03-02 - zszarzecze
Transkrypt
03-02 - zszarzecze
Lokalizacja i usytuowanie budynków Lokalizacja budynków inwentarskich zależy od takich czynników, jak: szerokość geograficzna, ukształtowanie terenu, usytuowanie budynków względem stron świata. Produkcja zwierzęca prowadzona jest w budynkach inwentarskich na różnych kontynentach i w różnych krajach. Są one położone w różnej odległości od równika. W efekcie temperatury w poszczególnych porach roku, nasłonecznienie i oświetlenie, opady, wiatry i inne czynniki zewnętrzne mają wpływ na rozwiązania konstrukcyjne budynków dla zwierząt. Lokalizacja budynków dla zwierząt gospodarskich musi uwzględniać ich bezpieczeństwo zdrowotne i sanitarne. Powinna też chronić środowisko naturalne przed niekorzystnym oddziaływaniem prowadzonej produkcji. Jest to szczególnie ważne w odniesieniu do produkcji trzody chlewnej. Chlewni nie należy budować na zboczach gór i w dolinach rzek oraz w rejonie zbiorników wodnych. Obszar równinny, usytuowanie chlewni w znacznej odległości od zlewni wód i aglomeracji miejskich, naturalna osłona (las, pas zieleni) składają się na prawidłowe rozwiązania. Taka lokalizacja ogranicza przenoszenie odorów (zapachów) na duże odległości, chroni środowisko, przede wszystkim glebę i wodę, jest bezpieczna dla zwierząt i ludzi. Równomierne nasłonecznie i oświetlenie światłem naturalnym w budynkach inwentarskich jest możliwe wtedy, kiedy długa oś budynku jest umieszczona w kierunku północ-południe. Oznacza to wschodnią lub zachodnią wystawę okien i taką samą wybiegów. Okna w budynkach muszą być tak rozmieszczone, aby oświetlenie pomieszczeń odpowiadało wymaganiom dla danego gatunku i grupy produkcyjnej. Ważna jest ich liczba i kształt, umieszczenie na ścianie budynku w stosunku do krawędzi dachu. Ważna jest także odległość budynku inwentarskiego od innych zabudowań. Zaleca się usytuowanie okien (licząc od ich dolnej krawędzi lub parapetu) od podłogi na wysokości 1,2 m w oborach, 2 m w stajniach, 1,3-1,5 m w chlewniach, 1,3 m w owczarniach. Wymagania w zakresie stosunku świetlnego (stosunek powierzchni okien do podłogi), natężenia oświetlenia naturalnego oraz sztucznego, jarzeniowego i żarowego, regulują przepisy. Szczegółowe zalecenia analizowane będą przy omawianiu poszczególnych gatunków zwierząt. Od właściwego oświetlenia zależy zdrowie, produkcyjność, zachowanie zwierząt. Należy dbać o czystość okien i ścian. Brudne szyby pochłaniają do 50% światła, oszronione do 80%. Bielenie ścian w budynkach inwentarskich nie tylko wpływa korzystnie na oświetlenie jego wnętrza światłem odbitym, ale też odkaża go. W większości budynków inwentarskich oświetlenie sztuczne jest uzupełnieniem oświetlenia naturalnego. Wyjątkiem są kurniki, w których odbywa się produkcja brojlerów i produkcja jaj konsumpcyjnych. Ptaki przebywają w pomieszczeniach bez okien, a dzień świetlny jest regulowany w zależności od gatunku ptaków (indyki, kury, kaczki, gęsi) i kierunku produkcji (jaja, surowiec rzeźny, ptaki hodowlane). Oświetlając pomieszczenia, należy stosować barwę światła zbliżoną do oświetlenia naturalnego. Żarówki powinny być rozmieszczone na odpowiedniej wysokości (w odległości 2 m od grzbietu dla ptaków starszych lub 2 m od podłogi dla ptaków młodszych) jednak w odległości nie większej niż 3 m.