Dokument w formacie pdf - Zarząd Główny YACHT KLUBU POLSKI
Transkrypt
Dokument w formacie pdf - Zarząd Główny YACHT KLUBU POLSKI
STROJE KLUBOWE YACHT KLUBU POLSKI WSTĘP Wśród wielu różnorodnych form przechowywanych tradycji, będących specyfiką Yacht Klubu Polski, zachował się również zwyczaj noszenia strojów klubowych. Jak każdy zewnętrzny wyróżnik określonej organizacji czy grupy społecznej, mundur klubowy obliguje członków Klubu do co najmniej poprawnego zachowania się, w myśl zasady, że strój zobowiązuje, a jednocześnie jest źródłem dumy z tytułu widocznej przynależności do pozytywnie wyróżniającej się organizacji. Strój organizacyjny przeciwdziała anonimowemu wsiąkaniu w bezimienny tłum. Jest wyróżnikiem na zewnątrz, a jednocześnie czynnikiem integrującym i wiążącym Kolegów wewnątrz Klubu. W tym zawiera się – z grubsza biorąc – sens posiadania i noszenia stroju klubowego. W tym również tkwi jego wartość wychowawcza. Dlatego mimo zmieniających się warunków społecznych, bytowych itd. zachowujemy nasze stroje klubowe. I. RODZAJE STROJÓW KLUBOWYCH 1. STRÓJ Nr 1 - czapka - to nasz stary, przeszło sześćdziesięcioletnią tradycją uświęcony tzw. mundur. Składają się nań niżej wymienione i opisane części: - kroju stosowanego w marynarce, z granatowego sukna, z daszkiem sukiennym naszytym przymarszczoną, ozdobną czarną taśmą. Otok czapki jest obciągnięty czarną jedwabną taśmą z liśćmi dębowymi. Czapka posiada podpinkę plecioną z czarnego, jedwabnego sznura, umocowaną na 2-ch małych czarnych guzikach z wytłoczonymi kotwicami. Z przodu pośrodku, na 1 - marynarka - spodnie - koszula - krawat - skarpetki - półbuty styku otoku i główki przykręca się emblemat klubowy – tak zwany „znaczek czapkowy”. - granatowa, dwurzędowa z trzema parami guzików, z tym że dwie dolne są zapinane, a trzecia wolna. Guziki czarne z wytłoczonymi kotwicami, na przodzie marynarki duże, a na rękawach po trzy przy każdym, małe – tego samego wzoru – identyczne jak przy czapce. - granatowe bez mankietów. (Marynarka i spodnie winny być uszyte z tkaniny mundurowej w kolorze tak zwanego marynarskiego granatu.) -z wykładanym kołnierzykiem, zawsze biała. - czarny, może być z wyrobionym znaczkiem YKP. - czarne. -czarne. W okresie letnim, od otwarcia do zakończenia sezonu żeglarskiego obowiązuje noszenie na czapkach białych pokrowców lub letnich czapek z białą główką. Dopuszcza się również w tym okresie, a w czasie oficjalnych uroczystości zaleca – noszenie białych spodni w miejsce granatowych; obowiązują wówczas białe skarpetki i białe półbuty. Białych spodnie nie używa się w czasie oficjalnych uroczystości i zabaw towarzyskich rozpoczynających się po godzinie 2000. Strój Nr 1 jest strojem uniwersalnym, może być noszony jako codzienny, oficjalnie reprezentacyjny, a nawet wieczorowy (tak jak smoking czy nawet frak). Przy stroju Nr 1 nosić można odznaczenia funkcyjne, naszyte na rękawach na wzór emblematów stopni oficerskich w marynarce wojennej, z tym że są one wykonane nie złotą a czarną taśmą – wąską 1 cm szerokości i szeroką 1,5 cm. Wzory w załączonych rysunkach. 2 2. STRÓJ Nr 2 - to w zasadzie strój ogólnożeglarski, ustalony przez PZŻ, zaadoptowany przez YKP jako strój uzupełniający. Strój ten składa się z następujących elementów: - czapka - marynarka - jak przy stroju Nr 1. -granatowa, jednorzędowa, zapinana na dwa guziki. - popielate (jasnoszare), bez mankietów, skarpetki dowolne – najlepiej czarne – i czarne półbuty, w letnim sezonie żeglarskim dozwolone używanie spodni białych: przy spodniach białych obowiązują białe skarpetki i białe pantofle. - z wykładanym kołnierzykiem, biała lub niebieska. - jak w stroju Nr 1, z tym że w okresie przejściowym dopuszcza się również krawat granatowy z emblematem, ale tylko w stroju Nr 2 (tzw. donaszanie). Krawat granatowy z emblematem jest przeznaczony raczej do ubrania cywilnego i spełnia podobną rolę jak znaczek klubowy. - spodnie - koszula - krawat Na lewej górnej kieszeni można nosić haftowany emblemat klubowy. Strój Nr 2 spełnia w zasadzie warunki stroju codziennego, a ze względów ekonomicznych może zastępować strój Nr 1. 3. STROJE JUNIORÓW - Juniorom, jako członkom Klubu przysługuje prawo noszenia takich samych strojów, jakich używają dorośli. Z uwagi jednak na małe prawdopodobieństwo możliwości sprawienia sobie przez juniorów, bądź co bądź dość kosztownych 3 strojów marynarkowych, ogranicza się wymagania do wprowadzenia jednolitego ubioru w granicach sortów odzieżowych, posiadanych przez młodzież. Jednolity strój dla swoich juniorów określi każdy YKP, w dostosowaniu do warunków lokalnych. 4. STROJE DAMSKIE - identyczne z męskimi, z tym że panie, które nie chcą nosić spodni, mogą je zastąpić spódnicą w tych samych kolorach jak spodnie. Krój spódnicy jak do angielskiego kostiumu. Odznaki nosi się zgodnie z obowiązującym ustaleniem dla danej odznaki. Jest ich zbyt wiele, aby opisywać wszystkie. Sposób noszenia przyznanej odznaki musi rozpoznać indywidualnie każdy jej posiadacz dla siebie i swojego ubioru. My tutaj ograniczymy się tylko do dwóch w naszej praktyce najczęściej spotykanych to znaczy: - Komandoria - Jubileuszowy znaczek YKP (50-cio, 60-cio i 75-cio lecia istnienia YKP) - Złota odznaka PZŻ „Zasłużony dla żeglarstwa” Pierwszą nosi się na lewej stronie piersi, poniżej orderów i odznaczeń, drugą poniżej pierwszej (tylko jedną – najstarszą). Uwagi: Znaczka klubowego przy stroju Nr 1 nie nosi się w ogóle. II. UWAGI KOŃCOWE Na zakończenie rozważań na temat strojów klubowych bardzo serdecznie zalecamy ich używanie, pamiętając że nosząc strój klubowy przyjmujemy na siebie obowiązek godnego reprezentowania Klubu we wszystkich okolicznościach, zarówno wewnątrz jak i na 4 zewnątrz, wobec innych organizacji i bezimiennych obserwatorów. Według naszego zachowania będą oceniane nasze Kluby, a więc zróbmy wszystko, aby ta ocena była pozytywna. Kulturalny, uprzejmy i życzliwy stosunek do otoczenia jest obowiązkiem i obyśmy mogli stwierdzić, że jest naszym stałym stylem bycia. Pamiętajmy również, aby nasz strój klubowy miał zawsze schludny wygląd, aby był czysty i wyprasowany, a buty wyczyszczone. Tego wymaga szacunek dla munduru, jako znaku przynależności organizacyjnej. Wprowadzając niniejszą instrukcję do stosowania przyjmijmy następujące hasło przewodnie: „Spotykajmy się jak najczęściej w strojach klubowych i występujmy w nich w okolicznościach oficjalnych” Zatwierdzając niniejszą INSTRUKCJĘ MUNDUROWĄ opracowaną przez wice komandora Romana Bojarskiego w oparciu o Regulamin Mundurowy YKP z 1934 roku i konsultowaną przez seniorów Yacht Klubów Polski czynimy to z dwóch względów. W odniesieniu do stroju Nr 1, dla zachowania tradycji mundurowej YKP będącej częścią dorobku kulturalnego okresu międzywojennego. Zasadnicza część instrukcji zachowuje bowiem tradycję munduru Yacht Klubu Polski z tego okresu. Zdajemy sobie sprawę z tego, że posiadanie takiego munduru przez wszystkich członków YKP, aczkolwiek pożądane, nie może być obowiązkowe. Uwzględniając jednak tendencje wielu towarzystw, klubów i organizacji europejskich, można się spodziewać, że odżywająca tradycja strojów klubowych będzie się umacniać. W odniesieniu do stroju Nr 2, dla ujednolicenia popularnego obecnie stroju klubowego stosowanego w praktyce przez większość klubów. Mamy nadzieję, że niniejsza instrukcja zostanie potraktowana jako forma integracji klubów należących do Yacht Klubu Polski a równocześnie wzmocni prestiż członkostwa w YKP. Warszawa, 20.02.1989r. Komandor Tadeusz Otto 5