Temat: Tu życie nabiera kolorów – Bydgoszcz moje miasto.

Temat: Tu życie nabiera kolorów – Bydgoszcz moje miasto.
O projekcie:
Głównym założeniem jest zainteresowanie uczniów klas 1-3 informacjami o Bydgoszczy i regionie
– historii, położeniu geograficznym, znajomości zabytków i folkloru.
Zaproponowane działania edukacyjne dostosowane są do wieku uczniów i ich możliwości
poznawczych.
Czas realizacji:
Kwiecień
Cel główny:
- poznanie oraz wzbogacenie wiedzy o swoim mieście i regionie.
Cele szczegółowe:
- podtrzymywanie poczucia tożsamości z miejscem zamieszkania,
- wskazanie na mapie położenia geograficznego regionu,
- rozwijanie patriotyzmu lokalnego,
- kształtowanie umiejętności dostrzegania piękna swojego miasta (zabytków architektury, walorów
krajobrazowych)
- rozwijanie zainteresowań kulturą, sztuką, literaturą,
- budzenie zainteresowań rodzinną miejscowością,
- poznanie legend i podań o Bydgoszczy,
- wykorzystanie wiedzy o regionie w praktycznym działaniu,
Uczestnicy projektu:
uczniowie szkół podstawowych klas 1-3
Projekt zakłada realizację zagadnień:
- podania i legendy związane z regionem,
- mój region – historia, tradycja,
- moje miasto w poezji i muzyce,
Opracowanie projektu:
Wiesława Przyborska
Gabriela Kurek
Metody:
- uczenie się przez odkrywanie i działanie,
- słowne i praktyczne
- metoda zabawowa
Formy pracy:
- praca indywidualna
- praca w grupach
Sposób realizacji (propozycje):
Obszar
1. Poznanie historii miasta
Tematyka zajęć
Bydgoszcz
2. Najważniejsze obiekty w Bydgoszczy.
3. Legendy i przypowieści związane z
miastem.
4. Gwara regionu bydgoskiego.
5. Znani Bydgoszczanie.
6. Bydgoszcz w poezji.
7. Piosenki o Bydgoszczy.
8. Mini-konkurs wiedzy o Bydgoszczy.
- stolica Pomorza i Kujaw (historia, herb,
zabytki) np.: oglądanie zdjęć
Stary Rynek - wycieczka
Czytanie, omawianie legend i przypowieści:
„Na początku: Dwaj bracia Byd i Gast, Herb,
Łysa Góra”, „Miasto”
Czytanie fragmentów utworu „Most Królowej
Jadwigi”
przykłady gwary( anzug – garnitur, bamber –
chłop, bonkawa – kawa, buksy - spodnie
Prezentacja znanych Bydgoszczan ze świata
polityki, sztuki i sportu:
Leon Barciszewski – prezydent
Zbigniew Boniek – sportowiec
Jerzy Puciata - malarz
Czytanie utworów o naszym mieście
bydgoskich poetów:
Edwarda Kaczmarka
Leszka Łęgowskiego
Stefan Pastuszewskiego
Franciszka Grotta
Mariusza Roberta Stoppela
Prezentacja piosenek o Bydgoszczy w
wykonaniu Ireny Santor.
Nauka wybranego fragmentu piosenki.
1. Przykładowe pytania:
W jakiej miejscowości mieszkasz i
uczysz się?
2. Obok jakich wielkich miast leży
Bydgoszcz?
3. Co znajduje się w herbie Twojego
miasta?
4. Jak nazywa się województwo, w którym
mieszkasz?
5. Jaka rzeka przepływa przez nasze
miasto?
6. Wymień co najmniej 3 zabytki?
7. W jakiej dzielnicy miasta leży Twoja
szkoła?
Bibliografia:
1.
2.
3.
4.
Bydgoszczanie XX wieku pod red. Józefa Herolda „Świadectwo”, Bydgoszcz 2000
Jerzy Sulima – Kamiński: Most Królowej Jadwigi Tom II. „Pomorze” Bydgoszcz 1986
Bydgoszcz – historia, kultura, życie gospodarcze – praca zbiorowa
Rajmund Kuczma, Jerzy Derenda: Legendy i przypowieści, Bydgoszcz 1992
Załączniki:
Tytuły utworów poetyckich o Bydgoszczy:
Leszek Łęgowski „Jesienny wieczór bydgoski”
„Bydgoska fara”
„Motywy bydgoskie”
„W sercu miasta”
Franciszek Grott – „Wiersz o moim wiersze”
„Przed pomnikiem Powstańca Wielkopolskiego”
Stefan Pastuszewski „Właśnie tu”
Edward Kaczmarek „Dawniej i dziś”
Mariusz Robert Stoppel „Moja piękna Bydgoszcz”
Teksty piosenek:
Ireny Santor
Zielono jest w naszej Bydgoszczy
Sygnał naszej rozgłośni
Jest echem naszych serc
Wplata nutki radości
W każdy świt i w każdy zmierzch
Płynie do mnie melodia
Którą co dnia powtarza mi rzeka Brda
Rzeka jest zakochana
W swoim mieście tak samo jak ja
Zielono jest w mojej Bydgoszczy
Zielony park, zielony skwer
Zielone są wszystkie balkony
I śluzy w krąg zielone są
A najzieleńsza toń bywa tam
Gdzie Wenecja bydgoska i most
Zielono jest w mojej Bydgoszczy
Zielono, zielono
Wierzby jak wodospady
Wpadają w rzeki brzeg
Fale rozkołysane
Uderzają w struny wierzb
Bydgoszcz wokół rozkwita
Rozrasta się i wzdłuż, i wszerz, aż po las
Ptaki w gwarnych ulicach
Tę piosenkę śpiewają co dnia
A najzieleńsza toń bywa tam
Gdzie Wenecja bydgoska i most
Zielono jest w naszej Bydgoszczy
Zielono, zielono
………………………………………
Bydgoszcz jedyne miasto.
Bydgoszcz - jedyne miasto moje, tutaj ujrzałam świat
Tutaj jedynie, tylko tu wspomnień znajduję ślad
Bydgoszcz najmilsze miasto w świecie, tu się nie wstydzę łez
Kochaj to miasto tak jak ja, bo warte tego jest
Tak wiele lat, wiosennych lat
Przeżyłam tu, w tym mieście
Tu w starych drzewach wciąż echo śpiewa
Czy mnie poznaje jeszcze
Pamiętam dzień, gdy w mieście tym zbudziło się me serce
I gdy do skrzynki wrzuciłam wtedy miłosny pierwszy list
W wąskich uliczkach tak jak dawniej kroki dzwonią
Zegar odmierza czas tak samo
Gwiazdy do wszystkich okien zaglądają
One wzruszenie moje pamiętają, one mnie znają
Witaj, Łuczniczko, obietnicy dotrzymałam
Wracam jak ptak do swego gniazda
Nigdzie piękniejszej wiosny nie widziałam
Niż tu nad naszą rzeką Brdą
A może ktoś tu pośród was za innym miastem tęskni
Gdzie jest to miasto
Czy jest daleko, czy w innej świata części
Zapewniam cię, że w mieście twym to samo słońce świeci
A kochać można nie tylko swoje lecz cudze dzieci też
Tu w Bydgoszczy ławkę w parku też odnajdziesz
Słowik dla ciebie tu zaśpiewa
W lesie dokoła miasta szumią drzewa
A wiatr rozwiewa słowa te
Bydgoszcz jedyne miasto moje tutaj ujrzałam świat
tutaj jedynie tylko tu wspomnień znajduję ślad
Bydgoszcz najmilsze miasto w świecie tu się nie wstydzę łez
Kochaj to miasto tak jak ja bo warte tego jest
………………………………………………………….
Zaś ale!
Na Pomorzu zanika dawna gwara zaś ale,
Mnie to wzrusza, gdy wraca echo zapomniane.
Zostawiłam tu leżyć, ktoś, kto przyńdzie zaś ale,
Niejednemu zaś ale nie jest letko wcale.
Dziadek mój w Toruniu swój gołębnik miał,
Z gołębiami gruchał, on ich śpiewki znał.
W Koronowie, w Nakle i w Grudziądzu też
Ludzie jak gołębie powtarzają R.
U sąsiadów róż nie rwij, bo to kradzież zaś ale,
Na Pomorzu chłopców złych nie ma prawie wcale.
Każda róża ciernista, daj w podarku korale,
Różowego buziaka skraść możesz zaś ale.
Dziadek mój w Toruniu swój gołębnik miał,
Z babcią się kochali jak gołąbki dwa.
W Koronowie, w Nakle i w Grudziądzu też
Wnuki zatraciły gruchające R.
Na Pomorzu zanika dawna gwara zaś ale,
Weź cieńciejszą bluzkę i szagą leć przez pole.
Pankł cylander na świanta, a tu goście zaś ale,
Niech to dunder zaś ale, piernik ma zakalec.
Niejednemu zaś ale nie jest letko wcale!
Źródło:
http://www.tekstowo.pl/piosenka,irena_santor,zas_ale.html
http://www.tekstowo.pl/piosenka,irena_santor,bydgoszcz_jedyne_miasto.html