ŚW. BRUNONA

Transkrypt

ŚW. BRUNONA
6 października 2016r. – Czwartek -
ŚW. BRUNONA
(Wyznawcy)
S. Brunonis Confessoris - III classis
Tempora: Feria Tertia infra Hebdomadam XX post Octavam Pentecostes
6 października 2016r. kolor szat biały - Św. Brunona – Wyznawcy, 3 klasy, Msza Os iusti, Gloria, modlitwy wł., bez
Credo, prefacja zwykła.
Brunon urodził się w Kolonii około 1030 r. Pochodził ze znakomitej rodziny. Po ukończeniu szkół na miejscu udał
się do Reims, gdzie była głośna szkoła katedralna. Następnie udał się do Tours, gdzie za nauczyciela miał słynnego wówczas Berengariusza. W roku 1048 powrócił do Kolonii, gdzie został kanonikiem przy kościele św. Kuniberta. Ok. roku 1055
przyjął święcenia kapłańskie. W rok potem powołał go do siebie biskup Reims, Manasses I, by prowadził mu szkołę katedralną. Pozostał tu 20 lat (1056-1075). Z jego szkoły wyszło wielu wybitnych mężów owych czasów. W roku 1075 arcybiskup
Reims mianował Brunona swoim kanclerzem. Kiedy Brunon wystąpił przeciw niemu z powodu symonii, stracił urząd, majątek i musiał opuścić miasto. Wrócił do Reims w 1080 r., gdzie zaproponowano mu biskupstwo; nie przyjął jednak tej godności.
Wkrótce z dwoma towarzyszami opuścił Reims i udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym jednak czasie opuścił wspomniany klasztor i w towarzystwie 8 uczniów udał się do
Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie odległą od Grenoble o 24 kilometry pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w roku 1084 Bruno urządził sobie mieszkanie. Zbudowano również
skromny kościółek. Konsekracji kościółka i poświęcenia klasztoru oraz uroczystego wprowadzenia do niego zakonników
dokonał św. Hugo. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę "Wielkiej Kartuzji" (La Grande Chartreuse). Osada ta stała się kolebką nowego zakonu - kartuzów.
W 1090 r. Bruno został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia - papieża bł. Urbana II - na doradcę. Bruno zabrał ze sobą kilku towarzyszy i z nimi zamieszkał przy kościele św. Cyriaka. W tym czasie na Rzym najechał antypapież i bł. Urban wraz z Brunonem musieli chronić się ucieczką pod opiekę króla Normanów, Rogera. Daremnie Bruno błagał papieża, by mu pozwolił wrócić do Francji. Papież zgodził się jedynie, by mnich założył nową kartuzję w Kalabrii. Król
Roger chętnie ofiarował mu ustronne miejsce, zwane La Torre. Tu z pomocą arcybiskupa Reggio Calabria wystawiono nową kartuzję w roku 1092, która istnieje do dziś. W pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł 6
października 1101 r. Jego śmiertelne szczątki pochowano w kościele opactwa. W roku 1513 znaleziono je jeszcze nienaruszone. Obecnie kości Brunona znajdują się w trumience wraz z relikwiami jego następcy. Jego kanonizacja nie odbyła się
nigdy uroczyście. Na oddawanie św. Brunonowi kultu pozwolił Leon X w roku 1514. Grzegorz XV rozszerzył jego kult w
1623 r. na cały Kościół. Św. Brunon jest patronem kartuzów. (źródło: brewiarz.pl)
3 klasy
Szaty białe
INTROITUS:
Ps 36, 30n
Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi Os iusti meditábitur sapiéntiam, et lingua eius
to, co słuszne; prawo jego Boga mieszka w jego sercu.
loquétur iudícium: lex Dei eius in corde ipsíus.
Ps 36,1
Ps. Wielkim głosem wołam do Pana, wielkim głosem Noli æmulári in malignántibus: neque zeláveris
Pana zaklinam. V. Chwała Ojcu.
faciéntes iniquitátem. V. Glória Patri.
ORATIO:
Prosimy Cię, Panie, niech nas wspomaga wstawiennic- Sancti Brunónis Confessóris tui, quaesumus,
two św. Brunona, Twojego Wyznawcy, abyśmy, obra- Dómine, intercessiónibus adiuvémur: ut, qui
ziwszy Twój majestat ciężkimi grzechami, przez jego maiestátem tuam gráviter delinquéndo offénzasługi i modlitwy otrzymali przebaczenie swoich win. dimus, eius méritis et précibus, nostrórum dePrzez Pana.
lictórum véniam consequámur. Per Dominum.
LECTIO:
Syr 31,8-11
Błogosławiony bogacz, którego znaleziono bez winy, Beátus vir, qui invéntus est sine mácula, et qui
który nie gonił za złotem. Któż to jest? Wychwalać go post aurum non ábiit, nec sperávit in pecúnia et
będziemy, uczynił bowiem rzeczy podziw wzbudzające thesáuris. Quis est hic, et laudábimus eum? fecit
między swoim ludem. Któż poddany pod tym wzglę- enim mirabília in vita sua. Qui probátus est in
dem próbie został doskonały? Poczytane mu to będzie illo, et perféctus est, erit illi glória ætérna: qui
za chlubę. Kto mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył, uczynić potuit tránsgredi, et non est transgréssus: fáceźle, a nie uczynił? Dobra jego zostaną utwierdzone, a re mala, et non fecit: ídeo stabilíta sunt bona
zgromadzenie opowiadać będzie jego dobrodziejstwa.
illíus in Dómino, et eleemósynis illíus enarrábit
omnis ecclésia sanctórum.
GRADUALE:
Ps 91,13-14.3
Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani
cedr na Libanie w domu Pańskim. V. By głosić z rana multiplicábitur in domo Dómini. V. AnnuntiánTwoje miłosierdzie, a wierność Twoją nocami.
dum mane misericórdiam tuam, et veritátem
tuam per noctem.
ALLELUJA:
J 1,12
Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony człowiek, który Allelúia, allelúia. V. Beátus vir, qui suffert tenzniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec tatiónem: quóniam, cum probátus fúerit, acżywota. Alleluja.
cípiet corónam vitæ. Allelúia.
EVANGELIUM:
W owym czasie mówił Jezus uczniom swoim: Niech
będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie! A
wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz
otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi
słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe
im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał.
Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi
oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby
gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma
przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy
też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Łk 12,35-40
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Sint
lumbi vestri præcíncti, et lucernæ ardéntes in
mánibus vestris, et vos símiles homínibus
exspectántibus
dóminum
suum,
quando
revertátur a núptiis: ut, cum vénerit et pulsáverit, conféstim apériant ei. Beáti servi illi, quos,
cum vénerit dóminus, invénerit vigilántes:
amen, dico vobis, quod præcínget se, et fáciet illos discúmbere, et tránsiens ministrábit illis. Et
si vénerit in secúnda vigília, et si in tértia vigília
vénerit, et ita invénerit, beáti sunt servi illi. Hoc
autem scitóte, quóniam, si sciret paterfamílias,
qua hora fur veníret, vigiláret útique, et non
síneret pérfodi domum suam. Et vos estóte
paráti, quia, qua hora non putátis, Fílius hóminis véniet.
OFFERTORIUM:
Z nim moja wierność i moja łaska; w moim imieniu
moc jego wzrośnie.
SECRETA:
Wspominając Twoich Świętych składamy Ci, Panie,
ofiarę chwały i ufamy, że ona wybawi nas od złego teraz i w przyszłości. Przez Pana.
Ps 88,25
Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in
nómine meo exaltábitur cornu eius.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to Zaprawdę godne to i sprawiedliwe,
słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie
składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie,
uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa
i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej
wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
Laudis tibi, Dómine, hóstias immolámus in tuórum commemoratióne Sanctórum: quibus nos et
præséntibus éxui malis confídimus et futúris.
Per Dominum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
Mt 24,46n
COMMUNIO:.
Błogosławiony sługa, którego Pan przyszedłszy znaj- Beátus servus, quem, cum vénerit dóminus,
dzie czuwającego. Zaprawdę, powiadam wam, że po- invénerit vigilántem: amen, dico vobis, super
stawi go nad wszystkimi dobrami swymi.
ómnia bona sua constítuet eum.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, aby pokarm niebie- Quaesumus, omnípotens Deus: ut, qui coelestia
ski, któryśmy przyjęli, chronił nas od wszelkich prze- aliménta percépimus, intercedénte beáto Bruciwności za wstawiennictwem świętego Brunona, Two- nóne Confessóre tuo, per hæc contra ómnia adjego Wyznawcy. Przez Pana.
vérsa muniámur. Per Dominum.