program profilaktyki

SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI
I. Wstęp:
nawiązanie do:
 do programu wychowawczego,
 misji, wizji szkoły,
 podstaw programowych oraz realizowanych programów
nauczania,
 wybranej teorii wyjaśniającej istotę problemu,
 wieku rozwojowego uczniów.
II. Zadania profilaktyki pierwszorzędnej – wzmacnianie czynników chroniących,
osłabianie czynników ryzyka.
III. Zadania prowadzenia profilaktyki drugorzędowej, między innymi sposoby
wczesnego diagnozowania uczniów z grupy podwyższonego ryzyka oraz opisanie
strategii interwencyjnych w sytuacjach szczególnych zagrożeń.
IV. Diagnoza – jej wyniki, wnioski końcowe.
V. Cele szczegółowe programu, zadania, sposoby realizacji, kryteria sukcesu,
procedury ewaluacyjne.
VI. Spis instytucji wspierających działalność szkół i placówek w zakresie
rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży.
1
I. Szkolny program profilaktyki
uzupełnieniem programu wychowawczego szkoły
Wychowanie jest procesem, w którym wychowanek ma dojść do pełni osobowego
rozwoju poprzez:
ukształtowanie prawego charakteru,
budowanie poczucia odpowiedzialności za własny rozwój i dobro wspólne,
uznanie i przestrzeganie norm społecznych,
budowanie postawy życzliwości i miłości do ludzi,
uświadamianie sobie celów życiowych.
Otaczająca rzeczywistość – czas transformacji z jednej strony, z drugiej naturalne
zmiany rozwojowe dzieci – niesie ze sobą pewne zagrożenia dla rozwoju młodego
człowieka. Przeciwdziałanie tym zagrożeniom lub ich osłabianie ważne dla
wychowania, należy do profilaktyki.
PROFILAKTYKA to chronienie człowieka w rozwoju przed zagrożeniami
i reagowanie na pojawiające się zagrożenia. Jej celem jest ochrona dziecka, ucznia
i wychowanka przed zakłóceniami rozwoju., czyli przed podejmowaniem zachowań
hamujących lub niszczących rozwój określanych w literaturze przedmiotu jako
zachowania ryzykowne. Do najczęściej pojawiających się zachowań ryzykowanych
należą:
 palenie tytoniu,
 używanie alkoholu,
 używanie innych środków psychoaktywnych,
 wczesna inicjacja seksualna,
 zachowania agresywne i przestępcze.
Liczne doświadczenia i badania pokazują, że zachowania ryzykowne mają to do
siebie, że jedne pociągają za sobą inne. Ponadto istnieją różne motywy, które
skłaniają dzieci i młodzież do podejmowania zachowań ryzykownych. Najczęściej
wymieniają: ciekawość, przekorę, manifestowania niezależności, dorosłości,
fascynację, presję grupy, modę, sposób na stres, na urozmaicenie nudnego życia,
przynależenie do grupy, odwagę, chęć zaimponowania, lęk przed odrzuceniem.
Praktyka pokazuje, a literatura przedmiotu potwierdza, że zachowania ryzykowne
podejmowane są przez młodzież pełnią określone funkcje.
Są sposobem na:
 zaspokajanie podstawowych potrzeb psychicznych,
 realizowanie celów rozwojowych,
 radzenie sobie z trudnymi sytuacjami życiowymi.
2
Uświadomienie sobie tego faktu przez wychowawców pozwoli wyznaczać
właściwie kierunki oddziaływań wychowawczych i profilaktycznych zarówno wtedy,
gdy mamy już do czynienia z zachowaniami ryzykownymi, jak i wtedy, gdy chcemy
przed nimi uchronić młodzież.
Jeżeli głównym celem profilaktyki jest ochrona przed zagrożeniami, to punktem
wyjścia do projektowania działań profilaktycznych powinno być zastanowienie się, co
do tych zachowań prowadzi, a co stanowi zabezpieczenie przed nimi.
Do najważniejszych czynników chroniących, które zwiększają odporność człowieka
na działanie czynników ryzyka zalicza się:
silną więź emocjonalną z rodzicami,
zainteresowanie nauką szkolną,
regularne praktyki religijne,
uwewnętrzniony szacunek do norm, wartości, autorytetów.
Wśród zbadanych czynników ryzyka wyróżnia się:
środowisko społeczne promujące dane wzorce zachowań (przeludnione,
przestępcze),
normy społeczne (obyczaje) promujące lub prowokujące dane zachowania,
modelowanie takich zachowań w domu i w szkole,
konflikty i doświadczenie izolacji w dzieciństwie,
grupa rówieśnicza, w której normą są zachowania dysfunkcyjne,
niskie wyniki osiągane w szkole i brak celów życiowych,
łatwość zdobycia substancji psychoaktywnych,
wczesna inicjacja zachowań ryzykownych.
Działania profilaktyczne powinny być nakierowane na osłabienie czynników
ryzyka i wzmacnianie czynników chroniących. Rozpoznanie oddziaływania
czynników ryzyka i czynników chroniących w danym środowisku pozwala na
określenie stopnia zagrożenia dzieci i młodzieży oraz wyodrębnienie grup o
specyficznym poziomie ryzyka.
Te grupy to:
1. Grupa niskiego ryzyka – dzieci i młodzież nie podejmująca jeszcze zachowań
ryzykow- nych.
2. Grupa podwyższonego ryzyka – osoby, które podjęły choć jedno zachowanie
ryzykowne (eksperymentatory).
3. Grupa wysokie ryzyka – osoby, u których zachowania ryzykowne są utrwalone i
które odczuwają negatywne konsekwencje tych zachowań.
Do każdej z tych grup kierowane są inne działania profilaktyczne należące do
różnych poziomów:
3
1. Profilaktyka pierwszorzędowa, skierowana go grupy niskiego ryzyka, polega na
promowaniu zdrowego stylu życia i zapobieganiu zagrożeniom, w szczególności
na rozwijaniu umiejętności radzenia sobie z wymogami życia. Jej celem jest
opóźnianie inicjacji lub zachęcanie do abstynencji.
2. Profilaktyka drugorzędowa, skierowana do grupy podwyższonego ryzyka, polega
na ograniczaniu podejmowania zachowań ryzykownych i zachęcania do
wycofania się.
3. Profilaktyka trzeciorzędowa jest interwencją w sytuacji pojawienia się
uzależnienia, leczeniem, które ma ograniczyć negatywne skutki uzależnienia i
umożliwić powrót do normalnego życia.
Działania profilaktyczne realizowane w gimnazjum adresowane są głównie do
grup niskiego ryzyka, tzn. na poziomie profilaktyki pierwszorzędnej.
Realizację tego zadania wspomagają:
 podstawa programowa,
 statut szkoły,
 szkolny program wychowawczy,
 wewnątrzszkolny system oceniania.
Nowym zadaniem szkoły jest zbudowanie programu profilaktyki, który
uwzględniałby potrzeby rozwojowe uczniów oraz potrzeby danego środowiska.
Budując i realizując program profilaktyki w gimnazjum, uwzględnilibyśmy fakt, że
profilaktyka to proces i dlatego działania profilaktyczne nie mogą być przypadkowe
czy okazjonalne.
Profilaktyka w dokumentacji szkoły
W ramach prac przygotowawczych związanych z opracowaniem szkolnego
programu profilaktyki przeanalizowano podstawowe dokumenty szkoły: misję, wizję
szkoły, szkolny program wychowawczy.
Po tej analizie podjęto próbę wyszczególnienia zagadnień wymagających
uzupełnienia, wzmocnienia, powtórzenia, aby szkoła mogła w pełni realizować
zadania na poziomie profilaktyki pierwszorzędowej.
1. Misja, wizja szkoły.
Absolwent Miejskiego Gimnazjum nr 1 w Dębicy wyposażony jest w odpowiednią
wiedzę i umiejętności, które potrafi wykorzystywać w życiu, jest otwarty, samodzielny,
umie pracować w zespole; uczciwy, cechuje go wysoka kultura osobista, jest
wrażliwy, ma szacunek dla rodziny; posiada umiejętność życia w zgodzie z samym
sobą i innymi.
4
2. Program wychowawczy Miejskiego Gimnazjum nr 1
WSTĘP
Konstytucja, Art.48
-
poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów społecznych.
Zadania szkoły jako środowiska wychowawczego:
1. Wspieranie w sytuacjach trudnych.
2. Wychowanie do podejmowanie odpowiedzialnych decyzji.
CELE OGÓLNE
1. Wzmacnianie mocnych stron osobowego rozwoju
2. Wychowanie do podejmowania odpowiedzialnych decyzji.
3. Poszanowanie prawa , norm, wartości.
4. Wzmacnianie więzi emocjonalnej w rodzinie.
Cele operacyjne
 budowanie poczucia wartości
 kształcenie umiejętności komunikacyjnych
 przynależność do pozytywnej grupy
 wychowanie do podejmowania trudnych decyzji
 poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów społecznych
SYLWETKA ABSOLWENTA
1. Wyposażony jest w odpowiednią wiedzę i
wykorzystywać w życiu i w dalszym kształceniu:
umiejętności,
które
potrafi
 posługuje się co najmniej jednym językiem obcym,
 umiejętnie wykorzystuje media do nauki i pracy (komputer, internet),
 ma określone zainteresowania wykraczające poza program szkolny.
2. Jest samodzielny, otwarty, ciekawy świata, kreatywny, potrafi pracować
w zespole.
3. Jest uczciwy, prawy, prawdomówny.
4. Jest odpowiedzialny, obowiązkowy, solidny:
 zachowuje się zgodnie z wpojonymi wartościami,
 przestrzega zasad kulturalnego komunikowania się,
5
 jest zdolny do refleksji i nie powtarzania własnych błędów.
5. Cechuje go wysoka kultura osobista:
 nie budzi zastrzeżeń jego wygląd, higiena i język,
 ma szacunek dla życia i przyrody,
 jest wrażliwy na sytuację drugiego człowieka, gotowy do niesienia pomocy,
 ma szacunek dla rodziny, właściwe przygotowanie do pełnienia w niej
określonych ról.
6. Posiada umiejętność życia w zgodzie z samym sobą i innymi:
 radzi sobie z rozwiązywaniem problemów bez nadmiernego napięcia,
 rozumie siebie, własne potrzeby i uczucia,
 potrafi współżyć z innymi,
 ma prawidłowo ukształtowane poczucie własnej wartości, wierzy we
własne siły.
7. Potrafi korzystać z dóbr kultury, uczestniczy w życiu kulturalnym, a nawet je
tworzy.
Rozdział I
 poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów.
Rozdział II
 zainteresowanie nauką szkolną,
 wychowanie do podejmowania odpowiedzialnych decyzji.
Rozdział III
 wypracowanie efektywnych sposobów radzenia sobie ze stresem,
 wspieranie w sytuacjach trudnych,
 przynależność do pozytywnych grupy,
 wzmacnianie mocnych stron osobowego rozwoju.
Powinności wychowawcze każdego nauczyciela:
 zainteresowanie naukę szkolną,
 wzmacnianie mocnych stron osobowego rozwoju,
 przynależność do pozytywnej grupy.

6
Rozdział IV
 wspieranie w sytuacjach trudnych,
 wychowanie do podejmowania odpowiedzialnych decyzji,
 wypracowanie efektywnych sposobów radzenia sobie ze stresem,
 budowanie poczucia wartości.
Rozdział V
poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów społecznych (regularne
praktyki religijne).
Rozdział VI
 zainteresowanie nauką szkolną,
 wzmocnienie mocnych stron osobowego rozwoju.
Rozdział VII
 wzmacnianie mocnych stron osobowego rozwoju
Nawiązanie do wieku rozwojowego uczniów.
Uczniowie naszej szkoły to młodzież w wieku od 12 do 15 lat. Przypada to na
okres dojrzewania, dorastania, który jest przełomowym w procesie wchodzenia w
dorosłość każdego człowieka. Jest czasem „burz” i przemian, przewartościowań, a
to wszystko połączone jest ze zmianami hormonalnymi w organizmie młodego
człowieka i co za tym idzie zmianami fizycznymi związanymi z płciowością.
To okres buntu i przekory – buntu przeciw przyjętym i wytyczonym przez rodziców
wartościom, sposobom radzenia sobie z problemami, stylowi bycia i ubierania się,
jednym słowem sposób na własne życie przekazywany przez rodziców zostaje
poddany mocnym wstrząsom. Autorytetem społecznym staje się rówieśnik, a jeszcze
mocniej grupa rówieśnicza. Sytuacja psychologiczna młodego człowieka jest trudna
– jego labilność uczuciowa, podatność na zmienne nastroje powoduje
nieprzewidywalność własnych zachowań, niejednokrotnie uczeń nie potrafi
wytłumaczyć dlaczego reaguje tak, a nie inaczej, sam jest sobą zaskoczony.
Dlatego grupa rówieśnicza stanowi dla niego jakby bazę bezpieczeństwa i
odnośnik dla swoich zachowań. Stąd istotne znaczenie ma dla ucznia pozytywna
działalność w grupie o mocnym systemie wartości.
Wiek dojrzewania, to wiek najbardziej narażony na zachowania ryzykowne.
Dlatego ważną rzeczą jest takie organizowanie procesu nauczania i wychowania,
wspomaganie go dodatkowymi zajęciami, aby wzmocnić czynniki chroniące.
7
II. Zadania profilaktyki pierwszorzędowej.
Profilaktyka pierwszorzędowa są to działania mające na celu wzmocnienie
pozytywnej działalności uczniów, ochronienie ich przed podejmowaniem
ryzykownych zachowań (np. przed pierwszym spożyciem alkoholu lub zapaleniem
pierwszego papierosa). Uwzględniając potrzeby wieku dojrzewania nasza szkoła jest
organizatorem wielu wartościowych i szlachetnych imprez na terenie szkoły jak i w
środowisku. Świadczą o tym liczne kółka zainteresowań, kółka pomagające w nauce
uczniom słabym oraz kółka przedmiotowe. Oddzielną grupę stanowią organizacje
takie jak: wolontariat młodzieży Klub Ośmiu Wspaniałych, ZHP, Samorząd
Uczniowski, PCK, Zespół Wokalno – Teatralny „Feniks” oraz Zespół Teatralny
„Erato”, zajęcia w ramach SKS-u. Nasi uczniowie bardzo angażują się w pomoc
dzieciom z rodzin patologicznych w świetlicy profilaktycznej „Nazaret”, uczestniczą w
comiesięcznych spotkaniach dzieci niepełnosprawnych ze Stowarzyszenia „Radość”.
III. Zadania prowadzenia profilaktyki drugorzędowej.
Zadaniem profilaktyki drugorzędowej jest wspomaganie młodzieży, która podjęła
już zachowania ryzykowne poprzez eliminację takich zachowań, niedopuszczanie do
dalszego stosowania używek i wspieranie w trudnych momentach życia.
Strategie interwencyjne w sytuacjach szczególnych zagrożeń
Aby móc przedstawić strategie podejmowane w sytuacjach problemowych trzeba
dokonać charakterystyki klas. Klasy dzielą się na oddziały matematyczne, językowe,
biologiczno-chemiczne oraz ogólne. Do klas profilowanych przyjmowani są uczniowie
z wysoką średnią ocen oraz bardzo dobrym zachowaniem. Do klas ogólnych
przyjmowani są pozostali uczniowie. W wyniku obserwacji zachowań uczniów tych
klas, po licznych rozmowach z nauczycielami, analizie dokumentacji (dzienniki
lekcyjne) ustalono, że uczniowie klas profilowanych tylko w pojedynczych
przypadkach podejmują zachowania ryzykowne, natomiast uczniowie z klas
ogólnych takie zachowania podejmują znacznie częściej. Potwierdzeniem tego faktu
są ankiety przeprowadzane na terenie naszej szkoły:
ankieta dla uczniów klas pierwszych dotycząca sytuacji rodzinnej (termin
przeprowadzenia – wrzesień),
ankieta dla uczniów klas pierwszych badająca stopień przystosowania się do
nowej szkoły (termin przeprowadzenia – koniec pierwszego semestru),
ankieta dla rodziców uczniów klas pierwszych oceniająca pracę szkoły
(termin przeprowadzenia – koniec roku szkolnego).
W sytuacjach szczególnych zagrożeń dyrekcja szkoły wraz z Radą Pedagogiczną
wypracowała swoje strategie interwencyjne: każdy nauczyciel i wychowawca wie, iż
w trudnej sytuacji pojawiającej się w czasie lekcji bądź na przerwie, jest zobowiązany
do natychmiastowej reakcji. Kiedy jednak jest to niemożliwe, kolejny krok, jaki
podejmuje nauczyciel przedmiotu, to rozmowa z wychowawcą danej klasy, następnie
z pedagogiem lub dyrekcją szkoły ( w zależności od rangi problemu ). Gdy sytuacja
8
tego wymaga, wzywany jest rodzic. W trakcie wyjaśniania zaistniałej sytuacji,
prowadzona jest z uczniem szczera, pełna szacunku rozmowa. Każdy problem jest
analizowany dogłębnie i do końca. Taka strategia pozwala na rozwiązanie problemu,
zapobieganie głębszym konfliktom.
IV. Diagnoza rzeczywistych problemów występujących w społeczności
szkolnej.
Szkolny program profilaktyki
w Miejskim Gimnazjum nr 1 w Dębicy
Program profilaktyki w Miejskim Gimnazjum nr 1 w Dębicy powstał w wyniku
diagnozy środowiska lokalnego i jego potrzeb. Program ten przeznaczony jest do
prowadzenia zajęć w klasach I – III. Obejmuje on pracę wychowawczo –
profilaktyczną nad osobowością z uwzględnieniem kształtowania jego sfery
psychicznej, duchowej i fizycznej.
Głównym założeniem programu jest kreowanie zdrowego
zapobieganie zachowaniom agresywnym i profilaktyka uzależnień.
stylu
życia,
W wyniku realizacji programu uczniowie powinni posiąść zdolność samodzielnego
dokonywania wyboru zachowań właściwych dla bezpieczeństwa i zdrowia własnego
oraz innych ludzi.
Program obejmować będzie również pedagogizację rodziców, poprzez
umożliwienie kontaktu ze specjalistami rożnych dziedzin, którzy będą im służyć
pomocą i wsparciem.
CELE PROGRAMU:
kształtowanie umiejętności rozwiązywania problemów i konfliktów,
wyrabianie nawyków zdrowego stylu,
kształtowanie postaw wolnych od nałogów,
kształtowanie i rozwijanie umiejętności dostęp komunikowania się z innymi,
kształtowanie postawy poszanowania własności osobistej i społeczne,
redukowanie przemocy wśród uczniów w szkole, w domu, środowisku
lokalnym dla uzyskania przyjaznych więzi międzyludzkich.
9
Blok
tematyczny
Zadania
ŻYJMY
ZDROWO
1 . Droga do dobrego i
zdrowego życia
„Zdrowy styl życia".
Dyskusja, rysunek .
Wychowawcy,
koordynatorzy do
spraw profilaktyki
2. „Opis kogoś, kto może
być ideałem dobrego i
zdrowego życia".
Konkurs
Nauczyciel języka
polskiego,
koordynatorzy do
spraw profilaktyki
3. „Twój piękny
uśmiech".
Warsztaty, wywiad z
dentystą, gazetka.
Kl. I pedagog,
kl. III, opiekun
PCK, higienistka.
4. Co to znaczy zdrowa
żywność?
Rozmowa, tradycje
świąteczne .
Wychowawcy,
nauczyciele
biologii
5 . Czy prawidłowo
odżywiamy się?
Opowiadanie:
anoreksja-bulimia,
nadwaga-otyłość.
Wychowawcy,
nauczyciele
biologii,
higienistka
6. Zmiany fizyczne i
psychiczne okresu
dojrzewania.
Cykl spotkań
Nauczyciel
„Wychowanie do życia wychowania do
w rodzinie, kl. I .
życia w rodzinie
7. Higiena życia
codziennego.
Rozmowa
kontrolowana .
8. Biologia prokreacji.
Cykl spotkań
Nauczyciel
„Wychowanie do życia wychowania do
życia w rodzinie
w rodzinie", klasy II.
9. Problemy i trudności
młodzieży związane z
okresem dojrzewania.
Cykl spotkań
„Wychowanie do życia
w rodzinie", klasy III
„Skrzynka pytań" .
Sposoby realizacji
Odpowiedzialni
Nauczyciel
wychowania do
życia w rodzinie
Nauczyciel
wychowania do
życia w rodzinie,
wychowawcy
10
Rozmowa
RUCH I
1. Jak aktywnie
spędzamy czas wolny? kontrolowana.
WYPOCZYNEK
Nauczyciel
biologii,
wychowawca
Zawody sportowe,
lekcje wf.
Wychowawcy,
nauczyciele wf.
Turnieje klasowe,
pogadanki.
Wychowawcy,
nauczyciele wf.,
higienistka
4. Rajd.
Zorganizowanie rajdu
z wykorzystaniem
zadań
sprawnościowych.
Nauczyciele wf,
koło turystyczne,
opiekun ZHP,
nauczyciel
geografii
5. „Trzymaj się prosto”
Spotkania na temat
wad postawy;
przyczyny, sposoby
korygowania.
Nauczyciele wf,
wychowawcy,
higienistka
6. Dzień Sportu
Zorganizowanie cyklu Nauczyciele wf
rozgrywek sportowych.
2. Jakie znaczenie ma
spędzanie czasu
wolnego z innymi?
3. Dlaczego wysiłek
fizyczny sprzyja
zdrowiu i dobremu
samopoczuciu?
Szkolnego
7. Wpływ pływania na
Wyjazd na basen.
Nauczyciele wf
Cykl spotkań na
zajęciach PCK.
Nauczyciel
biologii, opiekun
PCK
Cykl zajęć.
Pedagog,
wychowawcy
zdrowie.
ŻYJMY
1. Podstawowe zasady
BEZPIECZudzielania pierwszej
NIEJ
pomocy.
2. Rola autorytetów w
życiu człowieka –
organizowanie czasu
wolnego z korzyścią
dla zdrowia fizycznego
i psychicznego.
11
3. „Zachowanie
Cykl zajęć.
bezpieczne i
ryzykowne” –
odpowiedzialność za
zdrowie swoje i
drugiego człowieka.
4. Propagowanie
zdrowego i
bezpiecznego stylu
życia.
Zajęcia w ramach
Pedagog
programu
profilaktycznego
„Zdrowo i bezpiecznie
żyć” – dyskusja,
„burza mózgów”.
5. Zasady bezpiecznego Egzamin na kartę
poruszania się po
drodze.
motorowerową.
6. „Mity i rzeczywistość o Konkurs plastyczny,
AIDS” – 1 grudnia
gazetka tematyczna,
Światowy Dzień Walki wykonanie albumu,
z AIDS.
pogadanka.
ZDROWIE
PSYCHICZNE
Pedagog,
wychowawcy
Nauczyciele
techniki, wf,
policja
Pedagog,
higienistka,
wychowawcy,
nauczyciel
plastyki
1. Jak radzić sobie w
Warsztaty, rozmowa, Pedagog,
trudnych sytuacjach – film wideo.
koordynator do
elementy asertywności.
spraw profilaktyki
2. Sposoby radzenia
Warsztaty
Pedagog
Ankieta, warsztaty.
Koordynator do
spraw
profilaktyki
sobie z przykrymi
emocjami.
3. Radzimy sobie ze
stresem.
4. Jak pomóc tym, którzy W ramach zajęć
czują się inni?
programu „Spójrz
inaczej”.
5. Jaka jest moja ogólna Warsztaty
samoocena? – próby
spojrzenia na siebie.
JA W
GRUPIE I
RODZINIE
1. Jaki jestem?
Rozmowa.
Pedagog,
wychowawcy
Pedagog,
wychowawcy
Wychowawcy
12
2. Moje sukcesy.
„Rysunek sukcesu” rozmowa.
3. Jak inni mogą na nas Zajęcia z programu
wpływać?
profilaktycznego
”Spójrz inaczej”.
Wychowawcy
Pedagog,
wychowawcy
4. Moja rodzina.
Konkurs na
najciekawszy album.
5. Rola koleżeństwa w
Zajęcia w ramach
Koordynator do
programu
spraw
„Wychowanie do życia profilaktyki,
w rodzinie”.
wychowawcy
przyjaźni i w życiu
człowieka.
REAGUJE- 1. Przemoc w szkole.
MY NA
OTACZAJĄCE NAS
ZŁO
Pedagog,
wychowawcy,
nauczyciel
plastyki
Cykl zajęć z programu Pedagog
„Veto wobec
przemocy”.
2. Przemoc i agresja oraz Spotkanie, prelekcja. Policjant,
ich skutki w życiu
młodego człowieka.
3. Dekalog przeciw
pedagog,
wychowawcy
Warsztaty
przemocy.
4. Jakie są konsekwencje Prelekcja
prawne wiążące się z
przestępczością
nieletnich?
5. Asertywność jako
postawa, dzięki której
możemy zachować
swoją tożsamość i
poczucie własnej
wartoiśći
JA PRZECIW 1. Rozpoznawanie
UŻYW-KOM
zagrożeń przeprowadzenie
testu zagrożenia
uzależnieniami.
Pedagog,
wychowawcy
Policja,
koordynator do
spraw
profilaktyki
Warsztaty
Pedagog
Obserwacja, ankieta.
Wychowawcy,
pedagog
13
2. Substancje
psychoaktywne :
alkohol, nikotyna.
Zajęcia z programu
Pedagog
profilaktycznego
„Drugi Elementarz
czyli Program Siedmiu
Kroków".
3. Różne sposoby
Zajęcia z programów
odmawiania stosowane profilaktycznych.
w sytuacji zachowań
związanych z
używaniem i
nadużywaniem
środków
uzależniających.
4. Zagrożenia dla
Pedagog
Rozmowa.
Nauczyciel
biologii,
higienistka
Zajęcia z programu
profilaktycznego,
„Debata”, „Noe”.
Pedagog
6. Narkotykom – STOP
Warsztaty, konkurs
plastyczny.
Pedagog,
nauczyciel
plastyki
7. Znajdź własne
Program edukacji
antynikotynowej.
Pedagog
zdrowia wynikające z
używania alkoholu i
palenia papierosów.
5. „Alkohol – wróg czy
przyjaciel”.
rozwiązanie.
14
Spis instytucji wspierających działalność naszej szkoły w zakresie
rozwiązywania problemów młodzieży.
1. Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna.
2. Klub Abstynenta „Jutrzenka”.
3. Centrum Profilaktyk Uzależnień.
4. Komenda Policji.
5. Sąd Rejonowy w Dębicy.
6. Komisja do Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przy Urzędzie Miasta.
7. Poradnia Zdrowia Psychicznego.
8. Pracownicy ZOZ – u w Dębicy (pielęgniarka szkolna).
15