Borowanie? Nie, dziękuję!
Transkrypt
Borowanie? Nie, dziękuję!
Ścieżki wiedzy| Magdalena Kurek Borowanie? Nie, dziękuję! Magdalena Kurek Stomatologia mikroinwazyjna jest nową gałęzią stomatologii, która ma na celu zachowanie zarówno zdrowych, jak i chorych tkanek zęba. Zapewnia ona nieinwazyjność zabiegu, tzn. pozwala na uniknięcie konieczności stosowania wiertła, dzięki czemu staje się przyjazna pacjentom, szczególnie tym najmłodszym. Jedną z metod należącą do tego rodzaju stomatologii jest infiltracja żywicą, której poświęcony jest niniejszy artykuł. Próchnica zębów jest wieloprzyczynową i przewlekłą chorobą infekcyjną, wywoływaną przez czynniki zewnętrzne – głównie przez bakterie i węglowodany [1, 2]. Bakterie kariogenne (próchnicotwórcze) wraz z bezpostaciową substancją (matriks) tworzą na powierzchni zęba miękki nalot, tzw. biofilm. Ślina człowieka zawiera liczne białka, m.in. prolinę, której N-koniec wiąże się z powierzchnią zęba, natomiast C-koniec zostaje związany z komórką bakteryjną, wskutek czego następuje kolonizacja bakterii. W wyniku przeprowadzonej przez mikroorganizmy fermentacji beztlenowej cukrów, występujących w pożywieniu, powstają kwasy organiczne. Powodują one obniżenie pH środowiska jamy ustnej, a tym samym demineralizację szkliwa, czyli transport jonów wapniowych Ca2+ i jonów fosforanowych(V) PO43- do otoczenia [2, 3]. Zjawisko infiltracji żywicą w stomatologii oparte jest na wnikaniu światłoutwardzalnej żywicy w głąb odwapnionej tkanki szkliwnej (czyli miejsc objętych próchnicą) dzięki działaniu sił kapilarnych. Po spolimeryzowaniu, wewnątrz porów szkliwa, tworzy się przestrzenna sieć polimerowa, która utrudnia wnikanie bakteriom kariogennym oraz produktom ich przemian metabolicznych. Dzięki temu następuje zahamowanie rozwoju procesu próchnicotwórczego[4]. Infiltrant dentystyczny, czyli substancja na bazie żywic polimerowych, przede wszystkim powinien wykazywać zdolność do wnikania w kanaliki szkliwa. Powinien również charakteryzować się szeregiem właściwości, do których należą [5]: zdolność polimeryzacji do stanu stałego, odporność na działanie chemiczne i mechaniczne, brak interakcji z przyjmowanym pokarmem i lekami, odpowiedni wygląd kosmetyczny i estetyczny na powierzchni zęba, brak właściwości toksycznych dla jamy ustnej, bakteriostatyczność (hamowanie rozwoju bakterii). Ponadto wskazane jest, aby charakteryzował się właściwościami fizykochemicznymi, takimi jak: hydrofilowość, niska lepkość, niski kąt zwilżania i wysokie napięcie powierzchniowe, umożliwiającymi penetrację w głąb szkliwa [5]. Jedynym - jak do tej pory – preparatem na rynku, stosowanym jako infiltrant dentystyczny jest Icon firmy DMG (Hamburg, Niemcy). Ścieżki wiedzy| Magdalena Kurek Zestaw zawiera trzy strzykawki (rysunek 1) [6]: Icon-Etch (wytrawiacz) – 15% kwas solny w zelu; Icon-Dry (osuszacz) – 99% alkohol etylowy; Icon-Infiltrant (własciwy infiltrant) – w swoim składzie zawiera metakrylany, akrylany oraz inicjatory polimeryzacji wolnorodnikowej. Zabieg składa się z kilku etapów. Na początku nanosi się Icon-Etch, pozostawia go na 2 minuty, po czym spłukuje wodą przez 30 sekund i suszy strumieniem powietrza wolnym od oleju i wody. Następnie powierzchnię zęba dokładnie się osusza za pomocą IconDry, pozostawia się go na 30 sekund, a następnie suszy powietrzem pod ciśnieniem. Na końcu aplikuje się IconInfiltrant. Końcowy etap powtarza się dwukrotnie, za każdym razem utwardzając lampą polimeryzacyjną. Pierwsza warstwa infiltranta pozostaje na zębie przez 3 minuty, druga przez 1 minutę, natomiast utwardzanie prowadzi się z każdej strony łącznie przez co najmniej 40 sekund [7]. Na rysunku 2 została przedstawiona procedura nakładania preparatu Icon Rysunek 1. Infiltrant dentystyczny Icon z zastosowaniem końcówki do leczenia ubytków na powierzchni proksymalnej (międzyzębowej). W czerwonej ramce został zamieszczony rysunek końcówki stosowanej w przypadku ubytków na powierzchni przedsionkowej [7]. Technika infiltracji żywicą może być stosowana tylko i wyłącznie w przypadku tzw. białych plam próchnicowych – zmian próchnicowych obejmujących jedynie demineralizację, bez uszkodzenia szkliwa. Jest ona również skuteczna w leczeniu fluorozy, hipoplazji zębów, a także w maskowaniu białych plam powstałych na skutek uszkodzeń po leczeniu ortodontycznym, np. po noszeniu aparatu ortodontycznego[8,9]. Ze względu na wiele zalet, ciągle rośnie zainteresowanie wśród stomatologów oraz naukowców właściwościami, zastosowaniem oraz opracowaniem nowych preparatów mających właściwości infiltranta dentystycznego. Być może dzięki temu możliwa będzie zamiana „chirurgicznego” podejścia, na „biologiczne”, a wizyta u dentysty nie będzie już przykrym doświadczeniem, zwłaszcza dla Rysunek 2. Procedura nanoszenia preparatu Icon [7] dzieci. Ścieżki wiedzy| Magdalena Kurek Źródła: 1. 2. Obersztyn A., „Próchnica zębów”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 1973. Wójtowicz A., Malm A., „Mikrobiologiczne podłoże próchnicy w aspekcie jej profilaktyki”, Mikrobiologia, 2009, 65, 5, 327 – 330. 3. Lachowicz L.,Turska E., „Biochemia jamy ustnej”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2008. 4. Turska – Szybka A., Andrzejczuk M., Lewandowska M., Gozdowski D., Olczak 5. Kowalczyk D., „Infiltracja żywicą naturalnych plam próchnicowych na powierzchniach gładkich zębów mlecznych – badania in vitro”, Dental Medical Problems, 2014, 51, 3, 308 – 317. 6. Kielbassa A.M., Műller A., Gerhard C.R., „Closing the gap between oral hygiene and minimally invasive infiltration technigue of incipient (proximal) enamel lesions”, Quintessence International, 2009, 40, 8, 663 – 681. 7. Karta charakterystyki preparatów: Icon-Etch, Icon-Dry, Icon-Infiltrant. 8. Instrukcja użycia preparatu Icon: http://pl.dmg-dental.com/produkty/infiltracja prochnicy/icon/produkt/infiltrant-prochnicy-/?download=49 (odczyt 09.05.2015 rok). 9. Munoz M. A., Arana – Gordillo L. A., Gomes G. M., Gomes O. M., Bombarda N. 10. H. C., Reis A., Loguercio A. D., „Alternative Esthetic Management of Fluorosis and Hypoplasia Stains Blending Effect Obtained with Resin Infiltration Techniques”, Journal of Esthetic and Restorative Dentistry, 2012, 25, 1, 32 – 39. 11. Paris S., Schwendicke F., Dorfer C. E., Keltsch J., Meyer – Luckel H., „Masking of white spot lesions by resin infiltration in vitro”, Journal of Dentistry, 2013, 41, 5, 28 – 34.