GARB (9) sbm gĺrb, garb-. sg N gĺrb (5). A gĺrb (2). L garbie (1). pl I

Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: GARB (stan na dzień: 04-10-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
GARB (9) sbm
gårb, garb-.
sg N gårb (5). ◊ A gårb (2). ◊ L garbie (1). ◊ pl I garbami (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI — XVIII w.
1. Wypukłość na plecach lub piersiach spowodowana skrzywieniem kręgosłupa; gibbus Murm,
Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; gibber Mącz, Cn; struma BartBydg (8) : Nie będzieć ſie mogł
wymáwiáć Kiedy mu Pan będzie łáiáć: O Ezopie nędzny kárwie/ To odnieśieſz ná ſwym gárbie.
BierEz A2; Gibbus, eyn putkel Garb Murm 65; Mymer1 22; BartBydg 151b; o inſzich nie mowię
zwłaſzcża ktorzy garb z przygody maią á nie z vrodzenia. GlabGad P5; Mącz 145c; Calep 454b.
W przen (1) : A w Papieſtwie ich nie máło [...] ktorzyby ſię żadną miárą z więtſzymi gárbámi niż
Wielbłądowie pewnie nie wćiſnęli. CzechEp 23.
2. Wole spowodowane nieprawidłowym działaniem tarczycy (1) : Bo ácż co ſie nie godzi to tám [do
klasztoru] cżáſem pcháią/ Co álbo garb ná ſzyi/ albo guzy máią. RejWiz 39.
Cf GARBONOSY
MM