Wyzwania w zarządzaniu miejską logistyką transportu ładunków
Transkrypt
Wyzwania w zarządzaniu miejską logistyką transportu ładunków
Wyzwania w zarządzaniu miejską logistyką transportu ładunków 1. Wstęp W dobie powszechnego konsumpcjonizmu zagadnienie związane z transportem ładunków w miastach jest coraz bardziej istotne. Żadne miasto nie jest w stanie w 100% zaspokoić popytu mieszkańców na wszystkie towary, dlatego też sprowadzane są one z zewnątrz i stają się elementami tzw. logistyki ostatniej mili w łańcuchu dostaw1. Zarządzanie miejską logistyką transportu ładunków jest bardzo trudne i być może właśnie złożoność tego procesu skutecznie zniechęca osoby odpowiedzialne za zarządzanie transportem i prowadzi raczej do pominięcia tematu i skupieniu się na tematach bardziej oczywistych i łatwiejszych do realizacji. Brak zainteresowania tym tematem sprawia, że problem narasta. Ludzie kupują coraz więcej produktów, ich oczekiwania odnośnie jakości i terminowości dostaw są coraz wyższe. Producent pragnie zadowolić klientów i dostarczać produkty częściej, ale w mniejszych ilościach, dążąc do optymalizacji kosztów zapasów. Jest to bezpośrednią przyczyną zwiększającego się ruchu samochodów ciężarowych oraz dostawczych, które zwiększają poziom zatłoczenia na drogach oraz emitują dodatkowe ilości szkodliwych substancji do otoczenia. Udział zanieczyszczeń generowanych przez pojazdy ciężarowe i dostawcze w mieście wahają się od 20% przy emisji CO2 do nawet 60% pyłów2. Problem staje się poważny kiedy weźmiemy pod uwagę fakt, że w obszarach miejskich oraz metropolitalnych żyje ponad 50% ludności świata. W Europie jest to nawet 75%3. Z drugiej strony transport w obszarach miejskich odgrywa znaczącą rolę, nie tylko ze względu na tworzenie nowych miejsc pracy w tym sektorze, ale również na generowanie przychodu do budżetu. Z logicznego punktu widzenia, należałoby wprowadzić odpowiednie środki zarządzania miejskim transportem ładunków służące pogodzeniu interesów mieszkańców oraz branży logistycznej. Do znanych metod, stosowanych w krajach na całym świecie, zaliczyć można strefowanie , czasowe ograniczenia ruchu pojazdów czy ograniczenia związane z masą pojazdu. Są to jednak tylko środki doraźne. Trudno jest jednoznacznie stwierdzić, które rozwiązania są najlepsze, a ponieważ nie istnieją ujednolicone metody wdrażania i oceny poszczególnych rozwiązań. Najczęściej w praktyce stosowane jest działanie metodą „learning by doing”4. Pomocne w tym zakresie mogą okazać się modele symulacyjne, które w pomogą odzwierciedlić ruch pojazdów odbywający się w mieście oraz przeanalizować, jaki będzie wpływ planowanych działań na miejski system transportowy. Należy jednak pamiętać, że model nie jest idealnym odzwierciedleniem rzeczywistości, 1 CIVITAS WIKI, 2015. Smart Choices for Cities. Making urban freight logistics more sustainable. Dablanc, L., 2009. Freight Transport for Development Toolkit: Urban Freight. Washington, DC. 3 ISPRA. Qualità dell’ambiente urbano – V rapporto ISPRA – Edizione 2008. Istituto Superiore per la Protezione e la Ricerca Ambientale (ISPRA), Italy, Rome; 2009. 4 Visser J., Binsbergen A., Nemoto T., Urban freight transport policy and planning. Reviev. First International Symposium on City Logistics, Cairns, Australia 1999. 2 1 a jedynie pomocą w zrozumieniu zasad panujących w rzeczywistości. Niedoskonałość modeli transportowych wynika z mniejszego doświadczenia metodycznego w porównaniu z modelami podróży osób. Stosowane w modelach skomplikowane metody matematyczne oraz rozbudowane opisy procesów transportowych nigdy nie staną się pomocne, jeśli nie zostaną zasilone odpowiednią ilością wiarygodnych danych wejściowych5. Nie tylko niedostateczna ilość danych jest problemem, ale również brak informacji, strategii czy współpracy między ogniwami łańcucha dostaw. Informacje na temat przemieszczania towarów są istotne dla gospodarki. Stworzenie mapy zawierającej dane na temat przewozu ładunków w mniejszych obszarach (np. dzielnicach) mogłoby zwiększyć efektywność operacyjną oraz pomóc np.: w planowaniu przestrzennym6. Jednakże firmy nie są skore do współpracy z władzami lokalnymi ze względu na trudność w zidentyfikowaniu wspólnych celów. Zdarza się również, że instytucje publiczne, w których dostęp do informacji powinien być zapewniony, z niechęcią dzielą się swoimi zasobami. Również współpraca między uczestnikami procesów logistycznych nie uwzględnia specyfiki transportu w miastach, co wpływa w znacznym stopniu na odbiorców. Mając na uwadze przedstawione uwarunkowania zarządzania miejskim transportem ładunków celem prezentowanego artykułu jest analiza spójności systemu zarządzania miejską logistyką ładunków w Trójmieście. W analizie uwzględnione zostaną dostępne dokumenty strategiczne dotyczące polityki transportowej miast oraz państwa. Wykorzystano je do ceny zaawansowania planowania i zarządzania logistyką transportu ładunków w obszarze aglomeracji trójmiejskiej. Przedstawiony został również francuski model FRETURB, jako dobry przykład symulacji transportu ładunków wdrożony w Paryżu oraz wielu innych miastach francuskich. Jego funkcjonowanie wskazuje, że przy odpowiednich nakładach oraz konsekwencji w działaniu możliwe jest modelowanie miejskiego transportu ładunków w wymiarze praktycznym, możliwym do zastosowania na poziomie lokalnym. 2. Strumienie ładunków w Trójmieście Myśląc o ruchu ładunków w miastach bardzo często myślimy tylko o pojazdach dostarczających towar do miejsca odbioru. Przewozy ładunków w mieście (rys.1) możemy podzielić na: dowóz ładunków z zewnątrz do odbiorców w mieście, wywóz dóbr wytworzonych w obrębie miasta do odbiorców zewnętrznych, przewozy wewnątrz miasta (krótkie odcinki), 5 Yang, C. H., Regan A. C., Son Y.T., Another View of Freight Forecasting Modeling Trends, KSCE Journal of Civil Engineering (2010) 14(2):237-242. 6 http://ec.europa.eu/transport/themes/urban/urban_mobility/ump_en.htm 2 przewozy tranzytowe (bezpośrednie przewozy tranzytowe przez obszar miejski lub przewozy tranzytowe połączone z czasowym składowaniem towaru w granicach miasta).7 dowóz towarów Przewozy wewnętrzne wywóz towarów tranzyt Rys. 1. Schemat przewozu ładunków w mieście Źródło: Opracowanie własne W celu określenia struktury przewozu ładunków w aglomeracji trójmiejskiej należy wziąć pod uwagę również cały wachlarz systemów transportu występujący na tym obszarze: transport drogowy, transport kolejowy, transport morski, transport wodny i śródlądowy, transport powietrzny. Ze względu na brak systemowego podejścia do analizy w przewozie ładunków w transporcie drogowym i kolejowym, trudno jest jednoznacznie określić ile ładunków transportowanych jest tymi właśnie gałęziami transportu w obszarze Trójmiasta. Jednakże to właśnie one, a szczególnie transport drogowy dominuje w przewozach towarów w obszarach miejskich. Wynika to głównie z dostępności do sieci drogowej, możliwości przewozu niewielkich partii ładunku, elastyczności oraz stosunkowo niskiej ceny przewozu. Transport kolejowy natomiast obsługuje głównie duże partie ładunków np. z portów morskich w Gdańsku i Gdyni. Spółka LOTOS Kolej w Gdańsku (druga pod względem ilości przewozów w kraju) obsługuje transport paliw płynnych oraz produktów przemiany ropy naftowej z gdańskiej rafinerii, zwiększając tym samym udział tej gałęzi transportu w przewozach ładunków w obszarze metropolitalnym. Nie można zapominać o gdańskim i gdyń7 Browne M., Piotrowska M., Woodburn A., Allen J., Urban Freight Transport - Literature Review. University of Westminster, Green Logistics Project, Westminster 2007. 3 skim porcie morskim, które oprócz portu morskiego w Szczecinie mają podstawowy udział w morskim transporcie ładunków (tab. 1). załadunek wyładunek Polska [tys. t] 18666,88 26606,08 12897,22 Woj. Pomorskie [tys. t] 12022,11 18169,31 8444,09 64,4 68,3 65,5 Udział [%] tranzyt Tab. 1. Przewozy ładunków w transporcie morskim w roku 2014 Źródło: Opracowanie własne na podstawie BDL Z tabeli wynika, że porty morskie w województwie pomorskim obsługują we wszystkich przypadkach około 65% rynku. Są to znaczne ilości ładunków, których dalsza dystrybucja w znaczący sposób wpływa na transport w trójmiejskiej aglomeracji. Niestety tego samego nie można powiedzieć o transporcie śródlądowym. Ilości ładunków przewożonych rzekami jest znikoma (tab. 2), a szkoda, bo transport śródlądowy jest bardzo ekologiczny oraz nie zaburza w żaden sposób funkcjonowania transportu w mieście. Podobnie jak w transporcie śródlądowym, tak i również transport lotniczy ma niewielki udział w przewozach towarowych. Jak pokazuje rys. 2 udział transportu lotniczego w województwie pomorskim jest bardzo niewielki. 0.08% 0.07% Odsetek [%] 0.06% 0.05% 0.04% załadunek 0.03% wyładunek 0.02% 0.01% 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 2000 1999 0.00% Rys. 2. Procentowy udział transportu lotniczego w odniesieniu do całego kraju Źródło: Opracowanie własne na podstawie BDL 4 Relacje Tony Tonokilometry pomorskie - pomorskie 370 12950 pomorskie - mazowieckie 300 144000 warmińsko-mazurskie - pomorskie 52 4940 świętokrzyskie - pomorskie 132 93456 Tab. 2. Przewozy ładunków transportem śródlądowym w roku 2013 Źródło: GUS w Szczecinie 3. Analiza zapisów prawnych W dokumentach regulujących kierunki rozwoju transportu w miastach panuje określona hierarchia. Dokumenty wydane przez Unię Europejską mają większa moc prawną niż dokumenty lokalne, choć nie znaczy to, że te drugie są niepotrzebne. Wręcz przeciwnie, pomagają one określić bardziej szczegółowo szczegółowe cele do zrealizowania. Celem europejskiej polityki transportowej jest przede wszystkim zrównoważony rozwój transportu zapewniający wysoki poziom ekonomiczny, minimalny wpływ na środowisko, bezpieczeństwo oraz zaspokojenie potrzeb jak największej liczby osób8. Zrównoważony rozwój dotyczy nie tylko poprawy stanu infrastruktury czy taboru, ale również zmian w strukturze gałęziowej przewozów. Zakłada się przeniesienie nawet 50% ładunków przewożonych transportem drogowym na odległość większą niż 300 km na inne środki transportu (do 2050 roku)9. W polityce transportowej państwa można również znaleźć stwierdzenia mówiące o propagowaniu polityki zrównoważonego rozwoju transportu. Oprócz tego nakłada ona obowiązki na samorządy oraz miasta w postaci: formułowania dokumentów polityki transportowej oraz strategii rozwoju przez samorządy, a w szczególności dla dużych miast oraz obszarów metropolitarnych, przeprowadzanie analiz ruchowych i parkingowych, promowanie rozwiązań zmniejszających uciążliwość ruchu ciężarowego poprzez zarządzanie ruchem, tworzenie systemów logistyki miejskiej oraz eliminowanie ciężkiego ruchu towarowego i przewozu towarów niebezpiecznych przez tereny miejskie (głównie tranzyt)10. Wszystkie podane założenia brzmią bardzo dobrze, jednakże zapomina się o tym, że ktoś musi je później zrealizować. Niestety obowiązek formułowania polityki transportowej nie wszędzie traktowany jest identycznie. Wiele polskich miast 8 Russo, F., Comi, A., 2012. City Characteristics and Urban Goods Movements: A Way to Environmental Transportation System in a Sustainable City. Procedia - Soc. Behav. Sci. 39, 61–73. 9 Polityka transportowa UE 10 Polityka transportowa Państwa na lata 2006 – 2025. Warszawa, 27 czerwca 2005 5 nie widzi potrzeby stworzenia takiego dokumentu. Istniejące dokumenty są natomiast wykonywane w sposób pobieżny, a w wielu z nich nie ma nawet wzmianki o transporcie ładunków, tak jakby problem zarządzania transportem ładunków w mieście nie istniał. Niestety do tych negatywnych przykładów zaliczyć można Gdańsk, który w swojej polityce transportowej skupia się wyłącznie na transporcie zbiorowym. Jedyne sformułowania, które można odnieść do transportu ładunków to: „tworzenie warunków do sprawnego i bezpiecznego przemieszczania osób i towarów”11. Wspomniana została również zasada zrównoważonego rozwoju (ekorozwoju). Dużo lepiej na tym tle wypada Gdynia, która w swoim dokumencie umieściła zapisy dotyczące racjonalnego podziału zadań przewozowych pomiędzy wszystkie gałęzie transportu oraz ograniczenie uciążliwości transportu poprzez wyłączanie ruchu tranzytowego z miasta. Dosyć obszernie opisane zostały również cele szczegółowe związane z transportem ładunków w mieście, m. in.: ograniczenie tranzytu pojazdów o dużej ładowności w śródmieściu; wprowadzenie czasowych ograniczeń ruchu ciężarowego i dostawczego; stosowanie przyjaznych środowisku samochodów dostawczych; wyznaczenie i urządzenie parkingów dla pojazdów o dużej ładowności; egzekwowanie zakazów parkowania pojazdów o dużej ładowności; wyznaczenie i urządzenie parkingów dla pojazdów o dużej ładowności; egzekwowanie zakazu parkowania samochodów ciężarowych poza tymi parkingami; racjonalizacja transportu ładunków przez wyznaczenie tras dla przewozów o zasięgu ponadlokalnym oraz realizację terminali przeładunkowych i logistycznych na obrzeżach miasta; ponadto rozwijać transport kombinowany (kolej - samochód), w celu wykorzystania dużych potencjalnych zdolności przewozowych, tkwiących w istniejącym podsystemie kolejowym12. Niestety większość badań dowodzi, że uwaga w większości przypadków skupiona jest na transporcie pasażerskim. Powszechny warunek o równoważeniu transportu w mieście jest rzadko wyraźnie omówiony13. Należy brać przykład z dużych europejskich miast tj. Londyn czy Paryż, które zwracają bardzo dużą uwagę na transport ładunków w ramach swoich ogólnych strategii transportowych14. Polityka transportowa Gdańska Polityka transportowa Gdyni 13 Lindholm, M., Behrends, S., 2012. Challenges in urban freight transport planning – a review in the Baltic Sea Region. J. Transp. Geogr. 22, 129–136. 14 Browne, M., Allen, J., Attlassy, M., 2007. Comparing freight transport strategies and measures in London and Paris. International Journal of Logistics: Research & Applications 10, 205–219. 11 12 6 4. Ocena systemu transportu ładunków w aglomeracji Trójmiasta Na podstawie omówionych wcześniej zapisów prawnych mających regulować proces zarządzania miejska logistyką ładunków można dokonać analizy poziomu zaawansowania zarządzania transportem ładunków w obszarze Trójmiasta. Do analizy zastosowany został dwustopniowy model oceny poziomu zaawansowania zarządzania logistyką ładunków zaproponowany w poradniku planowania i kreowania polityki transportowej w małych i średnich metropoliach15. Poziomy zaawansowania opisane zostały w tabeli 3. Poziom planowania Podstawowy Potrzeby systemu traktowane są jako element pośredni polityki transportowej Zaawansowany Potrzeby systemu transportu ładunków zaczęły przyciągać uwagę, ale nie są w pełni zintegrowane z polityką transportową Cechy Przykłady Brak lub niewielki wpływ transportu ładunków w planowaniu Niewiele źródeł informacji dotyczącej przewozu ładunków Brak lub niewielka bieżąca interakcja z prywatnym sektorem przewozów Ograniczona wiedza na temat ekonomii, przemysłu i specyfikacji potrzeb transportowych Nie zostały podjęte żadne próby planowania transportu ładunków Zagadnienie jest częścią polityki transportowej od niedawna Zaczęto zauważać znaczenie planowania transportu ładunków, ale decydent nie wie jak rozpocząć program planowania organizacji przewozów Znana jest historia planowania transportu ładunków w mieście Występują interakcje z sektorem prywatnym w realizowanym przedsięwzięciu Posiadanie podstawowej wiedzy w zakresie systemu transportu ładunków i jego znaczenia w regionie Formułowanie Opracowano profil transportu ładunków lub systemu zarządzania transportem intermodalnym, ale nie jest on gotowy do wdrożenia Opracowany został plan dla poszczególnych grup użytkowników, ale z powodu braku zainteresowania nie został wdrożony 15 Williamson, Fischer, Brogan - 2007 - Guidebook for Freight Policy, Planning, and Programming in Small-and Medium-sized Metropolitan A(2)) 7 Istnieje chęć odwzorowania planu transportu ładunków z przeszłości, ale występują braki w wiedzy jak połączyć otrzymane wyniki w spójną całość Tab. 3. Kategorie oceny planu zarządzania miejskim transportem ładunków Źródło: Opracowanie własne elementów transportu pojawianie wódców programu ładunków, się przy- Na podstawie opisu obu stanów – poziomu podstawowego i zaawansowanego – zauważyć można, że w Trójmieście zarządzanie transportem ładunków znajduje się niestety na poziomie podstawowym – w polityce transportowej miast zagadnienia związane z transportem ładunków mają niewielki udział w porównaniu do transportu osób, szczególnie w transporcie zbiorowym, sektor prywatny nie jest skory do współpracy z odpowiednimi organami sektora publicznego oraz w bardzo niewielu przypadkach dzieli się informacjami dotyczącymi przewożonych ładunków. Na podstawie tak małej ilości informacji nie jest możliwe stworzenie systemu zarządzania na wysokim poziomie. Niestety sytuacja ta powiela się w większości polskich miastach. 5. Modelowanie przewozów w miejskim transporcie ładunków Zbierając dane i modelując trzeba mieć na uwadze trzy rzeczy: spójność, istotność i mierzalność. Spójność to nie tylko brak sprzeczności, ale również podejście zgodne z założonymi celami. Mierzalność natomiast jest czymś więcej niż oceną wyników, musi dodatkowo dać się weryfikować16. Z uwagi na to, że proces zarządzania miejska logistyką ładunków nie jest jednoznacznie sprecyzowany, powstaje wiele modeli pomagających w sposób najbardziej optymalny zniwelować skutki ruchu towarowego w obszarach miejskich przy zapewnieniu poprawy efektywności transportu17. Według Ogdena18 głównym celem logistyki miejskiej jest zmniejszenie całkowitego kosztu społecznego w miejskim transporcie ładunków. Cel ten realizowany jest w odniesieniu do sześciu obszarów: sytuację ekonomiczną, efektywność, bezpieczeństwo, wpływ na środowisko, infrastrukturę i zarządzanie, strukturę miejską. Bonnafous, A., 1989, Le siècle des ténèbres de l’économie, Economica, Paris. Anand, N., Quak, H., van Duin, R., Tavasszy, L., 2012. City Logistics Modeling Efforts: Trends and Gaps - A Review. Procedia - Soc. Behav. Sci. 39, 101–115. 18 Ogden K. Urban goods movement: A guide to policy and planning. Arena; 1992. 16 17 8 Można zauważyć, że cele te są ze sobą powiązane i nie jest możliwe realizowanie jednego celu nie angażując drugiego. Jedną z najbardziej uznanych kwestii w modelowaniu jest zwiększenie efektywności związanej z funkcjonowaniem dostaw towarów. Można ją osiągnąć poprzez stworzenie ram zintegrowanej symulacji rynku19, badanie wpływu wysoko rozwiniętych technologii informatycznych i logistycznych na poprawę efektywności dostawy towarów20 czy chociażby opracowanie wzoru pomagającego zaplanować efektywną dystrybucję towarów zmniejszając negatywny wpływ na środowisko21. Jedna z teorii pozwala w prosty sposób obliczać wielkość strumienia ładunków w mieście przyjmując następujące wskaźniki: 0,1 dostawy lub wysyłki na osobę w ciągu dnia, 1 dostawa lub wysyłka na jedno miejsce pracy w tygodniu, 300 – 400 wyjazdów samochodów ciężarowych na 1000 osób dziennie, 30 – 50 ton towaru na osobę rocznie.22 Pionierami w dziedzinie modelowania w Europie są Niemcy, Włosi oraz Francuzi. Pierwsza próba modelowania transportu ładunków w mieście miała miejsce w Niemczech, gdzie powstał model WIVER symulujący określone zachowania transportowe dając możliwość rozpatrywania złożoności łańcucha dostaw w mieście. Dostarcza informacji dotyczących całkowitego przebiegu, ilości przejazdów, codziennego rozkładu ruchu w czasie. Został on wykorzystany do planowania ruchu pojazdów ciężarowych w Hamburgu i Berlinie. Posłużył również w realizacji europejskiego projektu REFORMA dla obszarów metropolitarnych w Rzymie, Madrycie i Brukseli23. Na podstawie metody WIVER powstała metoda VISEVA-W. Modeli pozwalających zarządzać w sposób optymalny logistyką ładunków w mieście jest bardzo dużo. Jednakże na szczególne uznanie zasługuje francuska metoda FRETURB, która została opracowana przez LET24. Składa się w trzech współpracujących ze sobą modułów: model dostarczania towarów zawierający wszystkie przepływy ekonomiczne w mieście, Holguín-Veras J. A framework for an integrative freight market simulation. 2000 IEEE Intelligent Transportation Systems, 2000. Proceedings; 476-481. 20 Xu J, Hancock KL, et al. Freight simulation: dynamic freight traffic simulation providing real-time information. Proceedings of the 35th Conference on Winter Simulation: Driving Innovation, New Orleans, Louisiana, Winter Simulation Conference, 2003. 21 Crainic TG, Ricciardi N et al. Advanced freight transportation systems for congested urban areas. Transportation Research Part C: Emerging Technologies 2004; 12(2): 119-137. 22 Dablanc, L.: op cit 23 Ambrosini, C., Routhier, J.L., Sonntag, H., Meimbresse, B. (2008) “Urban freight modelling: a review”, In Taniguchi, E., Thomson, R. G. (eds.), Innovations in City Logistics, Nova Science Publishers, New York. 24 Routhier J. L., Toilier, F. (2007) “FRETURB V3, a Policy Oriented Software of Modelling Urban Goods Movement”, In Proceedings from the 11th World Conference on Transport Research WCTR'07, Berkeley. 19 9 moduł zarządzania miastem zawierający transport towarów, surowców do robót publicznych oraz utrzymanie sieci miejskiej (ścieki, woda, telefon, śmieci), model podróży związanych z zakupami indywidualnymi, który reprezentuje ostatni etap w drodze do klienta. Generacja i absorbcja w modelu dostawy towarów jest oparta na regresji. Średni tygodniowy ruch towarów jest funkcją 45 różnych typów przewozów, rodzaju działalności oraz liczby zatrudnionych pracowników. Model ten pozwala oszacować natężenie ruchu w każdej strefie i pomiędzy nimi zgodnie z podanymi wcześniej funkcjami. W celu uzyskania rozkładu przepływów buduje się niezorientowaną matryce transportu ładunków. W sposób makrosieciowy wyznacza się środki ciężkości stref. Średnia prędkość na każdym połączeniu stref zależy od wskaźnika gęstości. Do każdego rodzaju podróży przypisana zostaje średnia prędkość oraz czas. Wybór trasy uzyskuje się poprzez „najkrótszą ścieżkę” algorytmu Dijkstry25. Model wprowadzono do oprogramowania i został wdrożony w około 20 francuskich miastach (np. Paryż, Lyon, Lille)26. Na podstawie danych zebranych w 2012 roku w Paryżu wynika, że sektorem generującym największy przepływ ładunków są drobni detaliści (ok. 25%). Następnie są to hurtownie usługi i przemysł (po 19%), natomiast hipermarkety i magazyny miały nieznaczny udział i przepływach (mniej niż 5%). Otrzymane wyniki są wysoko skorelowane ze strukturą zatrudnienia w aglomeracji paryskiej. Badanie pozwoliło również uzyskać dokładne informacje dotyczące np. czasu dostawy, średniej odległości jednej dostawy, natężenia ruchu oraz wpływu na środowisko. Możliwe jest również określenie wagi oraz objętości w dostawach w zależności od rodzaju aktywności oraz pojazdu. Porównanie otrzymanych wyników z wynikami z Bordeaux, pozwoliło ustalić zależności zachodzące między systemami. Wyniki pomogły udoskonalić i zaktualizować model oraz rzucić nowe światło na sposób zarządzania miejską logistyką ładunków. 6. Zakończenie W referacie przedstawiono zagadnienia związane z wyzwaniami w zarządzaniu miejską logistyką transportu ładunków. Skoncentrowano się na ogólnym zarysie problemu oraz wskazano czynniki związane z jego funkcjonowaniem. Następnie scharakteryzowano strukturę gałęziową przewozów ładunków wykonywanych w Trójmieście oraz znaczenie w ich transporcie. Na podstawie obowiązujących zapisów prawnych przedstawione zostały różne sposoby postrzegania miejskiego transportu ładunków. Odnosząc się do prezentowanych zapisów ustalony został 25 Gonzalez-Feliu, J., Ambrosini C., Routhier, J.-L., 2012. New trends on urban goods movement: modelling and simulation of e-commerce distribution. Eur. Transp. - Trasp. Eur. 3-4. 26 Comi, A., Site, P.D., Filippi, F., Nuzzolo, A., 2012. Urban freight transport demand modelling: A state of the art. Eur. Transp. - Trasp. Eur. 1–17. 10 poziom zarządzania logistyką transportu ładunków w aglomeracji Trójmiejskiej. Otrzymany wynik wskazuje na poziom podstawowy w tej dziedzinie, a więc taki, który ma braki w danych, informacjach oraz wewnętrznej współpracy. Znając problemy miast w planowaniu przewozów ładunków w miastach przedstawiono modele pomagające władzom analizowanie i kształtowanie transportu ładunków w miastach europejskich. Szczególną uwagę zwrócono na francuski model FRETURB, stanowiący interesujący przykład zaangażowania władz publicznych w problematykę zarządzania miejskim transportem ładunków. Pierwotny model oraz zweryfikowane po kilku latach wyniki stanowią dobry przykład tego, jak opracować funkcjonalną metodę analizy działania systemu transportowego służącą udoskonaleniu go. Aby móc myśleć o uwzględnieniu doświadczeń zagranicznych w zakresie miejskiego transportu ładunków w Polsce, należałoby zwiększyć świadomość decydentów o poziomie istotności problemu, zacząć gromadzić odpowiednie dane oraz zmodyfikować model w taki sposób, aby wpasował się on w polskie realia. Bibliografia Anand, N., Quak, H., van Duin, R., Tavasszy, L., 2012. City Logistics Modeling Efforts: Trends and Gaps - A Review. Procedia - Soc. Behav. Sci. 39, 101–115. Ambrosini, C., Routhier, J.L., Sonntag, H., Meimbresse, B. (2008) “Urban freight modelling: a review”, In Taniguchi, E., Thomson, R. G. (eds.), Innovations in City Logistics, Nova Science Publishers, New York. Bonnafous, A., 1989, Le siècle des ténèbres de l’économie, Economica, Paris. Browne M., Piotrowska M., Woodburn A., Allen J., Urban Freight Transport Literature Review. University of Westminster, Green Logistics Project, Westminster 2007. Browne, M., Allen, J., Attlassy, M., 2007. Comparing freight transport strategies and measures in London and Paris. International Journal of Logistics: Research & Applications 10, 205–219. CIVITAS WIKI, 2015. Smart Choices for Cities. Making urban freight logistics more sustainable. Comi, A., Site, P.D., Filippi, F., Nuzzolo, A., 2012. Urban freight transport demand modelling: A state of the art. Eur. Transp. - Trasp. Eur. 1–17. Crainic TG, Ricciardi N et al. Advanced freight transportation systems for congested urban areas. Transportation Research Part C: Emerging Technologies 2004; 12(2): 119-137. Dablanc, L., 2009. Freight Transport for Development Toolkit: Urban Freight. Washington, DC. Gonzalez-Feliu, J., Ambrosini C., Routhier, J.-L., 2012. New trends on urban goods movement: modelling and simulation of e-commerce distribution. Eur. Transp. - Trasp. Eur. 3-4. Holguín-Veras J. A framework for an integrative freight market simulation. 2000 IEEE Intelligent Transportation Systems, 2000. Proceedings; 476-481. 11 ISPRA. Qualità dell’ambiente urbano – V rapporto ISPRA – Edizione 2008. Istituto Superiore per la Protezione e la Ricerca Ambientale (ISPRA), Italy, Rome; 2009. Lindholm, M., Behrends, S., 2012. Challenges in urban freight transport planning – a review in the Baltic Sea Region. J. Transp. Geogr. 22, 129–136. Ogden K. Urban goods movement: A guide to policy and planning. Arena; 1992. Routhier J. L., Toilier, F. (2007) “FRETURB V3, a Policy Oriented Software of Modelling Urban Goods Movement”, In Proceedings from the 11th World Conference on Transport Research - WCTR'07, Berkeley. Russo, F., Comi, A., 2012. City Characteristics and Urban Goods Movements: A Way to Environmental Transportation System in a Sustainable City. Procedia Soc. Behav. Sci. 39, 61–73. Visser J., Binsbergen A., Nemoto T., Urban freight transport policy and planning. Reviev. First International Symposium on City Logistics, Cairns, Australia 1999. Xu J, Hancock KL, et al. Freight simulation: dynamic freight traffic simulation providing real-time information. Proceedings of the 35th Conference on Winter Simulation: Driving Innovation, New Orleans, Louisiana, Winter Simulation Conference, 2003. Yang, C. H., Regan A. C., Son Y.T., Another View of Freight Forecasting Modeling Trends, KSCE Journal of Civil Engineering (2010) 14(2):237-242. Williamson, Fischer, Brogan - 2007 - Guidebook for Freight Policy, Planning, and Programming in Small-and Medium-sized Metropolitan A(2)) Bank Danych Lokalnych Polityka transportowa Gdańska Polityka transportowa Gdyni Polityka transportowa Państwa na lata 2006 – 2025. Warszawa, 27 czerwca 2005 Polityka transportowa UE http://ec.europa.eu/transport/themes/urban/urban_mobility/ump_en.htm (dostęp 10.03.2016) Lidia Zielińska Politechnika Gdańska, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska Wyzwania w zarządzaniu miejską logistyką transportu ładunków 12