Przepisy podatkowe MSR 23
Transkrypt
Przepisy podatkowe MSR 23
08-01-RZ-1-F-005-KO tematdnia ◊ rp .pl Czwartek | 8 stycznia 2009 5 >Rozliczenie zależy od rodzaju kredytu Sposób naliczenia kosztów, jakie spółka skapitalizuje w wartości swoich aktywów, w dużej mierze zależy od źródła finansowania Ze znowelizowanych przepisów MSR 23 wynika, że są tu dwie możliwości: finansowanie celowe i ogólne. # Na konkretny cel # Z finansowaniem celowym mamy do czynienia w sytuacji, kiedy spółka zaciąga kredyt lub pożyczkę przeznaczoną na realizację konkretnej inwestycji (na przykład tzw. kredyty inwestycyjne). Środki z uzyskanego kredytu są wtedy wykorzystywane wyłącznie na spłatę zobowiązań z tytułu zakupu środków trwałych, robót, materia- łów itp. związanych z konkret- procesu inwestycyjnego czy nym zadaniem inwestycyjnym, też terminami spłaty zobowiąprzygotowaniem danego środ- zań. ka lub grupy środków trwałych # Jeśli spółka uzyskuje korzydo użytkowania. ści ekonomiczne z przejściowo # Koszt takiego finansowania wolnych środków (np. odsetki z w całości jest ujmowany w war- lokaty terminowej), wartość tości początkowej aktywów, a tych korzyści powinna ponaliczanie kosztów do skapita- mniejszyć koszt finansowania, lizowania następuje od chwili, jaki zostanie skapitalizowany w kiedy spełnione są wszystkie wartości początkowej danych warunki kapitalizacji. aktywów. # Może się zdarzyć, że środki pozyskane z kredytu celowego >PRZYKŁAD są przejściowo niewykorzystane, ze względu na różnicę # Koszt odsetek od kredytu ceczasu między datą pozyskania lowego na budowę nowej linii a harmonogramem realizacji produkcyjnej wyniósł w ciągu roku 500 tys. zł. Przychody z lokat krótkoterminowych, na których zostały zdeponowane środki z kredytu, wyniosły 50 tys. zł. Spółka powinna powiększyć wartość linii produkcyjnej o 450 tys. zł. Pieniądze z różnych źródeł # Zupełnie inne podejście stosujemy w sytuacji, kiedy wytworzenie (dostosowanie) aktywów jest finansowane ze środków, jakie zostały pozyskane ze źródeł ogólnych, tj. nieokreślających konkretnego celu inwestycyjnego. Przykładem takiego finansowania są wszelkie pożyczki lub kredyty ogólnego przeznaczenia (np. na bieżącą działalność gospodarczą), kredyty w rachunku bieżącym bądź inne ogólne źródła zewnętrzne, niezwiązane z konkretnym celem inwestycyjnym. # Pieniądze ze źródeł finansowania ogólnego mogą być wykorzystywane zarówno na bieżącą działalność gospodarczą, jak i cele inwestycyjne, stąd konieczne jest odpowiednie podzielenie i przyporządkowanie kosztów finansowych. Nierzadko zdarza się, że przedsiębiorstwo ma wiele źródeł finansowania ogólnego i sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej. # Najpierw na inwestycje # Co istotne, MSR 23 przyjmuje założenie, że zadłużenie zewnętrzne w pierwszej kolejności finansuje nakłady inwestycyjne, a dopiero później działalność operacyjną. Zatem, nawet jeśli przedsiębiorstwo ma środki z działalności operacyjnej w wysokości pozwalającej na sfinansowanie wszystkich nakładów inwestycyjnych, koszty związane z obsługą zadłużenia ogólnego powinny zostać uwzględnione w wartości realizowanych zadań inwestycyjnych. # Liczymy średnią stopę # W razie zadłużenia ogólnego koszt finansowania, jaki należy skapitalizować, liczony jest za pomocą tzw. średniej stopy kapitalizacji. Jest to średnia ważona stopa wszystkich kosztów finansowania zewnętrznego, stanowiących zobowiązania jednostki gospodarczej w danym okresie (poza źródłami finansowania celowego). >Komplikacje w grupie i przy różnicach kursowych Spore problemy przy sporządzaniu skonsolidowanego sprawozdania mogą mieć grupy kapitałowe, które do tej pory nie kapitalizowały kosztów finansowania Przede wszystkim dotyczy to sytuacji, w których finansowanie, jakie otrzymują poszczególne podmioty w ramach grupy, nie jest idealnym odbiciem struktury i warunków finansowania, jakie otrzymuje grupa kapitałowa z zewnątrz (np. z banków). # Ważny koszt zewnętrzny # Zgodnie z MSR 23 kapitalizacja kosztów finansowania w sprawozdaniu skonsolidowanym powinna odzwierciedlać sposób, w jaki finansuje się grupa jako całość, a nie poszczególne jej jednostki >patrz przykład 1. Dla celów sprawozdania skonsolidowanego kosztem, jaki kwalifikuje się do kapitali- zacji, jest koszt „zewnętrzny” dla grupy kapitałowej, a nie finansowania wewnętrznego. # Oznacza to, że przy sporządzaniu sprawozdania skonsolidowanego jednostka dominująca powinna wykonać wiele czynności związanych z wyeliminowaniem uprzednio naliczonych kosztów finansowania wewnętrznego (na poziomie sprawozdań jednostek) i naliczyć je według „warunków zewnętrznych”, odpowiednio korygując wartość początkową i amortyzację aktywów. To karkołomne ćwiczenie może się nie udać bez skomplikowanych modeli finansowych i dodatkowego rejestru środków trwałych na poziomie konsolidacji. Trzeba porównać z polską pożyczką # Jeśli przedsiębiorstwo zadłuża się w walutach obcych, aby sfinansować swoje nakłady inwestycyjne, różnice kursowe są kosztem lub przychodem, który podlega kapitalizacji. Jednakże, w odróżnieniu od polskiej ustawy o rachunkowości oraz przepisów o podatku dochodowym, tylko ta część różnic kursowych, która stanowi korektę kosztu odsetek, zostanie uwzględniona w wartości początkowej wytwarzanego środka trwałego. W praktyce oznacza to, że spółki będą musiały porównać koszt, jaki wystąpiłby, gdyby jednostka zadłużyła się w walucie polskiej, z tym, jaki wystąpił w walucie obcej >patrz przykład 2 . —Radomił Maślak jest dyrektorem w Dziale Audytu PricewaterhouseCoopers —Paweł Wesołowski jest starszym menedżerem w Dziale Audytu PricewaterhouseCoopers >PRZYKŁAD 1 # Grupa kapitałowa finansuje się kredytem bankowym (ogólnym) o oprocentowaniu 7,5 proc. oraz obligacjami zewnętrznymi (niezwiązanymi ze specyficznym zadaniem inwestycyjnym) oprocentowanymi według stopy 8,5 proc. Jednocześnie jednostka dominująca H udzieliła dwóm spółkom zależnym (A i C) pożyczek wewnątrzgrupowych (ogólnych) na działalność gospodarczą oprocentowanych według stopy 10 proc. Potrzeby inwestycyjne spółki B zostaną natomiast zaspokojone poprzez dopłatę do kapitału dokonaną przez jednostkę dominującą. W sprawozdaniach jednostkowych spółki A i C skapitalizują koszt finansowania według stopy 10 proc. Spółka B nie skapitalizuje żadnych kosztów finansowania zewnętrznego ze względu na to, że całość nakładów inwestycyjnych jest finansowana z kapitału własnego. Z perspektywy grupy kapitałowej koszt finansowania będzie obliczony na podstawie średniej ważonej stopy kapitalizacji właściwej dla finansowania zewnętrznego, czyli kredytu bankowego i obligacji wyemitowanych przez jednostkę dominującą. Stąd w sprawozdaniu skonsolidowanym jednostka dominująca powinna skorygować koszty finansowania naliczone w sprawozdaniu jednostkowym spółki A i C o różnicę w stopie kapitalizacji. Dodatkowo w sprawozdaniu skonsolidowanym zostaną naliczone i skapitalizowane w wartości nowo wytworzonych aktywów koszty finansowania w jednostce B, mimo że z perspektywy jednostki one nie wystąpiły (patrz tabela). Spółka zależna A Spółka zależna B Spółka zależna C Sprawozdanie jednostkowe Sprawozdanie skonsolidowane wg stopy 10 proc. brak wg stopy 10 proc. wg stopy 7,9 proc. wg stopy 7,9 proc. wg stopy 7,9 proc. >PRZYKŁAD 2 >Nie wykorzystamy przepisów podatkowych Spółki muszą kapitalizować odsetki i różnice kursowe związane z wytworzeniem aktywów, jednak powszechnie stosowane zasady podatkowe istotnie się różnią od tych, jakie proponuje MSR 23. Dlatego możliwość wyko- rzystania już istniejących procedur zastosowanych przy rozliczeniu podatkowym w procesie wdrożenia zaktualizowanego MSR 23 jest znacznie ograniczona. Poniżej przedstawione zostały główne różnice. ∑ >PRZYKŁADY RÓŻNIC MIĘDZY KAPITALIZACJĄ PODATKOWĄ I KSIĘGOWĄ Przepisy podatkowe Kategorie kosztów Odsetki od kredytów i zobowiązań inwestycyjnych Różnice kursowe od kredytów i zobowiązań inwestycyjnych Rodzaj finansowania Raczej celowe Odsetki Zapłacone i naliczone (do dnia oddania do użytkowania) wg stopy nominalnej Różnice kursowe Wszystkie zapłacone i naliczone do dnia oddania środka (od zobowiązań inwestycyjnych i kredytów) Rozpoczęcie kapitalizacji Nie jest uregulowane (zazwyczaj – od dnia uruchomienia finansowania) Zawieszenie kapitalizacji Nie jest uregulowane Zakończenie kapitalizacji W momencie oddania środka do użytkowania MSR 23 Szersza kategoria kosztów finansowania (łącznie z kosztami pozyskania finansowania) Celowe i ogólne Naliczone według metody zamortyzowanego kosztu Tylko w części, w jakiej korygują koszt odsetek Kiedy spełnione trzy warunki kapitalizacji Kiedy przerwane prace konstrukcyjne Kiedy zasadniczo wszystkie prace zakończone # Spółka mająca siedzibę w Polsce otrzymała pożyczkę w wysokości 10 mln USD na finansowanie budowy magazynu. Odsetki przeliczone na walutę polską wyniosły za rok 1500 tys. zł. Hipotetycznie taka pożyczka zaciągnięta w złotych wiązałaby się z odsetkami w wysokości 1955 tys. zł. Na dzień bilansowy kursy kształtowały się niekorzystnie i ujemne różnice kursowe na wycenie kapitału pożyczki wyniosły 4000 tys. zł. Wyliczenie kapitalizowanej kwoty różnic kursowych korygujących kwotę odsetek będzie wyglądało następująco: 1 2 3 4 5 6 7 Odsetki od pożyczki w USD Ujemne różnice kursowe Łącznie koszty związane z finansowaniem (poz. 1 + 2) Teoretyczna kwota odsetek od pożyczki w PLN Różnice kursowe do skapitalizowania (1955 – 1500 = 455) (poz. 4 – 1) Łączny koszt finansowania ujęty w wartości budynku (poz. 5 + 1) Różnice kursowe odniesione w wynik (4000 – 455) (poz. 2 – 5) 1500 tys. zł 4000 tys. zł 6500 tys. zł 1955 tys. zł 455 tys. zł 1955 tys. zł 3545 tys. zł Maksymalna kwota różnic kursowych, jaką można skapitalizować, ograniczona jest teoretycznym kosztem finansowania w walucie krajowej. Warto zauważyć, że w sprawozdaniu finansowym sporządzonym zgodnie z polskimi przepisami całość różnic kursowych (4000 tys. zł) powiększyłaby wartość budynku biurowego. Zatem w okresie gwałtownej deprecjacji złotego zastosowanie zasad MSR 23 spowoduje, że wynik finansowy spółki może być znacząco niższy niż w porównywalnym sprawozdaniu według polskich zasad rachunkowości.