Strona 1 z 3 Polska Strona LDN http://www.ldn.org.pl

Polska Strona LDN
Strona 1 z 3
LDN - nowa nadzieja
Dodane przez admin :: March 26 2005 - 23:22:08
W skrócie
W ciągu ostatnich kilku lat rosnące doświadczenie w klinicznym stosowaniu niskich dawek Naltrexone
pokazały konsekwencję w zapobieganiu dalszym atakom u osób z SM. Dodatkowo większość pacjentów
notuje obniżenie spastyczności i zmęczenia.
Uwagi specjalne
- Osobom mającym SM które prowadzi do skurczów mięśni zalecane jest rozpoczęcie kuracji niską dawką
Naltrexone 3mg dziennie i utrzymywanie tego dawkowania.
- Pacjenci których dotyczy nieuzasadnione zmęczenie, gorąco lub choroby gorączkowe mogą pokazywać
powtórne pojawienie się wcześniejszych objawów pochodzących ze starych obszarów neurologicznie
zaangażowanych. Obszary te posiadają podwyższoną wrażliwość tkanek nerwowych otaczających stare
wyleczone blizny spowodowane SM ("plagi"). Takie epizody mogą być przelotne i nie muszą przedstawiać
prawdziwych rzutów.
Ostatnie osiągnięcia
Na maj 2004:
W przygotowaniu protokołu proponowanych prób klinicznych o stosowaniu niskich dawek Naltrexonu do
leczenia stwardnienia rozsianego, Dr. Bihari zebrał ostatnie dane z praktyki klinicznej. Do maja 2004
dr.Bihari miał pod opieką prawie 400 pacjentów z SM. Z tej grupie wie on o tylko dwóch pacjentach którzy
mieli oznaki objawów nowych aktywności choroby podczas lat kuracji niskimi dawkami Naltrexone. Jednym
była 41 letnia kobieta która po 18 miesiącach kuracji, miała epizod pozagałkowego zapalenia nerwu
ocznego, który minął po 4 tygodniach. Innym był pacjent który po 8 miesiącach kuracji, miał epizod
drętwienia lewej nogi, co nie występowało wcześniej i które ustąpiło po 3 tygodniach.
Na październik 2003:
Następujące wyjątki z poczty, napisanych przez naczelnego farmaceutę Skip Pharmacy z Boca Raton,
Florida, ukazały się na innej stronie internetowej:
Od: Dr. Skip
dot: Naltrexone
Data: 23 pażdziernika, 2003
Jak powiedziałem wcześniej, jeżeli miałbym SM, jedynym lekarstwem które brał bym na pewno jest
Naltrexone w niskich dawkach..... W ciągu 4 lat ordynowania niskich dawek Naltrexonu, w ponad 10,000
pacjento-miesięcy, słyszałem jedynie o trzech rzutach... jest to rzeczywiście osiągnięcie. Znalazłbym
kogoś kto by mi to przepisał bez względu na koszty.
Skip Lenz, Pharm. D.
Na marzec 2002:
Klinicznie wyniki mocno sugerują skuteczność. 98-99% osób stosujących niskie dawki Naltrexonu nie
doświadczyli więcej postępu choroby, przy postaci choroby powracająco - reemisyjnej lub chronicznie
postępującej. Dr. Bihari ma więcej niż 70 osób z SM w swojej praktyce i wszyscy są stabilni w ciągu
średnio trzech lat. Pierwszy pacjent u którego stosuje się niskie dawki Naltrexonu na SM, jest leczony tym
od 17 lat, nie miał ataków ani postępu choroby od 12 lat gdy przerwanie kuracji na jeden miesiąc
doprowadziło do ataku.
Dodatkowo, 2,000 lub więcej osobom z SM niskie dawki Naltrexonu zostały przepisane przez lekarzy
rodzinnych lub neurologów opierając się na tym co przeczytali na stronie internetowej lub usłyszało o nim
w dyskusjach internetowych zajmujących się SM. Wielu takich pacjentów z SM, nie będących pod opieką
Dr. Bihari, używają linku na stronie internetowej do zadawania pytań. Generalnie wielu lekarzy nie zna
leczenia niskimi dawkami Naltrexonu.
Jedynie raz pacjent zgłosił postęp choroby podczas kuracji niskimi dawkami Naltrexonu. W tym przypadku,
wystąpiło to samo pięć dni po rozpoczęciu kuracji. Wystąpienie epizodu oczywiście przesunęło początek
kuracji.
Dodatkowo do widocznej zdolności kuracji niskimi dawkami Naltrexonu do zatrzymania postępu choroby,
około dwie trzecie pacjentów z SM rozpoczynających kurację mają ogólną widoczną poprawę objawów w
ciągu pierwszych kilku dni. Są dwa rodzaje takiej poprawy:
- Jednym jest obniżenie spastyczności gdy taka występuje, czasami pozwalającej na łatwiejsze
uruchomienie, gdy spastyczność nóg jest znaczącym elementem trudności pacjenta przy chodzeniu lub
staniu. Jest to mało prawdopodobne w przedstawieniu bezpośrednich skutków kuracji na przebieg choroby,
ale raczej obniżenie podrażnienia tkanek nerwowych otaczających ogniska. Endorfiny ukazały obniżanie
http://www.ldn.org.pl
[email protected]
Polska Strona LDN
Strona 2 z 3
podrażnienie tkanek nerwowych na przykład przez ograniczenie napadów u pacjentów z epilepsją.
- Innym obszarem poprawy objawowej u niektórych pacjentów jest obniżenie związanego z SM zmęczenia.
Jest to również nie prawdopodobne z powodu bezpośredniego skutku na proces chorobowy SM, ale raczej
pośrednim spowodowanym przez odbudowę normalnego poziomu endorfin poprawiającym energię.
Pacjenci którzy są w czasie ostrych rzutów i rozpoczęli kurację niskimi dawkami Naltrexonu generalnie
pokazują szybki zanik ataku. U dwóch pacjentów, chroniczna niesprawność wzroku spowodowana starymi
przypadkami zapalenia nerwu ocznego ukazała fluktuująca poprawę.
Należy podkreślić, że wskutek wielości wyżej opisanych doświadczeń klinicznych przy braku formalnych
prób klinicznych kuracji niskimi dawkami Naltrexonu przy SM, te wyniki nie mogą być uznane za naukowe,
ale bardziej za anegdotyczne. Próby kliniczne, najlepiej prowadzone przez firmę farmaceutyczną mającą
doświadczenie z SM, jasno widać że są konieczne do określenia czy te wyniki mogą być powtarzalne. Jeśli
zostaną przeprowadzone, mogą one prowadzić do szerokiego stosowania wysoce nie toksycznego leku do
leczenia SM.
--------------Przypadki warte odnotowania
W maju 2000, Bernard Bihari, MD zgłosił cztery przypadki niespodziewanie szybkiej poprawy klinicznej u
osób ze stwardnieniem rozsianym, przypuszczalnie związanych z stosowaniem kuracji niskimi dawkami
Naltrexonu. Trzy przypadki to kobiety którym Dr. Bihari przepisał kurację co wieczór.
Według stanu na marzec 2002, wszystkie cztery utrzymały pierwotnie osiągniętą poprawę. Od czasu gdy
te cztery przypadki zostały po raz pierwszy zgłoszone, było kilkudziesięciu więcej pacjentów którzy mieli
podobną poprawę spastyczności pozwalającą na lepsze uruchamianie i ulgę w związanym z SM
zmęczeniem.
Przypadki pierwotnie zgłoszone w maju 2000 przez Dr. Bihari są następujące:
- 31 letnia pacjentka z powracającą reemisyjną postacią SM, i ostatnio wystąpiły u niej nie tylko
niewyraźna mowa i trudności w znalezieniu właściwego słowa (dysfasia)ale odczucie słabość w jednej ręce
i jednej nodze. Rozpoczęła kurację niskimi dawkami Naltrexonu i zanotowała w ciągu tygodnia znaczną
poprawę mowy i stwierdzono poprawę jej chodzenia i używania ręki.
- 44 letni pacjentka mająca chronicznie postępującą postać SM (podobnie jak inne dwie kobiety o których
mówi się poniżej). Osiągnęła ona wcześniej poziom niepełnosprawności i potrzebowała stosowania do
poruszania się w domu balkonika. W trzecią noc po rozpoczęciu kuracji wstała i poszła do łazienki bez
chodzika pierwszy raz od dwóch lat. Zgłosiła szybką poprawę 20%-30% w utrzymaniu równowagi,
wyraźnie z powodu obniżenia spastyczności.
- Trzecia pacjentka w wieku wczesnych lat pięćdziesiątych zgłosiła szybką poprawę chodzenia w ciągu
czterech dni po rozpoczęciu kuracji, wyraźnie z powodu obniżenia spastyczności.
- Czwarty przypadek zwrócił uwagę Dr. Bihari w końcu kwietnia 2000 gdy kobieta zadzwoniła do jego biura
i zostawiła wiadomość z podziękowaniami dla niego. Została ona zdiagnozowana i przez poprzednie
dziesięć lat miała różne niesprawności w jednym oku, w takim stopniu że musiała ubierać okulary aby
zasłonić to oko. Powiedziała, że jej neurolog rozpoczął przepisywać jej kurację niskimi dawkami Naltrexonu
trzy miesiące wcześniej. W ciągu dwóch dni po rozpoczęciu kuracji odzyskała upośledzoną widoczność na
dwoje oczu. Powiedziała, że ostatnio zapomniała wziąć Naltrexone przez dwa dni pod rząd na noc, i jej
problemy z oczami powróciły - w ciągu jednego lub dwóch dni po powrocie do kuracji ustąpiły.
Tło
Naltrexone otrzymał licencję od Federalnej Administracji ds. Leków (FDA) w 1984 r. jako środek przy
uzależnieniu od heroiny w dawkach 50 mg. Jest to czysty antagonista opiatów (czynnik blokujący) i jego
celem jest blokowanie receptorów opiatów na które w mózgu działa heroina. Kiedy lek otrzymał licencję,
Dr. Bihari, wtedy zaangażowany na bieżąco w leczeniu uzależnienia próbował go na więcej niż 50
uzależnionych od heroiny którzy przestali jej używać. Żaden z tych pacjentów nie chciał brać lekarstwa z
powodu efektów ubocznych przy dawce 50 mg takich jak bezsenność, depresje, podrażnienia i utrata
uczucia przyjemności, wszystko skutkiem blokowania endorfin przy tej dawce leku. Są to hormony w
organizmie przypominające heroinę. Dlatego lekarze leczący uzależnionych w znacznej mierze przestali
zapisywanie Naltrexon. W 1985, duża ilość uzależnionych od heroiny zaczęła chorować z powodu badań
nad AIDS pokazujących że 50% uzależnionych od heroiny jest HIV pozytywnych.
Dr. Bihari i jego koledzy zadecydowali przenieść swoje badania zogniskowane na AIDS, w szczególności
koncentrując się na wzmocnieniu układu immunologicznego. Ponieważ endorfiny są hormonami centralnie
zaangażowanymi w podtrzymywaniu i regulowaniu układu immunologicznego, poziomy endorfin zostały
zmierzone we krwi pacjentów z AIDS. Zostało ustalone że średnio wynoszą one tylko 25% normy.
Naltrexone, podawany myszom i ludziom w wysokich dawkach podnosi poziom endorfiny w wysiłkach
organizmu aby przezwyciężyć blokadę Naltrexone. To lekarstwo stało się w centrum działania grupy
badawczej Dr. Bihari. Kiedy grupa wykryła że endorfiny są wytwarzane prawie w całości w środku nocy
http://www.ldn.org.pl
[email protected]
Polska Strona LDN
Strona 3 z 3
pomiędzy 2 a 4-tą w nocy, badania skoncentrowały się na małych dawkach (1.5-4.5 mg przy kładzeniu się
do łóżka) z nadzieją że krótki okres blokady endorfin przed 2-gą w nocy może wywołać produkcję endorfin
przez organizm. Rzeczywiście lekarstwo tak robi w tym zakresie dawkowania. Nie ma ono efektów poniżej
1.5 mg i za dużą blokadą endorfin przy dawkach powyżej 5 mg. Próby z placebo u pacjentów z AIDS
pokazały znacznie lepsze wyniki u pacjentów którym podawano lek w porównaniu z tymi którym dawano
placebo.
Podczas prób córka bliskiego przyjaciela Dr. Bihari miała trzy ostre rzuty SM w ciągu okresu dziewięciu
miesięcy z całkowitym spontanicznym wychodzeniem z każdego z nich. Ze względu na swoją znajomość
SM jako neurolog i ostatnich dowodach na autoimmunologiczny element w tej chorobie, Dr. Bihari zaczął
podawać córce przyjaciela 3 mg dawki Naltrexonu co wieczór przed pójściem spać. Brała to przez pięć lat
bez następnych ataków. W pewnym momencie wyczerpał się miesięczny zapas i przestała brać również z
powodu wątpliwości czy ma SM. Trzy i pół tygodnia później miała epizod ze słabością, drętwieniem,
sztywnością i skurczami w lewym ramieniu i podjęła z powrotem kurację niskimi dawkami Naltexonu, którą
kontynuuje do tej pory. Epizod ustąpił i w ciągu 12 lat od tego momentu nie miała żadnej aktywności
choroby.
Wyraźnym mechanizmem działania kuracji niskimi dawkami Naltrexonu w tej chorobie jest podobny jak w
AIDS i innych chorobach immunologicznych. Małe dawki lekarstwa zażywane wieczorem przed snem
potraja poziom endorfin w organizmie przez cały następny dzień odbudowując poziom do normalnego.
Ponieważ poziom endorfin u chorych na SM jest niski, działania immunologiczne są słabo zarządzane ze
znacznym upośledzeniem normalnego działania nadzoru immunologicznego nad komórkami CD4. Przy
braku normalnego zarządzania funkcjami immunologicznymi, niektóre komórki układu immunologicznego
"zapominają" swoich genetycznie określonych zdolności odróżniania 100.000 unikalnych struktur
chemicznych organizmu (nazywane "swoimi") i chemicznych struktur bakterii, grzybów, pasożytów i
komórek rakowych (nazywanych "nie swoimi"). Wraz z utratą pamięci immunologicznej niektóre komórki
zaczynają atakować niektóre unikalne struktury chemiczne organizmu. W przypadku osób z SM tkankami
atakowanymi przez komórki immunologiczne (szczególnie makrofagi) są w pierwszym rzędzie mielina,
która izoluje włókna nerwowe. Skutkami tych ataków są blizny w mózgu i rdzeniu kręgowym nazywane
plagami. Kuracja niskimi dawkami Naltrexonu u takich pacjentów powoduje odbudowę poziomu endorfin
do normalnego pozwalając tymże układowi immunologicznemu na podjęcie normalnego nadzoru i
zarządzania.
Informacje pobrałem ze strony Nowa nadzieja: Naltrexone
http://www.ldn.org.pl
[email protected]