tekst do pobrania

Konstanciński Dom Kultury, ul. Jaworskiego 18, 05-520 Konstancin-Jeziorna
tel. +48 22 754 47 23, kom. +48 515 139 191
Lucyna Messal
Właściwie Lucyna Mischal-Sztukowska – aktorka, śpiewaczka i tancerka operetkowa. Córka majstra stolarskiego.
Około roku 1895 rozpoczęła naukę w Szkole Baletowej przy Teatrze Wielkim. Po głośnym debiucie w 1909 roku
została primadonną Operetki Warszawskiej. Tym samym zastąpiła Wiktorię Kawecką, ulubienicę warszawskiej
publiczności. Powodzenie artystyczne „Messalki”, jak nazywali ją wielbiciele, opierało się na jednoczesnym
śpiewie i tańcu. Doceniana była jej żywiołowość i ekspresja w odgrywaniu ról na scenie, jak również swoboda i
naturalność. Każdą rolę opracowywała starannie pod względem aktorskim. Lansowała nowe mody i nowe tańce,
m.in. wraz z Józefem Redo pierwsza spopularyzowała w Polsce tango. W latach 20. i 30. często gościła w
konstancińskiej willi „Dworek w Lesie”, należącej do rodziny Wedlów. W roku 1926 otworzyła własny teatr
muzyczny wspólnie z K. Niewiarowską, który jednak po niecałym roku istnienia zamknęła z powodu śmierci
wspólniczki. W latach 30. często występowała na prowincji, borykając się z kłopotami finansowymi. W 1938 roku
wystąpiła w roli pianistki Wandy w filmie „Szczęśliwa trzynastka”, w reżyserii Mariana Czauskiego z muzyką
Jerzego Petersburskiego. W okresie okupacji prowadziła „Bar pod Messalką” przy Krakowskim Przedmieściu
16/18. Po wojnie występowała w warszawskim Teatrze Nowym. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w
Warszawie. Miała dwóch mężów: rosyjskiego rotmistrza Kobielewa i oficera Wojska Polskiego, Stefana
Sztukowskiego.
Strona 1 z 1
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)