nr 5/6 - Gimnazjum nr 3

Transkrypt

nr 5/6 - Gimnazjum nr 3
27 – 200 Starachowice, ul. Leśna 2
fax. (41) 275 – 60 – 31
tel. (41) 274 – 17 –37
internet: http://www.gimnazjumnr3.pl
e-mail: [email protected]
W tym numerze:
 Z życia szkoły
 Coś ekstra Nasza twórczośćTytani
 Rusz głową
Szanowni Młodzi Czytelnicy!
Zapraszamy do lektury numeru naszej gazetki i mamy nadzieję, że z chęcią powrócicie do czytania „Naszej Trójki”.
"Nic nie boli tak, jak cierpienie osoby, na której ci zależy"
Julita Kusiak
Z życia szkoły
Miłość niejedno ma imię...
Na dobre zadomowiła się w naszej tradycji idea świętowania
Dnia Zakochanych. Jako
że w tym roku wypadł on
w trakcie uczniowskich
ferii zimowych , celebrowanie chwil poświęconych miłości przeniesiono
na koniec lutego. W
Gimnazjum nr 3 piątkowe
przedpołudnie 21 lutego
przybrało odcień intensywnej
czerwieni.
Wszędzie pojawiły się
czerwone
serduszka,
wewnętrzni
listonosze
przez cały dzień przekazywali płomienne walentynki , zaś finałem okazywania uwielbienia stały
się wybory miss i mistera szkoły. W wyniku demokratycznego głosowania owe zaszczytne tytuły otrzymali w tym roku:
Natalia Petrus z klasy II g oraz Aleksander Juda z klasy II a. Organizujące to święto p. Lidia
Wolszczak i p. Joanna Kułaga również włożyły wiele serca w swe działania integrujące młodzież
wokół idei okazywania sobie uczuć.
A że miłość niejedno ma imię można było się przekonać podczas spektaklu teatralnego, który specjalnie na tę okazję przygotowała realizująca projekt edukacyjny pt.: ”Czy łatwo być aktorem?” grupa uczniów z klas I i II. Pracując pod kierunkiem p. Jolanty Pomorskiej, która od wielu
lat z ogromnym sukcesem prowadzi Szkolny Teatr „Henryczek”, zgotowali niezwykłą ucztę duchową swej publiczności. Ich miłość do sztuki teatru wydobyła
ze szkolnej lektury pt.: „Skąpiec” Moliera wiele aspektów tego
uczucia obecnych w relacjach międzyludzkich. Główny aktorWojciech Tarczoń z klasy II c po raz kolejny zachwycił swoją
pasją grania i umiejętnościami interpretacji tekstu. Miłosne perypetie dzieci Harpagona, które musiały walczyć ze swym skąpym ojcem o możliwość zrealizowania własnych celów życiowych, niezwykle sugestywnie pokazali: Dariusz Gonciarz z
klasy I f i Beata Ożóg z klasy I a ( Kleant i Eliza). Obiektami
ich uczuć byli Marianna – Julia Kulczuga z klasy I a i Walery
– Wiktor Głowacki z klasy I f. Role drugoplanowych bohaterów- Anzelma – Adam Ryski ( I e), Frozyny- Julia Dziurzyńska (I e) , Strzałki - Marta Michalska (I e), Jakuba – Małgorzata Operacz ( I e) i Komisarza – Kamila Pawełczyk ( I e) stanowiły
także dowód , że talent i odpowiednia pomoc w interpretacji pozwalają wydobyć z każdego epizodu
wiele znakomitych treści.
Uroczystość wręczenia „Henryczków” oraz
„Złotych trepów”
W dniu 20 lutego odbyła się już kolejny raz uroczystość wręczenia "Henryczków 2013" oraz
"Dyplomów Uznania". "Henryczki" zostały przyznane w dwóch kategoriach:
-kategoria I - " Najlepsza Klasa" , dla klasy która osiągnęła najwyższą średnią,
- kategoria II - "Złote Trepy" , dla klasy która uzyskała najwyższą frekwencje.
Klasy I
"Henryczka " w kategorii "Najlepsza Klasa" otrzymała klasa 1d za średnią 3,89.
Największą wytrwałością w dreptaniu na lekcje wykazała się również klasa I a, która
otrzymała "Henryczka" w kategorii "Złote Trepy" za średnią frekwencję 94,75%.
Klasy II
"Henryczka " w kategorii "Najlepsza Klasa" otrzymała klasa II a za średnią 3,85.
Największą wytrwałością w dreptaniu na lekcje wykazała się również klasa II a, która
otrzymała "Henryczka" w kategorii "Złote Trepy" za średnią frekwencję 92,7%.
Klasy III
"Henryczka " w kategorii "Najlepsza Klasa" otrzymała klasa 3a za średnią
ocen 3,70%
Największą wytrwałością w dreptaniu na lekcje wykazała się również klasa III
a, która otrzymała "Henryczka" w kategorii "Złote Trepy" za średnią frekwencję 91,51%.
Spotkanie w ramach akcji "Kruchy lód"
27stycznia 2014r. uczniowie klas pierwszych uczestniczyli w spotkaniu w ramach akcji „Kruchy lód”. Przedstawiciele Komendy Powiatowej Policji, Straży Miejskiej, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Klubu Płetwonurków „Kalmar” zaprezentowali sposoby bezpiecznego zachowania w
czasie ferii. Zwrócili uwagę w szczególności na reagowanie młodych osób w
sytuacjach zagrożenia zdrowia i bezpieczeństwa nad wodą,
w lesie, w górach. Omówili sposoby udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej w sytuacjach, które mogą wydarzyć się w czasie ferii. Przestrzegali
przed nawiązywaniem ryzykownych znajomości, szczególnie w sieci, a także
wyjaśnili młodzieży, jakie mogą być konsekwencje nierozważnych zachowań.
Dzień naleśnika
Nasi uczniowie to nie tylko wybitni naukowcy i wspaniali
sportowcy, to również niezwykli kucharze. Przekonać się o
tym mogliśmy podczas Dnia Naleśnika, który odbył się 27
stycznia w Gimnazjum nr 3. Pyszności z czekoladą, dżemem,
bitą śmietaną i musem jabłkowym, sprzedawane były podczas przerw. Uczniowie, którzy przynieśli naleśniki, otrzymali od Samorządu Uczniowskiego kupon na niepytanie.
Kartka z kalendarza
Już niedługo, bo 8 marca czeka nas kolejne święto - Dzień Kobiet. Jest to dobra okazja, by obdarować ukochaną, mamę, babcię, córkę kwiatami, czy dobrym słowem. Zanim jednak dopadnie Was ta miła atmosfera, macie okazję dowiedzieć się, jak
inne kraje odbierają ten dzień i jak ważny jest on w ich historii.
1 stycznia 1959 roku Comandante Fidel Castro (premier
Republiki Kuby) podczas swojej przemowy w Santiago
oznajmił, iż na Kubie walczyli nie tylko mężczyźni, lecz także
kobiety. Stwierdził, że wielki czyn Marianny Grahales, która
starała się o zniesienie niewolnictwa w kraju, jest największym dowodem tego, iż były one też doskonałymi wojownikami, podobnie jak najlepsi żołnierze – mężczyźni. To była jedna z największych lekcji kubańskiej historii i być może miała największy wpływ na wyobrażenie tego narodu o kobietach. Począwszy od tego momentu, został
złamany stereotyp, mówiący o tym, że kobieta została urodzona, żeby robić pranie, prasowanie,
gotowanie i rodzić dzieci. Kuba zaczęła świętować Międzynarodowy Dzień Kobiet tak samo
jak w innych krajach.
W Bułgarii nie jest on świętem narodowym. Panowie mają więc okazję złożyć życzenia również
swoim koleżankom z pracy. Jednak kiedy skończą się obowiązki, na ulicach miasta odbywają się
huczne imprezy. W ostatnich czasach niektóre kobiety w Bułgarii odnoszą się do święta trochę
z rezerwą. Inne zaczęły go wspominać jako atrybut z czasów socjalizmu.
Dzień 8 marca miał na celu odwrócić uwagę ludzi radzieckich
od takich świąt religijnych jak: Maslenica, która przypadała mniej
więcej w tym samym czasie i Dzień Żon Niosących Pokój, który był
obchodzony w trzecią niedzielę po Wielkanocy oraz był uważany
za Prawosławny Dzień Kobiet.
Obecnie niewiele jest krajów zaangażowanych w to święto. W Estonii, Łotwie, Litwie, Gruzji i Armenii Międzynarodowy Dzień Kobiet
został oficjalnie odwołany. Jednak w krajach europejskich 8 marca w
wiadomościach pojawiają się o nim informacje. Z reguły tylko się o
tym wspomina, lecz nie obchodzi jako święto.
Weronika
Okres przedświąteczny zawsze kojarzy nam się ze sprzątaniem,wiosennymi porządkami, lecz także posiada pewną symbolikę. Według tradycji wielkanocnej, wytrzepując brud z dywanów lub
wszelkich przedmiotów, wymiatamy zło oraz pozostałości po zimie.
Wielkanoc dla Polaków ma równie ważne znaczenie jak Boże
Narodzenie.
W Niedzielę Palmową święci się palmy, wykonane zazwyczaj z
drewna wierzby, które symbolizuje nieśmiertelność. Można także
„pójść na łatwiznę” i kupić gotowe, ale na pewno większą radość sprawi ich zrobienie oraz przyozdabianie. Dzisiejsze palemki dekorowane są różnokolorowymi piórkami, suszonymi kwiatami,
jak i ziołami. Jest to wspaniała wielkanocna tradycja,
według której będzie ona chroniła domowników przed nieszczęściem.
Bardzo starą tradycją wielkanocną jest posypywanie głowy popiołem, na znak pokuty. Odbywa
się to w dzień zwany Środą Popielcową.
W Wielką Sobotę idziemy poświęcić koszyczki pełne świątecznych przysmaków, takich jak kiełbasa, chleb, chrzan i ćwikła, sól i pieprz, wędliny,
które symbolizują kończący się post oraz jajka w różnych ozdobnych foliach
lub pomalowane na rozmaite kolory. W wielkanocnym koszyku nie może
zabraknąć wielkanocnego baranka, który jest symbolem Zmartwychwstania.
Do koszyczka wkładamy również ozdoby, np. kurczaczki, które razem z
pisankami zdobią nie tylko koszyk, ale i wielkanocny stół.
W Niedzielę Wielkanocną wstajemy bardzo wcześnie, aby pójść do kościoła na mszę zwaną Rezurekcją. Następnie zasiadamy do stołu, by spożyć świąteczne, rodzinne śniadanie, dzieci natomiast bawią się w „poszukiwaczy
skarbów” - prezentów podrzuconych przez Wielkanocnego zajączka.
Najpopularniejszym daniem wielkanocnym, jak się domyślacie, jest
wielkanocny żur z chrzanem na wędzonce. W niektórych domach można spotkać się z tradycją jedzenia żurku w chlebie, w kształcie okrągłej miski z przykrywką, dzieci bardzo chętnie wtedy jedzą
wielkanocne śniadanie.
Według polskiej tradycji stół powinien przykrywać biały obrus, który udekorowany jest liśćmi bukszpanu. Na
środku stołu stawiamy najczęściej cukrowego baranka na
kępce rzeżuchy, która symbolizuje siły witalne oraz rodzące się życie.
Kolejną ważną i jednocześnie zabawną tradycją jest
dzień polewania się wodą tzw. Lany Poniedziałek. Woda
zawsze była i jest symbolem życia oraz czystości. W dawniejszych czasach, gdy w Polsce było więcej wsi niż miast,
polanie dziewczyny wodą oznaczało, że ma ona powodzenie u chłopców ze wsi.
Klaudia C. Klasa 1a
Im dalej od Polski tym ciekawiej . Czeskie , słowackie i niemieckie tradycje niewiele różnią się od naszych . Oczywiście można spotkać jakieś niuanse , chociaż fakt , że w
Czechach zamiast polewać się wodą , obywatele tego
kraju biją się brązowymi witkami . W Niemczech natomiast popularną ozdobą wielkanocną nie są jak u nas
bazie , tylko bukiety z witek przystrojonych wydmuszkami i wstążkami .
We Włoszech i Hiszpanii do wielkanocnych tradycji
należą procesje wielkopiątkowe . Na ulicznych widowiskach, obrazujących ukrzyżowanie Chrystusa, biorą
udział setki osób, są oni przebrani za żołnierzy , pokutników i rycerzy, wierni noszą w procesji olbrzymie figury Jezusa
Chrystusa i Matki Boskiej . Całość ma bardzo teatralny wymiar . Wspólne przeżywanie świąt łączy chyba wszystkie
kraje . W końcu jest to rodzinne święto , które przeżywa się w gronie najbliższych .
Ania Pawełczyk
.
Warto przeczytać...
.
W ciągu ostatnich trzech lat w prasie i w telewizji pojawiło się
wiele doniesień na temat tzw. dopalaczy. Szpitalne Odziały Toksykologiczne był przepełnione młodzieżą w różnym wieku od 14 do
23 lat. Temat ten trochę ucichł, ale nadal w prasie można spotkać
informacje o tej ,,używce"
Zaczynając od początku, a mianowicie od samego pojęcia. Dopalacze to różnego rodzaju substancje psychoaktywne – takie, które
powodują zmiany w zachowaniu człowieka, czy też postrzeganiu
przez niego rzeczywistości. W działaniu przypominają zatem alkohol lub narkotyki .Twórcy dopalaczy dobierają poszczególne
składniki specyfików tak, aby wywołać konkretne działanie po jego zażyciu.
Młodzież sięga po tę używkę często, aby oderwać się od otaczającej rzeczywistości : problemów w
szkole, wśród rówieśników . Młodzi ludzie sięgają także po nie dla zabawy, czy też ,,szpanu" ,żeby
nie być wykluczonym z danej grupy społecznej. Osoby
,które sięgają po nie, często nie zdają sobie sprawy o
szkodliwościach jakie pozostawiają po sobie dopalacze.
Po zażyciu mogą pojawić się, m.in., stany lękowe, silne
bóle głowy, śpiączka, silne zatrucie organizmu itp.
Dopalacze do niedawna były legalnie dostępne, jako
produkty kolekcjonerskie, nie do spożycia. Ze względu
na ominięcie przepisów substancje psychoaktywne stały
się dostępne dla ludzi. Obecnie obrót dopalaczami stał
się zabroniony, dzięki czemu ich dostępność została
znacznie utrudniona
.
Gdzie szukać pomocy ?
 Antynarkotykowy Telefon Zaufania (czynny codziennie od 16.00 do 21.00) – 801 199 990
 Antynarkotykowa Poradnia Internetowa – www.narkomana.org.pl
 ·Ośrodek Readaptacyjny Dla Osób Uzależnionych Stowarzyszenie „KARAN” ul. Łąkowa
122 Radom tel; (048) 3604605

Unikajmy dopalaczy, stawiajmy na przyjaciół i zdrowy tryb życia!
NEPER
?
Wiele osób w Polsce, kraju (nie ukrywajmy) jeszcze zacofanym,
twierdzi, że osoby dotknięte niepełnosprawnością są inne, a ich życie
znacznie różni się od życia pełnosprawnych.
Ostatnio na WOS-ie mieliśmy lekcje o stereotypach. Zdziwiło mnie,
że kilka osób zgodziło się ze starymi opowiastkami. Byłam przekonana, że w XXI w. nikt już nie wierzy w wyssane z palca historyjki, a
jednak się myliłam. Skoro przeszkadza im kolor skóry, to czy niepełnosprawność również? Odpowiedź jest prosta, w Polsce, niestety, tak
właśnie jest. Oczywiście nie wszyscy tacy są, nie każdy wierzy w stereotypy. Zauważyłam, że z biegiem czasu, nawet w naszym kraju jest
coraz mniej nietolerancyjnych osób.
Zakłopotanie. Wiele osób odczuwa je, gdy rozmawia z niepełnosprawnymi. Każdy, kto nigdy nie
miał do czynienia z takimi osobami, czuje zakłopotanie podczas rozmowy, bo najczęściej boi się, że
czymś ją urazi. Według mnie niesłusznie. Wszystkich trzeba traktować jednakowo i na pewno nikogo się nie urazi, rozmawiając z nim otwarcie, nie denerwując się.
Niepełnosprawność nie jest niczym nadzwyczajnym. Jeżeli takie osoby
mają dużo wiary w siebie, to na pewno wszystko przezwyciężą. Ja jestem
jak każdy z Was, mam marzenia i plany na przyszłość. Uczęszczam na
różne zajęcia pozalekcyjne m. in. do szkoły językowej i do MDK-u na zajęcia dziennikarskie. Uwielbiam fotografować, uczę się grać na gitarze.
Dla mnie nie ma rzeczy niemożliwych i uważam, że każdy powinien się
realizować, bez względu na to, jak wygląda, kim jest oraz czy jest pełnosprawny.
(w ramach projektu: Niepełnosprawność, czym jest dla mnie? Niepełnosprawność normalna sprawa.)
Ada
A to ciekawe ...
Hej, mam na imię Tris i możliwe, że znacie mnie już z poprzedniego numeru gazetki, w którym
był mój artykuł. Jeśli mnie znacie, to wiecie, o czym piszę, a jeśli nie, to przypominam, że piszę o
dziewczęcych stereotypach i o tym, jak je przełamujemy. W tym numerze napiszę o motoryzacji.
Jestem dziewczyną i lubię samochody oraz motory. Dla
niektórych to dziwne, ale cóż, jakoś się tym nie przejmuję.
Myślę, że to fajnie mieć trochę inne zainteresowania niż
moje koleżanki. Na pewno to je nudzi, gdy opowiadam cały
czas o tym, jakim będę jeździć motorem i samochodem za 3
lata i o tym, że za rok będę mogła zrobić prawko na motor o
pojemności silnika 125. Wydaje mi się, że jak zaczynam już
tematy związane z tym, to po prostu przestają mnie słuchać,
ale no cóż - takie życie, a wiem, że gdyby zapytać którąś z
moich koleżanek, to powie, jaki chce mieć samochód: jakiej marki, w jakim kolorze, typie i z jakiego roku.
Wiem, że jestem rozgadana troszkę na ten temat, więc nie winię ich za to, że nie słuchają, no bo
tak naprawdę to kto by ze mną wytrzymał, gdyby cały czas mnie słuchał . Ale znów muszę przyznać, że dla niektórych to jednak dziwne, że np. jadę z tatą do
mechanika i zaczyna się rozmowa na temat, co by warta było
wymienić i oczywiście ja zawsze gadam najwięcej i mechanik
na mnie taki look, a ja myślę sobie, że chyba powinnam już
iść. W poprzednim artykule napisałam, że t czym się różnimy
od innych, pokazuje nam, jacy jesteśmy wyjątkowi, ale tak
myślę, że ważniejsze jest to, by zaakceptować samego siebie z
naszymi wszystkimi „dziwnościami” ,by nie tracić marzeń,
gdy ktoś powie, że i tak nie mamy szans. Musimy wierzyć, że
damy radę, że nic nie jest niemożliwe, że jeśli w coś wierzymy
,to dokonamy tego. Życzę wszystkim takiej wiary w siebie i
żeby nic Was nie pokonało.
Tris
został wybrany patronem roku 2014, ponieważ
przypada w nim 600 rocznica jego urodzin oraz 275 rocznica ustalenia
go świętym. Jest on patronem Polski, a także od 2005 r. patronem
Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej.
został wybrany na patrona roku 2014, ponieważ w tym roku przypada 100 rocznica jego urodzin. Był uznawany za bohatera II
Wojny Światowej. Często nazywano go ,, człowiekiem,
który chciał zatrzymać Holokaust”.
Jednym z patronów bieżącego roku jest także , polski etnograf, folklorysta
i kompozytor, żyjący w latach 1814 – 1890.
Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia,
obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce to najobszerniejsze
polskie wydawnictwo w dziedzinie etnografii. Za życia Kolberg wydał
33 tomy Ludu.
Jego kompozycje to m.in.: 2 obrazki sceniczne Król pasterzy (tekst
napisał Teofil Lenartowicz) i Janek spod Ojcowa (tekst napisał Jan
Kanty Gregorowicz), opera Wiesław (tekst napisała Seweryna Pruszakowa) oraz liczne pieśni solowe i utwory na fortepian (etiudy, kujawiaki, mazurki).
Skomponował pieśni na głos do tekstów Seweryny DuchińskiejPruszakowej, Teofila Lenartowicza, Józefa Bohdana Zaleskiego, Stefana Witwickiego.
Kompozycje fortepianowe jego autorstwa to polonezy, mazury, obertasy, kujawiaki, kontredanse,
etiudy, marsze, wariacje, sonata, fantazja Trois etudes op. 14.
 Warto wiedzieć, że Nagroda Kolberga przyznawana jest od 1974 r. przez Ministerstwo
Kultury i Sztuki za działalność i wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury ludowej.
Beata
To już trzecia odsłona kultowego symulatora życia.
Do gry wyszło 11 dodatków i 9 akcesorii. W grze wcielamy się w stworzonego przez nas wirtualnego człowieka, nazywanego „Simem”, oczywiście sami możemy nadać mu imię i nazwisko. Jest
to gra firmy Electronic Arts. Naszego „Sima” musimy karmić, myć, zapewniać mu zabawę, odpoczynek oraz umożliwić mu korzystanie z toalety.
Naszego lub naszych wirtualnych ludzi możemy uczyć różnych umiejętności, typu sport, gotowanie, logika, charyzma, granie na gitarze, pianinie itd. Nasz „Sim” może zostać rodzicem, zestarzeć się, a nawet
umrzeć. Nasza postać może podjąć pracę, żeby zarabiać pieniądze i budować coraz to ładniejsze domy, lepsze meble, posiadać najlepsze auta. Oczywiście możemy mieć
wielu znajomych, przyjaciół, wrogów i nawet arcywrogów. Nasz „Sim” może być kim zapragnie,
począwszy od lekarza, aż do super gwiazdy filmowej.
Gra daje nam nieograniczone możliwości – z dodatkami staje się ciekawsza.
Bolo & Solo
Coś ekstra
,,Kto kocha swój język, kto go chroni od brzydoty
i pospolitości, kto stara się wydobyć z niego
tkwiącą w nim siłę, godność i urodę, jest czynnym
współtwórcą cywilizacji swego narodu."
Jan Parandowski
W dniach 10-15 marcu 2014 r. obchodzony będzie w naszym województwie XXII Tydzień Kultury Języka.
Hasło, które przyświeca tegorocznym obchodom odnosi się do rocznic wybitnych ludzi z naszego regionu, są to:
175. rocznica urodzin Adolfa Dygasińskiego
130. rocznica urodzin Kornela Makuszyńskiego
120. rocznica urodzin Jarosława Iwaszkiewicza
200. rocznica urodzin Oskara Kolberga
150. rocznica urodzin Stefana Żeromskiego
110. rocznica urodzin Witolda Gombrowicza
430. rocznica śmierci Jana Kochanowskiego

KULTURA JĘZYKA jest to zasób wiedzy o budowie gramatycznej i słownictwie danego
języka, praktyczna sprawność w posługiwaniu się tą wiedzą oraz wrażliwość
językowa, czyli umiejętność nie tylko
poprawnego, ale i estetycznego kształtowania wypowiedzi w zależności od sytuacji komunikacyjnej.

W zakresie kultury języka wyróżnić
możemy następujące postawy:
PURYZM - postawa polegająca na przesadnej trosce o czystość języka, przejawiająca się
niechęcią do wszystkich elementów nietradycyjnych, np. zapożyczeń z języków obcych.
LIBERALIZM - postawa polegająca na akceptowaniu w imię wygody rażących uproszczeń
lub zapożyczeń, które mają swoje rodzime odpowiedniki.
 Język to system znaków, najdoskonalsze narzędzie porozumiewania się ludzi; składa się z
dwóch zasadniczych składników: słownictwa i reguł wymawiania, tworzenia, odmiany, łączenia wyrazów, czyli gramatyki.
 Mówiąc o kulturze języka polskiego, nie można pominąć
kolejnych zagadnień, które łączą się z tym zagadnieniem.
Są to norma językowa, czyli dobór środków językowych
zgodnych z powszechnym zwyczajem językowym określonym przez słowniki oraz błąd językowy, czyli odstępstwo od obowiązującej w danym momencie normy językowej, czyli taka innowacja językowa, która nie znajduje
uzasadnienia - nie usprawnia porozumienia, nie wyraża
nowych treści, za to pozostaje w sprzeczności z dotychczasowymi przyzwyczajeniami użytkowników języka.
 Należy pamiętać o tym, że kultura języka to umiejętność poprawnego mówienia i pisania
zgodnie z przyjętymi w danej społeczności normami językowymi.
 To także działalność kulturalnojęzykowa i nazwa dyscypliny naukowej.
 Kultura języka to pozytywna postawa wobec języka osób, które posługują się nim.
 Warto pamiętać, że na kulturę naszych wypowiedzi językowych składają się dwa czynniki:
poprawność i sprawność językowa.
 Troska o kulturę języka, która jest częścią kultury umysłowej, powinna cechować każdego
człowieka, mówiącego danym językiem.
 Znajomość języka, czyli zbioru wyrazów i gramatyki umożliwia tworzenie
tekstów językowych w sposób poprawny.
 Aby dbać o kulturę naszych wypowiedzi
należy stale doskonalić znajomość języka, śledzić zachodzące w nim procesy,
uczyć się je oceniać.
 Musimy pamiętać o tym, że to, jak mówimy, świadczy o nas samych. Niedbałość w artykulacji poszczególnych głosek, sylab czy wyrazów może przyczynić się do wystąpienia zakłóceń w procesie komunikacji. Dbajmy o poprawną wymowę!
 Proponujemy przykładowe ćwiczenia, w myśl zasady: Myślenie czyni mistrza.
Język możemy ćwiczyć przy pomocy tzw. skrętaczy językowych.
Spadł bąk na strąk, a strąk mu pękł.
Pękł pęk, pękł strąk, a bąk się zląkł.
W trzęsawisku trzeszczą trzciny, trzmiel trze w
Trzciance
trzy trzmieliny, a trzy byczki znad Trzebyczki
z trzaskiem trzepią trzy trzewiczki.
Bzyczy bzyk znad Bzury zbzikowane bzdury,
bzyczy bzdury, bzdurstwa bzdurzy
i nad Bzurą w bzach bajdurzy.
Bzyczy bzdury, bzdurnie bzyka,
bo zbzikował i ma bzika.
Trzódka piegży drży na wietrze,
chrzęszczą w zbożu skrzydła chrząszczy,
wrzeszczy w deszczu cietrzew w swetrze,
drepcząc w kółko pośród gąszczy.
Turlał goryl po Urlach kolorowe korale,
rudy góral kartofle tarł na tarce wytrwale.
Gdy spotkali się w Urlach, góral tarł, goryl turlał,
chociaż sensu nie było w tym wcale.
W gąszczu szczawiu we Wrzeszczu
klaszczą kleszcze na deszczu,
szepcze szczygieł w szczelinie,
szczeka szczeniak w Szczuczynie,
piszczy pszczoła pod Pszczyną,
świszcze świerszcz pod leszczyną,
a trzy pliszki i liszka
taszczą płaszcze w Szypliszkach.
 Popraw błędy w poniższych zdaniach.
1. Podziwiał i zachwycał się Dorotą coraz bardziej.
2. Od świtu stałam w kolejce za biletami na koncert De Mono.
3. Ta książka jest oparta na faktach autentycznych.
4. Nowe przepisy dotyczą najemników mieszkań komunalnych.
5. Zakonnicy odmawiali modlitwę przed i po posiłku.
6. Zrobi wszystko, żeby pokrzyżować im szyki.
7. Dość tego lenistwa, trzeba wziąć się do roboty.
8. Pieniądze od sponsora pozwoliłyby rozwiązać najpilniejsze potrzeby szkoły.
9. Chodzę do szkoły imieniem H. Sienkiewicza.
10. Studniówka jest tradycyjnym zwyczajem klas maturalnych.
Miłej zabawy
B.
Nasza twórczość
Gdy wjechałam do obozu to myślałam, że będziemy mieszkać w namiotach,ale zaprowadzili mnie
do domku , był mały i zepsuty, ale to nie było aż
takie złe . Gdy weszłam do domku, to zuważyłam
torbę, a za mną wszedł jakiś strażnik i powiedział:
Lee Waron. Odpowiedziałam: Tak, to ja (choć bałam się, że mnie nakryją, to i tak było dobrze).
Strażnik: - Jesteś przydzielony do pokoju z Aronem Zang .
Ja: - Dobrze , ale gdzie jest mój pokój ?
Strażnik:- Jesteś przydzielony do pokoju 207.
Ja:- Dziękuję.
Weszłam do pokoju i zobaczyłam Arona , niezbyt byłam szczęśliwa, że trafiłam z chłopakiem
do pokoju, ale było dobrze, choć bałam się, że mnie nakryje, bo nie wyglądał na głupiego .
Aron:- Cześć, ty jesteś pewnie Lee ,ja jestem ... ( i zanim powiedział, ja odpowiedziałam ).
Ja: -Cześć , nie musisz mówić, wiem, kim jesteś.
Aron:- No tak, powiedzieli ci ,hehe, głupi ja (powiedział, drapiąc się po głowie i cicho się śmiejąc).
Na szczęście skończyliśmy tą krępującą rozmowę , bo wołali nas na kolację .
Gdy siadłam przy stole, on się dosiadł ze swoją siostrą Merry .
Aron:- Lee, to jest moja siostra, Merry
Merry: - Cześć Lee
Ja:- Cześć Merry (cicho pomrukując).
Gdy spytałam się Merry, jak się dostała do wojska, to odpowiedziała mi, że jej tata jest tu generałem .
Po chwili wstałam, popatrzyłam na nich i podziękowałam .
Merry : -Czy ja coś powiedziałam złego ?
Aron: -Nie wiem , może pójdę go zapytać ?
Merry:- Może.
Położyłam się na łóżku i myślałam o tym, czy się przyznać. Nagle usłyszałam pukanie do drzwi .
Aron : - Mogę wejść?
Ja :- Tak (odpowiedziałam cicho i smutnie )
Aron: - Jak tam?
Ja :- Ale o co ci chodzi?
Aron : -Jesteś smutny .
Ja: - Ale to nie jest ważne.
Następnego ranka zaczął się morderczy trening.
Kapitan:- Każdy ma przejść tor przeszkód i to bez wyjątku ! JASNE ?
Wszyscy :- TAK JEST, PANIE KAPITANIE !
Gdy zaczęlismy przechodzić pierwszą przeszkodę, to pomyślałam, że to nie
może być aż takie łatwe.
I dopiero wtedy zobaczyłam na mapie ten tor przeszkód, mieliśmy przejść
przez rwącą rzekę i to na linie .
Druga przeszkoda to spinaczka w górach . A ostatnią przeszkodą było pokonanie niedźwiedzi i zdobycie flagi dla swojej drużyny, w której byli ze mną Aron,
Merry i Toby.
Po ciężkim treningu poszłam się umyć. Gdy wyszłam spod prysznica, to zapomniałam, że Aron
jest w pokoju i mnie zauważył .
Aron : -Ty jesteś dziewczyną?
Ja: -Ja to wszystko wyjaśnię.
Aron, patrząc na mnie, zemdlał. Gdy się obudził, zaczęłam opowiadać mu moją historię.
Koniec cz. 2
Ola
…otworzyłam ją na chybił trafił i na stronie, na której się zatrzymałam, było zdjęcie naszyjnika, który dziś znalazłam. Na drugiej był tekst, ale nie było w nim o naszyjniku. Po dokładnym
przyjrzeniu się, zobaczyłam, że strona, na której musiały być informacje o znalezionej rzeczy, została wyrwana. Poszłam na górę do swojego pokoju i zaczęłam ją czytać od początku. Nie było tam
nic interesującego tylko jakieś stare historie o rozbitkach i o zaginionych statkach.
Gdy doszłam do zdjęcia naszyjnika, usłyszałam
skrzypnięcie drzwi wejściowych. Zbiegłam po
schodach i zobaczyłam, że dziadkowie wrócili.
-Jak było na plaży?- zapytała babcia.
-Dobrze, znalazłam kilka fajnych muszelekodpowiedziałam. Nie zamierzałam na razie wspominać o Krisie, zatoczce, naszyjniku i o książce.
-Chodź, pomożesz mi z kolacją-powiedziała babcia.
Poszłam razem z babcią do kuchni i przyrządziłyśmy wspaniałą pizzę. Po zjedzeniu jej, babcia z
dziadkiem poszli do salonu, aby obejrzeć swój ulubiony serial, a ja posprzątałam. Gdy skończyłam, udałam się do swojego pokoju.
Wyjęłam z torebki naszyjnik i otworzyłam książkę tam, gdzie było zdjęcie naszyjnika. Przypatrzyłam się dobrze i nie znalazłam żadnej różnicy. Schowałam obydwie rzeczy do torebki i poszłam do
łazienki, aby się umyć. Gdy skończyłam, poszłam spać. Obudziłam się o 7.30, ubrałam i poszłam
zjeść śniadanie. Babci nie było w kuchni, więc jeszcze spała. Zrobiłam jak najciszej się dało śniadanie i posprzątałam po nim. Spojrzałam na zegarek i zobaczyłam, że jest minuta przed ósmą. Napisałam dziadkom kartkę, że będę na plaży. Założyłam buty i wyszłam. Przy furtce spotkałam Krisa.
-Cześć- powiedział pierwszy.
-Hej- odpowiedziałam.
-Idziemy do zatoczki?
-Tak, muszę ci coś pokazać.
Poszliśmy i zaczęłam mu opowiadać o książce. Gdy dotarliśmy na miejsce, pokazałam mu książkę.
-I co, czytałaś ją?
-Tak, ale nudne te historie.
-Historie? Jakie?
-O rozbitkach i o zaginionych statkach.
-Mogę zobaczyć?
-Tak.
Podałam Krisowi książkę, a on zaczął czytać. Ja natomiast poszłam się przejść i poszukać muszelek. W pewnym momencie przybiegł do mnie przestraszony Kris.
-Nie oddalaj się tak. Nigdy nie zachodziłem tak daleko.
-Nie wiedziałam, że jestem tak daleko. Ale skoro już tu jesteśmy, to chodźmy dalej, może znajdziemy inną drogę niż te śliskie kamienie.
Poszliśmy dalej, ale nie znaleźliśmy żadnej innej drogi. Zamiast tego, dotarliśmy do wejścia groty.
-Chodź, zobaczymy co się tam znajduje- zaproponowałam.
-Nina, czekaj, to może być niebezpieczne.
Nie słuchałam, co mówił ,tylko weszłam do środka.
cdn.
Emi
Gdy słychać piękny ptaków śpiew
i drzewa też zielenią się,
to dla nas wszystkich jest to znak,
że wiosna znowu wita nas.
Popada deszczyk czasem też ,
lecz to normalne przecież jest,
by trawka pięknie rosła nam
i bez rozkwitał tu i tam.
Kwiaty piękną barwą lśniły
i swym wspaniałym zapachem nas uwodziły.
Wakacje już zbliżają się ,
każdy uczeń dobrze to wie.
Pogoda już wspaniała jest
i ciężko z książką w domu jest.
Nadeszły wreszcie piękne dni,
po różnych nocach i dniach.
Witaj wiosno nasza kochana
i pozostań z nami tak długo,
jak będziesz chciała.
Julia B. klasa 1,,b”
Nasza muzyka
Nasza Muzyka
Coraz bliżej wiosna. To czas, kiedy wszystko budzi się do życia. Oto nasze propozycje na „pobudzające” wiosenne kawałki !
Eminem – When I’m Gone
Shakira feat. Rihanna – Can’t remember to forget you
Bring me the Horizon – Can you feel my heart ?
Eminem – Say goodbye Hollywood
Linkin Park – A light that never comes
Avicii – Hey Brother
Beyonce feat. Jay Z – Drunk In love
One Republic – Something I Need
Pitbull feat. Kesha – Timber
Lea Michele – Cannonball
Martin Garrix – Animals
Imagine Dragons – Radioactive
FloRida – Let it Roll
Lawson – Juliet
50 Cent feat. Dr Dre – New Day
FloRida – Whistle
Maroon 5 feat. Wiz Khalifa – Payphone
Wally Lopez feat. Jamie Scott – You can’t stop the beat
Eminem feat. Rihanna – The Monster
Imagine Dragons – On top of the world
Lady Gaga – Applause
Życzymy miłego słuchania w cieplutkie wiosenne dni.
Emila I Karola
Rusz głową
Konkurs z lekturą
szkolną.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Autorem książki jest Antoine de Saint-Exupéry.
Autorem książki jest Sofokles.
Autorem książki jest William Szekspir.
Autorem książki jest Aleksander Fredro.
Autorem książki jest Molier.
Autorem książki jest Aleksander Kamiński.
Autorem książki jest Éric-Emmanuel Schmitt.
Autorem książki jest Joseph Bédier.
Na Wasze odpowiedzi czekamy do 30.03.2014 r. Kupony należy dostarczyć do
p. Bożeny Rakowskiej.
Hasło:
Imię i nazwisko:
Klasa:
NASZ SKŁAD:
:
Julia Banasiowska, Ada Ranos, Anna Pawełczyk, Klaudia Cygan, Julia Kulczuga, Ola Markowska, Beata
Ożóg, Aleksandra Wójcik, Karolina Gębura, Emilia Lisowska, Bartosz Grajewski, Bartek Świostek, Robert
Rokita, Katarzyna Binczak, Ewa Kalista, Weronika Kwiatkowska, Igor Spadło, Karolina Rakowska, Iga
Dróżdż.
MASZ PROPOZYCJE CIEKAWYCH TEMATÓW?
ZGŁOŚ SIĘ DO NAS!
SPOTYKAMY SIĘ W KA ŻDĄśrodę
14.20 – 15.05
Zapraszamy do współpracy!!!!!!
OPIEKUN GAZETKI „NASZA TRÓJKA”:
mgr Bożena Rakowska
SKŁAD I OPRAWA GRAFICZNA:
mgr Urszula Jędrzejczyk

Podobne dokumenty