Po wymianie płytek plastikowych na płytki rejestru
Transkrypt
Po wymianie płytek plastikowych na płytki rejestru
Rehabilitacja protetyczna pacjentów bezzębnych z zastosowaniem metody kalotowej w modyfikacji krakowskiej Po wymianie płytek plastikowych na płytki rejestrujące (ryc. 15.4 A), sprawdzeniu wysokości zwarcia i wykonaniu koniecznych korekt za pomocą śruby (która umożliwia podniesienie lub obniżenie wysokości sztyftu podpierającego, a tym samym korektę wysokości zwarcia), wprowadza się do ust pacjenta obie łyżki wyciskowe. Kontrolowany jest kontakt sztyftu z płytką rejestrującą i zakres (swoboda) wykonywania ruchów, a następnie poleca się pacjentowi wykonanie następujących ruchów żuchwą: wysunięcie do przodu, cofnięcie, przesunięcie na lewą, a następnie na prawą stronę i z powrotem. Wysuwanie żuchwy do przodu i cofanie jej powoduje, że wykonywane następnie ruchy boczne odbywają się z niewymuszonego położenia dotylnego (ryc. 15.4 B). W trakcie tych ruchów na płytce rejestrującej pokrytej tuszem wykreślane są linie układające się w figurę zwaną łukiem gotyckim (ryc. 15.4 C). Zaleca się, aby rysunek łuku gotyckiego wykonywany był bez manualnego prowadzenia przez lekarza, ponieważ żuchwa podczas wymuszonego prowadzenia mogłaby być przemieszczona do położenia dotylnego. Po wykreśleniu łuku gotyckiego na górną płytkę rejestrującą nakłada się krążek z pleksiglasu z otworem o średnicy 1,5 mm i mocuje go za pomocą śruby, przy czym otwór krążka orientuje się ok. 0,5 mm poza wierzchołkiem strzały. Następnie ponownie wprowadza się łyżki do jamy ustnej, a pacjentowi poleca się zamknąć usta tak, aby sztyft rejestracyjny trafił do otworu krążka z pleksiglasu. Wzajemne położenie łyżek indywidualnych z wyciskami czynnościowymi utrwalane jest za pomocą masy do rejestracji (ryc. 15.4 D). Po jej związaniu poleca się pacjentowi powolne otwarcie ust i połączone łyżki wyjmuje z jamy ustnej, a następnie sprawdza umiejscowienie sztyftu podpierającego w otworze krążka oraz dokładność przylegania łyżek do masy rejestrującej. Następnie dobierany jest kolor i kształt zębów sztucznych – są to specjalnie dla tej metody dedykowane zęby akrylowe Ivoclar-Vivadent. Czynności laboratoryjne – etap II. Po odlaniu modeli na bazie wycisków czynnościowych, instaluje się je w artykulatorze według wartości indywidualnych, wykorzystując rejestrator łuku twa- A B C D Ryc. 15.4 Ciąg dalszy procedury wg BPS: A – płytki rejestrujące zamontowane na gnatometrze, B – zewnątrzustna rejestracja zwarcia, C – „łuk gotycki” wykreślony na płytce podczas rejestracji wewnątrzustnej. D – rejestracja (za pomocą masy) wzajemnego położenia łyżek indywidualnych z wyciskami czynnościowymi (G. Wiśniewska). 235