PIOTR BYKOWSKI – kalendarium działalności społeczno

PIOTR BYKOWSKI
– kalendarium działalności społeczno-zawodowej
DANE O RODZINIE
Urodzenie
i pochodzenie
Urodził się 10 września 1955 r. w Wągrowcu (woj. wielkopolskie) jako syn
Haliny i Józefa Jaxa Bykowskich.
Matka – lekarz pediatra, przez ponad 50 lat ordynator oddziału dziecięcego
Szpitala Powiatowego w Obornikach Wielkopolskich.
Ojciec (1922-2007) – mgr inż. leśnik, przez całe zawodowe życie Dyrektor
Leśnego Zakładu Doświadczalnego Akademii Rolniczej w Poznaniu.
Rodzeństwo: siostra Maria (1954 r.), brat Jacek (1958 r.)
Stan cywilny
Wolny, bezdzietny
Wykształcenie
Wyższe, rolniczo-ekonomiczne. W 1979 r. ukończył z wyróżnieniem
Akademię Rolniczą w Poznaniu z tytułem mgr inż. rolnictwa, specjalizacja:
ekonomika przedsiębiorstw.
DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNA
1964 - 1979
Członek Związku Harcerstwa Polskiego; uzyskał stopień harcmistrza.
Kolejno: drużynowy, komendant Szczepu, komendant Hufca,
w 1973 delegat na V Zjazd ZHP oraz uczestnik „Operacji 1001FROMBORK” 1966-1973.
1974 - 1979
Przewodniczący w czasie studiów w latach 1974-1979 - Studenckiego Kręgu
Instruktorskiego ZHP przy Akademii Rolniczej w Poznaniu, członek
Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, wiceprzewodniczący Rady
Uczelnianej SZSP przy AR.
1974 - 1983
Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
1983 - 1986
Doradca ekonomiczny Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
1
2003 - nadal
Doradca Prezesa Związku Rzemiosła Polskiego
2009 - nadal
Doradca Rady Nadzorczej i Zarządu Unii Gospodarczej Samorządowych
Funduszy Pożyczkowych „Samorządowa Polska” S.A. w Warszawie.
DZIAŁALNOŚĆ ZAWODOWA
1983 - nadal
Założyciel i pierwszy prezes zarządu Spółdzielni Pracy Pinus (aktualnie:
Spółdzielcza Korporacja Finansowa Invest-Holding), obecnie szef jej Rady
Nadzorczej.
W latach 1985-1988 była to jedna z największych w Polsce firm
handlujących drewnem i jego wyrobami. Innowacyjna aktywność
gospodarcza Piotra Bykowskiego została dostrzeżona przez władze
wojewódzkie i miejskie, które uhonorowały go w 1985 r. odznaką za zasługi
w rozwoju województwa poznańskiego, a w 1988 r. – odznaką honorową
Miasta Poznania.
1987 - 1990
W 1987 r. Spółdzielnia Pracy Pinus przyłączyła się do inicjatywy
popularnego miesięcznika „Murator”, lansującego tanie i energooszczędne
budownictwo typu kanadyjskiego, którego rzecznikiem był dziennikarz i
społecznik Aleksander Paszyński, późniejszy minister budownictwa i senator
RP.
Inicjatywa ta zaowocowała podpisaniem 23 października 1987 r.
porozumienia z Radą ds. Mieszkaniowych przy Radzie Ministrów, co
doprowadziło do utworzenia Korporacji Budowlanej Drewbud S.A., którego
jednym z udziałowców został Skarb Państwa, reprezentowany przez Urząd
Postępu Naukowo - Technicznego i Wdrożeń.
1989 - 1991
We wrześniu 1989 roku, po raz pierwszy w powojennej historii gospodarczej
Polski, Drewbud - Bank S.A. dokonał publicznej emisji akcji, których
nabycie dawało jednocześnie gwarancję na zakup domu, wybudowanego w
energooszczędnej technologii. Przed zakończeniem terminu emisji sprzedano
- w oddziałach PKO BP - 15 tysięcy akcji, gromadząc znaczny kapitał w
wysokości 3 milionów złotych.
Rada Ministrów wyszła naprzeciw inicjatywie obejmując ten typ
budownictwa preferencyjnymi warunkami kredytowania, wyartykułowanymi
w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1988 r. „w sprawie
ogólnych zasad udzielania kredytu bankowego na cele mieszkaniowe”,
zgodnie z którym wkład własny w przypadku budownictwa
energooszczędnego ograniczony był do pokrycia 10% kosztu budowypozostałe 90% ceny domu kredytował Skarb Państwa, nawet przez okres 40
lat.
Wrzesień 1989
We wrześniu 1989 roku ukonstytuował się Rząd Tadeusza Mazowieckiego,
który od stycznia 1990 r. wprowadził wielką reformę gospodarczą,
całkowicie eliminując system preferencyjnych kredytów, dotowanych przez
Skarb Państwa. Ta radykalna zmiana doprowadziła do całkowitej zapaści w
całym sektorze budowlanym i zaprzepaściła szanse klientów Drewbudu na
własny, energooszczędny dom.
Z uwagi na pakiet uchwał sejmowych wprowadzających z dniem 1 stycznia
1990 roku reformy gospodarcze, w tym o urynkowieniu gospodarki
mieszkaniowej, kredyty podrożały z 6 do 115 proc. w skali roku, co
2
spowodowało, że klientów Drewbudu nie było już stać na zakup na kredyt
wybudowanych domów.
Po upadku inicjatywy Drewbudu na skutek załamania się gwarantowanego
przez Państwo systemu kredytowania budownictwa, zgromadzony przez
Piotra Bykowskiego kapitał został przeznaczony na budowę Powszechnego
Banku Budowlanego „INVEST-BANK” (którego Drewbud był jednym z
założycieli).
Sierpień 1990 do
lutego 1991
23 sierpnia 1990 roku Urząd Antymonopolowy w Warszawie wydał decyzję
zakazującą Korporacji Budowlanej „Drewbud” stosowania działań – zdaniem
Urzędu – o charakterze monopolistycznym, przyczyniających się do
czerpania przez Korporację nieuzasadnionych korzyści kosztem nabywców
promes.
Wyrokiem Sądu Antymonopolowego w Warszawie z dnia 22 lutego 1991 r.,
który nie dopatrzywszy się w zasadach finansowania „Drewbudu” naruszenia
zasad ekwiwalentności wzajemnych świadczeń, i uznał, że taka inicjatywa
przyczynia się do rozwoju budownictwa jednorodzinnego w Polsce – decyzja
ta została zmieniona na korzyść Korporacji.
DZIAŁALNOŚĆ FINANSOWO - BANKOWA
Grudzień 1989
Powstał Komitet Organizacyjny Powszechnego Banku Budowlanego
INVEST-BANK S.A., którego przewodniczącym został Piotr Bykowski, a
wiceprzewodniczącym Jerzy Kowalewski z Konsbudu H.m.b.H. z siedzibą
w Wiedniu.
Przegląd doświadczeń niemieckich kas "bausparkasse" zainspirował Piotra
Bykowskiego do stworzenia systemu umożliwiającego Polakom
zaciągnięcie kredytu na własny dom czy samochód, poprzedzony fazą
oszczędzania. Zgodnie z założeniem, że najlepszym rozwiązaniem dla
kredytowania udziałowców Drewbudu będzie posiadanie własnego banku,
środki finansowe ze wspomnianej publicznej emisji akcji zostały
zainwestowane w zakup akcji założycielskich.
Od 18 kwietnia 1991 Piotr Bykowski jako inicjator utworzenia Powszechnego Banku
do 2000
Budowlanego INVEST-BANK S.A. doprowadził do jego zarejestrowania
w sądzie i uruchomienia w czerwcu 1991 r. działalności operacyjnej na
terenie całego kraju, obejmując funkcję prezesa Rady Nadzorczej, a w
następnych latach funkcję prezesa Zarządu INVEST-BANKU.
Bank w krótkim czasie dzięki dynamicznemu rozwojowi stał się kluczową
strukturą w całej bankowo-finansowej „Grupie Invest”. Na przestrzeni lat
1992-1999 powiększono kapitał Banku z 2 mln zł do 140 mln zł, a suma
bilansowa na koniec 1999 roku przekroczyła kwotę 2 mld zł. Bank ten był
jednym z największych prywatnych banków działających w tamtym czasie,
dysponując przeszło 100 palcówkami, zlokalizowanymi na terenie całego
kraju, nienotowanym na giełdzie. INVEST - BANK S.A. przez pierwsze 10
lat działalności obsłużył prawie 2 mln klientów, był liderem na rynku
kredytu samochodowego i współpracował na stałe z grupą prawie 1600
dealerów samochodowych.
Wrzesień 1991
Piotr Bykowski stanął na czele inicjatywy powołania do życia Polskiego
Towarzystwa Samochodowego – „PTS” KS z siedzibą w Bydgoszczy –
największej w Polsce organizacji spółdzielczej, skupiającej klientów
INVEST-BANKU S.A., którzy dokonywali zakupu samochodu na kredyt.
3
Przez lata swojej działalności spółdzielnia ta skupiła wokół siebie przeszło
250 tys. członków i była największą organizacją konsumencką oferującą
poza kredytem na samochód pakiet usług motoryzacyjnych, a także usługi
ubezpieczeniowe na preferencyjnych warunkach. PTS, jako organizacja
spółdzielcza, wraz z podmiotami powiązanymi na przestrzeni lat 19911998, stał się głównym akcjonariuszem PBB INVEST-BANKU S.A.
1991-1999
W latach 90-tych „Grupa Invest”, którą kierował Piotr Bykowski, zakupiła
pakiety kontrolne w Banku Staropolskim S.A. z siedzibą w Poznaniu
(marzec 1992), ukraińskim KIB-Banku S.A. z siedzibą w Charkowie
(styczeń 1994) oraz mołdawskim OGUZBANKU S.A. z siedzibą w
Kiszyniowie (maj 1999). Dokonując inwestycji kapitałowych Piotr
Bykowski z ramienia „Grupy Invest” pełnił przez szereg lat funkcję
Przewodniczącego Rady Nadzorczej w Banku Staropolskim S.A., jak też w
KIB-Banku S.A. oraz OGUZBANKU S.A.
26 października 19931 marca 1995
Piotr Bykowski sprawował funkcję doradcy ds. bankowych Prezesa Rady
Ministrów Waldemara Pawlaka. Doprowadził m.in. do podpisania
porozumienia zawartego w dniu 18 października 1994 r., pomiędzy
Lesławem Podkańskim- Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą a
Wiesławem Kaczmarkiem- Ministrem Przekształceń Własnościowych,
którego celem było zwiększenie efektywności zarządzania majątkiem
Skarbu Państwa i jego wykorzystanie dla potrzeb gospodarki narodowej
m.in.
poprzez
tworzenie
instytucji
bankowo-finansowych,
ubezpieczeniowych, powiernictwa kapitałowego.
1993-1996
Piotr Bykowski sprawował funkcję szefa Zespołu Doradców Ministra
Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Był współorganizatorem Agencji
Rozwoju Gospodarczego (ARG) S.A. (później Polski Fundusz
Gwarancyjny (PFG) S.A.) i Międzynarodowej Korporacji Gwarancyjnej sp.
z o.o. z siedzibą w Warszawie.
7 stycznia 1994
Inicjator utworzenia międzynarodowego Konsorcjum Invest-Holding z
udziałem INVEST-BANKU S.A., Banku Staropolskiego S.A. i KIB-Banku
S.A. a także innych podmiotów należących do „Grupy Invest”. Celem
konsorcjum było stworzenie wspólnoty organizacyjnej i kapitałowofinansowej, umożliwiającej uruchomienie i wdrożenie wieloletniego
programu inwestycyjnego „System Auto-Kredyt Polska”, polegającego na
zbudowaniu w państwach Europy Środkowo-Wschodniej instytucji
bankowo-finansowych wyspecjalizowanych w obsłudze gospodarstw
domowych. Konsorcjum prowadziło działalność gospodarczą do stycznia
2000 r., tj. do czasu podjęcia przez KNB uchwały z rażącym naruszeniem
prawa, zawieszającej działającej działalność Banku Staropolskiego S.A. w
Poznaniu.
13 stycznia 1994 - Piotr Bykowski powołany został na Prezesa Zarządu World Motor
nadal
Investments Holding S.A. z siedzibą w Luksemburgu (WMI), utworzonego
przez poznańskie spółki Capital-Finance i Finance-Car, następnie
dokapitalizowanego przez Bank SCS Alliance z Genewy, który objął 94%
akcji WMI. Spółka była międzynarodowym koordynatorem wieloletniego
programu inwestycyjnego System AKP oraz koordynatorem Konsorcjum
Invest-Holding i Invest-Capital, a także właścicielem wartości
niematerialnych i prawnych Systemu AKP i jego części składowych.
4
1994-2000
„Grupa Invest” pod koniec 1993 roku zakupiła pakiet kontrolny w KIBBank S.A. w Charkowie na Ukrainie, którego przewodniczącym Rady
Nadzorczej zostaje Piotr Bykowski. Bank uczestniczył we wspólnym
programie inwestycyjnym, zwanym Systemem AKP. W ramach tego
programu Bank Staropolski S.A. lokował w KIB-Banku swoje depozyty
dewizowe w kwocie średnio 150 mln USD, a następnie KIB-Bank je
uplasował w programy inwestycyjne przyjęte i wdrażane przez „Grupę
Invest”. W czerwcu 1999 r., w związku z planowanym uruchomieniem
powszechnego systemu oszczędnościowo-kredytowego na Ukrainie,
zmieniono nazwę KIB-Banku na INVEST-BANK UKRAINA S.A. i
wyłączono ten Bank z obsługi finansowej Systemu AKP, a jego rolę przejął
OGUZBANK w Mołdawii.
1994 - nadal
W dniu 28 stycznia 1994 r. INVEST-BANK S.A., KONSBUD
Handelsgesellschaft m.b.H. z siedzibą w Wiedniu, World Motor
Investments Holding S.A. z siedzibą w Luksemburgu utworzyły
Konsorcjum Emisyjno-Kapitałowe INVEST-CAPITAL z siedzibą w
Genewie, którego Prezesem Rady Nadzorczej zostaje Piotr Bykowski.
28 marca 1995
Włodzimierz Cimoszewicz jako Minister Sprawiedliwości wniósł w dniu 13
lutego 1995 r. rewizję nadzwyczajną od postanowienia Sądu Rejonowego
dla m. st. Warszawy (Sądu Gospodarczego) z dnia 21 kwietnia 1994 r.
sygn. akt XVI Ns Rej. H-1503/94, na mocy którego zarządzony został wpis
Agencji Rozwoju Gospodarczego (ARG) S.A. w Warszawie do rejestru
handlowego. Zaskarżonemu postanowieniu Minister Sprawiedliwości
zarzucił rażące naruszenie prawa, w szczególności art. 16 par. 11 k.h. i art.
38 k.c. oraz naruszenie interesu Rzeczypospolitej Polskiej. Skarżący wniósł
jednocześnie o uchylenie tego postanowienia i wykreślenie ARG S.A. z
rejestru. Sąd Najwyższy Izba Cywilna w dniu 28 marca 1995 r. oddalił
rewizję nadzwyczajną wskazując, że Minister Sprawiedliwości całkowicie
błędnie ocenił kompetencje Ministra Współpracy Gospodarczej z
Zagranicą. Sąd Najwyższy w żaden sposób nie podzielił argumentacji
Ministra Cimoszewicza podkreślając, że utworzenie ARG S.A. w
Warszawie nie budzi zastrzeżeń tak z punktu widzenia ogólnego
ustawowego zakresu jego kompetencji, jak i w aspekcie przepisów kodeksu
handlowego. Piotr Bykowski w tym czasie był doradcą Ministra
Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i bezpośrednio zajmował się
powyższymi zagadnieniami.
1996-2006
W czerwcu 1996 r. utworzone zostało Konsorcjum PoręczeniowoGwarancyjne PRO-EKSPORT, w skład którego wchodziły: Polski Fundusz
Gwarancyjny S.A. (PFG), Międzynarodowa Korporacja Gwarancyjna Sp. z
o.o. (MKG), Bank Staropolski S.A., INVEST-BANK S.A., Fundusz
Poręczeń Inwestycyjno-Eksportowych Korporacja Spółdzielcza, a Piotr
Bykowski został Prezesem Rady Konsorcjum.
9 października 1997
„Grupa Invest” z inicjatywy Piotra Bykowskiego doprowadziła do
utworzenia Auto-Kredyt Holding S.A. z siedzibą w Luksemburgu, gdzie
wyżej wymieniona osoba zostaje pełnomocnikiem zarządu. Spółka ta
finansowała od sierpnia 1998 r. System AKP kwotą 150 mln USD i była
między innymi właścicielem wartości niematerialnych i prawnych Systemu
Invest-Kredyt Ukraina i Invest-Kredyt Mołdawia. Po wrogim przejęciu
przez Grupę Polsat INVEST-BANKU S.A. realizowany program
inwestycyjny AKP został przerwany, a następnie zlikwidowany. W lipcu
5
2006 r. spółka zagraniczna odkupiła cały pakiet akcji AKH od
dotychczasowych właścicieli.
Listopad 1998
W listopadzie 1998 roku, na skutek podjęcia działań zmierzających do
połączenia INVEST-BANKU S.A. z Bankiem Staropolskim S.A., Zygmunt
Solorz-Żak podpisał porozumienie inwestycyjne, na którego podstawie
dokapitalizował INVEST-BANK S.A. i przejął kontrolę personalną nad
Bankiem Staropolskim S.A., obsadzając swoich ludzi zarówno w Zarządzie,
jak i Radzie Nadzorczej Banku.
Styczeń 2000
W dniu 12 stycznia 2000 roku Komisja Nadzoru Bankowego, nie
dysponując bilansem Banku Staropolskiego S.A., sporządzonym zgodnie z
wymogami Ustawy o rachunkowości i własnymi przepisami
wykonawczymi, podjęła uchwałę w sprawie zawieszenia jego działalności,
a niespełna miesiąc później Sąd Okręgowy w Poznaniu na podstawie tej
decyzji wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości tego Banku.
Zygmunt Solorz-Żak poprzez rozstrzygniecie KNB, wydane z rażącym
naruszeniem prawa, uzyskał przewagę kapitałową i decyzyjną w INVESTBANKU S.A., podjął działania zmierzające do jak najszybszego zbycia
tego Banku. Partnersko-koleżeńskie związki Zygmunta Solorza-Żaka
z Piotrem Bykowskim zostały zamienione na wieloletnią wojnę, której
stawką był INVEST-BANK S.A., o wartości szacowanej w 1999 r. na 300
mln USD. Inwestując kilka miesięcy wcześniej kwotę dziesięciokrotnie
niższą, oraz podejmując zobowiązania, które nigdy nie miały być
zrealizowane, Zygmunt Solorz – Żak przy pomocy KNB zrealizował swój
plan wrogiego przejęcia tego Banku celem jego natychmiastowej sprzedaży
i uzyskania w przeciągu kilku miesięcy wielokrotności zainwestowanej
sumy. Zygmunt Solorz-Żak wykorzystywał przy tym swoje możliwości
finansowe i medialne, sterując w odpowiedni sposób przekazem
telewizyjnym, radiowym i prasowym.
Kwiecień 2000
W kwietniu 2000 r. INVEST-BANK S.A., kontrolowany przez „Grupę
Polsat”, zerwał wieloletnią umowę z PTS, przejmując bezprawnie jego
największe składniki majątkowe i celowo doprowadzając tę organizację do
upadłości. Syndyk masy upadłościowej wystąpił o unieważnienie zawartych
przez ludzi Zygmunta Solorza-Żaka umów z pokrzywdzeniem tej
Spółdzielni. Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 29 marca 2005 roku wydał
wyrok uznający za bezskuteczną – jako dokonaną z ewidentnym
pokrzywdzeniem wierzycieli „PTS” KS – umowę, na podstawie której
INVEST-BANK S.A. przejął od „PTS” KS majątek o znacznej wartości.
Wyrok ten został podtrzymany w 2007 roku zarówno przez Sąd Apelacyjny
w Poznaniu, jak i przez Sąd Najwyższy.
Ponadto Prokuratura Okręgowa w Bydgoszczy, inspirowana działaniami
Zygmunta Solorza-Żaka, w dniu 31 grudnia 2002 roku skierowała do Sądu
Rejonowego akt oskarżenia przeciwko członkom zarządu „PTS” KS z art.
296 § 1 k.k., zarzucając im wyrządzenie szkody majątkowej Spółdzielni na
kwotę co najmniej 350 mln USD. Po siedmiu latach postępowania karnego
okazało się, że akt oskarżenia był całkowicie bezzasadny. Sąd Rejonowy w
Bydgoszczy, w dniu 29 września 2009 roku wydał wyrok uniewinniający,
uznając, że członkowie zarządu „PTS” KS, związani z Piotrem Bykowskim,
nie popełnili zarzucanych im przestępstw. Prokuratura Okręgowa w
Bydgoszczy nie złożyła odwołania od tego wyroku.
Grudzień 2004
Sprawa bezprawnego zwieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A. z
6
siedzibą w Poznaniu do dnia dzisiejszego nie została wyjaśniona. Z jednej
strony Prokuratura Apelacyjna w Poznaniu wniosła akt oskarżenia
przeciwko Piotrowi Bykowskiemu i innym osobom, pełniącym kierownicze
funkcje w tym Banku, a proces przed Sądem w tej sprawie toczy się od
grudnia 2004 roku i trwa nadal. Z drugiej strony Stowarzyszenia
pokrzywdzone bezprawną upadłością Banku Staropolskiego S.A. wszczęły
postępowanie administracyjne o stwierdzenie nieważności uchwały KNB,
zawieszającej działalność tego Banku. Potwierdzeniem bezprawności
decyzji KNB są liczne opinie wykonane, w tym na zlecenie m.in. Biura
Analiz Sejmowych Sejmu RP, przez uznane autorytety z czołowych
polskich ośrodków naukowych, tj. Uniwersytetu Jagiellońskiego,
Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Poznańskiego, Uniwersytetu
Mikołaja Kopernika i Szkoły Głównej Handlowej, a także przez wybitnych
ekspertów i biegłych rewidentów. Szczególnego podkreślenia wymaga fakt,
że postępowanie administracyjne w tej sprawie, które powinno zostać
zakończone w trzecim miesiącu od złożenia wniosku tj. w grudniu 2008
roku, trwa nadal przed Komisją Nadzoru Finansowego.
Czerwiec 2006 - nadal
Piotr Bykowski pełni funkcję pełnomocnika spółki zagranicznej i zajmuje
się inwestycjami w nieruchomości na terenie całej Europy, w tym
przygotowuje projekt budowy centrum konferencyjno-hotelowego na
Krymie. Dodatkowo od 2003 roku, w ramach swojej działalności
społecznej, Piotr Bykowski doradza Prezesowi Związku Rzemiosła
Polskiego, która to organizacja m.in. jest zaangażowana w projekt budowy,
przy udziale gmin, Samorządowych Funduszy Pożyczkowych.
Grudzień 2006 - nadal
Kierowana przez Piotra Bykowskiego bankowo-finansowa „Grupa Invest”
w latach 1994-96, realizując wieloletni program inwestycyjny, zbudowała
system zabezpieczeń wekslowych, w którym uczestniczyło przeszło 10
firm, w tym 3 banki i inne spółki prawa handlowego oraz spółdzielnie.
Istotną rolę w tych zabezpieczeniach odgrywały weksle INVEST-BANKU
S.A., które zostały wprowadzone do obrotu gospodarczego już w 1993
roku. Dzisiaj weksle te pomimo, że dłużnik wekslowy obawiając się
konsekwencji finansowych kwestionuje się ich autentyczność,
uniemożliwiają Zygmuntowi Solorzowi-Żakowi sprzedaż akcji INVESTBANKU S.A. i blokują dalszy rozwój tej instytucji.
W grudniu 2011 roku Prokuratura Okręgowa w Warszawie uznała za
autentyczne również wcześniej kwestionowane weksle Polskiego
Towarzystwa Samochodowego KS i weksle innych firm, należących do
„Grupy Invest”. Pozwala to wnioskować, że zapewne za kilka lat zapadnie
rozstrzygnięcie sądowe, na podstawie którego weksle INVEST - BANKU
S.A., zostaną uznane za autentyczne i prawdziwe. Umorzenie przez
Prokuraturę Okręgową postępowania co do weksli PTS nastąpiło pomimo
tego, iż weksle te, z datą wystawienia 1994 r., wydane zostały na
blankietach funkcjonujących w obrocie gospodarczym dopiero od 1995 r.
Prokuratura Okręgowa uznała, iż wpisanie daty 1994 r. na blankietach
wekslowych obowiązujących w późniejszym okresie nie może stanowić
przestępstwa sfałszowania tych papierów wartościowych, w szczególności
w sytuacji, gdy naniesiona wcześniejsza data jest datą powstania causy
zobowiązania wekslowego, tj. datą podpisanej wcześniej umowy lub
deklaracji wekslowej.
Październik 2008
Jednym z sukcesów Stowarzyszeń osób poszkodowanych upadłością Banku
Staropolskiego S.A., było przymuszenie Zygmunta Solorza-Żaka do
7
doprowadzenia w październiku 2008 roku do zakupu przez INVESTBANK S.A. przedsiębiorstwa tego Banku i tym samym przejęcia jego
majątku. Dzięki tej transakcji znacznie zredukowano straty deponentów,
którzy odzyskali swoje oszczędności (otwarta pozostała natomiast kwestia
stosownych odsetek). Szkoda podmiotów luksemburskich – dawnych
inwestorów Systemu Auto-Kredyt Polska (System AKP), oszacowana w
oparciu o opracowania i opinie autorstwa wybitnych ekspertów,
rzeczoznawców i audytorów, opiewa na kwotę przeszło 206 mln USD, nie
wliczając w to utraconych korzyści (lucrum cessans).
Marzec 2012 - nadal
Piotr Bykowski objął stanowisko wiceprezesa Zarządu w Konsorcjum
Polska Rada Rozwoju Przedsiębiorczości Lokalnej w siedzibą w
Warszawie.
8