonywania
zmiany. Również należy zadbać o to aby podczas dzielenia
polecenia lb config na wiele lini dla czytelności, jak pokazano
w powyższym przykładzie, nie zapomnisz odwrotnego
ukośnika ( na końcu każdej linii, która kontynuuje polecenie w
następnej linijce.
‹prekompilowanych obrazów› systemów live.
For example, to build a standard image, use the live-images
repository as follows:
346
347
$ mkdir live-images && cd live-images
$ lb config --config git://live-systems.org/git/live-images.git
$ cd images/standard
Edytuj auto/config i wszelkie inne rzeczy, których wymagasz
do własnych potrzeb w drzewie katalogów config. Na przykład,
nie nieoficjalne prekompilowane obrazy tworzy się dodając po
prostu --archive-areas “main contrib non-free”.
Opcjonalnie można zdefiniować skrót w konfiguracji Git przez
dodanie następujących opcji do ${HOME}/.gitconfig:
348
349
350
[url "git://live-systems.org/git/"]
insteadOf = lso:
Dzięki temu można skorzystać z lso: wszędzie, gdzie trzeba
podać adres repozytorium git live-systems.org. Jeśli również
opuścisz opcjonalny przyrostek .git, rozpoczynając nowy
obraz przy użyciu tej konfiguracji jest to tak proste:
351
352
344
345
6.2 Klonowanie konfiguracji opublikowanej przez
Git
Użyj opcji lb config --config aby sklonować repozytorium
Git, który zawiera konfigurację systemu live. Jeśli chcesz
oprzeć swoją konfigurację na jednej dostarczanej przez Live
Systems Project, odwiedź ‹http://live-systems.org/gitweb/› i szukaj
repozytorium o nazwie live-images (obrazy live) w kategorii
$ lb config --config lso:live-images
Klonowanie całego repozytorium live-images (obrazów live)
sciąga konfigurację używaną dla kilku różnych obrazów. Jeśli
masz ochotę na budowę innego obrazu po zakończeniu pracy
z pierwszym, przejdź do innego katalogu i ponownie w miarę
potrzeb dokonaj zmian.
26
353
354
W każdym przypadku należy pamiętać, że za każdym razem
trzeba będzie budować obraz jako super-użytkownik: lb
build
27
355
356
7. Opis dostosowywania
357
łatwego odniesienia podczas Twojej pracy przy konfiguracji.
Jest to bezpieczne, ponieważ żaden z zawartych w nich
skryptów nie będzie wykonywany, chyba że system zostanie
skonfigurowany jako system live.
Ten rozdział zawiera przegląd różnych sposobów, w jaki można
dostosować system live.
7.2 Etapy kompilacji
358
359
360
7.1 Konfiguracja podczas kompilacji vs. podczas
uruchamiania systemu
Opcje konfiguracji systemu live są podzielone na opcje w
czasie budowania, które są stosowane w czasie kompilacji
i na opcje w czasie rozruchu, które są stosowane podczas
uruchamiania systemu. Opcje podczas uruchamiania są
podzielone na te występujące wcześnie podczas uruchamiania,
zastosowane przez live-boot, i na te, występujące później,
zastosowane przez live-config. Każdy parametr rozruchu może
zostać zmodyfikowany przez użytkownika poprzez ustalenie
go podczas startu. Obraz może być również zbudowany
z domyślnymi parametrami startowymi, dzięki czemu
użytkownicy mogą normalnie tylko uruchomić bezpośrednio
systemu live bez podawania żadnych parametrów, gdy
wszystkie opcje domyślne są odpowiednie. W szczególności
argument lb --bootappend-live składa się z wszelkich opcji
wiersza poleceń domyślnych dla jądra systemu live, takich
jak trwałość (ang. persistence), układ klawiatury, lub strefa
czasowa. Zobacz ‹Dostosowywanie lokalizacji i języka›, dla
przykładów.
Opcje konfiguracyjne w czasie budowania są opisane w
podręczniku man na stronie lb config. Opcje konfiguracyjne
w czasie rozruchu opisane są w podręczniku man na stronach
live-boot i live-config. Chociaż pakiety startowe live-boot i
live-config są zainstalowane w systemie live, który budujesz,
zaleca się również zainstalować je w systemie budowania dla
361
Proces kompilacji jest podzielony na etapy, w każdym z
nich z zastosowanymi w kolejności różnymi dostosowaniami.
Pierwszym etapem do uruchomienia jest etap bootstrap .
Jest to wstępna faza wypełniania katalogu chroot pakietami
aby stworzyć kadłub systemu Debian. Następnym etapem jest
chroot , który kończy budowę katalogu chroot, wypełniania
go wszystkimi pakietami wymienionymi w konfiguracji, wraz
z innymi materiałami. Najwęcej dostosowywania zawartości
odbywa się w tym etapie. Ostatnim etapem przygotowania
obrazu live jest etap binarny (ang. binary), który tworzy
możliwy do uruchomienia obraz, używając zawartości katalogu
chroot do budowy głównego systemu plików w systemie live,
a tym instalatora i wszelkich innych dodatkowych materiałów
na nośniku docelowym poza system plików na systemu live.
Po skompilowaniu obrazu live, jeśli włączono, archiwum
źródłowe tarball jest budowane podczas etapu source (ang.
źródło).
W każdym z tych etapów istnieje szczególna sekwencja,
w której stosuje się polecenia. Są one usytuowane w
taki sposób, aby zapewnić modyfikacjom bycie ułożonym
w rozsądny sposób. Na przykład, w etapie chroot ,
prekonfiguracja (ang. preseeding) jest stosowana, zanim
zostaną zainstalowane jakiekolwiek pakiety, pakiety są
instalowane zanim jakiekolwiek lokalnie zawarte pliki zostaną
kopiowane, a haki są wprowadzane później, gdy wszystkie
materiały są już na miejscu.
28
362
363
364
365
366
367
7.3 Uzupełnienie lb config plikami
Mimo, że lb config tworzy konfigurację katalogów w config/,
aby osiągnąć swoje cele, może być konieczne udostępnienie
dodatkowych plików w podkatalogach config/. W zależności
od tego, gdzie pliki są przechowywane w konfiguracji,
mogą być skopiowane do systemu plików systemu live
lub do binarnego obrazu systemu plików, lub mogą zostać
zapewnione konfiguracje w czasie budowy systemu, które
byłoby kłopotliwie do przekazania jako opcje wiersza polecenia.
Można zawrzeć rzeczy takie jak niestandardowe listy pakietów,
niestandardowa grafika lub inny skrypt do uruchomienia
zarówno w czasie kompilacji jak i w czasie startu systemu,
zwiększając już znaczną elastyczność debian-live swoim
własnych kodem.
7.4 Zadania dostosowywania
Kolejne rozdziały są podzielone na rodzaje zadań dostosowywania,
który użytkownicy zazwyczaj wykonują: ‹Dostosowywanie
instalacji pakietu›, ‹Dostosowywanie zawartości› i ‹Dostosowywanie
ustawień regionalnych i języka› obejmują tylko niektóre z
rzeczy, które możesz zrobić.
29
368
Dostosowywanie instalacji pakietów
369
8. Dostosowywanie instalacji pakietów
For example, to build against the unstable
specify:
release, sid ,
374
370
Perhaps the most basic customization of a live system is the
selection of packages to be included in the image. This chapter
guides you through the various build-time options to customize
live-build’s installation of packages. The broadest choices
influencing which packages are available to install in the
image are the distribution and archive areas. To ensure decent
download speeds, you should choose a nearby distribution
mirror. You can also add your own repositories for backports,
experimental or custom packages, or include packages
directly as files. You can define lists of packages, including
metapackages which will install many related packages at
once, such as packages for a particular desktop or language.
Finally, a number of options give some control over apt, or if
you prefer, aptitude, at build time when packages are installed.
You may find these handy if you use a proxy, want to disable
installation of recommended packages to save space, or need
to control which versions of packages are installed via APT
pinning, to name a few possibilities.
371
8.1 Źródła pakietu
372
8.1.1 Dystrybucja, działy archiwum i tryb
373
The distribution you choose has the broadest impact on which
packages are available to include in your live image. Specify
the codename, which defaults to buster for the buster version
of live-build. Any current distribution carried in the archive may
be specified by its codename here. (See ‹Terms› for more
details.) The --distribution option not only influences the
source of packages within the archive, but also instructs livebuild to behave as needed to build each supported distribution.
$ lb config --distribution sid
Within the distribution archive, archive areas are major divisions
of the archive. In Debian, these are main, contrib and nonfree. Only main contains software that is part of the Debian
distribution, hence that is the default. One or more values may
be specified, e.g.
375
376
$ lb config --archive-areas "main contrib non-free"
Experimental support is available for some Debian derivatives
through a --mode option. By default, this option is set to debian
only if you are building on a Debian or on an unknown system.
If lb config is invoked on any of the supported derivatives, it
will default to create an image of that derivative. If lb config
is run in e.g. ubuntu mode, the distribution names and archive
areas for the specified derivative are supported instead of the
ones for Debian. The mode also modifies live-build behaviour
to suit the derivatives.
Note: The projects for whom these modes were added are
primarily responsible for supporting users of these options. The
Live Systems Project, in turn, provides development support on
a best-effort basis only, based on feedback from the derivative
projects as we do not develop or support these derivatives
ourselves.
30
377
378
8.1.2 Serwery lustrzane dystrybucji
380
381
382
The Debian archive is replicated across a large network of
mirrors around the world so that people in each region can
choose a nearby mirror for best download speed. Each of
the --mirror-* options governs which distribution mirror is
used at various stages of the build. Recall from ‹Stages of the
build› that the bootstrap stage is when the chroot is initially
populated by debootstrap with a minimal system, and the
chroot stage is when the chroot used to construct the live
system’s filesystem is built. Thus, the corresponding mirror
switches are used for those stages, and later, in the binary
stage, the --mirror-binary and --mirror-binary-security
values are used, superseding any mirrors used in an earlier
stage.
8.1.3 Serwery lustrzane dystrybucji używane podczas
budowania obrazu
To set the distribution mirrors used at build time to point at a
local mirror, it is sufficient to set --mirror-bootstrap and -mirror-chroot-security as follows.
383
$ lb config --mirror-bootstrap http://localhost/debian/ \
--mirror-chroot-security http://localhost/debian-security/
384
385
386
Serwer lustrzany chroot, określony przez --mirror-chroot,
domyślnie do wartości --mirror-bootstrap.
8.1.4 Serwery lustrzane dystrybucji użyte podczas
uruchomienia
The --mirror-binary* options govern the distribution mirrors
379
placed in the binary image. These may be used to install
additional packages while running the live system. The
defaults employ http.debian.net, a service that chooses a
geographically close mirror based, among other things, on
the user’s IP family and the availability of the mirrors. This is
a suitable choice when you cannot predict which mirror will
be best for all of your users. Or you may specify your own
values as shown in the example below. An image built from
this configuration would only be suitable for users on a network
where “mirror” is reachable.
387
$ lb config --mirror-binary http://mirror/debian/ \
--mirror-binary-security http://mirror/debian-security/ \
--mirror-binary-backports http://mirror/debian-backports/
8.1.5 Dodatkowe repozytoria
388
You may add more repositories, broadening your package
choices beyond what is available in your target distribution.
These may be, for example, for backports, experimental or
custom packages. To configure additional repositories, create
config/archives/your-repository.list.chroot,
and/or
config/archives/your-repository.list.binary files. As
with the --mirror-* options, these govern the repositories
used in the chroot stage when building the image, and in the
binary stage, i.e. for use when running the live system.
For example, config/archives/live.list.chroot allows you
to install packages from the debian-live snapshot repository at
live system build time.
389
390
391
deb http://live-systems.org/ sid-snapshots main contrib non-free
31
392
393
394
395
396
397
398
If you add the same line to config/archives/live.list.binary, the repository will be added to your live system’s
/etc/apt/sources.list.d/ directory.
400
Note: The behaviour of live-build when specifying a package
that does not exist is determined by your choice of APT utility.
See ‹Choosing apt or aptitude› for more details.
Jeżeli takie pliki istnieją to zostaną wybrane automatycznie.
Należy również umieścić klucz GPG używany do podpisywania
repozytorium w config/archives/twój-klucz-repozytorium.key{binary,chroot}.
Should you need custom APT pinning, such APT preferences
snippets can be placed in config/archives/yourrepository.pref.{binary,chroot}
files and will be
automatically added to your live system’s /etc/apt/preferences.d/ directory.
8.2 Wybieranie pakietów do instalacji
There are a number of ways to choose which packages livebuild will install in your image, covering a variety of different
needs. You can simply name individual packages to install in a
package list. You can also use metapackages in those lists, or
select them using package control file fields. And finally, you
may place package files in your config/ tree, which is well
suited to testing of new or experimental packages before they
are available from a repository.
8.2.1 Lista pakietów
8.2.2 Używanie metapakietów
401
Najprostszym sposobem, aby wypełnić swoją listę pakietów jest
użycie metapakietu zadań dostarczanych przez dystrybucję.
Na przykład:
402
403
$ lb config
$ echo task-gnome-desktop > config/package-lists/desktop.list.chroot
This supercedes the older predefined list method supported
in live-build 2.x. Unlike predefined lists, task metapackages
are not specific to the Live System project. Instead, they are
maintained by specialist working groups within the distribution
and therefore reflect the consensus of each group about which
packages best serve the needs of the intended users. They also
cover a much broader range of use cases than the predefined
lists they replace.
All task metapackages are prefixed task-, so a quick way to
determine which are available (though it may contain a handful
of false hits that match the name but aren’t metapackages) is
to match on the package name with:
404
405
406
399
Listy pakietów są skutecznym sposobem wyrażenia, które
pakiety powinny zostać zainstalowane.Składnia list obsługuje
instrukcje warunkowe, które ułatwiają budowanie list i
dostosowywanie ich do wykorzystania w wielu konfiguracjach.
Nazwy pakietów mogą być także wstrzykiwane do listy za
pomocą pomocników powłoki w czasie kompilacji.
$ apt-cache search --names-only ^task-
Oprócz tych, znajdziesz jeszcze inne metapakiety do różnych
celów. Niektóre są podzbiorami szerszych pakietów zadań, jak
gnome-core, podczas gdy inne są indywidualne specjalistyczne
32
407
części czystego Debiana mieszanki, takie jak metapakiety
education-*. Aby wyświetlić wszystkie metapakiety w
archiwum, należy zainstalować pakiet debtags i wyświetlić
wszystkie pakiety z tagiem role::metapackage w następujący
sposób:
408
$ debtags search role::metapackage
409
410
411
412
413
414
8.2.3 Lokalna lista pakietów
Whether you list metapackages, individual packages, or a
combination of both, all local package lists are stored in
config/package-lists/. Since more than one list can be
used, this lends itself well to modular designs. For example,
you may decide to devote one list to a particular choice of
desktop, another to a collection of related packages that might
as easily be used on top of a different desktop. This allows you
to experiment with different combinations of sets of packages
with a minimum of fuss, sharing common lists between different
live image projects.
Package lists that exist in this directory need to have a .list
suffix in order to be processed, and then an additional stage
suffix, .chroot or .binary to indicate which stage the list is
for.
Note: If you don’t specify the stage suffix, the list will be used
for both stages. Normally, you want to specify .list.chroot so
that the packages will only be installed in the live filesystem and
not have an extra copy of the .deb placed on the medium.
8.2.4 Lokalna lista pakietów binarnych
To make a binary stage list, place a file suffixed with
.list.binary in config/package-lists/. These packages
are not installed in the live filesystem, but are included on the
live medium under pool/. You would typically use such a list
with one of the non-live installer variants. As mentioned above,
if you want this list to be the same as your chroot stage list,
simply use the .list suffix by itself.
8.2.5 Wygenerowana lista pakietów
415
It sometimes happens that the best way to compose a list is to
generate it with a script. Any line starting with an exclamation
point indicates a command to be executed within the chroot
when the image is built. For example, one might include the
line ! grep-aptavail -n -sPackage -FPriority standard
|sort in a package list to produce a sorted list of available
packages with Priority: standard.
In fact, selecting packages with the grep-aptavail command
(from the dctrl-tools package) is so useful that live-build
provides a Packages helper script as a convenience. This script
takes two arguments: field and pattern. Thus, you can create
a list with the following contents:
416
417
418
$ lb config
$ echo '! Packages Priority standard' > config/package-lists/standard.←list.chroot
8.2.6 Używanie instrukcji warunkowych w listach
pakietów.
419
Any of the live-build configuration variables stored in config/*
(minus the LB_ prefix) may be used in conditional statements
in package lists. Generally, this means any lb config option
33
420
uppercased and with dashes changed to underscores. But in
practice, it is only the ones that influence package selection
that make sense, such as DISTRIBUTION, ARCHITECTURES or
ARCHIVE_AREAS.
421
Na przykład, aby zainstalować ia32-libs jeżeli wybrano -architectures amd64:
422
#if ARCHITECTURES amd64
ia32-libs
#endif
423
Można przetestować dowolny szereg wartości, na przykład
zainstalować memtest86+, jeżeli ustalono --architectures
i386 lub --architectures amd64:
424
#if ARCHITECTURES i386 amd64
memtest86+
#endif
425
You may also test against variables that may contain more than
one value, e.g. to install vrms if either contrib or non-free is
specified via --archive-areas:
426
#if ARCHIVE_AREAS contrib non-free
vrms
#endif
427
428
429
Zagnieżdżanie instrukcji warunkowych jest nie obsługiwane.
8.2.7 Usuwanie pakietu podczas instalacji
You can list packages in files with .list.chroot_live and
.list.chroot_install suffixes inside the config/packagelists directory. If both a live and an install list exist, the
packages in the .list.chroot_live list are removed with
a hook after the installation (if the user uses the installer).
The packages in the .list.chroot_install list are present
both in the live system and in the installed system. This is a
special tweak for the installer and may be useful if you have
--debian-installer live set in your config, and wish to
remove live system-specific packages at install time.
8.2.8 Pulpit i zadania językowe
430
Desktop and language tasks are special cases that need some
extra planning and configuration. Live images are different from
Debian Installer images in this respect. In the Debian Installer, if
the medium was prepared for a particular desktop environment
flavour, the corresponding task will be automatically installed.
Thus, there are internal gnome-desktop, kde-desktop, lxdedesktop and xfce-desktop tasks, none of which are offered
in tasksel’s menu. Likewise, there are no menu entries for
tasks for languages, but the user’s language choice during
the install influences the selection of corresponding language
tasks.
When developing a desktop live image, the image typically
boots directly to a working desktop, the choices of both desktop
and default language having been made at build time, not at
run time as in the case of the Debian Installer. That’s not to say
that a live image couldn’t be built to support multiple desktops
or multiple languages and offer the user a choice, but that is
not live-build’s default behaviour.
Because there is no provision made automatically for language
tasks, which include such things as language-specific fonts and
input-method packages, if you want them, you need to specify
them in your configuration. For example, a GNOME desktop
34
431
432
433
image containing support for German might include these task
metapackages:
434
$ lb config
$ echo "task-gnome-desktop task-laptop" >> config/package-lists/my.list←.chroot
$ echo "task-german task-german-desktop task-german-gnome-desktop" >> ←config/package-lists/my.list.chroot
435
436
437
438
8.2.9 Rodzaj jądra i wersja
One or more kernel flavours will be included in your image
by default, depending on the architecture. You can choose
different flavours via the --linux-flavours option. Each
flavour is suffixed to the default stub linux-image to form each
metapackage name which in turn depends on an exact kernel
package to be included in your image.
Thus by default, an amd64 architecture image will include
the linux-image-amd64 flavour metapackage, and an
i386 architecture image will include the linux-image-586
metapackage.
When more than one kernel package version is available in your
configured archives, you can specify a different kernel package
name stub with the --linux-packages option. For example,
supposing you are building an amd64 architecture image and
add the experimental archive for testing purposes so you can
install the linux-image-3.18.0-trunk-amd64 kernel. You would
configure that image as follows:
439
$ lb config --linux-packages linux-image-3.18.0-trunk
$ echo "deb http://ftp.debian.org/debian/ experimental main" > config/←archives/experimental.list.chroot
8.2.10 Niestandardowe jądra
440
You can build and include your own custom kernels, so long
as they are integrated within the Debian package management
system. The live-build system does not support kernels not built
as .deb packages.
The proper and recommended way to deploy your own kernel
packages is to follow the instructions in the kernel-handbook.
Remember to modify the ABI and flavour suffixes appropriately,
then include a complete build of the linux and matching linuxlatest packages in your repository.
If you opt to build the kernel packages without the matching
metapackages, you need to specify an appropriate --linuxpackages stub as discussed in ‹Kernel flavour and version›. As
we explain in ‹Installing modified or third-party packages›, it is
best if you include your custom kernel packages in your own
repository, though the alternatives discussed in that section
work as well.
It is beyond the scope of this document to give advice on how to
customize your kernel. However, you must at least ensure your
configuration satisfies these minimum requirements:
441
442
443
444
• Użyj startowego dysku RAM.
445
• Include the union filesystem module (i.e. usually aufs).
446
• Include any other filesystem modules required by your
configuration (i.e. usually squashfs).
8.3 Instalowanie zmodyfikowanych pakietów lub
pakietów innych firm
447
448
While it is against the philosophy of a live system, it may
sometimes be necessary to build a live system with modified
versions of packages that are in the Debian repository. This
35
449
may be to modify or support additional features, languages and
branding, or even to remove elements of existing packages
that are undesirable. Similarly, “third-party” packages may be
used to add bespoke and/or proprietary functionality.
450
This section does not cover advice regarding building or
maintaining modified packages. Joachim Breitner’s ‘How
to fork privately’ method from ‹http://www.joachim-breitner.de/blog/
archives/282-How-to-fork-privately.html› may be of interest, however.
The creation of bespoke packages is covered in the Debian
New Maintainers’ Guide at ‹https://www.debian.org/doc/maint-guide/›
and elsewhere.
451
Istnieją dwa sposoby instalacji niestandardowych pakietów:
452
• packages.chroot
453
• Używanie niestandardowego repozytorium APT
454
Using packages.chroot is simpler to achieve and useful for
“one-off” customizations but has a number of drawbacks, while
using a custom APT repository is more time-consuming to set
up.
• You must install all appropriate packages in the config/packages.chroot/ directory.
• It does not lend itself to storing live system configurations in
revision control.
8.3.2 Używanie repozytoriium APT aby zainstalować
niestandarkowe pakiety
456
457
458
459
8.3.1 Używanie packages.chrootdo instalacji
niestandardowych pakietów
To install a custom package, simply copy it to the config/packages.chroot/ directory. Packages that are inside this
directory will be automatically installed into the live system
during build - you do not need to specify them elsewhere.
Packages must be named in the prescribed way. One simple
way to do this is to use dpkg-name.
Korzystanie z packages.chroot do instalacji niestandardowych
pakietów ma wady:
• Nie jest możliwe użycie bezpiecznego APT.
461
462
Unlike using packages.chroot, when using a custom
APT repository you must ensure that you specify the
packages elsewhere. See ‹Choosing packages to install›
for details.
While it may seem unnecessary effort to create an APT
repository to install custom packages, the infrastructure can be
easily re-used at a later date to offer updates of the modified
packages.
8.3.3 Niestandardowe pakiety i APT
455
460
463
464
465
live-build uses APT to install all packages into the live system
so will therefore inherit behaviours from this program. One
relevant example is that (assuming a default configuration)
given a package available in two different repositories with
different version numbers, APT will elect to install the package
with the higher version number.
Because of this, you may wish to increment the version number
in your custom packages’ debian/changelog files to ensure
that your modified version is installed over one in the official
Debian repositories. This may also be achieved by altering the
live system’s APT pinning preferences - see ‹APT pinning› for
more information.
36
466
467
8.4 Konfigurowanie APT podczas kompilacji
469
You can configure APT through a number of options applied
only at build time. (APT configuration used in the running live
system may be configured in the normal way for live system
contents, that is, by including the appropriate configurations
through config/includes.chroot/.) For a complete list, look
for options starting with apt in the lb_config man page.
468
8.4.3 Podkręcanie APT celu zaoszczędzenia miejsca
477
You may find yourself needing to save some space on the
image medium, in which case one or the other or both of the
following options may be of interest.
Jeśli nie chcesz zawierać indeksów APT w obrazie, można je
pominąć z:
478
479
480
470
471
472
473
8.4.1 Wybieranie apt lub aptitude
You can elect to use either apt or aptitude when installing
packages at build time. Which utility is used is governed
by the --apt argument to lb config. Choose the method
implementing the preferred behaviour for package installation,
the notable difference being how missing packages are
handled.
• apt: Używając tej metody, jeśli zaznaczono brakujący pakiet,
instalacja pakietu zakończy się niepowodzeniem. To jest
domyślne ustawienie.
• aptitude: Używając tej metody, jeśli zaznaczono brakujący
pakiet, instalacja pakietu zakończy się powodzeniem.
$ lb config --apt-indices false
This will not influence the entries in /etc/apt/sources.list,
but merely whether /var/lib/apt contains the indices files or
not. The tradeoff is that APT needs those indices in order to
operate in the live system, so before performing apt-cache
search or apt-get install, for instance, the user must aptget update first to create those indices.
If you find the installation of recommended packages bloats
your image too much, provided you are prepared to deal with
the consequences discussed below, you may disable that
default option of APT with:
481
482
483
474
475
8.4.2 Używanie serwera proxy z APT
One commonly required APT configuration is to deal with
building an image behind a proxy. You may specify your APT
proxy with the --apt-ftp-proxy or --apt-http-proxy options
as needed, e.g.
476
$ lb config --apt-http-proxy http://proxy/
$ lb config --apt-recommends false
The most important consequence of turning off recommends
is that live-boot and live-config themselves recommend
some packages that provide important functionality used by
most Live configurations, such as user-setup which liveconfig recommends and is used to create the live user. In all
but the most exceptional circumstances you need to add back
at least some of these recommends to your package lists or
else your image will not work as expected, if at all. Look at
37
484
the recommended packages for each of the live-* packages
included in your build and if you are not certain you can omit
them, add them back into your package lists.
485
486
487
488
The more general consequence is that if you don’t install
recommended packages for any given package, that is,
“packages that would be found together with this one in all
but unusual installations” (Debian Policy Manual, section
7.2), some packages that users of your Live system actually
need may be omitted. Therefore, we suggest you review the
difference turning off recommends makes to your packages
list (see the binary.packages file generated by lb build)
and re-include in your list any missing packages that you
still want installed. Alternatively, if you find you only want
a small number of recommended packages left out, leave
recommends enabled and set a negative APT pin priority on
selected packages to prevent them from being installed, as
explained in ‹APT pinning›.
8.4.4 Przekazywanie opcji do apt lub aptitude
If there is not a lb config option to alter APT’s behaviour in
the way you need, use --apt-options or --aptitude-options
to pass any options through to your configured APT tool.
See the man pages for apt and aptitude for details. Note
that both options have default values that you will need to
retain in addition to any overrides you may provide. So,
for example, suppose you have included something from
snapshot.debian.org for testing purposes and want to specify
Acquire::Check-Valid-Until=false to make APT happy with
the stale Release file, you would do so as per the following
example, appending the new option after the default value
--yes:
$ lb config --apt-options "--yes -oAcquire::Check-Valid-Until=false"
Please check the man pages to fully understand these options
and when to use them. This is an example only and should not
be construed as advice to configure your image this way. This
option would not be appropriate for, say, a final release of a live
image.
For more complicated APT configurations involving apt.conf
options you might want to create a config/apt/apt.conf file
instead. See also the other apt-* options for a few convenient
shortcuts for frequently needed options.
8.4.5 Pinning APT
489
490
491
For background, please first read the apt_preferences(5) man
page. APT pinning can be configured either for build time, or
else for run time. For the former, create config/archives/*.pref, config/archives/*.pref.chroot, and config/apt/preferences. For the latter, create config/includes.chroot/etc/apt/preferences.
Let’s say you are building a buster live system but need all the
live packages that end up in the binary image to be installed
from sid at build time. You need to add sid to your APT sources
and pin the live packages from it higher, but all other packages
from it lower, than the default priority. Thus, only the packages
you want are installed from sid at build time and all others are
taken from the target system distribution, buster . The following
will accomplish this:
492
493
494
$ echo "deb http://mirror/debian/ sid main" > config/archives/sid.list.←chroot
$ cat >> config/archives/sid.pref.chroot << EOF
38
Package: live-*
Pin: release n=sid
Pin-Priority: 600
Package: *
Pin: release n=sid
Pin-Priority: 1
EOF
495
Negative pin priorities will prevent a package from being
installed, as in the case where you do not want a package
that is recommended by another package. Suppose you
are building an LXDE image using task-lxde-desktop in
config/package-lists/desktop.list.chroot, but don’t want
the user prompted to store wifi passwords in the keyring. This
metapackage depends on lxde-core, which recommends gksu,
which in turn recommends gnome-keyring. So you want to
omit the recommended gnome-keyring package. This can
be done by adding the following stanza to config/apt/preferences:
496
Package: gnome-keyring
Pin: version *
Pin-Priority: -1
39
497
498
9. Dostosowywanie zawartości
499
500
501
502
503
504
Ten rozdział omawia dokładną regulację dostosowywania
zawartości systemu poza samym wybieraniem pakietów do
wyboru, które będą zawarte. Uwzględnianie pozwala dodać
lub wymienić dowolne pliki w obrazie systemu live, haki
pozwalają na wykonanie dowolnego polecenia na różnych
etapach produkcji oraz w czasie rozruchu a opcji preseeding
pozwala skonfigurować pakiety, gdy są zainstalowane poprzez
dostarczenie odpowiedzi na pytania debconfa.
9.1 Uwzględnianie
Chociaż najlepiej byłoby gdyby system live zawierał
się wyłącznie z plików dostarczonych przez całkowicie
niemodyfikowane pakiety, to czasami wygodniejszym jest,
dostarczenie lub zmodyfikowanie pewnych treści za pomocą
plików. Korzystając z uwzględniania, można dodać (lub
wymienić) dowolne pliki w systemie obrazu live. live-build
dostarcza dwa takie mechanizmy wykorzystania:
• Lokalne uwzględnianie chroot: Pozwoli Ci dodać lub
zastąpić pliki w systemie plików chroot/live. Zobacz ‹Lokalne
uwzględnianie chroot/live›, aby uzyskać więcej informacji.
• Lokalne uwzględnianie danych binarnych: Pozwoli Ci dodać
lub zastąpić pliki w obrazie binarnym. Zobacz ‹Lokalnych
uwzględnianie danych binarnych›, aby uzyskać więcej
informacji.
Proszę zobaczyć ‹Definicje› aby uzyskać więcej informacji
na temat różnicy między obrazami “binarnymi” a obrazami
“live”.
9.1.1 Lokalnie uwzględniane w chroot/live
505
Lokalnie uwzględnione w chroot mogą być używane, aby
dodać lub zastąpić pliki w systemie plików chroot/live, tak aby
mogły być one użyte w systemie live. Typowym zastosowaniem
jest dostarczenie szkieletowego katalogu użytkownika (/etc/skel) używanego przez system live do tworzenia katalogu
domowego użytkownika live. Innym jest dostarczanie plików
konfiguracyjnych, które mogą być po prostu dodane lub
podmienione w obrazie bez przetwarzania; zobacz ‹Lokalne
haki chroot/live›, czy potrzebne jest przetwarzanie.
Aby dołączyć pliki, po prostu dodaj je do katalogu
config/includes.chroot. Ten katalog odnosi się do katalogu
root / systemu live. Na przykład, aby dodać plik /var/www/index.html do systemu live, użyj:
506
507
508
$ mkdir -p config/includes.chroot/var/www
$ cp /path/to/my/index.html config/includes.chroot/var/www
Konfiguracja będzie mieć następujący układ:
509
510
- config
[...]
|-- includes.chroot
|
`-- var
|
`-- www
|
`-- index.html
[...]
Lokalnie uwzględnione w chroot są instalowane po instalacji
pakietów, tak że pliki zainstalowane przez pakiety są
zastępowane.
40
511
9.1.2 Lokalnie uwzględniane dane binarne
513
Aby zawierać materiały takie jak filmy lub dokumentacja
na systemie plików nośnika tak, aby były one dostępne od
razu po włożeniu nośnika bez uruchamiania systemu live,
możesz użyć lokalnego uwzględniania danych binarnych.
Działa to w podobny sposób do lokalnego uwzględniania w
chroot/live. Załóżmy na przykład, że pliki ~/video_demo.* to
filmy demonstacyjne systemu live opisanego przez i dowiązane
przez stronę indeksu HTML. Wystarczy skopiować materiał z
config/includes.binary/ w następujący sposób:
514
$ cp ~/video_demo.* config/includes.binary/
515
516
517
518
519
Pliki te pojawią się teraz w katalogu głównym nośnika
live.
9.2 Haki
Haki pozwalają poleceniom aby były wykonywane w
etapach chroot i binarnym kompilacji w celu dostosowania
obrazu.
9.2.1 Lokalne haki chroot/live
Aby uruchomić komendy na etapie chroot, należy utworzyć
skrypt hak z przyrostkiem .hook.chroot zawierającym
polecenia w katalogu config/hooks/. Hak będzie działać
w chroot po resztę konfiguracji chroot zastosowano, więc
pamiętaj, aby zapewnić, że konfiguracja zawiera wszystkie
pakiety i pliki do Twoich potrzeb haka w celu uruchomienia.
Zobacz przykładowe skrypty hak chroot dla różnych zadań
dostosowywania wspólnej chroot przewidzianych w # {/ usr
512
/ share / doc / live-build / przykłady / haki} #, który można
skopiować lub linku do korzystania z nich w swoim własnym
konfiguracji.
9.2.2 Haki podczas uruchamiania
520
Aby wykonać polecenia przy starcie systemu, możesz
dostarczyć haki live-config, jak wyjaśniono w jego podręczniku
man w sekcji “Customization” (ang. dostosowywanie).
Przeanalizuj własne haki live-config dostarczone w /lib/live/config/, zwracając uwagę na numery sekwencji.
Następnie dodaj swój własne hak z odpowiednim prefiksem
numeru sekwencji, albo jako lokalnie uwzględnione w
chroot w config/includes.chroot/lib/live/config/, lub w
postaci niestandardowego pakietu omówione w ‹Instalowanie
zmodyfikowanych pakietów lub pakietów innych firm›.
9.2.3 Lokalne haki binarne
521
522
Aby uruchomić komendy na etapie binarnym, należy utworzyć
skrypt hak z przyrostkiem .hook.binary zawierającym
polecenia w katalogu config/hooks/. Hak będzie uruchomiony
po wszystkich innych binarnych poleceniach, ale przed
binary_checksums; ostatnim poleceniem. Polecenia haka nie
działają w środowisku chroot, więc należy zadbać, aby nie
modyfikować żadnych plików poza drzewem kompilacji albo
może to uszkodzić system kompilacji! Zobacz przykładowe
skrypty binarne dla różnych typowych binarnych zadań
dostosowywania przewidzianych w /usr/share/doc/livebuild/examples/hooks, które można skopiować lub utworzyć
dowiązanie symboliczne aby skorzystać z nich w swojej
własnej konfiguracji.
41
523
9.3 Wstępne ustawienie pytań Debconfa
(Preseeding)
525
526
524
Pliki w katalogu config/preseed/ z rozszerzeniem .cfg w
następującym etapie (.chroot lub .binary) są brane pod
uwagę jako pliki preseed debconfa i są instalowane za
pomocą live-build przez debconf-set-selections podczas
odpowiedniego etapu.
Aby uzyskać więcej informacji o debconf, proszę przeczytaj
debconf(7) z pakietu debconf.
42
527
528
529
530
531
532
Dostosowywanie zdarzeń podczas uruchamiania
systemu
10. Dostosowywanie zdarzeń podczas uruchamiania
systemu
Cała konfiguracja, która odbywa się w czasie pracy systemu
jest wykonywana przez live-config. Oto niektóre z najbardziej
popularnych opcji live-config, którymi mogą być zainteresowani
użytkownicy. Pełną listę wszystkich możliwości można znaleźć
w podręczniku man pakietu live-config.
10.1 Personalizacja użytkownika live
Jednym ważnym czynnikiem jest to, że użytkownik jest
tworzony przez live-boot w czasie startu systemu, a nie
live-build w czasie kompilacji. To wpływa nie tylko, na to
gdzie materiały dotyczące użytkownika live są wprowadzone
w kompilacji, jak to opisano w ‹Uwzględnianie lokalne
Live/chroot›, ale również na wszelkie grupyi uprawnienia
związane z użytkownikiem live.
Można określić dodatkowe grupy, do których użytkownik
live będzie należeć korzystając z jednej z możliwości, aby
skonfigurować live-config. Na przykład, aby dodać użytkownika
live do grupy fuse, można dodać następujący plik w config/includes.chroot/etc/live/config/user-setup.conf:
533
LIVE_USER_DEFAULT_GROUPS="audio cdrom dip floppy video plugdev netdev ←powerdev scanner bluetooth fuse"
534
535
użytkownika “user” i domyślne hasło “live”. Jeśli chcesz
to zrobić, z jakiegokolwiek powodu, można to łatwo osiągnąć
w następujący sposób:
Aby zmienić domyślną nazwę użytkownika należy po prostu
określić ją w konfiguracji:
537
$ lb config --bootappend-live "boot=live components username=live-user"
Jednym z możliwych sposobów zmiany domyślnego hasła
jest użycie odpowiedniego haka, jak opisano w ‹Haki podczas
uruchamiania systemu›. W tym celu można użyć haka
“passwd” z /usr/share/doc/live-config/examples/hooks,
przedrostkiem jest odpowiednio (np. 2000-passwd), należy go
dodać do config/includes.chroot/lib/live/config/
10.2 Ustawianie lokalizacji i języka
jest
również,
aby
zmienić
domyślną
nazwę
538
539
Podczas uruchamiania systemu live, język jest definiowany
przez dwa etapy:
540
• generowanie plików lokalizacji
541
• ustawienie konfiguracji klawiatury
542
Domyślne ustawieniem lokalnym podczas budowania systemu
live jest locales=en_US.UTF-8. Aby określić ustawienia
regionalne, które powinny być wygenerowane, użyj parametru
locales w opcji --bootappend-live polecenia lb config,
np.
lub użyj live-config.user-default-groups=audio,cdrom,dip,floppy,video,plugdev,netdev,powerdev,scanner,bluetooth,fuse
jako parametru startowego.
Możliwe
536
$ lb config --bootappend-live "boot=live components locales=de_CH.UTF←-8"
43
543
544
Wiele lokalizacji może być określone w postaci listy
rozdzielonej przecinkami.
546
547
Parametr ten, jak również parametr konfiguracyjny klawiatury
jak wskazano poniżej, może być również używany w linii
poleceń jądra. Można określić ustawienia regionalne
poprzez language_country (w tym przypadku używane
jest kodowanie domyślne) lub pełnej nazwy z kodowaniem
language_country.encoding. Lista obsługiwanych lokalizacji
i kodowań można znaleźć w /usr/share/i18n/SUPPORTED.Zarówno konfiguracja konsoli i klawiatury X wykonywana jest
przez live-config przy pomocy pakietu console-setup. Aby je
skonfigurować, ustaw parametry startowe keyboard-layouts,
keyboard-variants, keyboard-options i keyboard-model
przez opcję --bootappend-live. Prawidłowe wartośći opcje
można znaleźć w /usr/share/X11/xkb/rules/base.lst. Aby
znaleźć układy i warianty klawiatury dla danego języka, spróbuj
wyszukać nazwę w języku angielskim i/lub kraj, gdzie mówi się
danym językiem, np.:
548
$ egrep -i '(^!|german.*switzerland)' /usr/share/X11/xkb/rules/base.lst
! model
! layout
ch
German (Switzerland)
! variant
legacy
ch: German (Switzerland, legacy)
de_nodeadkeys
ch: German (Switzerland, eliminate dead keys)
de_sundeadkeys ch: German (Switzerland, Sun dead keys)
de_mac
ch: German (Switzerland, Macintosh)
! option
545
niemieckiego i szwajcarskiego niemieckiego układu klawiatury
w systemie X użyj:
551
$ lb config --bootappend-live "boot=live components locales=de_CH.UTF-8←keyboard-layouts=ch"
Jednak dla bardzo konkretnych przypadków użycia, można
dodać inne parametry. Na przykład, aby ustawić francusko
języczny system z układem klawiatury French-Dvorak (zwany
Bepo) na klawiaturze typu USB TypeMatrix EZ-Reach 2030,
użyj:
552
553
$ lb config --bootappend-live \
"boot=live components locales=fr_FR.UTF-8 keyboard-layouts=fr ←keyboard-variants=bepo keyboard-model=tm2030usb"
Wiele wartości oddzielonych przecinkami może być przypisane
do każdego z parametrów keyboard-*, z wyjątkiem keyboardmodel, który przyjmuje tylko jedną wartość. Proszę przejrzeć
podręcznik man keyboard(5) aby uzyskać więcej szczegółów
i przykładów zmiennych XKBMODEL, XKBLAYOUT, XKBVARIANT
i XKBOPTIONS. Jeśli podano wiele keyboard-variants (ang
warianty klawiatury), będą one dopasowane jeden do drugiego
przez wartość keyboard-layouts (patrz opcja setxkbmap(1)
-variant). Puste wartości są dozwolone; na przykład aby
zdefiniować dwa układy, domyślny US QWERTY oraz drugi
US Dvorak, zastosuj:
554
555
549
550
Należy pamiętać, że każdy wariant wymienia układ, którego
dotyczy w opisie.
Często tylko układ klawiatury musi być skonfigurowany.
Na przykład, aby uzyskać listę plików lokalizacyjnych dla
$ lb config --bootappend-live \
"boot=live components keyboard-layouts=us,us keyboard-variants=,←dvorak"
44
556
557
558
559
10.3 Persistence
Odmianą Live CD jest preinstalowany system, który uruchamia
się z nośników tylko do odczytu, takich jak cdrom, gdzie
operacje zapisu i modyfikacje nie przetrwają restartów
sprzętowych hosta, na którym jest uruchomiony.
System live jest uogólnieniem tego paradygmatu, a tym
samym wspiera media inne prócz płyt CD; ale dalej jako
jego domyślne zachowanie, należy uważać operacje tylko
do odczytu a wszekie zmiany, w czasie działania są tracone
podczas zamykania systemu.
‘Persistence’ (ang. trwałość) to wspólna nazwa dla różnych
rodzajów rozwiązań dla zapisania niektórych lub wszystkich
danych między restartami podczas używania i wprowadzania
zmian do systemu. Aby zrozumieć, jak to działa to przydatna
była by wiedza, że nawet wtedy, gdy system jest uruchamiany
i działa z nośnika tylko do odczytu, to modyfikacje plików
i katalogów są zapisywane na zapisywalnych nośnikach,
typowo dysk RAM (tmpfs) a dane w pamięci RAM nie
przetrwają restartu.
startowych opisanych w podręczniku man live-boot(7).
Wolumin trwałości może być każdym z wymienionych:
• partycja, identyfikowana po nazwie GPT.
562
• system plików, identyfikowany po etykiecie.
563
• plik obrazu zlokalizowany na każdym obsługiwanym
systemie plików (nawet na partycji NTFS innego systemu),
identyfikowany po nazwie pliku.
Etykietą dla woluminu musi być persistence, ale będzie
ignorowane, dopóki nie będzie zawarty w katalogu głównym
plik o nazwie persistence.conf, który jest używany by pełni
dostosować wolumin persistence, to znaczy, że wskazuje się
w nim katalogi, w których chcesz zapisać na woluminie zmiany
przy restarcie. Zobacz ‹Plik persistence.conf›, aby uzyskać
więcej szczegółów.
Oto kilka przykładów, jak przygotować wolumin, aby mógł być
on użyty z opcją persistence. Może to być, na przykład, partycja
ext4 na dysku twardym lub na nośniku wymiennym stworzona
przez, np.:
564
565
566
567
560
561
Dane przechowywane na tym ramdysku powinny być
przechowywane na zapisywalnym trwałym nośniku takim
jak lokalny dysk, lokalny udział sieciowy lub nawet na sesji
wielosesyjnego dysku CD-RW/DVD-RW. Wszystkie te nośniki
są obsługiwane w systemach live na różne sposoby i wszystkie,
oprócz ostatniej wymagają specjalnego parametru startowego
określonego w czasie startu systemu: persistence.
Jeśli ustawiony jest parametr startowy persistence (a
nopersistence nie jest ustawiony), lokalne nośniki (np.
dyski twarde, napędy USB) będą przeszukane w celu
znalezienia woluminów trwałości podczas startu systemu.
Możliwe jest ograniczenie, jakiego typu woluminy trwałości
będą wykorzystane przez określenie pewnych parametrów
# mkfs.ext4 -L persistence /dev/sdb1
Zobacz również ‹Wykorzystanie przestrzeni pozostałej na
nośniku USB›.
Jeśli masz już partycję na urządzeniu, można po prostu zmienić
jego etykietę używając następującego polecenia:
568
569
570
# tune2fs -L persistence /dev/sdb1 # for ext2,3,4 filesystems
Oto przykład, jak stworzyć plik obrazu opartego na ext4 do
45
571
zastosowania z opcją persistance:
572
$ dd if=/dev/null of=persistence bs=1 count=0 seek=1G # for a 1GB sized←image file
$ /sbin/mkfs.ext4 -F persistence
573
Po utworzeniu pliku obrazu, na przykład, aby sprawić by katalog
/usr był prwały, ale tylko zapisywał zmiany wprowadzone w
tym katalogu, a nie całą zawartość /usr, można użyć opcji
“union”. Jeśli plik obrazu znajduje się w katalogu domowym,
należy skopiować go do katalogu głównego systemu plików
na dysku twardym i zamontować go w /mnt w następujący
sposób:
574
# cp persistence /
# mount -t ext4 /persistence /mnt
575
Następnie utwórz plik persistence.conf dodając zawartość i
odmontowując plik obrazu.
576
# echo "/usr union" >> /mnt/persistence.conf
# umount /mnt
577
578
579
Teraz uruchom ponownie i wybierz nośnik live, a następnie
uruchom dodając parametr startowy “persistence”.
10.3.1 Plik persistence.conf
Partycję z etykietą persistence należy skonfigurować za
pomocą pliku persistence.conf, aby dowolne katalogi stały
się trwałe. Ten plik, znajdujący się w głównym katalogu
systemu plików partycji, kontroluje które katalogi są trwałe i w
jaki sposób.
To jak niestandardowe wierzchnie zamontowania są
skonfigurowane jest opisane w szczegółach w podręczniku
man persistence.conf(5), ale ten prosty przykład powinien
być wystarczający dla większości zastosowań. Powiedzmy,
że chcemy, aby nasz katalog domowy i cache APT było
trwałe w pamięci podręcznej systemu plików ext4 na partycji
/dev/sdb1:
580
581
#
#
#
#
#
mkfs.ext4 -L persistence /dev/sdb1
mount -t ext4 /dev/sdb1 /mnt
echo "/home" >> /mnt/persistence.conf
echo "/var/cache/apt" >> /mnt/persistence.conf
umount /mnt
Następnie uruchamiamy ponownie komputer. Podczas
pierwszego uruchomienia zawartość /home i /var/cache/apt
zostanie skopiowana do woluminu trwałości i od tej pory
wszystkie zmiany w tych katalogach będą przechowywane
na tym woluminie. Należy pamiętać, że wszelkie ścieżki
wymienione w pliku persistence.conf nie mogą zawierać
spacji lub specjalnych komponentów ścieżki: . i .. . Ponadto,
ani /lib, /lib/live (lub którykolwiek z jego podkatalogów)
ani / nie może zostać utrwalony za pomocą własnych punktów
montowania. Jako obejście tego ograniczenia można dodać
/ union do pliku persistence.conf w celu osiągnięcia pełnej
trwałości.
10.3.2 Używanie więcej niż jednego magazynu
persistence
582
583
Istnieją różne sposoby korzystania z wielu magazynów
trwałości (ang. persistence) dla różnych zastosowań. Na
46
584
przykład, przy używanie kilku magazynów w tym samym
czasie lub wybranie tylko jednego, spośród różnych, do bardzo
specyficznych zastosowań.
585
586
Kilka różnych niestandardowych woluminów-nakładek (z
własnymi plikami persistence.conf) może być używane w
tym samym czasie, ale jeżeli kilka woluminów tworzy ten sam
katalog trwałym, będzie używany tylko jeden z nich. Jeśli
jakieś dwa punty montowania są “zagnieżdżone” (np. jeden
jest podkatalogiem drugiego) to katalog parent (ang. rodzic)
zostanie zamontowany przed katalogiem child (ang. dziecko)
tak że jeden punkt montowania nie będzie ukryty przed innym.
Zagnieżdżone niestandardowe woluminy są problematyczne,
jeżeli są wymienione w tym samym pliku persistence.conf.
Zobacz podręcznik man persistence.conf(5), jak radzić sobie z
tym przypadkiem, jeśli naprawdę potrzebujesz (Wskazówka:
zazwyczaj nie potrzebujesz).
Jednym z możliwych przypadków użycia: Jeśli chcesz
przechowywać dane użytkownika np. /home i dane
superużytkownika tj. /root na różnych partycjach, utwórz dwie
partycje z etykietą persistence i dodaj plik persistence.conf}
na każdą z nich, tak #{# echo “/home” > persistence.conf
na pierwszej partycji, przez co będzą zapisywane pliki
użytkownika
i
# echo “/root” > persistence.conf
na drugiej partycji, która będzie przechowywać pliki
superużytkownika. Wreszcie, należy użyć parametru
startowego persistence.
587
Jeśli użytkownik będzie potrzebował wiele magazynów
trwałości tego samego typu dla różnych miejsc lub dla celów
testowych, takich jak magazyny private i #{work}# parametr
startowy persistence-label użyty w połączeniu z parametrem
persistence pozwoli na wiele unikatowych magazynów
trwałości. Przykładem może być, jeśli użytkownik chciałby użyć
partycji trwałości oznaczonej private dla prywatnych danych,
takich jak zakładki w przeglądarce lub innych typów danych,
to mógłby użyć parametrów startowych:#{persistence}#
persistence-label=private. A do przechowywania danych
związanych z pracą, takich jak dokumenty, projekty badawcze
lub inne rodzaje, mógłby skorzystać z parametrów startowych:
persistence persistence-label=work.
Ważne jest, aby pamiętać, że każda z tych partycji, private
i #{work}#, także potrzebuje pliku persistence.conf.
Podręcznik man pakietu live-boot zawiera więcej informacji o
tym, jak korzystać z tych etykiet z zapisanymi nazwami.
10.3.3 Using persistence with encryption
588
589
Korzystanie z funkcji trwałości (ang. persistence) oznacza,
że niektóre poufne dane mogą zostać narażone na ryzyko.
Zwłaszcza jeśli trwałe dane są przechowywane na urządzeniu
przenośnym, takim jak pamięci USB lub zewnętrzne dyski
twarde. To jest miejsce, gdzie przydatne staje się szyfrowanie.
Nawet jeśli cała procedura może wydawać się skomplikowana,
ze względu na liczbę kroków, które należy podjąć, to jest bardzo
łatwo obsługiwać szyfrowane partycje z live-boot. Aby móc
korzystać z luks , który jest obsługiwanym typem szyfrowania,
musisz zainstalować cryptsetup zarówno na maszynie
tworzenia zaszyfrowanych partycji, a także w systemie live,
który będzie używał szyfrowanej trwałej partycji.
Aby zainstalować cryptsetup na twoim komputerze:
590
591
592
# apt-get install cryptsetup
Aby zainstalować cryptsetup na twoim systemie live dodaj go
do listy pakietów:
593
594
47
$ lb config
$ echo "cryptsetup" > config/package-lists/encryption.list.chroot
595
Gdy Twoj system live posiada cryptsetup, to w zasadzie
wystarczy, już tylko utworzyć nową partycję, zaszyfrować
ją i uruchomić z parametrami persistence i persistenceencryption=luks. Mogliśmy już przewidzieć ten krok i dodać
parametry startowe w czasie kompilacji przestrzegając
następującej procedury:
596
$ lb config --bootappend-live "boot=live components persistence ←persistence-encryption=luks"
# cryptsetup luksOpen /dev/sdc2 live
Następnym krokiem jest wypełnienie urządzenia zerami przed
utworzeniem systemu plików:
602
603
# dd if=/dev/zero of=/dev/mapper/live
Teraz jesteśmy gotowi do stworzenia systemu plików. Warto
zauważyć, że dodajemy etykietę persistence tak, aby
urządzenie zotało zamontowane w jako persistence store
(magazyn persistence) w czasie startu systemu.
604
605
597
598
przejdzmy do szczegółów dla tych wszystkich, którzy nie
są zaznajomieni z szyfrowaniem. W poniższym przykładzie
mamy zamiar użyć partycji na dysku USB, która odpowiada
/dev/sdc2. Należy zaznaczyć, że należy ustalić, która partycja
jest jeden tą, którą masz zamiar używać w tym konkretnym
przypadku.
Pierwszym krokiem jest podłączenie dysku USB i określenie,
którym jest urządzeniem. Zalecaną metodą tworzenia listy
urządzeń w live-manual jest ls -l /dev/disk/by-id.Następnie utworzymy nową partycję, a następnie zaszyfrujemy
ją hasłem w następujący sposób:
599
# mkfs.ext4 -L persistence /dev/mapper/live
Aby kontynuować naszą konfigurację, musimy zamontować
urządzenie, na przykład w /mnt.
607
# mount /dev/mapper/live /mnt
I stwórz plik persistence.conf w katalogu głównym partycji. To
jest, jak wyjaśniono wyżej, absolutnie konieczne. Zobacz ‹Plik
persistence.conf›.
Następnie otwieramy partycję LUKS w wirtualnym elemencie
odwzorowującym urządzenia /dev/mapper . Można tu użyć
dowolnej nazww. Używamy live jako przykład:
608
609
# cryptsetup --verify-passphrase luksFormat /dev/sdc2
600
606
# echo "/ union" > /mnt/persistence.conf
Potem odmontuj punkt montowania:
610
601
611
48
# umount /mnt
612
I opcjonalnie, choć może to być dobry sposób na
zabezpieczenie danych, które właśnie dodaliśmy do partycji,
możemy zamknąć urządzenie:
613
# cryptsetup luksClose live
614
Podsumujmy proces. Do tej pory stworzyliśmy system live z
możliwością szyfrowania, który można skopiować na nośnik
usb, jak wyjaśniono w ‹kopiowaniu hybrydowego obrazu ISO
na nośnik pamięci USB›. Stworzyliśmy również zaszyfrowaną
partycję, która może znajdować się na tym samym nośniku
usb, aby można było go nosić ze sobą wszędzie i mamy
skonfigurowaną zaszyfrowaną partycję, stosowaną jako
magazyn persistence. Więc teraz, musimy tylko uruchomić
system live. W czasie startu systemu, na live-boot poprosi nas
o wpisanie hasła i zamontuje zaszyfrowaną partycję używaną
przez opcję persistence.
49
615
Dostosowywanie obrazu binarnego
616
11. Dostosowywanie obrazu binarnego
617
11.1 Programy ładujące (ang. Bootloadery)
618
619
620
621
622
live-build używa syslinux i niektórych jego pochodnych (w
zależności od typu obrazu) w domyślnym programie ładującym
(ang. bootloader). Można je łatwo dostosować do własnych
potrzeb.
W celu wykorzystania pełnego motywu, skopiuj /usr/share/live/build/bootloaders do config/bootloaders i
edytuj tam te pliki. Jeśli nie chcesz się martwić modyfikacją
wszystkich obsługiwanych konfiguracji programu ładującego
(ang. bootloader), tylko zapewnienie lokalnego zmodyfikowaną
kopię jednego z typu programów, np. * {isolinux} * w # {config /
programy ładujące / isolinux} # wystarczy też, w zależności od
przypadku użycia.
Podczas modyfikacji jednego z domyślnych motywów, jeśli
chcesz korzystać z indywidualnego obrazu tła, który będzie
wyświetlany razem z menu startowym, dodaj obraz splash.png
640x480 pikseli. Następnie usuń plik splash.svg.
Istnieje wiele możliwości, jeśli chodzi o wprowadzanie
zmian. Na przykład, pochodne syslinux mają domyślnie
skonfigurowany limit czasowy (ang. timeout) na 0 (zero), co
oznacza, że wstrzymają się one na czas nieokreślony na w ich
ekranie powitalnym aż do naciśnięcia klawisza.
Aby zmienić limit czasowy podczas rozruchu w domyślnym
obrazie iso-hybrid wystarczy zmienić domyślny plik
isolinux.cfg
określając limit czasu (ang. timeout) w
jednostkach 1/10 sekundy. Zmodyfikowany isolinux.cfg
uruchamiający rozruch po pięciu sekundach byłby podobny do
tego:
623
include menu.cfg
default vesamenu.c32
prompt 0
timeout 50
11.2 Metadane ISO
624
Podczas tworzenia binarnego obrazu ISO9660, można
korzystać z następujących opcji, aby dodać różne metadane
tekstowe do obrazu. To może pomóc w identyfikacji wersji lub
konfiguracji obrazu bez uruchamiania go.
• LB_ISO_APPLICATION/--iso-application NAZWA: Pole to
powinno opisywać zastosowanie obrazu. Maksymalna
długość tego pola wynosi 128 znaków.
• LB_ISO_PREPARER/--iso-preparer NAME: Pole to powinno
opisywać przygotowującego obraz, zwykle z kilkoma
danymi kontaktowymi. Domyślną wartością tej opcji jest
używana wersja live-build, które może później pomóc przy
debugowaniu. Maksymalna długość tego pola wynosi 128
znaków.
• LB_ISO_PUBLISHER/--iso-publisher NAME: Pole to powinno
opisywać wydawcę obrazu, zwykle z kilkoma danymi
kontaktowymi. Maksymalna długość tego pola wynosi 128
znaków.
• LB_ISO_VOLUME/--iso-volume NAME: Pole to powinno
opisywać ID woluminu obrazu. Jest używane jako etykieta
widoczna dla użytkownika na niektórych platformach, takich
jak Windows i Apple Mac OS. Długość maksymalna dla tego
pola to 32 znaków.
50
625
626
627
628
629
630
Dostosowywanie Instalatora Debiana
631
12. Dostosowywanie Instalatora Debiana
632
633
634
635
636
637
638
automatycznie umieścić go w Twoim obrazie i włączyć go dla
Ciebie.
Obrazy systemów live mogą być zintegrowane z Instalatorem
Debiana. Istnieje wiele różnych typów instalacji, różniących się
tym, co jest załączone w obrazie i jak działa instalator.
Instalator Debiana “Live” : To jest obraz systemu live z
oddzielnym jądrem i initrd, który (gdy wybrany z odpowiedniego
menu programu ładującego) uruchamia do instancji Instalatora
Debiana.
Proszę zwrócić uwagę na uważne wykorzystanie wielkich liter,
podczas odnoszenia się do “Debian Installer” (ang. Instalatora
Debiana) w tej sekcji - kiedy jest stosowany tak, że odnosi się
wyraźnie do oficjalnego instalatora dla systemu Debian, a nie
cokolwiek innego, to jest często postrzegana w skrócie jako “di”.
Instalacja będzie przebiegać w identyczny sposób do
instalacji “normalnej” opisanej powyżej, ale na tym samym
etapie instalacji, zamiast używać debootstrap aby pobrać i
zainstalować pakiety, systemu plików obrazu live zostanie
skopiowany do celu. Jest to możliwe dzięki specjalnym
pakiecie udeb zwanym live-installer.
12.1 Typy Instalatora Debiana
Trzy główne rodzaje instalatora to:
Instalator Debiana “Normal” : To jest normalny obraz
systemu live z oddzielnym jądrem i initrd, który (gdy wybrany
z odpowiedniego menu programu ładującego) uruchamia do
standardowej instancji Instalatora Debiana, tak jakby pobrano
obraz płyty Debiana i uruchomiło się go. Obrazy zawierające
system typu live i inny niezależny instalator są często określane
jako “połączone obrazy” (ang. combined images).
Na takich obrazach, Debian jest instalowany przez pobieranie
i instalowanie pakietów .deb za pomocą debootstrap, z
lokalnych mediów lub jakiegoś opartego na sieci, w wyniku
czego domyślny systemu Debian jest instalowany na dysku
twardym.
Cały proces może być zapisany w pliku preseed i dostosowany
na wiele różnych sposób, przeczytaj odpowiednie strony w
instrukcji Instalatora Debiana, aby uzyskać więcej informacji.
Kiedy utworzysz działający plik preseed, live-build może
Po tym etapie, Instalator Debiana kontynuuje normalnie,
instalując i konfigurując elementy, takie jak programy ładujące
i lokalnych użytkowników, itp.
639
640
641
Uwaga:
aby zapewnić wsparcie dla wpisów zarówno 642
normalnych i instalatora live w bootloaderze (ang. programie
ładującym) na tym samym nośniku live, należy wyłączyć
instalatora live przez wpis w pliku preseed live-installer/enable=false.
Instalator Debiana “Desktop” : Niezależnie od wybranego
rodzaju Instalatora Debiana, di może zostać uruchomiony
z pulpitu, klikając na jego ikonę. Jest bardziej przyjazny
użytkownikowi w niektórych sytuacjach. W celu skorzystania
z tej opcji, pakiet debian-installer-launcher musi zostać
uwzględniony.
Należy pamiętać, że domyślnie, live-build nie obejmuje
obrazów Instalatora Debiana w obrazach, musi to być
sprecyzowane przez lb config. Również należy również
pamiętać, że aby działał “Desktop Installer” (ang. instalator
uruchamiany z poziomu pulpitu) to jądro systemu live musi być
zgodne z jądrem wykorzystywanym przez d-i dla określonej
architektury. Na przykład:
51
643
644
645
$ lb config --architectures i386 --linux-flavours 586 \
--debian-installer live
$ echo debian-installer-launcher >> config/package-lists/my.list.chroot
646
647
mogą być zawarte w initrd instalatora, w sposób podobny do
‹Uwzględnianie lokalne live/chroot›, poprzez umieszczenie
materiałów w config/includes.installer/.
12.2 Dostosowywanie Instalatora Debiana przez
preseeding
Jak opisano w Podręczniku Instalatora Debiana, Załącznik B
na ‹https://www.debian.org/releases/stable/i386/apb.html›, “Plik preseed
dostarcza sposób, aby ustawić odpowiedzi na pytania
zadawane w trakcie procesu instalacji, bez konieczności
ręcznego wprowadzania odpowiedzi, podczas instalacji.
Pozwala to w pełni zautomatyzować większość rodzajów
instalacji, a nawet oferuje kilka funkcji niedostępnych w
zwykłych instalacjach.” Takie dostosowanie jest najlepiej
osiągane używając live-build poprzez umieszczenie
konfiguracji w pliku preseed.cfg zawartym w config/includes.installer/. Na przykład, aby ustawić lokalizację na
en_US:
648
$ echo "d-i debian-installer/locale string en_US" \
>> config/includes.installer/preseed.cfg
649
650
12.3 Dostosowywanie zawartości Instalatora
Debiana
Do celów doświadczalnych lub debugowania, możesz zechcieć
dołączyć lokalnie zbudowany element di w paczce udeb.
Należy umieścić je w config/packages.binary/, aby włączyć
je do obrazu. Również dodatkowe lub zamienne pliki i katalogi
52
651
Projekt
53
652
Wnoszenie wkładu do tego projektu
653
13. Wnoszenie wkładu do tego projektu
654
655
656
Wnosząc swój wkład należy jasno określić posiadacza jego
praw autorskich i zawrzeć wszelkie stosowane oświadczenie
licencjonowania. Należy pamiętać, że aby zmiany były
zaakceptowane, wkład musi być licencjonowany na tej samej
licencji co reszta dokumentów, a mianowicie, GPL w wersji 3
lub nowszej.
Wkład do projektu, taki jak tłumaczenia i poprawki, są bardzo
mile widziane. Każdy może bezpośrednio zaangażować się
w repozytoriach, jednak prosimy wysłać większe zmiany do
listy mailingowej, aby omówić je w pierwszej kolejności. Patrz
rozdział ‹kontakt› aby uzyskać więcej informacji.
${projekt} używa Git jako systemu kontroli wersji i zarządzania
kodem źródłowym. Jak wyjaśniono w ‹repozytorium Git›
są dwie główne gałęzie rozwoju: debian i debian-next .
Każdy może wprowadzić zmiany do gałęzi debian-next w
repozytoriach ive-boot, live-build, live-config, live-images,
live-manual i live-tools.
zaczynają się od “Fixing/Adding/Removing/Correcting/Translating/...”.
(“Naprawianie/Dodawanie/Usuwanie/Korygowanie/Tłumaczenie/ itd. ... ”.)
• Pisz dobre komenarze do zmian. Pierwsza linia musi być
dokładne podsumowanie treści popełnić, która zostanie
uwzględniona w liście zmian (ang. changelog). Jeśli musisz
zrobić kilka wyjaśnień, napisz je niżej pozostawiając pusty
wiersz po pierwszej lini, a następnie kolejny pusty wiersz
po każdym akapicie. Linie każdego akapitu nie powinny
przekraczać 80 znaków.
_ * Wysyłaj zmiany osobno. To znaczy; nie mieszaj
niepowiązanych ze sobą rzeczy w tej samej zmianie. Dodać
osobną zmianę dla każdej rzeczy, którą zmieniasz.
13.1 Wprowadzanie zmian
657
Jednakże istnieją pewne restrykcje. Serwer odrzuci:
658
• Non fast-forward pushes.
• Pobierz publiczny klucz do wprowadzania zmian:
659
• Zmiany wymagające scalenia.
660
• Dodawanie lub usuwanie tagów lub gałęzi rozwojowych.
662
Nawet jeżeli wszystkie zmiany mogą być później zweryfikowane,
prosimy abyś używał zdrowego rozsądku i tworzył dobre
zmiany opisane dobrym komentarzem.
• Pisz komentarze do zmian, które składają się z pełnych,
sensownych zdań w języku angielskim, począwszy od dużej
litery, a kończących się kropką. Zwykle te komentarze
664
665
W celu wysłania zmian do repozytoriów, należy wykonać
następującą procedurę. Tutaj używamy live-manual jako
przykładu, więc zastąp go nazwą repozytorium, z którym
chcesz pracować. Aby uzyskać szczegółowe informacje na
temat edycji podręcznika live-manual zobacz: ‹Współtworzenie
tego dokumentu›.
661
663
666
667
668
$ mkdir -p ~/.ssh/keys
$ wget http://live-systems.org/other/keys/[email protected] -O ~/.←ssh/keys/[email protected]
$ wget http://live-systems.org/other/keys/[email protected] -O ←~/.ssh/keys/[email protected]
$ chmod 0600 ~/.ssh/keys/[email protected]*
• Dodaj następującą sekcję do twojej konfiguracji klienta
openssh:
54
669
670
$ git push
$ cat >> ~/.ssh/config << EOF
Host live-systems.org
Hostname live-systems.org
User git
IdentitiesOnly yes
IdentityFile ~/.ssh/keys/[email protected]
EOF
671
• Sprawdź i sklonuj kopię live-manual przez through ssh:
672
$ git clone [email protected]:/live-manual.git
$ cd live-manual && git checkout debian-next
673
• Upewnij się, że masz ustawionego autora i adres email w
konfiguracji Git:
674
$ git config user.name "John Doe"
$ git config user.email [email protected]
675
676
Ważne: Pamiętaj, że powinno się wprowadzać wszelkie
zmiany wyłącznie w gałęzi debian-next .
• Wprowadź zmiany. W tym przykładzie będzie najpierw
napisać nowy dział dotyczący stosowania plastrów, a
następnie przygotować się do popełnienia dodawanie plików
i pisanie popełnienia wiadomość tak:
677
$ git commit -a -m "Adding a section on applying patches."
678
• Wyślij poprawki na serwer:
679
55
680
Zgłaszanie błędów
681
14. Zgłaszanie błędów
682
683
684
685
686
687
688
689
Systemy live są dalekie od doskonałości, ale chcemy, uczynić
je jak najbliższe perfekcji - z Waszą pomocą. Nie wahaj się
zgłosić błąd. Lepiej jest wypełnić raport dwa razy niż wcale.
Ten rozdział zawiera zalecenia dotyczące sposobu składania
raportów o błędach.
Dla niecierpliwych:
• Zawsze należy sprawdzić najpierw aktualizacje statusu
obrazu na naszej stronie internetowej ‹http://live-systems.org/›, w
poszukiwaniu znanych problemów.
• Przed wysłaniem raportu o błędzie zawsze spróbuj odtworzyć
problem z najnowszą wersją gałęzi live-build, live-boot, liveconfig i live-tools, których używasz (jak najnowsza wersja 4.x
live-build, jeśli używasz live-build 4).
• Spróbuj podać jak najwięcej specyficznych informacji, jak
to tylko możliwe o błędzie. Obejmuje to (co najmniej) wersję
używanych live-build, live-boot, live-config i live-tools oraz
dystrybucję systemu live którą kompilujesz.
14.1 Znane problemy
Ponieważ Debian testing} * i Debian *{unstable dystrybucjami
ruchomymi, w przypadku określenia jednej z nich jako
dystrybucji systemu docelowego, kompilowanie nie zawsze
zakończy się sukcesem.
Jeśli budowanie systemu opartego na testing lub unstable
powoduje u Ciebie zbyt wiele trudności, raczej wykorzystaj
wydanie stable . live-build zawsze ustawia domyślnie wydanie
stable .
Obecnie znane problemy wymienione są w ramach
sekcji “status” na naszej stronie internetowej w ‹http:
//live-systems.org/›.
To jest poza zakresem tej instrukcji, aby szkolić się poprawnie
identyfikować i naprawiać problemy pakietów z dystrybucji
rozwojowych, jednak istnieją dwie rzeczy, których zawsze
można spróbować: Jeśli kompilowanie nie powiedzie się, gdy
docelową dystrybucją jest testing , to spróbuj z unstable . Jeśli
unstable również nie działa, to przywróć do dystrybucji testing
i przypnij nowszą wersję wadliwego pakietu z wersji unstable
(patrz ‹Przypinanie APT› aby uzyskać szczegóły).
14.2 Przebuduj od zera
690
691
692
Aby upewnić się, że dany błąd nie jest spowodowany nie w
pełni wyczyszczonym budowanym systemem, proszę zawsze
odbudować cały system live od podstaw, aby sprawdzić, czy
błąd jest powtarzalny.
14.3 Używaj aktualnych pakietów
693
694
Używanie przestarzałych pakietów może powodować poważne
problemy podczas próby odtworzenia (i ostatecznego
rozwiązania) problemu. Upewnij się, że system na którym
kompilujesz jest aktualny i wszelkie pakiety zawarte w obrazie
również.
14.4 Zbierz potrzebne informacje
695
696
Proszę dostarczyć wystarczającą ilość informacji z raportem.
Obejmujące co najmniej, dokładną wersję live-build, gdzie
napotkano błąd i kroki, jak go odtworzyć. Proszę użyć zdrowego
rozsądku i przedstawić wszelkie inne istotne informacje, jeśli
56
697
uważasz, że może to pomóc w rozwiązaniu problemu.
698
Aby w pełni wykorzystać Twój raport o błędzie, będziemy
potrzebować przynajmniej następujących informacji:
699
• Architektura systemu hosta
700
• Dystrybucja systemu hosta
701
• Wersja live-build na systemie hosta
702
• Wersja debootstrap i/lub cdebootstrap na systemie hosta
703
• Architektura systemu live
704
• Dystrybucja systemu live
705
• Wersja live-boot na systemie live
706
• Wersja live-config na systemie live
707
• Wersja live-tools na systemie live
708
Można wygenerować log procesu kompilacji przy użyciu
polecenia tee. Polecamy robić to automatycznie przy użyciu
skryptu auto/build (patrz ‹Zarządzanie konfiguracją› w celu
uzyskania szczegółów).
709
# lb build 2>&1 | tee build.log
710
711
W czasie uruchamiania live-boot i live-config przetrzymują
swoje logi w /var/log/live/. Sprawdź je w poszukiwaniu
błędów.
Dodatkowo, aby wykluczyć inne błędy, zawsze dobrym
pomysłem jest, aby spakować do archiwum tar swój katalog
config/ i przesłać go gdzieś (nie należy wysłać go jako
załącznik do listy), tak aby można spróbować odtworzyć
napotkane błędy. Jeśli sprawia to trudność (np. ze względu na
rozmiar) można użyć wyjścia z polecenia lb config --dump,
które tworzy podsumowanie drzewa konfiguracyjnego (czyli
np. listę plików w podkatalogach config/, ale bez załączania
ich).
Pamiętaj, aby wysłać wszystkie dzienniki i logi, które zostały
wyprodukowane z ustawień regionalnych angielskich, np.
uruchom polecenia live-build ze zmiennymi LC_ALL=C lub
LC_ALL=en_US.
14.5 Wyizoluj prawdopodobną wadę, jeśli to
możliwe
712
713
Jeśli to możliwe, należy wyizolować przypadek do najmniejszej
zmiany, które generuje błąd. Nie zawsze jest łatwo to zrobić,
więc jeśli nie możesz dodać takiej informacji do raportu,
nie martw się. Jednakże, jeśli użytkownik dobrze planuje
swój cykl rozwoju, przy użyciu małych zestawów zmian na
iterację, można być w stanie wyizolować problem poprzez
budowę prostszej konfiguracji “bazy”, która blisko pasuje do
rzeczywistej konfiguracji oraz tylko uszkodzony zestaw zmian
do niej dodany. Jeśli masz trudności z sortowaniem, które
z Twoich zmian wygenerowały błąd, może to znaczyć, że
uwzględniono za dużo w każdym zestawie zmian i powinno się
raczej kształcić w mniejszych krokach.
14.6 Wybierz odpowiedni pakiet dla którego zgłaszasz
błąd
Jeśli nie wiesz, który komponent jest odpowiedzialny za błąd,
lub jeśli błąd jest ogólnym błędem dotyczącym systemów
live, można wypełnić raport błędu dotyczący pseudo-pakietu
debian-live.
Jednak będziemy wdzięczni, jeśli postarasz się zawęzić pole
możliwości, w których może pojawiać się błąd.
57
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
14.6.1 W czasie budowania podczas ładowania
początkowego (bootstrapping)
Początkowo live-build ładuje podstawowy system Debianu
używając debootstrap lub cdebootstrap. Może się to nie
powieść w zależności od używanego narzędzia do ładowania
i dystrybucji Debiana, która jest pobierana. Jeśli błąd
pojawi się tutaj, należy sprawdzić, czy błąd jest związany
z konkretnym pakietem Debiana (najprawdopodobniej)
lub, jeśli jest to związane z samym narzędziem ładowania
początkowego.
W obu przypadkach nie jest to błąd w systemie live, ale w
samym Debianie i prawdopodobnie nie możemy naprawić
go bezpośrednio. Proszę zgłosić taki błąd jako dotyczący
narzędzia ładowania początkowego (ang. bootstraping tool)
lub uszkodzonego pakietu.
14.6.2 W czasie budowania podczas instalacji
pakietów
live-build instaluje dodatkowe pakiety z archiwum Debiana i
w zależności od używanej dystrybucji Debian i codziennego
stanu archiwum, może się to nie powieść. Jeśli błąd pojawi się
w tym miejscu, należy sprawdzić, czy błąd jest powtarzalny w
normalnym systemie.
Jeśli jest to przypadek, gdzie błąd nie występuje w systemie
live, ale w Debianie - zgłoś go jako dotyczący wadliwego
pakietu. Uruchomienie debootstrap niezależnie od samej
kompilacji systemu live lub uruchomianie lb bootstrap debug daje więcej informacji.
Ponadto, w przypadku korzystania z lokalnego serwera
lustrzanego i/lub jakichkolwiek serwerów proxy i doświadczania
problemów prosimy zawsze najpierw spróbować odtworzyć
czyności z użyciem oficjalnego serwera lustrzanego.
14.6.3 W czasie uruchamiania
725
Jeśli obraz nie uruchamia się, należy zgłosić go do listy
wraz z informacjami wymaganymi w ‹Zbierz potrzebne
informacje›. Nie zapomnij wspomnieć, jak/kiedy dokładnie
obraz nie zadziałał, czy był użyty za pomocą wirtualizacji
lub rzeczywistego sprzętu. Jeśli korzystasz z technologii
wirtualizacji w jakiejkolwiek formie, proszę zawsze uruchomić
go na prawdziwym sprzęcie przed zgłoszeniem błędu.
Zapewnienie zrzutu ekranu awarii jest również bardzo
pomocne.
14.6.4 W czasie gdy system jest już uruchomiony
726
727
Jeśli pakiet został zainstalowany, ale nie działa gdy system live
faktycznie działa, jest to prawdopodobnie błąd w systemie live.
Jednakże:
14.7 Spróbuj wykonać parę kroków
728
729
Przed zgłoszeniem błędu, proszę poszukaj w internecie danego
komunikatu o błędzie lub objawu jaki otrzymujesz. Ponieważ
jest mało prawdopodobne, że jesteś jedyną osobą, która zmaga
się ze szczególnym problem. Zawsze jest szansa, że został on
już omówiony w innym miejscu i zaproponowano już możliwe
rozwiązanie, obejście lub patch.
Należy zwrócić szczególną uwagę na listę mailingową
systemów live, jak również strona główna, ponieważ zawierają
one prawdopodobnie najbardziej aktualne informacje. Jeśli
takowa informacja istnieje, zawsze należy zawrzeć odniesienie
do niej w swoim raporcie o błędzie.
58
730
731
732
733
734
735
736
Ponadto, należy sprawdzić aktualne wykazy błędów dla livebuild, live-boot, live-config i live-tools, aby zobaczyć, czy coś
podobnego nie zostało już zgłoszone.
14.8 Gdzie zgłaszać błędy
Live Systems Project śledzi wszystkie błędy w systemie
śledzenia błędów (BTS). Aby uzyskać informacje na temat
korzystania z tego systemu, zobacz ‹https://bugs.debian.org/›.
Możesz też przesłać błędy używając polecenia #{reportbug} z
pakietu o tej samej nazwie.
Ogólnie rzecz biorąc, należy zgłaszać błędy podczas
kompilacji: jako dotyczące pakietu live-build, błędy podczas
uruchamiania: live-boot oraz błędy w czasie działania systemu
live: jako dotyczące live-config. Jeśli nie jesteś pewien,
który pakiet będzie odpowiedni lub potrzebujesz więcej
pomocy, przed złożeniem zgłoszenia błędu, zgłoś raport
dotyczący pseudo-pakietu debian-live. Zajmiemy się wtedy
nim i przypiszemy do odpowiedniego pakietu.
Należy pamiętać, że błędy znalezione w dystrybucji
pochodzących od Debiana (takich jak Ubuntu, i inne) nie
powinny być zgłaszane do BTS Debiana, chyba że błędy te
mogą być odtworzone w Debianie przy użyciu oficjalnych
pakietów Debiana.
59
737
Styl Kodowania
738
15. Styl Kodowania
739
Rozdział ten dokumentuje styl kodowania używany w
systemach live.
752
Dobrze:
753
if foo
then
bar
fi
740
741
742
743
744
745
746
747
15.1 Kompatybilność
• Nie wolno używać składni lub semantyki, które jest unikalne
dla basha. Na przykład, użycie układu konstrukcji.
• Nie używaj podzbiorów POSIX’a - na przykład, używaj $(foo)
zamiast‘foo‘.
• Możesz sprawdzić swoje skrypty używając ‘sh -n’ i
‘checkbashisms’.
• To samo dotyczy funkcji:
754
Źle:
755
756
Foo () {
bar
}
Dobrze:
757
• Upewnij się, że cały kod powłoki działa z ‘set-e’.
15.2 Wcięcia
• Zawsze używaj tabulatorów zamiast spacji.
15.3 Zawijanie
748
• Generalnie linie mają maksymalnie 80 znaków.
749
• Używaj zakończeń lini “typowych dla Linuxa”:
750
Źle:
758
Foo ()
{
bar
}
15.4 Zmienne
759
• Zmienne występują zawsze zapisane drukowanymi literami.
• Zmienne wykorzystane w live-build zawsze zaczynają się
przedroskiem LB_.
• Wewnętrzne tymczasowe zmienne w live-build należy
rozpocząć od przedrostka <=underscore>LB_.
751
if foo; then
bar
fi
• Lokalne zmienne zaczynają się przedrostkiem live-build’ a
<=underscore><=underscore>LB_.
60
760
761
762
763
• Zmienne dotyczące parametrów startowych live-config
zaczynają się od LIVE_.
765
766
767
768
769
• Wszystkie inne zmienne w live-config zacznij przedroskiem
_.
• Używaj nawiasów wokół zmiennych; na przykład napisz
${FOO} zamiast $FOO.
• Zawsze chroń zmienne znakami cytatu do zachowania
potencjalnych białych znaków: napisz “${FOO}”, a nie
${FOO}.
_ * Dla zachowania spójności, należy zawsze używać znaków
cytatu podczas przypisywania wartości do zmiennych:
Źle:
770
771
776
764
Dobrze:
777
if [ -f "${FOO}/foo/${BAR}/bar" ]
then
foobar
fi
15.5 Różne
778
• Używaj “|” (bez otaczających wyrażenie znaków cytatu) jako
rozdzielacz w zapytania do sed’a, np. “sed -e `s|'” (bez “”).
• Nie używaj komendy test dla porównań i testów, użyj “[” “]”
(bez “”); np. ”if [ -x /bin/foo ]; ...“ a nie ”if test -x
/bin/foo; ...”.
FOO=bar
_ * Użyj case gdzie to jest możliwe zamiast test, jest to
łatwiejsze do odczytania i szybsze w wykonaniu.
Dobrze:
• Użyj nazw funkcji pisanych wielkimi literami, aby ograniczyć
niepożądane działanie e środowisku użytkownika.
772
FOO="bar"
773
774
• Jeśli zastosowane jest wiele zmiennych, przytocz całe
wyrażenie:
Źle:
775
if [ -f "${FOO}"/foo/"${BAR}"/bar ]
then
foobar
fi
61
779
780
781
782
783
Procedury
784
16. Procedury
785
786
787
796
Rozdział ten dokumentuje procedury dla Live Systems Project
dla różnych zadań, które wymagają współpracy z innymi
zespołami w Debianie.
16.1 Główne wydanie
Wydawanie nowej stabilnej wersji głównej Debiana zawiera
wiele różnych zespołów pracujących razem, aby tak się stało.
W pewnym momencie, na zespół live dochodzi do pewnego
momentu i buduje obrazy systemów live. Wymagania, aby to
zrobić to:
16.2.1 Ostatnie Wydanie Docelowe Debiana
Pamiętaj, aby dostosować zarówno chroot i serwery lustrzane z
pakietami binarnymi przy budowie ostatniego zestawu obrazów
dla wydania Debiana po to został przeniesione z ftp.debian.org
do archive.debian.org. W ten sposób stare prekompilowane
obrazy live będą wciąż użyteczne bez modyfikacji dokonanych
przez użytkownika.
16.2.2 Szablon obwieszczenia dla wydania
docelowego
797
798
Email z obwieszczeniem dla wydania docelowego może
być wygenerowany przy użyciu poniższego szablonu i
następującego polecenia:
799
800
788
789
790
791
792
793
• Serwer lustrzany zawierający wydane wersje dla Debiana
i archiwum debian-bezpieczeństwa, które mogą uzyskać
dostęp buildd debian-live.
• Nazwy obrazu muszą być znane (np. debian-live-WERSJAARCH-FLAVOUR.iso).
• Dane z debian-cd muszą zostać zsynchronizowane (listy
wykluczające udeb).
$ sed \
-e
-e
-e
-e
's|@MAJOR@|9.0|g' \
's|@MINOR@|9.0.1|g' \
's|@CODENAME@|stretch|g' \
's|@ANNOUNCE@|2017/msgXXXXX.html|g'
Proszę dokładnie sprawdzić wiadomość przed wysłaniem i
przekazać ją innym, aby dokonali korekt.
• Obrazy są budowane i przechowywane na cdimage.debian.org.
• Ponownie potrzebujemy zaktualizowanych
lustrzanych Debiana i debian-security.
802
Updated Live @MAJOR@: @MINOR@ released
16.2 Wydanie Docelowe
serwerów
794
• Obrazy są budowane i przechowywane na cdimage.debian.org.
795
• Wyślij wiadomość z obwieszczeniem.
801
The Live Systems Project is pleased to announce the @MINOR@ update of ←the
Live images for the stable distribution Debian @MAJOR@ (codename "←@CODENAME@").
The images are available for download at:
<http://live-systems.org/cdimage/release/current/>
62
and later at:
<http://cdimage.debian.org/cdimage/release/current-live/>
This update includes the changes of the Debian @MINOR@ release:
<https://lists.debian.org/debian-announce/@ANNOUNCE@>
Additionally it includes the following Live-specific changes:
* [WPISZ TUTAJ ĄSPECYFICZN DLA LIVE ĘZMIAN]
* [WPISZ TUTAJ ĄSPECYFICZN DLA LIVE ĘZMIAN]
* [ŻPOWANIEJSZE PROBLEMY ĄMOG ĆWYMAGA SWOJEJ OSOBNEJ SEKCJI]
About Live Systems
-----------------The Live Systems Project produces the tools used to build official
live systems and the official live images themselves for Debian.
About Debian
-----------The Debian Project is an association of Free Software developers who
volunteer their time and effort in order to produce the completely free
operating system Debian.
Contact Information
------------------For further information, please visit the Live Systems web pages at
<http://live-systems.org/>, or contact the Live Systems team at
<[email protected]>.
63
803
Repozytorium Git
804
17. Repozytorium Git
805
Lista wszystkich dostępnych repozytoriów dla Live Systems
Project można znaleźć na stronie ‹http://live-systems.org/gitweb/›.
Adres URL projektu git ma postać: protocol://livesystems.org/git/repository. Tak więc, w celu sklonowania
live-manual, uruchom:
szczególnie wymagają poświęcenia uwagi to debian i debiannext , ponieważ zawierają one rzeczywistą pracy, które
ostatecznie będzie znajdować się w każdej nowej wersji.
Po sklonowaniu każdego z istniejących repozytoriów, będziesz
w gałęzi debian . To jest właściwe, aby móc przyjrzeć się
stanowi najnowszej wersji projektu, ale przed rozpoczęciem
pracy ważne jest, aby przejść do gałęzi debian-next . Aby to
zrobić:
815
816
806
$ git checkout debian-next
$ git clone git://live-systems.org/git/live-manual.git
807
Lub
808
$ git clone https://live-systems.org/git/live-manual.git
809
Lub
810
$ git clone http://live-systems.org/git/live-manual.git
811
812
Adres do sklonowania z uprawnieniami zapisu ma postać:
[email protected]:/repository.
A zatem jeszcze raz, aby sklonować live-manual po ssh
wpisz:
813
Gałąź debian-next , która nie zawsze porusza się do przodu,
gdzie wszystkie zmiany są najpierw wprowadzane przed
połączeniem w gałęzi debian . Aby dokonać analogii, to
jest jak poligon doświadczalny. Jeśli pracujesz w tej branży
i potrzebujesz wykonać polecenie pull (wyciągnąć), będzie
trzeba użyć git pull --rebase, tak aby lokalne modyfikacje
zostały zachowane przy wyciąganiu z serwera, a następnie
Twoje zmiany zostaną wprowadzone na szczycie wszystkich
innych.
17.1 Obsługa wielu repozytoriów
817
818
Jeśli masz zamiar sklonować kilka repozytoriów systemów live
i chcesz przejść do gałęzi debian-next od razu aby sprawdzić
najnowszy kod, napisać poprawkę lub przyczynić się z
tłumaczeniem powinieneś wiedzieć, że serwer git zapewnia
mrconfig. Plik,który ułatwia obsługę wielu repozytoriów. Aby
z niego korzystać musisz zainstalować pakiet mr a po tym,
uruchomić:
819
$ git clone [email protected]:live-manual.git
820
814
Drzewo git składa się z wielu różnych gałęzi. Gałęzie, które
64
$
821
mr bootstrap http://live-systems.org/other/mr/mrconfig
Ta komenda automatycznie sklonuje i sprawdzi do gałęzi
debian-next repozytorium rozwojowego pakietów Debiana
wytworzonych w ramach projektu. Należą do nich, między
innymi, repozytorium live-images, który zawiera konfiguracje,
używane do gotowych obrazów, które projekt publikuje
do ogólnego użytku. Aby uzyskać więcej informacji na
temat korzystania z tego repozytorium, zobacz ‹Klonowanie
konfiguracji opublikowanej przez Git›
65
822
Przykłady
66
823
Przykłady
824
18. Przykłady
825
W tym rozdziale omówiono przykłady budowania dla
konkretnych przypadków użycia z systemów live. Jeśli jesteś
nowy w budowaniu własnych obrazów systemów live, zaleca
się najpierw zapoznanie z trzema kolejnymi samouczkami, a
każdy z nich nauczy Cię nowych technik, które pomogą Ci
używać i rozumieć pozostałe przykłady.
18.2 Samouczek 1: Domyślny obraz
830
Przykład użycia: Stwórz pierwszy prosty obraz aby nauczyć
się podstaw live-build.
W tym samouczku, będziemy budować domyślny obraz live
ISO-hybrid zawierający tylko pakiety podstawowe (bez Xorg’a)
i kilka pakietów systemu live, jako pierwsze ćwiczenie w użyciu
live-build.
Nie można tego zrobić łatwiej niż tak:
831
832
833
834
826
827
828
18.1 Używanie przykładów
Aby skorzystać z tych przykładów potrzebujesz systemu,
który spełnia wymagania wymienione w ‹wymaganiach› i
ma zainstalowane live-build, jak opisano w ‹instalacji livebuild›.
Należy zauważyć, że, ze względu na zwięzłość, w tych
przykładach nie określono lokalnego serwera używanego do
kompilacji. Można znacznie przyspieszyć pobrań przypadku
korzystania z lokalnego serwera lustrzanego. Można określić
te opcje podczas korzystania z lb config, jak opisano w
‹Serwery lustrzane dystrybucji używane w czasie kompilacji›
lub dla większej wygody, ustawić domyślną opcję dla systemu
kompilacji w /etc/live/build.conf. Wystarczy utworzyć ten
plik, a w nim, ustawić odpowiednią zmienną LB_MIRROR_* dla
preferowanego serwera lustrzanego. Wszystkie inne serwery
lustrzane stosowane podczas kompilacji, będą domyślnie
ustawione od tych wartości. Na przykład:
829
LB_MIRROR_BOOTSTRAP="http://mirror/debian/"
LB_MIRROR_CHROOT_SECURITY="http://mirror/debian-security/"
LB_MIRROR_CHROOT_BACKPORTS="http://mirror/debian-backports/"
$ mkdir samouczek1 ; cd samouczek1 ; lb config
Zbadaj zawartość katalogu config/, jeśli chcesz. Zobaczysz
tam konfiguracje przechowywane w szkieletowych katalogach,
gotowe do dostosowywania lub, w tym przypadku, użyte
natychmiast, aby zbudować domyślny obraz.
A teraz jako super-użytkownik, zbuduj obraz zapisując przy tym
log podczas budowania używając tee.
835
836
837
Zakładając, że wszystko poszło dobrze, po jakimś czasie,
bieżący katalog będzie zawierał live-image-i386.hybrid.iso.
Ten hybrydowy obraz ISO można uruchomić bezpośrednio
na maszynie wirtualnej, jak opisano w ‹Testowanie obrazu
ISO z Qemu› i ‹Testowanie obrazu ISO z VirtualBox›, lub
jeszcze odpowiednio nagrany obraz na nośnikach optycznych
lub urządzenia flash USB, w sposób opisany w ‹Nagrywanie
obrazu ISO na nośniku fizycznym› i ‹Kopiowanie hybrydowego
obrazu ISO na nośnik USB›.
67
838
839
840
841
18.3 Samouczek 2: Narzędzie przeglądarka
Przykład użycia: Stwórz obraz z przeglądarką internetową,
ucząc się jak wprowadzać modyfikacje.
W tym samouczku, stworzymy obraz odpowiedni do
wykorzystania jako narzędzie przeglądarki internetowej,
służący jako wstęp do dostosowywania obrazów systemu
live.
842
$
$
$
$
mkdir tutorial2
cd tutorial2
lb config
echo "task-lxde-desktop iceweasel" >> config/package-lists/my.list.←chroot
18.4 Samouczek 3: Spersonalizowany obraz
847
Przykład użycia: Stwórz projekt spersonalizowanego obrazu
zawierającego twoje ulubione oprogramowanie tak abyś
mógł go zabrać ze sobą gdziekolwiek pójdziesz i zapisujący
sukcesywnie zmiany, kiedy tego potrzebujesz oraz zmiany w
konfiguracji.
Ponieważ będziemy zmieniać nasz indywidualny obraz
wprowadzając wiele zmian, chcemy, śledzić te zmiany,
próbując rzeczy eksperymentalnych i ewentualnie przywracając
je, jeśli coś nie wyjdzie, będziemy trzymać naszą konfigurację
w popularnym systemie kontroli wersji git. Będziemy również
wykorzystywać najlepsze praktyki autokonfiguracji poprzez
skrypty auto jak opisano w ‹Zarządzanie konfiguracją›.
18.4.1 Pierwsza zmiana
843
844
Nasz wybór LXDE na tym przykładzie odzwierciedla nasze
pragnienie, aby zapewnić minimalne środowisko pulpitu,
ponieważ celem obrazu jest jednorazowy użytek, który mamy
na myśli, czyli przeglądarka internetowa. Możemy pójść
dalej i zapewnić domyślną konfigurację dla przeglądarki
w config/includes.chroot/etc/iceweasel/profile/, lub
dodatkowe pakiety wsparcia dla wyświetlania różnego rodzaju
treści internetowych, ale pozostawiamy to jako ćwiczenie dla
czytelnika.
$ mkdir -p samouczek3/auto
$ cp /usr/share/doc/live-build/examples/auto/* samouczek3/auto/
$ cd samouczek3
Zbuduj ponownie obraz jako super-użytkownik, zachowując log
jak to opisano w ‹Samouczku 1›:
#!/bin/sh
848
849
850
851
Edtuj auto/config tak, aby zawierał:
852
853
lb config noauto \
--architectures i386 \
--linux-flavours 686-pae \
"${@}"
845
846
Jeszcze raz, zweryfikuj czy obraz jest OK i przetestuj go jak to
opisano w ‹Samouczku 1›.
Wykonaj lb config, aby wygenerować drzewo konfiguracyjne,
używając właśnie utworzonego skryptu w auto/config:
854
855
68
$ lb config
856
Teraz uzupełnij swoją lokalną listę pakietów:
857
18.4.2 Druga zmiana
$ echo "task-lxde-desktop iceweasel xchat" >> config/package-lists/my.←list.chroot
858
859
$ cp /usr/share/doc/live-build/examples/gitignore .gitignore
$ git add .
$ git commit -m "Initial import."
Po pierwsze, --architectures i386 zapewnia, że w naszym
systemie kompilacji amd64, możemy zbudować 32-bitową
wersję odpowiednią do stosowania na większości maszyn.
Po drugie, możemy użyć --linux-flavours 686-pae bo
nie przewidujemy używania tego obrazu na dużo starszych
systemach. Po trzecie, wybraliśmy metapakiet zadania lxde,
który daje nam minimalny pulpit. I w końcu, dodaliśmy dwa
wstępne ulubione pakiety: iceweasel i xchat.
864
W tej zmianie, będziemy sprzątać nasz pierwszy zbudowany
obrazu, dodawać pakiet vlc do naszej konfiguracji, budować
ponownie, testować i potwierdzać zmiany.
Polecenie lb clean oczyści wszystkie wygenerowane pliki
z poprzedniej kompilacji z wyjątkiem pamięci podręcznej
(cache), co oszczędza konieczności ponownego pobierania
pakietów. To gwarantuje, że kolejne polecenie lb build
ponownie uruchomić wszystkie etapy regeneracji pliki z naszej
nowej konfiguracji.
865
866
867
A teraz, zbuduj obraz:
# lb clean
860
# lb build
Teraz dołączpakiet vlc do naszej lokalnej listy pakietów w
config/package-list/my.list.chroot:
868
869
861
862
Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do dwóch pierwszych
samouczków, nie musimy już wpisywać 2>&1 |tee build.log
bo jest to obecnie zawarte w auto/build.
Po tym jak przetestowaliśmy obraz (jak to jest w ‹Samouczku
1›) i jesteśmy zadowoleni, że działa, to jest to czas,
aby zainicjować nasze repozytorium git, dodając tylko
automatyczne skrypty przed chwilą stworzone, a następnie
dokonać pierwszych zmian:
$ echo vlc >> config/package-lists/my.list.chroot
Zbuduj ponownie:
870
871
# lb build
Przetestuj i jeżeli jesteś usatysfakcjonowany wprowadź
następną zmianę:
863
872
873
$ git init
69
$ git commit -a -m "Adding vlc media player."
874
875
876
877
878
879
Oczywiście, możliwe są bardziej skomplikowane zmiany w
konfiguracji, prawdopodobnie dodające pliki w podkatalogach
config/. Kiedy wprowadzasz nowe zmiany , tylko uważaj,
aby nie edytować ręcznie lub zmieniać plików najwyższego
poziomu w config zawierających zmienną LB_*, ponieważ są
to także efekty budowania i są zawsze sprzątane przez lb
clean i tworzone ponownie przez lb config przez odpowiednie
automatyczne skrypty.
Doszliśmy do końca naszej serii samouczka. Chociaż możliwe
jest o wiele więcej rodzajów personalizacji, nawet tylko za
pomocą kilku funkcji pokazanych w tych prostych przykładach,
może być stworzona niemal nieskończona różnorodność
obrazów. Pozostałe przykłady w tym rozdziale obejmuje
kilka innych przypadków użycia zaczerpnięte z zebranych
doświadczeń użytkowników systemów live.
18.5 Kiosk-klient serwera VNC
Przykład użycia: Stwórz obraz za pomocą live-build, który
podczas uruchamiania, łączy się automatycznie z serwerem
VNC.
Stwórz katalog kompilacji i stwórz wewnątrz szkielet folderów
konfiguracji, wyłączając zalecane, aby utworzyć minimalny
system. A następnie utwórz dwie początkowe listy pakietów:
pierwszą wygenerowaną ze skryptu dostarczonego przez
live-build o nazwie Pakiety (patrz ‹Wygenerowane listy
pakietów›), a drugą uwzględniającą pakiety xorg, gdm3,
metacity i xvnc4viewer.
$
$
$
$
mkdir vnc-kiosk-client
cd vnc-kiosk-client
lb config -a i386 -k 686-pae --apt-recommends false
echo '! Packages Priority standard' > config/package-lists/standard.←list.chroot
$ echo "xorg gdm3 metacity xvnc4viewer" > config/package-lists/my.list.←chroot
Jak wyjaśniono w ‹Podkręcanie APT, w celu zaoszczędzenia
miejsca› może trzeba ponownie dodać niektóre polecane
pakiety do prawidłowej pracy obrazu.
Najprostszym sposobem na wypisane listy rekomendowanych
pakietów jest u życie apt-cache. Na przykład:
880
881
882
$ apt-cache depends live-config live-boot
W tym przykładzie okazało się, że musimy ponownie objąć kilka
pakietów zalecanych przez live-config i live-boot: user-setup
do funkcji autologowania i sudo jako istotnego przy zamykaniu
systemu programu. Poza tym, może być przydatne, również
dodanie live-tools, aby móc skopiować obraz systemu do
pamięci RAM i eject, aby ewentualnie wysunąć nośnik live.
Tak więc:
883
884
$ echo "live-tools user-setup sudo eject" > config/package-lists/←recommends.list.chroot
Po tym, stwórz katalog /etc/skel w config/includes.chroot
i umieść tam własny .xsession dla domyślnego użytkownika,
który będzie uruchamiał metacity i xvncviewer, podłączając się
do portu 5901 na serwerze w 192.168.1.2:
885
886
70
893
$ mkdir -p config/includes.chroot/etc/skel
$ cat > config/includes.chroot/etc/skel/.xsession << EOF
#!/bin/sh
$ lb config --apt-indices false --apt-recommends false --debootstrap-←options "--variant=minbase" --firmware-chroot false --memtest none
/usr/bin/metacity &
/usr/bin/xvncviewer 192.168.1.2:1
exit
EOF
887
Zbuduj obraz:
Aby uczynić by obraz pracował prawidłowo, musimy ponownie
dodać przynajmniej dwa pakiety, które zostały pominięte przez
opcję --apt-recommends false. Zobacz ‹Podkręcanie APT w
celu zaoszczędzenia miejsca›
895
888
889
894
# lb build
$ echo "user-setup sudo" > config/package-lists/recommends.list.chroot
Korzystaj.
Teraz, zbuduj obraz w typowy sposób:
896
897
890
891
892
18.6 Bazowy obraz dla nośnika USB z 128MB
pamięci.
Przykład użycia: Stwórz domyślny obraz z usuniętymi
niektórymi komponentami tak, aby zmieścił się on na
nośniku USB z 128MB pamięci z pozostawieniem niewielkiej
przestrzeni do wykorzystania według potrzeb.
On the author’s system at the time of writing this, the above
configuration produced a 110MB image. This compares
favourably with the 192MB image produced by the default
configuration in ‹Tutorial 1›.
Przy optymalizacji obrazu, aby dopasować go do określonego
rozmiaru nośnika, musisz dokonać pewnych kompromisów
między rozmiarem a funkcjonalnością. W tym przykładzie,
przytniemy tylko tyle, aby zrobić miejsce dla dodatkowego
materiału medialnego w rozmiarze 128MB, ale robienia
czegokolwiek, co mogłoby zniszczyć integralność zawartych
pakietów, np. czyszczenie danych ustawień regionalnych
poprzez pakiet localepurge, lub inne tego typu inwazyjne
optymalizacje. Szczególnie godne uwagi, jest użycie -debootstrap-options by stworzyć minimalny system od
podstaw.
Leaving off APT’s indices with --apt-indices false saves
a fair amount of space, the tradeoff being that you need to
do an apt-get update before using apt in the live system.
Dropping recommended packages with --apt-recommends
false saves some additional space, at the expense of omitting
some packages you might otherwise expect to be there.
--debootstrap-options “--variant=minbase” bootstraps a
minimal system from the start. Not automatically including
firmware packages with --firmware-chroot false saves
some space too. And finally, --memtest none prevents the
installation of a memory tester.
71
898
899
Note: A minimal system can also be achieved using hooks,
like for example the stripped.hook.chroot hook found in
/usr/share/doc/live-build/examples/hooks. It may shave
off additional small amounts of space and produce an image of
91MB. However, it does so by removal of documentation and
other files from packages installed on the system. This violates
the integrity of those packages and that, as the comment
header warns, may have unforeseen consequences. That is
why using a minimal debootstrap is the recommended way of
achieving this goal.
901
902
903
904
18.7 Pulpit GNOME w lokalnym języku oraz
instalator
Przykład użycia:
Stwórz obraz z pulpitem GNOME i
lokalizacją dla Szwajcarii wraz z instalatorem.
Chcemy stworzyć obraz ISO-hybrydy dla architektury i386 z
naszym preferowanym pulpitem, w tym przypadku GNOME,
zawierającą wszystkie pakiety, które byłyby zainstalowane
przez standardowy instalator Debiana dla GNOME.
Naszym początkowym problem jest odkrycie nazw
odpowiednich zadań językowych. Obecnie, live-build nie
może nam w tym pomóc. Chociaż możemy mieć szczęście
i znaleźć to metodą prób i błędów, to jest narzędzie, grepdctrl, które może być użyte do ustalenia to z opisów zadań
w tasksel-data tak więc, aby przygotować się upewnij się, że
masz obie te rzeczy:
905
# apt-get install dctrl-tools tasksel-data
906
Teraz możemy rozpocząć wyszukiwanie odpowiedniego
zadania. najpierw:
900
907
$ grep-dctrl -FTest-lang de /usr/share/tasksel/descs/debian-tasks.desc ←-sTask
Task: german
Dzięki temu poleceniu dowiadujemy się, że zadanie nazywa się
po prostu niemiecki (ang. german). Teraz, aby znaleźć podobne
zadania:
908
909
$ grep-dctrl -FEnhances german /usr/share/tasksel/descs/debian-tasks.←desc -sTask
Task: german-desktop
Task: german-kde-desktop
W czasie startu systemu będziemy generować lokalizację
de_CH.UTF-8
i wybierać układ klawiatury ch . Teraz
poskładajmy kawałki razem. Przypominamy sobie ‹Korzystanie
z metapakietów› że metapakiety są poprzedzone przedrostkiem
task-, po prostu określimy te parametry rozruchowe dotyczące
języka, a następnie dodamy standardowe pakiety priorytetowe
i wszystkie wykryte metapakiety zadań do naszej listy pakietów
w następujący sposób:
910
911
$ mkdir live-gnome-ch
$ cd live-gnome-ch
$ lb config \
-a i386 \
--bootappend-live "boot=live components locales=de_CH.UTF-8 ←keyboard-layouts=ch" \
--debian-installer live
$ echo '! Packages Priority standard' > config/package-lists/standard.←list.chroot
$ echo task-gnome-desktop task-german task-german-desktop >> config/←package-lists/desktop.list.chroot
$ echo debian-installer-launcher >> config/package-lists/installer.list←.chroot
72
912
Note that we have included the debian-installer-launcher
package to launch the installer from the live desktop. The 586
kernel flavour, which is currently necessary for the launcher to
work properly, will be included by default.
73
913
Dodatek
74
914
Przewodnik redakcyjny
915
19. Przewodnik redakcyjny
916
19.1 Wytyczne dla autorów
917
918
919
920
921
922
923
924
925
Ten rozdział zajmuje się pewnymi ogólnymi rozważaniami,
które należy wziąć pod uwagę podczas pisania dokumentacji
technicznej dla live-instrukcji. Są one podzielone na funkcje
językowe oraz zalecane procedury.
Uwaga: Autorzy powinni najpierw przeczytać ‹Współtworzenie
tego dokumentu›
19.1.1 Funkcje językowe
• Użyj zwykłego angielskiego
Należy pamiętać, że wysoki procent czytelników nie są
rodzimymi użytkownikami języka angielskiego. Więc jako
generalną zasadę spróbuj używać krótkich, sensownych zdań,
zakończonych kropką.
To nie znaczy, że trzeba korzystać z uproszczonego, naiwnego
stylu. Proponuje się unikać, na ile to możliwe, złożonych zdań
podrzędnych, które czynią tekst trudny do zrozumienia dla nie
rodzimych użytkowników języka angielskiego.
• Różnorodność języka angielskiego
The most widely spread varieties of English are British and
American so it is very likely that most authors will use either one
or the other. In a collaborative environment, the ideal variety
would be “International English” but it is very difficult, not to say
impossible, to decide on which variety among all the existing
ones, is the best to use.
Spodziewamy się, że różne odmiany języka mogą mieszać się
bez tworzenia nieporozumień, ale ogólnie należy starać się
być spójnym i przed podjęciem decyzji o użyciu brytyjskiego,
amerykańskiego lub innego dialektu języka angielskiego wedle
uznania, proszę przyjrzeć się, jak inni ludzie piszą i postarać
się ich naśladować.
• Bądź zbalansowany
926
Nie być stronniczy. Unikaj w tym odniesienia do ideologii
zupełnie niepowiązanych z live-manual. Pismo techniczne
powinny być możliwie jak najbardziej neutralne. Jak to jest w
naturze piśmiennictwa naukowego.
• Bądź poprawny politycznie
927
928
Staraj się unikać seksistowskiego języka, jak to jest tylko
możliwe. Jeśli potrzebujesz, odwołania do trzeciej osoby liczby
pojedynczej najlepiej użyć jakiejś formy bezosobowej lub “wy”
zamiast “on” , “ona” lub niewygodnych wynalazków, takie jak
“mógłbyś/mogłabyś”, “byłem/łam” i podobnych.
• Bądz zwięzły
929
930
Go straight to the point and do not wander around aimlessly.
Give as much information as necessary but do not give more
information than necessary, this is to say, do not explain
unnecessary details. Your readers are intelligent. Presume
some previous knowledge on their part.
• Oszczędź pracy tłumaczącym
931
932
Należy pamiętać, że cokolwiek napiszesz będzie musiało
zostać przetłumaczone na kilka innych języków. Oznacza to,
że sporo osób, będzie musiał wykonać dodatkową pracę jeśli
dodasz bezużyteczne lub nadmiarowe informacje.
• Bądź zgodny
933
934
As suggested before, it is almost impossible to standardize a
collaborative document into a perfectly unified whole. However,
75
935
every effort on your side to write in a coherent way with the rest
of the authors will be appreciated.
936
937
938
939
940
941
942
943
• Be spójny
Use as many text-forming devices as necessary to make your
text cohesive and unambiguous. (Text-forming devices are
linguistic markers such as connectors).
• Bądź opisowy
It is preferable to describe the point in one or several
paragraphs than merely using a number of sentences in
a typical “changelog” style. Describe it! Your readers will
appreciate it.
• Słownik
Look up the meaning of words in a dictionary or encyclopedia
if you do not know how to express certain concepts in English.
But keep in mind that a dictionary can either be your best friend
or can turn into your worst enemy if you do not know how to use
it correctly.
English has the largest vocabulary that exists (with over one
million words). Many of these words are borrowings from other
languages. When looking up the meaning of words in a bilingual
dictionary the tendency of a non-native speaker of English is
to choose the one that sounds more similar in their mother
tongue. This often turns into an excessively formal discourse
which does not sound quite natural in English.
Zgodnie z ogólną zasadą, jeśli koncepcja może być wyrażony
za pomocą różnych synonimów to dobrą radą będzie
wybieranie pierwszego słowa zaproponowanego przez
słownik. W razie wątpliwości, często słusznym jest wybieranie
słowa pochodzenia germańskiego (zwykle jednosylabowe
słowa). Ostrzegamy, że te dwie techniki, mogą produkować
raczej mowę nieformalną, ale przynajmniej wybór słów będzie
o szerokim zastosowaniu i ogólnie przyjęty.
Korzystanie ze słownika kolokacji jest zalecane. Są one bardzo
pomocne, kiedy przychodzi do znajomości słów najczęściej
występujących razem.
Ponownie; dobrą praktyką jest, aby uczyć się z pracy
innych. Korzystanie z wyszukiwarki, aby sprawdzić, jak inni
autorzy mogą korzystać z niektórych wyrażeń może bardzo
pomóc.
• Fałszywi przyjaciele, idiomy i inne wyrażenia idiomatyczne
Uważaj na fałszywych przyjaciół. Bez względu na to, jak biegły
jesteś w obcym języku nie można pomóc wpadając od czasu
do czasu w pułapkę tzw. “fałszywych przyjaciół”, słowa, które
wyglądają podobnie w dwóch językach, ale których znaczenie
lub zastosowanie może być zupełnie inne.
Staraj się unikać idiomów w jak największym stopniu. “Idiomy”
to wyrażenia, które mogą mieć znaczenie zupełnie odmienne
od tego, co ich poszczególne słowa wydają się oznaczać.
Czasami, idiomy, mogą być trudne do zrozumienia nawet dla
rodzimych użytkowników języka angielskiego!
• Unikaj slangu, skrótów, mowy potocznej...
944
945
946
947
948
949
Nawet jeśli popierasz korzystanie ze zwykłego, codziennego
języka angielskiego, pisanie techniczne należy do formalnej
formy języka.
Staraj się unikać slangu, niepopularnych skrótów, które są
trudne do zrozumienia, a przede wszystkim skrótów, które
próbują naśladować język mówiony. Nie wspominając o
typowych dla kanałów IRC i przyjaznych dla zamkniętych gron
wyrażeń.
19.1.2 Procedury
950
951
952
• Przetestuj przed zapisaniem
953
76
It is important that authors test their examples before adding
them to live-manual to ensure that everything works as
described. Testing on a clean chroot or VM can be a good
starting point. Besides, it would be ideal if the tests were then
carried out on different machines with different hardware to
spot possible problems that may arise.
955
956
957
958
959
960
961
962
• Przykłady
W przypadku dostarczania przykładu spróbuj być tak
dokładny jak tylko możesz. Przykład jest, mimo wszystko,
tylko przykładem.
963
954
Try to avoid branding as much as possible. Keep in mind
that other downstream projects might make use of the
documentation you write. So you are complicating things for
them if you add certain specific material.
live-manual jest oparty na licencji GNU GPL. Ma to wiele
skutków, które odnoszą się do redystrybucji materiału
(dowolnego rodzaju, w tym grafiki chronionej prawami
autorskimi lub logo), który jest opublikowany wraz nim.
• Napisz pierwszy szkic, przeglądnij go, edytuj, popraw i cofnij
zmiany jeżeli wymaga tego sytuacja
It is often better to use a line that only applies to a specific case
than using abstractions that may confuse your readers. In this
case you can provide a brief explanation of the effects of the
proposed example.
- Burza mózgów!. Najpierw musisz zorganizować swoje
pomysły w logicznej kolejności zdarzeń.
There may be some exceptions when the example suggests
using some potentially dangerous commands that, if misused,
may cause data loss or other similar undesirable effects. In this
case you should provide a thorough explanation of the possible
side effects.
- Dokonaj przeglądu gramatyki, składni i pisowni. Należy
pamiętać, że właściwe nazwy wydań, takich jak buster lub sid
nie powinny być kapitalizowane, gdy odnosi się do nich jako
nazw kodowych. Aby sprawdzić pisownię można uruchomić
cel “spell”. tj. polecenie make spell
• Linki zewnętrzne
- Udoskonalaj swoje wyrażenia, a jeśli to konieczne cofnij i
przerób każdą część.
Links to external sites should only be used when the information
on those sites is crucial when it comes to understanding a
special point. Even so, try to use links to external sites
as sparsely as possible. Internet links are likely to change
from time to time resulting in broken links and leaving your
arguments in an incomplete state.
Poza tym, ludzie, którzy czytają instrukcję w trybie offline nie
będą mogli śledzić tych linków.
• Unikaj nadawania marki i rzeczy, które naruszają licencję
zgodnie z którą podręcznik ten został opublikowany
- Kiedy już w jakiś sposób masz zorganizowane te koncepcje
w głowie napisz pierwszy szkic.
• Rozdziały
964
965
966
967
968
969
970
Use the conventional numbering system for chapters and
subtitles. e.g. 1, 1.1, 1.1.1, 1.1.2 ... 1.2, 1.2.1, 1.2.2 ... 2, 2.1 ...
and so on. See markup below.
If you have to enumerate a series of steps or stages in your
description, you can also use ordinal numbers: First, second,
third ... or First, Then, After that, Finally ... Alternatively you can
use bulleted items.
• Znaczniki
971
972
973
77
And last but not least, live-manual uses ‹SiSU› to process
the text files and produce a multiple format output. It is
recommended to take a look at ‹SiSU’s manual› to get familiar
with its markup, or else type:
986
974
- Dla bloków z kodem użyj:
987
code{
975
$ foo
# bar
$ sisu --help markup
}code
976
977
To są przykłady znaczników, które mogą okazać się
użyteczne:
powoduje:
988
- Dla pogrubienia użyj:
989
978
$ foo
# bar
*{foo}* lub !{foo}!
979
980
powoduje: foo lub foo . Użyj tego by wyszczególnić określone
słowa kluczowe.
990
- Dla kursywy użyj:
19.2 Wytyczne dla tłumaczy
981
/{foo}/
982
powoduje: foo. Użyj tego dla np. nazw paczek Debiana.
983
- Dla czcionki o stałej szerokości użyj:
984
#{foo}#
985
Użyj code{ do otwarcia i #{}code# do zamknięcia tagu. Ważne
jest, aby pamiętać, by zostawić miejsce na początku każdej linii
kodu.
powoduje: foo. Użyj tego np. dla nazw poleceń. A także
aby uwidocznić poszczególne słowa kluczowe jak ścieżki
dostępowe.
991
Ta sekcja zajmuje się pewnymi ogólnymi rozważaniami,
które należy wziąć pod uwagę przy tłumaczeniu zawartości
live-manual.
Jako ogólne zalecenie, tłumacze powinni przeczytać i
zrozumieć zasady tłumaczenia, które mają zastosowanie
do ich specyficznych języków. Zazwyczaj, grupy i listy
dyskusyjne tłumaczeń dostarczają informacji o tym, jak
tworzyć przetłumaczone pracę zgodne z normami jakości
Debiana.
Uwaga: Tłumacze powinni również przeczytać ‹Współtworzenie
tego dokumentu›. W szczególności rozdział ‹Tłumaczenie›
78
992
993
994
19.2.1 Wskazówki tłumaczenia
996
997
998
999
1000
1001
1002
1003
1004
• Komentarze
The role of the translator is to convey as faithfully as possible
the meaning of words, sentences, paragraphs and texts as
written by the original authors into their target language.
So they should refrain from adding personal comments or extra
bits of information of their own. If they want to add a comment
for other translators working on the same documents, they can
leave it in the space reserved for that. That is, the header of
the strings in the po files preceded by a number sign # . Most
graphical translation programs can automatically handle those
types of comments.
• UT, Uwagi Tłumacza
It is perfectly acceptable however, to include a word or an
expression in brackets in the translated text if, and only if, that
makes the meaning of a difficult word or expression clearer
to the reader. Inside the brackets the translator should make
evident that the addition was theirs using the abbreviation “TN”
or “Translator’s Note”.
• Wyrażenia w trybie bezosobowym
995
znaczenie podejrzanych
wątpliwości.
fałszywych
przyjaciół
w
razie
• Znaczniki
1005
Tłumacze pracujący początkowo nad plikami pot , a później
z plikami *{po} * znajdą wiele znaczników w ciągach. Mogą
oni przetłumaczyć tekst tak, jak to jest tylko możliwe do
tłumaczenia, ale niezwykle ważnym jest, aby używali oni
dokładnie takich samych znaczników jak w oryginalnej wersji
angielskiej.
• Bloki kodowe
1006
1007
Mimo, że bloki z kodem są zazwyczaj nieprzetłumaczalne,
zawarcie ich w tłumaczeniach jest jedynym sposobem, aby
zdobyć 100% kompletne tłumaczenie. I mimo, że oznacza to
więcej pracy na początku, bo to może wymagać interwencji
od tłumaczy jeśli kod się zmieni, to jest to najlepszy sposób,
w dłuższej perspektywie czasu na określenie, co już zostało
przetłumaczone, a co nie podczas sprawdzania integralności
plików .po.
• Nowe linijki
1008
1009
Przetłumaczone teksty muszą mieć te same znaki nowej linii jak
teksty oryginalne. Należy uważać, aby nacisnąć klawisz “Enter”
lub wpisać jeśli pojawią się one w oryginalnych plików. Znaki
te często pojawiają się, na przykład, w blokach z kodem.
1010
Documents written in English make an extensive use of the
impersonal form “you”. In some other languages that do not
share this characteristic, this might give the false impression
that the original texts are directly addressing the reader when
they are actually not doing so. Translators must be aware
of that fact and reflect it in their language as accurately as
possible.
• Nieprzetłumaczalne ciągi znaków
1012
• Fałszywi przyjaciele
Tłumacze nigdy nie powinni tłumaczyć:
1013
Pułapka “fałszywych przyjaciół” wyjaśnionych wcześniej
szczególnie dotyczy tłumaczy. Dwukrotnie sprawdzić
- Nazw kodowych wydań (które powinny być pisane małymi
literami)
Nie popełniaj błedów, to nie znaczy, że przetłumaczony tekst
musi mieć taką samą długość jak w wersji angielskiej. Jest to
prawie niemożliwe.
79
1011
1014
- Nazw programów
1016
- Komend podanych jako przykład
1015
SiSU Metadata, document information
Title: Podręcznik Systemów Live
- Metadanych (zazwyczaj pomiędzy dwukropkami :metadata:
)
Creator: Projekt Systemów Live<[email protected]>
1018
- Linków
License: Ten program jest wolnym oprogramowaniem: możesz go rozprowadzać
1019
- Ścieżek dostępnowych
1017
Rights: Copyright: Copyright (C) 2006-2015 Projekt Systemów Live
dalej i / lub modyfikować zgodnie z warunkami Powszechnej Licencji Publicznej
GNU opublikowanej przez Free Software Foundation, według wersji 3 tej Licencji lub
(według Twojego wyboru) dowolnej późniejszej wersji
Ten program jest rozpowszechniany w nadziei, że będzie użyteczny, ale BEZ
JAKIEJKOLWIEK GWARANCJI; bez nawet domyślnej gwarancji PRZYDATNOŚCI
HANDLOWEJ albo PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONYCH ZASTOSOWAŃ. Patrz
GNU General Public License aby uzyskać więcej szczegółów.
Powinieneś otrzymać kopię Licencji GNU General Public License wraz z tym
programem. Jeśli nie, odwiedź ‹http://www.gnu.org/licenses/›.
Pełny tekst licencji GNU General Public można znaleźć w pliku /usr/share/common-licenses/GPL-3.
Publisher: Projekt Systemów Live<[email protected]>
Date: 2015-05-01
Version Information
Sourcefile: live-manual.ssm.sst
Filetype: UTF-8 assumed, file encoding check program unavailable
Source
Digest:
SHA256(live-manual.ssm.sst)=f7bbc39b8e2d0f830fa79d4a-
65bd7255287b88b498fe32ff777f1946fd5c4eaa
Generated
Document (ao) last generated: 2015-05-21 14:58:27 +0000
Generated by: SiSU 7.1.2 of 2015w20/1 (2015-05-18)
Ruby version: ruby 2.1.3p242 (2014-09-19) [x86_64-linux-gnu]
80

PDF, U.S. letter size, landscape/horizontal document

Transkrypt

Podobne dokumenty

wykorzystanie Windows Live w pracy nauczyciela

Skrzynki pocztowe dla studentów Akademii Morskiej

WOW Hits - 2012 (DVD)

Nawigacja TOMTOM GO LIVE 820 EUROPE 4,3

Klub Miłośników Muzyki Progresy- wnej

live cooking - Nowe Wyrazy

AKTUALIZACJE SMARTFONA LIVE 1. Pobierz i rozpakuj poniższy

półkolonie językowe - Live Szkoła Języków Obcych