Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami

Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole
nr 6 w Sieradzu.
Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami
Scenariusz zajęć dla dzieci 3, 4-letnich
Cele operacyjne:
Dziecko:
o
potrafi dokonać właściwych wyborów zgodnie z przyjętymi normami postępowania wobec zwierząt
o
ocenić warunki bytowe bohaterów ilustracji
o
przyporządkować symbol nastroju do odpowiedniej sytuacji przedstawionej na obrazku
o
dostrzec pozytywne i negatywne postawy człowieka wobec zwierząt
Środki dydaktyczne: pacynka Reksio, ilustracje przedstawiające psy w róŜnych
sytuacjach (z miską, na spacerze, na legowisku/w budzie, u weterynarza, na łańcuchu, na mrozie,
z dziurawą budą, ze skaleczoną łapą), symbole nastrojów (smutek, radość), plastelina, labirynt plątanina linii na duŜym arkuszu
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. Rytualna „Iskierka przyjaźni”.
2. Opowiadanie Reksia (pacynki) „Odwiedziny u przyjaciół”:
Dzień dobry dzieci. Jestem Reksio. Mieszkam w mieście, niedaleko
Waszego przedszkola. Nudzi mi się trochę, więc postanowiłem odwiedzić swoich przyjaciół z
dzieciństwa. Mieszkają w róŜnych miejscach i jestem bardzo ciekawy jak im się powodzi.
- odsłanianie kolejnych ilustracji i próba sprawdzenia warunków bytowych przyjaciół:
o
pies ze skaleczoną łapą
o
pies przy dziurawej budzie
o
pies na spacerze z właścicielem
o
pies u weterynarza
o
pies na łańcuchu
o
pies na legowisku lub w budzie
o
pies na mrozie
o
pies z pełną miską
- przyporządkowywanie symboli nastrojów (smutek, radość) do sytuacji przedstawionych na
ilustracjach
- eksponowanie pozytywnych zachowań ludzi wobec zwierząt poprzez wybór odpowiednich ilustracji i
eksponowanie ich w wyznaczonym w sali miejscu
Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA
www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl
www.akademiaedukacji.eu
Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole
nr 6 w Sieradzu.
3. Labirynt (najwaŜniejsze potrzeby naszych pupili).
- w plątaninie linii wybrane dzieci odszukują trasę biegu trzech psów i odczytują jego najwaŜniejsze
potrzeby:
o
dalmatyńczyk - pełna miseczka
o
jamnik - buda
o
kundel - weterynarz
4. Zabawa ruchowa „Piesek w plenerze” - tor przeszkód.
chód na czworakach
skok przez przeszkodę płaską
slalom z omijaniem przeszkód
przejście pod ławeczką- czołganie
5. Lepienie miseczek z masy solnej, ozdabianie psiej budy metodą collage.
Kajtek w Krainie Radości
Scenariusz zajęcia dla dzieci 3-letnich
Cele operacyjne:
Dziecko:
- potrafi przywitać się inaczej niŜ tradycyjnie
- wypowiada się na określony temat
- dostrzega róŜnice w postawach Ŝyciowych bohaterów
- określić nastrój bohaterów i zidentyfikować go z symbolem uczucia
- rozpoznać nastrój muzyki
- gestem i mimiką interpretować nastrój słyszanej muzyki
- wczuć się w rolę
- ozdabiać budę przygotowanymi elementami
Środki dydaktyczne: pacynki psów - Lary zadbany i dumny, Kajtek smutny, symbole uczuć (smutek,
radość), treść rozmowy przyjaciół, muzyka skoczna i wolna, tekturowa buda dla psa, elementy z
kolorowego i szarego papieru (serduszka, baloniki, kokardki, miseczki, kosteczki), klej, piosenka
„Kundel Bury".
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. Rytualna „Iskierka przyjaźni”.
2. Powitanie:
Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA
www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl
www.akademiaedukacji.eu
Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole
nr 6 w Sieradzu.
„Witam tych, którzy - lubią zwierzęta, mają zwierzęta w domu, potrafią się opiekować zwierzętami,
itd.”
3. Opowiadanie nauczycielki „Spotkanie Larego i Kajtka” z wykorzystaniem pacynek.
4. Rozmowa n/t spotkania przyjaciół - róŜne warunki bytowania psów.
5. Określenie samopoczucia bohaterów - przyporządkowanie symboli nastrojów (radość, smutek) do
odpowiedniej postaci.
6. Zabawa ruchowa przy muzyce wolnej i skocznej symbolizującej nastrój bohaterów - na przerwę w
muzyce dzieci ustawiają się przy odpowiednim symbolu uczucia zawieszonym w dowolnym miejscu
sali.
7. Zabawa dramowa „Marzenia Kajtka" - wzajemne przekazywanie pluszaka Kajtka przez chętne
dzieci i wypowiadanie jego marzeń:
o
chciałbym mieć pełną miseczkę
o
chciałbym mieć dobrego pana
o
chciałbym mieć ciepłą budę, itp.
8. Kraina Radości - ozdabianie tekturowej budy za pomocą przygotowanych elementów wyciętych z
szarego i kolorowego papieru - wybór tych elementów, które wpłyną na poprawę samopoczucia
Kajtka.
9. Wspólny śpiew piosenki „Kundel Bury".
TRESC ROZMOWY DWÓCH PRZYJACIÓŁ:
- Cześć Lary!
- Cześć Kajtek! Dawno się nie widzieliśmy. Co u ciebie słychać? Dobrze wyglądasz!
Mieszkam w bloku niedaleko przedszkola. Mam swoich opiekunów Olę i Tomka. Bardzo się lubimy.
Dzieci dbają o mnie - przygotowują mi smaczne jedzonko, kąpią mnie, wyprowadzają na spacery, a
nawet gdy jestem chory prowadzą mnie do weterynarza. Byłem u niego juŜ cztery razy - raz na
szczepieniu, drugi raz gdy skaleczyłem łapę,
i gdy bolał mnie brzuszek i jeszcze po tym jak zaatakował mnie duŜy pies.
Te spotkania z lekarzem nie były miłe - zastrzyki, opatrunki. Za to opieka Oli i Tomka bardzo mi się
podobały - głaskanie, przytulanie. Ale ja dla nich teŜ jestem miły. Cieszę się ogromnie gdy dzieciaki
wracają ze szkoły i pogoniłbym kaŜdego kto chciałby zrobić moim przyjaciołom krzywdę. Jednym
słowem jestem szczęściarzem.
- A co u ciebie?
- U mnie nic dobrego. Przez swoją głupotę straciłem wszystko. Zachciało mi się wolności. Wyobraź
sobie, Ŝe pewnego dnia ujrzałem przez dziurę w płocie gromadę bezpańskich i dzikich psów, które
włóczyły się po ulicach. Myślałem, Ŝe one mają dobrze, nie muszą nikogo słuchać, robią co chcą.
Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA
www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl
www.akademiaedukacji.eu
Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole
nr 6 w Sieradzu.
Zazdrościłem im. Cicho wymknąłem się z domu i pomaszerowałem w poszukiwaniu przygód. Myślałem
sobie:
„tutaj jest prawdziwe Ŝycie, przyjaciół mam bez liku, będę hasał po śmietniku, po ulicy gonił koty,
skakał poprzez rowy, płoty, jestem dziki i swobodny, chociaŜ czasem... bywam głodny."
Było fajnie ale do czasu. Potem pojawił się chłód, nie było co jeść, dawno nie myta sierść zaczęła
swędzić, a gdy zabolał brzuszek trzeba było cierpieć w samotności. JuŜ nie raz chciałem wracać do
domu ale zgubiłem drogę:
„mamo, tato, czy słyszycie? smutne, pieskie Ŝycie, czemu ja was nie słuchałem? dzikim psem być
chciałem, teraz siedzę tu i płaczę, juŜ was nigdy nie zobaczę."
Autor: Ewa Abramczyk, Monika Laskowska,
Przedszkole nr 6 w Sieradzu.
Scenariusz nagrodzony w konkursie na najlepszy scenariusz z zakresu edukacji humanitarnej, który
moŜe być wykorzystany w ramach Ogólnopolskiej Edukacyjnej Kampanii Społecznej Podpisz Pieska.
Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA
www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl
www.akademiaedukacji.eu