Załącznik 2-Autoreferat
Transkrypt
Załącznik 2-Autoreferat
ZAŁĄCZNIK 2 Autoreferat 2.1. Imię i nazwisko: Małgorzata Włodarczyk 2.2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe – z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej: 2004 Doktor nauk technicznych w dyscyplinie architektura i urbanistyka uzyskany w 2004 roku. Rozprawa doktorska pt.”Architektura lat 60-tych w Krakowie czyli współczesna architektura w historycznym mieście.” Praca doktorska Uchwałą Rady Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej uzyskała wyróżnienie. Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka. Dyplom nr 1491. 1996-1997 Studia Podyplomowe w zakresie Konserwacji Zabytków Architektury i Urbanistyki, w Instytucie Historii Architektury i Konserwacji Zabytków na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, zakończone uzyskaniem dyplomu w 1997 roku. Nr albumu 2901 1981-1987 Studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, zakończone uzyskaniem tytułu magistra inżyniera architekta w1987 roku, z wynikiem bardzo dobrym. Praca dyplomowa pt. „Modernizacja i adaptacja zabytkowego zespołu przemysłowego przy ul. Żółkiewskiego w Krakowie.” Promotor: dr inż. arch. Krzysztof Leśnodorski. Dyplom nr 2746/A. Praca dyplomowa była nominowana przez Oddział SARP Kraków do Nagrody im. Skrypia i Nowickiego na najlepszą pracę dyplomową w 1988 roku (obecnie Z. Zawistowskiego). Posiadane inne uprawnienia zawodowe i twórcze wynikające z uprawiania zawodu architekta: 2004 Rzeczoznawca Budowlany w specjalności architektonicznej; Wpis do Centralnego Rejestru Rzeczoznawców Budowlanych pod pozycją 07/05/R/C 1 2.3. 2002 Wpis na listę członków Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów pod nr MP-0013 1995 Uprawnienia do projektowania w zabytkach nieruchomych, Zaświadczenie Nr 66/95 1991 Status Architekta Twórcy przyznany przez Ministra Kultury i Sztuki, Nr 1287 1990 Uprawnienia projektowe do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, Decyzja Nr GP. Upr. 418/90 Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu, praktykach i współpracy: A/ w jednostkach naukowych (szczegółowo w Załączniku 4): 2008-2013 Adiunkt (mianowany od 2010) w Katedrze Architektury i Urbanistyki, na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Świętokrzyskiej, w Kielcach: Katedra Architektury i Urbanistyki rozpoczęła prowadzenie nauczania w roku akademickim 2008/2009. 2006-2010 Autorska Działalność Dydaktyczna na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Szkoły Wyższej (obecnie „Krakowska Akademia”), na kierunku Architektura i Urbanistyka B/ związanym z wykonywaniem zawodu architekta: od 1990 Włodarczyk + Włodarczyk Architekci Studio Autorskie; własna działalność w projektowaniu i nadzorze autorskim nad realizacją projektów, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, we współpracy z Marcinem Włodarczykiem pozostałe, to: 1991 praktyka studialna w Arkkitehtitoimisto Pekka Salminen w Helsinkach, Finlandia 2 2.4. 1990 praca w "Miastoprojekt Tychy" w Tychach; asystent projektanta. 1989-1990 praca w Zakładzie Inwestycji i Budownictwa (ZIB) w Krakowie; asystent projektanta 1988-1990 współpraca z "Atelier Loegler i Partnerzy",współautorska 1987-1989 praca w ZPiUI "Inwestprojekt" Kraków; asystent projektanta 1986-1990 współpraca z arch.arch. Bożena i Janusz Włodarczyk; współautorska. Wskazanie osiągnięcia wynikającego z art. 16 ust.2 ustawy z dnia 14 marca 2003r o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. nr65, poz.595 ze zm.); zgodnie z wytycznymi zawartymi w Komunikacie: Jako osiągnięcie naukowe wskazuję cykl publikacji książkowych związanych z tematem: „Architektura i urbanistyka Krakowa po II Wojnie Światowej”, zrealizowanych po uzyskaniu doktoratu, w latach 2005-2013. A, B/ Tytuł osiągnięcia naukowego (autor, tytuły, nazwa wydawnictwa, rok wydania, ilość stron) Na przedmiotowy cykl publikacji związanych z tematem: „Architektura urbanistyka Krakowa po II Wojnie Światowej” składają się: i I/ Publikacje monograficzne, seria dotycząca powojennego modernizmu czasów PRL-u (lata 1956-1970): 1. Architektura lat 60-tych w Krakowie, Małgorzata Włodarczyk, Wydawnictwo WAM, Kraków 2006, stron 254. ISBN 83-7318-767-7 2. Powojenny modernizm lat 1956-1970. Dziedzictwo architektoniczne Krakowa, Małgorzata Włodarczyk, Wydawnictwo Włodarczyk+Włodarczyk Architekci, Kraków 2013, stron 217. Wydanie elektroniczne. EAN/ISBN: 978-83-64491-00-9 DOI: 10.14584/978-83-64491-00-9 3 II/ Publikacje monograficzne opracowywane dla Oddziału SARP Kraków, jako popularnonaukowa seria tematyczna „Szlakami Dziedzictwa” (lata 1949-2000): 1. Szlakami dziedzictwa. Architektura krakowska lat 1956-2000, Wybrane przykłady. Lista obiektów architektonicznych SARP Oddział Kraków, redakcja-tekst-zdjęcia: Małgorzata Włodarczyk, SARP Oddział Kraków, Kraków 2013, stron 109. ISBN 978-83-931406-8-8 2. Szlakami dziedzictwa. Architektura lat 1949-1970 w Nowej Hucie. Lista obiektów architektonicznych SARP Oddział Kraków, redakcja-teks: Małgorzata Włodarczyk, Zdjęcia: Marcin Włodarczyk, SARP Oddział Kraków, Kraków 2013, stron 84, wersja elektroniczna. Wersja książkowa - w przygotowaniu do druku przez wydawcę. ISBN 978-83-931406-1-9 III/ Publikacje rozproszone: Dodatkowo, w nurt tych wymienionych powyżej publikacji włączają się referaty konferencyjne i publikacje seminaryjne, z lat 2005-2013. Szczegółowo opisane są one w Załączniku nr 3.1. („Opublikowane prace naukowe”). Składają się na te wydawnictwa rozproszone m.in. następujące teksty: ▪ Drukarnia im. W.L.Anczyca w Krakowie przy ul Wadowickiej. Dodawać czy zmieniać. ▪ Architecture of 60’s In Poland. The part of the history (Architektura lat 60. w Polsce. Fragment z historii). ▪ Architecture of sixties and tourism. “Senat Parcel” – architectural route in Kraków (Architektura lat 60-tych a turystyka. Szlak architektoniczny „Parcela Senacka” w Krakowie). ▪ Modernizm lat 60. a architektura i urbanistyka Nowej Huty. ▪ Przestrzeń publiczna i architektura lat 60. XXw w Krakowie – współczesne dziedzictwo w historycznym mieście. ▪ Le Courbusier w Krakowie? Budynek biurowy „Biprocemwap” przy ul.Włóczków/Morawskiego 5. ▪ Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. ▪ Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Przykład projektowania szkół w twórczości arch. Józefa Gołąba Kserokopie tych w/w publikacji rozproszonych znajdują się w Załączniku nr 5.1. C/ Omówienie celu naukowego w/w prac i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania. 4 Publikacje dotyczące powojennego modernizmu czasów PRL-u (lata 1956-1970), to dwie pozycje książkowe. Pierwsza z nich powstała na bazie mojej pracy doktorskiej, której promotorem był prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka, a recenzentami prof. dr hab. inż. arch. Wojciech Buliński i prof. dr hab. inż. arch. Adam M. Szymski. Druga książka jest jej kontynuacją ideową, ale dotyka innej problematyki i w odmienny sposób podejmuje rozważania dotyczące powojennego modernizmu czasów PRL-u w Krakowie. Rozróżnienie widoczne jest również w samych tytułach i wskazuje wyraźnie, iż pierwsza publikacja związana jest bardziej przedmiotowo z architekturą, a kolejna nakierowana bardziej podmiotowo, z naciskiem na istotę architektury jako dziedzictwa. Z uwagi na to, iż istotnym elementem tego dziedzictwa architektonicznego modernizmu PRL-u jest zabudowa dzielnicy Nowa Huta, poświęcony został jej odrębny rozdział. Obydwie publikacje cechuje to samo podejście do sposobu zamieszczania informacji dodatkowych w przypisach, które stanowią nie tylko rodzaj not uzupełniających, ale są często wzbogaceniem i rozwinięciem tekstu właściwego. Tak przyjęta metoda wynika z mojego indywidualnego podejścia do percepowania wiedzy, gdzie istotne jest zwięzłe podanie treści głównej, a skorzystanie z jej rozszerzenia wynikać może z zainteresowania problemem. Powstanie tych książek związane jest z moim wieloletnim zainteresowaniem tym okresem w historii ogólnie i historii architektury jako całości. Dotychczasowy brak podejmowania tej tematyki w Krakowie skłonił mnie do podjęcia badań, co poskutkowało szerokimi studiami i wieloletnimi kwerendami. Pracę badawczą utrudniało rozproszenie materiału, a często również brak bezpośrednich źródeł wynikający z likwidacji archiwów istniejących uprzednio przy biurach projektowych. Na skutek tego część archiwaliów zaginęła lub została zniszczona, co komplikowało znacząco uzyskiwanie informacji dotyczących autorów projektów i oznaczenia dat, a które to co do zasady przyjmowanej przeze mnie w pracy naukowej, muszą znaleźć potwierdzenie przynajmniej w dwóch miejscach. Taką też wartość naukową, jako źródło potwierdzonej w ten sposób informacji posiadają te dwie publikacje, podobnie jak również monografie, o których będzie mowa w dalszej części autoreferatu. Zawarty w tych książkach materiał nie wyczerpuje jednak obszernej problematyki, stąd m.in. w przygotowaniu jest kolejna książka, pt. Przestrzeń publiczna w latach 1956-1970. Zewnętrze i wnętrze, która dotyczyć będzie m.in. kompozycji urbanistyczno-architektonicznych, wnętrz budynków oraz detalu. Z doświadczenia płynącego, z funkcjonowania w obiegu czytelniczym m.in. wśród badaczy, architektów i studentów, pierwszej z przedmiotowych książek serii wynika duże zainteresowanie podjętym tematem. Satysfakcji dostarcza również fakt wykorzystywania jej zarówno do celów naukowych, jak i popularnonaukowych, o czym świadczą liczne cytowania lub przywołania tej publikacji, a także traktowanie tej książki jako źródła bezpośredniej wiedzy oraz jako 5 swoistego „przewodnika” po architekturze i jej twórcach z tego okresu, w Krakowie. Dzięki tym dwóm pozycjom przypomniane zostać mogły postaci znakomitych, a zapomnianych architektów oraz ich twórczość, która wpłynęła znacząco na architekturę i przestrzeń publiczną z lat 1956-1970. Niestety brak poszanowania dla tych przeszłych dokonań skutkuje dewastacją tego dorobku. I na ten aspekt zwracam również mocno uwagę w tych publikacjach, podkreślając ich znaczenie jako świadectwa naszej kultury. Podnoszę tu także odniesienia do zjawiska modernizmu w szerszym kontekście światowym i polskim, z uwzględnieniem istotnego oddziaływania idei społecznych z nim związanych, które miały znaczący wpływ na kreowanie architektury i urbanistyki w tych latach. Zwracam również uwagę na współczesny stosunek decydentów i odbiorców tych realizacji, z naciskiem na istotne znaczenie dobrej kontynuacji w działaniach, tak aby były to działania umożliwiające zachowanie jeszcze istniejącej spuścizny dla przyszłych pokoleń. Publikacje monograficzne opracowywane dla Oddziału SARP Kraków, jako popularnonaukowa seria tematyczna „Szlakami Dziedzictwa” realizowane były od 2010 roku, w ramach działania Komitetu Architektury Modernistycznej Oddziału SARP Kraków. Początkowo pomyślane jako tworzenie list ochrony architektonicznego dziedzictwa kulturowego powojennego modernizmu, przerodziły się w cykl wydawnictw „Szlakami Dziedzictwa.” Wydawnictwa te wspiera, zainspirowany tym działaniem, Urząd Gminy Miasto Kraków oraz Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Obejmują one lata po II wojnie światowej, tj. lata 19492000. Dzięki współpracy z władzami miasta publikacje te mają swój udział w promocji Krakowa, a poprzez umieszczenie w książce dotyczącej Nowej Huty symboli-kodów „QR” (Quick Response Code) możliwe będzie szybkie zlokalizowanie obiektów w terenie, wykorzystując również mapę zamieszczoną w tej książce oraz odczytanie informacji o danym obiekcie. Istotnym elementem tych pozycji są także wypowiedzi osób odpowiedzialnych za przestrzeń publiczną i ochronę wartości kulturowych miasta, zawarte w tekstach Andrzeja Wyżykowskiego Architekta Miasta Krakowa oraz Jana Janczykowskiego – Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Pozostali członkowie Komitetu Architektury Modernistycznej Oddziału SARP Kraków, wyszczególnieni we wstępach do tych książek, to osoby ściśle związane z architekturą, historią i konserwacją zabytków Krakowa. Publikacje te mają za zadanie w sposób syntetyczny i popularnonaukowy umożliwić poznanie współczesnego dziedzictwa architektonicznego 2 połowy XX wieku w Krakowie. Służyć mogą również do celów naukowych, ponieważ zamieszczone w nich dane były weryfikowane w sposób przynależny pracom naukowym, a ich pozyskanie poprzedziły stosowne kwerendy, nie tylko archiwalne ale również z wykorzystaniem kontaktów osobistych, z osobami związanymi z architekturą i urbanistyką tego okresu. Dzięki przyjętemu formatowi 6 wydawniczemu oraz sposobowi prezentacji poszczególnych obiektów, książki te służyć mogą także jako przewodniki po architekturze powojennego modernizmu, wzbogacając możliwości turystycznego poznania Krakowa, nie ograniczając tego poznania tylko do „starożytniczych” zabytków na tradycyjnych trasach. Planowane są dalsze wydawnictwa z tej serii („Szlakami dziedzictwa”), w tym przygotowywana obecnie kolejna książka, pod roboczym tytułem, Dwa miasta Krakowa: modernizm z lat 1956-1970 w dzielnicach Kazimierz i Podgórze oraz w perspektywie roku 2014: Krakowskie osiedla lat 1949-1990. Wszystkie wymienione pozycje związane są z kolejnymi wątkami architektonicznymi i urbanistycznymi Krakowa lat powojennych, po II wojnie światowej. Publikacje rozproszone, na które składają się referaty konferencyjne i publikacje seminaryjne z lat 2005-2013, są tu przywołane dodatkowo, ponieważ stanowią uzupełnienie wyżej wymienionych monografii. Uczestnicząc w Konferencjach naukowych i Seminariach, zawsze staram się podejmować temat, który jest tematem „niszowym” i skłaniającym do dalszych poszukiwań oraz refleksji nad przyszłością dla przyszłości ze strony osób będących uczestnikami tych sesji, niekoniecznie związanych zawodowo z problematyką architektury powojennego modernizmu lat PRL-u w Krakowie. W celu popularyzacji pewnych zagadnień i asocjacji, często sięgam po obiekty zapomniane lub prawie nie znane. Tekstom towarzyszy również bogaty materiał ikonograficzny, gromadzony podczas kwerend. Jest to także sposób ochrony tego dziedzictwa kulturowego, a poprzez publikacje możliwe jest dotarcie do szerszego odbiorcy, w tym do osób zainteresowanych naukowo tym okresem w historii i ochronie zabytków. Jest to zgodne z ogólnoświatowymi, a w szczególności europejskimi tendencjami zawartymi m.in. w wytycznych i rezolucjach UNESCO, gdzie w podejściu do przeszłości nacisk kładziony jest na dziedzictwo kulturowe jako całość, ze szczególnym uwzględnieniem zrównoważonego podejścia do wartości architektonicznych, przestrzeni i środowiska. 2.5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych i zawodowych. W Załączniku nr 4 zamieszczone zostały szczegółowe informacje omówienie dotyczące: ▪ 4.1. osiągnięć dydaktycznych i naukowo-badawczych; ▪ 4.2. uzyskanych uprawnień zawodowych i twórczych; ▪ 4.3. współpracy z instytucjami, organizacjami towarzystwami naukowymi oraz zawodowymi, w kraju zagranicą; ▪ 4.4. uzyskanych nagród i wyróżnień oraz odznaczeń odznak; i i i i 7