Dyskusja panelowa

Dyskusja panelowa
JĘZYKI OBCE W SPOŁECZEŃSTWIE INFORMATYCZNYM
W dyskusji uczestniczą:
prof. Bożena Rozwadowska (UWr), prof. Maria Straś-Romanowska (UWr), prof. Janusz
Mroczka (PWr), prof. Zbigniew Gronostajski (PWr).
Dyskusję prowadzi: dr Maciej Mulak (PWr).
W dyskusji proponujemy odnieść się do następujących zagadnień związanych z tematem
dyskusji:
I.
Parlament Europejski oraz Rada Unii Europejskiej w 2006 roku zdefiniowały osiem
kompetencji kluczowych jako niezbędny element samorealizacji oraz rozwoju osobistego
człowieka, który chce być aktywnym obywatelem, uczestniczącym w życiu społecznym i
będącym podmiotem rynku pracy. Są to:
1) porozumiewanie się w języku ojczystym,
2) porozumiewanie się w językach obcych,
3) kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne,
4) umiejętność uczenia się,
5) kompetencje informatyczne,
6) kompetencje społeczne i obywatelskie,
7) inicjatywność i przedsiębiorczość,
8) świadomość i ekspresja kulturalna.
Uważa się także, że kompetencje informatyczne są niezbędnym elementem wszystkich
kompetencji kluczowych.
W związku z tym powstają pytania:
Jak można (należy) rozumieć tak sformułowane kompetencje?
Na które kompetencje ma wpływ nauczyciel języków obcych?
Czy rzeczywiście kompetencje informatyczne są nadrzędne?
II.
W Strategii Polski na lata 2004 -2015 zapisano: „Kształcenie od informacji ku mądrości staje się obecnie zadaniem kluczowym.”
Takie podejście może być skutecznym środkiem przeciwdziałającym zagrożeniom ze strony
mediów i technologii informacyjnej, obniżania się poziomu intelektualnego społeczeństwa,
"elektronicznemu encyklopedyzmowi" i rosnącemu stresowi spowodowanemu nadmiarem
bodźców.
Warto w tym miejscu przypomnieć aforyzm noblisty Thomasa Eliota:
"Gdzie się podziała nasza mądrość, którą zastąpiła wiedza. Gdzie się podziała nasza wiedza,
którą zastąpiła informacja?".
Spróbujmy odpowiedzieć na pytania:
Czy informatyzacja naszego życia, w tym – procesu nauczania niesie ze sobą zagrożenia?
Jeśli tak, to jakie?
Jakie są pozytywne strony procesu informatyzacji?
Czy znajomość języków obcych może pomóc w przeciwdziałaniu zagrożeniom lub w
działaniu na rzecz pozytywnych aspektów tego procesu?
III.
Zbliżanie systemów edukacji w Europie następuje przez przyjmowanie priorytetów w
dziedzinie edukacji, a w szczególności: równości szans edukacyjnych, poprawy jakości
kształcenia, europejskiego ideału wychowania i nowego modelu oraz statusu nauczyciela.
Ten fakt wywołuje kolejne pytania:
Czy „modernizacja” kształcenia (w tym językowego) może obyć się bez wykorzystania
technologii informatycznych?
Wykorzystanie komputera w nauczaniu/uczeniu się języków obcych to wymóg czasów, ale
czy w związku z tym istnieją zagrożenia dla nauczyciela i/lub ucznia?
Jaki jest współczesny wzorzec edukacji (np. na przykładzie relacji między uczniem a
nauczycielem)?
Czy szkoła wyższa jest jeszcze dziś ostoją autorytetu nauczyciela, miejscem jego tworzenia i
pielęgnacji?
Jak zapewnić systemowi edukacji nauczyciela o humanistycznej osobowości?
IV.
W nowoczesnym świecie faktem staje się niedawne marzenie: Brak bariery językowej!
Ale mamy tu do czynienia z nowymi problemami i trudnymi pytaniami:
Przenikanie technik informatycznych do życia społecznego ma negatywne skutki dla edukacji
językowej?!
Metody nauczania wsparte technologią informatyczną – do czego doprowadzą?
Rola i autorytet nauczyciela w społeczeństwie informatycznym (Jak się bronić przed
automarginalizacją?).
Umiejętności ucznia przewyższają umiejętności nauczyciela (w zakresie informatyki), czy to
problem i na co wpływa?