włókno polietylenowe jako faza umacniająca kompozyt protetyczny

inż. Agnieszka SOBEL, Wyższa Szkoła Inżynierii Dentystycznej w Ustroniu,
ATH Bielsko Biała
Prof.zw.dr hab.n.tech. Maciej HAJDUGA, ATH Bielsko Biała
WŁÓKNO POLIETYLENOWE JAKO FAZA UMACNIAJĄCA
KOMPOZYT PROTETYCZNY
POLYETHYLENE FIBER AS PHASE STRENGTHENS A
PROSTHETIC COMPOSITE
Słowa kluczowe:kompozyt, włókno polietylenowe, próba twardości,
badania strukturalne
1. WSTĘP
Obecnie w przemyśle technologicznym i materiałowym powstają coraz nowsze systemy i
tworzywa ułatwiające i poprawiające własności użytkowe. Stomatologia i protetyka nie
odstępują na krok od tego typu praktyki jak poszukiwanie coraz nowszych i lepszych
materiałów, będących ważnym czynnikiem przy uzupełnianiu braków zębowych i poprawie
estetyki jamy ustnej[1,2].
Przemysł włókien sztucznych również znalazł zastosowanie w tych dziedzinach
medycyny. Najszersze zastosowanie maja włókna szklane, ale należy również wziąć pod
uwagę pozostałe takie jak np. włókna polietylenowe. Zastosowanie polietylenowych włókien
przynosi wiele korzyści, a w szczególności przy aplikacji laboratoryjnej[2]
Stosując tworzywa kompozytowe jako materiał odbudowujący braki tkanek zębowych
należy wziąć pod uwagę jego wytrzymałość na działanie sił wywieranych przez zęby
przeciwstawne. Dlatego w praktyce coraz częściej stosuje się włókno jako fazę zbrojącą,
gdzie osnową jest materiał kompozytowy [3,4,5]
Praca ta została poświęcona badaniom strukturalnym oraz badaniu twardości kompozytu
Signum Composite firmy Heraeus jako materiału zbrojonego i pozbawionego zbrojenia w
celu stwierdzenia właściwości mechanicznych
2. WŁÓKNO POLIETYLENOWE JAKO JEDEN ZE SPOSOBÓW UMOCNIENIA
KOMPOZYTÓW PROTETYCZNYCH
2.1. Zakres pracy
Zakres pracy obejmuje próbę twardości metoda Rockwella jako czynnika
decydującego o odporności na działanie sił skupionych, oraz badania strukturalne
makroskopowe i mikroskopowe obrazujące ciągłość połącznia pomiędzy materiałem
metalicznym, kompozytowym i włóknem szklanym.
XII Konferencja Naukowa Majówka Młodych Biomechaników im. prof. Dagmary Tejszerskiej
s. 116
2.2 Cel pracy
Celem pracy jest ocena twardości kompozytu Signum Composite firmy Hereaus, oraz
ocena strukturalna połączenia materiału kompozytowego, metalicznego i zbrojącego w
postaci włókna polietylenowego. Próbie twardości zostanie poddany materiał kompozytowy
zbrojony i niezbrojony włóknem polietylenowym.
WNIOSKI:
Na podstawie tych rozważań można wnosić co następuje:
1) Tworzywo kompozytowe charakteryzuje się stałością wyników o wartości średniej
94,3 HRE.
2) Kompozyt niezbrojony posiada mniejszą wartość twardości o średniej równej 82
HRE.
3) Efekt przylegania materiału metalicznego do kompozytowego zbrojonego włóknem
polietylenowym i bez zbrojenia jest jednakowy dla dwóch przypadków nie ujawnia
zauważalnych efektów rozbieżności.
4) Brak fazy umacniającej w tworzywie kompozytowym powoduje zaburzenia i
rozbieżność wyników twardości.
LITERATURA
[1] Sobel A.: Włókno polietylenowe jako jeden z czynników wpływających na własności
kompozytowych uzupełnień protetycznych. Katedra Techniki Dentystycznej w Wyższa
Szkoła Inżynierii Dentystycznej i Nauk Humanistycznych, Ustroń 2015.
[2] Wagner Leopold: Zastosowanie włókien sztucznych w stomatologii. Wyd.1.BestomDENTOnet.pl, 2008
[3] Walicki E., Ratajczak M., Ratajczak P., Michalski D.: Wytrzymałość materiałów i
wprowadzenie teoretyczne do laboratorium. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu
Zielonogórskiego. Zielona Góra 2003.
[4] M. Gołębiewski.: Materiałoznawstwo protetyczne. Wyd. AM, Białystok 2003
[5] Majewski S., Pryliński M.: Materiały i technologie współczesnej protetyki
stomatologicznej. Wyd.1. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2013.