II 4 Środowisko naturalne
Transkrypt
II 4 Środowisko naturalne
Zintegrowany Plan Rozwoju Transportu Publicznego w mieście Biała Podlaska na lata 2008 - 2015 4. Środowisko naturalne Wychodząc z oczywistego faktu, Ŝe środowisko naturalne jest dobrem społecznym, warunkującym prawidłowy rozwój społeczny i gospodarczy człowieka oraz jakość Ŝycia, "Rzeczpospolita Polska (…) zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównowaŜonego rozwoju"1. Biorąc pod uwagę, Ŝe „kaŜdy ma prawo do ochrony zdrowia”, „władze publiczne są obowiązane do (…) zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska”2. Ochrona środowiska wymusza wdraŜanie nowych technik i technologii, wpływa tym samym na rozwój gospodarki: przemysłu, budownictwa, rolnictwa, usług, infrastruktury itp. Biała Podlaska zajmuje powierzchnię wielkości 49,41 km2. Tereny zabudowane zajmują 30,3 % tej powierzchni (tab. II.6). Tereny zielone, uŜytki rolne oraz akweny wodne zajmują łącznie dwa razy większy obszar – 60,2 % (57 ha). To powoduje, Ŝe mają istotny wpływ na mikroklimat miasta. Na miejskie tereny zielone składają się przede wszystkim parki: – zamkowy (Radziwiłłowski) o powierzchni 11,1 ha, obejmujący bogaty drzewostan, liczący 29 gatunków. Występują tam pomnikowe jesiony, kasztanowce i dęby szypułkowe, 1 2 – „Zofii Las” o powierzchni 3,7 ha, – XX-Lecia o powierzchni 3,3 ha, – „Białka" o powierzchni 10,5 ha. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1997 r. nr 78 poz. 483, Art. 5 ibid., Art. 68 120 Zintegrowany Plan Rozwoju Transportu Publicznego w mieście Biała Podlaska na lata 2008 - 2015 Lp. Nr rejestru Wojewody Rodzaj pomnika przyrody PołoŜenie 1 21 Jesion wyniosły - 4 szt. park Radziwiłłowski 2 22 Kasztanowiec biały - 2 szt. park Radziwiłłowski 3 25 Dąb szypułkowy park Radziwiłłowski 4 23 Dąb szypułkowy teren Starego Szpitala Zespolonego 5 26 Kasztanowiec zwyczajny ul. Brzeska 6 38 Dąb szypułkowy ul. Długa 7 51 Dąb szypułkowy ul. Waryńskiego 8 65 Lipa drobnolistna ul. Zamkowa 9 254 Kasztanowiec biały teren przykościelny parafii NMP 10 317 Dąb szypułkowy ul. Łomaska (Podlaska Spółdzielnia Meblarska) 11 319 Dąb szypułkowy ul. Waryńskiego 12 318 Dąb szypułkowy ul. Waryńskiego 13 343 Kasztanowiec biały ul. Warszawska 14 344 Klon pospolity ul. Warszawska Tab. II.24. Wykaz pomników przyrody w Białej Podlaskiej (stan na dzień 1.01.2007 r.) WaŜnym elementem środowiska naturalnego Białej Podlaskiej są szerokie doliny Krzny i Klukówki, tworzące korytarze ekologiczne, łączące obszar miasta z jego otoczeniem - „zielonymi pierścieniami” i dalszym układem zewnętrznym. Obie rzeki są obszarami o szczególnych wymogach ochronnych. Obejmują je strefy ochrony ekspozycji, ochrony krajobrazu i ochrony archeologicznej. Zagospodarowanie dolin powinno uwzględniać przede wszystkim najwyŜszą dbałość o istniejącą tam róŜnorodność biologiczną. Dolinę Krzny wykorzystuje się jako łąki, jest teŜ ona odbiornikiem ścieków komunalnych i deszczowych. Rzeka zbiera zanieczyszczenia z powierzchni powiatów bialskiego i łukowskiego. Poprawa gospodarki ściekowej przyczyniła się do poprawy warunków tlenowych w rzece. Nadal jednak jej woda nie nadaje się do celów spoŜywczych. Podobnie jest w Klukówce, gdzie przy ujściu do Krzny związki biogenne i bakteriologiczne występują w stęŜeniach przekraczających normy dopuszczalne dla wód uŜytkowych. Obie są ocenione, jako rzeki IV klasy (prowadzą wody o niezadowalającej jakości). 121 Zintegrowany Plan Rozwoju Transportu Publicznego w mieście Biała Podlaska na lata 2008 - 2015 W dolinie Krzny znajdują się ujęcia wody dla miasta. Zasoby wód podziemnych: czwartorzędowych, trzeciorzędowych i jurajskich pozwalają na całkowite zaspokojenie potrzeb miasta. Dolina Krzny o równoleŜnikowym przebiegu decyduje o kształtowaniu się miejskiego klimatu i wpływa na stan sanitarny powietrza w mieście. Miasto ma korzystne parametry czystości atmosfery, jedynie w rejonach Centrum, gdzie intensywna zabudowa utrudniająca przewietrzanie, poziom czystości ulega obniŜeniu, Realizacja istotnych dla miasta funkcji o charakterze komunalnym i przemysłowym jest główną przyczyną powstawania zanieczyszczeń gazowych i pyłowych. W Białej Podlaskiej największe zanieczyszczenia pyłowe i gazowe emitowane są przez kotłownie przemysłowe i komunalne. Największe z nich to kotłownie przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej, Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej i Bialskich Mebli Sp. z o.o. W okresie grzewczym wielkość zanieczyszczeń pogłębia się w związku z uruchamianiem punktów grzewczych w domach jednorodzinnych. Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o., największy w mieście emiter substancji szkodliwych (w skali Województwa Lubelskiego emituje 1,51 % tych substancji), zajmuje ósme miejsce w Województwie, po: – Zakładach Azotowych „Puławy” – 32,53 %, – Cementowni Chełm – 29,64 %, – Elektrociepłowni Lublin – 10,95 %, – Cementownia Rejowiec – 6,09 %, – Megaterm EC Lublin – 5,62 %, – Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej Chełm – 2,48 %, – Elektrociepłowni GIGA Świdnik – 1,81 %. 122 Zintegrowany Plan Rozwoju Transportu Publicznego w mieście Biała Podlaska na lata 2008 - 2015 w tym: Gazy Nazwa zakładu Rok Ogółem Pyły Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. Tab. II.25. ogółem w tym: dwutlenek węgla 2006 77 561,74 63,24 77 498,50 76 939,47 2007 67 802,62 47,98 67 754,64 67 333,16 Wielkości wprowadzonych do powietrza pyłów i gazów przez największego emitera tych substancji w Białej Podlaskiej (w tonach na rok) W Białej Podlaskiej obserwacje stęŜeń szkodliwych pyłów i gazów prowadzone są w kilku punktach pomiarowych: 2007 Stanowisko pomiarowe 2002 2003 2004 2005 2006 Rok Okres letni Okres grzew. Pyły: ul. Orzechowa 18,7 16,6 13,2 13,9 34,9 34,1 28,1 40,9 ul. Kopernika 18,7 31,5 18,2 18,7 28,9 b.d. b.d. b.d. pl. Trzech KrzyŜy b.d. b.d. 30,6 39,9 43,4 37,6 48,3 27,1 ul. Orzechowa 5,0 3,0 2,3 2,5 3,3 2,5 1,5 3,5 ul. Kopernika 11,7 8,7 3,6 2,8 2,5 1,5 1,1 1,9 ul. Orzechowa 11,4 10,3 11,7 12,6 12,9 12,2 12,1 12,3 ul. Kopernika 15,3 16,9 13,7 15,3 17,5 14,9 15,0 14,8 Dwutlenek siarki: Dwutlenek azotu: Tab. II.26. Średnie wartości stęŜeń pyłów i gazów w atmosferze Białej Podlaskiej (w µg/m3) 123 Zintegrowany Plan Rozwoju Transportu Publicznego w mieście Biała Podlaska na lata 2008 - 2015 Miasto, które stanowi wielkie skupisko ludzi, arterii komunikacyjnych i przemysłu, jest źródłem wielu dźwięków, będących niejednokrotnie uciąŜliwymi dla ludzi mieszkających w pobliŜu. Mogą one przeszkadzać w pracy i w odpoczynku, mogą stwarzać zagroŜenie dla zdrowia. Zespół zjawisk akustycznych zachodzących w środowisku miejskim, zarówno naturalnych, jak i spowodowanych działalnością człowieka, to klimat akustyczny (ciśnienie akustyczne)3. Hałasy4 i wibracje są zanieczyszczeniami środowiska charakteryzującymi się powszechnością występowania i wielością źródeł. W zaleŜności od źródeł wyróŜnia się następujące grupy hałasów: – hałasy od transportu - samochodowego, szynowego, powietrznego·i wodnego, – hałasy od obiektów przemysłowych i usługowych, – hałasy od obiektów uŜyteczności publicznej, – hałasy osiedlowe. Poziomy dźwięków, których źródłem są pojazdy transportu drogowego, wynoszą od 75 do 95 dB: – pojazdy jednośladowe: 79 - 87 dB, – samochody cięŜarowe: 83 - 93 dB, – autobusy i ciągniki: 85 - 92 dB, – samochody osobowe: 75 - 84 dB, – maszyny drogowe i budowlane: 75 - 85 dB, – wozy oczyszczania miasta: 77 - 95 dB. Wartości te przekraczają dopuszczalne poziomy hałasu, określone dla środowiska do 60 dB, o 15 do 35 dB. Przy ocenie klimatu akustycznego w zakresie hałasu komunikacyjnego wykorzystuje się skalę opracowaną przez Państwowy Zakład Higieny: 3 4 – poziom hałasu mniejszy niŜ 52 dB – hałas o małej uciąŜliwości, – poziom od 52 - 62 dB – hałas o średniej uciąŜliwości, – poziom od 62 - 70 dB – hałas o duŜej uciąŜliwości, – poziom powyŜej 70 dB – hałas o bardzo duŜej uciąŜliwości. Ustawa Prawo ochrony środowiska nakłada na Inspekcję Ochrony Środowiska obowiązek oceny klimatu akustycznego (art. 117 i in.). TakŜe Prawo o ruchu drogowym wymaga prowadzenie badań pojazdów pod kątem emisji hałasu (art. 66). Hałas, są to dźwięki o częstotliwościach od 16 Hz do 16 000 Hz (art. 3 pkt 5 ustawy Prawo ochrony środowiska). 124 Zintegrowany Plan Rozwoju Transportu Publicznego w mieście Biała Podlaska na lata 2008 - 2015 L.p. Tab. II.27. Punkt pomiarowy Poziom hałasu [dB] NatęŜenie ruchu pojazdów [poj./godz.] 1 ul. Sidorska 66,2 1 059 2 Al. 1000-lecia 63,0 923 3 Al. Jana Pawła II 66,3 702 4 ul. Warszawska 67,2 710 5 ul. Zamkowa 65,4 1 575 6 ul. Terebelska 57,4 523 7 ul. Artyleryjska 64,2 544 8 ul. Narutowicza 67,0 1 034 9 ul. Brzeska 66,0 741 Wyniki pomiarów hałasu na wybranych ulicach Białej Podlaskiej w 2007 r. Z analizy pomiarów wykonywanych na ulicach Białej Podlaskiej wynika, Ŝe poziom hałasu jest nadmierny w pobliŜu głównych szlaków komunikacyjnych. Związane jest to ze stałym wzrostem liczby pojazdów i nasileniem ruchu drogowego. Istniejący układ urbanistyczny miasta nie pozwala na wprowadzenie radykalnych rozwiązań, które wyraźnie ograniczyłyby negatywne oddziaływanie hałasu komunikacyjnego i przemysłowego na środowisko. W związku z tym stosuje się środki zastępcze: nowe nawierzchnie ulic, nasadzanie zieleni izolacyjnej przy ulicach i na osiedlach mieszkaniowych, zmianę organizacji ruchu. 125