Przedszkolne nowinki

W kwietniu czekają nas następujące wydarzenia:


3.04.2012 r. (wtorek) odbędą się zajęcia otwarte dla
rodziców dzieci 4 – letnich. Nauczycielki z tej grupy
wiekowej serdecznie zapraszają wszystkich rodziców, gdyż
na tego rodzaju zajęciach można dowiedzieć się naprawdę
wielu interesujących rzeczy dotyczących naszych pociech
4.03.2012 r. (środa) dzieci ze wszystkich grup wiekowych
z naszego przedszkola pojadą autokarem do Teatru Lalek
Pleciuga
w
Szczecinie.
Tam
obejrzą
ciekawe
przedstawienie z udziałem aktorów pt.: „Jabłonka”,

5.03.2012 r. (czwartek) w naszym przedszkolu odbędzie
się Koncert Bajkowy pt.: „Wyprawa zielonych słoni”. Na
koncercie
gościć
będziemy
uczniów
ze
szkoły
podstawowej w Tanowie, którzy później odwiedzą grupę
5-latków i spędzą z nimi chwilę na wspólnej zabawie.

11.04.2012 r. (środa) w przedszkolu odbędzie się
międzygrupowy quiz wiedzy „Wiem co jem”. W quizie
wezmą udział dzieci 5 i 6-letnie, które będą mogły
wykazać się znajomością artykułów żywnościowych, ich
właściwości odżywczych oraz wiedzą na temat zdrowego
odżywiania. Quiz odbędzie się wraz z udziałem dzieci 3 i
4-letnich jako publiczności.

20.04.2012 r. (poniedziałek) w związku z obchodami
„Światowego Dnia Ziemi”, do naszego przedszkola
zaproszony zostanie przedstawiciel z Ligi Ochrony
Przyrody, który opowie dzieciom o najważniejszych
zagadnieniach związanych z dbaniem o naszą planetę.
Przedszkolne nowinki
BIULETYN INFORMACYJNY PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO
W TANOWIE – KWIECIEŃ 2012
Drodzy Rodzice!
Rozpoczął się kwiecień, a wraz z nim nadchodzą długo
wyczekiwane Święta Wielkanocne. Życzymy Państwu z tej okazji
przede wszystkim wielu radosnych rodzinnych chwil spędzonych przy
świątecznym stole, bajecznie kolorowych pisanek, bardzo mokrego
Śmingusa – Dyngusa, a dla naszych pociech bogatego Zajączka, by
pod poduszką wielkanocnych upominków zostawić nie zapomniał.
Kwiecień to także zdecydowanie wiosenny miesiąc, gdy cała uśpiona
zimą przyroda na nowo budzi się do życia. Jednak znane polskie
przysłowie mówi „Kwiecień plecień, bo przeplata – trochę zimy, trochę
lata”. Pamiętajmy więc, by dbać o zdrowie naszych pociech, bo
zróżnicowana kwietniowa pogoda niestety sprzyja wiosennym
infekcjom. Korzystajmy z cieplejszych dni i spędzajmy je aktywnie z
naszymi dziećmi na świeżym powietrzu, bo przecież ruch to zdrowie.
Redakcja „Przedszkolnych Nowinek”
W tym numerze:
1. Święta Wielkanocne jako wydarzenie dla kilkulatka
2. Niedojrzałość emocjonalna najmłodszego dziecka w rodzinie –
czyli gdy w rodzinie jest więcej niż jedno dziecko
3. Co warto czytać dzieciom? – czyli książka, rzecz najważniejsza
4. Jak ważne jest rysowanie dla kilkulatka – czyli o rysowaniu
przez nasze dziecko słów kilka
Wielkanocne przygotowania …
Rysunek nr 3: Rafałek, 5,5 lat
Święta Wielkanocne jako ogromne wydarzenie
dla naszego kilkulatka
Okres Wielkanocy tak jak każda inna ważna tradycja
obchodzona przez dorosłych wart jest przybliżenia kilkulatkowi. Nie
będzie to trudne jeżeli będziemy chcieli podzielić się wiedzą ze
starszymi przedszkolakami. Rozmowa na temat roli oraz sensu
tradycji w naszym życiu, przedstawienie oraz wyjaśnienie symboli nie
powinno być problematyczne. Kłopot pojawia się jednak z mniejszymi
dziećmi, dla których dyskusje o roli tradycji są jedynie pustymi
słowami.
Z drugiej jednak strony warto je tematem zainteresować aby
zaznaczyć wyjątkowość tych dni i utworzyć podłoże do bardziej
skomplikowanych dociekać w późniejszym czasie. Jako, że dzieci
świetnie zapamiętują to, czego doświadczyły, warto aby okres
Wielkanocy z czymś im się kojarzył. Może to być na przykład wiosna.
Na początku można przeprowadzić kilka rozmów na temat pór roku z
naciskiem na wiosnę, poczytać, pooglądać coś na ten temat, a później
pójść „ w teren” przekonać się na żywo jak ta pora roku pachnie i
wygląda (zapachy także świetnie się zapamiętuje i kojarzy z
określonymi wydarzeniami). Kwietniowa pogoda świetnie nadaje się
do śledzenia pojawiających się jeszcze nielicznych owadów przez
szkło powiększające, obserwowanie pączków kwiatów i liści. Warto
opowiedzieć, co to są bazie (przy tej okazji wspomnieć, że są
nieodzownym elementem Świąt Wielkanocnych). Potem można
zakupić je wspólnie i postawić na honorowym miejscu w domu.
Można też razem posadzić rzeżuchę i obserwować jak rośnie.
Kolejnym krokiem mogą być wspólne zakupy rzeczy potrzebnych do
włożenia do koszyczka – możliwość samodzielnego wyboru baranka z
lukru sprawi dziecku ogromną przyjemność. Następnym krokiem
może być farbowanie pisanek. Można kupić farbki złożone z
naturalnych składników, nietoksyczne, którymi w prosty sposób,
bardzo szybko można zafarbować jajka z kilkulatkiem. Również
prezenty dla bliskich będą ciekawą formą przybliżenia symboli.
Kurczaczek z waty, pisanki wycięte i obklejone wzorkami czy
pomalowane figurki styropianowe świetnie się do tego nadają.
Jaka piękna rakieta w otoczeniu planet! To bardzo realistyczne i
dynamiczne przedstawienie (zwróćcie uwagę na ogień, który sprawi,
ze rakieta za chwilę wzniesie się w powietrze), niezwykłe jak na tak
małego chłopca. Podczas rozmowy z rodzicami okazuje się, że maluch
ma starszego brata, z którym rywalizuje. Analiza rysunku pokazuje,
że Rafał za wszelką cenę chce go pokonać - doskonale widać to w jego
pracy. Rakieta jest symbolem fallicznym i uosabia samego Rafała
który
marzy
o
tym,
by
odlecieć
daleko,
do
gwiazd.
Najprawdopodobniej zainspirował go jakiś film, ale sama idea
pochodzi od niego. To symboliczne przedstawienie jego pragnień.
Zauważcie, że chłopiec napisał na obrazku dokładną datę, ale
siódemka jest odwrócona. Nie jest to bynajmniej oznaka dysleksji,
ale dowód na bardzo wczesny rozwój malucha. W wieku 5 i pół roku
chłopiec nie opanował jeszcze w pełni sztuki pisania, ale już stara się
to robić!
Nasz przedszkolny humor
Nataszka(3 lata) podczas przeprowadzanej przez Panią
dyskusji z dziećmi o rodzinie stwierdza z przejęciem:
- Jak będę duża, to też będę mieć męża! I będę się z nim całować!!
dziecko nie ma żadnych problemów. Gryzmolenie jest niezwykle
ważnym etapem. Pozwala dziecku wykazać się kreatywnością i jest
niezbędne dla jego prawidłowego rozwoju. Warto też wiedzieć, że taki
styl rysowania pojawia się spontanicznie. Starsze dziecko porzuca
czasem bardziej graficzne przedstawienia i powraca do etapu
gryzmołów. To zupełnie normalne, i nie stanowi żadnego problemu.
Rysunek nr 2: Justynka, 5 lat
W tym rysunku istotnym elementem są żółte, wystające zęby.
Podczas rozmowy z mamą dziewczynki (to ważny etap, który pozwala
psychologowi uniknąć błędnych konkluzji) okazało się, że dziecku
zaczęły właśnie ruszać się zęby mleczne. To niezwykle ważna
informacja. Pamiętajmy, że dzieci opowiadają rysunkami o sobie i
swoim świecie. Justyna jest najwyraźniej niezwykle przejęta
dorastaniem. Kiedy tracimy mleczne zęby, bezpowrotnie odchodzi od
nas część dzieciństwa. Rodzice powinni z nią porozmawiać i wyjaśnić,
że ten etap przeminie, że to efekt dorastania, co jest w końcu rzeczą
pozytywną. Duża dziewczynka może sobie przecież pozwolić na
więcej. Zwróćmy też uwagę na starannie narysowane uszy. Justyna
jest z pewnością ciekawską dziewczynką, która z ukrycia stara się
uzyskać informacje, zapewne również te dotyczące ludzkiej
seksualności (to przedmiot zainteresowania większości dzieci). Kim
jestem? Skąd się biorą dzieci? To inteligentna dziewczynka, która
dobrze się czuje w swojej skórze. To dopracowany rysunek. Spójrzcie
na szyję, zaznaczone ramiona i kolczyki, które pokazują, że w dziecku
zaczyna budzić się kobieta. Mała ma zapewne kontakt z kobietą
świadomą swej fizyczności, która jest dla niej wzorem.
Wszystko to można uwieńczyć wieczornym czytaniem o okresie
przedwielkanocnym. Takie książeczki dla najmłodszych w prosty
sposób opisują i ukazują na ilustracjach przygotowania do świąt oraz
zwyczaje panujące podczas tych dni. Bardzo łatwo dziecko utożsami
się z bohaterami, bo przecież przygotowuje się do tych ważnych dni
tak samo! Najważniejsze jednak aby czas ten kojarzył się nie tylko z
wiosną, ale także z bliskością – wspólnym spędzaniem tych
przedświątecznych chwil. Kilkulatki przeżywają jednak na swój
sposób, a przeżycia te będą bazą do późniejszego dojrzalszego
spojrzenia i głębszego zrozumienia okresu świąt i magii z nimi
związanej.
Z pewnością dla każdego dziecka wielką atrakcją będzie własnoręczne
przygotowanie pisanek. Będziemy potrzebowali jajek, igłę, barwniki
spożywcze do barwienia jaj albo łupiny po cebuli, podstawki do jaj
(przydadzą się do malowania), kolorowe pisaki, klej, ścinki
materiałów, kawałek włóczki lub sznurka ewentualnie nitka. Najlepiej
już kilka tygodni wcześniej zacząć kompletować wydmuszki. Jak je
zrobić? Robimy malutka dziurkę na górze i na dole i wydmuchujemy
delikatnie zawartość do szklanki a wydmuszkę odkładamy w takie
miejsce, gdzie nikt z domowników jej nie zgniecie. Do ozdobienia
wydmuszki można użyć praktycznie wszystkiego. Można je malować
farbami używając podstawek do jajek. Najpierw malujemy jedną
stronę a jak wyschnie drugą. Jeśli chcesz trwale zabarwić jajka na
jakiś kolor musisz gotować je w wodzie z barwnikiem spożywczym lub
babcinym sposobem z łupinami cebuli. Kolor jajka będzie zależał od
długości gotowania od jasno żółtego przez czerwień do brązu. Tak
przygotowane jajka możemy ozdabiać w różne szlaczki używając
mazaków lub przyklejając ścinki materiałów i papieru. Starsze dzieci
mogą wydrapywać na kolorowym jaku różne wzorki. Ze starszakami
możemy również wspólnie wykonać świąteczne kartki Wielkanocne,
które nasze dziecko będzie mogło później wręczyć najbliższym –
babci, dziadkowi lub ukochanej cioci czy wujkowi. Sposób ozdabiania
kartek zależy już tylko od wyobraźni Waszej i Waszego dziecka,
wszystkie techniki są dozwolone. Jeszcze jedną rzeczą, która pomoże
Wam przygotować się do Świąt Wielkanocnych jest wspólne
przygotowanie z pociechą czegoś smacznego na Święta, np.
Wielkanocnego mazurka.
Opracowała Małgorzata Głuszyk
Gdy w rodzinie jest więcej niż jedno dziecko...
Niedojrzałość
emocjonalna
dziecka w rodzinie
najmłodszego
Drogi Rodzicu! Dziecko najmłodsze w rodzinie znajduje się w
szczególnej sytuacji. My, rodzice, jesteśmy już doświadczeni, spokojni,
nasze najmłodsze maleństwo często nas rozczula.
Zwykle jest tak, że mamy w stosunku do niego znacznie mniejsze
wymagania niż wobec pierworodnego dziecka. Nawet możemy
odczuwać zdziwienie, że nasza najstarsza latorośl w tym wieku
umiała już sama ubierać się czy korzystać z nocnika. Dotyczy to
naszych wymagań w zakresie samodzielności, treningu czystości itp.
Jednocześnie potrafimy znaczniej lepiej rozumieć sygnały wysyłane
przez dziecko, jesteśmy z nim w znacznie lepszym kontakcie
emocjonalnym. Dzięki temu najmłodsze dzieci zwykle są
spokojniejsze, potrafią lepiej okazywać uczucia, rozwijają się bez
nadmiernej presji. Jest też druga strona: są często mniej
samodzielne, mniej dojrzałe emocjonalnie, bardziej infantylne niż ich
rodzeństwo w tym samym wieku. Wiedząc o tym, powinniśmy bacznie
obserwować nasze najmłodsze dziecko. Starając się dać mu mocne
oparcie emocjonalne i spokojnie, z rozwagą wspierać jego rozwój.
Stopniowo, na miarę dziecka, zwiększać wymagania i przywileje. To
pozwala mu cieszyć się tym, że dorasta, czerpać radość z tego, że
umie coraz więcej. Znajduje się przecież w dość trudnej sytuacji:
każde dziecko w rodzinie jest od niego sprawniejsze, więcej wie i
potrafi. Dlatego tak ważne jest nasze rodzicielskie wsparcie. Inaczej
dziecko może mieć ochotę być ciągle małym dzieckiem i nie chcieć
dorastać, uczyć się nowych rzeczy. Bezpośrednie doświadczenie
zmysłowe, zwłaszcza u dzieci najmłodszych, odgrywa najważniejszą
rolę w kształtowaniu ich poglądów na otaczającą je rzeczywistość.
Czego dzieci doświadczają za pomocą zmysłów (co widzą, słyszą,
wąchają i czują czego dotykają) determinuje sposób w jaki
spostrzegają otoczenie. Ich przekonania i spostrzeżenia na temat
funkcjonowania świata oparte są przede wszystkim na konkretnych
doświadczeniach. Wpajając naszym dzieciom reguły, wykorzystujemy
dwie podstawowe zasady: słowa i czynu. One przekazują nam
komunikat, ale jedynie czyny są konkretne. To działania, nie słowa
najlepiej sprawdzają się kredki świecowe i pastelowe oraz krótkie
kawałki kredy. Dziecko nie pamięta, jak prawidłowo trzymać kredkę i
lubi eksperymentować, dlatego często zmienia ręce, pozycje i sposób
trzymania. Możemy dać mu trójkątne kredki, które zachęcają do
właściwego ułożenia trzech palców zamiast trzymania całą piąstką.
Zamiast pytać „Co to jest?” mówmy „Opowiedz, co chcesz zrobić”.
Okażmy zainteresowanie poprzez pochwały i zachęty. Komentujmy na
bieżąco czynności dziecka i starajmy się nie bombardować go zbyt
wieloma pytaniami. Z czasem z maźnięć i szlaczków powstaną linie i
ludzkie postaci. Z reguły dziecko jako swój pierwszy „realistyczny”
kształt rysuje człowieka. W większości przypadków umiejętność ta
rozwija się poprzez typową sekwencję kształtów – warto to
obserwować i zachować przykłady rysunków z poszczególnych
etapów.
Warto rysować wspólnie z dzieckiem, gdyż wspólne
rysowanie ma bardzo korzystny wpływ na ogólny rozwój dziecka:
zachęca do mówienia, ułatwia postrzeganie ilości i przestrzeni oraz
pozwala ćwiczyć precyzyjne ruchy palców. Dzieci bardzo lubią
tworzyć, a – co najważniejsze – więź z dorosłym zwiększa ich poczucie
pewności i bezpieczeństwa.
Poniżej przedstawię przykładową interpretację psychologa kilku
rysunków dziecięcych, by mogli Państwo jako rodzice sami
spróbować odszyfrować informacje, jakie Wasze dziecko przekazuje
światu poprzez swoje rysunki.
Rysunek nr 1: Marek, 3 lata
Kartka równomiernie pokryta jest gryzmołami, a to oznacza, że ten
młody człowiek rozwija poczucie własnego „ja”. Dziecko próbuje
realizować się w rysowaniu. Pętle pokrywają całą przestrzeń obrazka,
a w rogu możemy dostrzec zaczątek figury geometrycznej. Gryzmoły
są niezwykle estetyczne i dobrze uporządkowane. Wygląda na to, że
Barbara Gawryluk - Zuzanka z pistacjowego domu
Grzegorz Kasdepke- Kacperiada, Z piaskownicy w świat!
Frances Hodgson Burnett - Mała księżniczka
Tove Jansson - Muminki
Ludwik Jerzy Kern - Wiersze dla dzieci; Ferdynand Wspaniały
Erich Kästner - 35 maja
Astrid Lingren - Dzieci z Bullerbyn; Mio, mój Mio
W. Markowska, A. Milska - Baśnie z dalekich wysp i lądów
Joanna Olech - Pompon w rodzinie fisiów
Anna Onichimowska - Najwyższa góra świata,
Duch starej
kamienicy; Maciek i Łowcy Duchów
Joanna Papuzińska - Asiunia
Grey Owl - Przygody Sajo i małych bobrów
Małgorzata Strzałkowska - Rady nie od parady; Wiersze, że aż strach
Anne Cath. Westly - 8+2 i ciężarówka
Roksana Jędrzejewska-Wróbel – Kosmita, Kamienica
Wyszukała: A. Pożarowska
Źródło: www.calapolskaczytadzieciom.pl
Ważne dla przedszkolaka umiejętności
Jak ważne jest rysowanie dla kilkulatka
Większość małych dzieci przejawia naturalną chęć rysowania,
poczynając od niepewnych maźnięć u rocznych dzieci, dynamicznych
zawijasów i bazgrołów u trzylatków, aż do bajecznie kolorowych,
szczegółowych i precyzyjnych rysunków sześciolatków. Naszym
zadaniem jest pomoc dziecku w rozwijaniu koordynacji wzrokoworuchowej wymaganej przy późniejszej nauce pisania i ćwiczeniu
ruchów precyzyjnych.
Pamiętajmy, że dziecko najczęściej nie rysuje niczego konkretnego:
źródłem zabawy i nauki jest sama czynność rysowania i przesuwania
ołówka po papierze oraz podziwiania powstających kształtów.
Najważniejszy jest proces, nie produkt – całość powinna być dobrą
rozrywką. Z czasem zauważymy, że pierwsze maźnięcia i kropki,
często wykonywane z piąstką zaciśniętą na ołówku, zaczynają
przypominać rysowane w przód i w tył szlaczki. Na tym etap określają
nasze zasady. Kiedy słowa i czyny są zgodne, dzieci zaczynają również
same słowa traktować poważnie i uczą się zasad, które za sobą
pociągają. Jeżeli jednak słowa nie odpowiadają czynom, dzieci uczą
się ignorować je i opierać swoje poglądy na tym, czego doświadczają.
Wiele zachowań, które po prostu uważamy za niegrzeczne, w istocie
jest testowaniem granic, czyli próbą znalezienia odpowiedzi na
pytania: jak daleko mogę się posunąć? Kto kontroluje sytuację? Po
prostu robią to, czego im zabroniliśmy i czekają, co się wydarzy.
Warto o tym zawsze pamiętać. Wtedy wychowywanie stanie się
znacznie przyjemniejsze dla nas i dla dziecka.
Wyszukała: A. Pożarowska
Źródło: K.Uniszewska, K.Szczepkowska- Szczęśniak „Niedojrzałość emocjonalna”
Najważniejsza rzecz – książka ...
Co warto czytać dzieciom?
Na pytanie- Czy warto czytać dzieciom?- nikt rozsądny nie będzie się
zastanawiał nad odpowiedzią. Oczywiście warto. Natychmiast rodzi
się jednak pytanie- dlaczego warto? I tu trzeba pomyśleć, bo
odpowiedź nie jest tak jednoznaczna jak uprzednio.
Natalia Usenko (córka znanej starszemu pokoleniu Danuty Wawiłow)
zapytana, dlaczego warto czytać z dziećmi, porusza wiele ważnych
wątków. Przede wszystkim podkreśla, że wspólne czytanie integruje,
łagodzi konflikty, jednoczy intelektualnie i emocjonalnie. „Czytanie to
patent na komfort psychiczny i oderwanie się od codziennych
problemów.-pisze- Dla dziecka- pożywka dla wyobraźni i nauka
koncentracji, która będzie procentować przez cale życie. To relaks dla
małych i dużych.” Trudno się z tym stwierdzeniem nie zgodzić.
Natalia Usenko idzie jeszcze dalej, pisze o wspólnym czytaniu jak
o przygodzie: „pół godziny bezpłatnego pobytu na wyspie bezludnej z
kimś, kogo kochamy. Bezcenne. Tym bardziej, że dzieci rosną
zadziwiająco szybko i jeśli nie znajdziemy dziś dla nich czasu, może
okazać się, że wkrótce… nie będą miały czasu dla nas!” To jakże
cenna przestroga w dzisiejszych zabieganych czasach. Lecz gdy już
postanowimy czytać dziecku przed snem, co notabene może pomóc w
układaniu dziecka do snu- ożywione chwilą na lekturę z rodzicem,
samo będzie wchodziło pod kołdrę, warto mieć pod ręką jakąś
książeczkę,
która
zaciekawi
naszą
pociechę.
Dla
dzieci
przedszkolnych ukazało się dużo kolorowych, pięknie zilustrowanych
książeczek. Biorąc pod uwagę, że czasami są to niemałe koszty, warto
wymieniać się nimi ze znajomymi rodzicami. Dostarczamy tym
samym dziecku nowej lektury, nie uszczuplając przy tym naszego
portfela. Wiadomo bowiem, że takie książeczki nie są obszerne i
bywa, że ich przeczytanie nie zajmuje więcej niż jedno posiedzenie.
Poniżej prezentujemy dla Państwa listę książeczek dla najmłodszych,
zawierającą poza znanymi tytułami, nowe pozycje książkowe dla
przedszkolaków i nie tylko, szczególnie polecane przez Fundację ABC
XXI wieku:
Wiek 2 - 4 lata:
Marta Bogdanowicz - Rymowanki - przytulanki
Paulette Bourgeois, Brenda Clark - Franklin
Jan Brzechwa - Wiersze i bajki
Gilbert Delahaye - Martynka
Barbara Gawryluk - Dżok, legenda o psiej wierności
Dimiter Inkiow - Ja i moja siostra Klara
Czesław Janczarski - Mis Uszatek
Janosch - Ach, jak cudowna jest Panama; Ja ciebie wyleczę,
powiedział Miś
Astrid Lindgren - Lotta z ulicy Awanturników
Sam McBratney - Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham
Nele Most, Annet Rudolph - Wszystko moje; Co wolno, a czego nie
wolno
Beata Ostrowicka - Lulaki, Pan Czekoladka i przedszkole; Ale ja tak
chcę!
Eliza Piotrowska – Bajka o drzewie, Tupcio Chrupcio
Joanna Papuzińska - Śpiące wierszyki; Kołysała mama smoka;
Tygryski
Renata Piątkowska - Opowiadania z piaskownicy
Julian Tuwim - Wiersze dla dzieci
Małgorzata Strzałkowska - Bajki dla maluszków
Wojciech Widłak - Pan Kuleczka
Elżbieta Zubrzycka - Czy mogę pogłaskać psa?, Królewna, która
chciała jeździć koparką
Wiek 4-6 lat:
Florence and Richard Atwater - Pan Popper i jego pingwiny
Hans Christian Andersen - Baśnie
Wanda Chotomska – Wiersze; Pięciopsiaczki
Carlo Collodi - Pinokio
Waclaw Ćtvrtek - O gajowym Chrobotku; Bajki z mchu i paproci
Iwona Czarkowska – Biuro zagubionych zabawek
Dorota Gellner- Gryzmoł
Barbara Gawryluk - Kaktus, Wiosenna wyprawa Gwizdka (seria),
Przedszkolaki z ulicy morelowej
Eva Janikovszky – Gdybym był dorosły
Grzegorz Janusz – Misiostwo świata
Roksana Jędrzejewska-Wróbel – Sznurkowe historie, Maleńkie
Królestwo królewny
Aurelki, Florka - Z pamiętnika ryjówki, Gębolud
Asa Lind – Piaskowy Wilk
Astrid Lindgren - Pippi Pończoszanka; Emil ze Smalandii, Pewnie, że
Lotta umie jeździć na rowerze
Hugh Lofting - Doktor Dolittle
Kornel Makuszyński - Przygody Koziołka Matołka
Małgorzata Musierowicz - Znajomi z zerówki
Alan A. Milne - Kubuś Puchatek, Chatka Puchatka
Anna Onichimowska - Piecyk, czapeczka i budyń
Renata Piątkowska - Na wszystko jest sposób ; Nie ma nudnych dni,
To się nie mieści w głowie
Eliza Piotrowska- Ciocia Jadzia
Małgorzata Strzałkowska - Leśne Głupki; Wierszyki łamiące języki
Zofia Stanecka- Basia i …
Małgorzata Strzałkowska - Wiersze do poduchy; Wiersze, że aż strach
Danuta Wawiłow – Wiersze, Strasznie ważna rzecz
Wojciech Widłak - Pan Kuleczka, Wesoły Ryjek
Max Velthuijs - Żabka i obcy
Katarzyna Ziemnicka- Przygody Królewny Florentynki
Wiek 6- 8 lat:
Heather Amery - Mity greckie dla najmłodszych
Paweł Beręsewicz - Co tam u Ciumków?
Marcin Brykczyński - Ni pies, ni wydra
Jan Brzechwa - Pchła Szachrajka; Szelmostwa Lisa Witalisa
Kamil Giżycki - Wielkie czyny szympansa Bajbuna Mądrego
8
9