07. Płyty główne w standardach NLX i BTX Standard NLX, powstały

Płyty główne
07. Płyty główne w standardach NLX i BTX
Standard NLX, powstały w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku, opracowano w
celu zastąpienia płyt głównych LPX. Umożliwia zastosowanie najnowszych typów
procesorów i większych modułów pamięci (DIMM, RIMM). Zapewnia wsparcie grafiki
poprzez wykorzystanie wydajnego złącza AGP. Pozwala na łatwiejszy dostęp do komponentów płyty i jej prostszą instalację. Standard NLX jest stosowany przede wszystkim w
zestawach komputerowych wyposażonych w różne warianty obudów typu desktop. Ich 7
odstawową cechą jest brak złączy dla kart rozszerzających, dlatego na płycie znajduje się
Dodatkowa karta (tzw. riser card). Zawiera ona odpowiednie wyprowadzenia do różnych kart
(rys 1.).
rys.1. Dodatkowa karta zawierająca wyprowadzenia do kart rozszerzeń (riser card)
Do korzyści wynikających z zastosowania standardu NLX należy zaliczyć m.in. obsługę
wszystkich typów procesorów przeznaczonych dla komputerów osobistych. Jest to szczególnie istotne, ponieważ nowsze procesory nie tylko są coraz większe, lecz także mają coraz
większe radiatory. Standardowe położenie głównych elementów płyty NLX przedstawiono na
rysunku 2.
Cechy charakterystyczne płyty głównej w standardzie NLX
Obudowa leżąca typu desktop lub stojąca typu tower
Dodatkowa karta ze złączami do kart rozszerzeń
Zintegrowane karty sieciowe oraz graficzne, wideo i dźwiękowe Możliwość prostej
i szybkiej wymiany komponentów (łącznie z całą płytą główną)
1
Płyty główne
Rys. 2. Standardowe położenie głównych elementów płyty NLX
1 – gniazda ISA, 2 – gniazda PCI, 3 – złącze zasilania, 4 – gniazda (kontrolery) urządzeń, 5 –
riser card, 6 – gniazda pamięci, 7 – gniazdo procesora, 8 – gniazdo AGP, 9 – blokada płyty
głównej
Zdjęcie płyty głównej w standardzie NLX pokazano na rysunku 3.
Płyta główna w standardzie NLX 1 – zintegrowane interfejsy urządzeń peryferyjnych, 2 –
gniazdo Riser, 3 – gniazdo procesora, 4 – gniazda pamięci
Standard BTX
Standard BTX to standard płyt głównych oraz zasilaczy i obudów zaproponowany w
2004 roku przez firmę Intel. Jest następcą wysłużonego standardu ATX.
W standardzie rym wprowadzono zmianę ułożenia elementów na płycie głównej. Najważniejsze elementy, które najbardziej się grzeją, są tu ułożone w tunelu powietrznym.
2
Płyty główne
Z przodu obudowy umieszczony jest wentylator, który wtłacza powietrze do środka. Powietrze przepływa przez podzespoły w kierunku tyłu obudowy. Dzięki takiemu rozwiązaniu elementy łatwiej się chłodzą. Ponadto wszystkie elementy długie, takie jak pamięci i
karty graficzne, ustawione są wzdłuż kanału powietrznego, aby przepływające powietrze
nie brudziło chłodzonych części.
Rys. 4. Zdjęcie płyty głównej w standardzie BTX
Pomimo bardzo korzystnego rozwiązania zastosowanego w płytach głównych BTX
standard ten nie przyjął się na rynku. Przy zmianie płyty głównej należało bowiem zmienić
zarówno obudowę, jak i zasilacz, co powodowało dodatkowe koszty.
3