Załącznik 2-Autoreferat

Transkrypt

Załącznik 2-Autoreferat
ZAŁĄCZNIK 2
Autoreferat
2.1.
Imię i nazwisko:
Małgorzata Włodarczyk
2.2.
Posiadane dyplomy, stopnie naukowe – z podaniem nazwy, miejsca i
roku ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej:
2004
Doktor nauk technicznych w dyscyplinie architektura i
urbanistyka uzyskany w 2004 roku. Rozprawa doktorska
pt.”Architektura lat 60-tych w Krakowie czyli
współczesna architektura w historycznym mieście.”
Praca doktorska Uchwałą Rady Wydziału Architektury
Politechniki Krakowskiej uzyskała wyróżnienie.
Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka.
Dyplom nr 1491.
1996-1997
Studia Podyplomowe w zakresie Konserwacji Zabytków
Architektury i Urbanistyki, w Instytucie Historii
Architektury i Konserwacji Zabytków na Wydziale
Architektury Politechniki Krakowskiej, zakończone
uzyskaniem dyplomu w 1997 roku. Nr albumu 2901
1981-1987
Studia na Wydziale Architektury Politechniki
Krakowskiej, zakończone uzyskaniem tytułu magistra
inżyniera architekta w1987 roku, z wynikiem bardzo
dobrym. Praca dyplomowa pt. „Modernizacja i adaptacja
zabytkowego zespołu przemysłowego przy ul.
Żółkiewskiego w Krakowie.” Promotor: dr inż. arch.
Krzysztof Leśnodorski. Dyplom nr 2746/A.
Praca dyplomowa była nominowana przez Oddział
SARP Kraków do Nagrody im. Skrypia i Nowickiego na
najlepszą pracę dyplomową w 1988 roku (obecnie Z.
Zawistowskiego).
Posiadane inne uprawnienia zawodowe i twórcze wynikające z
uprawiania zawodu architekta:
2004
Rzeczoznawca Budowlany w specjalności
architektonicznej; Wpis do Centralnego Rejestru
Rzeczoznawców Budowlanych pod pozycją 07/05/R/C
1
2.3.
2002
Wpis na listę członków Małopolskiej Okręgowej Izby
Architektów pod nr MP-0013
1995
Uprawnienia do projektowania w zabytkach
nieruchomych, Zaświadczenie Nr 66/95
1991
Status Architekta Twórcy przyznany przez Ministra
Kultury i Sztuki, Nr 1287
1990
Uprawnienia projektowe do pełnienia samodzielnych
funkcji technicznych w budownictwie, Decyzja Nr GP.
Upr. 418/90
Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu, praktykach i współpracy:
A/
w jednostkach naukowych
(szczegółowo w Załączniku 4):
2008-2013
Adiunkt (mianowany od 2010) w Katedrze Architektury i
Urbanistyki, na Wydziale Budownictwa i Architektury
Politechniki Świętokrzyskiej, w Kielcach:
Katedra Architektury i Urbanistyki rozpoczęła prowadzenie nauczania w
roku akademickim 2008/2009.
2006-2010
Autorska Działalność Dydaktyczna na Wydziale
Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Szkoły
Wyższej (obecnie „Krakowska Akademia”), na kierunku
Architektura i Urbanistyka
B/
związanym z wykonywaniem zawodu architekta:
od 1990
Włodarczyk + Włodarczyk Architekci Studio Autorskie;
własna działalność w projektowaniu i nadzorze
autorskim nad realizacją projektów, w ramach
prowadzonej działalności gospodarczej, we współpracy
z Marcinem Włodarczykiem
pozostałe, to:
1991
praktyka studialna w Arkkitehtitoimisto Pekka Salminen
w Helsinkach, Finlandia
2
2.4.
1990
praca w "Miastoprojekt Tychy" w Tychach; asystent
projektanta.
1989-1990
praca w Zakładzie Inwestycji i Budownictwa (ZIB) w
Krakowie; asystent projektanta
1988-1990
współpraca z "Atelier Loegler i Partnerzy",współautorska
1987-1989
praca w ZPiUI "Inwestprojekt" Kraków; asystent
projektanta
1986-1990
współpraca z arch.arch. Bożena i Janusz Włodarczyk;
współautorska.
Wskazanie osiągnięcia wynikającego z art. 16 ust.2 ustawy z dnia 14
marca 2003r o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach
i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. nr65, poz.595 ze zm.); zgodnie z
wytycznymi zawartymi w Komunikacie:
Jako osiągnięcie naukowe wskazuję cykl publikacji książkowych
związanych z tematem: „Architektura i urbanistyka Krakowa po II
Wojnie Światowej”, zrealizowanych po uzyskaniu doktoratu, w latach
2005-2013.
A, B/
Tytuł osiągnięcia naukowego (autor, tytuły, nazwa wydawnictwa, rok
wydania, ilość stron)
Na przedmiotowy cykl publikacji związanych z tematem: „Architektura
urbanistyka Krakowa po II Wojnie Światowej” składają się:
i
I/
Publikacje monograficzne, seria dotycząca powojennego
modernizmu czasów PRL-u (lata 1956-1970):
1.
Architektura lat 60-tych w Krakowie, Małgorzata Włodarczyk,
Wydawnictwo WAM, Kraków 2006, stron 254.
ISBN 83-7318-767-7
2.
Powojenny modernizm lat 1956-1970. Dziedzictwo
architektoniczne
Krakowa,
Małgorzata
Włodarczyk,
Wydawnictwo Włodarczyk+Włodarczyk Architekci, Kraków 2013,
stron 217. Wydanie elektroniczne.
EAN/ISBN: 978-83-64491-00-9
DOI: 10.14584/978-83-64491-00-9
3
II/
Publikacje monograficzne opracowywane dla Oddziału SARP
Kraków, jako popularnonaukowa seria tematyczna „Szlakami
Dziedzictwa” (lata 1949-2000):
1.
Szlakami dziedzictwa. Architektura krakowska lat 1956-2000,
Wybrane przykłady. Lista obiektów architektonicznych SARP
Oddział Kraków, redakcja-tekst-zdjęcia: Małgorzata Włodarczyk,
SARP Oddział Kraków, Kraków 2013, stron 109.
ISBN 978-83-931406-8-8
2.
Szlakami dziedzictwa. Architektura lat 1949-1970 w Nowej
Hucie. Lista obiektów architektonicznych SARP Oddział
Kraków, redakcja-teks: Małgorzata Włodarczyk, Zdjęcia: Marcin
Włodarczyk, SARP Oddział Kraków, Kraków 2013, stron 84,
wersja elektroniczna. Wersja książkowa - w przygotowaniu do
druku przez wydawcę.
ISBN 978-83-931406-1-9
III/
Publikacje rozproszone:
Dodatkowo, w nurt tych wymienionych powyżej publikacji włączają się
referaty konferencyjne i publikacje seminaryjne, z lat 2005-2013.
Szczegółowo opisane są one w Załączniku nr 3.1. („Opublikowane prace
naukowe”). Składają się na te wydawnictwa rozproszone m.in.
następujące teksty:
▪
Drukarnia im. W.L.Anczyca w Krakowie przy ul Wadowickiej.
Dodawać czy zmieniać.
▪
Architecture of 60’s In Poland. The part of the history
(Architektura lat 60. w Polsce. Fragment z historii).
▪
Architecture of sixties and tourism. “Senat Parcel” – architectural
route in Kraków (Architektura lat 60-tych a turystyka. Szlak
architektoniczny „Parcela Senacka” w Krakowie).
▪
Modernizm lat 60. a architektura i urbanistyka Nowej Huty.
▪
Przestrzeń publiczna i architektura lat 60. XXw w Krakowie –
współczesne dziedzictwo w historycznym mieście.
▪
Le Courbusier w Krakowie? Budynek biurowy „Biprocemwap”
przy ul.Włóczków/Morawskiego 5.
▪
Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie.
▪
Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Przykład projektowania
szkół w twórczości arch. Józefa Gołąba
Kserokopie tych w/w publikacji rozproszonych znajdują się w Załączniku
nr 5.1.
C/
Omówienie celu naukowego w/w prac i osiągniętych wyników wraz z
omówieniem ich ewentualnego wykorzystania.
4
Publikacje dotyczące powojennego modernizmu czasów PRL-u (lata
1956-1970), to dwie pozycje książkowe. Pierwsza z nich powstała na
bazie mojej pracy doktorskiej, której promotorem był prof. dr hab. inż.
arch. Andrzej Kadłuczka, a recenzentami prof. dr hab. inż. arch.
Wojciech Buliński i prof. dr hab. inż. arch. Adam M. Szymski. Druga
książka jest jej kontynuacją ideową, ale dotyka innej problematyki i w
odmienny sposób podejmuje rozważania dotyczące powojennego
modernizmu czasów PRL-u w Krakowie. Rozróżnienie widoczne jest
również w samych tytułach i wskazuje wyraźnie, iż pierwsza publikacja
związana jest bardziej przedmiotowo z architekturą, a kolejna
nakierowana bardziej podmiotowo, z naciskiem na istotę architektury
jako dziedzictwa. Z uwagi na to, iż istotnym elementem tego dziedzictwa
architektonicznego modernizmu PRL-u jest zabudowa dzielnicy Nowa
Huta, poświęcony został jej odrębny rozdział. Obydwie publikacje
cechuje to samo podejście do sposobu zamieszczania informacji
dodatkowych w przypisach, które stanowią nie tylko rodzaj not
uzupełniających, ale są często wzbogaceniem i rozwinięciem tekstu
właściwego. Tak przyjęta metoda wynika z mojego indywidualnego
podejścia do percepowania wiedzy, gdzie istotne jest zwięzłe podanie
treści głównej, a skorzystanie z jej rozszerzenia wynikać może z
zainteresowania problemem.
Powstanie tych książek związane jest z moim wieloletnim
zainteresowaniem tym okresem w historii ogólnie i historii architektury
jako całości. Dotychczasowy brak podejmowania tej tematyki w Krakowie
skłonił mnie do podjęcia badań, co poskutkowało szerokimi studiami i
wieloletnimi kwerendami. Pracę badawczą utrudniało rozproszenie
materiału, a często również brak bezpośrednich źródeł wynikający z
likwidacji archiwów istniejących uprzednio przy biurach projektowych. Na
skutek tego część archiwaliów zaginęła lub została zniszczona, co
komplikowało znacząco uzyskiwanie informacji dotyczących autorów
projektów i oznaczenia dat, a które to co do zasady przyjmowanej przeze
mnie w pracy naukowej, muszą znaleźć potwierdzenie przynajmniej w
dwóch miejscach. Taką też wartość naukową, jako źródło potwierdzonej
w ten sposób informacji posiadają te dwie publikacje, podobnie jak
również monografie, o których będzie mowa w dalszej części
autoreferatu. Zawarty w tych książkach materiał nie wyczerpuje jednak
obszernej problematyki, stąd m.in. w przygotowaniu jest kolejna książka,
pt. Przestrzeń publiczna w latach 1956-1970. Zewnętrze i wnętrze, która
dotyczyć będzie m.in. kompozycji urbanistyczno-architektonicznych,
wnętrz budynków oraz detalu.
Z doświadczenia płynącego, z funkcjonowania w obiegu czytelniczym
m.in. wśród badaczy, architektów i studentów, pierwszej z
przedmiotowych książek serii wynika duże zainteresowanie podjętym
tematem. Satysfakcji dostarcza również fakt wykorzystywania jej
zarówno do celów naukowych, jak i popularnonaukowych, o czym
świadczą liczne cytowania lub przywołania tej publikacji, a także
traktowanie tej książki jako źródła bezpośredniej wiedzy oraz jako
5
swoistego „przewodnika” po architekturze i jej twórcach z tego okresu, w
Krakowie. Dzięki tym dwóm pozycjom przypomniane zostać mogły
postaci znakomitych, a zapomnianych architektów oraz ich twórczość,
która wpłynęła znacząco na architekturę i przestrzeń publiczną z lat
1956-1970. Niestety brak poszanowania dla tych przeszłych dokonań
skutkuje dewastacją tego dorobku. I na ten aspekt zwracam również
mocno uwagę w tych publikacjach, podkreślając ich znaczenie jako
świadectwa naszej kultury. Podnoszę tu także odniesienia do zjawiska
modernizmu w szerszym kontekście światowym i polskim, z
uwzględnieniem istotnego oddziaływania idei społecznych z nim
związanych, które miały znaczący wpływ na kreowanie architektury i
urbanistyki w tych latach. Zwracam również uwagę na współczesny
stosunek decydentów i odbiorców tych realizacji, z naciskiem na istotne
znaczenie dobrej kontynuacji w działaniach, tak aby były to działania
umożliwiające zachowanie jeszcze istniejącej spuścizny dla przyszłych
pokoleń.
Publikacje monograficzne opracowywane dla Oddziału SARP Kraków,
jako popularnonaukowa seria tematyczna „Szlakami Dziedzictwa”
realizowane były od 2010 roku, w ramach działania Komitetu Architektury
Modernistycznej Oddziału SARP Kraków. Początkowo pomyślane jako
tworzenie list ochrony architektonicznego dziedzictwa kulturowego
powojennego modernizmu, przerodziły się w cykl wydawnictw „Szlakami
Dziedzictwa.” Wydawnictwa te wspiera, zainspirowany tym działaniem,
Urząd Gminy Miasto Kraków oraz Urząd Marszałkowski Województwa
Małopolskiego. Obejmują one lata po II wojnie światowej, tj. lata 19492000.
Dzięki współpracy z władzami miasta publikacje te mają swój udział w
promocji Krakowa, a poprzez umieszczenie w książce dotyczącej Nowej
Huty symboli-kodów „QR” (Quick Response Code) możliwe będzie
szybkie zlokalizowanie obiektów w terenie, wykorzystując również mapę
zamieszczoną w tej książce oraz odczytanie informacji o danym
obiekcie. Istotnym elementem tych pozycji są także wypowiedzi osób
odpowiedzialnych za przestrzeń publiczną i ochronę wartości
kulturowych miasta, zawarte w tekstach Andrzeja Wyżykowskiego Architekta Miasta Krakowa oraz Jana Janczykowskiego – Małopolskiego
Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Pozostali członkowie Komitetu
Architektury Modernistycznej Oddziału SARP Kraków, wyszczególnieni
we wstępach do tych książek, to osoby ściśle związane z architekturą,
historią i konserwacją zabytków Krakowa.
Publikacje te mają za zadanie w sposób syntetyczny i
popularnonaukowy umożliwić poznanie współczesnego dziedzictwa
architektonicznego 2 połowy XX wieku w Krakowie. Służyć mogą również
do celów naukowych, ponieważ zamieszczone w nich dane były
weryfikowane w sposób przynależny pracom naukowym, a ich
pozyskanie poprzedziły stosowne kwerendy, nie tylko archiwalne ale
również z wykorzystaniem kontaktów osobistych, z osobami związanymi
z architekturą i urbanistyką tego okresu. Dzięki przyjętemu formatowi
6
wydawniczemu oraz sposobowi prezentacji poszczególnych obiektów,
książki te służyć mogą także jako przewodniki po architekturze
powojennego modernizmu, wzbogacając możliwości turystycznego
poznania Krakowa, nie ograniczając tego poznania tylko do
„starożytniczych” zabytków na tradycyjnych trasach.
Planowane są dalsze wydawnictwa z tej serii („Szlakami dziedzictwa”), w
tym przygotowywana obecnie kolejna książka, pod roboczym tytułem,
Dwa miasta Krakowa: modernizm z lat 1956-1970 w dzielnicach
Kazimierz i Podgórze oraz w perspektywie roku 2014: Krakowskie
osiedla lat 1949-1990. Wszystkie wymienione pozycje związane są z
kolejnymi wątkami architektonicznymi i urbanistycznymi Krakowa lat
powojennych, po II wojnie światowej.
Publikacje rozproszone, na które składają się referaty konferencyjne i
publikacje seminaryjne z lat 2005-2013, są tu przywołane dodatkowo,
ponieważ stanowią uzupełnienie wyżej wymienionych monografii.
Uczestnicząc w Konferencjach naukowych i Seminariach, zawsze staram
się podejmować temat, który jest tematem „niszowym” i skłaniającym do
dalszych poszukiwań oraz refleksji nad przyszłością dla przyszłości ze
strony osób będących uczestnikami tych sesji, niekoniecznie związanych
zawodowo z problematyką architektury powojennego modernizmu lat
PRL-u w Krakowie.
W celu popularyzacji pewnych zagadnień i asocjacji, często sięgam po
obiekty zapomniane lub prawie nie znane. Tekstom towarzyszy również
bogaty materiał ikonograficzny, gromadzony podczas kwerend. Jest to
także sposób ochrony tego dziedzictwa kulturowego, a poprzez
publikacje możliwe jest dotarcie do szerszego odbiorcy, w tym do osób
zainteresowanych naukowo tym okresem w historii i ochronie zabytków.
Jest to zgodne z ogólnoświatowymi, a w szczególności europejskimi
tendencjami zawartymi m.in. w wytycznych i rezolucjach UNESCO, gdzie
w podejściu do przeszłości nacisk kładziony jest na dziedzictwo
kulturowe
jako
całość, ze szczególnym uwzględnieniem
zrównoważonego podejścia do wartości architektonicznych, przestrzeni i
środowiska.
2.5.
Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych i zawodowych.
W Załączniku nr 4 zamieszczone zostały szczegółowe informacje
omówienie dotyczące:
▪
4.1.
osiągnięć dydaktycznych i naukowo-badawczych;
▪
4.2.
uzyskanych uprawnień zawodowych i twórczych;
▪
4.3.
współpracy
z
instytucjami,
organizacjami
towarzystwami naukowymi oraz zawodowymi, w kraju
zagranicą;
▪
4.4.
uzyskanych nagród i wyróżnień oraz odznaczeń
odznak;
i
i
i
i
7

Podobne dokumenty