Zastosowanie zasad komunikacji społecznej w zarządzaniu szkołą

Struktury:
Zanim zaczniesz układać przemówienie:
1. Cel ogólny – co chcę powiedzieć, jaką główną myśl przekazać.
2. Cel szczegółowy – co konkrentnie moi słuchacze mają zrobić, powiedzieć, pomyśleć jak
skończę moje przemówienie.
Kiedy już „masz to” – możesz robić burzę pomysłów. Co powiesz? Jakie tematy poruszysz? Jak
poukładasz zagadnienia? Jakie pomoce „naukowe” będą Ci przydatne? Literatura? Rysunki? Jakie
anegdoty, historie, własne doświadczenia włączysz do prezentacji?
Zrób „nadmiarową” listę pomysłów. Jak przejdziesz dalej – będziesz miał z czego wybierać. Nie martw
się, ze wiele pomysłów wyląduje w koszu… Wybierzesz przecież te, które są najbardziej wyraziste.
Ustal czas jaki masz na wystąpienie. Teraz możesz zacząć układać prezentację:
WSTĘP
- wstęp „klasyczny” – powiedz CO będziesz mówić, PO CO to powiesz, JAK będziecie pracować. Jeśli
chcesz – dodaj „DLACZEGO TAK” będziecie pracować. Poinformuj słuchaczy o czasie przeznaczonym
na wystąpienie (może to zrobić ktoś, kto Cię przedstawia). Dobre do prezentacji informacyjnych.
- wstęp intrygujący – opowiedz historię, anegdotę lub własne doświadczenie. Z tego przejdź do PO
CO o tym mówisz i korzyści słuchaczy z wysłuchania prezentacji. Potem wyjaśnij resztę jak we
wstępnie klasycznym. Mocny początek.
„wiele lat temu, kiedy po uzyskaniu prawa jazdy po raz pierwszy jechałam na wycieczkę w sierpniowy
wieczór – nie zauważyłam jadącego w cieniu bez świateł ciemnego samochodu. To była moja
pierwsza stłuczka. Mówię o tym, bo chcę abyście wiedzieli jak bardzo ważne jest, aby być widocznym
na drodze – chcę abyście po dzisiejszym moim wystąpieniu wiedzieli jak sobie zapewnić bycie
widocznym – na wiele różnych sposobów i w różnych warunkach.”
ROZWINIĘCIE
Struktury przydatne w układaniu rozwinięcia:
Ogół – szczegół – dobre do przemówień informacyjnych, raportów itp.
Szczegół – ogół – znakomite do storytelling (patrz wyżej – intrygujący wstęp) lub wyjaśnień gdy
publiczność jest silnie analityczna.
Skutek – przyczyna (lub odwrotnie)
Problem – rozwiązanie - sprawdzi się w technicznych prezentacjach dla nietechnicznej publiczności.
Chronologicznie – storytelling, historie firmy, historie badań i rozwoju. Wstecz – do pokazania jednej
myśli, która napędzała np. rozwój techniki.
Przestrzenna – „przed nami hala produkcyjna. Z przodu są…, z tyłu znajdują się. Po obu stronach…”
1
Kontrast 2 produktów lub rozwiązań pod kątem plusów i minusów.
Tematyczna: „mamy dziś 3 zagadnienia: A, B, C.” Do każdego z zagadnień możesz zastosować
strukturę „ogół – szczegół”. Unikaj omawiania więcej niż 3 zagadnień w czasie jednego wystąpienia.
ZAKOŃCZENIE
- podsumuj. Unikaj mówienia tego samego tylko krócej, sięgnij do celu ogólnego i szczegółowego i
pomyśl jakie zdania można użyć na koniec. Ludzie pamiętają to, z czym ich zostawisz. Wykorzystaj tą
okazję.
- pamiętaj o „call to action” – większość ludzi chętnie zrobi „coś” jeśli będzie wiedzieć co to jest.
Dokładnie wyjaśnij co mają zrobić, kiedy, gdzie, kto im w tym pomoże.
Jeśli przewidujesz sesję pytań i odpowiedzi – powiedz dokładnie:
„mamy teraz 5 minut na pytania i odpowiedzi – z moich doświadczeń wynika, że jest to czas na 3-4
pytania, poproszę o pierwsze pytanie”.
Odpowiadaj krótko. Zakończ: „czy odpowiedziałem na pytanie?”
Lepiej, aby pojawiły się kolejne pytania niż abyś zanudził publiczność wracaniem do tego, co właśnie
zostało powiedziane.
Kontroluj czas. W odpowiednim momencie powiedz: „ Proszę o ostatnie pytanie”
I zakończ podziękowaniem i wezwaniem do działania.
DODATKOWE STRUKTURY – tak można budować żarty:
Małe – małe – duże
Mówisz o dwóch małych problemach i znienacka zmieniasz perspektywę - na dużą:
„wracałem z pracy w południe i stałem w korku na rozgrzanej słońcem ulicy, w domu fachowcy
zostawili włączone ogrzewanie – 40stopni – więc czuję się specjalistą od globalnego ocieplenia…”
Duże – duże – małe
Mówisz o dwóch dużych problemach i znienacka zmieniasz perspektywę – na małą.
„współczesny świat to pasmo niekończących się problemów: globalne ocieplenie, uchodźcy u bram
Europy i jakby tego nie było dosyć – teściowa dzwoni, ze wpadnie dziś do nas na obiad”
Zachęcam Cię też do adoptowania struktur z innych dziedzin. Np. typowa struktura treningu
sportowego: rozgrzewka, trening, rozciąganie – może być kanwą dla Twojego wystąpienia, jeśli
publiczność ma „sportowe zacięcie” – będzie to odniesienie do czegoś, co znają.
Przejrzyj internet i znajdź strukturę - piramida potrzeb Maslowa. Opowiedz o swoim projekcie lub
urządzeniu nawiązując do tej struktury – zacznij tak:
2
„to rozwiązanie zdobywa coraz większą popularność, bo doskonale wpasowuje się w hierarchię
potrzeb człowieka – przede wszystkim pozwala zaspokoić potrzeby podstawowe…”
Jak przedstawić mówcę?
Warto się przyłożyć do przedstawienia mówcy – to też wystąpienie!
Większość ludzi lepiej myśli o mówcy, którego ktoś przedstawił i się o nim dobrze wypowiedział –
nawet jeśli podejrzewają, że został do tego wynajęty.
A więc – do dzieła! Aby przedstawić mówcę:
1. Przedstaw SIĘ – imię, nazwisko, firma, z której jesteście, przywitać publiczność.
2. Powiedzieć tytuł wystąpienia, nazwę konferencji,
3. Powiedzieć „dobre słowo” o mówcy. Sprawdzi się kilka faktów z jego życia – weź pod uwagę
te, których znajomość zrobi wrażenie na publiczności – doświadczenie zawodowe, ukończone
projekty, kursy, posiadane certyfikaty. I oczywiście imię i nazwisko.
4. Wyraźnie przekaż głos – powiedz „zapraszam”, podaj rękę mówcy, zejdź ze sceny.
UWAGA na częsty błąd – zaproszony mówca NIE MÓWI „dziękuję za przedstawienie”. Tylko
zachowuje się jak ktoś, komu się te „awanse” słusznie należą – spogląda na publiczność, łapie kontakt
i równowagę i zaczyna mówić od razu to, co jest treścią wystąpienia.
SLAJDY
Nie będę się rozdrabniać. Slajd jest tym lepszy im bardziej jest:
- prosty – przekaz można uchwycić jednym rzutem oka
- wyrazisty – usuń wszystkie zbędne elementy
- estetyczny – patrzenie na niego jest przyjemne
Aby lepiej się zorientować o co chodzi – porównaj rysunki:
WOLISZ TAK:
CZY TAK?
3
WOLISZ TAK:
CZY TAK?
WOLISZ TAK:
CZY TAK?
WOLISZ TAK:
CZY TAK?
ALBO MOŻE NAWET TAK:
4
Aby zaakcentować obrazem troskę o środowisko.
Wszystkie obrazy oraz sama koncepcja budowy slajdu pochodzi z książki „Zen prezentacji”.
5