Nr 2 2012 - Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa
Transkrypt
Nr 2 2012 - Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa
Biuletyn Prowincjalny Nr 2 (18) 2012 Kwiecień - Czerwiec Adoratorki Krwi Chrystusa - Prowincja Wrocław Spotkania formacyjne sióstr - Czy jestem Martą, która służąc Jezusowi, równocześnie zapomina o Nim i koncentruje się na rzeczach drugorzędnych? - Czy jak Maria uświadamiam sobie, że „dom” buduje się na fundamencie Słowa? W dniach 16 -20 maja 2012 w domu macierzystym Adoratorek Krwi Chrystusa w Bolesławcu odbyły się dwie tury spotkań formacyjnych dla sióstr naszej prowincji. Obie prowadził salwatorianin ks. Romuald Baingo. Wprowadzał on nas w modlitwę Słowem Bożym perykopą biblijną o Marcie i Marii z Ewangelii wg św. Łukasza. - Jakiej zmiany oczekuje ode mnie Jezus? - Co pod wpływem Słowa pragnę powiedzieć Jezusowi? Postawione pytania, dokonane wyjaśnienie i interpretacja tekstu, niewątpliwie pomogły nam wejść w głąb Słowa. Słowa, które nieustannie tłumaczy nam nasze życie, pokazuje co jest W czasie konferencji padały pro- najważniejsze wobec wielości pozycje pytań do indywidualnego spraw i rzeczy, abyśmy nie marrozważania: twiły i niepokoiły się o wiele, bo przecież jedno jest potrzebne. - Co przeczytane Słowo mówi Życzmy więc sobie, umiejętności do mnie o moim życiu ? wybierania dobrej części, która nie będzie nam odebrana. - Co dzieje się ze mną kiedy słyszę tę historię biblijną? - Która z sióstr jest mi bliższa, z którą się bardziej utożsamiam? W tym numerze m.in..: Spotkania formacyjne sióstr str. 2 Odwiedziny sióstr radnych generalnych str. 2 Inicjatywy sióstr w tygodniu modlitw o powołania str. 3 Świadectwa z pielgrzymki po Ziemi Świętej str.1416 Obrady wyższych przełożonych zakonów żeńskich str. 20 Str. 2 Biuletyn Prowincjalny Odwiedziny sióstr radnych generalnych W dniach 8 – 15 maja 2012 roku nasżą Prowincję odwiedżiły dwie radne generalne: s. Zita Resch i s. Nadia Coppa. Obie siostry gosciły w Polsce po raż pierwsży. Celem wiżyty było żapożnanie się rżecżywistoscią Prowincji. Siostry po jednodniowym spotkaniu i rożmowach ż żarżądem prowincjalnym, odwiedżiły wspolnoty siostr ASC w Cżęstochowie, Bolesławcu Każda spotkana siostra żostała żaprosżona do podżielenia się swoim życiem i posługą apostolską. Także nasże siostry – goscie dały się bliżej pożnac. W każdej wspolnocie można było doswiadcżyc polskiej goscinnosci. Bardżo miłym doswiadcżeniem rżecżywistosci apostolskiej było spotkanie ż dżiecmi ż żaganskiej swietlicy. Z okażji tych odwiedżin, dżieci żaspiewały piesn „O sw. Mario De Mattias”, ktorą spiewają w swięta nasżej Założycielki. Po drodże do nasżych wspolnot siostry żwiedżiły: Jasna Gorę, Auschitż, Krakow (Katedra, Groby Krolewskie, Rynek i Koscioł Mariacki, Łagiewniki), Wielicżka, Zagan (koscioł, biblioteka poaugustianska), Wrocław (Park Sżcżytnicki, Plac Katedralny, Rynek). s. Ewa Kleps, asc Koscielisku, Zaganiu, Wrocławiu – parafia sw. Francisżka ż Asyżu. Miały też możliwosc dżielenia wspolnoty modlitwy i stołu we wspolnocie domu prowincjalnego. Nr 2 (18) 2012 Str. 3 Tydzień Modlitw o Powołania kapłańskie i zakonne Baumgärtle Świder W Baumgärtle z okazji Tygodnia Modlitw o Powołania kapłańskie i zakonne w czwartek (3 maja) w kaplicy domu misyjnego została odprawiona Msza święta i nabożeństwo, a siostry Maria Grygiel i Iwona Wanke w piątek ofiarowały modlitwę Drogi Krzyżowej w tych intencjach. W Tygodniu Modlitw o Powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego pamiętałyśmy o włączeniu się w modlitwę Kościoła w intencji nowych powołań. Nasza wspólnota podjęła inicjatywę modlitwy. Siostra prowadząca wybrała modlitwę o powołania, którą odmawiałyśmy każdego dnia po nieszporach. Wrocław – Dom prowincjalny W niedzielę rozpoczynającą Tydzień Modlitw o Powołania kapłańskie i zakonne, siostry podczas adoracji przed Najświętszym Sakramentem, odprawiły specjalne nabożeństwo w intencji nowych powołań. Przez cały tydzień ofiarowały w tej intencji nabożeństwo majowe, modlitwę o powołania oraz adorację Najświętszego Sakramentu. Częstochowa Wrocław, parafia św. Franciszka z Asyżu W Tygodniu Modlitw o Powołania kapłańskie i zakonne, w naszej parafii w Kiedrzynie, z inicjatywy sióstr i ks. proboszcza Adama Zyzika było specjalne nabożeństwo o powołania. S. Marta Majka przeprowadziła katechezy w szkole na ten temat. Dokszyce 23 kwietnia została zorganizowana adoracja przez siostry w intencji powołań, a po modlitwie spotkanie przy ognisku. Nie brakło wspólnych zabaw i dzielenia się swoimi poglądami i trudnościami jakie niesie życie w tym środowisku. Temu spotkaniu towarzyszyła rodzinna atmosfera. Pogorzela Od 29 kwietnia - w szkołach, parafii i wspólnocie prowadzona była modlitwa, kazania i katechezy o tematyce powołaniowej oraz prezentacja naszego zgromadzenia. W intencji powołań została odprawiona Msza św. w naszej kaplicy oraz przez cały tydzień siostry uczestniczyły w nabożeństwie majowym, gdzie modliły się z całym Kościołem modlitwami wyznaczonym przez Kurię Metropolitalną w o nowe powołania. Żagań W Tygodniu Modlitw o Powołania w naszej wspólnocie po Nieszporach prosiłyśmy Chrystusa Dobrego Pasterza o powołania odmawiając wspólnie modlitwę „O nowe powołania do Zgromadzenia Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa”. Str. 4 Biuletyn Prowincjalny W naszej wspólnocie... wiele sił psychicznych i duchowych oraz wymaga ciągłego dokształcania się. Otoczmy zatem s. Lucję naszą modlitwą, aby dać jej nasze wsparcie. Częstochowa W Wielki Piątek i Sobotę, część sióstr z naszych obydwu wspólnot, uczestniczyła w nabożeństwach paschalnych w kaplicy Księży Misjonarzy CPPS w parafii pw. św. Kaspra del Bufalo na Grabówce. 10 kwietnia, w drugą rocznicę tragedii pod Smoleńskiem, siostry uczestniczyły we Mszy św. w kaplicy Cudownego Obrazu Królowej Polski. Po Mszy św. wszyscy przeszli w pochodzie Alejami Najświętszej Maryi Panny do Bazyliki Archikatedralnej pw. św. Rodziny. W niedzielę Miłosierdzia Bożego, siostry razem z licznie zgromadzonym ludem i księżmi Pallotynami w Częstochowie, uczestniczyły we Mszy św. w Sanktuarium Miłosierdzia prosząc Jezusa o miłosierdzie dla całego świata. Od 28 kwietnia do 6 maja, przez cały tydzień, s. Maria Dobrzycka razem z pielgrzymką kurialną wędrowała po Sanktuariach Maryjnych w Chorwacji: Medjugorje, Zagrzeb, Maria Bistrica, Sinia, Split, Vepnc, chorwackie Lourdes, Dubrownik, Słowacja – Jaskinie Postojna. Jak siostrom wiadomo, w tym roku apostolskim dołączyła do naszej wspólnoty s. Lucja Lis. Z wielką ofiarnością i poświęceniem pracuje ona w swoim zawodzie jako psychoterapeuta, pomagając ludziom cierpiącym psychicznie i duchowo. Osoby przychodzą do naszego domu i z miesiąca na miesiąc jest ich coraz więcej. Problemy, z którymi ludzie przychodzą są bardzo różne i niejednokrotnie bardzo złożone, co wymaga długotrwałego procesu psychoterapeutycznego. Posługa ta jest bardzo trudna i odpowiedzialna, pochłania 3 maja w święto Matki Bożej Królowej Polski, dla uczczenia pamięci poległych osób w katastrofie pod Smoleńskiem, przed Mszą św., dokonano odsłonięcia i poświęcenia Epitafium Smoleńskiego na dziedzińcu przed Kaplicą Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. W tej pięknej uroczystości uczestniczyły też siostry ze wspólnoty kiedrzyńskiej. W dniach 10 – 11 maja odwiedziły naszą wspólnotę dwie radne generalne: s. Nadia Coppa i s. Zita Resch. Spotkanie trwało krótko, ale było bogate w treści duchowe. Rozmawiałyśmy o naszym charyzmacie i pracy ASC. 2 czerwca o godz. 15.30, w intencji Zarządu Generalnego zostanie odprawiona Msza św., w Kaplicy Cudownego Obrazu. Pod koniec kwietnia, po stronie nowicjatu rozpoczęto zmianę podłóg w pokojach na parterze, które uległy zniszczeniu z powodu braku podpiwniczenia. s. Łucja Partyka, asc Nr 2 (18) 2012 Str. 5 W naszej wspólnocie... kapucyni. Po Mszy św. goście zostali zaproszeni na uroczyste śniadanie. Dokszyce Czas Wielkiego Postu w naszej wspólnocie był związany z różnymi wydarzeniami. W każdy piątek w naszej parafii i w Bierezowce odbywało się nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Prowadziły je dzieci pierwszokomunijne, rodzice dzieci, młodzież, kółka różańcowe, Legion Maryi, mężczyźni. W Wielki Piątek odbyła się Droga Krzyżowa po ulicach miasta. Choć było późno i niezbyt sprzyjająca pogoda, wzięło udział dużo dzieci, młodzieży i dorosłych. To świadectwo modlitwy ulicami Dokszyc głęboko zapisało się w sercach tych, którzy uczestniczyli, a także tych, którzy wychodzili patrzeć na idących i modlących się ludzi. Przygotowanie tych nabożeństw wymagało od nas większego zaangażowania. Trud przemieniający się w dobro nie ciąży, ale daje siły do przezwyciężania trudności. Od 18 do 20 marca odbyły się wielkopostne rekolekcje, które prowadził o. Jerzy Katowicz kapucyn i siostry, które pomagały w organizacji i prowadzeniu spotkań dla dzieci i młodzieży. Tematem rekolekcji był „Grzech, który niszczy najmniejsze dobro w człowieku”. 3 marca z okazji rocznicy założenia Zgromadzenia w naszej kaplicy była odprawiona w intencji sióstr Msza św. dziękczynno - błagalna za powołanie każdej i o nowe powołania. Celebrowali liturgię o. Andrzej, o. Marek i o. Witalik. Wraz z nami byli obecni również parafianie i bracia Od 26 do 31 marca w naszej parafii odbywały się młodzieżowe rekolekcje „Oaza życia”, w których uczestniczyło ok. 60 młodych ludzi z różnych zakątków Białorusi. Głównym tematem rekolekcji był: „Wybór drogi życiowej ”. Każdy dzień rozpoczynał się gimnastyką, a po niej było śniadanie i modlitwa uwielbienia. Konferencje przygotowane przez animatorów były bogate w treści i wprowadzały w tematy dnia. Każda grupa miała za zadanie przygotować liturgię. Animatorzy nad tym wszystkim czuwali. Praca w grupach, dzielenie się między sobą pozwalały młodzieży skonfrontować się z sobą oraz z różnymi życiowymi sprawami. Wieczorne adoracje pomagały uczestnikom odczuć szczególną bliskość Pana Boga. Piątek był dniem pokutnym. W tym dniu wielkim bogactwem była Droga Krzyżowa, przygotowana przez animatorów. Każdy z nas miał napisać krótkie rozważania, opierając się na fragmentach z Pisma św. Nie zabrakło czasu na rekreację, konkursy i przybywanie razem, co sprawiało wiele radości. W ostatnim dniu młodzież, dając świadectwa o przeżytych rekolekcjach, dziękowała Bogu za wszystkie dary i łaski otrzymane w tym czasie, za animatorów, organizatorów i za to, że mogli nauczyć się bardziej świadomie dokonywać wyborów w swoim życiu, a Boga stawiać na pierwszym miejscu. 1 kwietnia w Palmową Niedzielę odbył się konkurs palm, który zorganizowała s. Małgorzata Augustyn. Każde dziecko nawet najmłodsze, które liczyło dwa latka przyszło z piękną palmą. Po wręczeniu nagród i zrobiono wspólne zdjęcie. Możliwość wzięcia udziału w takim konkursie była dla dzieci wielką radością. 4 kwietnia siostry brały udział w uroczystej Mszy św. Krzyżma w Witebsku, którą celebrował Nuncjusz Apostolski na Białorusi ks. bp Claudio Str. 6 Biuletyn Prowincjalny W naszej wspólnocie... c.d. ze str.5 Gugerotti wraz z ks. biskupem Władysławem Blinem, a także z księżmi z Witebskiej diecezji. Na zakończenie spotkania była wspólna agapa. W czasie triduum siostry prowadziły adorację dla dzieci i młodzieży, aby głębiej mogły wniknąć w tajemnicę Zmartwychwstania Chrystusa obecnego wśród nas. W niedzielę Miłosierdzia Bożego siostry brały udział w odpustowych uroczystościach w Gniezdziłowie. Byli zaproszeni księża z sąsiednich parafii i goście. Z Dokszyc wyruszyła piesza pielgrzymka, w której brała udział s. Hanna Dziatlik. Podczas uroczystej Mszy św. homilię wygłosił ojciec jezuita Stanisław Pomykała. Towarzyszył uroczystości piękny śpiew chóru z Dokszyc. Po Mszy św. wszyscy zostali ugoszczeni żurkiem przygotowanym przez br. Wojciecha. 22 kwietnia s. Małgorzata uczestniczyła w uroczystościach poświęcenia kaplicy pod wezwaniem św. Jerzego w Barsukach. Kaplicę poświęcił ks. bp Władysław Blin. Po nabożeństwie odbył się koncert w miejscowej szkole w wykonaniu uczniów, a po nim uroczysty obiad. 28 kwietnia zaprosiłyśmy na wspólną kawę kapucyna o. Błażeja z Ukrainy, który przyjechał, aby głosić rekolekcje braciom. 3 maja s. Małgorzata uczestniczyła w odpuście w parafii pod wezwaniem Królowej Polski w Porpliszczach. 6 maja w naszej parafii odbyła się Pierwsza Komunia św. Przystąpiło 17 dzieci, wśród nich dwie osoby z domu dziecka. Była to wielka uroczystość dla całej parafii, szczególnie dla rodziców dzieci i ich rodzin. Rodzice wyrażali wdzięczność s. Małgorzacie za włożony trud, który przyczynił się do głębszego przeżycia tej pięknej uroczystości. Po południu dzieci z rodzicami wyruszyli w pielgrzymkę do Matki Bożej Miłosierdzia do Bierezowki. W kościele odbyło się dziękczynne nabożeństwo przygotowane przez dzieci, po czym były wręczone komunijne pamiątki. Wszyscy rozjechali się w duchu wdzięczności za ten dzień, w którym mogli odczuć bliskość Pana Boga i Jego miłość do każdego z nas osobiście. Ta uroczystość była również katechezą dla rodziców w zrozumieniu wartości chrześcijańskich, by przyjąć je i według nich żyć. 9 maja siostry uczestniczyły w odpustowych uroczystościach ku czci św. Stanisława w rodzinnej parafii s. Hanny w Dołginowie. 12 maja z rąk ks. biskupa Cyryla Klimowicza z Irkucka w naszej parafii brat Aleg Wojciechowicz otrzymał święcenia kapłańskie. Dzieci i młodzież uświetniły tę uroczystość programem artystycznym. Po obiedzie Ksiądz Biskup spotkał się z siostrami. 15 maja brałyśmy udział w pogrzebie ks. Władysława Piatrajcisa w Miorach. Urodzony na Litwie, od razu po święceniach w 1985 r. przyjechał pracować na Białoruś. Duży wkład wniósł w rozwój kościoła na Białorusi. Zmarł nagle, mając 57 lat. Został pochowany przy kościele w Miorach, gdzie rozpoczynał swoją służbę Bogu. Wspólnota z Dokszyc Nr 2 (18) 2012 Str. 7 W naszej wspólnocie... Kościelisko 2 kwietnia odbyło się w naszym domu zakonnym spotkanie i modlitwa do Krwi Chrystusa oraz przygotowanie do Triduum Paschalnego dla seniorów z Kościeliska. 7 maja zaś spotkaniu formacyjnemu dla seniorów przewodniczyła s. profesor Margerita Sondej, która wygłosiła konferencję o Eucharystii. 29 kwietnia s. Wanda Kościk i s. Krystyna Kusak uczestniczyły w odpuście w parafii Dobrego Pasterza w Krakowie. o ile ludzie odwołają się do Miłosierdzia Bożego. To główne przesłanie homilii wygłoszonej przez Ks. Kardynała Stanisława Dziwisza podczas uroczystej Mszy św. odprawionej w kościele parafialnym w Kościelisku. Na zakończenie Mszy św. ks. Jacek Mola podziękował wszystkim gościom obecnym na uroczystości, a Ks. Kardynałowi złożył szczególne podziękowanie przewodniczenie Mszy św. Ks. Kardynał podzielił się refleksją, że bardzo często modli się prosząc o wstawiennictwo bł. Jana Pawła II i zachęcał parafian do podobnych zachowań. Wyraził zadowolenie z dużej ilości osób przystępujących do Komunii Św., w szczególności mężczyzn, mówiąc „oni są wierzący, ale jakoś inaczej” . 13 maja s. Krystyna i s. Wanda uczestniczyły w procesji fatimskiej na Krzeptówkach. 18 maja s. Krystyna wzięła udział w uroczystości ogłoszenia Jana Pawła II patronem Wadowic 19 maja s. Krystyna i s. Zofia Pitoń uczestniczyły w uroczystości święceń kapłańskich Macieja Rutowicza pochodzącego z Kościeliska w Stadnikach k/ Krakowa, a 20 maja s. Krystyna, s. Zofia i s. Wirginia Czerepak uczestniczyły we Mszy św. prymicyjnej nowo wyświęconego prezbitera w kościele parafialnym w Kościelisku. Peregrynacja Obrazu Jezusa Miłosiernego, Relikwii św. siostry Faustyny i bł. Jana Pawła II Uroczystość tę parafianie z Kościeliska przeżywali w dniach 24 i 25 kwietnia 2012 r. Były na niej obecne również Siostry Adoratorki Krwi Chrystusa ze wspólnoty kościeliskiej. W pierwszym dniu odprawione zostały dwie Msze św. o godz. 17.00 i o 21.00. Pierwszej przewodniczył Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz. Byli na niej obecni księża ze wszystkich parafii dekanatu zakopiańskiego. Polska i świat może zaznać pokoju i ukojenia, W drugiej odprawionej Mszy św. o godz. 21.00 w intencji powołań kapłańskich i zakonnych uczestniczyli księża, którzy w przeszłości byli wikariuszami parafii w Kościelisku. Przewodniczył jej ks. Władysław Salawa, a kazanie wygłosił ks. Robert Jończyk. Ks. Robert przypomniał nazwiska kapłanów, którzy wywodzili się z naszej parafii. Przez całą noc i następny dzień trwała adoracja obrazu, a na zakończenie peregrynacji ks. proboszcz Jacek Mola odprawił Mszę św., po której odmówił koronkę do Miłosierdzia Bożego. Z Kościeliska obraz został przewieziony do parafii na Cyrli w Zakopanem. Str. 8 Biuletyn Prowincjalny W naszej wspólnocie... Pogorzela Błogosławiona Krew Jezusowa! Kochane Siostry, tak oto w zarysie przedstawiają się ostatnie wydarzenia z życia naszej wspólnoty: 3 marca Msza święta była sprawowana przez ks. kan. Dariusza Bandosza - proboszcza parafii w kaplicy domu z okazji rocznicy założenia zgromadzenia ASC, a po niej agapa. 13 marca s. Bernadetta Pajdzik i Ks. Kanonik uczestniczyli w pielgrzymce do Częstochowy z maturzystami ze swoich szkół. Od 17 do 22 marca wszystkie siostry posługiwały w parafii podczas rekolekcji wielkopostnych. Od 26 do 30 marca s. Bernadetta pomagała przy rekolekcjach szkolnych dla uczniów ze Szkoły Podstawowej i Gimnazjum oraz dla Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Pogorzeli. Od 2 do 3 kwietnia wraz z uczniami z ZSOiZ budowaliśmy Grób Pański i Kaplicę Adoracji oraz przygotowywaliśmy świątynię na Triduum Paschalne i Uroczystość Zmartwychwstanie Pańskiego. 23 kwietnia s. Bernadetta uczestniczyła w spotkaniu katechetów w Ostrowie Wielkopolskim. 30 kwietnia s. Marianna Konefał, Ks. Kanonik i parafianie uczestniczyli w Częstochowie w pielgrzymce dziękczynnej za Peregrynację obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w diecezji kaliskiej. 6 maja – odbyła się Pierwsza Komunia Święta. S. Bernadetta pomagała w przygotowaniu uroczystości i w białym tygodniu. 28 maja - Ks. Biskup udzielił młodzieży sakramentu bierzmowania. Z siostrzanymi pozdrowieniami wspólnota z Pogorzeli Świder Drugie półrocze roku szkolnego to nowe wyzwania. Środowisko, w którym pracują siostry w Świdrze jest trudne i wymagające. Praca z dziećmi zawsze będzie potrzebna, ponieważ oprócz środowiska świetlicy nie ma dla tych dzieci innych alternatyw na życie. Siostry stwarzają dzieciom warunki, aby mogły czuć się bardziej wartościowe i kochane. Jednak, aby dzieci były w pełni szczęśliwe, nade wszystko rodzice potrzebują uaktywnienia do działań samopomocowych. Jak zawsze w takich środowiskach następuje proces, coraz większych roszczeń, tutaj skierowanych ku Caritasowi jako instytucji, która ma obowiązek dawać, dawać …, a wszelkie wymagania są traktowane jako „niesprawiedliwość i niezrozumienie i tak trudnej sytuacji”. Dzieci dorastając w takim środowisku biedy zawinionej lub niezawinionej, przejmują postawę rodziców – postawę biorczą, która nie daje szans rozwoju własnej aktywności. Dlatego na pewno widzimy potrzebę posługi w tym miejscu mimo różnorodnych problemów, z jakimi się borykamy. Palenie marzanny Kiedy chłody zimowe miały się ku końcowi nastąpiło spalenie marzanny, które miało już na dłuższy czas unieszkodliwić zimę. Tak więc ze z białym puchem się pożegnaliśmy i małymi kroczkami zaczęła zbliżać się wiosna, a z nią ciepełko. Spotkanie wielkanocne Spotkanie przy stole wielkanocnym, jest okazją do wspólnego świętowania najważniejszych wydarzeń Dzieła Zbawienia. Dzieci przygotowały z s. Ewą wierszyki. Był poczęstunek, którego podstawą były jajka i żurek wielkanocny. Rodzice jak zwykle popisali się swoimi zdolnościami Nr 2 (18) 2012 Str. 9 W naszej wspólnocie... 30 marca odbyła się Droga Krzyżowa ulicami naszej parafii, w której udział wzięły siostry. c.d. ze str.8 KWIECIEŃ: Naszą wspólnotę odwiedziła pani dr Teresa Małachowska z Wrocławia. Tuż przed maturą s. Alina i ks. Jacek wraz z młodzieżą z LO im. W. Górnickiego udali się na pielgrzymkę do Częstochowy, aby prosić Jezusa przez ręce Maryi o błogosławieństwo i łaski. Teatr interaktywny W kwietniu kolejny raz mieliśmy przyjemność gościć w naszej świetlicy teatr interaktywny. Są to pouczające przedstawienia o różnej tematyce. Tym razem nasi goście przygotowali dla nas przedstawienie o ekologii. Wizytacja Kwiecień był także czasem wizytacji s. Wiesławy Przybyło naszej Prowincjalnej. Wspólne spotkanie było przyjemne i owocne. Był czas na dzielenie się Słowem Bożym i na wspólne posiedzenie przy kawie. Wizytacja była także czasem refleksji nad życiem wspólnotowym i nad posługą sióstr w Świdrze. s. Barbara Makowska, asc 21 kwietnia s. Aldona uczestniczyła w sympozjum naukowym pt. „WIARA POMIĘDZY ZAKRYSTIĄ A SUPERMARKETEM” na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie Sekcja św. Jana Chrzciciela. Prelegentami byli m. in. O. dr Wojciech Giertych, bp. prof. Andrzej Czaja, ks. prof. Tomas Halik, ks. prof. Andrzej Draguła, o. dr Maciej Zięba oraz red. Szymon Hołownia. Poruszono takie tematy jak: Wiara a religijność; czym jest wiara?, Wiara wiernych, Wiara niewierzących, Polityczna poprawność czy męczeństwo?, Wiara, kultura, popkultura. 27 – 28 kwietnia s. Aldona brała udział w I Ogólnopolskiej Konferencji dla Nauczycieli Religii. Spotkanie zorganizowane zostało w Bibliotece Narodowej, a temat sympozjum brzmiał: Nauczyciel religii jako autorytet. MAJ: Warszawa MARZEC: 15 marca s. Irena Ancygier przeszła operację kolana. Dzięki fachowo przeprowadzonej operacji s. Irena bez żadnych komplikacji wróciła do zdrowia. Radosna i pełna wigoru podjęła swoje obowiązki. Przez cały Wielki Post s. Aldona Kala wraz z dziećmi prowadziła nabożeństwo Drogi Krzyżowej, a s. Alina Bilecka z młodzieżą. 5 maja s. Alina Bilecka s. Cecylia Haftarczyk brały udział w pogrzebie babci ks. Jacka Laskowskiego. 13 maja w naszej parafii odbyła się I Komunia Święta. W tym roku szkolnym do sakramentu przystąpiło 122 dzieci. 20 maja w naszej parafii miała miejsce rocznica I Komunii Świętej. Udział w tej uroczystości wzięło 70 dzieci. 24 maja młodzież naszej parafii przyjęła sakrament bierzmowania z rąk księdza biskupa Mariana Dusia. Za przygotowanie młodzieży odpowiedzialna była s. Alina wraz z kapłanami. Str. 10 Biuletyn Prowincjalny W naszej wspólnocie... Wrocław – Dom prowincjalny w Częstochowie, uczestniczyła s. Adela. Była to też okazja, aby zaoferować zainteresowanym materiały z naszej duchowości. W dniach 30 kwietnia – 3 maja s. Halina Cyganowska i s. Jolanta Chojnowska uczestniczyły w Ogólnopolskim Sympozjum Teologii Życia Konsekrowanego pt. „Kościół naszym Domem. Osoba Konsekrowana w Kościele powołana i przez Kościół posłana”. Odbyło się ono w Klaretyńskim Centrum Dialogu i Spotkań w Krzydlinie Małej k/Wrocławia. Organizatorami Sympozjum byli: Polska Prowincja Misjonarzy Klaretynów oraz Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu (Podyplomowe Studia Teologii Życia Konsekrowanego). 29 maja Ks. Arcybiskup Marian Gołębiewski udzielił sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej 70 osobom. W dniach 11 -13 maja s. Kamila Burniak uczestniczyła w sesji formacyjnej pt. „Rozmawiając z Bogiem, czyli o drodze modlitwy.” Sesję poprowadziła s. Wiesława Przybyło Wrocław parafia św. Franciszka z Asyżu 12 maja kleryk z naszej parafii Piotr Żuber został wyświęcony na diakona. Uroczystość odbyła się w katedrze o godz.10.00, a uczestniczyły w niej s. Modesta Ciupik i s. Adela Rostecka. Po zakończonej uroczystości siostry zostały zaproszone na obiad w domu parafialnym. 13 maja to ważny dzień dla parafii, dzień I Komunii św. Jezusa Eucharystycznego przyjęło 70 dzieci. 13 maja wspólnota uczestniczyła w wieczornym Nabożeństwie Fatimskim, które rozpoczęło się nabożeństwem majowym, po nim była uroczysta procesją z różańcem. Nabożeństwo zakończyło się Apelem Jasnogórskim. 26 maja w odpuście Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Sanktuarium Krwi Chrystusa Żagań 28 kwietnia dzieci ze świetlicy z rodzicami i siostrami: s. Anną Kaczmarek i s. Elżbietą Kurnatowską pojechały na pielgrzymkę do Grodowca niedaleko Głogowa. Jest to Sanktuarium Maryjne Matki Bożej Jutrzenki Nadziei znajdujące się na dolnośląskim szlaku św. Jakuba. W planie pielgrzymki o godz. 11.00 była Msza święta w Sanktuarium, zwiedzanie i grillowanie kiełbasek przy ogromnym parafialnym grillu. Wokół kościoła jest doskonale przygotowane miejsce nie tylko na grillowanie ale i na zabawę dla dzieci. Do Żagania wracaliśmy w godzinach popołudniowych i w drodze powrotnej zatrzymaliśmy się jeszcze na lody ku ogromnej radości dzieci. W sobotę 19 czerwca s. Elżbieta Mróz pojechała z grupą Odnowy w Duchu Świętym na czuwanie do Częstochowy na Jasną Górę. Z Żagania na to czuwanie pojechało ponad 40 osób. 22 maja dzieci ze świetlicy bawiły się w ogrodzie parafialnym. Oprócz miłej zabawy siostry przygotowały dla nich kiełbaski z grilla, słodycze i napoje. Przez miesiąc maj w ramach zajęć w naszej świetlicy, dzieci z uczestniczą w nabożeństwach majowych w kościele. Nr 2 (18) 2012 Str. 11 W naszej wspólnocie... Poprzez modlitwę, trwaniu u stóp Jezusa ukrzyżowanego i codzienną konfrontację mojego życia ze Słowem Bożym w medytacji widzę jak dokonuje się powolna przemiana sposobu mojego myślenia, moich postaw wobec życia. Odkrywam też sens, aby się nie zniechęcać, i podążać dalej tą drogą, która wierzę, że prowadzi do świętości. Wczytuję się w listy Założycielki, w których odkrywam prawdziwe skarby duchowości Krwi Chrystusa. W zachętach Świętej odnajduję swoje pragnienia: ‘’czynić wszystko na chwałę Boskiej Krwi’’. ‘’Krew Jezusa jest całą moją nadzieją i całym moim dobrem.’’ Nasza nowicjuszka o sobie... Nazywam się Nadzieja pochodzę z Białorusi, do Zgromadzenia Adoratorek Krwi Chrystusa Prowincji Wrocławskiej wstąpiłam 21 listopada 2009 r. Pierwszy rok mojej formacji w aspiranturze odbywał się na Białorusi. Dla mnie był to czas przyjrzenia się życiu wspólnotowemu sióstr. Bardzo mnie zbudowała rodzinna atmosfera, jaka panowała we wspólnocie. Coraz bardziej też pociągał mnie Jezus poprzez świadectwo życia sióstr. Po aspiranturze zostałam przyjęta do postulatu, który kontynuowałam w Częstochowie, w Polsce . W ramach formacji uczęszczałam na studia teologiczne. Obecnie jestem w pierwszym roku nowicjatu. Jest to czas wchodzenia w duchowość zgromadzenia, między innymi poprzez studium Konstytucji. Pragnę by coraz bardziej stawała się ona kodeksem mojego życia. Nowicjat bez wątpienia jest dla mnie ważnym czasem zatrzymania się i głębszej refleksji chociaż także trudnym czasem pozostawania w pewnej „izolacji” od świata zewnętrznego, a także od swojej kultury. Jako modlitwę często powtarzam słowa za Marią De Mattias odnosząc je do siebie ‘’Krew Jezusa jest całą moją nadzieją i całym moim dobrem.’’ Serdecznie Siostry pozdrawiam i cieszę się, że miałam okazje podzielić się swoim krótkim życiem jako ASC, Nadzieja Rachtyskaya Str. 12 Biuletyn Prowincjalny Stow ar zy szenie Krw i Chry stusa Kościelisko 12 kwietnia s. Krystyna Kusak uczestniczyła w rocznicy Stowarzyszenia Krwi Chrystusa w parafii pw. Dobrego Pasterza w Krakowie. W dniach 15 – 16 kwietnia gościłyśmy 40 osób ze Stowarzyszenia Krwi Chrystusa z Tarnobrzega z ks. prałatem Adamem Markiem. Podczas modlitwy wieczornej został poświęcony obraz Jezusa Miłosiernego. Była także sprawowana Msza św. dla tejże grupy w kaplicy i konferencja. SKC pielgrzymowało także do zakopiańskich Sanktuariów. W dniach 21 – 22 kwietnia s. Krystyna Kusak spotkała się grupą Stowarzyszenia Krwi Chrystusa w Końskich. 3 maja - s. Krystyna odwiedziła grupę SKC w Rycerce k/ Żywca. Wrocław Od 4 marca Stowarzyszenie Krwi Chrystusa z parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Lubinie posiada ornat z Marią De Mattias. 12 maja odbyła się 10. Jubileuszowa pielgrzymka Kolejarzy i Stowarzyszenia Krwi Chrystusa do Wambierzyc. Z regionów Wrocław i Bolesławiec udział wzięło ok.350 Stowarzyszonych. Mszę św. odprawiali: Jego Ekscelencja ks. bp pomocniczy Adam Bałabuch, ks. Andrzej Gidziński, ks. dr Marek Zołoteńki, o. A. Krzywański OFM - autor strony Internetowej Sanktuarium, na której już po południu była o nas relacja i foto. Stowarzyszeni przygotowali Drogę Krzyżową. Pielgrzymkę zakończyła się śpiewem, zabawą i pieczeniem kiełbasek przy ognisku. S. Halina Cyganowska „Ku pogłębieniu rozumienia duchowości Krwi Chrystusa”- sesja dla Stowarzyszenia Krwi Chrystusa 19 maja 2012 roku w parafii pw. św. Bonifacego we Wrocławiu odbyła się sesja formacyjna dla członków Stowarzyszenia Krwi Chrystusa, w której wzięli udział przedstawiciele Wspólnoty Krwi Chrystusa oraz s. Ewa Kleps ASC, s. Halina Cyganowska, s. Modesta Ciupik. Konferencje dla uczestników poprowadził ks. Wojciech Czernatowicz, cpps. Została jasno zarysowana aktualność duchowości Krwi Chrystusa. Krew Chrystusa przelana na krzyżu przypomina, że cierpienie samo w sobie jest prawdziwe i rzeczywiste, i zazwyczaj niesprawiedliwe. Nie musi ono jednak dominować, bo Krew Chrystusa jest źródłem energii w cierpieniu i ostatecznej nadziei; znakiem, że cierpienie nie może trwać wiecznie. Zatem Krew Jezusa jest wezwaniem dla dzisiejszego świata, by być świadkami nadziei. Krzyż oznacza konfrontację z cierpieniem, ze śmiercią, z konfliktem, z tym wszystkim, co zagraża naszemu życiu. Krzyż jest miejscem , które często odwiedzała św. Maria De Mattias, św. Kasper. Przebywanie u stóp Krzyża sprawia, że nasze nauczanie i świadectwo nie będzie sprowadzać się jedynie do pustych słów. Św. Maria De Mattias często powtarzała: „ Niech nasze serca nigdy nie oddalają się od owego niewyczerpanego źródła, które wypływa z miłującej Rany Boku Jezusa ukrzyżowanego, naszego najukochańszego Oblubieńca.” Refleksja dopołudniowa zakończyła się Mszą świętą, której przewodniczył ks. prałat Wojciech Tokarz – proboszcz parafii, homilię wygłosił ks. Wojciech Czernatowicz. We Mszy świętej dziękczynnej w 9 rocznicę kanonizacji Marii De Mattias oraz w 10 rocznicę powstania Stowarzyszenia Krwi Chrystusa w tutejszej parafii modlono się za Zgromadzenie Adoratorek Krwi Chrystusa, o nowe powołania do Zgromadzenia, za Stowarzyszonych i ich rodziny, za zmarłe siostry i zmarłych członków SKC. s. Ewa Kleps, asc Nr 2 (18) 2012 Str. 13 Ce ntr um Duc how ośc i 23-25 marca „Życie w prawdzie w relacjach rodzinnych, wspólnotowych i społecznych” ...tak brzmiał temat sesji prowadzonej w dniach 23-25 marca przez p. Elżbietę Łozińską - doradcę psychologiczno-pedagogicznego Dziś kiedy pojęcie prawdy nieustannie jest podważane, warto raz jeszcze uzmysłowić sobie czym ona jest i jak bardzo potrzebujemy jej w relacjach z innymi ludźmi. Umiejętność życia w prawdzie wymaga odwagi zmierzenia się z własną historią życia, osobistymi słabościami i mocnymi stronami. Konieczna jest również zdolność przyjęcia drugiego człowieka, takim jaki jest i rezygnacja z prób uczynienia, go takim, jakiego pragniemy mieć. Uczestnicy sesji mogli dowiedzieć się, jak tego dokonać w własnej rodzinie, miejscu pracy, wszędzie tam, gdzie żyjemy i spotykamy się z innymi. 11-13 maja „Rozmawiając z Bogiem czyli o drodze modlitwy.” Sesję rekolekcyjną na ten temat w Centrum Duchowości św. Marii De Mattias, przeprowadziła s. Wiesława Przybyło i o. Tobiasz Fiećko OFM. S. Wiesława głosiła konferencje, o. Tobiasz sprawował posługę sakramentalną oraz wprowadzał do modlitwy Słowem Bożym. Na początku konferencji zostało zaznaczone, że aby w całej prawdzie modlić się, należy przede wszystkim odpowiedzieć sobie na pytania: do kogo się modlę? Kim jest Bóg, przed którym klękam? Jaki obraz Boga noszę w sobie? Znalezienie prawdziwego obrazu Boga, jest warunkiem wkroczenia na drogę modlitwy. Punktem „zerowym”, tej drogi jest „przebudzenie”. Jest to doświadczenie wejścia w relację z Bogiem. Po przebudzeniu modlitwa staje się realnym dialogiem z Bogiem żywym. Następnie prowadząca omówiła pierwszy etap drogi duchowej - „oczyszczenie”. Tu człowiek odkrywa z jednej strony swoją słabość i grzeszność, z drugiej zaś doświadcza nieskończonego miłosierdzia i mocy Boga – Ojca, który go miłuje. Świadomy siebie i obecności Bo- ga w swoim życiu podejmuje odpowiedzialność za nie. Jednak bywa i tak, że w tym momencie życia duchowego wycofujemy się, gdyż trzeba nam zrezygnować z własnej woli i poddać się prowadzeniu Boga i Jego planom. Ci, którzy postanowili nie zawracać wchodzą na etap „oświecenia”. Bardzo ubogie byłoby życie duchowe człowieka, gdyby jedynym jego celem było być w porządku wobec Boga: być czystym. Mamy stać się czyści, aby Bogu zrobić miejsce. Stąd drugim etapem życia jest „oświecenie”. Tu nie my sami oświecamy siebie, ale pozwalamy się oświecić. Światłem człowieka jest Chrystus. Najpoważniejsze decyzje i wybory życiowe chrześcijanin podejmuje właśnie na tym etapie życia duchowego. Tu w modlitwie jest mniej rozważania, a więcej patrzenia, kontemplowania. Zaczynamy patrzeć oczyma Boga. Zaczynamy pragnąć tego, czego pragnie Bóg. Pod wpływem Jego łaski możemy wejść na trzeci etap - „zjednoczenia”, gdzie jedynym pragnieniem będzie zbawienie dusz, z miłości do Chrystusa. „Zjednoczenie” jest , przedsmakiem trwania w obecności Boga w życiu wiecznym. S. Wiesława przedstawiła też metody modlitwy chrześcijańskiej. Są one tylko narzędziami, pomocami na usługach zasadniczego celu życia duchowego, jakim jest trwanie w głębokiej, intymnej jedności z Bogiem. Oczywiście najlepszą metodą modlitwy dla konkretnego człowieka będzie ta, która najlepiej służy mu w nawiązaniu więzi z Bogiem, poznaniu Jego woli i wypełnianiu jej w swoim życiu. Str. 14 Biuletyn Prowincjalny Rekolekcje wielkopostne W dniach 25 – 29 marca 2012 roku, na zaproszenie nowego proboszcza parafii pw. Matki Bożej Pocieszenia w Oławie ks. Pawła Cembrowicza, s. Wiesława Przybyło, s. Ewa Kleps, s. Anna Mikołajewicz prowadziły wielkopostne rekolekcje parafialne. Do tej parafii należą filie w Ścinawie Polskiej i Ścinawie. Nauki dla dorosłych w Oławie głosiła s. Wiesława, na filiach s. Ewa. Nauczaniem rekolekcyjnym objęte zostały dzieci ze szkół podstawowych znajdujących się na terenie parafii. Do nich w twórczy sposób przemawiała s. Anna, a na filii s. Ewa. Było to nowe i ciekawe doświadczenie zarówno dla dzieci, jak i dla nauczycieli. W prowadzeniu spotkań wspomagała siostry młodzież z bolesławieckiego Zespołu Szkół, w którym pracuje s. Anna. Przeżyty czas zachęcił do refleksji nad pytaniem, jaki obraz Boga noszę w swoim sercu i w jakiego Boga wierzę. s. Ewa Kleps, asc Zi e mi a Ś w i ę t a - świadectwa pielgrzymów Droga Siostro Czesławo, moja żona i ja jesteśmy bardzo wdzięczni za czas poświęcony na naszą pielgrzymkę, która – jak powiedział o. Łukasz była czasem wyjątkowych i niepowtarzalnych rekolekcji, które wyryły niezatarty ślad w naszych sercach i duszach. Dziękujemy za Słowo Boże, a przede wszystkim za osobiste świadectwo, które wśród ogromu przekazanych informacji przez Siostrę błyszczały jak perły, a obok których nie możemy przejść obojętnie. Prawie rok temu – po przeczytaniu książki Immaculeé Ilibagiza „Ocalona, aby mówić” rozpoczęło się moje żmudne nawrócenie. Zacząłem rozumieć wartość i moc przebaczenia. Pielgrzymka sprzed kilkunastu dni „śladami Jezusa”, to jeden z kolejnych etapów tego nawrócenia. Spełniają się Siostry życzenia wypowiedziane do nas na zakończenie pielgrzymowania: „Obyście wrócili do swoich domów odmienieni…” Te słowa stają się faktem. To jest prawda, bo kolejne dni nie są już takie jak przedtem, kolejne Msze św. i czytania nie są już słuchane o wydarzeniach historycznych, ale są żywym Słowem mocno zaczepionym o skały, których dotykaliśmy i o fakty, których byliśmy świadkami. Zupełnie nowego wymiaru w moim życiu nabrały słowa opowiadające o życiu Jezusa, z akcentem na miejsce zdarzenia: „to TU Słowo stało się Ciałem” „to TU Jezus umarł” „to TU Jezus zmartwychwstał” Po powrocie do domu zrozumiałem, że to „TU” oznacza „w moim domu”, „w mojej rodzinie”. Niech dobry Bóg błogosławi Siostrze na każdy dzień: w pracy, w rodzinie zakonnej, a w życiu duchowym obdarza wiarą ziarnka gorczycy. Z wdzięcznością i zapewnieniem o pamięci w modlitwie Wojciech Habrat z rodziną z Krosna Nr 2 (18) 2012 Str. 15 Zi e mi a Ś w i ę t a - ś w i a d e c t w a Z Maryją i jej wspólnotą w misji Moje siedem dni na świętej ziemi, którą Bóg zechciał wybrać sobie na ziemskie mieszkanie Nie wiem, czy ten czas się dla mnie skończył, czy dopiero zaczął... Czy już wróciłam, nie wiem, bo ciągle się przemieszczam TAM i tu… Z przewodnikami, mapami, zdjęciami, albumami, płytami, zgłębiam wymiary historyczne, topografię miejsc, wrażenia i wzruszenia. W modlitwie liturgią dnia usiłuję umiejscowić się znów w tamtych miejscach. I trwam, trwam… Teraz więcej włączam rozum, zmysły, czerpiąc z notatek i przewodników to, czego nie zapamiętałam (najwięcej czytam Jana Gacia „Moja Ziemia Święta"). Co za radość z powtórnego dotykania tamtych miejsc w czasie i w przestrzeni. Na pielgrzymce byłam bardziej duchowo, modlitewnie i wstawienniczo, więc umykały rzeczy i otoczenie zewnętrzne. Niech mi wybaczy wspaniały Antonio Berluzzi, który tyle pracy i wyobraźni włożył w dzieło odnowienia tych świętych miejsc. Zadziwiam się, jak Bóg przez całe wieki dbał o to, by pamięć o ziemskich śladach Jego obecności nie zaginęła, byśmy jako ludzie i Jego dzieci odnajdywali swoją tożsamość, by nikt nie zaprzeczył, że Jezus stąpał po ziemi jako człowiek, miał rodzinę, swój dom, przyjaciół... że nie jest postacią mitologiczną. pielgrzymów Wdzięczna jestem ewangelistom, pisarzom (pątniczka Egeria urzekła mnie za świadectwo Trzech Skał i tego miejsca z OŁTARZEM CHRYSTUSA, który mogłam ucałować). Myślę o tylu świętych rycerzach, dobroczyńcach, „sponsorach" (cesarze, książęta, żony królów, które tu mają swoje kaplice...). Wszyscy oni, a i zwykli pątnicy także (mój ukochany św. Ignacy Loyola) odcisnęli swoje ślady miłości i wiary. Dziękuję dobremu Bogu - OJCU WSZYSTKICH LUDZI - za te miejsca wielu religii. Próbuję to ogarnąć, a pomaga mi Jan Paweł II i Jego pielgrzymka w 2000 r.: „Do korzeni naszej wiary”. Urzekła mnie Jego postawa, słowa, pochylanie się nad każdym człowiekiem. Uczę się od Niego naśladować Jezusa przez te i inne jego pielgrzymki. Kocham braci chrześcijan obecnych na tych miejscach, szczególnie naszych braci franciszkanów. Kocham za wielki, niewyobrażalny wysiłek, by te miejsca czcić, o nie dbać i nam je udostępniać. Cieszę się, że byłam tam jako świadek i żeby świadczyć o tych miejscach. Dziękuję Wspólnocie za oprawę liturgiczną i wokalną, Ojcu Duchownemu Wspólnoty W MISJI oraz s. Czesławie za wszystko!!! Przychodzą mi na myśl Eucharystie, które tak głęboko przeżyłam, chwile adoracji, o które Siostra dbała, by były procesją wewnątrz Bazyliki Grobu. Str. 16 Biuletyn Prowincjalny Zi e mi a Ś w i ę t a - ś w i a d e c t w a p i e l g r z y m ó w c.d. ze str. 15 Dziękuję za dwie wolne godziny w piątek, w którym to czasie, z naszą małą grupką, trwaliśmy u stóp Kalwarii o godz. 15-tej, a potem w kaplicy Najświętszego Sakramentu z Siostrami z Nysy (tak się cieszyłam, że spełniły się marzenia sióstr o takiej pielgrzymce!) i z rozmodlonym staruszkiem - zakonnikiem franciszkańskim, któremu upadłam do stóp w podzięce za wszystkich stróżów i opiekunów tego miejsca. Cicha obecność Maryi, Matki Jezusa. Ogarnęło mnie wielkie wzruszenie przy jej sarkofagu, w miejscu, gdzie przebywała - tak blisko Wieczernika!! Mam przeświadczenie, że i Ona nam towarzyszyła, a obraz Matki Bożej Jerozolimskiej, który nie zatonął!!! Bóg zechciał, by nie zaginęła i w tych miejscach Jej obecność, ślady, Jej dróżki. Piszę o tym ze szczególnym wzruszeniem, wszak Niepokalana jest moją patronką. We mnie i jakby za mnie - najlepiej wypowiada się Karol Wojtyła przez poezję z 1965 r., gdy pielgrzymował po tej Świętej Ziemi. Ujął tę poezję album pana Bujaka: „Ziemia Jezusa". Medytuję tę poezję, dotykam z nim tożsamości, spotkania z miejscami i Bogiem. Noszę w sercu modlitwę o jedność i pokój na tych ziemiach. Panie Boże, daj znów człowieka, który zawoła: NIECH ZSTĄPI DUCH TWÓJ I ODNOWI OBLICZE TEJ ZIEMI. Daj, Panie ludzi SOLIDARNOŚCI, którzy zaśpiewają: A MURY RUNĄ, RUNĄ, RUNĄ... Dziękuję Bogu, że mogłam z Wami Wspólnotą W MISJI - przeżywać ten czas, dany nam jako wielki dar, łaskę i błogosławieństwo. Dziękuję za wasze świadectwo wiary i Wspólnoty. Dziękuję za mojego męża, Wojciecha, który mnie wyprawił z Wami. Świadectwo ku pokrzepieniu serc i ku przyszłym pokoleniom składa pielgrzym i „pątniczka" Mariola Jańczak-Bogdan z Kalisza ze Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego Nr 2 (18) 2012 Str. 17 Ar tykuł formacyjny Maria Louise Hughes, ASC Instytut Formacji Zakonnej, Unia Teologii Katolickiej Chicago, IL USA Wybierz więc życie… duże wezwanie do przemienionego życia ASC Objąć Ewangelię i jej wymagania: sprzedać wszystko, ryzykując 10% więcej Jeszcze inna historia ilustrująca wezwania Jezusa, które są mocniejsze od skierowanego do bogatego młodzieńca. Oto osoba w Piśmie Świętym, która mówi nam o życiu konsekrowanym. Znamy tę historię. Któregoś dnia pewien młodzieniec zbliżył się do Jezusa i zapytał „Nauczycielu dobry, co muszę uczynić, aby osiągnąć życie wieczne?” Pamiętacie pierwszą odpowiedź Jezusa? „Czemu nazywasz mnie dobrym?” Nie chce przyznać temu młodzieńcowi możliwości ucieczki w kult bohatera i żadnej ucieczki od wymagań terminowania. Jezus mówi nam, aby pozostawić ten typ kultu bohatera (jak ten) dla tych rockowych. Następnym problemem jest to, że ten młody człowiek chce osiągnąć życie wieczne. Poszukuje pewności, czy przypadkiem nie może posiąść nieba, czyli sposobu, przez który może odłożyć pieniądze do banku lub też przechować ziarna pszenicy. Jezus odpowiada pytaniem „Co mówi Pismo?” – jest to dobry młodzieniec hebrajski, wie dokładnie co mówi Pismo… i odpowiada „Miłować Pana Boga całym swoim sercem, całą swoją duszą, wszystkimi siłami, całym swoim umysłem i zachować przykazania”. Ta historia mówi nam, że Jezus spojrzał na niego z miłością. Jezus idzie dalej… aby otrzymać życie wieczne, jest jeszcze coś innego … sprzedaj wszystko co masz, oddaj ubogim, a potem przyjdź i chodź za mną. Ten młodzieniec jest na dobrej drodze do terminowania, w 90 %, ale jest jeszcze to 10% więcej. Jezus widzi to w nim i zachęca go, dodaje odwagi, prowokuje, Jezus widzi dobrego człowieka, który może stać się wielką osobowością, taką, którą Jezus nazywa wielką… ale… młodzieniec ten idzie dalej swoją drogą, którą przyszedł: dobry bogacz jest osobą smutną. Co zrobić, aby być wielkim człowiekiem, bo tym, co Jezus nazywa wielkim… jest wszystko to, co mamy i co zdobędziemy. Żyjemy jak wierne uczennice i to jest dobre, ale to więcej…do którego jesteśmy wezwane, aby tym żyć? Jesteśmy dobre w naszym posługiwaniu i solidnie pracujemy, gorliwie się modlimy, wiernie podzielamy nasze wspólne życie, ale co uczyni nas wielkimi? Co jeszcze musimy zaryzykować? Czy nasz sposób działania, nasz sposób podejmowania decyzji, nasz sposób pojmowania kształtu naszego życia, naszą drogę do wspólnego dobra? Kiedy jakaś osoba odpowiada na to mocne wezwanie, kiedy odpowiada wspólnota, wtedy jest radość, moc i jest ŻYCIE. Dzisiejsze wspólnoty zakonne są bardzo podobne do bogatego młodzieńca. Wszystko robimy dobrze. Jesteśmy wspaniałe. Znajdujemy się w miejscu, w którym znajduje się bogaty młodzieniec. Chcemy wiedzieć, jak uczynić następny krok, aby przejść od bycia „dobrymi” do bycia „wielkimi”. Bardzo często nie możemy uczynić następnego kroku i pozostajemy w tym, w czym jesteśmy. Nie ma zbyt wiele wina. Następnym poziomem, w kierunku którego mamy iść, jest kroczenie w czystej wierze. Nie możemy zobaczyć tego, do czego idziemy. „Sprzedaj wszystko” mówi Jezus „a będziesz miał skarb w niebie”. Nie możecie poznać nieba tak długo, dopóki nie przyjmiecie ryzyka sprzedania wszystkiego. W jaki więc sposób przekonamy siebie samych, aby oddać Bogu swoje 10%, czyli te rzeczy, które chcemy zachować dla siebie jako zabezpieczenie? Str. 18 Biuletyn Prowincjalny Ar tykuł formacyjny c.d. ze str. 17 Być natchnionymi / oświeconymi nową wizją: Chrztem Ogniem Ten odruch, aby zanieść resztę z 10%, wymaga przejścia od chrztu Jana do chrztu Jezusa. Kiedy został zapytany, czy jest Mesjaszem, Jan odpowiedział „Nie, ja chrzczę tylko wodą, ale przyjdzie inny, który będzie chrzcił ogniem”. Woda może obmyć coś, co jest czyste, ale tylko ogień może przemienić. Mogę potępić wojnę w Iraku, ale nie mogę jej zatrzymać, mogę krytykować nadużycie seksualne w Kościele, ale nie mogę zreformować Instytucji. W ostatnich dziesięcioleciach mieliśmy wielkie zniszczenie, które okazało się bardzo ważne. Jest to prorocze, demaskuje bożki, to wszystko jest bardzo cenne. Sam niczego nie może zmienić. W Ewangelii Jana, kiedy Jan Chrzciciel wysyła swoich uczniów do Jezusa aby zapytali, czy jest Mesjaszem, pytam siebie, czy ja miałabym obawę, że Jezus (faktycznie) jest mesjaszem. Jezus nie był niszczycielem gotowym do rozsadzenia planety na kawałki. Jezus, dzieciątko (złożony) na słomie, cichy, ale mocny, który może uwolnić serca królów, i może także zniszczyć grzech. Kto jest Tym Jezusem, którego poszukujemy? Czy jesteśmy gotowe do bycia ochrzczonymi ogniem przemieniającym? Pragniemy być innymi, być zauważonymi, inaczej zrozumianymi? Do działania na korzyść sprawiedliwości, pokoju, komunii? Rozbudzić nasze prorockie głosy: dalej wyśpiewywać pieśni - święte hymny To wezwanie prowadzi nas do historii zawartej w księdze Daniela (R. 3), do trzech młodzieńców w piecu ognistym. Odrzucili zanurzenie się w tym, co nie było w zbawczych przestrzeniach ówczesnej kultury, nie kompromitowali tego, co uważali za Bożą misję. Zostali wrzuceni do pieca ognistego rozpalonego siedem razy więcej niż zawsze, niż normalnie. Kiedy jednak piec otworzono, oni przechadzali się pomiędzy płomieniami i śpiewali święte hymny… uwielbiając chwałę Boga w swoim życiu. Jest to dla nas wielkim obrazem. Są to czasy, które dają wyzwanie do dochowania wierności ślubom ubóstwa, czystości i posłuszeństwa w życiu zakonnym pośród otaczającej nas wokół chciwości, pożądliwości, chęci władzy, zgorzknienia, poszukiwania przyjemności itd. Jeśli jednak mimo wszystko będziemy wyśpiewywać pośród tych płomieni święte hymny, to one nie uczynią nam żadnej szkody, (i nie będą nam szkodzić). Jeśli oddamy Bogu chwałę w uwielbieniu, wtedy On będzie nas podtrzymywał i naszej słabości użyje jako daru dla Królestwa Bożego. W jaki sposób przeżywamy życie w czystości, kiedy wszystko wokół nas jest pełne seksu? W jako sposób chronimy serce spokojne w jakiejś społeczności lub w kościele, które bardzo mocno są skupione na sobie? Jak możemy oddalić możliwość stania się zgorzkniałymi z powodu braku zaufania i zdrady? Jak możemy pozostać słabymi mimo ufności, która jest w nas? Potrzebujemy pewnego „My”, potrzebujemy włączenia w coś większego od nas samych i o wiele głębszego. Potrzebujemy świętych kręgów komunii. W całym naszym życiu poszukujemy i gorąco pragniemy Boga dlatego, że wymawia nasze imię z miłością podobnie jak Maria Magdalena, która w swoim pragnieniu usłyszała w ogrodzie Jezusa, który zapytał Kogo szukasz? Szukała ciała Jezusa, a Jezus zwyczajnie wypowiedział Maria. Wypowiedział jej imię z miłością i nic więcej się nie liczyło. W Ewangelii Jana wyrażenie „umiłowany uczeń” nie chce powiedzieć, że jest mowa tylko o Janie, ale oznacza „wszyscy”. Myślimy o Ostatniej Wieczerzy, kiedy oparł głowę na piersiach Jezusa, o chwili bardzo intymnej, w której słuchał bicia serca i był jedno z sercem Jezusa. To jest tym, co chcemy sobie zaproponować, …to jest naszym świętym śpiewem… słuchać bicia serca Jezusa i mieć uwagę zwróconą na świat, zatroszczyć się o świat z miłością tego bicia serca. Potrzebujemy złączenia się z Jezusem. Nie możemy żyć ślubami, radami ewangelicznymi, jeżeli nie będziemy karmione przez Jezusa na płaszczyźnie najgłębszej, osobistej, jeśli nie będziemy doświadczać Jezusa jedna w drugiej i w całym naszym życiu. Potrzebujemy śpiewu hymnu pomiędzy płomieniami. Jak przygotowujemy drogę dla Chrystusa? Być „doskonałymi” jak Chrystus jest „doskonały”. Nr 2 (18) 2012 Str. 19 Ar tykuł formacyjny c.d. ze str. 18 Abyśmy wybierały życie dla siebie samych i dla innych: jedne drugim umywać nogi Doskonały w tradycji hebrajskiej znaczyło współczujący. By współczującym jak to pokazał nam Chrystus. Żyjemy w świecie, w którym jest całkowita polaryzacja skupiająca się na tym: kto jest wewnątrz, kto jest na zewnątrz, kogo to ma dotyczyć, a kogo nie może, kto może żyć, a kto nie może, są liberałowie, konserwatyści, jest świat „etykietek” i osądów. W pewnym momencie historii pokazali się prorocy i wezwali naród, aby religia skupiała się na doktrynie, katechezie i liturgii oraz na byciu sprawiedliwym. W ich wizji Boga była troska o biednych! Mieli twarde stwierdzenia dotyczące jakości wiary i osądzano ją na podstawie sposobu, w jaki traktowano najbiedniejszych i w jaki ziemia była zdobywana. Kiedy Bóg patrzy na nasz świat, nie pyta nas o katechizmy, ale pyta, w jaki sposób w naszych miejscach zamieszkania żyją najbiedniejsi. Nakarmić głodnych, napoić spragnionych, pokrzywdzonym naprawić krzywdy, oddać sprawiedliwość wdowie, uwolnić niewolników. Dom pełen pokoi, we wszystko zaopatrzony, Ojciec, który wychodzi naprzeciw synowi marnotrawnemu i urządza świętowanie. Osoba, która jest zdolna objąć słabości młodych i gniew starych. Miłość Boga jaśnieje nad kwiatami i nad chwastami. Miłość Boga jest dla wszystkich i jest odpowiedzią na miłość, która czyni różnice. Miłość Boga nigdy się nie pomniejsza. Jest tym, co jest od nas wymagane – abyśmy promieniowały szerokim i serdecznym uściskiem Boga w życiu naszym i naszej wspólnoty. Może to być zilustrowane przez obraz gdzie jedni drugim myją nogi. W Ewangelii Jana w głównym momentem czasie Ostatniej Wieczerzy jest obraz, kiedy to Jezus umywa nogi swoim uczniom. Jest to akt współczucia. Jan mówi nam, że ceną współczucia jest wyrzeczenie się prawa do bycia sprawiedliwym. O wiele ważniejsze jest bycie razem, bycie wspólnotą. W dzisiejszym świecie i w dzisiejszym Kościele jest wiele podziałów. Wyrzeczenie się prawa do bycia sprawiedliwym aby wejść w komunię, dzięki której możemy stworzyć świat, w którym pokój będzie możliwy i gdzie byłoby więcej właściwych dróg. Ostatnio byłam w Ziemi Świętej, miejscu wielkich podziałów i łaski. Zabolało mnie serce, kiedy usiadłam w kościele Grobu Świętego, gdzie każda grupa „chrześcijan” ma swoje własne terytorium, zamiast miejsce dla celebracji największego daru naszego zbawienia! Dar (Jezus), który przyszedł, abyśmy stanowili JEDNO? A może naszym dzisiejszym powołaniem jest kształtowanie siebie w taki sposób, aby nasze serca tak się poszerzyły, aby mogły włączyć i pomieścić wszystkich. Nie jest problemem to, do jakich „etykietek” jesteśmy zakwalifikowane, ale jak „wierne” jesteśmy. Mówimy, że jesteśmy niosącymi pojednanie, to znaczy, że często siebie odkrywamy „pośrodku spraw”. Żyć pełnią współczucia znaczy, że musimy dojść do poziomu dojrzałego terminowania tak, aby móc kroczyć odważnie do każdego ciemnego zakątka ziemi. Str. 20 Biuletyn Prowincjalny O b r a d y w y żs z y c h p r z e ł o ż o n y c h z a k o n ó w że ń s k i c h Dlatego podczas zebrania plenarnego Konferencji, przełożone zakonne zastanawiały się, co zrobić, aby prowadzone przez zgromadzenia dzieła apostolskie były odpowiedzią na współczesne potrzeby czy zagrożenia wiary. W dniach 17- 19 kwietnia s. Wiesława Przybyło uczestniczyła w 125. zebraniu plenarnym Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w. Warszawie. Celem tego zebrania było przygotowanie do Synodu Biskupów i Roku Wiary ogłoszonych przez papieża Benedykta XVI. Wiosenne zebranie Konferencji rozpoczęło się Mszą św. pod przewodnictwem nuncjusza apostolskiego abp. Celestino Migliore. W części popołudniowej obrad odbyła się relacja m. Leticji Niemczury ze spotkania Europejskiej Unii Konferencji Przełożonych Wyższych (UCESM) w Lourdes oraz dyskusja na temat reorganizacji struktur Konferencji. 18 kwietnia gościem przełożonych zakonnych był bp Grzegorz Ryś – przewodniczący Zespołu KEP ds. Nowej Ewangelizacji. Ks. bp Wojciech Polak – sekretarz generalny Episkopatu Polski mówił o aktualnych problemach Kościoła. Zostały też poruszone kwestie dotyczące działalności oświatowej zgromadzeń zakonnych. S. Leticja Niemczura, Przewodnicząca Konferencji zwróciła uwagę, że zgromadzenia zakonne od dawna pracują na rzecz misji czy szeroko rozumianej ewangelizacji. Jednak obecnie aktywność sióstr zakonnych winna być skierowana „do tych, którzy pozostawili praktyki religijne – powinnyśmy ich odnaleźć”. Nowa ewangelizacja jest dla nas wyzwaniem. S. Leticja Niemczura wymieniła także nowe formy ewangelizacji, jakie obecnie podejmują różne zgromadzenia żeńskie. Duży odsetek sióstr jest zaangażowanych w kierownictwo duchowe, w bezpośredni kontakt z młodzieżą. Kiedyś w naszych placówkach służby zdrowia zajmowałyśmy się tylko osobą chorą, natomiast teraz coraz częściej trafiają do nich także osoby niepraktykujące, które same jak też ich rodziny potrzebują ewangelizacji. Zwróciła też uwagę na wspólnotowy wymiar nowej ewangelizacji. Od jakości wspólnoty, jej wiary, zakorzenienia w Chrystusie, relacji we wspólnocie zależą owoce ewangelizacji. Podzieliła się też spostrzeżeniem, że młodzież, która trafia do wspólnot zakonnych coraz mniej pyta siostry: jaki jest charyzmat ich zgromadzenia, kto je założył czy jaka jest ich duchowość, ale przede wszystkim obserwuje jak wyglądają relacje sióstr z Bogiem czy między sobą we wspólnocie. W ostatnim dniu spotkania przełożonych zakonów żeńskich dyskutowano na temat ewangelicznego świadectwa we wspólnocie, którą poprowadziła m. Petra Kowalczyk, Przełożona Generalna Sióstr Miłosierdzia. Ponadto gościem zebrania plenarnego była s. Anna Bałchan, oddelegowana przez swoje zgromadzenie do pomocy osobom wykorzystywanym do prostytucji, ofiarom handlu ludźmi oraz przemocy domowej. W swoim wystąpieniu przybliżyła przełożonym zakonnym zagadnienia dotyczące współczesnych form niewolnictwa. Nr 2 (18) 2012 Str. 21 K ale ndari um Zar ządu Prow i ncjal nego MARZEC 3, 17, 31 S. Wiesława – wykłady na Podyplomowych Studiach Duchowości w Krakowie 3–7 S. Wiesława i s. Maria - wizytacja wspólnoty sióstr w Kościelisku 8 S. Wiesława i s. Maria - odwiedziny wspólnoty sióstr w Żaganiu 3 – 15 18 Dzień skupienia we Wrocławiu 19 – 27 S. Maria - rekolekcje Lectio Divina w Krakowie 25 – 28 S. Wiesława i s. Ewa – rekolekcje parafialne w Oławie 30.03-12.04 S. Ewa – zastępstwo w Baumgärtle KWIECIEŃ 1–3 S. Maria – Grójec-Bolesławiec przewożenie rzeczy s. Elżbiety Żołędziewskiej 20 Posiedzenie Rady Prowincjalnej we Wrocławiu 11 – 13 S. Wiesława – wizytacja wspólnoty sióstr w Świdrze 13 – 15 S. Wiesława – wizytacja wspólnoty sióstr w Grójcu 15 – 17 S. Wiesława – wizytacja wspólnoty sióstr w Warszawie 16 – 17 S. Ewa – odwiedziny wspólnoty sióstr w Warszawie 17 – 19 S. Wiesława – udział w Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Warszawie 22 Dzień skupienia we Wrocławiu 23 – 26 S. Wiesława i s. Maria – wizytacja wspólnoty sióstr w Baumgärtle 25.04 – 3.05 S. Ewa - rekolekcje Lectio Divina w CFD w Krakowie 27.04 – 7.05 S. Maria – zastępstwo w Baumgärtle MAJ 22, 23 Posiedzenie Rady Prowincjalnej we Wrocławiu 9, 15 Zarząd – spotkanie z s. Nadią Coppa i Zitą Resch we Wrocławiu 11 – 13 S. Wiesława – sesja formacyjna dla świeckich w Bolesławcu 10 S. Maria, s. Bożena, s. Ewa, s. Nadia , s. Zita – odwiedziny wspólnoty sióstr i wspólnoty formacyjnej w Częstochowie Str. 22 Biuletyn Prowincjalny K ale ndari um Zar ządu Prow i ncjal nego MAJ (C.D.) 11-12 S. Maria, s. Bożena, s. Ewa, s. Nadia , s. Zita – odwiedziny wspólnoty sióstr w Kościelisku 13-14 Zarząd i s. Nadia , s. Zita – odwiedziny wspólnoty sióstr w Bolesławcu 14 Zarząd i s. Nadia , s. Zita – odwiedziny wspólnoty sióstr w Żaganiu 14 Zarząd i s. Nadia , s. Zita – odwiedziny wspólnoty sióstr we Wrocławiu, parafia św. Franciszka z Asyżu 15 – 17 Zarząd – uczestniczenie w sesji w CFD w Krakowie 20 Dzień skupienia we Wrocławiu 24 S. Maria – spotkanie dla ekonomek w Warszawie 26.05 – 4.06 S. Maria – zastępstwo w Baumgärtle CZERWIEC 12, 18, 19 Posiedzenie Rady Prowincjalnej we Wrocławiu 7 – 10 S. Wiesława, s. Maria – uczestniczenie w sesji w CFD w Krakowie 9- 10 S. Ewa – pielgrzymka SKC do Mucharza 20 – 25 S. Wiesława – pomoc w rekolekcjach ignacjańskich w CFD w Krakowie 24.06 – S. Maria – zastępstwo w Baumgärtle 24.07 LIPIEC 2 – 10 S. Wiesława – rekolekcje zakonne ASC w Bolesławcu 16 – 20 S. Wiesława – rekolekcje dla świeckich w Bolesławcu 24.07- S. Ewa – zastępstwo w Baumgärtle 24.08 30.07 – S. Bożena - rekolekcje 7.08 SIERPIEŃ 26 Zarząd jubileusz 25 lecia profesji zakonnej s. Ewy Brauza, s. Marii Grygiel, s. Lucji Lis i s. Małgorzaty Przybyło Siostry Adoratorki Krwi Chrystusa; ul. Szymanowskiego 25; 51-609 Wrocław Tel.: 71 337 45 40 e-mail: [email protected] www.adoratorki.pl
Podobne dokumenty
Pielgrzymka do Ziemi Świętej
wysoka, ale stał się naszym towarzyszem drogi. Pielgrzymka do miejsc świętych staje się zatem doświadczeniem niezwykle doniosłym, do którego nawiązują w pewien sposób wszystkie inne pielgrzymki jub...
Bardziej szczegółowo