Najlepszy przyjaciel Taty
Transkrypt
Najlepszy przyjaciel Taty
Wejście - Dla najmłodszych - Najlepszy przyjaciel Taty Najlepszy przyjaciel Taty Paulina Mönckeberg 21.3.2011 Jesienią pojawiał się sprzedawca pieczonych kasztanów. Pan Escriva miał zwyczaj kupować całą paczkę kasztanów i chować je do kieszeni. W chwili kiedy usłyszał jego kroki i dźwięk otwieranych drzwi frontowych, Josemaria pędził go przywitać. „Tata wrócił, Tata wrócił!” I zanim jeszcze się przywitał, wpychał rączkę do jego kieszeni, żeby sprawdzić czy są w niej jakieś słodycze. Pan Escriva przytrzymywał jego rączkę i chłopiec ze śmiechem odkrywał gorące kasztany w kieszeni płaszcza ojca. Wtedy, podnosząc chłopca w ramionach, pan Escriva pytał: „Powiedz mi, jak bardzo mnie kochasz?”. „Milion, milion razy!” - odpowiadał mały Josemaria. Czasem, drocząc się z synem, pan Escriva prosił go o oddanie słodkości: „Oddasz mi je?”. Josemaria patrzył wtedy na niego i powoli otwierał zaciśniętą dłoń. Pan Escriva śmiał się patrząc, jak bardzo synek go kochał. Wtedy Josemaria wkładał rączkę do swojej kieszeni i wyciągał swoje „skarby”: pustą szpulkę nici, bezgłowego żołnierzyka, zakrętkę od butelki. I chociaż było to dla niego trudne, zawsze w końcu uśmiechał się z satysfakcją wyciągając rączkę do ojca. Zawsze kiedy tylko mógł, ojciec zabierał go na spacery po Barbastro. Jednego ranka, wyszli żeby zobaczyć samolot. Był to jeden z pierwszych wyprodukowanych egzemplarzy i był prezentowany w Barbastro. Josemaria promieniał z radości na myśl o wielkiej przygodzie, jaka czekała jego i ojca. 1/2 Josemaria trzymał się mocno ręki ojca. Tłum był niewyobrażalny. Wciąż ściskając rękę, Josemaria sięgnął przed siebie i dotknął boku kadłuba po czym zawołał z zaskoczeniem: „to jest zrobione z tkaniny!”. „Tak” odpowiedział mu ojciec, „a naprawdę zdumiewające jest, że ludzie mogą w tym podróżować daleko i bardzo szybko”. Josemaria zobaczył, jak ojciec śmieje się na głos, kiedy jedna z sióstr zakonnych stojących obok spytała z zainteresowaniem: „Czy jeśli samolot przeleci nad naszym ogrodem, naruszy klauzurę?”. Fragment książki Pauliny Mönkeberg, Vida y venturas de un borrico de noria, © Ediciones Palabra S.A., 2004. 2/2 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)