Lord Jim - streszczenie - BEZ

Lord Jim
Lord Jim jest na początku doskonałym akwizytorem, ubranym w biel. Po
ujawnieniu pewnego faktu z jego życia porzuca pracę i jedzie na Malaje. Jim od
małego marzył o służbie morskiej. Lubił podróżować i pływać statkami. Jego ojciec
był pastorem. Pewnego dnia za czasów jego dzieciństwa w porcie zderzyły się dwa
statki. Koledzy Jima popłynęli na pomoc jednak on się zawahał i nie popłynął.
Kapitan zrozumiał jego wahania, ale to wydarzenie wywarło na nim ogromne
poczucie winy.. Tłumaczył sobie to, że jest on stworzony do bardziej
niebezpiecznych zadań. Po dwóch latach dostaje dyplom i wyrusza na morze. Podjął
on pracę na statku. Za dobre zachowanie i sumiennie wykonywana pracę zostaje
pierwszym oficerem. Podczas burzy zostaję ugodzony kłodą i musi pójść do szpitala.
Szybko jednak dochodzi do zdrowia, ale nadal kuleje. Następnym okrętem, na który
się zaciąga jest ,,Patna”, okręt parowy przewożący pielgrzymów. Podczas nocnej
wart Jim zauważył kapitana i maszynistę pod wpływem alkoholu. W tym samym
momencie powstał nagły wstrząs.
Po wielu spokojnych dobach rejsu dno statku zostaje uszkodzone.
Uszkodzenie jest poważne i grozi zatonięciem statku. Szalup jest za mało, a statek
ogólnie jest w złym stanie. Członkowie załogi wraz z kapitanem Niemcem opuścili
szybko pokład zachęcając również do tego Jima. Jim jednak postanawia pozostać na
parowcu i pomóc pielgrzymom się ratować. Spuszcza pozostałe łodzie, jednak zdaje
sobie sprawę, że jest ich mniej niż potrzeba. Podczas tonięcia ludzi Jim przeraża się
tą sytuacją i wyskakuje ze statku. Dopiero po jego opuszczeniu zdaje sobie sprawę,
że zostawił tych ludzi na pewną śmierć. Poprzez swój uczynek naruszył on prawo
morskie i złamał swój honor i etykę. Sam domagał się kary dla siebie. Tylko on z
całej załogi stawił się na procesie. Załogę uratował statek ,,Avondale”. Tonący statek
wraz z ocalałymi ludźmi odholował do portu okręt francuski. Pielgrzymi zostają
uratowani, ale Jim i tak ponosi odpowiedzialności za swoją ucieczkę. Sam dziwi się
sobie, że zachował się w taki niechlubny sposób, porzucając tych osamotnionych
ludzi. Jim jest odpowiedzialny za porzucenie na morzu tonących. Skład sędziowski
jednak bardzo go polubił, w tym jego późniejszy przyjaciel Marlow. Sędzia Brierly
mówi Marlowowi, aby namówił Jima do ucieczki. Propozycję sędziego odrzuca
oskarżony.
Sędzia Brierly w tydzień po procesie popełnił samobójstwo. Jim
postanawia odbyć daną mu karę. Chce on w ten sposób ratować resztki swojego
honoru. Zostaje pozbawiony przez sad dyplomu oficerskiego. Jest on jedynym
świadkiem na procesie ponieważ kapitan Niemiec wyjechał, mechanik przebywał w
szpitalu, a drugi mechanik zachorował na białą gorączkę spowodowaną pijaństwem.
Jim sam czuje, że kara jest stanowczo za mała w porównaniu do jego czynu.
Rozmawia on z Marlowem, podczas obiadu w restauracji o swoich rozterkach i
myślach. Opowiada mu o zajściach tamtej nocy. O tym jak chciał spuścić szalupy i w
drodze do nich zatrzymał go jeden pielgrzym proszący o wodę, a gdy doszedł do
szalup zobaczył uciekającą załogę. Podczas próby zatrzymania ich wszczął bójkę z
pierwszym mechanikiem. Jeden z nich zmarł na zawał a zamiast niego Jim wskoczył
do szalupy. Marlow po usłyszeniu od Jima jego skruchy i surowym traktowaniu
samego siebie postanawia pozwolić mu na wykonywanie swojego zawodu. Nie
będzie mógł on wrócić do domu, aby nie zniszczyć opinii swojemu ojcu, który jest
zacnym i szanowanym człowiekiem. Marlow uważa, że Jim może się załamać
bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy
1
obwiniając się za popełniony czyn. Marlow pomaga Jimowi znaleźć nową pracę.
Jednak po kilku miesiącach porzuca ja spotkawszy mechanika z ,,Patny”. Jego rana
na nowo odżywa. Następnie zatrudnia się on w firmie dostawców okrętowych
Egstroma i Blake’a. Jednak też po pewnym czasie rzuca tą pracę, gdyż słyszy
rozmowę na temat tej katastrofy i podczas niej załogę nazwano tchórzami. To
przyczyną jego odejścia.
Cały czas myśli o tej katastrofie i obwinia się za swój czyn. Nie dające mu
odpocząć wspomnienia zmuszają go do podróży i ciągłych zmian. Jim cały czas
interesuje się losem byłego oficera z ,,Planty”. Pewnego dnia po spotkaniu z nim
udaje się do swojego przyjaciela Steina po radę. Stein jest zarządcą sieci handlowej
posiadającej swoje placówki w różnych portach. Jim ma nadzieję, że on go zrozumie.
Po pewnym czasie dostaję ofertę pracy jako dyrektor stacji handlowej. Miał on objąć
tę posadę po Portugalczyku Corneliusie, który w firmie nie cieszył się dobrą opinią.
Jim wybiera się w egzotyczną podróż do Archipelagu Malajskiego, aby tam podjąć
nową pracę. Zamieszkuje tam dzikie plemię Bugisów. Wręcza on Corneliusowi
oficjalny list, a przywódcy plemienia Doraminowi srebrny pierścień. Po przybycie na
wyspę podjął się prób pomocy tubylcom. Wyspa na którą przybył nazywa się
Patusan. Jest ona nawiedzana przez walki i niepokoje. Został przyjęty tam bardzo
nieufnie, gdyż go nie znali, a w dodatku był białym człowiekiem. Popłyną wraz z
tubylcami łódką i został przez nich wywieziony do innej wioski. Nowi mieszkańcy
otoczyli go zbrojnie wyposażeni. On jednak się nie bronił. Zaprowadzono go przed
radżę. Gospodarz przyjął go z szacunkiem.
Jim po trzech dniach żyjąc w trudnych warunkach i z małymi ilościami
pożywienia uciekł. Dotarł on do domu Doramina gdzie jego żona troskliwie się nim
zajęła i traktowała go jak syna. Sytuacja na wyspie była Truda. Doramin był
naczelnikiem uchodźców z Celebesu, którzy sprzeciwili się radży. Allang czuł się
najważniejszy w kraju, a sprzeciw jego władzy kończył się śmiercią. Szarif Aleg
dowodził różnymi plemionami i pustoszył okoliczne wsie. Jim postanowił ułożyć plan
wobec radży i Szarifa. Pomógł mu w tym Doramin i jego waleczny syn Daina Warisa.
Jim dzięki własnoręcznie skonstruowanym kołowrocie na którym wieziono armatę
pomógł w zdobyciu twierdzy, w której przebywał Szarifa. Po tej walce Jim
zaprzyjaźnił się z Dainem Warisem. Był on bardzo popularny wśród ludności. Nawet
uważano, że Jim posiada magiczne umiejętności. Podczas walki z Szafirem Daina
Waris uratował mu życie. Po zwycięskiej walce Jim stał się autorytetem dla Malajów.
Pomagał bardzo ludziom, doradzał im w różnych sprawach i czuł się w ten sposób za
nich odpowiedzialny. Od tej pory stał się on praktycznie władcą kraju. Doramin
obawiał się, że Jim pewnego dnia wyjedzie i w kraju Malajów znowu zapanuje chaos.
Chciał również, aby to jego syn objął władzę w Patusanie. Dowiedział się od
Marlowa, że Jim nie zamierza wyjeżdżać. W tym samym czasie Jim zakochał się w
Jewel, córce poprzedniego dyrektora stacji handlowej. Dziewczyna wychowywała się
tylko z matką. Jim nazwał swoją żonę Klejnot. Pogłoski mówiły o tym, że Jim posiada
prawdziwy klejnot. Marlow poznał żonę Jima i zauważył, że bardzo go kocha i
uwielbia. Opiekunem, a zarazem służącym Jima był Tamb’Itam, który nie odstępował
go na krok. Nie lubił on swojego poprzedniego pana Corneliusa, który go głodził i
oszukiwał.
Rozkradł on majątek należący do Steina. Jim dowiedział się o zamachu
planowanym na jego osobę, naprawdę chodziło o wyprowadzenie go z równowagi.
Jim chciał się rozprawić z Szarifem i obmyślał do tego plan. Nad nim czuwała
bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy
2
pasierbica Corneliusa, która była przez niego gnębiona. Jim spotyka się z ludnością i
nakłonił ich do walki z Szarifem. Nocą obudziła go żona dając mu rewolwer i mówiąc
o napastnikach ukrytych w szopie. Dowiedział się również od niej, że każdej nocy
ona czuwała nad jego bezpieczeństwem. Zastrzelił jednego z napastników, a reszcie
darował życie każąc im skakać do rzeki. Jim mówi Marlowi o swojej wielkiej miłości
do żony, był bardzo wzruszony jej oddaniem. Przypomniała mu się wtedy owa
tragedia. Marlow następnego dnia spotyka się z żoną Jima. Kobieta mówi mu o tym
jak się boi, że Jim będzie kiedyś chciał powrócić do swojego kraju. W czasie
nocnego napadu, Jim obiecuje żonie, że jej nigdy nie opuści. Klejnot czuje, że Jim jej
nie mówi o czymś ważnym z jego wcześniejszego życia, widzi jego wielką tajemnicę.
Marlow obiecuje jej, że nie zabierze jej męża, ale też nie chce jej powiedzieć tej
tajemnicy Jima. Do Marlowa przybywa Cornelius prosząc o wstawiennictwo u Jima.
Chciał pieniędzy w zamian za opiekę nad Klejnotem. Gdy dowiaduje się, że Jim nie
zamierza wyjechać wpada w wielka furię. Nazywa Jima złodziejem. Marlow powraca
do kraju. Do polowy drogi towarzyszy mu Jim. Na początku chce przekazać jakąś
wiadomość do kraju jednak rezygnuje. W dwa lata później otrzymał on od Jima list
mówiący o tym, że wybudował on fortyfikację dla obrony siebie i ludności.
Później Marlow pojechał odwiedzić Steina. Tam spotkał Tamb’Itama i
Klejnot, która oznajmiła mu, że mąż ją opuścił i nie pozwolił jej iść ze sobą. Nie
słuchała wyjaśnień Marlowa i Steina. Była pełna rozpaczy o goryczy. Miesiąc później
spotkał on Browna, który umierał na astmę. Opowiadał mu o swojej zemście na
Jimie. Kiedyś porwał on pewien statek i przed wyprawa na Madagaskar postanowił
uzupełnić zapasy w Patusanie. Społeczność została poinformowana o zbliżających
się piratach. Sam Jim obradował w głębi kraju. Była to narada, w której przemawiała
Klejnot i Daina Warisa. Postanowili oni schować Się przed piratami i umożliwić im
ucieczkę. Doramin wysyła syna w dół rzeki na zwiady. Wysłannik radży, Kassim wraz
z pomocą Corneliusa nawiązał kontakt z piratami. Dali im żywność, a Portugalczyk
zapoznał Browna z wewnętrznymi stosunkami panującymi w Patusanie. Cornelius
namawiał Browna do zabicia Jima i do pomocy przy pokonaniu Burgisów. Brown zaś
rozmyślał nad porozumieniem z Jimem i podziałem władzy. Chciał splądrować
wioskę, jednak niespodziewanie został zaskoczony strzałami. Jeden z jego ludzi
zastrzelił krajowca. Kassim dzieli oddziały Burgisów. Jedni chcieli porozumienia z
radżą inni zaś ukrywali się w dżungli. Doramin przygotowywał się do obrony.
Wieczorem jeden z piratów zmarł od strzału. Rano do fortu przybywa Jim radośnie
witany. Cornelius uprzedza Browna, że Jim przybędzie do niego z prośbą o pokój.
Radzi mu również zastrzelenie Jima. Na drugi dzień Jim przybywa do Browna.
Ten nienawidzi go za to, że posiada tak dużą władzę i potęgę. Żąda od
Jima walki. Tłumaczył atak na Patusan w ramach zaopatrzenia swoich ludzi w
żywność, a zastrzelenie jednego z nich tym, że się bronił. Odmawia on oddania
broni. Jim udaje się do Doramina, a następnie do fortu na naradę. Przekonywał
wszystkich do wypuszczenia piratów. Poświadczał własną głową, że piraci po
uwolnieniu nikogo nie skrzywdzą. Piraci zostali wypuszczeni, a Jim i inni chronili
ludność przed piratami wracającymi na statek. Cornelius powiedział Brownowi o
oddziale syna Doramina w dole rzeki. Sugerował, że niespodziewany wypadek
mógłby zachwiać dotychczasową pozycję Jima. Powiedział mu o przesmyku dzięki,
któremu niepostrzeżenie dostanie się do tych oddziałów .Jim za pomocą Tamb’Itama
informuje Daina o tym, że pozwala się piratom odpłynąć. Niestety piraci napadają na
oddziały Burigsów zabijają Daina Warisa. Tamb’Itam zabił Corneliusa próbującego
bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy
3
uciec i powrócił z tragiczną wieścią do Jima. Piraci uciekają. Browna i jego dwóch
piratów, którzy zaraz umierają zabiera parowiec. Jim dowiedziawszy się co się stało,
chciał udać się w pościg za piratami. Zrozumiał w tej chwili, że znowu zawiódł ludzi,
którzy w niego wierzyli. W wiosce bana się powrotu piratów, jednak ci nie powrócili.
Wszyscy pogrążyli się w żałobie po śmierci Daina Warisa. Jim był cały czas w swoim
porcie. Żona zachęcała go do ucieczki przed rozgniewanym ludem. Ten zaś nie miał
zamiaru się bronić. Udał się do domu Doramina. Tubylcy zrozumieli to jako branie
winy na siebie. Jim został zabity przez strzał zrozpaczonego Doramina. Klejnot żyła
w domu Steina z żalem do Jima, za to że ją opuścił.
bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy
4