do czytania - mam.media.pl

https://pixabay.com/pl/photos/?image_type=&cat=&min_width=&min_height=&q=gazeta&order=popular
Drodzy Czytelnicy
Mimo pewnych „perturbacji” technicznych związanych ze zmianą narzędzia
do edycji gazety internetowej, udało się nam wreszcie złożyć i opublikować
drugi numer NIUSA! Cieszymy się, że dzięki pewnym udoskonaleniom nasza
gazeta będzie bardziej atrakcyjna i dostępna dla wszystkich. Już w
najbliższym – Świątecznym – numerze nie tylko przeczytacie nowe artykuły,
a le będziecie tez mieli możliwość obejrzenia fotorelacji! Tak, tak świat gna do
przodu, technika wręcz galopuje, media więc muszą nadążać za postępem. J
W tym numerze poza typowymi tekstami listopadowymi, które niestety nie
zdążyły się ukazać na czas, ale dostarczą Wam wiedzy na przyszły rok (mamy
na myśli choćby wróżby andrzejkowe :P) zachęcamy do odwiedzenia działu:
„Moja biblioteka aleksandryjska” oraz naszego: „Kącika (prawie)literackiego.
To będą nasze stałe pozycje.
Czekamy również na Wasze listy (raczej maile) z tekstami, propozycjami
tematów i innymi uwagami, opiniami itp. Nasz adres mailowy:
[email protected]
REDAKCJA
STRÓJ GALOWY - LUBIĘ TO!
Jak zapewne wiecie, w naszej szkole,
wprowadzony został strój galowy,
obowiązujący
w wybrane dni roku szkolnego.
Konieczność ta nie bierze się znikąd.
Nie jest to tak zwane „widzimisię”,
czyli bezpodstawna zachcianka
dyrekcji, nauczycieli czy rodziców.
Zanim zatem jakiemuś uczniowi
przyjdzie do głowy, żeby buntować
się, marudzić czy głośno wyrażać
swoje niezadowolenie powinien
dowiedzieć się, dlaczego tak ważne
jest, aby w określone dni mieć na
sobie eleganckie ubranie.
Strój od dawna przestał jedynie
chronić przed zimnem. Zaczął
spełniać wiele dodatkowych funkcji.
Stał się między innymi sposobem na
wyrażenie swojej osobowości. Często
patrząc tylko na to, jak ktoś jest
ubrany możemy stwierdzić, jakiej
słucha muzyki, jakie ma przekonania
czy jakiej drużynie piłkarskiej
kibicuje.
Strój galowy także coś wyraża.
Zakładając go w rocznice ważnych
dla naszego państwa wydarzeń
okazujemy szacunek. Z kolei
ubierając się elegancko w dni istotne
z punktu widzenia społeczności
szkolnej, na przykład rozpoczęcie i
zakończenie roku szkolnego czy
egzaminy przedstawiamy się jako
osoby kulturalne, znające
powszechnie obowiązujące zasady.
Zwyczajowo przyjęło się, że strój
galowy dla dziewcząt składa się z
białej bluzki, ciemnej (czarnej lub
granatowej) spódnicy lub sukienki.
Chłopcy w wyznaczone dni zakładają
białe koszule, ciemne (czarne lub
granatowe) spodnie lub garnitur.
Najbliższy dzień galowy to 22
grudnia 2015 – liczymy na Was!
WYWIAD
W październiku gościlismy studentów
z Indonezji, Turcji i Maroka. Przez cały tydzień
mieliśmy okazję poznawać ich kulturę
i prezentować naszą. szlifowaliśmy też
posługiwanie sie językiem angielskim.
Oto co nam powiedzieli na koniec swojej wizyty:
Co się wam podobało w naszej szkole?
Przede wszystkim uczniowie i
atmosfera. Wszyscy pomocni, mili i
uśmiechnięci.
Jak się wam pracowało z nami?
Bardzo dobrze, ponieważ byliśmy
mile zaskoczeni waszym poziomem
znajomości j. angielskiego,
niejednokrotnie lepszym niż u
licealistów, których odwiedziliśmy
wcześniej.
Co się wam najbardziej podobało w
Polsce?
Stare miasto w Warszawie i w
Poznaniu. Lasy i wbrew pozorom pogoda.
Jakie polskie danie jest według was
najsmaczniejsze?
Najsmaczniejsze? PIEROGI!!!
Co wam nie smakowało?
Słodkie dania typu naleśniki z serem
bo u nas się je inaczej, bardziej
pikantnie.
Co was najbardziej zaskoczyło w naszej
kulturze?
Dobre i często przyjacielskie kontakty
znauczycielami. U nas ma się do
nauczycieli większy dystans i
szacunek.
Czy polecicie swoim przyjaciołom
przylot do Polski?
Zdecydowanie tak!
W Polsce jest pięknie, a ludzie
wbrew krążącym stereotypom,
otwarci, gościnni i przyjacielscy .
Moja Biblioteka Aleksandryjska
Lubisz czytać? Jeżeli nie,
to pewnie nigdy nie znalazłeś
ciekawej książki. Obrałem
sobie za cel, żebyś zaczął nie
spać po nocach, ponieważ nie
wiesz, co stanie się dalej w Twojej
książce. Rozchmurz się, czytanie też
może
być wciągające:-)!
Część I Science-Fiction
Może na pierwszy ogień dam „Igrzyska
Śmierci”, ponieważ niedługo wejdzie do
kin kolejna część tej trylogii. Ta książka
lepsza jest dla dojrzałej młodzieży, a
nie
dla dorosłych, ponieważ tych może
znudzić. Spytasz się pewnie czemu dla
dojrzałej(a jeżeli nie to się spytaj J).
Sama autorka twierdzi, że jest to
opowieść o tyranii, która była, jest i
będzie częścią tego świata. Książka
mówi też jak niektórzy mogą zastraszać
społeczeństwo, robiąc z tego niezłe
show. Tak, tak, to nie są żarty.
Oczywiście jest też udawana miłość, bo
bez niej widowisko na arenie nie byłoby
tak spektakularne. To okrutne, prawda?
Wyobraź sobie, że Ty trafiasz na arenę,
masz przeżyć i zabić innych. W dodatku
Twoje wcześniejsze życie wcale nie było
prostsze. Życie, gdzie trzeba zajmować
się całą rodziną, bo przeciwnym
wypadku nie zginą z głodu po kilku
tygodniach. Przejmująca historia, a
książkę wbrew pozorom szybko się
czyta, bo „wciąga”. Mam nadzieję, że
zachęciłem Cię do przeczytania „Igrzysk
Śmierci”. Jeśli tak, to życzę miłego
czytania.
Część II Fantasy
Na drugi ogień dam „Zwiadowców”.
Polecam to osobom w wieku 11-14 lat.
Książka jest „lżejsza” od poprzedniej i
bardziej humorystyczna. Opowieść
ta
przez długi czas była na liście
bestsellerów New York Timesa.
Trochę sarkastyczny humor, ale co z
tego. Książka opowiada o przyjaźni,
marzeniach, przygodach,
poświęceniu, miłości i jej utracie
itp.„Wciąga jeszcze bardziej od
poprzedniej, a ma części 12, przez co
zajmuje dużo czasu. „Barwna, epicka
opowieść o odwadze i przyjaźni,
która przywodzi na myśl „Władcę
Pierścieni”.”-Limelight. Jeśli nie lubisz
książki fantasy to przeczytaj ją!
Poznajcie
niezwykłą
historię
węża.
Historię,
która
wstrząsnęła
światem!
NIEZWYKŁE PRZYGODY MAGICZNEGO WĘŻA
Pewnego dnia o zachodzie słońca w Chińskich
podziemiach, pewien rzeźnik nalazł jajo strusia. Facet
zabrał je do domu, który był w jaskini. Po siedmiu
godzinach, czterdziestu siedmiu minutach i dwóch
sekundach z tego jajka wykluł się wąż. Miał na sobie
magiczny talizman, dzięki któremu mówił i przepięknie
śpiewał. Po kilku dniach jednak wąż odkrył nowy talent, a
konkretnie naprawianie garnków. Okazało się że ten wąż
jest złym kosmitą, który w cyrku zabijał kosmicznym
laserem z ośmiornic sroki, ale tylko te które nosiły okulary
i miały plecak. Zabite już wrony mył w morzu, potem robił
z nich owsiankę, która doprawiał muchomorami. Gdy jego
ociec się o tym dowiedział wyrzucił go z domu. Nikt
dokładnie nie wie gdzie teraz przebywa wąż.
!
UWAŻACIE
Cudze chwalicie, swego nie znacie.
Sami nie wiecie, co posiadacie!
Coraz częściej w Polsce obchodzimy święta, które w ogóle nie są związane
z nasza tradycją i kulturą. Jak choćby Halloween czy walentynki. Czy
naprawdę nasza kultura jest tak uboga, że musimy „pożyczać” święta od
innych? A może wystarczyłoby odrobinę zainteresować się przeszłością,
popytać starszych i „odkurzyć” to, co w dziejach naszego kraju zbudowała
wielowiekowa tradycja?
Czy wiecie, że w kulturze staropolskiej istniały tradycje i święta związane
z miłością? Zanim dotarły do nas zachodnie walentynki, obchodzono
andrzejki i katarzynki. Były one związane nie z wysyłaniem sobie wyznań
miłosnych, ale z wróżbami… Dziewczyny i chłopcy wróżyli sobie, by
poznać swoich przyszłych mężów/żony. Jedną z andrzejkowych wróżb jest
lanie wosku, a katarzynkowych - czytanie z ręki.
Andrzejki obchodzono z 29 na 30 listopada, a katarzynki - z 24 na 25
listopada.
Kiedyś wróżby andrzejkowe i katarzynkowe znaczyły bardzo dużo dla
ludzi, teraz chodzi tylko o dobrą zabawę.
Najbardziej rozpowszechnioną wróżbą było lanie na wodę roztopionego
wosku
przez
ucho
od
klucza
a
następnie
odczytywanie
kształtów
zastygniętego wosku, najlepiej z cienia rzucanego na oświetloną ścianę.
I tak : anioł oznaczał szczęście, gwiazda - powodzenie, kwiat - smutek,
orzeł - osiągnięcie zamierzonych celów, a serce - wielką miłość.
Dziewczyny przywiązywały również dużą wagę do snów w nocy z 29 na
30 listopada, które miały być prorocze.
Chłopcy podobne wróżby odprawiali na świętą Katarzynę - 4 listopada. Wg
przysłowia, że w " święto Katarzyny są pod poduszką dziewczyny" ale
potem zwyczaj urządzania Katarzynek poszedł w zapomnienie i łącznie
urządzano andrzejki.
Inne andrzejkowe wróżby.
Szpilki.
7 lub 13 szpilek włożyć do kubka
potrząsnąć i wysypać na stół przykryty
obrusem. Odczytać litery utworzone ze
szpilek.
A. podróż lub przeprowadzka,
E. pomyślność w miłości i w pracy a
jeśli litera jest odwrócona - przejściowe
kłopoty, H. szczęście w miłości,
małżeństwo,
K. sukces zawodowy.
L. ostrzega przed złodziejami a jeżeli
odwrócona - przed chorobą lub
wypadkiem,
M. wyjątkowo korzystna propozycja,
N. okres dobrej passy,
T. pomoc przyjaciół,
W. uwaga na oszustów,
V. ostrzeżenie przed próbą
wykorzystania wróżącej,
X. ogólne szczęście.
Filiżanki.
Cztery filiżanki. Pod trzema chowamy:
obrączkę, monetę i listek a czwartą
zostawiamy pustą. Zamieniamy
miejscami filiżanki i wybieramy jedna
z nich. Obrączka to miłość, listek - ślub,
moneta - bogactwo a pusta to nowy
rok bez zmian.
Imię przyszłego małżonka.
1.Wypisać kartki z imionami i włożyć
pod poduszkę, rano wyciągnąć jedną z
nich - wyciągnięte imię to imię
małżonka. 2. Wyciąć serce z papieru i
wypisać na nim imiona, odwrócić
kartkę i szpilką przebić serce imię
przebite to imię przyszłego męża, jeżeli
szpilka trafi na poste miejsce - trzeba
czekać do następnego roku.
Wróżenie z igliwia
Do miski z woda wrzucasz igły
sosnowe lub małe listki. Jedna
(oznaczona) igła symbolizuje
dziewczynę, druga konkretnego
chłopaka. Jeżeli obie igły zetkną się, to
również młodzi połączą się ze sobą. W
zabawie może wziąć udział dowolna
liczba osób
Źródło: http://czasdzieci.pl/czytanki/ŚŚ
Z okazji imienin
życzymy
wszystkim listopadowym
Solenizantom
samych słonecznych
i
radosnych chwil
oraz
spełnienia marzeń.
Redakcja
Święty Andrzej
ukaże,
Ci co Ci
los
przyniesie
w darze!
Dlaczego 11 listopada jest dla Polaków ważną datą?
Dzisiaj wielka jest rocznica – 11 listopada!….
Tym, co zmarli za Ojczyznę, hołd wdzięczności Polska składa….
Ludwik Wiszniewski
11 listopada
– to dla nas, Polaków jedna z najważniejszych dat w kalendarzu, wtedy
obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości. Po 123 latach zaborów, znowu
Polska pojawiła się na mapie Europy. Przyczynił się do tego polski
przywódca Józef Piłsudzki. Ponownie mogliśmy się cieszyć z swojego
własnego kraju- Polski, która przez wiele lat była zawłaszczona przez
Austrię, Prusy i Rosję. Polska nie była by wolna, gdyby nie nasi przodkowie,
którzy przelewali krew za utracona Ojczyznę. Pomimo prób naszych
nieprzyjaciół, którzy walczyli, aby zniszczyć nasz naród, nie udało im się
zabić dumy polskości. Ani Niemcy ani Rosjanie nie narzucili na nasz kraj
procesu germanizacji i rusyfikacji. Polakom udaje się odzyskać niepodległość
po ok. 100 latach ,,niebytu”- co jest fenomenem na skalę globalną, po raz
kolejny udało im się udowodnić, że są krajem niestrudzonym i najbardziej
dumnym narodem świata. Co by się stało gdyby nie braterstwo naszych
przodków o niepodległość? Dziś prawdopodobnie nie mówilibyśmy w języku
polskim, stracilibyśmy nasze symbole: flagę i godło a także wielkie czyny
Polaków na przestrzeni wieków zostałyby zapomniane. Polska mogłaby
przepaść na zawsze. Dzięki naszym przodkom możemy żyć w wolnym - kraju
w wolnej - Polsce. W Warszawie organizowany jest bieg niepodległościowy,
aby nie zapomnieć o tym dniu i, żeby ten dzień nie kojarzył nam się tylko z
dniem wolnym.
Anastazja Kielak
https://www.flickr.com/photos/tazlambert/5761944304
Ostatnio w naszej szkole była studentka
z Indonezji.
Postanowiliśmy wziąć ten kraj pod lupę… ;-)
Indonezja jest państwem wyspiarskim .Jej powierzchnia wynosi prawie
2 mln km2, czyli ponad 6 razy więcej niż cała Polska! Mieszka tam 237,
6 mln ludzi(czyli też około 6 razy więcej).Stolicą Indonezji jest Dżakarta,
z liczbą 8,4 mln mieszkańców. Dla porównania w Warszawie mieszka
1,4 mln . Wiem, wiem, czy Indonezyjczycy są od nas w czymś gorsi?
Otóż tak, np. u nas nie ma ponad 250 języków tylko 1(to chyba dobrze?).
Nie musimy też przepływać przez morze aby dostać się do jakiegoś
miasta. Nasze społeczeństwo jest bardziej jednolite. Jawajczycy
,Sundajczycy, Madurowie, Minangkbau, Bugijczycy to są nazwy
większych grup.
Czy wiesz, że w Indonezji jeśli na powitanie podasz komuś lewą rękę, to
ten uzna to za obrazę? To nie żarty. W dodatku, jeśli nie zdejmiesz
butów przed wejściem do domu też może się na Ciebie obrazić.
Zaczynasz rozmowę? Pamiętaj, jeżeli osoba, z którą rozmawiasz siedzi,
też musisz znaleźć jakiś taboret. W Indonezji nie wolno wąchać potraw
ani rozmawiać z innymi w trakcie posiłku. To niedopuszczalne!
A czy wiesz, że:
- mottem Indonezji jest „Jedność w różnorodności”?
- Indonezja jest największym krajem islamskim na świecie? (ok. 85% to
muzułmanie)
- w Indonezji jest ponad 500 wulkanów z czego ok.12% aktywnych!
- najpopularniejszym w Indonezji łamańcem językowym jest „Kuku kaki
kakak ku kayak kuku kaki kakek kakek ku”?
- przed 17.08.1945 Indonezja była zależna od Holandii?
- w Indonezji występuje raflezja, która jest największym kwiatem na
świecie, ponieważ jej kwiaty dorastają do 1m średnicy i mogą ważyć
10kg!
- Monako i Indonezja mają takie same flagi (czerwono-białe)?