PROGRAMPRACKONSERWATO RSKICH przy obiektach z
Transkrypt
PROGRAMPRACKONSERWATO RSKICH przy obiektach z
PROGRAM PRAC KONSERWATORSKICH przy obiektach z kościoła parafialnego w PIOTRAWINIE I. Zespół obrazów wotywnych. II. Obraz „Ukrzyżowanie” E. Andriollego. III. Figura Matki Boskiej Bolesnej Lublin 2012 I. Zespół obrazów wotywnych Unikalna kolekcja obrazów z Piotrawina jest najstarszym zachowanym w Polsce zespołem obrazów wotywnych. Pochodzi z lat 1610-1661. Większość z nich została wykonana przez Marcina Baszkowskiego. Historia utworzenia kolekcji w obecnej formie nie jest znana. Z dokumentacji fotograficznej prac prowadzonych w warszawskim oddziale PKZ w latach 62-65 ubiegłego wieku wynika, iż obrazy były już wcześniej restaurowane z zamiarem utworzenia kolekcji. Mniejsze obrazy były uporządkowane w pary, niemal wszystkie zostały naklejone na podobne deski z kowalskiej roboty zawieszkami, były szeroko retuszowane i miały ujednoliconą oprawę – profilowane ramki. Przypuszczalnie prace te wykonano jeszcze w XIX wieku. Konserwacja podjęta przez PKZ objęła wszystkie obrazy w liczbie 55. Deski osłabione przez owady zaimpregnowano winoflexem i zabezpieczono minią. Dwa obrazy zdublowano na płótno .W pozostałych położono pęcherze przy pomocy kleju zwierzęcego .Obrazy oczyszczono z brudu i pociemniałych werniksów, usunięto przemalowania Uzupełniono ubytki gruntu i farby bez rekonstrukcji w miejscach dyskusyjnych. Pozostawiono dotychczasową oprawę. Zespół obrazów był eksponowany w przykościelnym muzeum urządzonym w starej plebanii. Z chwilą jego likwidacji przeniesiono zbiory do sutereny nowej plebanii , gdzie panowały zmienne warunki klimatyczne. Nastąpił przyśpieszony proces niszczenia obrazów. Nierówna praca płótna i drewnianego podłoża powodowała naprężenia , a w konsekwencji łuszczenie się warstwy malarskiej. W latach 2 część kolekcji poddana została konserwacji i restauracji przeprowadzonej przez konserwatora dzieł sztuki M. Stankiewicz. Zastosowano wówczas woskowy dublaż obrazów na nowe płótno i przeniesiono je na krosna. Zabieg okazał się skuteczny. Obrazy oprawiono w nowe, o podobnych profilach ramki. Stan zachowania obrazów, które nie były poddane konserwacji, w liczbie 35 jest zróżnicowany, jednak większość uległa dalszej destrukcji widocznej głównie w postaci deformacji płótna, łuszczenia się warstwy malarskiej wraz z gruntem oraz licznych drobnych ubytków. Powierzchnia obrazów jest zabrudzona i pociemniała. Brak świeżych śladów żerowania drewnojadów. Założenia konserwatorskie. W ramach projektu zakłada się przeprowadzenie konserwacji i restauracji 35 obrazów z kolekcji, która będzie eksponowana w muzeum parafialnym planowanym w starej plebanii. Najbardziej zniszczone obrazy wykonane na płótnie posiadające sfalowaną powierzchnię i osypującą się warstwę malarską po zabezpieczeniu bibułką japońską zostaną zdjęte z desek i wyprostowane. W celu konsolidacji warstw technologicznych i wzmocnienia oryginalnego płótna będą zdublowane na masę woskowo-żywiczną na nowe płótno lniane. Tak przygotowane obrazy proponuje się przenieść na stabilne podłoże ( na przykład wodoodporną sklejkę), a następnie zamontować je na starych deskach wcześniejszej zdezynfekowanych i nasyconych środkiem owadobójczym. Na obrazach malowanych bezpośrednio na deskach daszkowate łuski farby będą podklejone przy pomocy spoiwa akrylowego metodą iniekcji. Konserwacja estetyczna obejmie usunięcie pociemniałych werniksów i retuszy, uzupełnienie brakujących kitów i wymianę wadliwych oraz scalenie kolorystyczne kompozycji w obrębie ubytków bez uzupełniania miejsc wątpliwych do odtworzenia. Punktowanie będzie wykonane farbami olejnymi, po odsączeniu oleju, z werniksem damarowym jako spoiwo. Dla zabezpieczenia warstwy malarskiej zostanie ona pokryta werniksem damarowym. Zakłada się, że dotychczasowe ramki będą zachowane o ile pozwoli na to ich stan techniczny i odnowione (patynowany brąz)) lub odtworzone nowe. W trakcie prac wykonane zostaną badania laboratoryjne warstw technologicznych obrazów. Przebieg prac konserwatorskich będzie udokumentowany w formie opisowej i fotograficznej. W załączonym spisie obrazów w nawiasach podana jest dawna numeracja muzeum przykościelnego w Piotrawinie. 1.(7) Artysta cechowy, Obrazek wotywny pary szlacheckiej z rodziną, 1 poł. XVII w., olej, płótno, deska, 61,4 x 70,5. Klęcząca, zwarta grupa postaci szlachty z para rodzicielską na czele. Oboje ubrani w szaty brązowo-bezowe, ponadto kobieta w brunatno-czarnym płaszczu i takiej czapce, czepcu, chuście podszyjnej i mankietach, mężczyzna w buraczkowym płaszczu z czarnym pobiciem. U góry z prawej półpostać św. Stanisława na wieńcu obłoków. W prawym, dolnym rogu tablica w formie postumentu z inskrypcją. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28, poz. 1-15, il. 38; karta PSOZ nr 8047?. Stan zachowania. Obraz mocno zabrudzony. Rozległe retusze pociemniałe, położone w wielu miejscach bezpośrednio na płótnie bez wcześniejszego uzupełnienia gruntu. Płótno podobrazia odspojone od deski w prawym dolnym narożniku. Program prac. 1. Podklejenie odspojonego płótna do deski podobrazia. 2. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami.. 3. Usunięcie wadliwych kitów, mechanicznie. 4. Założenie kitów klejowo-kredowych. 5. Położenie werniksu damarowego. 5. Wykonanie retuszu. 6. Położenie werniksu końcowego 7. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem .i spatynowanie. 2.(8) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Andrzeja Tarły kan. Krak. Dziekana opatowskiego z herbem Topór, 1 poł. XVII w., olej, deska; 53 x 47,2. We wnętrzu z kotarą klęczący duchowny A. Tarło, związany ze Szczekarzewicami, przed postacią św. Stanisława, obok którego widoczna wyłaniająca się z grobu sylwetka Piotrowina. Święty w szatach pontyfikalnych, srebrzysto-szarym płaszczu na białej rokiecie. Przed wolantem, ubranym także w srebrzysto-szarej pelerynie futrzanej na białej rokiecie, kartusz z herbem Topór. U dołu jasny pas z napisem: DIVO STANISLAO INCLITO REGNI PATRONO / QUOD SIBI IN GRAVISSIMA FEBRI SANITATEM INPETRAVEP / VOTUM REDDIT / ANDREAS TARŁO DE SCIEKARZEVICZE CANONIC / CRACOWIENSIS DECANUS OPATOVIENSIS. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28, poz.21, il. 41.; Karta PSOZ nr 8034. Stan zachowania. Na całej powierzchni obrazu obecne liczne drobne łuski farby i niewielkie ubytki gruntu z warstwą malarską. Pociemniały pas retuszu wokół kompozycji. Deska podobrazia i ramka w przeszłości mocno zaatakowana przez owady – liczne otwory, brak świeżych śladów żerowania. Dolny lewy narożnik deski uzupełniony w czasie konserwacji z l. 60-tych. Zły stan techniczny ramki – obluzowane narożniki, pęknięcia. Program prac. 1. Podklejenie łusek farby i gruntu żywicą akrylową. 2. Demontaż ramki. 3. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy przy pomocy rozpuszczalników.. 4. Doczyszczenie oryginalnej warstwy malarskiej. 5. Korekta kitów i uzupełnienie gruntem klejowo-kredowym.. 6. Położenie werniksu damarowego. 7. Wykonanie retuszy. 8. Położenie werniksu końcowego 9. Wykonanie i montaż nowej ramy. 10. Zabezpieczenie deski odwrocia i ramy środkiem owadobójczym. 3.(9) [Marcin Baszkowski] Obrazek wotywny Stanisława Garwaskiego Kan. Krak., Dziekana Płockiego, Sekretarza Królewskiego z herbem Grzymała, 1 poł. XVII w. olej,deska,47x40. Duchowny klęczy przed ołtarzem zwrócony w prawo. Z prawej, nad ołtarzem, półpostać św. Stanisława na wieńcu z obłoków. Z prawej strony, dołem, kartusz z herbem Grzymała. U dołu obrazu pas czerwony z inskrypcją. Tło brunatno-szare. Klęczący w czarnym stroju pod futrzaną, szarą peleryną. Biało-szare nakrycie ołtarza. Herb malowany brązem. Napis: „VOTI COMPOS FACTUS. GRATIAM AG/NOSCO. PROMISSIS STO/:Stan. Garwaski. Decanus Plocen. Canon. Cracovien. Regius Secr. Gratitudinio ergo off. Anno Redempt. 162?2”. Na odwrocie nr „27”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). R.Brykowski. Obrazki wotywne z Piotrawina. W: Granice Sztuki, W-wa 1977, str.179, il.2 KZS str.29, poz.42 Stan zachowania. Powierzchnia obrazu brudna, retusze pociemniałe. Występują liczne daszkowate odspojenia farby wzdłuż słojów deski oraz drobne ubytki warstwy malarskiej. Pęknięcie desek na spoinie. Program prac. 1. 2. 3. 4. 5 6 Podklejenie łusek farby i gruntu żywicą akrylową. Sklejenie pęknięcia desek. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy przy pomocy rozpuszczalników. Doczyszczenie oryginalnej warstwy malarskiej. Korekta kitów i uzupełnienie gruntem klejowo-kredowym. Położenie werniksu damarowego. 7 8 9 10 Wykonanie retuszy. Położenie werniksu końcowego Oczyszczenie i retusz ramy. Zabezpieczenie deski odwrocia i ramy środkiem owadobójczym. 13-14 para 4.(13) [Marcin Baszkowski], Obrazek wotywny Andrzeja Radolińskiego, szlachcica Województwa Chełmińskiego, 1625 r., olej, płótno, deska, 29 x 38. Kompozycja dwustrefowa. W górnej, krótszej klęczący szlachcic na tle pejzażu. Ubrany w kontusz granatowy, na którym czerwona delia.Na wzburzonych wodach barki, na horyzoncie panorama miasta z wieżami. U góry z prawej św. Stanisław. Na biało-szarej tablicy napis w 10 linijkach: Roku. P. 1625. Z niedziele na poniedziałek w nocy z wiatrów okrutnych przypadła niepodobnie / wielka fala na Wiśle, która, (jako potym rachowano) do sześćdziesiąt statków na ten czas zatopieła / było nas w kolei szkut cztery, w nieporatowanym niebezpieczeństwie bez nadzieje y rady. Zawołam tedy / na pomoc błogosławionego S.Stanisława, / w którego kaplicy na tym mieiscu odprawałem był przedtem pły= /nąc na dół swoje nabożeństwo /. Rzecz przedziwna, one trzy szkuty obce w oczach moych wszystkie potonęły, / a moia czwarta sama tylko cudownie została; a co dziwniejsza, zarazem iakom uczynieł votum przestraszony, skoczyłem do zaśla, któremu ledwie dwanaście chłopów zdołać mogło, a przeciem / go sam ieden ani wiedzieć / bez żadnej ciężkości, iako było potrzeba, cudownie zrzucył. Oczywista prawie tego wielkie Świentego / pomoc z nieba nas uratowała. Wyznawam tedy dobrodzieistwo y pamiątkę thę zostawuję / Andrzei Radoliński Slachcic Woiewództwa Chełmińskiego. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28/29, poz.31. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu brudna i pociemniała. Widoczne łuski zwłaszcza po prawej stronie kompozycji, pionowy pas rekonstrukcji po lewej. Drobne wykruszenia farby. Program prac. 1. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami.. 3. Usunięcie wadliwych kitów, mechanicznie. 4. Założenie kitów klejowo-kredowych. 5. Położenie werniksu damarowego. 6. Wykonanie retuszu. 7. Położenie werniksu końcowego 8. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem i spatynowanie. 5.(14) [ Marcin Baszkowski], Obrazek wotywny Zofii Kosowskiej ze Świdnika, 1624. olej, płótno, deska; 31x38 Napis u dołu na popielatym tle tablicy: Zofia Kosowska s Świdnika, córeczkę swoją na imię Ewę lat pułtora długiemi i ciężkiemi Chorobami zbolałą, a ledwie jusz żywą wiozła od Janiszowi – Przyjechawszy położyła ją tedy w kaplicy na grobie B. Piotra wskrzeszonego, gromnicę iey zapaliwszy, a w tym votyvę o. s. Stanisławie Kapłan za dziecię odprawował; ledwie do połowice chwalebnej ofiary przyszło, asz dzieciątko podnosi się własną mocą , wesoło poglądaiący ręce w górę podnosząc, tak zaras zdrowe było Działo się to w Lipcu 21 roku p. 1594 ( czy 1624) Na odwrocie nr. 22. Obraz przedstawia klęczących rodziców z dzieckiem na grobie Piotrawina przed ołtarzem. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28/29. Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna i pociemniała. Drobne łuski, spękania i wykruszenia farby. Stare retusze zmienione kolorze. Program prac. 1. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami.. 3. Usunięcie wadliwych kitów, mechanicznie. 4. Założenie kitów klejowo-kredowych. 5. Położenie werniksu damarowego. 6. Wykonanie retuszu. 7. Położenie werniksu końcowego 15-16 para 6.(15) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Katarzyny […] z dzieckiem, 1 poł. XVII w., olej, płótno, deska, 30 x 38. Klęcząca niewiasta, przed nią dziecko w kołysce. Kobieta w brązowej spódnicy, czarnym kaftanie z czerwonymi rękawami. Biały czepiec i kołnierz. U góry z lewej półpostać św. Stanisława. Prawą stronę zajmuje kartusz z inskrypcją. Napis wytarty, zachowany jedynie: Katarzy / na/. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS s.28, poz.1-15. Stan zachowania Pociemniałe liczne retusze i drobne złuszczenia farby. Pionowe pęknięcie kitu z prawej strony kompozycji na łączeniu deski oraz odspojenie płótna w tym miejscu. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego 14. Ewentualne wykonanie nowej ramki. 7.(16) [Marcin Baszkowski], Obrazek wotywny Zbigniewa Sieneńskiego z Sienna, chorążego lubelskiego, 1622; olej, płótno, deska, 28 x 38. Upadający mężczyzna w czerwonym żupanie i czarnych obcisłych spodniach pod naporem rozjuszonego byka-tura. W tle krajobraz Sienna lub Piotrawina. W lewym dolnym rogu tablica inskrypcyjna z napisem łacińskim: Joames de Juri Sienninia Gente puer nouennis alias? Sbignei Vexilliferi Lublinem fil. / dum liberius queror more tauro e pascuis redeunti colludit bellua iacessita in puerum / praeceps fertur eumq. cornu prosternit immaniter ictum inflicto sub costa ? duo minere ? sumi prosternit / … douce miserandus puer / abaita ab… / loco semianimis colleretur / … acerbitare perculsus… S.Stanislaus Mo…opem imglorat votum nunc… / … convalescit Piotravini in loco Sacto…Dino / …beneficium acce ptum fertur. Anno dat. 1622. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28, poz.25 R. Brykowski, Obrazki wotywne z Piotrawina, w: Granice Sztuki, Warszawa 1972, s.184, il.10.; katalog wystawy Brzegi Wisły. Wielka historia wsi i miasteczek Powiśla od Sandomierza do Stężycy, Lublin 2012, s.79, poz. kat. 80. Stan zachowania Występują liczne spękania i drobne złuszczenia farby, zwłaszcza po prawej stronie kompozycji. Werniks pożółkły. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 4. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 5. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 6. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 7. Korekta i uzupełnienie kitów. 8. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 9. Montaż na starej desce. 10. Położenie werniksu damarowego. 11. Wykonanie retuszy. 12. Położenie werniksu końcowego 19-20 para 8.(19) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Katarzyny Skrzyneckiej ze Skrzyńca, 1631; olej, płótno i deska, 25,9 x 37,5. Klęcząca niewiasta, z prawej u góry wyłaniająca się z obłoków półpostać św. Stanisława. Wotantka w ciemnoniebieskim płaszczu na różowej sukni, biało-szara chusta pod szyją, biały czepiec na którym brązowa czapa futrzana. Pod obłokami tablica inskrypcyjna z napisem: Katarzyna Skrzynecka / s Skrzyńca w pewnym przy / padku porażona bardzo w dłoń ręki będąc przyszła do tego / że się wrzucał piekielny ogień, y cyrulicy osądzali że ? / żywa być nie mogła…utrapion…S. Stanisława / na ratunek ofiarując się do Piotrawina…dziwna / … zaraz y ręka iey ozdrowiała… / 1631. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.29, poz.46. Stan zachowania Na powierzchni obrazu występują złuszczenia farby i drobne jej ubytki. Retusze są pociemniałe. Płótno odspojone od podłoża jest pofalowane i tworzy pęcherze. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego 14. Ewentualne wykonanie nowej ramki. 9.(20) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Jana i Izabelli Lesińskich, 1631; olej, płótno, deska, 25,5x 37,3. Klęcząca niewiasta w czerwonej szacie, na głowie niebieski wianek, z lewej tablica inskrypcyjna ujęta spływami wolutowymi, na niej napis: W niepogodę straszny piorun spadł y uderzył / na córeczkę Szlachetnych Jana y Izabelli Lesińskich / imieniem Katarzynę głowę iey wzrok, mowę y ledwie nie mar / twą zostawieł. Strwożona matki zawoła na Cze / ladź domową y na poddane blisko robiące aby za= / ras wszyscy poklęknąwszy pacierz z nią zmawiali o / fiarniąc Pannę S. Stanisławowi do Piotrowina / aż za trzy godziny Panienka zdrowo się, jak ze snu / porwała y żyje. Działo się R. 1631 in Janw. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.29, poz.44.; karta PSOZ, Oddział Wojewódzki w Lublinie, nr 8032. Stan zachowania. Występują odspojenia płótna od deski. Na powierzchni obrazu widoczne łuski i drobne ubytki farby oraz stare pociemniałe retusze. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego 21-22 para 10.(21) [Marcin Baszkowski], Obrazek wotywny Józefa Strzemeskiego ze Strzemeśni, 1623; olej, płótno, deska, 26,3 x 35,7; Klęczący mężczyzna z okowami leżącymi obok na ziemi, z wyciągniętymi rękami ku postaci św. Stanisława, ukazanego na obłokach. W tle krajobraz z rozlewiskiem. U góry pośrodku napis: Cud wielki / służyć u Pogan… / niepodobnego zda się cuś ku wierze / Strapiony wspomni na świentą kaplicę / y uczyni nawet taką obietnicę / do Stanisława, że gdy go wybawi / i sunie się naprzód z dziękowaniem stawić / Ledwie dokończy swej nabożney mowy / aż niego lecą żelazne okowy / aż wnet Oiczyste wesół depce progi / sam nie wie jako Panie, z czynił drogi /… tu wyznał płaczem y sprzysięgą / Takich spraw ludzkie zmysły nie dosięgą / Roku 1623.; pod rękoma nazwisko i imię wotanta: iózek Strzemesky s Strzemieśni. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.28, poz.27; Karta PSOZ, Od w Lu 8010. R.Brykowski, Obrazki wotywne z Piotrawina, w: Granice sztuki, Warszawa 1972, s.179, il.3. Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna, drobne łuski i ubytki farby w górnej partii. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Ewentualne wykonanie nowej ramki. 11.(22) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Jakuba Komarnickiego, 1631; olej, płótno, deska, 26,3 x 35,7. We wnętrzu z arkadowym wejściem i kolistym okulusem klęczący w granatowo-niebieskiej czamarze szamerowanej czerwienią mężczyzna. Przed nim , na podłodze niebieski kołpak. U góry, po lewej wyłaniająca się z wieńca białych, rozświetlonych obłoków półpostać świętego Stanisława. Pod postacią świętego biskupa owalny kartusz obramiony rollwerkiem. W kartuszu inskrypcja łacińska i data: Jacobus Komarnicki Pie… / Sanctissim… Praesulis explora = / tac… se snag humiliter /… MDC. XXXI. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.29, poz.43.; Karta PSOZ, nr 8011?. Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna, widoczne przetarcia warstwy malarskiej. Płótno miejscami odspojone od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego 12.(23) Artysta cechowy, Obrazek wotywny młodzieńca,1 poł. XVII w., olej, płótno, deska, 24 x 19,2. Młodzieniec klęczy zwrócony w prawo. Przed klęczącym półpostać św. Stanisława na obłoku. W prawym dolnym narożu inskrypcyjna tablica o białym tle. Tło ciemnobrunatne rozświetlone szaro-popielatymi obłokami. Wotant w szacie niebieskiej. Napis w siedmiu linijkach:/poprawiony w streszczeniu?/”Chorego na nogi młodzień/ca rodzicy smutni na w…/…przywieźli y ofiarowali nazajutrz pieszo / przedsię wybrał zdrowy y / tych co z nim pospołu bieżeli / wyprzedzał…”. Na odwrocie nr”17”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.28, poz.1-15.; Karta PSOZ, nr 8011. Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna, występują drobne przetarcia na szczytach łusek warstwy malarskiej i drobne ubytki farby. Stare retusze pociemniałe , a kity nierówne. Płótno miejscami odspojone od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem.i spatynowanie. 26-27 para 13(26) Artysta cechowy, Obrazek wotywny postaci na łożu, 1 poł. XVII w.; olej, płótno, deska, 23,6 x 34,5. Z prawej kobieta na łożu, u góry owalna tablica inskrypcyjna zdobiona wolutami, z nieczytelnymi śladami napisu. Z lewej półpostać świętego Stanisława w wieńcu obłoków. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS.s.28, poz.1-15.; karta PS nr 8014? Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna. Pociemniałe retusze i brak kitów w drobnych ubytkach. Program prac. 1. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami.. 3. Usunięcie wadliwych kitów, mechanicznie. 4. Założenie kitów klejowo-kredowych. 5. Położenie werniksu damarowego. 6. Wykonanie retuszu. 7. Położenie werniksu końcowego 8. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem.i spatynowanie. 14(27) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Alberta Stanisława Borkowskiego z Borkowa, 1 poł. XVIII w.; olej, płótno, deska, 24 x 34,6. We wnętrzu klęczący młody szlachcic, z wieńca turkusowych obłoków wychyla się półpostać świętego Stanisława. Wolant w czerwonym stroju, z szabla przy boku, na podłodze czapka. Tablica inskrypcyjna z zachowanym częściowo łacińskim napisem: Albert Stanislas Borkowski de Borków / ab expeditione Prussie a… / religiose… / …. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. s.28, poz.17.; Karta PSOZ nr 8015. Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna. Pociemniałe retusze i brak kitów w drobnych ubytkach. Program prac. 1. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami.. 3. Usunięcie wadliwych kitów, mechanicznie. 4. Założenie kitów klejowo-kredowych. 5. Położenie werniksu damarowego. 6. Wykonanie retuszu. 7. Położenie werniksu końcowego 8. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem.i spatynowanie. 15(34). Artysta cechowy. Obrazek wotywny Adama i Jadwigi Zabłockich z Solca. 1636 r. ,olej, płótno, deska, 31,8 x 32,8. Kompozycję tworzy prostokątna, obramiona rolwerkowo tablica inskrypcyjna. Nad tablicą sercowata rezerwa obramiona spływami wolutowymi, w której, na tle krajobrazu klęczą: mężczyzna w delii, niewiasta i dwie drobne postacie dzieci. Tablica i ramka rezerwy szare, malowane iluzjonistycznie. Krajobraz o turkusowym niebie urozmaiconym szarością i żółcienią, przyziemie brunatne i brązowe. Mężczyzna w oliwkowej sukni pod czerwoną delią. Niewiasta w czarnej pelerynie na ciemnoniebieskiej sukni; biały fartuch, rękawy, kołnierz i czepiec. Napis w 10 linijkach, częściowo czytelny:” Adam Zabłocki Mieszczanin Solecki wracałem się w święto S. Stanisława z Ku…/ która to jest za Wisłą w lesie z żoną Jadwigą y Anną siostrą…y także z dwojgiem dziatek/ na wiosce Solec tedy spieszno do domu kolasa się przewróciła jak leśny drąg wszyscy/ poupadali nie bez potłuczenia ale nade wszystko to nas niepodobnie poturbowało…/…w tym szwanku…/…żalem na gwałtowną niemoc dz…y utrapionej Matki narzekanie/…my ie do kaplicy Piotrawińskiej ….dziecię zmysły /… wnet dziecię oczki otwie / ra .. zdrowe y czerstwe...y radością wszystkich. Dzięki tedy niegodne nasze / na tym miejscu….oddajemy pokornie: 15 Mai 1636?”. Na odwrocie numer „3”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, str.29, poz.51. Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna, warstwa malarska przetarta na szczytach łusek. Występują drobne złuszczenia farby. Płótno miejscami odspojone od deski, tworzy pęcherze. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem .i spatynowanie. 16.(35) Artysta nieokreślony, Obrazek wotywny duchownego w intencji chorego brata?, 1 poł. XVII w., olej, płótno, deska, 30,8 x 44,8. Z lewej klęczący młody duchowny, na tle krajobrazu piotrawińskiego z kaplicą. Z prawej we wnętrzu, na tle kotary młody mężczyzna w czarnym ubraniu leżący na łożu baldachimowym. U góry, na tle obłoku półpostać św. Stanisława wychylającego się ku leżącemu. Z prawej u góry owalna tablica z mało czytelnym napisem łacińskim: pro F…. Frater D…. / ….aletudinis …. se sol…. tudinis Lubor… / opitulatur…salutari Patron… / … alterum, alterum animi… / … Sospiratori pro eo ac debent… / Stanislai a Joaunes GG aimac… / ceo Basyliani natura. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28, poz.1-15; Karta PSOZ nr 8001. Stan zachowania Powierzchnia obrazu brudna. Występują liczne daszkowate łuski farby. Stare retusze miejscami wykonane bezpośrednio na płótnie. Płótno odspojone od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem i spatynowanie. 17.(36) Artysta cechowy, Obrazek wotywny klęczącego w czerwonym żupanie, 1 poł. XVII w.; olej, deska, 34 x 42. We wnętrzu klęczący mężczyzna nakryty czarną, podbitą zielenią delią. Przy min czerwona czapka z egretą z rejerów. U góry z prawej zarys infuły. Z lewej półpostać błogosławiąca ? Wnętrze z zarysem arkady o łuku ostrym. Podłoga - czytelny układ posadzki lub desek. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS.s.28, poz.1-15.; Karta PSOZ nr 7998. Stan zachowania Mocno pociemniały werniks i retusze. Ślady dawnego przemycia farby w górnej partii. Warstwa malarska z licznymi daszkowatymi łuskami wzdłuż słojów deski. Przy dolnej krawędzi szeroki kit wykruszony u dołu. Pojedyncze otwory po drewnojadach.. Brak ramki. Program prac. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Podklejenie łusek farby i gruntu żywicą akrylową. Impregnacja deski podobrazia żywicą. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy przy pomocy rozpuszczalników. Doczyszczenie oryginalnej warstwy malarskiej. Korekta kitów i uzupełnienie gruntem klejowo-kredowym. Położenie werniksu damarowego. Wykonanie retuszy. Położenie werniksu końcowego Zabezpieczenie deski odwrocia środkiem owadobójczym. 18(37) [Marcin Baszkowski], Obrazek wotywny Jana Dolackiego (?), 1625; olej, deska, 33 x 39. Siedzący na łożu na tle kotary mężczyzna, Z prawej widok Piotrawina (?), powyżej półpostać świętego Stanisława na obłokach. U dołu tablica inskrypcyjna obramiona astragalem i ornamentem kandelabrowym ?, z zachowanym częściowo napisem wierszowanym: JAN…ony / Nieposzedszy do portu byłem nawiedzony / Żarliwem gniewem Pańskim który nowsze… / W ten czas szerzył się wszędzie… / Anno Domini / Znikąd do Stanisława naboźnie Swiętego / Udałem się: natychmiast do zdrowia pierwszego / Przyszedłem: y te wotum oddałem wiecznemu / Bogu: na znak wdzięczności y temu Świętemu / 1.6.25. Die. I. Augusti. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28, poz. 30; karta PSOZ 8060?. K. Piwocki, O historycznej genezie polskiej sztuki ludowej, Wrocław 1953, s.24, il.56.; katalog wystawy Brzegi Wisły, s.79., poz.79. Stan zachowania. Pociemniały werniks. Liczne spękania i daszkowate łuski wzdłuż słojów deski, głównie w górnej partii obrazu. Drobne wykruszenia farby. Program prac. 1. Podklejenie łusek farby i gruntu żywicą akrylową. 2. Demontaż ramki. 3. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy przy pomocy rozpuszczalników. 4. Doczyszczenie oryginalnej warstwy malarskiej. 5. Korekta kitów i uzupełnienie gruntem klejowo-kredowym. 6. Położenie werniksu damarowego. 7. Wykonanie retuszy. 8. Położenie werniksu końcowego 9. Wykonanie i montaż nowej ramy. 10. Zabezpieczenie deski odwrocia i ramy środkiem owadobójczym. 38-39 para 19(38) Artysta cechowy, Obrazek wotywny księdza Kazimierza, 1 poł. XVII w., olej, płótno, deska, 28 x 35,5. We wnętrzu, przed ołtarzem duchowny podparty o laskę w czarnej sutannie i białej rokiecie. Obraz z Ukrzyżowaniem częściowo przesłonięty półpostacie świętego biskupa. U dołu tablica inskrypcyjna z napisem łacińskim w trzech linijkach: … / … salutis dona referi… / … Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KTZ, s.28, poz. 19.; karta PSOZ nr 8018. Stan zachowania. Na połowie powierzchni , z lewej strony kompozycji farba łuszczy się i występują drobne ubytki warstwy malarskiej. W tej partii – pęcherze płótna. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 11. Korekta i uzupełnienie kitów. 12. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 13. Montaż na starej desce. 14. Położenie werniksu damarowego. 15. Wykonanie retuszy. 16. Położenie werniksu końcowego. 17. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem i spatynowanie. 20(39) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Zofii Zarembiny z Tokar, 1632, olej, płótno, deska, 22,5 x 35.5. Klęcząca niewiasta w ciemno granatowym płaszczu spod którego widoczna zielona suknia, Biały czepiec i podwika. Z lewej połowa tablicy inskrypcyjnej, jej widoczne brzegi obramione wolutami, rolwerkiem i umieszczonym u góry środkiem maszkaronem. Napis w 11 linijkach: Zofia s Tokar Zarembina w okru= / tney y ostrej udręce, przez dwie / niedzieli… nic nie iadła anim / snu na oczach miała łupanie w nogach nieznośnie cierzpiąc iusz bliska śmierci / ofiarowałam się S. Stanisławowi do tey / cudowney kaplice Piotrawskiey i stym / przedsiewzieciem przyjęłam Sacra / ment / naswietszy aż wnet tego dnia sama / tilko mocą niebieską przedziwnie oz / drowiała Roku P. 1632(?). Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.29, poz..49., Karta PSOZ nr 8019. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu pociemniała, brudna. Drobne złuszczenia i ubytki farby. Pęcherze płótna odspojonego od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 40-41 para 21(40) Artysta cechowy, Obrazek wotywny duchownego, 1. poł. XVII w., olej, płótno, deska, 24,3x 37,7 Duchowny klęczy zwrócony w lewo. Czarny strój. Z lewej tablica inskrypcyjna, nad którą popielate i żółte rozjaśnienie brunatnego tła. Tło w części prawej obrazu stalowo-szare z takąż posadzką. Obramienie tablicy rolwerkowe, niebieskie, pole brunatne. Napis wytarty. Na odwrocie nr”29”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.28, poz..1-15., Karta PSOZ nr 8015. Stan zachowania. Liczne drobne ubytki warstwy malarskiej oraz daszkowate łuski farby. Płótno odspojone w wielu miejscach od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem .i spatynowanie. 22(41) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Gabriela Podhorodyńskiego z Województwa Chełmskiego, 1633 r., olej, płótno, deska, 24 x 37,8 Postać leżącego zwrócona w lewo. Z lewej rozjaśniona beżem szczelina. Pod rozjaśnieniem stół kryty czerwienią. Nad leżącym inskrypcja wykonana jasnym brązem. Tło ciemnoszare. Posłanie ciemnozielone, biała koszula i poduszki, czerwienią malowane krawędzie łoża. Napis łaciński w pięciu linijkach; w nagłówku data. Ślad obszernego napisu widnieje z lewej strony, zachodząc na stół: „ 1633/Gabriel Podhorodyński ex Districtu Chełmen eques, grani/et matrono implicitus morto iacebat iamg? exiqua in spe…/…debet animam cum pero oportum ab ass? imi suo … Stanis…/…. de Sacra aede…Sa perior ad quam …/… Stanislai praesenti…” Na odwrocie nr”29” Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.29, poz.50, Karta PSOZ nr 8036. Stan zachowania. Liczne drobne ubytki warstwy malarskiej oraz daszkowate łuski farby. Płótno odspojone w wielu miejscach od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 42-43 para obrazów. 23(42) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Franciszkanina, 1 poł. XVII w.; olej, płótno dublowane, 39,3 x 33,8. Klęczący Franciszkanin, u góry św. Stanisław na obłokach, pod którymi czerwona tablica w formie tarczy w kształcie serca z łacińska inskrypcją. Napis: Sancto Stanislao / Epo Mart. afflictorum conso / latori innocentiae vindici, veri= / tatis asertori patro= / no 56 defensum, religiosi Ordinis / nostri honorem aduersus ora lo= / cuentium iniqua. Fr. Francicus / Barbauara Mediolanen, Vicca= / … Gnalis, Ord.Frum. Cu= / … in Reg / … cignus. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28, poz. 1-15; Karta PSOZ 8039?. Stan zachowania. Stan dość dobry. Drobne ubytki i przetarcia farby. Pociemniały werniks. Program prac. 1. 2. 3. 4. 5. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu Wymiana werniksu. Korekta i uzupełnienie retuszu. Punktowanie przetarć. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem i spatynowanie. 24(43) Artysta cechowy, Obrazek wotywny szlachcica przed kaplicą i kościołem w Piotrawinie, 1 poł. XVII w.; olej, płótno dublowane (1962-5); 39,8 x 34,5. Klęczący mężczyzna w ciemnoniebieskiej delii podbitej jasnym futrem, nad architekturą na wieńcu obłoków unosząca się półpostać św. Stanisława. U dołu napis mało czytelny: S. Stanisławowi Patronowi swoiemu? …roki wszystek się sam pokornie Roku…. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.28, poz.1-15; Karta PSOZ nr 8040. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu zabrudzona, pociemniałe retusze. Liczne przetarcia farby na szczytach nitek płótna oraz drobne łuski farby i ubytki. Program prac. 1. 2. 3. 4. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu Wymiana werniksu. Korekta i uzupełnienie retuszu. Punktowanie przetarć. 25(44) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Katarzyny Żórawkowej z Kazimierza, 1 poł. XVII w.; olej, płótno, deska, 38,5 x 51. Klęcząca niewiasta na ciemnym tle tle barokowej architektury z wyeksponowanym fragmentem kolumny (?) Z lewej widok kaplicy piotrawińskiej, nad nią półpostać św. Stanisława na wieńcu obłoków. Pod widokiem tablica z inskrypcją, z zachowanym napisem w 4 górnych linijkach. Napis: Roku…dnia…Grudnia Ja Katarzyna Żarówkowa z Kazimierza / …łaski otrzymane na tym miejscu S. tak w utrapieniu na… / … osobliwie w ciężkiej boleści zembów na które żadne lekarstwo nie / … dziękuję Panu Bogu, y S. Stanisławowi to świadectwo / zostawiając. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KTZ, s. 28, poz.22. Stan zachowania. Stan dość dobry. Część retuszy wymaga korekty z powodu pociemnienia. Program prac. 1. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami. 3. Doczyszczenie oryginalnej warstwy malarskiej. 4. Korekta kitów. 5. Położenie werniksu damarowego. 6. Wykonanie retuszu. 7. Położenie werniksu końcowego 8. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem i spatynowanie. 45-46 para obrazów. 26(45) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Sebastiana Konieckiego, organisty, 1632; olej, płótno, deska, 24 x 28,9. Na tle rozległego krajobrazu z kościołem w Piotrawinie klęczący mężczyzna w czerwonej delii. Przed nim, na ziemi czapka czerwona. W prawym dolnym rogu tablica inskrypcyjna z napisem w języku łacińskim. Napis w 8 linijkach i data 1632: Sebastianus Koniecki de Kenti Artis / Organari Musicus dum Sacrum Aedi / culi…hospes? subivem rependi… / nescio qua internorum spiritus… / religionem accentione praesans hic… / adesse inedultus sensi. Quare ex… /… 1632. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.29. poz. 48. il. 39.; Karta PSOZ nr 8…. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu zabrudzona. Farba łuszczy się na znacznej części obrazu, liczne drobne ubytki farby. Płótno odspojone od podłoża. Ramka do odnowienia. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem i spatynowanie. 27(46) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Tomasza Cychowskiego, 1636 r., olej, płótno, deska, 22,1 x 28,8 Na tle krajobrazu z wodą Wisły klęczy z prawej mężczyzna, ¾ w lewo. Przed klęczącym, w lewym górnym narożu, półpostać św. Stanisława, w wieńcu obłoków unosi się nad architekturą kaplicy w Piotrawinie. W lewym dolnym narożu owalny kartusz obramiony rolwerkiem, pośród którego uskrzydlona głowa i tors hermowy. W kartuszu trzylinijkowa inskrypcja łacińska. Krajobraz utrzymany w tonacji turkusowej, granatowo-szare obłoki. Mężczyzna w czerwonym płaszczu na granatowo-niebieskiej sukni. Tło ramki i obrzeżeen grisaille. Napis słabo czytelny: „Pasio..et Patroni…/… Thomas Cychowski… 1636.” Na odwrocie „8”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.29. poz. 33. il. 40; Karta PSOZ nr 800.. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu zabrudzona. Miejscami retusz bezpośrednio na płótnie- brak kitów. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 47-48 para obrazów. 28(47) [Marcin Baszkowski], Obrazek wotywny Pawła Wielickiego z Masłowic, 1624?; olej, płótno, deska,35,3 x 29. Siedzący na łożu z zakrwawionym kolanem lewej nogi, z lewej widok na kaplicę i kościół w Piotrawinie z unoszącą się półpostacią św. Stanisława. Symultanicznie pokazana postać mężczyzny jako kulejącego z laską na tle kaplicy. U dołu inskrypcja: Dwoie strasne niebespecseństwo zdrowia z dopuszczenia Bożego / padło o raz na mie: tho iest, srogie zranienie i zaras potym „nagłe po / wietrze morowe, ii iuzem bił zwątpił o żywocie: aż oto, za miłosier / dziem Pańskiem, przez zasługi świentego Stanisława / pod którego obro / ne na tho miejsce udałem się / zostałem wolen. Na pamiątkę tedy tey / łaski niebieskiey, wdzięczen ey będąc thę tabliczkę thu zawieszam: Paweł Wielicki z Masłowic R. 1624?. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, s.29, poz.35; Karta PSOZ nr 8002?. R. Brykowski, Obrazki wotywne z Piotrawina w: Granice Sztuki, Warszawa 1972, s.185, il. 11. Stan zachowania.. Powierzchnia obrazu brudna. Werniks i punktowania pociemniałe. Warstwa malarska osypuje się, liczne ubytki farby. Płótno miejscami odspojone od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem .i spatynowanie. 29(48) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Anny Braneckiej (Branickiej?) z województwa Podlaskiego, 1643; olej, płótno, deska, 35 x 29,5. Na tle wnętrza z arkadą ( w jej prześwicie górzysty krajobraz) klęcząca niewiasta, przed nią leżące dziecko. Ubrana w czerwona suknię, na niej ciemno granatowa pelerynka, Biały czepiec, na nim ciemnogranatowy kołpak futrzany. U dołu, na turkusowo-zielonym tle długi, mało czytelny napis: Cud wielki /Roku 1643…Szlachetna P. Anna Branecka / Branicka?/ z województwa Podlaskiego / na tym miejscu, S.wyznała, że Syna…leciech i grożąc nieostrożnie w studnię głębo / ką…który więcej niż przez…nieżywy leżąc i opłakany będąc gdym z / …Stanisławowi ś-temu Umarłych / … prosi o wspomożenie patrona s / …dziecię nieżywe jako ze snu ocknęło się /… dzięki czyniąc. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, Warszawa 1962, s.29, poz.53.; karta PSOZ, nr 8003?. Stan zachowania. Warstwa malarska łuszczy się , drobne ubytki farby. Retusze pociemniałe. Odspojenia płótna. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 49-50 para obrazów. 30(49) Artysta cechowy, Obrazek wotywny księdza Wyrzykowskiego, 1631, olej, płótno, deska, 22 x 27,8. Na ciemnobrunatnym tle dwie ozdobnie obramione rezerwy: w górnej – klęcząca postać kapłana przed postacią św. Stanisława na obłoku. W dolnej- inskrypcja łacińska. Oprawy rezerw i tło inskrypcji popielato-beżowe. Postać kapłana w czerni, tło brunatne i brązowe (posadzka). Napis w 8 linijkach, łaciński, częściowo czytelny: „..thaus Wyrzykowski Genera nobile ordine Sacerdos/…febri ac altimum periculi perweniam…/…ac Deo piusq…/…S. Stanislaum…/…MDCXXXI…”. Na odwrocie nr „7”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, Warszawa 1962, s.29, poz.47.; karta PSOZ, nr 8006. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu brudna, werniks i retusze pociemniałe. Warstwa malarska miejscami przetarta, łuszczy się i odpada. Retusze bezpośrednio na płótnie. Odspojenia płótna od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem i spatynowanie. 31(50) Artysta cechowy, Obrazek wotywny niewiasty z dwojgiem dzieci, 1 poł. XVII w., olej, płótno, deska, 20,5 x 27,7 Na ciemnobrunatnym tle, klęcząca pośrodku niewiasta. Jej dłonie złożone na główkach klęczących po bokach dzieci. W obu górnych narożnikach białe rezerwy z inskrypcjami w języku polskim. Suknie niewiasty i dziecka z lewej – szaro-niebieskie. Szata dziecka z prawej – ciemnoczerwona. Czepiec i podwika – białe. Napisy w ośmiu linijkach, w każdej rezerwie – nieczytelne. Na odwrocie nr „7”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, Warszawa 1962, s.28, poz.1-15; karta PSOZ, nr 8007. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu brudna, werniks i retusze pociemniałe. Warstwa malarska miejscami przetarta, łuszczy się i odpada. Liczne retusze bezpośrednio na płótnie. Odspojenia płótna od deski. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 51-52 para obrazów. 32(51) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Stanisława Górskiego z powiatu Lubelskiego, 1610, olej, płótno dublowane, 28,5 x 32. Na tle widoku z kaplicą piotrawińską klęczący szlachcic w czerwonym ubraniu, wsparty na 2 kulach, z lewej tablica z inskrypcją, przesłaniająca do połowy wysokości architekturę budowli. Napis: Stanisław Górski Lubelskiego powiatu szlachcic / cierpiał przez lat… ście od dzieciństwa… / … bez kul postąpić nie mógł, który przyjecha / … z matką .. / … P. Bogu y Stanisławowi dzięki bo= / bożne?... Roku P. 1610. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. S.28, poz.23; Karta PSOZ nr 8042 /. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu brudna, werniks i retusze pociemniałe. Drobne wykruszenia farby. Program prac. 1. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami.. 3. Korekta wadliwych kitów. 5. Położenie werniksu damarowego. 5. Wykonanie retuszu. 6. Położenie werniksu końcowego 7. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem .i spatynowanie. 33(52)Artysta cechowy, Obrazek wotywny klęczącej niewiasty B.WT.D., 1626; olej, płótno dublowane, 28,5 x 28. Klęcząca niewiasta w ciemno niebieskim płaszczu na buraczkowej sukni. Z lewej prostokątna tablica z wolutami u góry, długa inskrypcja w języku polskim: B.WT.D / …, przez nie mały czas srogi od serca której / żadne leki y rady ludzkie nie tylko służyć / ale ani ulżyć nie mogły; zwątpiwszy o sobie y / o ludzkiej pomocy, obróciła się za patronem / … Piotrowem do przyczyny S.Stanisława o / ofiarując się na to wielebne miejsce, y natych / miast zupełną pociechę otrzymała zdrowie / … doskonałe dostawszy, thu w tey świentey / kaplicy za dobrodziejstwo święte powinne / dzięki y wotum srebrne oddała / Działo się Roku Pańskiego 1626 dnia / piętnastego grudnia. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS, 1962, s.29, poz. 32; Karta PSOZ nr 8043. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu brudna, werniks i retusze pociemniałe. Drobne wykruszenia farby. Program prac. 1. Oczyszczenie z brudu powierzchni obrazu. 2. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy odpowiednio dobranymi rozpuszczalnikami. 3. Korekta wadliwych kitów. 4. Położenie werniksu damarowego. 5. Wykonanie retuszu. 6. Położenie werniksu końcowego 7. Odnowienie ramki – oczyszczenie , pomalowanie brązem i spatynowanie. 34 (53) [Marcin Baszkowski], Obrazek wotywny księdza Erazma Kretkowskiego z herbem Dołęga, 1620, olej, płotno i deska, 37,8 x 49. Na tle krajobrazu z architekturą Piotrawina, z widocznym brzegiem Wisły, która płynie tratwa z prawej grupa 5 mężczyzn, w tym dwóch duchownych na czele, pierwszy u stóp ma kartusz herbem Dołęga. Szlachcice w czerwonych deliach okrywających ciemnoniebieskie żupany. Na postaciami prostokątna, pozioma tablica z łacińską, żółtą inskrypcją na czarnym tle. Napis ze znacznym wytarciem: Erasmus Kretkowski…Wladislau… / Cracovia in partes Cuiaviae protecturus…/ Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. , s.28, poz.20; Karta PSOZ nr 8021. R. Brykowski, Obrazki wotywne z Piotrawina, w: Granice Sztuki, Warszawa 1972, s.183, il.7. Stan zachowania. Powierzchnia obrazu brudna. Warstwa malarska na całej powierzchni łuszczy się i osypuje. Dużo drobnych ubytków. Płótno sfalowane tworzy szerokie pęcherze poprzeczne. Ramka do odnowienia. Program prac. 1. Zabezpieczenie lica obrazu bibułką. 2. Zdjęcie obrazu z deski. 3. Prostowanie podobrazia płóciennego. 4. Dublaż woskowo-żywiczny na nowe płótno lniane. 5. Usunięcie nadmiaru wosku z lica.. 6. Usunięcie bibułki zabezpieczającej lico obrazu i oczyszczenie z brudu.. 7. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy. 8. Korekta i uzupełnienie kitów. 9. Naciągnięcie obrazu na stabilne podłoże (np. sklejka wodoodporna). 10. Montaż na starej desce. 11. Położenie werniksu damarowego. 12. Wykonanie retuszy. 13. Położenie werniksu końcowego. 14. Odnowienie ramki – oczyszczenie, pomalowanie brązem i spatynowanie. 35(54) Artysta cechowy, Obrazek wotywny Wojciecha Ziółko, kucharza, 1622 r., olej, deska, 43,2 x 28,5 Postać leżąca na łożu, zwrócona w prawo. Z prawej, w górnym narożu półpostać św. Stanisława na wieńcu obłoków. Część dolna obrazu o kremowym tle wypełniona inskrypcją. Brunatne tło ożywione czerwienią nakrycia łoża; koszula i poduszki białe. Napis w 12 linijkach: „ Wojciech Ziółko Kucharz Je.. M. Xdza Garwaskiego ca / nonica krakows. Leżałem w ciężkiej y niebezpieczney go / rączce odchodząc od rozumu. W tym za poradą Pana moiego / poleciłem się Świentemu Stanisławowi, obiecuiąc ieslibym żyw / y zdrów został stawić się jako najrychlej do tey cudowney Ka / plice tegoż świentego, przez Sacramenta Pokuty y nachwalebnieiszego ciała / Pańskiego, co gdym obiecał, zaras tegoż dnia za…/ y pomocą Świentego ozdro / wiałem. Da co Pan Bóg w Świentych swoych, niech pochwalon / bendzie. Tho się stało w Bożem..nie Roku Zbawienia 162?2/ dnia 29 października”. Na odwrocie nr „36”. Konserwacja przeprowadzona w latach 1962-65 przez PKZ Oddz. w Warszawie (dokumentacja konserwatorska sygn. 14800). KZS. , s.28, poz.26; Karta PSOZ nr 8045. Stan zachowania. Warstwa malarska tworzy daszkowate łuski wzdłuż słojów deski. Liczne drobne ubytki farby. Powierzchnia obrazu brudna, pociemniałe retusze. Program prac. 1. Podklejenie łusek farby i gruntu żywicą akrylową. 2. Demontaż ramki. 3. Usunięcie werniksu i pociemniałych retuszy przy pomocy rozpuszczalników.. 4. Doczyszczenie oryginalnej warstwy malarskiej. 5. Korekta kitów i uzupełnienie gruntem klejowo-kredowym.. 6. Położenie werniksu damarowego. 7. Wykonanie retuszy. 8. Położenie werniksu końcowego 9. Wykonanie i montaż nowej ramy. 10. Zabezpieczenie deski odwrocia i ramy środkiem owadobójczym. II. Obraz „Ukrzyżowanie” E. Andriolliego Obraz „ Ukrzyżowanie”, sygnowany i datowany na 1894 rok (?) wykonany jest w technice olejnej na płótnie o wymiarach 170x 92,5 cm.. Przedstawienie utrzymane jest w typie baroku. Na osi obrazu ukazana jest frontalnie postać Chrystusa na krzyżu. Mocne światło padające od góry z lewej strony wydobywa z mroku figurę na tle ciemnego nieba ukazując dramatyzm sceny. W lewym dolnym rogu widnieje sygnatura malowana czarna farbą:” E. Andriolli1894”. Na odwrocie płótna napis powtórzony węglem: „Andriolli / Warszawa / 1894r.”. Obraz był poddany konserwacji w 1991 roku. Doklejono wówczas szerokie pasy brzeżne, obraz oczyszczono, wyretuszowano, zawerniksowano i naciągnięto na nowe krosno. Obecnie na licu obrazu uwidoczniły się wszystkie retusze w postaci ciemnych plam. Ponadto werniks na skutek podwyższonej wilgotności rozłożył się i tworzy jasny woal na znacznej części obrazu, w jego górnej partii. Powierzchnia obrazu uległa deformacji w formie drobnych zmarszczek w miejscach gdzie doklejono pasy brzeżne. Na odwrociu występują plamy zielonkawej pleśni i ślady obecności mikrogrzybów. Program prac. 1. Zdjęcie obrazu z krosna. 2. Dezynfekcja obiektu w celu zniszczenia mikroorganizmów z zastosowaniem np. 4-chlorometakrezolu w alkoholu. 3. Usunięcie pasów brzeżnych, mechanicznie. 4. Prostowanie oryginalnego płótna. 5. Oczyszczenie powierzchni lica z brudu. 6. Usunięcie rozłożonego werniksu i pociemniałych punktowań przy pomocy dobranych rozpuszczalników. 7. Doklejenie nowych , wąskich pasów brzeżnych z płótna lnianego. 8. Naciągnięcie obrazu na krosno ( wcześnie poddane dezynfekcji i dezynsekcji). 9. Położenie werniksu damarowego. 10. Retusz scalający wykonany farbami olejnymi po odsączeniu oleju z dodatkiem werniksu damarowego jako spoiwo. 11. Położenie werniksu końcowego. 12. Wykonanie dokumentacji opisowej i fotograficznej z przebiegu prac. III. Figura Matki Boskiej Bolesnej. Barokowa figura Matki Boskiej Bolesnej należąca zapewne do dawnego wystroju kościoła w Piotrawinie datowana jest na 2 połowę XVII wieku. Wykonana z drewna lipowego, polichromowana. Ma wysokość 106 cm., jest rzeźbą pełną. Stan zachowania rzeźby jest zły. Drewno jest zaatakowane przez drewnojady. Występują świeże ślady żerowania kołatków, a na podstawie rzeźby znajdują się duże otwory charakterystyczne dla spuszczeli. W kilku miejscach widoczne są szczeliny i spękania drewna. Polichromia jest wtórna, leży na starszej warstwie farby. Obecnie trudno jest stwierdzić jaki jest zasięg występowania oryginalnego wystroju malarskiego. Polichromia jest spękana, tworzy miseczkowate łuski i osypuje się z powodu naprężeń drewna wywołanych zmiennymi warunkami przechowywania. Program prac. 1. Wykonanie badań analitycznych farb i zaprawy oraz stratygrafii nawarstwień. 1. Impregnacja drewna wraz z dezynsekcją. 2. Podklejenie łuszczącej się warstwy malarskiej (dyspersja żywicy akrylowej). 3 Usunięcie wtórnych nawarstwień farby (chemicznie i mechanicznie). 4. Założenie drobnych kitów w otworach po owadach. (na bazie żywicy akrylowej). 5. Zakres uzupełnienia oryginalnej polichromii pozostawia się do decyzji komisji konserwatorskiej. 6. Wykonanie dokumentacji opisowej i fotograficznej z przebiegu prac.