MARCEL PODBUCKI KL. II A GIMNAZJUM MÓJ ANIOŁ

MARCEL PODBUCKI KL. II A GIMNAZJUM
MÓJ ANIOŁ - PRZYJACIELE SĄ JAK CICHE ANIOŁY
Każdy człowiek potrzebuje w swoim życiu mieć kogoś bliskiego, dobrego, przyjaznego
i opiekuńczego. Kogoś, kto będzie nas wspierał w lepszych i gorszych momentach naszego
życia, w zdrowiu lub w chorobie.
Dla mnie najlepszymi opiekunami, przyjaciółmi są moi rodzice. Zawsze mogę liczyć na ich
miłość, opiekuńczość, wyrozumiałość. Kocham ich, ponieważ zawsze są przy mnie, wtedy,
kiedy odnoszę większe lub mniejsze sukcesy, a także gdy dotykają moją osobę porażki.
Moja mama i mój tato są moim życiem, światem oraz wszystkim, co kojarzy mi się
z miłością, dobrem, domem.
Są Oni niczym anioły, zesłane z nieba, kochający mnie takim, jakim jestem. Zawsze pełni
cierpliwości, ciepła, wyrozumiałości. Emanuje z nich troskliwość, niczym złota poświata.
Otaczają mnie swoją opieką, w dzień i w nocy, jak to czynią prawdziwi Aniołowie Stróżowie.
Anioł kojarzy mi się z postacią zesłaną przez Pana Boga z nieba. Przydziela On Go każdemu
człowiekowi, by czuwał nad nami, przez całe nasze doczesne życie. Twarz jego otoczona
złotymi włosami, promieniuje dobrocią i troską. Ubrany w niebieską szatę z rozłożonymi
skrzydłami, które ochraniają nas niczym parasol przed burzą.
Jest nieziemsko piękny, starający się prowadzić nas tylko prostą drogą naszego życia.