pobierz plik

ZAŁĄCZNIK NR 8 DO PRODUKTU FINALNEGO
SZCZEGÓŁOWY OPIS HIERARCHIZACJI PLACÓWEK WSPARCIA
I MIESZKAŃ TRENINGOWYCH
Hierarchizacja innymi słowy – model schodkowy, drabinkowy zakłada proces przejścia
pewnej drogi przez osobę bezdomną, która zwieńczona zostaje stałym mieszkaniem i pełną
samodzielnością. W podejściu tym zakłada się, że by przejść do następnego poziomu
wsparcia osoba bezdomna powinna być „mieszkaniowo gotowa” tzn. posiadać odpowiednie
możliwości i umiejętności, gwarantujące utrzymanie się na danym poziomie. W metodzie tej
w pierwszym rzędzie rozwiązywane są problemy powiązane z szeroko rozumianym
wykluczeniem społecznym (zdrowotne, psychiczne, społeczne, zawodowe czy socjalne),
w ostatniej kolejności zaś problemy mieszkaniowe. To co charakteryzuje model drabinkowy
jest pewnego rodzaju procesem (re)integracji osoby bezdomnej, który zakłada
zinstytucjonalizowane wsparcie w postaci szeregu różnorodnych instytucji (szczeble drabiny).
Instytucje te w postaci różnorodnych placówek dopasowywane są do bieżących potrzeb
i problemów osoby bezdomnej a także do poziomu współpracy, woli i motywacji wyjścia
z bezdomności. W założeniach model ten ma wspierać i nagradzać starania osób bezdomnych
ukierunkowane na wyjście z bezdomności (wspinanie się po szczeblach), a także motywować
osoby z różnorodnymi problemami np. uzależnieniami do ich rozwiązywania.1
Wprowadzenie hierarchizacji placówek niesie za sobą społeczne, resocjalizacyjne oraz
ekonomiczne skutki. Przede wszystkim pozwala na zróżnicowanie form pomocy skierowanej
do osób bezdomnych i dostosowanie do ich potrzeb, możliwości psychofizycznych oraz
wykazywanej motywacji do reintegracji społecznej i zawodowej.
Przebywanie w jednym miejscu osób o wysokim i niskim stopniu motywacji do podjęcia
działań na rzecz zmiany życiowej, bądź osób utrzymujących całkowi
aktywnie spożywających alkohol powoduje stopniowe zmniejszanie aktywności
ukierunkowanej na wyjście z trudnej sytuacji życiowej. Specjalizacja placówek ogranicza
przypadkowy dobór mieszkańców, który przez osoby bezdomne wskazywany jest jako ważna
bariera w wychodzeniu z bezdomności.
1
Olech, P (2011) Metoda „najpierw mieszkanie” – zmieniający się charakter pracy socjalnej z ludźmi
bezdomnymi w Europie, Forum – O bezdomności bez lęku 2011; PFWB, Gdańsk, s.217-230
1
Realizując wsparcie instytucjonalne dla osób bezdomnych korzystnym
jest zastosowanie tzw. systemu drabinkowego2.
System taki precyzuje normy oraz warunki organizowania i funkcjonowania przy tworzeniu
placówek dla osób bezdomnych.
System drabinkowy placówek służy przede wszystkim dostosowaniu poziomu usługi
do możliwości, potrzeb i zasobów poszczególnych osób bezdomnych. Nie jest więc konieczne
i bariery tej osoby.
Hierarchia placówek obejmuje (zgodnie ze standardem wypracowanym w ramach
„Agendy Bezdomności”):
- ogrzewalnię,
- noclegownię,
- schronisko,
- dom dla bezdomnych,
- mieszkania treningowe i wspierane.
2
Hierarchizacja i standard placówek zostały opracowane w ramach projektu „Agenda Bezdomności – Standard Aktywnego Powrotu
na Rynek Pracy” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL. Standardy i
model hierarchizacji opracowany w ramach projektu „WEKTOR ZMIAN” opiera się na standardach „AGENDY BEZDOMNOŚCI”.
2
W koszalińskim modelu zrezygnowano ze szczebla domu dla bezdomnych3, zawartego
w gdańskim systemie wsparcia i hierarchizacji drabinkowej.
Przy adaptacji standardów hierarchizacji kierowano się dostosowaniem ich do istniejących
placówek i warunków oraz założeń możliwych do realizacji. Dążenie do spełnienia
standardów będzie stanowić podniesienie jakości świadczonych usług dla osób bezdomnych.
Informacja o poziomie i jakości poszczególnych placówek ułatwia wykorzystywanie
wszystkich potencjalnych możliwości wsparcia osób bezdomnych, a także pozwala
na bardziej efektywne gospodarowanie środkami finansowymi przeznaczonymi
na zaspokajanie rozpoznanych potrzeb w oparciu o najlepsze dostępne rozwiązania.
W ślad za specjalizacją placówek idzie zróżnicowane finansowanie uwzgledniające zakres
standardu.
Model przyjęty w Koszalinie opiera się na szczeblach:
1. ogrzewalnia,
2. noclegownia,
3. schronisko4,
4. mieszkania treningowe i wspierane.
3
Dom dla bezdomnych to placówka przeznaczona dla osób starszych, niepełnosprawnych, chorych, wymagających całodobowej opieki
(zarówno profesjonalnej medycznej, jak i pracy socjalnej), niezdolnych do samodzielnego funkcjonowania. W obecnych warunkach
na terenie Gminy – Miasta Koszalin nie ma DPS, a ZOL dysponuje 25 miejscami, utworzenie domu dla bezdomnych wiązałoby się ze zbyt
dużymi nakładami finansowymi oraz infrastrukturalnymi.
4
zdefiniowane jako dom dla bezdomnych w art. 2 pkt. 3 Ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych,
noclegowni i domów dla bezdomnych (Dz.U. nr 251 z dnia 29 grudnia 2006 r., poz. 1844 z pózn. zm.).
3
Ad. 1 OGRZEWALNIA
Ogrzewalnia ma charakter placówki interwencyjnej, zapewniającej pomoc doraźną
i tymczasową osobom bezdomnym w najtrudniejszej sytuacji życiowej, ludz
ści
miejscowej gminy (gminy pochodzenia).
Wg standardu placówka powinna być przeznaczona dla max. 30 osób.
Opis:
1.
Ogrzewalnia jest przeznaczona dla osób bezdomnych (bez dachu nad głową),
przebywających w miejscach publicznych i niemieszkalnych, które znajdują się
w kryzysowej sytuacji, wymagają interwencji i pomocy w zakresie zapewnienia
schronienia oraz ochrony zdrowia i życia, szczególnie w sytuacji obniżonej
temperatury.
2.
Z ogrzewalni mogą korzystać osoby znajdujące się pod wpływem alkoholu, pod
warunkiem stosowania się do zasad współżycia społecznego.
.
3.
Pobyt w ogrzewalni jest bezpłatny.
4.
W placówce obowiązuje całkowity zakaz spożywania alkoholu i środków
psychoaktywnych oraz zakaz palenia tytoniu. Miejsce przeznaczone do palenia
tytoniu powinno zostać wydzielone i odpowiednio oznakowane.
5.
W ogrzewalni nie mogą przebywać osoby wymagające interwencji służby
zdrowia.
6.
Placówka funkcjonuje od godzin wieczornych do godzin porannych. Może
funkcjonować sezonowo (okres jesienno-zimowy).
7.
Lokalizacja ogrzewalni powinna być dobrze skomunikowana i łatwo dostępna
dla osób bezdomnych przebywających na ulicy5.
8.
Pomieszczenie ogrzewalni powinno być wyposażone w łatwo zmywalne
krzesła i nie posiadać łóżek.
9.
Placówka powinna posiadać pomieszczenia sanitarne i łazienkę (z bieżącą
wodą) gwarantującą możliwość dokonania zabiegów higienicznych.
5
Zgodnie ze standardem opracowanym w ramach „Agendy Bezdomności” optymalnym usytuowaniem placówki są okolice dworców PKP i
łaźni ogólnie dostępnej, jednakże celem ogólnokrajowym ogłoszonego przez MPiPS konkursu „Program wspierający powrót osób
bezdomnych do społeczności” edycja 2011 było „zmniejszenie skali bezdomności na dworcach kolejowych i autobusowych oraz w ich
otoczeniu”, dlatego też w opisie narzędzia nie podaje się optymalnej lokalizacji (http://www.mpips.gov.pl/pomocspoleczna/bezdomnosc/otwarty-konkurs-ofert-w-ramach-programu-wspierajacego-powrot-osob-bezdomnych-do-spolecznosci-edycja2011/)
4
10.
Placówka spełnia wymogi sanepidu, straży pożarnej i BHP, jest wyposażona
w apteczkę i telefon.
11.
Temperatura w pomieszczeniu ogrzewalni nie spada poniżej 18°C.
12.
Każdy korzystający ma dostęp do ciepłego napoju.
13.
Z placówką współpracują streetworkerzy systematycznie monitorujący miejsca
niemieszkalne i inne miejsca gromadzenia się osób bezdomnych nie objętych
pomocą instytucjonalną oraz ewentualni wolontariusze, wspomagający personel
placówki.
14.
W przypadku systematycznego pojawiania się osoby bezdomnej w ogrzewalni
zostaje ona skierowana do odpowiedniego pracownika socjalnego (poprzez
opiekuna Ogrzewalni lub streetworkera).
15.
W placówce prowadzony jest rejestr osób korzystających z ogrzewalni.
16.
Pracownikami ogrzewalni powinny być osoby z doświadczeniem
i predyspozycjami do pracy z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym,
posiadające ukończony kurs pierwszej pomocy oraz umiejętności negocjacyjne.
17.
Dyżury pracowników placówki wynoszą 12h.
18.
Dopuszczalne jest pełnienie dyżurów jednoosobowo.
19.
Placówka jest dezynfekowana co najmniej dwa razy w roku przez uprawnione
podmioty.
Ogrzewalnia powinna współpracować z następującymi podmiotami:
- Ośrodki Pomocy Społecznej/Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie,
- noclegownia i schronisko dla osób bezdomnych,
- streetworkerzy,
- służba zdrowia,
- służby miejskie,
- pracownik socjalny (placówki o innym standardzie – noclegownia, schronisko),
- inne wg potrzeb.
5
Ad. 2 NOCLEGOWNIA
swoje usługi o
. Noclegownia jest placówką
czasowego pobytu osób bezdomnych, miejscem nocowania z możliwością uzyskania pomocy
edukacyjno-wychowawczej z dostępem do bieżącej i ciepłej wody oraz możliwością
dokonania toalety i otrzymania jednego gorącego posiłku6, bez możliwości pobytu w ciągu
dnia.
Osoby bezdomne przyjmowane są do noclegowni na podstawie skierowania
wydanego przez MOPS (w przypadkach szczególnie uzasadnionych do noclegowni może być
przyjęta osoba bezdomna bez wymaganego skierowania przez pracownika noclegowni, nie
dłużej jednak niż jeden nocleg lub okres piątek-poniedziałek).
Wg standardu placówka powinna być przeznaczona dla max. 60 osób.
Noclegownia dla kobiet i mężczyzn powinna być oddzielona.
Opis:
1.
, które ni
innym oraz są zdolne do samoobsługi.
2.
Pomieszczenia sypialne mogą być wieloosobowe wyposażone w pojedyńcze
lub piętrowe łóżka.
3.
Placówka zapewnia osobie w niej przebywającej łóżko i koc (optymalnie
również pościel).
4.
Pokoje muszą posiadać minimum jedno okno.
5.
Placówka jest częściowo odpłatna (odpłatność ustalana jest zgodnie
z regulaminem placówki).
6.
Placówka jest całoroczna. Czynna od godzin wieczornych do godzin porannych
(przebywanie na terenie placówki).
7.
Na terenie placówki obowiązuje całkowity zakaz spożywania alkoholu
i środków psychoaktywnych. Palenie papierosów może odbywać się tylko
w miejscach do tego wyznaczonych i odpowiednio oznakowanych.
8.
Placówka dysponuje pomieszczeniami sanitarnymi (w tym również
dostosowanymi do potrzeb osób niepełnosprawnych), a także miejscem do
przygotowywania i spożywania posiłków.
9.
Łazienka dostępna w noclegowni powinna być wyposażona w odpowiednią
ilość sanitariatów, zgodnie z wymogami budowlanymi dla tego typu placówek oraz
powinna gwarantować możliwość dokonywania zabiegów higienicznych (dostęp
do bieżącej zimnej i ciepłej wody oraz środków higienicznych).
6
Zgodnie z Ustawą o pomocy społecznej „Pomoc doraźna albo okresowa w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przysługuje osobie,
która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić”. W zależności od gminy posiłek może być przygotowywany i wydawany w placówce,
dowożony lub przyznany w formie decyzji w innym miejscu, niż znajduje się placówka.
6
10.
Placówka dysponuje wydzielonym pomieszczeniem umożliwiającym
mieszkańcom pranie rzeczy osobistych.
11.
Placówka zabezpiecza odrębne pomieszczenie dla osób chorych (izolatka),
których stan zdrowia pozwala na przebywanie w placówce i nie wymaga
interwencji lekarskiej.
12.
Placówka spełnia wymogi budowlane, sanitarne, przeciw pożarowe i BHP oraz
jest wyposażona w apteczkę i podstawowe środki higieny.
13.
Temperatura w pomieszczeniach nie spada poniżej 18°C.
14.
Placówka prowadzi niezbędną dokumentację dotycząca przebywających w niej
osób, umożliwiającą ich identyfikację.
15.
Noclegownia dysponuje telefonem.
16.
Noclegownia zapewnia stały, profesjonalny nadzór.
17.
W godzinach nocnych, optymalnie dyżur powinien być pełniony przez 2 osoby.
18.
Pomieszczenia noclegowni są dezynfekowane co najmniej 2 razy w roku przez
uprawnione do tego podmioty.
Noclegownia powinna współpracować z następującymi podmiotami:
- Ośrodki Pomocy Społecznej/Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie,
- ogrzewalnia i schronisko dla osób bezdomnych,
- streetworkerzy,
- służba zdrowia,
- służby miejskie,
- pracownik socjalny (placówki o wyższym standardzie – schronisko),
- inne wg potrzeb.
7
Ad. 3 SCHRONISKO
Schronisko ma charakter tymczasowej placówki z jednej strony zapewniającej schronienie, z
drugiej strony realizującej zadania integracji społecznej. Działania podejmowane w
schronisku powinny być ukierunkowane i podporządkowane procesowi wychodzenia z
bezdomności lub wzmacnianiu i utrzymaniu aktywności społecznej.
Schronisko jest miejscem czasowego pobytu osób bezdomnych tej samej płci, na czas
określony, całodobowo z możliwością uzyskania pomocy edukacyjno-wychowawczej
z wyżywieniem7 i zapewnieniem niezbędnego ubrania oraz dostępem do toalety, bieżącej
i ciepłej wody.
Pobyt w schronisku powinien dopomóc w odnalezieniu miejsca w społeczeństwie
i zdobyciu pełnej niezależności poprzez pracę, całkowitą abstynencję i czynny udział w życiu
schroniska, z poszanowaniem zasady wolności wyznania.
Osoby bezdomne kierowane są do placówki na podstawie skierowania z Ośrodka
Pomocy Społecznej.
Wg standardu placówka powinna być przeznaczona dla max. 50 osób.
Schronisko dla kobiet i mężczyzn powinno być oddzielone.
Opis:
1.
z pracownikami socjalnymi i pracownikami systemu pomocy społecznej w celu
zmiany swojej sytuacji życiowej.
2.
Pomieszczenia sypialne mogą być wieloosobowe wyposażone w pojedyncze
lub piętrowe łóżka.
3.
Placówka zapewnia osobie w niej przebywającej własne łóżko, koc, poduszkę,
kołdrę, pościel.
4.
Placówka zapewnia miejsce na przechowanie rzeczy osobistych - wydzielone
miejsce w szafie i szafka nocna oraz krzesło, miejsce przy stole.
5.
Pokoje muszą posiadać minimum jedno okno.
6.
W placówce zapewniony jest dostęp do oddzielnego miejsca do wizyt,
środków masowego przekazu i komunikacji.
7.
Placówka jest częściowo odpłatna (odpłatność ustalana jest zgodnie
z regulaminem placówki).
8.
Placówka jest całoroczna. Czynna całodobowo.
9.
W placówce mogą przebywać osoby trzeźwe.
10.
Na terenie placówki obowiązuje całkowity zakaz spożywania alkoholu
i środków psychoaktywnych. Palenie papierosów może odbywać się tylko
w miejscach do tego wyznaczonych i odpowiednio oznakowanych.
7
Opcjonalnie wyżywienie może być zapewnione w formie posiłku w jadłodajni (nie koniecznie na terenie schroniska), jak w przypadku
noclegowni.
8
11.
Placówka dysponuje pomieszczeniami sanitarnymi (w tym również
dostosowanymi do potrzeb osób niepełnosprawnych), a także miejscem do
przygotowywania i spożywania posiłków. Musi być zagwarantowane miejsce
siedzące przy stole.
12.
Placówka posiada pomieszczenia sanitarne.
13.
Łazienka dostępna w schronisku powinna być wyposażona w odpowiednią
ilość sanitariatów, zgodnie z wymogami budowlanymi dla tego typu placówek oraz
powinna gwarantować możliwość dokonywania zabiegów higienicznych (dostęp
do bieżącej zimnej i ciepłej wody oraz środków higienicznych).
14.
Placówka dysponuje wydzielonym pomieszczeniem umożliwiającym
mieszkańcom pranie rzeczy osobistych.
15.
Placówka zabezpiecza odrębne pomieszczenie dla osób chorych (izolatka),
których stan zdrowia pozwala na przebywanie w placówce i nie wymaga
interwencji lekarskiej.
16.
Placówka spełnia wymogi budowlane, sanitarne, przeciw pożarowe i BHP oraz
jest wyposażona w apteczkę i podstawowe środki higieny.
17.
Temperatura w pomieszczeniach nie spada poniżej 18°C.
18.
Placówka prowadzi niezbędną dokumentację dotycząca przebywających w niej
osób, umożliwiającą ich identyfikację.
19.
Placówka dysponuje telefonem.
20.
Schronisko zapewnia stały, profesjonalny nadzór oraz w miarę możliwości
powinno dodatkowo zatrudniać/współpracować z pracownikiem socjalnym oraz
specjalistami, np. pedagog, psycholog lub terapeuta uzależnień.
21.
Schronisko optymalnie powinno zatrudniać opiekuna i pracownika socjalnego.
22.
W godzinach nocnych dyżur może być pełniony przez 1 osobę.
23.
Pomieszczenia schroniska są dezynfekowane co najmniej 1 raz w roku przez
uprawnione do tego podmioty.
24.
Schronisko może prowadzić punkt wydawania odzieży.
Schronisko powinno współpracować z następującymi podmiotami:
- Ośrodki Pomocy Społecznej/Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie,
- noclegownia dla osób bezdomnych, ogrzewalnia
- asystenci osób bezdomnych,
- służba zdrowia,
- służby miejskie,
- pracownik socjalny (placówki o niższym standardzie – noclegownia),
- inne wg potrzeb.
9
Ad. 4 MIESZKANIA TRENINGOWE I WSPIERANE
Mieszkanie treningowe i wspierane to samodzielne lokale, mieszkania lub pokoje,
zabezpieczające przed bezdomnością, ułatwiające nabywanie umiejętności życia społecznego
i zawodowego oraz ustabilizowanie sytuacji w celu odzyskania samodzielności życiowej.
Mieszkanie ma charakter zarówno długo jak i krótko terminowej usługi zakwaterowania
skierowanej do ludzi bezdomnych oraz osób zagrożonych bezdomnością. Mieszkanie dla osób
bezdomnych może mieć zróżnicowany charakter i różne usytuowanie prawne np. może mieć
postać mieszkania chronionego, lokalu socjalnego, komunalnego czy wynajmowanego
prywatnie.
Mieszkania treningowe i wspierane to mieszkania (stanowiące własność gminy,
organizacji lub wyjmowane na wolnym rynku mieszkaniowym) przeznaczone dla bezdomnych
osób i rodzin uzależnionych od pomocy instytucjonalnej, aby uzyskały samodzielność
i większe kompetencje społeczne.
Adresatem usługi są osoby lub rodziny zmotywowane do zmiany trybu życia, oczekujące
na przydział lub dążące do uzyskania samodzielnego mieszkania, realizujące indywidualne
programy wychodzenia z bezdomności oraz wspieranie przez asystentów osób bezdomnych.
Okres funkcjonowania
usługi zależy od warunków zawartego kontraktu,
a jej realizacja może odbywać się w mieszkaniu lub jego części wynajmowanego z zasobu
mieszkaniowego gminy lub innego podmiotu. Może też być wynajmowane samodzielnie
przez osobę bezdomną. Osoba przebywająca w mieszkaniu treningowym partycypuje
w kosztach jego utrzymania, zgodnie z regulaminem placówki/organizacji prowadzącej to
mieszkanie.
Zgodnie z zapisami standardów „Agendy Bezdomności” okres pobytu w mieszkaniu
nie powinien przekraczać 2 lat8.
Pomieszczenia muszą gwarantować możliwie najlepsze warunki do samodzielnego
gospodarowania, w tym posiadać pomieszczenie sanitarne oraz miejsce do przygotowywania
i spożywania posiłku. „Pomieszczenia powinny mieć minimum 5 m2 na osobę, a w przypadku
osób niepełnosprawnych 10 m2”9.
W systemie jest prowadzony monitoring przez pracowników socjalnych oraz wsparcie
specjalistów, na przykład asystenta, pedagoga lub psychologa.
System mieszkań treningowych i wspieranych, w stosunkowo krótkim okresie czasu
przynosi znaczące oszczędności finansowe przy równoczesnych bardzo dobrych efektach
w zakresie integracji społecznej osób bezdomnych.
8
E. Szczypior, A. Meller Standaryzacja Pomocy Instytucjonalnej (placówek) dla osób bezdomnych, Grupa robocza ds. standaryzacji pomocy
instytucjonalnej i streetworkingu w ramach projektu „Agenda Bezdomności – Standard Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy, IW Equal, s. 28.
9
Tamże, s. 29.
10
PRZYKŁADOWY REGULAMIN MIESZKANIA TRENINGOWEGO10
(na podstawie mieszkania treningowego TPBA KK)
Mieszkanie treningowe przeznaczone jest dla osób, które ze względu na trudną sytuację
życiową, wiek, niepełnosprawność, chorobę lub bezdomność potrzebują wsparcia
w funkcjonowaniu w życiu codziennym, ale nie wymagają usług w zakresie świadczonym
przez jednostki całodobowej opieki. Poprzez mieszkanie treningowe zapewnia się
odpowiednie wsparcie w środowisku, warunki samodzielnego funkcjonowania, integrację
ze społecznością lokalną.
W decyzji o przyznaniu prawa pobytu w mieszkaniu treningowym określa się
w szczególności wysokość odpłatności, jaką ponosi mieszkaniec i sposób jej ponoszenia
oraz okres pobytu w mieszkaniu treningowym.
Osoby użytkujące mieszkanie treningowe zobowiązane są do pisemnego
potwierdzenia zapoznania się z Regulaminem i zobowiązania do jego przestrzegania.
POBYT W MIESZKANIU TRENINGOWYM PRZYZNAJE SIĘ NA:
1. Wniosek osoby zainteresowanej, po przeprowadzeniu wstępnego wywiadu
środowiskowego.
2. Prawo pobytu w mieszkaniu treningowym przyznaje Zarząd TPBA KK.
3. Osoba, która uzyskała zgodę Zarządu TPBA KK na pobyt w mieszkaniu treningowym
zobowiązana jest do uiszczenia wadium ( zaliczki) w wysokości 250, 00 zł.
4. Osoba, która uzyskała zgodę na pobyt w mieszkaniu treningowym musi dopełnić
formalności w kwestii złożenia podania do ZBM Koszalin o przydział mieszkania
socjalnego.
5. Przyznanie prawa pobytu w mieszkaniu treningowym, jak i pozbawienie prawa pobytu
następuje na wniosek opiekuna mieszkania.
6. Okres pobytu w mieszkaniu treningowym nie powinien być dłuższy niż 12 miesięcy 11,
z możliwością jego przedłużenia, o ile przedłużenie pobytu w mieszkaniu jest
uzasadnione, a szczególnie, gdy realizowany jest proces usamodzielnienia.
7. Osoby przebywające w mieszkaniu treningowym podlegają zameldowaniu na czas
określony zgodnie z okresem wskazanym w decyzji.
8. Mieszkaniem treningowym kieruje i sprawuje opiekę opiekun wyznaczony przez Zarząd
TPBA KK, jak również jest upoważniony i ma prawo wstępu do wszystkich pomieszczeń,
nawet pod nieobecność mieszkańca.
MIESZKANIEC TRACI PRAWO DO POBYTU W MIESZKANIU TRENINGOWYM NA SKUTEK:
1. Upływu okresu pobytu, jaki został określony w decyzji, przy czym opuszczenie mieszkania
treningowego powinno nastąpić w ostatnim dniu terminu określonego w decyzji.
2. Korzystania z przyznanego świadczenia w postaci mieszkania treningowego w sposób
niezgodny z przeznaczeniem, w szczególności nieprzestrzegania Regulaminu.
3. Nie realizowania założeń kontraktu socjalnego.
10
Regulamin udostępniony został przez Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata Alberta Koło Koszalińskie. Jest to Regulamin pierwszego z
mieszkań treningowych z 2011 roku.
11
Okres przebywania w mieszkaniu treningowym, zgodnie z opracowanym standardem w ramach Systemu optymalny okres przebywania w
mieszkaniu treningowym nie powinien przekroczyć 24 miesięcy.
11
4. Zmiany sytuacji osobistej lub materialnej, która powoduje, że korzystanie ze świadczenia
w postaci mieszkania treningowego, nie jest konieczne lub celowe.
W PRZYPADKU UTRATY PRAWA DO ZAMIESZKANIA W MIESZKANIU TRENINGOWYM,
OSOBA ZOBOWIĄZANA JEST DO:
1. Rozliczenia się ze wszystkich sprzętów stanowiących mienie mieszkania
treningowego.
2. Pozostawienia mieszkania w odpowiednim stanie technicznym.
3. Zdania kluczy opiekunowi mieszkania.
4. Uregulowania należnych opłat z tytułu użytkowania mieszkania treningowego.
MIESZKAŃCY ODPOWIADAJĄ ZA ZNISZCZENIA SPOWODOWANE NIEWŁAŚCIWYM
UŻYTKOWANIEM MIESZKANIA TRENINGOWEGO I JEGO WYPOSAŻENIA ZGODNIE Z
PRZEPISAMI KODEKSU CYWILNEGO.
DO WSZYSTKICH POMIESZCZEŃ MIESZKANIA TRENINGOWEGO PODCZAS NIEOBECNOŚCI
MIESZKAŃCÓW, W SYTUACJI ZAGROŻENIA ŻYCIA LUB ZDROWIA MIESZKAŃCÓW LUB ICH
MIENIA ORAZ KONIECZNOŚCI USUNIĘCIA AWARII LUB WYKONANIA NIEZBĘDNYCH PRAC
REMONTOWYCH PODCZAS NIEOBECNOŚCI MIESZKAŃCA PRAWO WEJŚCIA POSIADA
OPIEKUN MIESZKANIA.
WYMAGANE DOKUMENTY:
1. Podanie do ZBM Koszalin o przyznanie lokalu socjalnego.
2. Podanie o przyznanie pobytu w mieszkaniu treningowym osoby zainteresowanej;
Potwierdzenie o dokonaniu wpłaty wadium w wysokości 250, 00 zł.
3. Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia osoby ubiegającej się o skierowanie do
mieszkania treningowego.
4. Zaświadczenie lekarza psychiatry - w przypadku osoby chorej psychicznie.
5. Aktualne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Miejski Ośrodek
Pomocy Społecznej lub orzeczenie wydane przez orzecznika Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych.
6. Dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość- do wglądu.
7. Oryginały zaświadczeń o dochodach z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku o
pomoc (zaświadczenie o zarobkach, decyzje o przyznanych świadczeniach emerytalnorentowych), inne dokumenty świadczące o uzyskanych dochodach.
8. Numer NIP.
9. Numer PESEL.
10. Inne dokumenty świadczące o trudnej sytuacji socjalno-bytowej i zdrowotnej.
11. Oświadczenie o stanie majątkowym.
ZASADY ODPŁATNOŚCI ZA POBYT W MIESZKANIU TRENINGOWYM:
Pobyt w mieszkaniu treningowym jest odpłatny. W ramach odpłatności, mieszkaniec
pokrywa w części lub całości koszty eksploatacyjne, przez które rozumie się:
1. Opłaty czynszowe (w tym koszty obsługi administracyjno-finansowej 1 dzień x 1,50 zł.).
2. Koszty drobnych napraw i bieżących konserwacji lokalu oraz jego wyposażenia.
3. Innych opłat dotyczących lokalu oprócz wydatków inwestycyjnych.
4. Opłaty za zużycie energii elektrycznej i cieplnej, gazu, wody, /wg wskazań licznika/.
5. Odprowadzanie ścieków.
12
6. Wywóz śmieci.
Odpłatność pobierana jest w okresach odpowiadających miesiącom kalendarzowym.
7. Za niepełny miesiąc pobytu w mieszkaniu treningowym mieszkaniec ponosi odpłatność w
wysokości proporcjonalnej do czasu pobytu w danym miesiącu.
8. Odpłatność pobierana jest od mieszkańców w terminie do 15-tego dnia każdego miesiąca
z góry.
9. Wysokość odpłatności ustala się w uzgodnieniu z mieszkańcem, biorąc pod uwagę jego
sytuację materialną i osobistą.
10. Mieszkaniec lub osoba przez niego upoważniona dokonuje wpłaty za pobyt w mieszkaniu
treningowym do kasy TPBA KK lub na rachunek bankowy TPBA KK.
11. Nieregulowanie ustalonych opłat za pobyt w mieszkaniu treningowym podlega egzekucji
w trybie administracyjnym, a nadto stanowi rażące złamanie Regulaminu skutkujące
natychmiastową utratą prawa pobytu w mieszkaniu.
DOCHÓD MIESZKAŃCA MIESZKANIA TRENINGOWEGO STANOWI:
1. Świadczenie rentowe ( renta rodzinna, inwalidzka, socjalna, wypadkowa, kwartalna,
zagraniczna).
2. Świadczenie emerytura.
3. Świadczenie przedemerytalne.
4. Zasiłek stały.
5. Zasiłek okresowy.
6. Zasiłek pielęgnacyjny.
7. Dodatek pielęgnacyjny.
PODSTAWĄ WYSOKOŚCI ODPŁATNOŚCI ZA POBYT W MIESZKANIU TRENINGOWYM JEST
DOCHÓD KLIENTA.
Ustalona odpłatność nie obejmuje kosztów wyżywienia i kosztów zużytej energii elektrycznej
oraz wody, zgodnie ze wskaźnikami liczników zamontowanych w mieszkaniu. Mieszkaniec
ponosi pełen koszt utrzymania mieszkania treningowego z tytułu zużycia energii elektrycznej,
wody ciepłej i zimnej, ścieków wg wskazań licznika.
PRAWA I OBOWIĄZKI MIESZKAŃCÓW
MIESZKAŃCY MAJĄ PRAWO DO:
1. Korzystania ze wskazanego miejsca w pokoju lub samodzielnego pokoju oraz jego
wyposażenia.
2. Korzystania na prawach równego dostępu z pomieszczeń wspólnych.
3. Pomocy pracownika socjalnego, opiekunów i specjalistów w realizacji kontraktu
socjalnego lub indywidualnego programu (usamodzielniania, terapeutycznego,
integracyjnego), w prowadzeniu gospodarstwa domowego, gospodarowania własnymi
zasobami pieniężnymi, nabywaniu umiejętności społecznych.
4. Pomocy w integracji ze środowiskiem lokalnym.
13
MIESZKAŃCY ZOBOWIĄZANI SĄ DO:
1. Ponoszenia kosztów związanych z zamieszkiwaniem.
2. Przestrzegania zasad współżycia społecznego, poszanowania godności innych osób,
poszanowania cudzej własności, respektowania praw innych mieszkańców do realizacji
ich potrzeb i zainteresowań.
3. PRZESTRZEGANIA CAŁKOWITEGO ZAKAZU WNOSZENIA I SPOŻYWANIA ALKOHOLU I
ŚRODKÓW ODURZAJĄCYCH NA TERENIE MIESZKANIA TRENINGOWEGO.
4. PRZESTRZEGANIA ZAKAZU PALENIA PAPIEROSÓW W POMIESZCZENIACH WSPÓLNYCH,
MOŻNA PALIĆ PAPIEROSY JEDYNIE W MIEJSCACH DO TEGO WYZNACZONYCH.
5. ZABIERANIA SWOICH RZECZY OSOBISTYCH Z TOALETY I KORYTARZA.
6. Poszanowania wyposażenia mieszkania i ponoszenia kosztów zawinionych przez siebie
uszkodzeń.
7. Utrzymywania w czystości wszystkich pomieszczeń ( pokoi i pomieszczeń wspólnych)
zgodnie z wyznaczonymi dyżurami.
8. Respektowania zaleceń kierownika, opiekuna mieszkania treningowego.
9. Informowanie opiekuna mieszkania o ewentualnych trudnościach, problemach,
nieporozumieniach wynikających w trakcie wspólnego zamieszkiwania w mieszkaniu
treningowym.
10. Przestrzegania całkowitego zakazu posiadania zwierząt w mieszkaniu.
11. PRZESTRZEGANIA ZASAD ODWIEDZIN OSÓB OBCYCH, JEDYNIE W POMIESZCZENIU
OGÓLNODOSTĘPNYM I DO GODZINY 20:00.
12. Przestrzegania ciszy nocnej w godzinach od 22:00 do 6:00.
13. Przestrzegania zakazu udostępniania mieszkania osobom obcym.
14. Oszczędnego korzystania z mediów.
15. Zapoznania się i przestrzegania zasad bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej.
16. Zgłaszania swojej nieobecności przekraczającej 24 godziny, co najmniej z jednodniowym
wyprzedzeniem.
17. W razie konieczności na wniosek opiekuna mieszkania treningowego Kierownik
schroniska bądź Zarząd TPBA KK interpretuje regulamin i w sprawach wątpliwych
uzupełnia jego przepisy dalszymi zarządzeniami.
PERSONEL MIESZKAŃ TRENINGOWYCH
Nadzór nad mieszkaniem treningowym pełni Zarząd TPBA KK oraz opiekunowie TPBA KK.
14