Monoclonal Mouse Anti-Villin Clone 1D2 C3 Nr kat. M3637

Monoclonal Mouse
Anti-Villin
Clone 1D2 C3
Nr kat. M3637
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Villin, Clone 1D2 C3 są przeznaczone do zastosowań laboratoryjnych w immunohistochemii.
Przeciwciała te są przydatne w identyfikacji raków gruczołowych jelita grubego (1,2). Interpretacja kliniczna dodatniego lub ujemnego
odczynu musi być uzupełniona przez ocenę morfologiczną, wykonanie odpowiednich prób kontrolnych i interpretowana przez
doświadczonego patologa w kontekście historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Streszczenie i informacje ogólne
Wilina to regulowane wapniem białko wiążące aktynę, o masie 95 kD, uczestniczące w regulacji składania filamentów aktynowych. Stanowią
one znaczący składnik rąbka szczoteczkowego komórek nabłonka tworzących powierzchnie chłonne mikrokosmków proksymalnego
nabłonka jelit i cewek nerkowych (3,4). W prawidłowych tkankach ludzkich wilina ulega ekspresji w ograniczonej liczbie komórek nabłonka
jednowarstwowego przewodu pokarmowego i moczowo-płciowego (1,5). W nowotworach wilina ulega ekspresji głównie w rakach
wywodzących się z jelita grubego. Przeciwciała przeciwko wilinie służą do identyfikowania złośliwych komórek w pierwotnych i
przerzutowych rakach z jelita grubego. Ekspresję wiliny zgłaszano w przypadku większości nowotworów z jelita grubego, zarówno
pierwotnych, jak i przerzutowych (1,2,5-7). Immunoreaktywność zgłoszono również w podgrupie raków gruczołowych pęcherza, szyjki
macicy, śluzówki macicy, pęcherzyka żółciowego, nerek, wątroby, płuc, trzustki i żołądka (1,2,6,7).
Zobacz dokument „Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy Dako lub następujące części instrukcji do
systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie
preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany odczynnik
Mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci nadsączu hodowli komórkowej dializowanego wobec buforu Tris/HCl o stężeniu
0,05 mol/L i pH 7,2, zawierającego azydek sodu o stężeniu 0,015 mol/L.
Izotyp: IgG1
Klon: 1D2 C3
Stężenie mysich IgG mg/L: patrz etykieta na fiolce.
Immunogen
Oczyszczona wilina świni (8)
Swoistość
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Villin rozpoznają konserwatywny epitop występujący w „główce” wiliny i w technice immunoblot reagują
z wiliną ludzką, świńską, szczurzą, kurzą i z Xenopus Laevis (8). W testach Western blot lizatów komórkowych Hela transfekowanych cDNA
kodującym ludzką wilinę lub warianty wiliny przeciwciało barwi główny prążek o masie cząsteczkowej około 95 kD, odpowiadający
oczekiwanej masie cząsteczkowej wiliny (9).
Środki ostrożności
1. Odczynniki są przeznaczone dla przeszkolonych Użytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Stężenie NaN3 występujące w produkcie
nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji
kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika używać dużych ilości wody do
przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku każdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, należy stosować odpowiednie procedury
postępowania.
4. Należy stosować właściwe wyposażenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź oczami.
5. Niewykorzystany odczynnik należy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2-8°C. Nie stosować po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu. Jeżeli odczynniki są
przechowywane w warunkach innych niż podane na ulotce dołączanej do opakowania, Użytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma
jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Dlatego równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od
pacjentów, należy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie można
wyjaśnić różnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy się skontaktować z działem
wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowanie próbek i materiały dodatkowe wymagane, ale niedostarczane
Skrawki parafinowe:
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Wymagana jest wstępna obróbka odparafinowanych skrawków tkankowych metodą cieplnego odmaskowania antygenu (HIER). Optymalne
wyniki uzyskuje się w wyniku wstępnej obróbki tkanek polegającej na odmaskowaniu HIER przy użyciu roztworu Dako Target Retrieval
Solution (nr kat. S2367/S2368).
(116460-001)
307092PL_001 str. 1/3
HIER w łaźni wodnej: 20 minut w temperaturze 95-99°C. Przed zanurzeniem preparatów należy ogrzać roztwór do odmaskowania antygenu.
Po zakończeniu ogrzewania należy odstawić pojemnik z buforem zawierającym preparaty w temperaturze pokojowej na 20 minut. Po
zakończeniu procedury HIER skrawki ostrożnie przepłukać roztworem buforu lub dejonizowaną wodą. W trakcie przygotowywania i
procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do
szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek Dako Silanized Slides (nr kat. S3003).
Skrawki mrożone i rozmazy komórkowe:
Opisywane przeciwciała mogą być stosowane do odczynów na utrwalonych w acetonie skrawkach mrożakowych lub utrwalonych
rozmazach cytologicznych.
Procedura wykonania odczynu i materiały dodatkowe wymagane, ale niedostarczane
Rozcieńczenie: Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Villin, nr kat. M3637, mogą być używane w rozcieńczeniu 1:50 na poddanych wstępnej
obróbce utrwalonych w formalinie skrawkach zatopionych w parafinie, przy 30-minutowej inkubacji w temperaturze pokojowej. Zaleca się
rozcieńczenie przeciwciał odczynnikiem Dako Antibody Diluent (nr kat. S0809). Podane informacje mają charakter wyłącznie orientacyjny.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zależności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinny być określone
indywidualnie w każdym laboratorium. Zalecana kontrola ujemna to odczynnik Dako Negative Control X0931 (IgG1) rozcieńczony do tego
samego stężenia mysich IgG1, co przeciwciało pierwotne. O ile nie potwierdzono stabilności rozcieńczonych przeciwciał i kontroli ujemnej w
rzeczywistej procedurze wykonania odczynu, zaleca się rozcieńczenie tych odczynników bezpośrednio przed użyciem. Równolegle z
odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów należy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne.
Wizualizacja: Zalecany jest odczynnik Dako EnVisionTM+ System/HRP, Dual Link Rabbit/Mouse (nr kat. K4061). Postępować zgodnie z
procedurą dostarczoną z systemem do wizualizacji.
Automatyzacja: Przeciwciała dobrze nadają się do wykonywania odczynów immunohistochemicznych w systemach Dako Autostainer.
Interpretacja odczynu
Odczyn komórkowy ma charakter cytoplazmatyczny i/lub błonowy. Odczynowi cytoplazmatycznemu może towarzyszyć odczyn jądrowy.
Charakterystyka wydajnościowa
Tkanki prawidłowe (10)
Rodzaj tkanki (liczba testowanych
przypadków)
Gruczoł krokowy (2)
Gruczoły sutkowe (2)
Jajniki (2)
Jelito grube (2)
Macica (2)
Nerki (3)
Przełyk (2)
Przysadka mózgowa (3)
Szpik kostny (3)
Szyjka macicy (2)
Tarczyca (2)
Trzustka (3)
Składniki komórkowe dające dodatni odczyn
0/2
0/2
0/2
2/2 Nabłonek błony śluzowej (100%), błonowy
0/2
3/3 Proksymalny nabłonek kanalików krętnych (30100%), błonowy i cytoplazmatyczny
0/2
0/3
0/3
0/2
0/2
2/3 Nabłonek przewodowy (100%), błonowy
Tkanki nieprawidłowe(1)
Rodzaj nowotworu (liczba badanych przypadków)
Gruczoł sutkowy
Inwazyjny przewodowy (9)
Inwazyjny zrazikowy (2)
Śluzowy (1)
Rak gruczołowy jelita grubego (24)
Rak gruczołowy endometrium (11)
Rak pęcherzyka żółciowego
Rak gruczołowy (2)
Gruczołowo-nabłonkowy (1)
Rak żołądka
Rak gruczołowy cewek (6)
Sygnetowatokomórkowy/niezróżnicowany (3)
Rak wątroby
Rak z komórek wątrobowych (1)
Rak przewodów żółciowych (1)
Rak płuca
Rak gruczołowy (18)
Gruczołowo-nabłonkowy (1)
Międzybłoniak (rozproszony) (7)
Rak płaskonabłonkowy jamy ustnej (2)
(116460-001)
Liczba preparatów z nowotworów
dających odczyn dodatni
0/9
0/2
0/1
24/24
4/11
2/2
0/1
6/6
1/3
1/1
0/1
5/18
0/1
0/7
0/2
307092PL_001 str. 2/3
Rak jajnika
Rak gruczołowy (7)
Rak anaplastyczny (2)
Gruczołowy rak trzustki (14)
Rak nerek
Typ jasnokomórkowy (stopnie I-III) (13)
Typ komórek zasadochłonnych (stopnie I, II) (3)
Typ komórek kwasochłonnych (stopień II) (1)
Typ komórek chromofobowych (stopień II) (4)
Rak gruczołowy gruczołu krokowego (2)
Mięsak maziówkowy tkanki miękkiej (dwufazowy) (1)
Rak tarczycy (brodawkowaty) (1)
Pęcherz moczowy, rak z komórek nabłonka dróg
moczowych (2)
0/7
0/2
12/14
9/13
3/3
1/1
0/4
0/2
0/1
0/1
0/2
Piśmiennictwo
1. Moll R, Robine S, Dudouet B, Louvard D. Villin: a cytoskeletal protein and a differentiation marker expressed in some human
adenocarcinomas. Virchows Arch B. 1987;54:155-69.
2. Suh N, Yang XJ, Tretiakova MS, Humphrey PA, Wang HL. Value of CDX2, villin, and alpha-methylacyl coenzyme A racemase
immunostains in the distinction between primary adenocarcinoma of the bladder and secondary colorectal adenocarcinoma. Mod
Pathol. 2005;18:1217-22.
3. Bretscher A, Weber K. Villin: the major microfilament-associated protein of the intestinal microvillus. Proc Natl Acad Sci USA.
1979;76:2321-25.
4. Arpin M, Pringault E, Finidori J, Garcia A, Jeltsch JM, Vandekerckhove J, Louvard D. Sequence of human villin: a large duplicated
domain homologous with other actin-severing proteins and a unique small carboxyl-terminal domain related to villin specificity. J Cell
Biol. 1988;107:1759-66.
5. West BA, Isaac CA, Carboni JM, Morrow JS, Mooseker MS, Barwick KW. Localization of villin, a cytoskeletal protein specific to
microvilli, in human ileum and colon and in colonic neoplasms. Gastroenterology. 1988;94:343-52.
6. Bacchi CE, Gown AM. Distribution and pattern of expression of villin, a gastrointestinal-associated cytoskeletal protein, in human
carcinomas: a study employing paraffin-embedded tissue. Lab Invest. 1991;64:418-24.
7. Lau SK, Prakash S, Geller SA, Alsabeh R. Comparative immunohistochemical profile of hepatocellular carcinoma, cholangiocarcinoma,
and metastatic adenocarcinoma. Human Pathol. 2002;33:1175-81.
8. Dudouet B, Robine S, Huet C, Sahuquillo-Merino C, Blair L, Coudrier E, Louvard D. Changes in villin synthesis and subcellular
distribution during intestinal differentiation of HT29-18 clones. J Cell Biol. 1987;105:359-69.
9. Friederich E, Vancompernolle K, Louvard D, Vandekerckhove J. Villin function in the organization of actin cytoskeleton. J Bio
Chem.1999;274:26751-60.
10. M3637 IHC073107-123 Report on File.
Edition 08/07
(116460-001)
307092PL_001 str. 3/3