Szram_List gratulacyjny

ks. prof. dr hab. Mariusz Szram Lublin, 25. 02. 2016 r.
Prezes Sekcji Patrystycznej
przy Komisji ds. Nauki Katolickiej
Konferencji Episkopatu Polski
Wielce Szanowny
Prof. dr hab.
Jerzy Wojtczak-Szyszkowski
Wielce Szanowny Panie Profesorze,
Drogi Jubilacie,
mam zaszczyt w imieniu całego środowiska naukowego polskich patrologów złożyć Panu Profesorowi serdeczne życzenia z okazji jubileuszu
75 lat życia i 50 lat pracy naukowej. Pragnę przy tej okazji wyrazić ogromną
wdzięczność za wieloletnią, niezwykle owocną działalność naukową i dydaktyczną w zakresie filologii klasycznej, historii literatury wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej oraz historii prawa w okresie średniowiecza.
Na szczególne wyróżnienie zasługują ogromna pasja i niezwykłe kompetencje, z jakimi podchodzi Pan Profesor do kwestii związanych z rozpowszechnianiem i popularyzacją języka łacińskiego i literatury w tym języku
zapisanej. Znane i cenione są nie tylko dokonane przez Pana Profesora przekłady tekstów wczesnochrześcijańskich i średniowiecznych, ale także podręcznik i antologia tekstów, wykorzystywane do dydaktyki języka łacińskiego
na wielu polskich wydziałach teologicznych i w seminariach duchownych.
Wyjątkowy podziw budzi jednak przede wszystkim posiadana przez Czigodnego Jubilata niespotykana w dzisiejszym świecie umiejętność czynnego
posługiwania się „lingua maiorum”. Trudno w to uwierzyć, ale Pan Profesor
w swojej dotychczasowej pracy napisał blisko 4 tysiące stron tekstów po łacinie! Słynne są także poetyckie dokonania Jubilata, obejmujące kilka tomików
własnej poezji łacińskiej pisanej w różnych klasycznych metrach.
Specjalne słowa wdzięczności należą się Panu Profesorowi za wytrwałą,
pół wieku trwającą pracę ze studentami oraz wypromowanie wielu magistrów
i doktorów w zakresie filologii klasycznej, a także za chętne podejmowanie się
recenzowania rozpraw doktorskich oraz dorobku habilitacyjnego i profesorskiego wielu polskich patrologów.
Przy okazji pięknego Jubileuszu pragnę wyrazić podziękowanie Panu Profesorowi także za wspaniałe świadectwo życia chrześcijańskiego, przejawiające się w wieloletniej działalności na rzecz Kościoła w Zakonach Rycerskich:
jako Zwierzchnik polskiego Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie oraz Komandor Rycerstwa Jasnogórskiej Bogarodzicy.
Jeszcze raz dziękuję Jubilatowi za pogodną i życzliwą osobowość, a przede
wszystkim za wysoką osobistą kulturę, chciałoby się powiedzieć kulturę klasyczną, którą zna w teorii i reprezentuje w praktyce, kulturę – co należy we
współczesnym świecie do rzadkości – łączącą w sposób mądry to, co starożytne, z tym, co chrześcijańskie. Życząc jak najlepszego zdrowia i długich
lat twórczej pracy, pragnę zadedykować Drogiemu Panu Profesorowi słowa,
które wypowiedział o Bazylim Wielkim jego przyjaciel Grzegorz z Nazjanzu:
„Wszyscy ludzie rozumni są zgodni co do tego, że pierwsze miejsce wśród naszych dóbr zajmuje kultura umysłowa. Ale nie tylko ta nasza, szlachetniejsza,
która […] troszczy się jedynie o zbawienie i piękno ducha, lecz i kultura pogańska, którą wielu chrześcijan niesłusznie pogardza jako zdradliwą, niebezpieczną i oddalającą od Boga. […] O tyle z niej korzystał, o ile pomagała mu
w głoszeniu naszej mądrości chrześcijańskiej” (Mowa 43 na cześć Bazylego
11. 13). Powyższa pochwała wielkiego Ojca Kapadockiego odnosi się w pełni
do osoby Pana Profesora. Życzę, aby Drogi Jubilat mógł być jak najdłużej
świadkiem przenikania się obu wspomnianych kultur, znajdując wdzięcznych
wychowanków i naśladowców.
Ad multos annos!