Tężec jest ostrą chorobą zakaźną, powstającą przy

Tężec jest ostrą chorobą zakaźną, powstającą przy naruszeniu ciągłości tkanek (drogą
przyranną).
Źródłem zakażenia jest gleba zakażona laseczką tężca. Do zakażenia dochodzi przez
zanieczyszczenie rany ziemią, nawozem, kurzem lub ciałem obcym zakażonym zarodnikami
tężca. Tężec nie przenosi się bezpośrednio z człowieka na człowieka ani ze zwierząt na
człowieka.
Wrota zakażenia: rany, zwłaszcza głębokie lub miażdżone, rozległe oparzenia
zanieczyszczone ziemią. Czasem tylko nieznaczne otarcia zanieczyszczonego naskórka.
Okres wylęgania: zazwyczaj 3-21 dni.
Wrażliwość na zakażenie osób nie uodpornionych jest powszechna. Czynne uodpornienie,
trwające przynajmniej 10 lat, uzyskuje się przez szczepienia anatoksyną tężcową.
Szczepienia obejmują podanie 3 dawek szczepionki w schemacie O,1 m-c, 6m-c od
szczepienia 1-szego.
Osoby, które były szczepione zgodnie z kalendarzem szczepień i ostatni raz były szczepione
w 18 roku życia są uodpornione na 10 lat. W 29 r.ż. powinny zaszczepić się 1 dawką
szczepionki-dawka przypominająca. Szczepienie to uodpornia na następne 10 lat.
Na podstawie Komunikatu Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego i
sytuacji epidemiologicznej dotyczącej powodzi nie ma potrzeby do wprowadzania
profilaktyki szczepień ochronnych p/tężcowi za wyjątkiem sytuacji poekspozycyjnych
czyli w przypadku zranienia.