Informacja dla pacjenta

ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
Sufentanil Chiesi
50 µg /ml, roztwór do wstrzykiwań
Sufentanilum
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, gdy potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja.
- Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie i nie należy go przekazywać innym, gdyż może
im zaszkodzić, nawet jeśli objawy ich choroby są takie same.
- Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy
niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Sufentanil Chiesi i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Sufentanil Chiesi
3. Jak stosować lek Sufentanil Chiesi
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Sufentanil Chiesi
6. Inne informacje
1. CO TO JEST LEK SUFENTANIL CHIESI W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
Sufentanil Chiesi – zawiera jako substancję czynną sufentanyl - silnie działający środek
przeciwbólowy z grupy opioidów. Jest to środek znieczulający, działający ogólnie. Sufentanyl
wykazuje znacznie silniejsze działanie przeciwbólowe niż fentanyl. Maksymalne działanie uzyskuje
się w ciągu kilku minut po dożylnym wstrzyknięciu leku. Sufentanyl jest szybko wydalany z
organizmu, co umożliwia szybkie ustępowanie działania leku. Skuteczność działania
przeciwbólowego zależy od dawki, którą podczas operacji można dostosować do stopnia nasilenia
bólu.
Sufentanil Chiesi jest wskazany w znieczuleniu do wszystkich zabiegów chirurgicznych u pacjentów
poddanych intubacji dotchawiczej i mechanicznej wentylacji:
- jako środek przeciwbólowy podczas wprowadzania i podtrzymywania znieczulenia ogólnego;
- jako środek znieczulający do wprowadzania i podtrzymywania znieczulenia ogólnego.
2. INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU SUFENTANIL CHIESI
Kiedy nie stosować leku Sufentanil Chiesi:
-
u pacjentów, u k tórych stwierdzono nadwrażliwość (uczulenie) na sufentanyl lub inne opioidy
lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
-
u pacjentów, u których należy unikać stosowania leków działających hamująco na ośrodek
oddechowy;
-
u pacjentów z ostrą porfirią wątrobową;
-
u pacjentów, równocześnie przyjmujących leki z grupy inhibitorów monoamino-oksydazy
(MAO) lub którzy przyjmowali inhibitory MAO w ostatnich 14 dniach.
1
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Sufentanil Chiesi:
-
u pacjentów z urazem czaszkowo-mózgowym i podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym;
-
u pacjentów z hipowolemią (zmniejszenie objętości krwi krążącej);
-
u pacjentów z niewyrównaną niedoczynnością tarczycy, z chorobą płuc, u pacjentów otyłych lub
uzależnionych od alkoholu.
Głębokie znieczulenie ogólne po podaniu dożylnym sufentanylu przebiega z hamowaniem czynności
ośrodka oddechowego, co może utrzymywać się też po operacji lub nawet wystąpić po operacji.
Dlatego pacjent powinien być uważnie obserwowany po operacji. Konieczny jest też zapewniony
dostęp do aparatury i leków potrzebnych do reanimacji.
Ze względu na swoje właściwości przypominające działanie morfiny, sufentanyl może wywoływać
przyzwyczajenie, szczególnie po długotrwałym stosowaniu w oddziałach intensywnej terapii.
Przyzwyczajenie nie rozwinie się, jeżeli sufentanyl stosowany jest tylko do operacji jako środek
znieczulający.
Stosowanie leku Sufentanil Chiesi z innymi lekami
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych, które
wydawane są bez recepty. Dotyczy to szczególnie preparatów z grupy barbituranów, neuroleptyków,
opioidów, środków do znieczulenia ogólnego i innych środków o hamującym wpływie na ośrodkowy
układ nerwowy.
Z reguły zaleca się przerwanie podawania inhibitorów MAO na 14 dni przed zabiegiem chirurgicznym
lub znieczuleniem ogólnym.
Równoczesne podawanie sufentanylu i benzodiazepin może wywołać spadek ciśnienia tętniczego
krwi.
Równoczesne stosowanie sufentanylu i wekuronium lub suksametonium może wywoływać
spowolnienie skurczów serca.
Równoczesne stosowanie erytromycyny, ketokonazolu, itrakonazolu, rytonawiru, może zahamować
rozkład sufentanylu i przedłużyć jego działanie hamujące na ośrodek oddechowy.
Spożycie alkoholu bezpośrednio po znieczuleniu ogólnym sufentanylem może wzmagać działanie
leku na ośrodkowy układ nerwowy, z tego względu jest ono przeciwwskazane.
Ciąża i karmienie piersią
Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o istniejącej ciąży. Dożylne podanie
sufentanylu w czasie porodu lub cięcia cesarskiego nie jest zalecane.
Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o karmieniu piersią. Po 24 godzinach od
znieczulenia ogólnego można podjąć ponownie karmienie piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Po znieczuleniu ogólnym z zastosowaniem sufentanylu, nie należy prowadzić pojazdów ani
obsługiwać maszyn w ruchu przez czas określony przez lekarza. Pacjent powinien być odprowadzony
do domu. Nie powinien spożywać alkoholu.
Ważne informacje o niektórych składnikach leku Sufentanil Chiesi
Lek Sufentanil Chiesi, roztwór do wstrzykiwań, zawiera 0,15 mmol (lub 3,54 mg) sodu na mililitr
roztworu. Należy wziąć to pod uwagę podając duże objętości roztworu (np. ponad 6,5 ml, co
odpowiada ponad 1 milimolowi sodu) pacjentom na diecie z kontrolowaną podażą sodu.
2
3.
JAK STOSOWAĆ LEK SUFENTANIL CHIESI
Sufentanyl jest stosowany w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub w ciągłym wlewie dożylnym.
Sufentanyl powinien być podawany wyłącznie przez anestezjologów lub innych lekarzy, którym znane
są działania i zastosowanie leku, lub pod ich nadzorem.
Dawkowanie należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta zależnie od jego wieku, masy ciała i
stanu klinicznego (rozpoznania klinicznego, równocześnie stosowanego leczenia, rodzaju znieczulenia
ogólnego, długości trwania i typu zabiegu chirurgicznego). Podczas podawania dawek
uzupełniających, należy brać pod uwagę działanie dawki początkowej.
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia bradykardii (zwolnionej czynności serca), zaleca się podanie
w iniekcji (wstrzyknięciu) małej dawki jednego z leków antycholinergicznych bezpośrednio przed
wprowadzeniem znieczulenia ogólnego. Nudnościom i wymiotom można zapobiec podając leki
przeciwwymiotne.
Dawkowanie u dorosłych i młodzieży:
•
Jako środek przeciwbólowy w znieczuleniu ogólnym wprowadzanym i podtrzymywanym
kilkoma środkami znieczulającymi:
Dawka początkowa: 0,5 do 2 mikrogramów/kg masy ciała - podana w powolnym wstrzyknięciu
dożylnym lub w ciągłym wlewie dożylnym przez 2 do 10 minut.
Długość działania leku zależy od dawki. Dawka 0,5 mikrogramów/kg mc. działa przez około 50
minut.
Dawka podtrzymująca: 10 do 50 mikrogramów (ok. 0,15 do 0,7 mikrogramów/kg mc.) - podana
dożylnie w razie klinicznych objawów ustępowania znieczulenia.
Faza ustępowania - w tej fazie dawkę należy zmniejszać bardzo powoli.
•
Jako środek znieczulający do wprowadzania i podtrzymywania znieczulenia ogólnego:
Dawka początkowa: 7 do 20 mikrogramów/kg mc. - podana w powolnym wstrzyknięciu
dożylnym lub w krótko trwającym wlewie dożylnym przez 2 do 10 minut.
Dawka podtrzymująca: 25 do 50 mikrogramów (ok. 0,36 do 0,7 mikrogramów/kg mc.) – podana
dożylnie w razie klinicznych objawów ustępowania znieczulenia ogólnego.
Dawki podtrzymujące wynoszące 25 do 50 mikrogramów sufentanylu zwykle są wystarczające
do zachowania stabilności układu krążenia w czasie znieczulenia ogólnego.
Uwaga: Dawki podtrzymujące należy dobierać indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta i
przewidywanego czasu, jaki pozostał do zakończenia operacji.
Dawkowanie u dzieci:
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania sufentanylu dożylnie u dzieci w wieku do 2 lat
udokumentowano tylko w ograniczonej liczbie przypadków.
• Do wprowadzania i podtrzymywania znieczulenia ogólnego w czasie operacji na sercu i
naczyniach lub w zabiegach chirurgii ogólnej, wraz z podawaniem 100% tlenu zaleca się
następujące dawki:
- noworodki i dzieci w wieku do 3 lat
5 do 15 mikrogramówg/kg mc.
- dzieci w wieku do 12 lat
5 do 20 mikrogramówg/kg mc.
Uwaga: Dawki podtrzymujące należy dobierać indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta i
przewidywanego czasu, jaki pozostał do zakończenia operacji. Ze względu na większy klirens leku u
dzieci, można podawać dzieciom większe dawki lub zwiększać częstość dawek. Sufentanyl podawany
pacjentom w monoterapii we wstrzyknięciu nie wystarczał do osiągnięcia dostatecznego znieczulenia
ogólnego i chorzy wymagali podania dodatkowych środków znieczulających.
3
Stosowanie leku Sufentanil Chiesi u pacjentów w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku lub osłabieni potrzebują z reguły mniejszych dawek.
Stosowanie leku Sufentanil Chiesi u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby
Należy dawkę odpowiednio zmniejszyć.
Przewlekle chorzy otrzymujący opioidy lub z uzależnieniem od opioidów w wywiadzie
Może zaistnieć konieczność zwiększenia dawki.
Zastosowanie większej dawki leku Sufentanil Chiesi niż zalecana
Sufentanyl stosowany jest wyłącznie w ściśle kontrolowanych warunkach, co gwarantuje właściwe
jego stosowanie. Jednakże w przypadku jego przedawkowania mogą wystąpić następujące objawy:
zahamowanie ośrodka oddechowego, które może objawiać się w różnych postaciach od zmniejszenia
częstości oddechów do bezdechu.
Leczenie: W przypadku zmniejszenia częstości oddechów lub bezdechu podaje się tlen i stosuje
oddech wspomagany lub kontrolowany. Można podać odtrutkę – nalokson. Leczenie przedawkowania
sufentanylu jest objawowe.
4.
MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Należy powiadomić lekarza, jeśli wystąpią: hamowanie ośrodka oddechowego, bezdech, sztywność
mięśni, (szczególnie mięśni klatki piersiowej), krótkie i szybkie skurcze mięśni, obniżenie ciśnienia
tętniczego, spowolnienie skurczów serca, nudności, wymioty, zawroty głowy, euforia, zwężenie
źrenic, zatrzymanie moczu. Są to typowe dla opioidów działania niepożądane.
Mogą też wystąpić świąd i bóle w miejscu wstrzyknięcia, skurcz krtani, reakcje alergiczne i
zatrzymanie akcji serca, nawrót zahamowania ośrodka oddechowego.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy
niepożądane, nie wymienione w tej ulotce, należy powiadomić lekarza.
5.
PRZECHOWYWANIE LEKU SUFENTANIL CHIESI
Lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie stosować leku Sufentanil Chiesi po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.
Rozcieńczony roztwór należy zużyć w ciągu 72 godzin od sporządzenia.
6.
INNE INFORMACJE
Co zawiera lek Sufentanil Chiesi
1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera:
substancję czynną: 50 µg (mikrogramów) sufentanylu w postaci 75 µg (mikrogramów) cytrynianu
sufentanylu
oraz substancje pomocnicze: sodu chlorek, kwas cytrynowy, wodę do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Sufentanil Chiesi i co zawiera opakowanie
Lek Sufentanil Chiesi jest dostępny w ampułkach szklanych.
W jednym opakowaniu znajduje się 5 ampułek po 5 ml lub 20 ml roztworu.
4
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca:
Chiesi Pharmaceuticals GmbH, Gonzagagasse 16/16, A-1010 Wiedeń, Austria
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego Polsce:
Chiesi Poland Sp. z o.o., Al. Solidarności 117, 00-140 Warszawa
Telefon: (22) 620 14 21
Faks: (22) 652 37 79
e-mail: [email protected]
Data zatwierdzenia ulotki: 26.11.2011
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Poniższe informacje przeznaczone są wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników
służby zdrowia.
Specjalne środki ostrożności dotyczące dawkowania
Pacjenci w podeszłym wieku lub osłabieni potrzebują z reguły mniejszych dawek. U pacjentów w
podeszłym wieku okres półtrwania sufentanylu nie jest przedłużony, ale może zaistnieć zwiększone
ryzyko wystąpienia nieprawidłowości ze strony układu krążenia.
Wybrana dawka całkowita powinna być podawana ostrożnie, w przypadku istnienia jednej z
następujących chorób: niewyrównana niedoczynność tarczycy, choroba płuc, szczególnie ze
zmniejszeniem pojemności życiowej, otyłość, alkoholizm. W tych przypadkach wskazana jest dłuższa
obserwacja pacjenta po operacji.
W razie niewydolności nerek lub wątroby, uwzględnić należy możliwość zmniejszonego wydalania
sufentanylu, i wtedy dawkę należy odpowiednio zmniejszyć.
Przewlekle chorzy otrzymujący opioidy lub z uzależnieniem od opioidów w wywiadzie, mogą
potrzebować większych dawek.
Długość stosowania sufentanylu zależy od czasu trwania operacji.
Roztwór do wstrzykiwań można podawać jednorazowo lub wielokrotnie.
Należy unikać podawania sufentanylu w jednej szybko wstrzykiwanej dawce (bolusie). Jeżeli razem z
sufentanylem podaje się jeden z leków uspokajających, to należy go podać w oddzielnym
wstrzyknięciu.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: środki znieczulające działające ogólnie, opioidy znieczulające
Kod ATC: N01AH03
Sufentanyl to silnie działający środek przeciwbólowy z grupy opioidów o s woistym agonistycznym
działaniu na receptor µ. Powinowactwo do receptora µ jest 7-10 razy większe niż fentanylu.
Sufentanyl ma dlatego znacznie silniejsze działanie przeciwbólowe niż fentanyl, przy czym zostaje
utrzymana hemodynamiczna stabilność i dobry dopływ tlenu do mięśnia sercowego.
Maksymalne działanie uzyskuje się w ciągu kilku minut po dożylnym wstrzyknięciu sufentanylu.
Badania farmakologiczne wykazują, że stabilność układu krążenia i zapisu EEG są podobne jak w
przypadku fentanylu. Nie występowały objawy ze strony układu odpornościowego ani objawy
hemolizy, sufentanyl nie powodował też uwalniania histaminy. Podobnie jak inne opioidy, sufentanyl
może wywołać bradykardię, być może przez działanie na ośrodki układu przywspółczulnego.
Zwiększenie częstości skurczów serca wywołane przez pankuronium nie jest znoszone lub tylko
5
częściowo znoszone przez sufentanyl.
Sufentanyl wykazuje duży wskaźnik bezpieczeństwa u szczura (LD 50 /ED 50 dla najniższego stopnia
działania przeciwbólowego) - wynosi on 25 211. Wskaźnik ten jest większy niż dla fentanylu (277)
lub morfiny (69,5). Ograniczona kumulacja i szybka eliminacja umożliwiają szybkie ustępowanie
działania leku. Skuteczność działania przeciwbólowego zależy od dawki, którą podczas operacji
można dostosować do stopnia nasilenia bólu.
Wszystkie działania sufentanylu można natychmiast całkowicie usunąć podając antagonistycznie
działający nalokson.
Właściwości farmakokinetyczne
Wyniki badań, w których pobrano próbki krwi i mierzono stężenia leku w surowicy przez dłuższy
okres po podaniu dożylnym sufentanylu w dawkach od 250 do 1500 µg, były następujące:
Okresy półtrwania w fazie dystrybucji wynosiły odpowiednio 2,3 - 4,5 min i 35 - 73 min, średni okres
półtrwania wyznaczony w fazie eliminacji (zakres) wynosił 784 (656 - 938) min. Objętość dystrybucji
w centralnym kompartmencie wynosiła 14,2 litra, objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym 344 l, a
klirens 917 ml/min. Na podstawie granicy oznaczalności wynikającej z metody, okres półtrwania po
dawce 250 µg był znamiennie krótszy (240 min) niż po dawkach 500 - 1500 µg (10 - 16 godz.).
Stopień spadku stężenia w osoczu z terapeutycznego do subterapeutycznego stężenia był zależny
raczej od okresu półtrwania w fazie dystrybucji niż od okresu półtrwania wyznaczonego w fazie
eliminacji. W przypadku badanych dawek farmakokinetyka sufentanylu była liniowa.
Biotransformacja sufentanylu zachodzi głównie w wątrobie i jelicie cienkim. Prawie 80% podanej
dawki jest eliminowane w ciągu 24 godz., tylko 2% substancji nie ulegało przemianom. Sufentanyl
wiąże się z białkami osocza w 92,5%.
Niezgodności farmaceutyczne
Cytrynian sufentanylu wykazuje fizyczną niezgodność z diazepamem, lorazepamem, solą sodową
fenobarbitalu, fenytoiny i tiopentalu.
Okres trwałości po rozcieńczeniu
Wykazano, że rozcieńczone roztwory zachowują stabilność chemiczną i fizyczną przez 72 godziny w
temperaturze 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia rozcieńczone roztwory należy natychmiast zużyć.
Jeśli roztwór nie zostanie natychmiast zużyty, użytkownik ponosi odpowiedzialność za warunki i czas
przechowywania, który zazwyczaj nie powinien być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze 2 do 8°C,
chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych, zatwierdzonych warunkach aseptyki.
Instrukcja dotycząca użytkowania leku
Do wlewów produkt Sufentanil Chiesi można rozcieńczyć roztworem Ringera, 0,9% roztworem
chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy. Rozcieńczony roztwór należy zużyć w ciągu 72 godzin od
sporządzenia.
Przed podaniem produktu Sufentanil Chiesi należy uważnie obejrzeć zawartość ampułek, by ocenić,
czy nie doszło do wytrącenia cząsteczek, uszkodzenia pojemnika lub wszelkich widocznych oznak
zniszczenia. W razie stwierdzenia takich wad, roztwór należy wyrzucić.
6