Poradnik dla piechurów

Poradnik dla piechurów
Autor: Monika Grygier
Adres: http://wrotalubuskie.eu/PL/632/412/Poradnik_dla_piechurow/k/
Poradnik dla piechurów
Czarny szlak wcale nie jest taki trudny
Polski system znakowania pieszych szlaków turystycznych nizinnych i górskich opiera się na
wieloletnich doświadczeniach przewodników i znakarzy. Podobny system znakowania szlaków jak
w Polsce mają np. Niemcy i Czesi, choć wymiary znaków są trochę inne. W znakowaniu szlaków
pieszych stosuje się oprócz białego pięć kolorów. Żeby je zapamiętać można nauczyć się krótkiej
formułki “piekło, niebo, trawa, cytryna, węgiel", co odpowiada kolorom czerwonemu,
niebieskiemu, zielonemu, żółtemu i czarnemu.
Kolor szlaku nie świadczy wcale o stopniu jego trudności (z wyjątkiem jednak nartostrad). Dawniej tak było, ale od kilkudziesięciu lat na prawie wszystkich mapach można znaleźć informacje wyprowadzające turystów z błędnego myślenia. Znaki umieszcza się zwykle wg specjalnej instrukcji na wysokości wzroku potencjalnych turystów w zależności od stopnia
ukształtowania terenu. Tam gdzie zachodzi większe prawdopodobieństwo zgubienia szlaku, znaków maluje się więcej. W razie zgubienia szlaku, co może być spowodowane np. przez ich zniszczenie przez pseudoturystów (niestety częste), wycięcie drzewa (to zdarza się na szczęście rzadko dzięki znakomitej współpracy z Lasami Państwowymi), najlepiej cofnąć się do
ostatniego znaku albo szukać następnego znaku. Pomocne będą wtedy mapy.
Kilka praktycznych porad
Można powiedzieć, że szlaki wytycza się po to aby ułatwić turystom dotarcie do ciekawych miejsc. Regiony o szczególnych walorach turystycznych (parki narodowe, rezerwaty, miejsca wypoczynkowe, miejsca historyczne, kultury ludowej ciekawe miasta itp.) są dlatego pokryte gęsta siecią szlaków. Szlaki zwykle omijają szosy i drogi o nawierzchni utwardzonej i biegną
leśnymi oraz polnymi ścieżkami. W miarę możliwości szlaki wytycza się przez najwyższe wzniesienia danego regionu, ze względu na panoramę, a zaczyna lub prowadzi w miejscach z dostępem do środków komunikacji. Dwa szlaki o tej samej barwie nie spotykają się ze sobą (istnieją oczywiście wyjątki np. przy schronisku Pod Śnieżką w Karkonoszach, a Czechach wcale
nie jest to regułą). Normą częstotliwości umieszczania znaków jest zasada, że dwa kolejne znaki powinny być w zasięgu wzroku. Wszystko zależy jednak od terenu. Czasami znaki maluje się gęściej. Na obszarach gdzie szlaków jest dużo umieszcza się specjalne mapki ze schematem przebiegu szlaków i kilometrażem. W Polsce na szlakach nizinnych podaje się odległości w
kilometrach, zaś górskich w godzinach. Uwaga w Czechach odległości nawet szlaków górskich podaje się w kilometrach !
Opracowano na podstawie publikacji: "PRZEWODNIK PO ZNAKOWANYCH SZLAKACH TURYSTYCZNYCH PTTK OKOLIC ZIELONEJ GÓRY".
Autor: Jarosław Wnorowski
strona 1 / 2
Poradnik dla piechurów
Autor: Monika Grygier
Adres: http://wrotalubuskie.eu/PL/632/412/Poradnik_dla_piechurow/k/
strona 2 / 2
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)