o jeżach - Jeż swój zwierz

Transkrypt

o jeżach - Jeż swój zwierz
realizują organizacje
swój zwierz
kampania edukacyjna
Jeżowe ABC
Ochrona ścisła jeży
Zgodnie z Ustawą o ochronie przyrody oraz Rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną - jeże występujące w Polsce, objęte są ochroną ścisłą wymagają ochrony czynnej.
Ochrona ścisła, to całkowity zakaz bezpośredniej ingerencji człowieka w środowisko jeży czyli chwytania, przenoszenia, przetrzymywania, płoszenia i zabijania.
Ochrona czynna, to zabiegi ochronne wobec istniejących naturalnych siedlisk,
naprawy i odbudowy naturalnych siedlisk, niezbędnego leczenia i rehabilitacji
jeży - celem przywrócenia ich do środowiska naturalnego.
Dlaczego jeże są pod ochroną?
Jeże są bardzo pożyteczne, gdyż żywią się najróżniejszymi
owadami, płazami i gryzoniami - przyczyniają się do zmniejszenia
ilości szkodników w otoczeniu człowieka. Jeże oczyszczają też
środowisko zjadając nieżywe małe zwierzęta i ptaki oraz zaciekle
niszczą potomstwo myszy i szczurów. Niestety, w ostatnich latach, na skutek
działalności człowieka, ginie tak dużo jeży, że są zagrożone wyginięciem. Dlatego, te pożyteczne zwierzątka są objęte ochroną ścisłą. Oznacza to, że jeży nie
wolno płoszyć, ranić ani zabijać. Nie wolno też brać ich bez potrzeby na ręce chyba, że jeż jest ranny lub chory - wtedy wszyscy mają obowiązek mu pomóc!
Jakie jeże i gdzie występują?
Na świecie żyje 15 gatunków jeży w Europie, Azji, Afryce i Nowej
Zelandii - z czego w Polsce występują dwa gatunki: zachodni
(Erinaceus europaeus europaeus) - żyjący w województwach
zachodnich oraz wschodni (Erinaceus europaeus roumanicus) żyjący w środkowej i wschodniej strefie kraju. Jeży nie ma w Ameryce Północnej
i Południowej oraz Australii. Jeż zachodni ma brązowe kolce i brązowe futerko
na brzuszku.
Projekt dofinansowany z Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014
Program PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów”
realizują organizacje
Jeż wschodni ma ciemnoszare kolce i jasnoszare futerko na brzuszku oraz wyraźną plamę białego futerka na piersi. Jeże zamieszkują tereny zakrzewione i
porośnięte chaszczami, skraje
lasów, a także w parkach i ogrodach w miastach, miasteczkach
oraz tereny wiejskie. Jeże nie
żyją w górach, na terenach
podmokłych
ani
w
lasach.
Unikają terenów, gdzie jest duży
hałas,
silne
zapachy
oraz
wibracje. Jeże są samotnikami zarówno samce, jak i samice,
nie żyją w stadach. Każdy jeż
wędruje sam, a po urodzeniu
małych jeżątek ich wychowaniem i karmieniem zajmu-je się
wyłącznie matka.
Jeż zachodnioeuropejski.
Jak jest jeż zbudowany?
Jeż ma krępą sylwetkę, wydłużony pyszczek, małe uszy i krótki
ogonek. Długość dorosłego jeża wynosi 20 do 30 cm. Grzbiet i boki
są pokryte kolcami. Zaraz po narodzinach jeżyk ma niewiele kolców i
są one jasne i miękkie, ale z każdym dniem są coraz większe, coraz
twardsze i ciemniejsze. Dorosły
jeż ma od 4000 do 7000 kolców
długości
25-30
mm.
W
zależności od gatunku jeża
kolce
są
ciemnoszare
lub
brązowe - zawsze prążkowane.
Kolce służą jeżowi do obrony
przed wrogiem. Kiedy wróg się
zbliża, jeż zwija się w kulkę, że
nie widać ani głowy, ani łapek i
mocno stroszy igły oraz fuka i
syczy odstraszając nieprzyjaciela. W tej pozycji jeż trwa tak
długo, jak długo trzeba.
Jeż wschodnioeuropejski.
Co jeże jedzą?
Jeże są zwierzętami nocnymi, tzn. żerują od zmierzchu przez noc
do świtu, a cały dzień śpią ukryte w gęstych zaroślach i kryjówkach.
Jeże słabo widzą i to tylko na odległość 2-3 m, natomiast mają
doskonały węch i słuch. Właśnie dzięki temu lokalizują zdobycz nawet słyszą robaki i owady poruszające się w ziemi. Jeż wyczuwa owady nawet
Projekt dofinansowany z Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014
Program PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów”
realizują organizacje
na odległość 5 m. Jeże są mięsożerne i nie jedzą warzyw. Jedzą: wszelkie owady i pająki, chrząszcze i gąsienice, robaki, krocionogi, ślimaki, płazy i gady, padlinę, jaja ptaków mających gniazda na ziemi. Czasami mogą zjeść wyłącznie
przejrzałe: banany, winogrona, rodzynki, wiśnie, grzyby albo pestki słonecznika.
Czy jeże roznoszą wściekliznę?
Nie, jeże nie chorują na wściekliznę i jej nie roznoszą. Zatem,
napotkany żywy jeż nie jest zarażony wścieklizną, gdyż nią
zarażony zaraz ginie. Czasami spotyka się jeża, który ma na sobie
białą pianę, co niewtajemniczeni kojarzą ze wścieklizną - jak u psów.
Otóż, kiedy jeż trafi na nowy dla siebie smak lub zapach, wykonuje
dziwne figury i narzuca przy tym gęstą ślinę na swój grzbiet. Zachowanie to nazywa się „samonamaszczaniem” i nikt do tej pory nie poznał przyczyny tego
zjawiska. Co ciekawe, to zawsze
kolor pienistej śliny jest taki
sam jak nowy smak: po
spróbowaniu mlecza lub innej
rośliny - kolor śliny jest zielony,
po spróbowaniu kory drzewa kolor śliny jest brązowy, po
spróbowaniu wiśni - kolor śliny
jest różowy, a po poznaniu
nowego zapachu - kolor śliny
jest zawsze biały. Narzucana
przez jeża ślina utrzymuje się na
nim przez kilkadziesiąt minut a
potem znika.
Samonamaszczanie jeża.
Czy jeże wydają dźwięki?
Jeże nie wydają dźwięków na co dzień. Jedynie podczas godów
wydobywają „kwakanie” podobne do kaczki i tak nawzajem się
nawołują samce i samice. Przy bezpośrednim spotkaniu wroga jeże
stroszą kolce i syczą oraz fukają, by go odstraszyć. Przy
bezpośrednim zaatakowaniu jeża, potrafi on też wydać głośny krzyk
odstraszający. Noworodki jeżowe wydają ciche, ale przenikliwe piski wtedy, gdy
są głodne i wołają matkę by je nakarmiła.
Jak jeże zimują?
Kiedy na zewnątrz późną jesienią temperatura powietrza spada
poniżej 9 oC, jeże w pośpiechu budują sobie kryjówki, norki i legowiska znosząc suche trawy, gałązki, mech i liście, gdzie zapadają
w zimowy sen, który nazywa się „hibernacją”. W tym czasie
temperatura ich ciała obniża się do 5 oC z 37 oC, serce bije zaledwie 20 razy na
minutę zamiast 180 i oddycha 1-2 razy na minutę zamiast 50 razy. Jeże budzą
Projekt dofinansowany z Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014
Program PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów”
realizują organizacje
się dopiero wiosną, gdy temperatura w nocy jest wyższa niż 9 oC. Zimę przeżywają tylko te jeże, które przed nadejściem mrozów osiągnęły wagę przynajmniej 700 G w Polsce zachodniej i przynajmniej 800 G w Polsce wschodniej. Dlatego tak ważne jest dokarmianie jeży jesienią, ale tylko karmą przeznaczoną dla
kotów. Nie wolno podawać jeżom mleka, gdyż jeże nie trawią zawartej w nim
laktozy - choć chętnie jedzą mleko, ale potem giną w męczarniach. Jeże piją
wodę.
Narodziny jeżątek
Ciąża samicy trwa około 35 dni. Na kilka dni przed porodem, samica buduje ukryte w zaroślach gniazdo wymoszczone suchymi
trawami i liśćmi. Rodzi się od 2 do 7 jeżątek, ale najczęściej 5 do 6.
Jeżyki rodzą się ślepe i są całe pokryte delikatną białą skórką, ale już
następnego dnia zaczynają wyrastać im kolce, które są miękkie i białe.
Ciemnieją i twardnieją one już po kilku dniach. Ich mama dba, aby było im ciepło, czyści je i karmi swoim mlekiem. Oczy otwierają po dwóch tygodniach.
Pierwsze ząbki pojawiają się po trzech tygodniach i wtedy młode jeże zaczynają
towarzyszyć mamie w nocnych wyprawach. Po 6-8 tygodniach jeże odłączają się
od matki i ruszają w świat
szukając swojego terytorium.
Jest to najtrudniejszy okres ich
życia. Muszą się wtedy wiele
nauczyć i szybko przybrać na
wadze.
Jeże rodzą się w dwóch
miotach: w czerwcu oraz w
sierpniu. Urodzone wiosną, mają największe szanse na przeżycie pierwszej w ich życiu
zimy. Jeże urodzone jesienią,
zwykle potrzebują schronienia w
zabudowaniach człowieka lub
pod jego opieką.
Uratowane jeżyki tydzień po urodzeniu.
Co jeże robią przez cały rok?
Kiedy nadchodzą mrozy, jeże pod koniec listopada rozpoczynają
długi zimowy sen. Hibernacja trwa przez grudzień, styczeń, luty i
marzec. Jeśli jeż przed zimą nie osiągnął wagi 700 G, to po pewnym
czasie brakuje mu zapasów energetycznych zgromadzonych w
tłuszczu i budzi się. Zdarza się więc, że młode jeże budzą się wcześnie i wychodzą na śnieg i mróz szukać pożywienia. Jeśli na niego trafi człowiek, powinien zabrać go do domu i uratować. W kwietniu jeże się budzą i od razu intensywnie żerują, by uzupełnić niedobory energii. Pod koniec kwietnia i na począt-
Projekt dofinansowany z Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014
Program PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów”
realizują organizacje
ku maja samce dużo wędrują w poszukiwaniu partnerek. W tym czasie wiele z
nich wychodzi na szosy i drogi i często giną pod kołami aut.
W czerwcu przychodzą na świat jeżyki, które są karmione przez matkę
przez 6-8 tygodni i pod koniec lipca opuszczają legowisko, by żyć własnym życiem. W lipcu kolejne samce poszukują partnerek, zaś w sierpniu rozpoczynają
się jesienne porody. We wrześniu i październiku wszystkie jeże mocno żerują by
przygotować się do zimy. W listopadzie jeże budują zimowe legowiska i zapadają w zimowy sen czyli hibernację.
Co zagraża jeżom?
Głównym zagrożeniem dla jeży jest ruch kołowy na drogach i
szosach - zabijający tysiące jeży rocznie. Dlatego, ważne jest by
kierowcy zwalniali i uważali na jezdnię od zmierzchu do rana
przejeżdżając przez tereny podmiejskie, leśne i z ogrodami. Jeże
giną w straszliwych męczarniach jeśli zostaną poparzone ogniem - dlatego nie
wolno wypalać traw, palić stosów gałęzi czy liści, bo jeże zwykle mają tam kryjówki. Zranieniem lub zabiciem jeży grozi koszenie i podkaszanie traw blisko
pod krzewami, gdyż właśnie tam mają one legowiska. Trucizny na gryzonie czy
ślimaki używane w ogródkach, są śmiertelnym zagrożeniem, gdyż jeśli jeż zje
zatrutego ślimaka czy gryzonia - też zginie! Groźnymi pułapkami są wąskie
prześwity w ogrodzeniach, w których jeż może się zaklinować i już nigdy nie
wyjść. Dużo jeży ginie od
pokąsania przez psy - dlatego
nie powinno się spuszczać
luzem psów bez kagańca. Psy
mogą nie tylko spłoszyć samice
karmiące małe, bądź je zranić,
ale zimą często wykopują z
legowisk jeże hibernujące - jeśli
takiego
jeża
człowiek
nie
zabierze do domu, to jeż zginie.
Dużym niebezpieczeństwem są
też plastikowe sadzawki w ogrodach i studzienki, gdyż jeż jeśli
tam wpadnie, to utopi się nie
mogąc się wydostać.
Uratowany jeżyk, którego matka zginęła pod kołami auta.
Jak postępować, gdy znajdziemy malutkie jeżyki?
W pierwszej kolejności, trzeba dokładnie przeszukać teren w
poszukiwaniu reszty maluszków. Należy przy tym chodzić ostrożnie,
by nie nadepnąć na małe jeżyki, bowiem one nie uciekają lecz
zamierają w bezruchu słysząc kroki. Jeżyki należy zebrać do kartonu
wysłanego szmatkami lub ręcznikiem papierowym kuchennym i przykryć szmatkami. Jest to ważne, gdyż pierwszą pomocą jest zabezpieczenie ich przed wyzięProjekt dofinansowany z Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014
Program PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów”
realizują organizacje
bieniem. Jeśli trzymany w ręce jeżyk jest zimniejszy niż nasza dłoń, wówczas
trzeba potrzymać jeżyka w obu dłoniach przez kilka minut, aż się rozgrzeje i
dopiero wtedy włożyć razem z rodzeństwem do kartonu. Potem trzeba zawiadomić Opiekuna Jeży (dane są na stronie www.naszejeze.org).
Jak usunąć z jeża jaja i larw much?
Często na chorym lub osłabionym jeżu muchy składają jaja a z
nich wylęgają się larwy, które są śmiertelnie groźne dla każdego
jeża. Dlatego, ratując jeża najpierw trzeba dokładnie sprawdzić czy
w uszkach, na brzuszku, wokół pyszczka i przy odbycie nie są jaja
much i larwy. Są one w kształcie ziarenek ryżu, małej średnicy, długości kilku
mm i są bardzo lepkie i przyczepione do ciałka jeża. Należy je usunąć za pomocą patyczka higienicznego z wacikiem lub szczoteczki do zębów. Czynność ta
jest żmudna i wymaga dużej staranności, gdyż pozostawienie choć jednego jaja
będzie skutkować powstaniem
larwy, a ta jeża zabije. Operacja
usuwania larw jest trudna i
należy poprosić o to osobę
dorosłą. Miejsca, gdzie żerowały
larwy należy odkazić wacikiem
namoczonym
w
wodzie
utlenionej. Po usunięciu jaj i
larw, jeżyka włożyć do kartonu
wyściełanego
szmatkami
i
włożoną tam szklaną butelką z
ciepłą wodą i włożoną w
skarpetę.
Jeż jest zwierzęciem nocnym.
Czy jeże można karmić mlekiem?
Nie, jeży nie wolno karmić mlekiem krowim lub jakimkolwiek
preparatem mlekozastępczym, ponieważ w mleku jest laktoza,
której jeże nie trawią i po zjedzeniu mleka giną potem w mękach.
Jeśli jeżyki są jeszcze małe, karmić trzeba strzykawką - wyłącznie
specjalnym mleczkiem Royal Canin Baby Dog Milk - rozrobionym gorącą
przegotowaną wodą w proporcji 1:2 lub Royal Canin Convalescence Support Instant - rozrobionym wodą w proporcji 1:3. Po przygotowaniu mleczka odczekać,
aż ostygnie do temperatury człowieka ok. 36 oC. Jeżom wielkości cytryny i większym do jedzenia podawać mokrą karmę przeznaczoną dla małych kotków, ale
po wystawieniu karmy należy zaraz odejść i nie stać obok, by jeż w spokoju się
posilił. Jeżom większym niż grapefruit do jedzenia można podawać suchą karmę
dla kotów oraz wodę do picia w płaskim naczyniu.
Projekt dofinansowany z Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014
Program PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów”
realizują organizacje
Jak jeżom można pomagać?
W ogrodach i parkach zostawić sterty gałęzi i liści przed zimą,
gdyż w nich jeże znajdą kryjówki i legowiska na czas zimy, ale też
na czas porodów. Nigdy takich stosów nie należy rozbierać widłami
ani nie należy spalać bez sprawdzenia rękoma czy nie ma w nich
jeży. Nie spuszczać psów bez kagańca. Rozgrzebane przez psa zimowe
legowisko jeża przykryć słomą, liśćmi lub sianem i gałęziami i pozostawić w
spokoju. Jesienią wystawiać suchą i mokrą karmę dla kotów oraz wodę do picia
w spodkach w parkach, sadach, ogrodach i pod blokiem - po kilka razy dziennie
i koniecznie także wieczorem.
Spotkanego dużego jeża nie
brać na ręce i nie przenosić,
gdyż może to być samica
karmiąca swoje dzieci. Podczas
koszenia trawników nie kosić
pod krzewami. W oczkach
ustawić pochylnie dla jeży, a
studnie i kompostowniki zakryć.
W upalne dni wystawiać w talerzykach wodę do picia w miejscach zacienionych. Nie płoszyć
i nie niepokoić jeża spotkanego
wieczorem lub w nocy.
Karmienie oseska jeżowego specjalnym mleczkiem.
Jeśli spotkasz jeża lub malutkie jeżyki i nie wiesz jak im pomóc - zgłoś się natychmiast po poradę do ogólnopolskiego Pogotowia Jeżowego pod numer alarmowy 505-140-960 lub do Polskiego Stowarzyszenia Ochrony Jeży NASZE JEŻE - wykaz Ośrodków Rehabilitacji Zwierząt i legalnych Opiekunów Jeży znajduje się na stronie www.naszejeze.org
Projekt dofinansowany z Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014
Program PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów”

Podobne dokumenty