Komponenty systemu komputerowego
Transkrypt
Komponenty systemu komputerowego
Wprowadzenie do architektury komputerów Zajęcia nr 3 Komponenty systemu komputerowego. Jakie komponenty wchodzą w skład systemu komputerowego? Procesor 8080(8bit), 8086,80286 (16bit), 80386, 486, Pentium 1, 2, 3, 4, Core, core2, core2duo, core2quad, i3,i5,i7 Pamięć operacyjna: Statyczna, dynamiczna, SDRAM, DDR, DDR2, DDR3 – czy są kompatybilne? (2,5 V, 1,8V, 1,5 V) Mosty: północny (szyna pamięci i szyna szybkich urz. zewn.) i południowy (szyna szybkich i wolnych urz. zewn) Magistrale łączące pamięć z procesorem: o FSB - jest występującą w wielu architekturach komputerów PC magistralą łączącą procesor z kontrolerem pamięci (najczęściej zlokalizowanym w mostku północnym). Składa się ona z linii adresowych, linii danych oraz linii sterowania. Parametry FSB (liczba linii poszczególnych typów, częstotliwość) zależne są od zastosowanego procesora. o DMI (Direct Media Interface) – komunikacja między mostem północnym a południowym o QPI (QuickPath Interconnect) - jest następcą FSB dla platform Core i3, Core i5, Core i7, Itanium i Xeon. Magistrala QuickPath zawiera zintegrowany kontroler pamięci oraz ulepszone łącza komunikacyjne między elementami systemu, co znacznie zwiększy ogólną wydajność. QuickPath to połączenie typu punkt-punkt, Szyna QuickPath umożliwia osiągnięcie przepustowości do 25,6 GB/s. Magistrale: ISA 8, 16 bit PCI, 32 bit, 64 bit AGP 32 bit PCI Express z 1, 2, 4, 8, 16 lub 32 liniami o Magistralę lokalna typu szeregowego, łącząca dwa punkty (Point-to-Point). o Sygnał przekazywany jest za pomocą dwóch linii, po jednej w każdym kierunku. o Częstotliwość taktowania wynosi 2,5 GHz. o Kodowanie 8B/10B. o Przepustowość jednej linii wynosi 250 MB/s. o Możliwe jest kilka wariantów tej magistrali - z 1, 2, 4, 8, 12, 16 lub 32 liniami. Gniazdo 1x ma 18 pinów z każdej strony, gniazdo x4 - 32, gniazdo x8 - 49, zaś gniazdo x16 - 82 piny z każdej strony. o w szczytowej wersji PCIe 32x możne osiągnąć przepływność jednostronną na poziomie 8GB/s dzięki obecności 32 linii USB USB 1.1 Low Speed – 1.5 Mb/s (0.1875 MB/s) lub Full Speed – 12 Mbit/s (1.5 MB/s) USB 2.0 (Hi-Speed) – 480 Mb/s (60 MB/s). Urządzenia w standardzie USB 2.0 są w pełni kompatybilne ze starszymi urządzeniami. 1 USB 3.0 (SuperSpeed) – 4.8 Gb/s (600 MB/s). Nowy standard oprócz standardowych przewodów (dla kompatybilności w dół z USB 2.0 i 1.1) do szybkich transferów wykorzystuje dwie dodatkowe, ekranowane pary przewodów w full-dupleksie COM – RS232C LPT – SPP, ECP, EPP ATA, SATA 180 MB/s, 375 MB/s, 750MB/s System GNU/Linux: polecenie lspci polecenie lsusb pliki: /proc/cpuinfo, /proc/meminfo oraz inne pliki w katalogu /proc System Windows. Menedżer urządzeń – vendor id i device id PCI Vendor i lista urządzeń http://www.pcidatabase.com/index.php Aby z niego skorzystać, wystarczy znaleźć odpowiednie identyfikatory urządzenia w Menedżerze urządzeń. (PPM, wybieramy Właściwości, zakładka Szczegóły następnie rozwijamy właściwości wybierając Identyfikatory sprzętu. Kartą grafiki jako przykład. Widzimy informację, która jest już zaznaczona, więc warto na nią spojrzeć bardziej szczegółowo. Po skopiowaniu jej, uczynimy ją bardziej zrozumiałą. PCI\VEN_10DE&DEV_0611&SUBSYS_00000000&REV_A2 Interesują nas tylko w dane, w kolorze czerwonym (producent) i niebieskim (ID urządzenia). Mając te informacje, musimy wprowadzić je na stronę internetową (link podany powyżej, PCI Vendor i lista urządzeń ). Kliknij na "Szukaj" następujące. "Szukaj" producenta: (Przydatne do identyfikacji na stronie internetowej producenta.) 2 szukaj urządzenia: (Wyszukaj twoje urządzenie. Pamiętaj, że musisz dopasować zarówno Device Id jak i Vendor Id.) Jak widzimy na obrazku, nasz sprzęt po identyfijacji to NVIDIA GeForce 8800 GT - teraz możemy przejść na stronę producenta i pobrać sterownik do naszego systemu. Znaleźć następujących producentów urządzeń po vendor id: 0x10EC 0x11B7 0x11E2 Znaleźć producentów i typ następujących urządzeń: PCI\VEN_8086&DEV_27C8 PCI\VEN_10DE&DEV_2033 PCI\VEN_1002&DEV_6778 Zadanie: Rozkręcić komputer: - zidentyfikować procesor pamięć operacyjną chipset magistrale kartę graficzną kartę sieciową kartę dźwiękową porty komunikacyjne kontrolery pamięci masowej 3 Plug and Play (z ang. podłącz i używaj) to termin używany na określenie zdolności komputera do pracy z urządzeniami peryferyjnymi zaraz po ich podłączeniu, bez konieczności ponownego uruchamiania maszyny. Plug and Play wymaga współpracy zarówno ze strony sprzętu komputerowego, jak i oprogramowania. Rozwiązuje się to tak, że każde urządzenie ma nadany określony kod identyfikacyjny, a oprogramowanie zainstalowane na komputerze rozpoznaje go i na jego podstawie rozpoczyna współpracę z tym urządzeniem. Inną umiejętnością wymaganą od sprzętu jest, aby potrafił on rozpoznać zmianę w konfiguracji polegającą na dodaniu lub odłączeniu urządzenia. Przykładem na pełne wprowadzenie w życie tych założeń są współczesne gniazda USB czy FireWire. Po podłączeniu urządzenia system operacyjny musi zinterpretować zmianę. Rozwiązaniem jest sprawdzanie, czy ze strony szyny danych nie nadeszło przerwanie informujące o zmianie konfiguracji i odczytanie informacji o tym, co faktycznie się stało. Gdy już zostanie wykryte miejsce w którym nastąpiła zmiana, system sprawdza informacje o tym urządzeniu. Jeśli je rozpozna, załaduje odpowiedni sterownik urządzenia, co umożliwi jego pracę. Instalacja sprzętu Większość nowych urządzeń instalowanych przez nas, na komputerach z systemami Windows XP lub nowszymi produktami firmy Microsoft zostanie automatycznie wykryta i zainstalowana. Możemy też skorzystać z kreatora dodawania nowego sprzętu: Start\Ustawienia\Panel Sterowania\Dodaj sprzęt Następnie kreator przeprowadzi nas przez pozostała część instalacji. Wszystkie zainstalowane przez nas urządzenia są wypisane i można nimi zarządzać z lokalizacji zwanej menadżerem urządzeń, do której to zakładki wchodzimy w następujący sposób: Prawym przyciskiem myszy klikamy w ikonkę mój komputer, wybieramy właściwości, następnie zakładkę sprzęt i klikamy w przycisk menadżer urządzeń (znajdują sie ta wypisane wszystkie zasoby sprzętowe zainstalowane na komputerze, z wyszczególnionymi urządzeniami, które są zainstalowane poprawnie, niepoprawnie, nie działają lub są nierozpoznane przez komputer). Deinstalcja sprzętu Znów z pomocą przychodzi nam menadżera sprzętu wybieramy urządzenie, które chcemy usunąć a następnie klikamy na ikonkę usuń wybrane urządzenie , program zapyta nas czy jesteśmy pewni że chcemy je usunąć. Po potwierdzeniu urządzenie zostanie usunięte a po zrestartowaniu systemu (w większości przypadków) zmiany zostaną wprowadzone. Zmian w konfiguracji sprzętu można dokonać używając w tym celu menadżera urządzeń. Następnie wybieramy konkretne urządzenia które zmiana ma dotyczyć i wciskamy aktualizuj sterownik. W tym momencie mamy kilka możliwości do wyboru, albo pozwalamy, aby komputer sam wyszukał najnowszy sterownik w internecie, albo jeżeli dysponujemy płytą co do której mamy pewność że zawiera najlepszy sterownik dla dodanego sprzętu, wybieramy opcje zainstaluj z podanej lokalizacji. Jeżeli nie dysponujemy ani płytą instalacyjną urządzenia ani dostępem do internetu jesteśmy skazani na sterownik znajdujący się w zasobach systemu, możemy zostać poproszeni, po wyborze tej opcji o włożenie płyty instalacyjnej Windowsa. Jeżeli korzystamy z własnych sterowników z płyty może się, okazać że nie mają one autoryzacji Windows, jeżeli mammy pewność co do nich nie powinniśmy się tym przejmować i instalować mimo to, nie powinno to powodować większych zakłóceń w pracy urządzenia, w przeciwnym wypadku należy ponownie zainstalować urządzenie i spróbować znaleźć sterowniki zgodne z naszą wersją Windows. 4 Pliki INF Pliki tego typu przechowywane są w folderze WINDOWS\INF. Większość z nich to pliki informacji o urządzeniach i elementach sieci. Zawierają one wszelkie informacje niezbędne do zainstalowania sterowników urządzenia lub sieci i stworzenia dlań konfiguracji - łącznie z informacjami wyświetlanymi na ekranie użytkownikowi. Od każdego producenta urządzenia, dla którego Windows nie posiada pliku INF i sterownika, oczekuje się dostarczenia dyskietki ze sterownikami i odpowiednim plikiem INF. Plik podzielony jest na sekcje o różnych nazwach. Poszczególne sekcje oddzielają nagłówki o postaci: [nazwa_sekcji] Każda sekcja zawiera wpisy: opcja=parametry Opcje mogą zawierać po kilka parametrów oddzielonych przecinkami. Nazwy opcji występujących w jednej sekcji mogą się powtarzać -- często są to swoiste polecenia. Ich kolejność jest znacząca. Ilość sekcji w pliku nie jest określona. Również ich nazwy mogą być bardzo różne. Sekcje powtarzające się to: [Version] -- nagłówek identyfikujący plik INF, klasę urządzenia i plik zawierający dane o dyskietkach instalacyjnych, [Manufacturer] -- lista producentów urządzeń i odwołań do właściwych im sekcji, [Manufacturer Name] -- lista urządzeń jednego producenta i odwołań do związanych z poszczególnymi urządzeniami sekcji; dla każdego urządzenia jest również podany identyfikator i, ewentualnie, identyfikatory urządzeń kompatybilnych, [Install] -- lista sekcji opisujących instalację jednego urządzenia plus informacja o tym, czy po zakończeniu instalacji komputer ma zostać zrestartowany, sekcje opisujące instalację -- są one wskazane w sekcji [Install], na kolejnych stronach są opisane bardziej szczegółowo, [ClassInstall] -- lista sekcji opisujących instalację klasy urządzeń, [Strings] -teksty wyświetlane na ekranie i rozwinięcia swoistych zmiennych %nazwa%występujących we wcześniejszych sekcjach. Choć pliki INF służą nie tylko instalowaniu urządzeń, to jest to ich główna rola. W niniejszym opisie -- dla uproszczenia -- mówi się o urządzeniach, choć struktura plików INF instalujacych oprogramowanie jest oparta na tych samych zasadach. 5