Szczepienia dla dorosłych

Transkrypt

Szczepienia dla dorosłych
program szczepień
Szczepienia
– profilaktyka nie tylko dla dzieci
Myślisz, że szczepienia Cię nie dotyczą, bo w dzieciństwie
zaszczepiono Cię na wszystkie możliwe choroby?
Pamiętaj, że jeśli:
•
korzystasz z usług kosmetyczki albo fryzjera,
•
jadasz w stołówkach i barach,
•
planujesz zabieg chirurgiczny,
•
lubisz spacerować po lesie i od czasu do
czasu poleżeć na trawie w parku,
•
wyjeżdżasz na wakacje do egzotycznych
krajów,
•
masz kontakt ze zwierzętami,
możesz potrzebować dodatkowej ochrony, którą dają właśnie szczepienia.
Szczepienia ochronne są jedną z najskuteczniejszych
metod zapobiegania chorobom zakaźnym
Dzięki szczepieniom udało się ograniczyć albo całkowicie wyeliminować
groźne choroby, które kiedyś zagrażały życiu ludzi – np. od 30 lat w Polsce
dzięki szczepieniom nie zaobserwowano zachorowań na chorobę HeinegoMedina, bliska eliminacji jest też odra,
co jest sporym sukcesem – w niektórych krajach europejskich unikanie
szczepień przeciwko tej chorobie doprowadziło w ostatnich latach do występowania epidemii, a nawet zgonów.
Masowe wprowadzanie szczepień
Masowe wprowadzenie szczepień pozwoliło zwalczyć epidemie, ale doprowadziło
również do niebezpiecznego paradoksu.
Dzięki szczepieniom zwiększa się odporność zbiorowa i zmniejsza zachorowalność
na daną chorobę, zmniejsza się również
lęk przed zachorowaniem, a tym samym
chęć do zaszczepienia się.
1
Można by pomyśleć, że szczepienia nie są
potrzebne, bo przecież „na to się już nie choruje”.
Nic bardziej mylnego. Zaniedbanie szczepień
zanim choroba zostanie wyeliminowana na
całym świecie, może prowadzić do nawrotu
choroby wśród osób nieuodpornionych.
Żyjemy w czasach globalizacji, bezpośrednio i pośrednio mamy kontakt
z osobami z różnych kontynentów, jeśli
choroba nie zostanie wyeliminowana
w każdym zakątku świata, ma szansę
się odradzać i atakować nowe organizmy, szczególnie te, które nie zostały
zabezpieczone.
Czy szczepienia są bezpieczne?
Pamiętajmy, że ani zachorowanie na chorobę ani szczepionka
podana w dzieciństwie nie zapewniają całkowitej dożywotniej
odporności.
Szczepionki to produkty pochodzenia biologicznego, które podlegają najwyższym
rygorom bezpieczeństwa. Zanim zostaną
wprowadzone na rynek, muszą spełnić szereg
norm.
Szczepionki przechodzą kilkuetapową kontrolę
bezpieczeństwa i jakości prowadzoną przez
instytucje krajowe i międzynarodowe niezależne
od producenta m.in. Państwowe Laboratoria
Kontroli Leków (OMCL), które są zrzeszone
w europejskiej sieci, utworzonej decyzją Komisji
Unii Europejskiej i Rady Europy.
Jakość i działanie szczepionek są stale monitorowane i dokumentowane.
Szczepienia są dla organizmu bezpieczne. Zdrowy układ immunologiczny
bez większego trudu poradzi sobie z neutralizacją aktywnych patogenów, które
dostaną się do naszego organizmu
w szczepionce.
2
W większości przypadków szczepienia nie wywołują żadnej reakcji
poszczepiennej. W pojedynczych
przypadkach mogą wystąpić niepożądane odczyny poszczepienne (NOP).
Najczęściej jest to zwykły odczyn
w miejscu wkłucia: zaczerwienienie, ból i obrzęk, rzadziej gorączka.
Objawy te zazwyczaj nie trwają długo
a ich przebieg jest łagodny.
Warto pamiętać, że choroby przeciwko którym stosuje się szczepionki np. grypa czy wirusowe
zapalenie wątroby A i B, mogą
mieć dużo poważniejszy przebieg
i skutki niż jakakolwiek, nawet silna reakcja poszczepienna.
By zminimalizować ryzyko reakcji poszczepiennej – zawsze przed poddaniem się szczepieniu zasięgnij porady lekarza, a samo szczepienie
wykonaj w profesjonalnym gabinecie, gdzie doświadczeni specjaliści zapewnią Ci pomoc w razie wystąpienia np. reakcji alergicznej.
Kiedy warto się zaszczepić?
Szczepienia to nasi sprzymierzeńcy
w utrzymaniu zdrowia. Jesień i początek zimy to pora roku, która sprzyja zachorowaniom na grypę.
3
Grypa, mylona często z przeziębieniem charakteryzuje się bólami mięśni,
katarem, kaszlem, wysoką gorączką,
bólami w klatce piersiowej. Te objawy
mogą wyeliminować nas z codziennych
obowiązków nawet na kilka tygodni.
Niedoleczona grypa może prowadzić
do ciężkich powikłań. Dlatego zanim
nas dopadnie warto zapytać lekarza lub
pielęgniarkę o możliwość zaszczepienia
się.
Dzięki szczepionce, nawet jeśli zachorujemy na grypę, będzie ona miała
dużo łagodniejszy przebieg i mniej
dokuczliwe objawy.
O szczepieniach należy też pamiętać, wybierając
się w podróż – szczególnie planując wyprawę
w dalekie, egzotyczne kraje, gdzie możemy
być narażeni na zakażenie tropikalną chorobą,
np. malarią czy żółtą gorączką.
Planując wakacje, warto pomyśleć
o szczepieniu nawet kilka miesięcy
wcześniej.
Niektóre szczepionki wymagają podania kilku dawek.
Powinniśmy poinformować lekarza, do
jakiego kraju się wybieramy, by mógł
nam zalecić odpowiednie dla danego
rejonu świata szczepienia i zaplanował
ich harmonogram.
Jednak nie tylko podróżując do egzotycznych miejsc warto skonsultować z lekarzem listę szczepień. Wyjeżdżając nad
polskie jeziora albo w Bieszczady, też
można lepiej zadbać o swoje bezpieczeństwo i zaszczepić się np. przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu.
4
Szczepienie
przeciwko
WZW TYPU A
Szczególnie zalecane
osobom podróżującym do krajów
o wysokim i średnim ryzyku
zachorowania na WZW typu A,
np. Gambia, Laos, Ekwador
osobom zatrudnionym przy
produkcji i dystrybucji żywności,
usuwaniu odpadów komunalnych
osobom przed zabiegami
operacyjnymi
WZW TYPU B
osobom, które ze względu na tryb
życia lub wykonywane zajęcia są
narażone na zakażenie związane
z przerwaniem ciągłości tkanek
np. zranienia
osobom podróżującym
kobietom planującym ciążę, które
nie chorowały i nie były szczepione
na różyczkę
ODRZE, ŚWINCE,
RÓŻYCZCE
osobom pracującym w środowiskach
dziecięcych (przedszkola, szkoły,
szpitale, przychodnie)
mężczyznom, którzy nie byli
szczepieni i nie chorowali na świnkę
OSPIE
WIETRZNEJ
osobom, które nie chorowały
na ospę wietrzną i nie zostały
wcześniej zaszczepione w ramach
szczepień obowiązkowych albo
zalecanych
kobietom planującym zajście
w ciążę, które nie chorowały
wcześniej na ospę wietrzną
5
kobietom ciężarnym
lub planującym ciążę
GRYPIE
osobom, które mają bliski kontakt
rodzinny lub zawodowy z dziećmi
poniżej 6. miesiąca życia, z osobami
w podeszłym wieku lub osobami
przewlekle chorymi
osobom z przewlekłymi chorobami:
choroby serca, astma, rak,
cukrzyca, choroby nerek, choroby
neurologiczne
osobom powyżej 55. roku życia
pracownikom ochrony zdrowia,
szkól, transportu i handlu
osobom powyżej 19. roku życia
osobom w podeszłym wieku, które
ze względu na wykonywane zajęcia
są narażone na zakażenie
BŁONICY,
TĘŻCOWI,
KRZTUŚCOWI
osobom wyjeżdżającym do krajów
tropikalnych
osobom, które nie były szczepione
lub szczepienie było niekompletne
osobom zatrudnionym
w oddziałach neonatologicznych
i pediatrycznych
INWAZYJNYM
ZAKAŻENIOM
PNEUMOKOKOWYM
osobom starszym (po 65. roku
życia), u których stwierdza się
deficyty odporności
osobom cierpiącym na choroby
przewlekłe – cukrzycę, choroby
sercowo-naczyniowe, choroby
układu oddechowego, astmę,
zaburzenia immunologiczne
6
osobom powyżej 65. roku życia
osobom z zaburzeniami układu
odpornościowego
INWAZYJNYM
ZAKAŻENIOM
MENINGOKOKOWYM
osobom mającym bliski kontakt
z chorymi lub materiałem
zakaźnym, przebywającym
w zbiorowiskach (przedszkola,
żłobki, domy dziecka, domy
studenckie, internaty, koszary)
osobom podróżującym w regiony
endemiczne i epidemiczne
KLESZCZOWEMU
ZAPALENIU
MÓZGU
turystom, uczestnikom obozów
i kolonii
pracownikom leśnictwa,
straży pożarnej i granicznej,
wojska, pracującym w terenie
funkcjonariuszom policji i straży
miejskiej
CHOLERZE
DUROWI
BRZUSZNEMU
osobom wyjeżdżającym
do rejonów zagrożonych
wystąpieniem epidemii cholery
np. Kamerun, Afganistan, Pakistan,
Iran, Irak
osobom wyjeżdżającym
do rejonów endemicznego
występowania zachorowań na
dur brzuszny oraz w zależności
od sytuacji epidemiologicznej
w regionie lub kraju np. Oman,
Pakistan, Algieria, Angola, Boliwia
7
WŚCIEKLIŹNIE
osobom szczególnie narażonym
na zarażenie wścieklizną:
weterynarzom, strażnikom leśnym
pracującym na zagrożonych
terenach, laborantom,
myśliwym, osobom pracującym
ze zwierzętami itd.
osobom wyjeżdżającym
do rejonów endemicznego
występowania zachorowań na
wściekliznę np. Albania, Algieria,
Kamerun
OSTRE
NAGMINNE
PORAŻENIE
DZIECIĘCE
(POLIO)
ŻÓŁTEJ
GORĄCZCE
LUDZKIEMU
WIRUSOWI
BRODAWCZAKA
osobom wyjeżdżającym
do rejonów endemicznego
występowania polio np. Irak, Izrael,
Pakistan
osobom powyżej 19. roku życia
nieszczepionym przeciwko
Poliomyelitis w ramach szczepień
obowiązkowych
osobom wyjeżdżającym
w obszar uznany przez Światową
Organizację Zdrowia za zagrożony
zakażeniem wirusem żółtej
gorączki np. Angola, Ruanda,
Kamerun
osobom przed rozpoczęciem
inicjacji seksualnej
Według danych PSO (Program Szczepień Ochronnych) 2015 r.
8
Są sytuacje szczególne kiedy należy pomyśleć
o szczepieniu:
Przed planowaną ciążą: przeciwko błonicy
i tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu
B, odrze, śwince i różyczce
W stanach obniżonej odporności, dla osób
przewlekle chorych: przeciwko ospie wietrznej,
grypie, sepsie meningokokowej, zakażeniom
pneumokokowym
Dzisiaj wiemy, że nie mamy innej alternatywy – albo
będziemy się szczepić albo będziemy wcześniej lub
później chorować.
Pamiętajmy:
Szczepionki to najskuteczniejszy sposób zapobiegania wielu chorobom
zakaźnym.
Dzięki szczepionkom
zmniejszyła się zachorowalność na
wiele śmiertelnych
chorób zakaźnych,
wiele chorób udało
się wyeliminować.
9
Szczepiąc się chronimy tych,
którzy nie mogą być szczepieni.
Ryzyko wystąpienia niepożądanych
odczynów poszczepiennych jest
znacznie mniejsze niż ryzyko związane z pełnoobjawowymi chorobami zakaźnymi.
Szczepienia nie dotyczą tylko dzieci.
Odporność osłabia się z wiekiem.
Szczepienia to tarcza ochronna
nas wszystkich.
Szczepionki są bezpieczne – spełniają standardy jakości, bezpieczeństwa
i skuteczności, co potwierdzają badania
kliniczne.
10
O szczepienia zapytaj swojego lekarza lub pielęgniarkę.