Miesiąc kwiecień nazwę swoją wziął od kwitnących drzew i kwiatów

Miesiąc kwiecień nazwę swoją wziął od kwitnących drzew i kwiatów.
Na ten piękny czas przypadają najważniejsze dla chrześcijan święta Święta Wielkanocne.
Nie tylko przyroda, ale i my dzięki odkupieniu budzimy się do nowego
życia.
Kiedy na tydzień przed swoją męką Pan Jezus wjeżdżał na osiołku do
Jerozolimy, wtedy wiwatujący na Jego cześć tłum
ścielił drogę płaszczami i gałązkami palm.
Na pamiątkę tego uroczystego wjazdu ustanowiono Niedzielę Palmową.
W tym dniu przynosimy do naszych kościołów do poświęcenia palmy.
W Polsce najczęściej robiono je z gałązek drzewa wierzbowego,
pokrytych baziami. Przystrajano je dodatkowo trzciną,
kwiatami i barwnymi wstążkami.
Palmie przypisywano właściwości dobroczynne,
a także zdrowotne i życiodajne.
Po przyjściu z kościoła poświęconą palmą dotykano wszystkich domowników,
szczególnie zaś dzieci.
Święcono nią dom i całe gospodarstwo.
Zaś w Wielki Piątek lub Poniedziałek Wielkanocny w pola uprawne wbijano
małe krzyżyki wykonane z części palmy.
Miały one zapewnić urodzaj i błogosławieństwo Boże.
W domach palmę umieszczano najczęściej za ramą świętych obrazów i
przechowywano z szacunkiem do następnego roku.
W niektórych regionach Polski np. w okolicach Bochni, na Sądecczyźnie, a także
na Kurpiach wykonywano palmy o wysokości kilkudziesięciu metrów. Zwyczaj ten trwa do dzisiaj.
Urządza się nawet konkursy na najwyższą i najpiękniejszą palmę.
Za: promyczek.pl