PROJEKT TECHNICZNY RENOWACJI ELEWACJI FRONTOWEJ

PROJEKT TECHNICZNY
RENOWACJI ELEWACJI FRONTOWEJ
BUDYNKU PRZY UL. MIESZKA I 69 W GORZOWIE WLKP.
Kamienica jest częścią historycznego układu urbanistycznego tzw. Nowego Miasta w
m. Gorzów Wlkp. wpisanego do rejestru zabytków województwa lubuskiego pod
numerem rejestru L-224/A
1.
STAN ISTNIEJĄCY
Budynek mieszkalny wielorodzinny, 3 kondygnacje użytkowe z poddaszem
nieużytkowym, na kondygnacji parteru- lokale handlowo-usługowe. Budynek
podpiwniczony.
Wejście do klatki schodowej od frontu budynku. Brama wejściowa drewniana – do
renowacji.
Elewacja plaska, zdobiona. Dach w konstrukcji drewnianej, kryty dachówką. Poddasze
doświetlone przez trzy lukarny.
Elewacja: Ściana w technologii tradycyjnej, budowana z cegły ceramicznej.
Pokrycie tynkiem cementowo-wapiennym: szczątkowe. Na poziomie parteru: tynk
współczesny cementowy. Podziały otworów okiennych zostały zdegradowane.
Wykonano nowe witryny i wejścia do lokali handlowo-usługowych bez zachowania
podziałów elewacji.
2.
OCENA STANU TECHNICZNEGO.
2.1.
Ogólna charakterystyka konstrukcji i wykończenia ściany zewnętrznej
budynku
Ściana zewnętrzna stanowiąca elewację budynku od ulicy Mieszka I wykonana jako
tradycyjna ściana murowana z cegły pełnej, grubości od 2 do 1 cegły, obejmująca 4
kondygnacje nadziemne budynku. Powierzchnia ściany pokryta tynkiem wapiennym
wraz ze zdobieniami elewacji w postaci gzymsów, boni, obramowań okiennych.
Ściana wykonana w okresie przedwojennym.
2.2.
Opis uszkodzeń
W wyniku przeprowadzonych oględzin ściany zewnętrznej stanowiących elewację
budynku od strony ulicy Mieszka I stwierdzono:
– zarysowanie konstrukcji murowej podokienników na wszystkich kondygnacjach po
prawej stronie elewacji,
– zarysowanie elementów nadproża nadokiennych po prawej stronie ścianie na
wszystkich kondygnacjach,
– liczne spękania i ubytki w gzymsach, boniach,
– brak tynku zewnętrznego po jego odspojeniu i odpadnięciu na znacznej powierzchni
ściany,
– elementy drewniane elewacji jak deskowanie gzymsu okapowego w stanie dużego
zniszczenia (zmurszale i obluzowane deski),
– elementy blaszane obróbek, rynny i rury spustowe w stanie dość dużego zużycia,
nieszczelne, ze skorodowanymi połączeniami,
– stwierdzono wyraźne ślady stanu zawilgocenia ściany na parterze po lewej stronie
przy rurze spustowej, przy czym nie wyklucza się lokalnej, nadmiernej wilgoci w
ścianach w strefie piwnic i parteru ze względu na brak izolacji poziomej murów oraz
nieprawidłowym funkcjonowaniem odwodnienia dachu (stwierdzono ślady drobnych
nieszczelności rur spustowych).
2.3.
Wnioski/zalecane odnośnie zakresu prac naprawczych
Nie stwierdzono widocznych uszkodzeń konstrukcji murowej stanowiących zagrożenie
bezpieczeństwa zarówno dla ludzi jak i samego budynku. Stan techniczny samej
konstrukcji murowej ścian zewnętrznych określa się jako dość dobry.
Wobec powyższego zaleca się naprawę zarysowania ścian i nadproża za pomocą
technologii elastycznych profili śrubowych (cięgna, kotwy) ze stali nierdzewnej
wklejanych w wyfrezowanych szczelinach w konstrukcjach murowych za pomocą
specjalnych, szybkowiążących zapraw klejowych,
Stan techniczny elementów wykończeniowo-ozdobnych elewacji określa się jako zły,
wymagający prac naprawczych. Zakres tych prac winien m.in. objąć: skucie resztek
tynku i wykonanie całości nowych tynków zewnętrznych, zabezpieczonych nowymi
powłokami malarskimi, naprawę istniejących i wykonanie brakujących nowych
elementów ozdobnych jak gzymsy, bonie, obramowania okienne, wykonanie nowej
podbitki drewnianej okapu, kompletną wymianę obróbek blacharskich, rynien i rur
spustowych,
3.
ZAKRES ROBÓT
– wzmocnienie konstrukcji ścian zewnętrznych budynku,
– rekonstrukcja elewacji parteru,
– renowacja ścian zewnętrznych budynku,
– wymiana opierzeń, obróbek, systemu orynnowania,
– renowacja okien i drzwi zewnętrznych,
– malowanie elewacji.
4.
TECHNOLOGIA RENOWACJI KAMIENICY
4.1.
Izolacja pionowa zewnętrznych ścian fundamentowych.
Aby uchronić przenikanie wilgoci z zewnątrz zaleca się uszczelnienie od zewnątrz
podziemnych ścian budynku. Po usunięciu betonowych opasek wokół całego budynku
i odkopaniu fundamentów do głębokości ławy fundamentowej, należy wyczyścić spoiny
do głębokości ok. 2 cm i całą powierzchnię fundamentu uszczelnić tynkiem
renowacyjnym uszczelniającym, odpornym na wysolenia Baumit/Bayosan SP -63 ( lub
równoważny ) do wysokości gruntu. Następnie zastosować ochronę tego tynku przy
pomocy folii kubełkowej, przykładanej bezpośrednio na tynk. Folia kubełkowa wraz z
okapem nie jest uszczelnieniem, jednak zapewnia ochronę tynku przed uszkodzeniem
przy zasypywaniu fundamentów, jak również pozwala na odparowywanie nadmiaru
wilgoci napierającej na ścianę. W miejsce opasek betonowych lub kamiennych należy
zastosować opaskę z kostki granitowej lub brukowej.
4.2.
Wzmocnienie ścian.
W związki z niewielką uciążliwością, dla wzmocnienia ścian wybrano technologię helifix
lub tożsamą brutt Saver. Poszczególne rodzaje robót należy prowadzić wg standardów
napraw i wzmocnienia konstrukcji murowych określonych w Aprobacie Technicznej
instytutu Techniki Budowlanej AT-15-4353/2000 lub tożsamej AT-15-5695/2002. Na
rysunkach podano dla poszczególnych wzmocnień prętami odpowiednie odwołanie do
rozwiązań katalogowych. Należy przy tym stosować się do następujących ogólnych
zasad:
– przed przystąpieniem do prac konsolidacyjnych należy bezwzględnie skuć tynki w
rejonie uszkodzeń;
– wyciąć szczeliny lub wywiercić otwory w materiale konstrukcyjnym na wymaganą
głębokość;
– wyczyścić spoiny lub otwory sprężonym powietrzem i przepłukać wodą;
– wstrzyknąć warstwę zaprawy o grubości 10mm w głąb szczeliny;
– zatopić w zaprawie pręty;
– zamknąć szczelinę zaprawą o grubości 10mm.
Po związaniu wypełnienia wzmocnień, duże rysy zamknąć zaprawą o dużej
porowatości.
Zgodnie z wymogami Aprobaty Technicznej, prace należy wykonywać posiadając
autoryzacje do wykonywania wskazanych prac.
4.3.
Renowacja okien
Renowacja drewnianych elementów stolarki okiennej:
– opalanie (dmuchawa elektryczna) i szlifowanie starej farby na skrzydłach i
ościeżnicach okien i drzwi,
– szpachlowanie (od wewnątrz),
– impregnacja drewna,
– naprawa, uzupełnienie lub wymiana drewnianych elementów okien,
– malowanie okien i drzwi farbą podkładową i nawierzchniową.
Stara farba musi być usunięta ze wszystkich powierzchni okien, szczególnie z wrębów
gdzie jej grube warstwy utrudniają zamykanie skrzydeł. Przy opalaniu farby nie wolno
dopuścić do spalenia powierzchni drewna. Powierzchnię elementów okiennych lekko
przeszlifować papierem ściernym o granulacji 200 do 400; przeszlifowaną
powierzchnię dokładnie odkurzyć; na tak przygotowane podłoże nanieść dwie warstwy
lakieru wodorozcieńczalnego lub farby kryjącej wodorozcieńczalnej, stosownie do
rodzaju wykończenia. Przed naniesieniem drugiej warstwy odczekać, aż wyschnie
poprzednia. Prace malarskie konserwacyjne i renowacyjne powinno wykonywać się w
temperaturze powyżej 8ºC. Wilgotność powietrza nie powinna w tym czasie
przekraczać 85%. Należy uważać by nie nanosić powłok na okucia i uszczelki.
Okna piwniczne należy wymienić na okna PCV z nawiewnikami stałymi mechanicznymi
w ramie i możliwością mikrorozszczelniania. Okna zgodnie z rysunkami projektu.
4.4.
Witryna i rolety.
W elewacji budynku znajduje się witryna z profili PCV należąca do lokalu handlowo –
usługowego, własnościowego. Szyby witryny należy oczyścić z naklejek. Profile witryny
należy oczyścić. Drzwi do lokalu handlowo - użytkowego ( z witryną wystającą ),
zasłaniane roletą zewnętrzna należy oczyścić z grafitti i doprowadzić do stanu
pierwotnego, zgodnie z technologią producenta rolet. Wszelkie prace należy uzgodnić
z właścicielem lokalu.
4.5.
Ściany zewnętrzne budynku. Elewacja frontowa powyżej parteru.
Elewacja frontowa wykonana w tynku wapiennym z bogatym wystrojem. Całość
kwalifikuje się do wymiany. Z istniejących zdobień wskazanych na rysunku projektu,
należy przed skuciem zdjąć wyciski do sporządzenia form odlewów. Pozostałe
fragmenty tynku i zdobień zmyć strumieniem gorącej pary z dodatkiem detergentu
biodegradowalnego Baumit Fasadenreiniger ( lub równoważny ) a następnie
wzmocnić wzmacniaczem tynku B.PutzFestiger ( lub równoważny ). W miejscach
szczególnych zasoleń spowodowanych wieloletnimi zaciekaniami z nieszczelnych
rynien ( płyciny pod okapem dachowym oraz pozostałości po nieszczelnej rurze
spustowej ) zastosować tynk renowacyjny odporny na wysolenia, jednowarstwowy HiQ
Top ( lub równoważny ). Brakujące powierzchnie wyprawić tynkiem wapiennym RK 39
( lub równoważny ), a następnie całość wyszpachlować szpachlą kontaktową KBM
( lub równoważny ) o uziarnieniu 0-1,0 mm. Pilastry i płyciny pod oknami
wyszpachlować tynkiem wapiennym gładkim RK 70N ( lub równoważny ). Zdobienia
sztukatorskie wykonać lub uzupełnić wg pktu 4.7.
4.6.
Część parterowa i cokół.
Część parterową, wielokrotnie naprawianą i malowaną skuć i braki uzupełnić tynkiem
wapiennym zewnętrznym RK 39 ( lub równoważny ) z zachowaniem istniejących boni,
a następnie całość wyszpachlować renowacyjną szpachlą kontaktową MC 55W ( lub
równoważny ) o uziarnieniu 0-1,2mm. Cokół wielokrotnie malowany farbami (
prawdopodobnie dyspersyjnymi i olejnymi ). Po skuciu całego cokołu zastosować tynk
renowacyjny trasowy jednowarstwowy WTA B.EinlagenTrassPutz WTA ( lub
równoważny ). Na styku cokołu z chodnikiem należy wykonać odcięcie, a w szczelinę
wprowadzić zaprawę izolującą Baumit Protect ( lub równoważny ) w taki sposób, aby
uniknąć podciągania kapilarnego z podłoża do strefy cokołu.
4.7.
Zaprawy sztukatorskie.
Gzymsy i proste odcinki detalu architektonicznego należy odtworzyć lub odnowić i
wyrównać przy pomocy szpachli sztukatorskiej SM 86 ( lub równoważny ) metodą
tradycyjnego wyciągania profili elewacyjnych. Do odtworzeń brakujących gzymsów na
pozostawionych wypustkach ceglanych zastosować zaprawę gruboziarnistą FG 88 (
lub równoważny ) jako rdzeń, a następnie drobnoziarnistą FF 89 ( lub równoważny )
jako wykończenie na gładko.
Do wykonania detalu w technologii odlewów sztukatorskich zastosować zaprawę
sztukatorską SG 87 ( lub równoważny ).
4.8.
Wymiana instalacji odgromowej.
W ramach remontu elewacji należy wykonać demontaż wyeksploatowanej i montaż
nowej instalacji odgromowej: demontaż zwodów dachowych ze wspornikami,
demontaż przewodów odprowadzających ze wspornikami, montaż nowych zwodów,
montaż nowych przewodów odprowadzających z bednarki, podłączenie do istniejących
uziomów, zgodnie z projektem branży elektrycznej.
4.9.
Opierzenia i podokienniki zewnętrzne.
Opierzenia należy wykonać na wszystkich gzymsach oraz innych elementach elewacji,
wystających poza lico budynku więcej niż 4cm ( np. opaski okienne). Opierzenia
wykonać z blachy tytanowo-cynkowej o gr.0.7mm. Należy wykonać: pas nadrynnowy,
pas podrynnowy, wiatrownica, obróbki przyścienne, obróbki gzymsów, obróbki
balkonów, opierzenie powierzchni poziomej ścianki balkonowej.
4.10.
Orynnowanie.
Wstępnie patynowany, jasnoszary tytan-cynk, nierozpuszczalny w wodzie, odcień:
luminacja świetlista y = 25 (jasnoszary).
Systemy odprowadzania wód deszczowych: rynny, narożniki, leje spustowe, kolanka,
uchwyty, rury spustowe itp. System obróbek i produktów wykończeniowych dla
zapewnienia prawidłowej
szczelności i wentylacji dachów. W przypadku kontaktów elementów mocujących oraz
podłoży i elementów pokrycia wykonanych z metalu (bezpośrednich, doraźnych lub
powierzchniowych), należy zwrócić uwagę na przestrzeganie podstawowych zasad
zebranych w systematyce
elektrochemicznej. Taśmy uziemienia instalacji odgromowej muszą być wykonane z
aluminium,
które nie reaguje z blachą tytanowo-cynkową. Elementy mocujące, takie jak: zaciski,
śruby, wkręty, gwoździe itp. muszą być również prawidłowo dobrane, aby uniknąć
jakiegokolwiek zagrożenia korozją. Kontakty pośrednie wymagają większej ostrożności
z uwag na fakt, że rozwijają się między dwoma metalami, niebędącymi w
bezpośrednim kontakcie, za pośrednictwem czynnika przewodzącego (elektrolitu),
którego działanie jest często okresowe.
Odwodnienie:
Sieć pozioma – koryto: koryto zagłębione w połaci musi być wykonane na podłożu
ciągłym. Należy wykazać szczególną dbałość o szczelność łączeń oraz zapewnić
odpowiednią wentylację spodniej części blachy. Podłoże koryta odwodnienia powinno
być wykonane z materiałów kompatybilnych ze stopem cynkowo-tytanowym. Jeśli nie
można spełnić powyższego warunku, należy skorzystać z produktu np VM ZINC®
PLUS ( lub równoważny ) lub z membrany separacyjnej DELTA VM ZINC® ( lub
równoważny ). Przewiduje się zastosowanie elementów przelewowych.
Sieć pozioma – dylatacja: ze względu na rozszerzalność cieplną stopu cynkowotytanowego, należy stosować złączki dylatacyjne, przestrzegając wytycznych
Producenta systemu.
Sieć pionowa – rury spustowe.
Przy montażu systemów odprowadzania wód deszczowych należy zastosować pas
nadrynnowy, mocowany do podłoża co 50cm za pomocą klipsów oraz usztywnień ze
stali ocynkowanej. Wzdłuż pasa należy przewidzieć szczelinę do zapewnienia
wentylacji. Pierwszy klips mocujący do systemu na rąbek stojący należy umieścić
zaraz za pasem. W przypadku zastosowania membrany separacyjnej, również należy
pamiętać o szczelinie zapewniającej wentylację. Szczególnie należy zwrócić uwagę na
zabezpieczenie przed zatykaniem się otworów wentylacyjnych między membraną a
blachą.
Opierzenie szczytu dachu wykonuje się montując blachę krawędziową do górnych i
dolnych elementów usztywniających.
4.11.
Podbitka dachowa.
Należy wymienić istniejąca podbitkę drewnianą na nową, wykonaną z płyty OSB na
nowej podkonstrukcji drewnianej. Płytę osb należy zabezpieczyć przed pękaniem
wynikającym z pracy materiału, zabezpieczyć przed działaniem wody i wilgoci. Ocieplić
2cm styropianem, osiatkować i wykończyć tynkiem, jak dla reszty elewacji. Wykonać
odpowiednie obróbki zgodnie z rozdziałem 4.9.
4.12.
Malowanie elewacji.
Całość pomalować farbą na bazie spoiw silikatowych, np farba Baumit Nanopor ( lub
równoważny ) jest farbą najbardziej odporną na zanieczyszczenia, a jednocześnie
odparowującą naturalną wilgoć ze ścian. Jest stworzona wg najnowszych osiągnięć
nanotechnologii, specjalnie w celu uniknięcia przywierania i wnikania zanieczyszczeń
do elewacji. Zawiera efekt samooczyszczania poprzez wykorzystanie czynników
atmosferycznych, takich jak wiatr, opady śniegu lub deszczu.
Na cokołach , aby ułatwić zmywanie lub częściej wykonywane przemalowania
(grafitti!), a także w wypadku zastosowania kolorów ciemniejszych, zaleca się
stosowanie (łatwiejszej w wykonawstwie) farby silikonowej Baumit SilikonFarbe ( lub
równoważny ).
Kolorystyka:
Zgodnie z paletą kolorystyczną STO-ISPO, oznaczenia na rysunkach projektu.
4.13.
Odtworzenie drzwi.
Drzwi wejściowe drewniane należy poddać renowacji według wzoru, zgodnie z
rysunkiem projektu, spełniające wymogi Konserwatora Zabytków.
5.
UWAGI.
Należy przestrzegać zasad i wskazówek wykonawczych zawartych w kartach
technicznych produktów.
Nie dopuszcza się mycia fasady szczotką i mydłem; należy bezwzględnie stosować
metody oczyszczania opisane w projekcie.
Nie dopuszcza się stosowania blach obróbkowych cieńszych niż wskazane w
projekcie.
Wszelkie występujące na elewacji elementy metalowe, nieużywane mocowania a także
wszelkiego rodzaju instalacje prowadzone natynkowo należy usunąć.
Istniejące skrzynki gazowe, elektryczne i instalacyjne należy wymienić na nowe i
pomalować zgodnie z rysunkami projektu.