Program autorski rękodzielniczych zajęć
Transkrypt
Program autorski rękodzielniczych zajęć
Program autorski rękodzielniczych zajęć świetlicowych z wykładowym językiem angielskim w Gimnazjum nr 4 w Tychach. Opracowała: Aleksandra Zając Założenia programowe. Prezentowany autorski program to trzyletni kurs rękodzieła z wykładowym językiem angielskim (przynajmniej w 50 procentach na każdych zajęciach) w wymiarze 1 godzina w tygodniu. Cele ogólne programu: 1. wprowadzenie elementów rękodzieła w teorii i praktyce 2. poszerzenie słownictwa uczniów o wyrażenia niezbędne do aktywnego uczestnictwa w zajęciach prowadzonych w języku angielskim oraz przygotowanie uczniów do samodzielnego wykorzystywania kursów wykonania konkretnych przedmiotów w danej technice (tzw. tutoriali) w języku angielskim 3. wspomaganie rozwoju uczniów poprzez wyzwalanie aktywności twórczej . Cele szczegółowe: Celem tego programu rękodzielniczych zajęć świetlicowych z językiem wykładowym angielskim jest: W zakresie punktu 1: - wprowadzenie takich technik jak: scrapbooking, filcowanie na mokro, filcowanie na sucho, szycie ręczne, decoupage, tworzenie biżuterii, mixed media art z elementami alterowania przedmiotów codziennego użytku. - rozbudzanie wśród młodzieży zainteresowania sztuką oraz rękodziełem, W zakresie punktu 2: - poszerzenie słownictwa uczniów o wyrażenia niezbędne do aktywnego uczestnictwa w zajęciach prowadzonych w języku angielskim, - zapewnienie uczniom kontaktu z językiem obcym poprzez kontakt z „Real English” – czytanie tutoriali w języku angielskim, czytanie ciekawych blogów o tematyce rękodzielniczej w języku angielskim, oglądanie filmów instruktażowych w języku angielskim. W zakresie punktu 3: - rozwijanie kreatywnej postawy młodzieży w różnych technikach rękodzielnictwa, - kształcenie postaw propagujących zasady pokojowej współpracy, pomagania sobie w pracy, - propagowanie postaw dialogu, umiejętności słuchania, gotowości do przezwyciężania stereotypów. 1. Warunki realizacji programu Nieodzownym warunkiem realizacji programu jest możliwość korzystania z materiałów potrzebnych w wykonywaniu poszczególnych zadań rękodzielniczych, takich jak farby do decoupage’u, filc, czesanka, igły do filcowania, papier do scrapbookingu i inne. W tym celu nauczyciel musi po zebraniu grupy zakupić niezbędne materiały zanim rozpoczną się pierwsze zajęcia. Niezbędnym elementem jest też możliwość korzystania z technologii informatycznej – filmy instruktażowe online powinny być wyświetlane na białej tablicy za pomocą rzutnika. Program powinien być zatem realizowany w sali językowej lub multimedialnej. Optymalnymi rozwiązaniem jest sala językowa z pojedynczymi stolikami, które można łączyć w różne konfiguracje w zależności od formy pracy z uczniem, miejsce na komputer, rzutnik, a także do przechowywania materiałów potrzebnych na zajęcia oraz przestrzeń do eksponowania prac uczniowskich. 2. 2.1 Cele programu Cele ogólne a) w zakresie celów poznawczych: - wprowadzenie wyżej wymienionych elementów rękodzieła w teorii i praktyce - bogacenie słownictwa języka angielskiego biernego i czynnego, b) w zakresie celów kształcących: - doskonalenie stosowania technik rękodzielniczych, - wdrażanie do samodzielności w dalszym procesie uczenia się języka, - kształtowanie umiejętności poszukiwania żądanej informacji u różnych źródeł, - przyzwyczajanie do wykorzystywania najnowszej technologii w uczeniu się, w tym technologii komputerowej c) w zakresie celów wychowawczych: - kształtowanie osoby twórczej, poszukującej i ciekawej świata, - rozwijanie poczucia własnej wartości i wiary we własne możliwości językowe oraz manualne, - rozwijanie wyobraźni, - rozwijanie zainteresowań sztuką oraz rękodziełem. 2.2. Cele szczegółowe Program w sposób szczególny zwraca na rozwój sprawności umożliwiający posługiwanie się językiem nie tylko w sytuacjach codziennych, ale również tych wykraczających poza ten obszar. Będzie to na przykład dyskusja na bazie przeczytanej literatury czy obejrzanego filmu. Sprawności te obejmują: Mówienie – uczniowie powinni w prosty sposób posługiwać się językiem angielskim podczas pracy, zwłaszcza prosząc o pomoc, podanie czegoś itp. Słuchanie ze zrozumieniem – uczniowie powinni być w stanie wykonać zadanie na podstawie obejrzanego filmu instruktażowego. W tym celu przydatny jest obraz, nie tylko materiał językowy, gdyż słownictwo używane w takich filmach jest ściśle specjalistyczne. Czytanie ze zrozumieniem – uczniowie powinni być w stanie wykonać zadanie na podstawie przeczytanego kursu. Aby ułatwić zrozumienie specjalistycznych słów w kursie nauczyciel powinien wprowadzić je na początku zajęć. 3. Treści nauczania 3.1 Funkcje i sytuacje w zakresie języka angielskiego: opisywanie i porównywanie cech przedmiotów wyrażanie zainteresowań, hobby, upodobań, preferencji wyrażanie umiejętności, możliwości, kompetencji wyrażanie propozycji wyrażanie obietnicy wyrażanie opinii i odnoszenie się do opinii innych wyrażanie konieczności, zakazu, nakazu, prośby, życzenia wyrażanie sugestii i dawanie rad wyrażanie własnych uczuć i postaw rozpoczynanie, podtrzymywanie i kończenie rozmowy stosowanie zwrotów grzecznościowych w różnych sytuacjach i formach wypowiedzi relacjonowanie i streszczenie zdarzeń opisywanie procesów np. instrukcja wykonania danego przedmiotu wyrażanie zdarzeń w czasie teraźniejszym, przeszłym i przyszłym odczytywanie różnych tekstów użytecznych np. instrukcji użycia farby przedstawianie siebie określanie i porównywanie cech przedmiotów, substancji i pojęć określanie i porównywanie cech osób ( wygląd, cechy charakteru, usposobienie) określanie stosunków interpersonalnych i pokrewieństwa określanie stosunków ilościowych. 3.2 Słownictwo w zakresie języka angielskiego: Podstawowe rzeczowniki wyrażające przedmioty codziennego użytku w klasie (kartka, ołówek, stół itd.) Podstawowe rzeczowniki wyrażające przedmioty codziennego użytku podczas wykonywania prostych prac plastycznych (pędzel, farby itd.) Specjalistyczne rzeczowniki wyrażające przedmioty potrzebne do wykonania określonych technik rękodzielniczych (igła do filcowania, czesanka, papier ścierny itd.) Podstawowe czasowniki opisujące czynności w klasie (usiąść, wstać, podać, poprosić itd.) Podstawowe czasowniki wyrażające wykonywane czynności podczas wykonywania prostych prac plastycznych (wyciąć, zagiąć itd.) Specjalistyczne czasowniki wyrażające wykonywane czynności podczas wykonywania określonych technik określonych technik rękodzielniczych (nakłuć, filcować, nałożyć medium) 3.3 Gramatyka w zakresie języka angielskiego: rzeczowniki policzalne i niepoliczalne czasowniki modalne przyimki stopniowanie przymiotników okoliczniki czasu wyrażanie zamiaru konstrukcją: to be going to do sth czasowniki z dopełnieniem bliższym i dalszym wyrażanie przyszłości za pomocą czasu Present Continuous czasy: Simple Present, Present Continuous, Simple Past, Present Perfect, Past Continuous, Future Simple konstrukcja: would like to ..., used to + bezokolicznik rzeczowniki policzalne i niepoliczalne przyimki zdania z zaimkami pytającymi teoria w zakresie rękodzielnictwa: 3.4 Teoria w zakresie rękodzielnictwa: scrapbooking – przedstawienie techniki, style w scrapbookingu, rodzaje papieru, rodzaje klejów, rodzaje ozdób, tuszy, stempli filcowanie na mokro – przedstawienie techniki, wytłumaczenie na czym polega proces filcowania, co jest potrzebne i dlaczego filcowanie na sucho – przedstawienie techniki, wytłumaczenie na czym polega proces filcowania, co jest potrzebne i dlaczego szycie ręczne – przedstawienie ściegów szycia ręcznego, różnych rodzajów nici, igieł i materiałów, szablonów decoupage – przedstawienie techniki, wytłumaczenie na czym polega decoupage, co jest potrzebne i dlaczego tworzenie biżuterii – przedstawienie niezbędnych półproduktów takich jak: bigle, zapięcia, szpilki, drut, przedstawienie minerałów i koralików drewnianych, plastikowych, filcowych itp., przedstawienie technik wykonania poszczególnych przedmiotów, takich jak zakręcanie „loopa”, użycie kulki zaciskowej na żyłce jubilerskiej itp., przedstawienie niezbędnych akcesoriów takich jak szczypce bociany, kleszcze, cążki itp. mixed media art z elementami alterowania przedmiotów codziennego użytku – przestawienie idei alterowania, połączonej z ideą recyklingu, przedstawienie różnych technik alterowania oraz potencjalnych mediów, przedstawienie idei prowadzenia artżurnala, przedstawienie idei tworzenie Artist Trade Cards (ATC) 3.5 Techniki i zadania w zakresie rękodzielnictwa: scrapbooking – wykonanie kartki okolicznościowej, karnetu, zakładki do ksiązki, notesu ze zbindowanym grzbietem, wykonanie layoutu ze zdjęciem według mapki oraz według koncepcji własnej filcowanie na mokro – wykonanie podstawki pod kubek oraz etui na telefon komórkowy / okulary filcowanie na sucho – wykonanie form płaskich, kulek oraz figur przestrzennych (zwierzęta, owoce itp.) szycie ręczne – wykonanie płaskich zawieszek z filcu oraz figur przestrzennych (np. pierniczki na choinkę), broszek itp. decoupage – ozdobienie serca drewnianego metodą decoupage, ozdobienie większych i bardziej skomplikowanych przymiotów drewnianych (np. szkatułka) tworzenie biżuterii – tworzenie kolczyków, bransoletek, wisiorów z wykorzystaniem elementów wykonanych własnoręcznie (np. ufilcowanych kulek, zdekupażowanych elementów drewnianych, koralików wykonanych z paieru) oraz gotowych, kupionych w sklepie mixed media art z elementami alterowania przedmiotów codziennego użytku – wykonanie świecznika z małego słoika, wykonanie ozdobnego pudełka na prezenty z pudełka po produktach spożywczych (np. po herbacie), zalterowanie starego terminarza w celu prowadzenia artżurnala, wykonanie wymiany ATC w grupie, wykonanie koralików z papieru, wykonanie obrazka z guzików z ramką z kartonu. 4. Materiały do nauczania a) Materiały potrzebne do realizacji punktów 3.1 – 3.4 niniejszego programu: wydrukowane kursy instruktażowe w języku angielskim, powielone dla każdego uczestnika zajęć / wyświetlone dokumenty na białej tablicy za pomocą rzutnika w razie trudności z drukowaniem w kolorze filmy instruktażowe online ( np. http://www.youtube.com/watch?v=XnTWQ77g1Y4&feature=related) baza stron blogów prezentujących dane techniki online (patrz załączniki) karty pracy ułatwiające wprowadzenie słownictwa (np. gra w bingo stworzona przez nauczyciela z zasobów strony www http://thebingomaker.com/index.php/bingo-card-templates.html i innych stron) (patrz przykładowe karty pracy) wydrukowane materiały z teoretycznymi informacjami o technikach (np. o ATC: http://www.squidoo.com/making_aceos#module2790301, http://www.squidoo.com/artist-cards lub zalterowanej książce http://www.sacredartimages.com/tutorial-altered-books.html) plansze utrwalające słownictwo (przygotowanie przez nauczyciela w oparciu o Internet) b) Materiały potrzebne do wykonania zadań przewidzianych w punkcie 3.5 scrapbooking – papier do scrapbookingu, klej do scrapbookingu, nożyczki, ołówek, ozdoby, ćwieki, bindownica, grzbiety do bindowania, tusze, stemple, dziurkacze ozdobne, tekstylne materiały ozdobne, medium do spękań, medium nabłyszczające, elementy z kartonu do samodzielnego ozdabiania itp filcowanie na mokro – czesanka, folia bąbelkowa, środek ułatwiający filcowanie, butelki z odpowiednim otworem do polewania czesanki, mata bambusowa filcowanie na sucho – czesanka, igły do filcowania, gąbka szycie ręczne – nici, igły, kordonek, igła do kordonka, tkaniny, filc w arkuszu grubości 1mm, wstążki, drobne koraliki, bezpieczne agrafki do broszek itp. decoupage – drewniane elementy w kształcie serca (jeden dla każdego uczestnika zajęć), farba akrylowa jasna, papier lub serwetki do decoupage’u, akryl bezbarwny, pędzle, papier ścierny, farba akrylowa w dowolnym kolorze, gąbka, medui do spękań, klej do decoupage’u itp. tworzenie biżuterii – półprodukty: drut, rzemień, zapięcia, bigle, szpilki, żyłka jubilerska, kulki zaciskowe, przekładki, koraliki z minerałów, filcu, drewna, zdekupażowanego drewna, z masy fimo; akcesoria: szczypce bociany, kleszcze, cążki itp. mixed media art z elementami alterowania przedmiotów codziennego użytku – pudełka tekturowe, plastikowe, puszki blaszane, słoiczki, stare książki, terminarze, papier ozdobny, kolorowe magazyny, guziki, papier do scrapbookingu, ścinki tkanin, wstążki, guziki, koronka, gaza, stemple, tusze, farby, medium do spękań, preparat glosy accents, klej, nożyczki, bezbarwny akryl, pisaki, wykałaczki, styropian itp. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że materiały są dość drogie i jeżeli uczestnicy kursu nie będą w stanie za nie zapłacić, nauczyciel będzie musiał szukać innych źródeł finansowania. 5. Formy pracy z uczniem Program zakłada zajęcia warsztatowe, a więc na początku każdych zajęć uczestnicy spotykają się z częścią wprowadzającą słownictwo specjalistyczne w językach polskim i angielskim, z instruktażem (w formie pisanej lub filmowej) w języku angielskim, a następnie przystępują do wykonania zadania. Aby zapewnić odpowiednią dynamikę zajęć sugeruje się połączyć zajęcia w dwugodzinne bloki, aby nie tracić czasu na rozkładanie potrzebnych materiałów i ewentualne ponowne oglądanie instruktażu. Część dotyczącą słownictwa uczniowie wykonują indywidualnie lub parach / grupach, część rękodzielniczą już indywidualnie, ale prowadzący powinien kłaść nacisk na takie umiejętności uczniów jak: radzenie się innych uczestników zajęć, chęć skorzystania z czyjejś pomocy, chęć pomocy kolegom / koleżankom. W tym miejscu należy zaznaczyć, że instruktaż może być odebrany dosłownie, ale może również być inspiracją do wykonania innej rzeczy – wszystko zależy od wyobraźni naszych uczniów i ich możliwości manualnych, od swobody, z jaką uczestniczą w zajęciach i od stopnia akceptacji ich osoby oraz pomysłów przez prowadzącego. 6. Zalecenia metodyczne 6.1 Kształcenie czytania ze zrozumieniem Czytanie ze zrozumieniem jest sztuką, nierzadko niedościgłą w języku ojczystym, tym bardziej więc trudną w języku obcym. Najczęściej właśnie z powodu tej trudności bierze się niechęć dzieci i młodzieży do czytania w ogóle. Jednak nikt nie rodzi się czytelnikiem, lecz staje się dopiero w toku wychowania przez dostarczenie pozytywnych bodźców. Wobec tego dobrym posunięciem będzie rozpoczęcie wdrażania do czytelnictwa od tekstów budzących zainteresowanie. Pierwszym odruchem będzie chęć zgłębienia treści, bez względu na język i należy tę skłonność skwapliwie wykorzystać. Doskonałe w tym względzie będą właśnie teksty traktujące o rękodziele, kursy instruktażowe. Rzeczywista potrzeba czytania w języku angielskim pojawi się też przy korzystaniu z Internetu, podczas przeglądania witryn. Sposoby czytania zależą od założonych celów. Jeśli chcemy znaleźć konkretną informację preferujemy przegląd teksu (scanning), czyli szybkie przebiegnięcie wzrokiem w poszukiwaniu żądanej treści. Pozwala to wyselekcjonować istotne fragmenty a pominąć inne. Będzie to przydatne w pierwszej fazie próby zrozumienia tutoriala. Kolejną techniką jest czytanie szczegółowe. Uczniowie będą wykorzystywać ją bezpośrednio po technice scanningu. Jeśli mają problemy ze zrozumieniem instruktażu można pomóc im, wykorzystując następujące ćwiczenia: odpowiadanie na bardziej drobiazgowe pytania dopasowanie zdania, zwrotu czy fragmentu do ilustracji dopasowanie informacji do tekstu Rozwijanie umiejętności czytania umożliwi uczniom korzystanie z anglojęzycznych zasobów Internetu czy docelowo literatury anglojęzycznej – o ileż bogatszej w tematyce rękodzieła niż polskojęzyczna. 6.2 Kształcenie słuchania ze zrozumieniem Ponieważ wybrane filmy instruktażowe nagrane są przez native speaker’ów języka angielskiego, uczniowie otrzymują solidna dawkę „Real Englsih”, czyli tego, co w nauce przydaje się najbardziej. Należy zadbać o to, aby w każdym filmie lektorem był native speaker. Rozwijanie umiejętności słuchania ze zrozumieniem pomoże uczniom korzystać z innych filmów instruktażowych we własnym zakresie, a także okaże się przydatne na lekcjach języka angielskiego. 6.3 Kształcenie sprawności mówienia Sprawność mówienia jest nieodzownym aspektem nauki języka obcego. Zastosowanie różnorodnych metod pracy umożliwi coraz sprawniejsze posługiwanie się językiem. Podstawą jest uświadomienie uczniom, że ważniejsze w tym względzie jest przekazanie komunikatu niż poprawność gramatyczna. Przede wszystkim sytuacje lekcyjne powinny w sposób naturalny inicjować komunikację. Taką okazję dają zajęcia, podczas których uczniowie musza poprosić innych o podanie czegoś, pomoc w dobraniu koloru itp. 6.4 Nauczanie technik rękodzielnictwa. Należy zwrócić uwagę, iż nauczyciel prowadzący zajęcia nie może stykać się z daną techniką po raz pierwszy podczas zajęć. Musi on mieć opanowane przynajmniej podstawy danej techniki, aby być dobrym mentor i autorytetem w danej dziedzinie. Uczniowie zadają dziesiątki pytań, na które, jeśli nie będzie umiał odpowiedzieć, powinien umieć znaleźć odpowiedź w odpowiedniej literaturze fachowej lub w Internecie. 6.5 Nauka z wykorzystaniem technik multimedialnych Internet stwarza sposobność wykorzystania znajomości języka do osiągania własnych celów, stąd jest istotnym elementem motywującym do nauki. Przez Internet uczeń może kontaktować się z zagranicznym rówieśnikiem, prowadzić z nim korespondencję oraz wyszukiwać wskazanych materiałów czytelniczych / instruktażowych. Jak już wspomniano, wyposażenie Sali w sprzęt multimedialny jest w tym przypadku nieodzowne. 7. Zakładane osiągnięcia uczniów Zakłada się, że uczniowie poszerzą swoje słownictwo, nabędą umiejętności czytania instruktażu ze zrozumieniem, naucza się komunikować ze sobą w prosty sposób oraz że ich zrozumienie tekstu mówionego będzie na tyle szerokie, że pozwoli im zrozumieć inne instruktaże poza pracownią. Należy jednak podkreślić, że zajęcia mają przede wszystkim na celu rozwijanie kreatywności wśród uczniów, nie zaś samo uczenie się języka lub techniki. 8. Ewaluacja programu Co najmniej raz w roku przeprowadzona zostanie ankieta skierowana do uczniów określająca które zagadnienia oaz metody pracy były: łatwe, trudne, interesujące, oraz jaki był przyrost wiedzy uczniów. Informacja zwrotna w formie ustnej następować będzie na bieżąco na każdych zajęciach.