natura 2000 - standardowy formularz danych

NATURA 2000 - STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH
dla specjalnych obszarów ochrony (OSO),
proponowanych obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty (pOZW),
obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty (OZW) oraz
specjalnych obszarów ochrony (SOO)
OBSZAR
PLH200007
NAZWA
OBSZARU
Pojezierze Sejneńskie
ZAWARTOŚĆ
1. IDENTYFIKACJA OBSZARU
2. POŁOŻENIE OBSZARU
3. INFORMACJE PRZYRODNICZE
4. OPIS OBSZARU
5. STATUS OCHRONY OBSZARU
6. POWIĄZANIA OBSZARU
7. MAPA OBSZARU
1. IDENTYFIKACJA OBSZARU
1.1. Typ
1.2. Kod obszaru
B
PLH200007
Powrót
1.3. Nazwa obszaru
Pojezierze Sejneńskie
1.4. Data opracowania
1.5. Data aktualizacji
2009-04
2013-10
1.6. Instytucja lub osoba przygotowująca wniosek:
Nazwisko/Organizacja:
Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
Adres:
Polska Wawelska 52/54
Adres e-mail:
[email protected]
Warszawa
Data zaproponowania obszaru jako OZW:
2007-08
Data zatwierdzenia obszaru jako OZW(*):
2009-03
Data objęcia obszaru ochroną SOO:
Brak danych
00-922
Krajowe odniesienie prawne dla formy ochrony SOO:
Wyjaśnienia:
Nie wydano rozporządzenia
Powiększenie - październik 2009 r.
2. POŁOŻENIE OBSZARU
Powrót
2.1. Położenie centralnego punktu [wartości dziesiętne stopni]:
Długość geograficzna
Szerokość geograficzna
23.424
54.1197
2.2. Powierzchnia [ha]:
2.3. Obszar morski [%]
13630.94
0.0
2.5. Kod i nazwa regionu administracyjnego
Kod poziomu NUTS 2
Nazwa regionu
PL34
Podlaskie
2.6. Region biogeograficzny
Kontynentalny (99.92 %)
3. INFORMACJE PRZYRODNICZE
3.1. Typy siedlisk przyrodniczych występujących na terenie obszaru i ocena znaczenia obszaru dla
tych siedlisk:
Typy siedlisk wymienione w załączniku I
Kod
PF
NP
Pokrycie [ha]
Powrót
Ocena obszaru
Jaskinie Jakość
A|B|C|D
[liczba] danych
A|B|C
Reprezentatywność
Powierzchnia
względna
Stan
zachowania
Ocena ogólna
2330
0.0
M
C
C
B
C
3140
218.09
M
A
C
A
A
3150
1785.65
M
A
C
A
A
3160
13.63
M
A
C
A
A
3260
0.0
M
B
C
A
B
4030
0.0
M
C
C
B
C
6120
13.63
M
B
C
B
B
6210
0.0
M
C
C
B
C
6230
0.0
M
C
C
B
C
6510
197.65
M
B
C
C
C
7110
136.31
M
B
C
B
B
7120
0.0
M
C
C
B
C
7140
40.89
M
A
C
B
B
7210
0.0
M
B
C
B
B
7230
27.26
M
A
C
B
B
9170
13.63
M
B
C
B
B
91D0
483.9
M
A
C
B
B
91E0
54.52
M
A
C
B
B
PF: dla typów siedlisk, do których mogą odnosić się zarówno formy priorytetowe, jak i niepriorytetowe
(6210, 7130, 9430) należy wpisać „x" w kolumnie PF celem wskazania formy priorytetowej.
NP: jeśli dany typ siedliska nie istnieje już na danym terenie, należy wpisać „x" (opcjonalnie).
Pokrycie: można wpisywać z dokładnością do wartości dziesiętnych.
Jaskinie: w przypadku siedlisk typu 8310 i 8330 (jaskinie) należy podać liczbę jaskiń, jeśli nie są dostępne
szacunkowe dane na temat powierzchni.
Jakość danych: G = „wysoka" (np. na podstawie badań); M = „przeciętna" (np. na podstawie częściowych
danych i ekstrapolacji); P = „niska" (np. zgrubne dane szacunkowe).
3.2. Gatunki objęte art. 4 dyrektywy 2009I147IWE i gatunki wymienione w załączniku II do dyrektywy
92I43IEWG oraz ocena znaczenia obszaru dla tych gatunków
Gatunki
Grupa Kod
Populacja na obszarze
Nazwa
naukowa
S NP Typ Wielkość
Min
Maks
50
100
Ocena obszaru
Jednostka Kategoria
Jakość
A|B|C|D
danych
Populacja
Stan
Izolacja Ogólnie
zachowania
M
C
B
C
C
C|R|V|P
P
1939 Agrimonia pilosa
p
B
A229 Alcedo atthis
r
P
M
D
B
A041 Anser albifrons
c
P
M
D
B
A043 Anser anser
c
P
M
D
B
A039 Anser fabalis
c
P
M
D
B
A089 Aquila pomarina
r
R
M
D
B
A028 Ardea cinerea
r
P
M
D
B
A222 Asio flammeus
r
M
D
A
1188
A
1188
B
A104 Bonasa bonasia
B
A021
B
A067
M
1352 Canis lupus
B
A224
M
Bombina
bombina
Bombina
bombina
Botaurus
stellaris
Bucephala
1
1
i
i
A|B|C
r
P
M
C
B
C
B
p
P
M
C
B
C
B
r
P
M
D
M
D
C
C
C
r
1
5
i
r
P
M
D
p
P
M
C
r
P
M
D
1337 Castor fiber
p
C
M
B
A
C
A
M
1337 Castor fiber
r
C
M
B
A
C
A
B
A031 Ciconia ciconia
r
C
M
D
B
A030 Ciconia nigra
r
P
M
D
clangula
Caprimulgus
europaeus
B
A081
F
Circus
r
C
M
D
1149 Cobitis taenia
p
P
M
C
B
C
B
F
1149 Cobitis taenia
r
P
M
C
B
C
B
B
A122 Crex crex
r
P
M
D
P
1393
p
C
M
C
B
C
B
R
1220 Emys orbicularis
r
R
M
C
C
C
C
R
1220 Emys orbicularis
p
R
M
C
C
C
C
r
C
M
D
r
C
M
D
r
P
M
D
P
M
D
aeruginosus
Drepanocladus
vernicosus
Gallinago
B
A153
B
A127 Grus grus
B
A075
B
A338 Lanius collurio
r
P
1903 Liparis loeselii
p
M
B
A
C
A
M
1355 Lutra lutra
r
P
M
C
A
C
A
M
1355 Lutra lutra
p
P
M
C
A
C
A
B
A073 Milvus migrans
r
P
M
D
B
A074 Milvus milvus
r
P
M
D
p
P
M
C
B
C
B
r
P
M
C
B
C
B
c
P
M
D
M
C
A
C
B
gallinago
Haliaeetus
albicilla
Misgurnus
F
1145
F
1145
B
A160
P
1477 Pulsatilla patens
F
1134
F
1134
P
1528
B
A155
B
A193 Sterna hirundo
fossilis
Misgurnus
fossilis
Numenius
arquata
Rhodeus
sericeus amarus
Rhodeus
sericeus amarus
Saxifraga
hirculus
Scolopax
rusticola
Thesium
p
750 1000 i
75
100
i
r
P
M
C
B
C
B
p
P
M
C
B
C
B
M
C
B
C
B
B
C
C
p
200 250
i
r
P
M
D
r
P
M
D
M
C
P
1437
B
A165 Tringa ochropus
r
P
M
D
A
1166 Triturus cristatus
r
P
M
C
B
C
B
A
1166 Triturus cristatus
p
P
M
C
B
C
B
B
A142
r
P
M
D
ebracteatum
Vanellus
vanellus
p
200 250
i
Grupa: A = płazy, B = ptaki, F = ryby, I = bezkręgowce, M = ssaki, P = rośliny, R = gady.
S: jeśli dane o gatunku są szczególnie chronione i nie mogą być udostępnione publicznie, należy wpisać
„tak".
NP: jeśli dany gatunek nie występuje już na danym terenie, należy wpisać „x” (opcjonalnie).
Typ: p = osiadłe, r = wydające potomstwo, c = przelotne, w = zimujące (w przypadku roślin i gatunków
niemigrujących należy użyć terminu „osiadłe").
Jednostka: i = osobniki pojedyncze, p = pary lub inne jednostki według standardowego wykazu jednostek i
kodów zgodnego ze sprawozdawczością na podstawie art. 12 i 17 (zob. portal referencyjny).
Kategorie liczebności (kategoria): C = powszechne, R = rzadkie, V = bardzo rzadkie, P = obecne wypełnić, jeżeli brak jest danych (DD), lub jako uzupełnienie informacji o wielkości populacji.
Jakość danych: G = „wysoka" (np. na podstawie badań); M = „przeciętna" (np. na podstawie częściowych
danych i ekstrapolacji); P = „niska" (np. zgrubne dane szacunkowe); DD = brak danych (kategorię tę
należy stosować wyłącznie, jeśli nie da się dokonać nawet zgrubnej oceny wielkości populacji - w takiej
sytuacji można pozostawić puste pole dotyczące wielkości populacji, jednak pole „Kategorie liczebności"
musi być wypełnione).
4. OPIS OBSZARU
Powrót
4.1. Ogólna charakterystyka obszaru
Klasa siedliska przyrodniczego
Pokrycie
[%]
N10
5.61
N06
14.36
N19
2.06
N17
9.7
N16
6.11
N07
0.29
Ogółem pokrycia siedliska przyrodniczego
38
Dodatkowa charakterystyka obszaru:
Pojezierze Sejneńskie położone jest na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, stanowiącym mezoregion w obrębie
Pojezierza Litewskiego. W starszych regionalizacjach, nazwą tą określano całą wschodnią Pojezierza
Wschodniosuwalskiego (był to wówczas odrębny mezoregion - Kondracki 1972). Większa część obszaru
wchodzi w skład rozległego mikroregionu Pagórki Sejneńskie. Jedynie najbardziej zachodnia część obszaru
Pojezierze Sejneńskie (rejon jezior Dowcień, Żubrowo) zaliczana jest obecnie do mikroregionu Pojezierze
Wigierskie. Pod względem administracyjnym obszar Pojezierze Sejneńskie leży na terenie czterech gmin
wiejskich powiatu sejneńskiego (Sejny, Krasnopol, Giby i - w niewielkim stopniu - Puńsk) oraz - w bardzo
niewielkim stopniu - na terenie gminy Suwałki w powiecie suwalskim (woj. podlaskie). Obszar stanowi północne
przedpole Puszczy Augustowskiej.
W skład Pojezierze Sejneńskie wchodzi teren o wyraźnej polodowcowej rzeźbie, z licznymi formami
geomorfologicznymi z tym związanymi (jak moreny, kemy, ozy, jeziora rynnowe i wytopiskowe). Charakteryzuje
się on wyjątkowym w skali polskiej części Pojezierza Litewskiego nagromadzeniem jezior. Spośród blisko 60
naturalnych zbiorników o powierzchni powyżej 0,5 ha, aż 34 ma powierzchnię większą niż 10 ha. Największe
spośród nich to: Gaładuś (560 ha po polskiej stronie granicy), Gremzdy (188,1 ha), Długie Krasnopolskie (102,4
ha), Żubrowo (97,3 ha), Berżnik (81 ha), Dowcień (79 ha), Gieret (inaczej Hiret - 75,4 ha) i Białe (74 ha). Łącznie
jeziora zajmują prawie 15% powierzchni obszaru.
W granicach Pojezierza Sejneńskiego znalazła się dolina rzeczki Kunisianki (Kuniejanki), a także fragmenty dolin
m.in. Marychy i Czarnej. Zdecydowana większość cieków obszaru wchodzi w skład dorzecza Niemna. Rzeki
Pojezierza Sejneńskiego są niewielkie i charakteryzują się małym spadkiem, natomiast ich doliny są w
większości silnie zatorfione. Zarówno doliny rzeczne, jak i brzegi wielu jezior, a także różnej wielkości i genezy
zagłębienia bezodpływowe (w dużej mierze pochodzenia pojeziornego), są miejscem występowania torfowisk.
Ich zróżnicowanie genetyczno-hydrologiczne jest uderzające. W zależności od przyjętej klasyfikacji, możemy
mówić na tym obszarze o torfowiskach wysokich a także przejściowych i niskich zróżnicowanych na wiele
podtypów, albo o torfowiskach ombrogenicznych (wysokich), topogenicznych (np. kotłowych, a także zaliczanych
często do tej kategorii torfowiskach pojeziornych, oraz powiązanych z nimi gytiowiskach), fluwiogenicznych czy
wreszcie torfowiskach soligenicznych (głównie przepływowych, ale też i źródliskowych). Tereny bagienne
(łącznie z przeobrażonymi torfowiskami) zajmują ponad 10% powierzchni, z czego ponad połowę stanowią
torfowiska zachowane w stanie zbliżonym do naturalnego bądź zaburzone jedynie w niewielkim lub
umiarkowanym stopniu. Największe kompleksy torfowiskowe tworzą obiekty o cechach torfowisk wysokich
(Bobrowe Bagno, Żegarskie Bagno - inaczej bagno Krasna Gruda, a także torfowiska ślizy i Mszar w Lesie
Krasnopol). Miejscem największego nagromadzenia torfowisk niskich jest dolina rzeczki Kunisianki oraz
sąsiedztwo niektórych jezior (zwł. jez. Gremzdy).
Lasy zajmują niecałe 20% powierzchni. Koncentrują się one na północnym skraju Puszczy Augustowskiej w
rejonie Berżnik, na terenie torfowisk Żegarskie Bagno i Bobrowe Bagno, a także w włączonych w granice
obszaru fragmentach Lasu Krasnopol. Dominują zdecydowanie bory (w tym bory bagienne) oraz bagienne lasy
olszowe, głównie olsy. W obu przypadkach w drzewostanach istotną rolę pełni niekiedy brzoza. Dominującym
elementem krajobrazu w większej Pojezierza Sejneńskiego są pola uprawne, zajmujące nieco mniej niż połowę
powierzchni obszaru.
W skład ostoi, oprócz jej części głównej, wchodzą także trzy niewielkie eksklawy. Są to: 1) kompleks
leśno-torfowiskowy oraz fragment doliny Czarnej na południe jez. Boksze k. Smolan; 2) kompleks borów
bagiennych "Mszar" na północny-wschód od Krasnopola; 3) jez. Płaskie koło Klejw wraz z otaczającymi
torfowiskami.
Mimo, że różnice wysokości na Pojezierzu Sejneńskim nie są tak imponujące, jak w położonej bardziej na
północny-zachód rejonach Pojezierza Litewskiego, urozmaicona rzeźba i obfitość jezior decydują o znacznych
walorach krajobrazowych tego obszaru.
4.2. Jakość i znaczenie
Pojezierze Sejneńskie stanowi obszar o wyjątkowych walorach przyrodniczych, nawet jak na warunki
północno-wschodniej Polski. Występuje tu czternaście typów siedlisk z Załącznika I, a także sześć gatunków
roślin oraz dziewięć gatunków zwierząt kręgowych z Załącznika II "Dyrektywy Siedliskowej".
Obszar pełni szczególną rolę dla ochrony lipiennika Loesela Liparis loeselii. Ten związany przede wszystkim z
torfowiskami alkalicznymi (7230) gatunek, ma w granicach Pojezierza Sejneńskiego aż 18 stanowisk. Łączna
liczba osobników zawiera się między 750 a 1000 osobników. Nieco mniejsze znaczenie omawiany obszar ma
dla dwóch innych gatunków roślin związanych z torfowiskami (skalnicy torfowiskowej Saxifraga hirculus i
sierpowca błyszczącego Drepanocladus vernicosus), a także dla, rosnącej na skrajach widnych borów oraz na
sąsiadujących murawach napiaskowych, sasanki otwartej Pulsatilla patens.
Spośród siedlisk przyrodniczych, największe znaczenie mają siedliska jeziorne (3150, 3140, 3160) oraz
torfowiskowe, zarówno leśne, jak i otwarte (91D0, 7110, 7230, 7140, 7210, 91E0-4). Jeziora wykazują znaczne
zróżnicowanie siedliskowe - od zbiorników z podwodnymi łąkami ramienicowymi (3140) począwszy, poprzez
typowe jeziora eutroficzne (3140), do otoczonych torfowiskami jezior dystroficznych oraz zbiorników
astatycznych. Częste są postacie przejściowe pomiędzy wymienionymi typami. Zdecydowana większość
ekosystemów jeziornych znajduje się w korzystnym stanie. Kilka jezior stanowi miejsce występowania rzadkich
gatunków naczyniowych roślin wodnych - przesiąkry okółkowej Hydrilla verticillata, grzybieni północnych
Nymphaea candida i jezierzy morskiej Najas marina. Na szczególną uwagę zasługują duże jeziora ramienicowe
- Długie Krasnopolskie, Dmitrowo i Bałędś (inaczej Bolonie lub Waleniezo).
W obrębie siedlisk torfowiskowych, największą powierzchnię zajmuję torfowiska wysokie (7110). Pośród kilku
obiektów tego typu, największe znaczenie mają dwa: Bobrowe Bagno i Żegarskie Bagno. W związku z klimatem
o cechach kontynentalnych, zdecydowaną większość ich powierzchni porośnięta jest mnie lub bardziej sosną
zwyczajną, przez co odbiegają one od torfowisk wysokich typowych dla obszarów nadbałtyckich. Posiadają
również słabo wyrażoną strukturę kępkowo-dolinkową.
Bardzo liczne (ponad 50 obiektów) są mszarne torfowiska przejściowe (7140). Niewiele mniej (prawiej 40) jest
zachowanych obiektów z płatami roślinności mechowiskowej torfowisk alkalicznych (7230), jednak właśnie
obecność i rozpowszechnienie tego siedlisko decyduje o bogatej populacji lipiennika Loesela oraz wielu innych
zagrożonych gatunków (jak np. skalnica torfowiskowa Saxifraga hirculus, gwiazdnica grubolistna Stellaria
crassifolia, tłustosz pospolity Pinguicula vulgaris, kukułka bałtycka Dactylorhiza baltica, parzęchlin trójrzędowy
Meesia triquetra, drabinowiec mroczny Cinclidium stygium i mszar nastroszony Paludella squarrosa). Płaty
siedliska 7230 rozwijają się na peryferiach dolin rzecznych (zwł. Kunisianki) oraz przy brzegach niektórych jezior
(m.in. Gremzdy, Kunis, Żubrowo, Gajlik, Dowcień). Bardzo rzadkim typem roślinności torfowiskowej są szuwary
kłociowe, reprezentujące siedlisko 7210 (torfowiska nakredowe).
Siedliska bagiennych lasów Pojezierza Sejneńskiego, to przede wszystkim bory bagienne (91D0-2), w mniejszy
stopniu specjalne, torfowiskowe postaci źródliskowych olszyn (91E0-4), a także sosnowo-brzozowe lasy
bagienne (91D0-6) i - bardzo rzadko spotykane - świerczyny na torfie (91D0-5). W skład kompleksów torfowisk
soligenicznych, wchodzą stosunkowo często źródliskowe olszyny (91E0-4).
Obszar pełni bardzo istotną rolę w ochronie ciepłolubnych muraw napiaskowych, ze względu na potrzebę
zachowania całego krajowego zróżnicowania tych siedlisk,. Zajmują one niewielką powierzchnię, przede
wszystkim koło wsi Berżniki, gdzie występują w specyficznej, regionalnej postaci. Są miejscem występowania
licznych gatunków rzadkich i zagrożonych, jak sasanka łąkowa Pulsatilla pratensis (tworząca tam wielotysięczną
populację), ostrołódka kosmata Oxytropis pilosa oraz leniec bezpodkwiatkowy Thesium ebracteatum.
Stosunkowo dużą powierzchnię zajmują łąki zaliczane do siedliska 6510, jednak ich stan zachowania jest
zazwyczaj niezadowalający, ze względu na zbyt intensywne użytkowanie kośne (lub wypas). Pozostałe siedliska
z Załącznika I (6210, 6230, 9170) pełnią bardzo niewielką rolę.
Surowy jak na polskie warunki klimat, o cechach kontynentalnych, pociąga za sobą obecność gatunków
borealnych, typowych dla strefy tajgi i uważanych u nas za relikty glacjalne, jak chamedafne północna
Chamaedaphne calyculata, brzoza niska Betula humilis i wierzba lapońska Salix lapponum.
Na obszarze stwierdzono występowanie aż 47 gatunków roślin uwzględnionych na Czerwonej Liście Roślin i
Grzybów Polski (Mirek i in. 2006 - 18 gatunków), na "czerwonej liście" mchów (Ochyra 1992 - 9 gatunków) oraz
w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (Kaśmierczakowa, Zarzycki 2001 - 36 gatunków). Trzydzieści osiem
spośród nich to rośliny naczyniowe. Liczba gatunków zagrożonych występujących obecnie w granicach obszaru
jest ewenementem w skali polskiego Niżu. Jest to tym bardziej zaskakujące, że teren Pojezierza Sejneńskiego
ma w większości charakter rolniczy, a płaty naturalnych ekosystemów (głównie torfowiskowych i jeziornych)
stanowią w znacznej mierze wyspy środowiskowe.
Spośród gatunków zwierząt z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, na terenie obszaru stwierdzono dotychczas
wydrę, bobra, wilka, żółwia błotnego, kumaka nizinnego, traszkę grzebieniastą, piskorza, kozę i różankę. Fauna
tego terenu wymaga badań, zwłaszcza jeśli chodzi o zwierzęta bezkręgowe. W obrębie bioty porostów,
stwierdzono dotychczas kilka gatunków zagrożonych wyginięciem w Polsce.
4.3. Zagrożenia, presje i działania mające wpływ na obszar
Najważniejsze oddziaływania i działalność mające duży wpływ na obszar
Oddziaływania negatywne
Wewnętrzne
Zagrożenia Zanieczyszczenie
/
Poziom i presje
(opcjonalnie)
zewnętrzne
[kod]
[kod]
[i|o|b]
M
K04.01
i
L
D02.01
i
M
K02
i
L
E03.01
i
M
A02
i
H
J02.01.02
i
M
E03
o
L
H06.01
o
M
G01
i
H
J02.01
o
M
A08
o
H
A04.03
i
M
K01.01
i
M
E03
i
H
A01
i
H
A07
i
M
E01.03
i
M
G01.02
i
H
A08
i
M
K02.04
i
M
D01.02
i
M
B
i
M
C01.01
i
L
F03.02.03
i
M
B01
i
M
F03.02.03
o
L
G01.01
i
L
H04
o
M
K02.03
o
H
F02.03
i
M
G01.03
i
M
X
b
H
J02.01
i
M
K02.03
i
Oddziaływania pozytywne
Wewnętrzne
Działania, Zanieczyszczenie
/
Poziom zarządzanie (opcjonalnie)
zewnętrzne
[kod]
[kod]
[i|o|b]
M
K02.04
i
M
K01.01
i
L
G01.01
i
H
A04
i
M
A03
i
M
G01
i
M
X
b
Poziom: H = wysoki, M = sredni, L = niski.
Zanieczyszczenie: N = stosowanie azotu, P = stosowanie fosforu/fosforanów, A = stosowanie
kwasów/zakwaszanie, T = toksyczne chemikalia nieorganiczne,
O = toksyczne chemikalia organiczne, X = zanieczyszczenia mieszane.
i = wewnętrzne, o = zewnętrzne, b = jednoczesne.
4.4. Własność (opcjonalnie)
Typ
[%]
Krajowa/federalna
0
Kraj
0
Publiczna związkowy/województwo
Lokalna/gminna
0
Inna publiczna
0
Własność łączna lub
współwłasność
0
Prywatna
0
Nieznana
0
Suma
99.98
4.5. Dokumentacja (opcjonalnie)
Anonymus 2007 Inwentaryzacja gatunków i siedlisk Natura 2000 w Lasach Państwowych.
anonymus 2007 Wyniki inwentaryzacji gatunków i siedlisk Natura 2000, wykonanej dla potrzeb Lasów
Państwowych materiał niepublikowany
Bednarek-Ochyra H., Kłosowski S., Ochyra R. 2001. Pinguicula vulgaris w północno-wschodniej Polsce. Fragm.
Flor. Geobot. Polonica 8: 105-111 8: 105-111.
Buczyńska M. 1979. Roślinność zbiorników astatycznych okolic Sejn. Pr. magisterska, Instytut Botaniki UW,
mscr.
Chętnicki, W. 2008 materiały niepublikowane
Czapik R., Tomaszewicz H. 1979. Przesiąkra okółkowa Hydrilla verticillata kwitnie na Suwalszczyźnie. Chrońmy
Przyr. Ojcz. 35, 4: 26-36.
Jabłońska E. 2005 Flora roślin naczyniowych i mszaków torfowiska nad jeziorem Gajlik na Pojezierzu
Sejneńskim. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 12(1) 67-81
Jarzombkowski F. 2006-2008 Dane npbl.
Karczmarz K., Sokołowski A.W. 1984. Roślinność torfowiska Bobrowe Bagno na Suwalszczyźnie. Ann. UMCS,
sec. C. 39: 45-54.
Kirpluk I. 1992. Godne ochrony stanowisko wełnianeczki alpejskiej Trichophorum alpinum na Pojezierzu
Sejneńskim. Chrońmy Przyr. Ojcz. 48, 1: 94-96.
Kłosowski S. 1987 Cladietum marisci (All. 1922) Zobrist 1935 w północno-wschodniej Polsce na tle warunków
siedliskowych. Fragm. Flor. Geobot. 31-32 207-223
Kłosowski S., Tomaszewicz G., Tomaszewicz H. 2006 The expansion and decline of charophyte communities in
lakes within the Sejny Lake District (north-eastern Polska) and changes in water chemistry. Limnologica 36
234-240
Kłosowski S., Tomaszewicz H. 1979. Rzadkie i interesujące rośliny z Pojezierza Suwalskiego. Fragm. Flor.
Geobot. 25, 3: 371-375.
Łachacz A., Olesiński L. 1996. Interesujące torfowisko niskie koło Sejn na Suwalszczyźnie. Przegl. Przyr. 7, 1:
25-28.
Madaliński M. 1979. Roślinność astatycznych zbiorników wodnych okolic Gib na tle zmienności elementów
siedliska. Pr. magisterska, Instytut Botaniki UW, mscr.
Mazur W., Sudnik-Wójcikowska B., Werblan-Jakubiec H. 1978. Flora okolic Gib (Pojezierze Sejneńskie). Fragm.
Flor. Geobot. 24, 2: 225-257.
Pawlikowski P. 2003-2008 materiały niepublikowane
Pawlikowski P. 2005 Nowe stanowisko Lathyrus pisiformis (Fabaceae) na Pojezierzu Litewskim. Fragm. Flor.
Geobot. Polonica 12,1 57-59
Pawlikowski P. 2006 Habitat preferences and indicator value of eight threatened brown moss species in rich fens
of the Lithuanian Lake District (NE Polska). Pol. J. Env. Stud. 15(5D) 232-237
Pawlikowski P. 2008 Dianthus campestris (Caryophyllaceae), a species new to Polska. Pol. Bot. J. 53(2)
Pawlikowski P. 2008 Distribution and population size of the threatened fen orchid Liparis loeselii (L.)Rich. in the
Lithuanian Lake District (NE Polska). Botanika-Steciana 12
Pawlikowski P. 2008 Rzadkie i zagrożone rośliny naczyniowe torfowisk w dolinie Kunisianki na Pojezierzu
Sejneńskim. Fragm. Flor. Geobot. Polonica. 15(2)
Pawlikowski P. 2008 Syntaksonomiczne i siedliskowe zróżnicowanie roślinności mechowisk i minerotroficznych
mszarów w polskiej części Pojezierza Litewskiego. Pr. doktorska, Wydział Biologii UW, mscr.
Podbielkowski Z., Tomaszewicz H. 1977. O ochronę torfowiska z wierzbą lapońską Salix lapponum na
Pojezierzu Sejneńskim. Chrońmy Przyr. Ojcz. 33, 4: 67-68.
Pospychała J. 1975. Roślinność i flora jeziora Kaczan. Pr. magisterska, Instytut Botaniki UW, mscr.
Ragiel J., Nowel M. 2003 Program ochrony środowiska powiatu sejneńskiego na lata 2004-2012. Starostwo
Powiatowe w Sejnach (mscr.).
Rostafiński J. 1885 Spis roślin znalezionych przez profesora Stanisława Cyrynę Dogiela z uczniami Szkoły
Wojewódzkiej Sejneńskiej w okolicach Sejn od r. 1827-1830. Pam. Fizjogr. 5, Dział 5 - Miscellanea 89-108
Sokołowski A. W. 1986. Roślinność projektowanego rezerwatu Krasna Gruda w województwie suwalskim. Parki
Narod. i Rez. Przyr. 7, 1: 39-42.
Sokołowski A.W. 1988 Fitosocjologiczna charakterystyka zbiorowisk roślinnych Wigierskiego Parku Narodowego.
Prace IBL 673 3-146
Sokołowski A.W. 1988(1990) Flora roślin naczyniowych Wigierskiego Parku Narodowego. Parki Nar. Rez. Przyr.
(9)4 5-84
Sudnik-Hrynkiewicz B. 1976. Rośliny naczyniowe okolic Gib (obszar północno-wschodni). Pr. magisterska,
Instytut Botaniki UW, mscr.
Szkudlarz P. 1995 Chamedafne północna Chamaedaphne calyculata koło Krasnopola na Suwalszczyźnie.
Chrońmy Przyr. Ojcz. 51(5) 95-96
Szwarczewski P. 2008 Uwagi o wieku późnoglacjalnych i holoceńskich osadów organicznych i tempie ich
akumulacji na przykładzie okolic Sejn. - W: A. Wacnik, E. Madeyska. Polska północno-wschodnia w holocenie.
Człowiek i jego środowisko. Botanical Guidebooks 30 183-194
Szwarczewski P., Kupryjanowicz M. 2008 Etapy rozwoju zagłębień bezodpływowych w okolicach Sejn. - W: A.
Wacnik, E. Madeyska. Polska północno-wschodnia w holocenie. Człowiek i jego środowisko. Botanical
Guidebooks 30 195-205
Tomaszewicz H. 1976 Fitocenozy z udziałem Hydrilla verticillata (L. fil.) na Pojezierzu Suwalskim i ich stanowisko
syntaksonomiczne. Fragm. Flor. Geobot. 22 347-350
Tomaszewicz H., Kłosowski S. 1985. Roślinność wodna i szuwarowa jezior Pojezierza Sejneńskiego. Monogr.
Bot. 67, 3: 69-141.
Werblan-Jakubiec H. 1976 Rośliny naczyniowe okolic Gib (obszar południowo-zachodni). Pr. magisterska,
Instytut Botaniki UW, mscr.
Wiśniewska M. 1979. Rośliny naczyniowe okolic Gib - obszar północno-wschodni. Pr. magisterska, Zakład
Systematyki i Geografii Roślin, Instytut Botaniki UW, Warszawa, mscr.
5. STATUS OCHRONY OBSZARU (OPCJONALNIE)
Powrót
5.1. Istniejące formy ochrony na poziomie krajowym i regionalnym:
Kod
Pokrycie [%]
Kod
Pokrycie [%]
Kod
Pokrycie [%]
PL01
0.01
PL02
0.16
PL04
88.64
5.2. Powiązanie opisanego obszaru z innymi formami ochrony:
na poziomie krajowym lub regionalnym:
Kod rodzaju
Nazwa terenu
Rodzaj
Pokrycie
[%]
PL04
Pojezierze Sejneńskie
*
88.62
PL01
Wigierski Park Narodowy
*
0.01
PL04
Puszcza i Jeziora Augustowskie
*
0.02
PL02
Pomorze
+
0.16
Rodzaj
Pokrycie
[%]
na poziomie międzynarodowym:
Rodzaj
Nazwa obszaru
6. ZARZĄDZANIE OBSZAREM
6.1. Organ lub organy odpowiedzialne za zarządzanie obszarem:
Organizacja:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Białymstoku
Adres:
Polska Dojlidy Fabryczne 23 15-554 Białystok
Adres e-mail:
[email protected]
Powrót
6.2. Plan(-y) zarządzania:
Aktualny plan zarządzania istnieje:
Tak
Nie, ale jest w przygotowaniu
X
Nie
7. MAPA OBSZARU
Powrót
Nr ID INSPIRE:
PL.ZIPOP.1393.N2K.PLH200007
Mapa załączona jako plik PDF w formacie elektronicznym (opcjonalnie)
X
Tak
Nie
Odniesienie lub odniesienia do oryginalnej mapy wykorzystanej przy digitalizacji granic elektronicznych
(opcjonalnie)