Historia Słubic - Odra dla turystów

Artykuł \ Historia Słubic
Słubice jako polskie miasto istnieją od 1945 roku. Jednak historia miasta, podobnie jak Frankfurtu, liczy sobie ponad 750 lat.
Dawne Słubice były leżącymi po wschodniej stronie Odry przedmieściami Frankfurtu, zwanymi Dammvorstadt. Źródła
historyczne podają, że na terenie dzisiejszych Słubic we wczesnym średniowieczu znajdowała się słowiańska osada Śliwice.
Jednak państwo piastowskie utraciło ją w 1250 roku na rzecz Brandenburgii. Dopiero w 1945 roku, po niemal 700 latach
funkcjonowania w granicach państwa niemieckiego, miasto wróciło do Polski.
Wschodnie przedmieścia pełniły przez wieki funkcję służebną wobec zachodnich, prężnie rozwijających się dzielnic. W 1399
roku wzniesiono tu warownię, a w XVII wieku potężną twierdzę, która miała bronić Frankfurt przez atakami obcych. Teren ten
był plądrowany i niszczony przez wojska księcia Jana II Żagańskiego w 1473 roku, przez Szwedów podczas wojny 30 - letniej,
przez Rosjan w wojnie 7 - letniej.
Na historyczny rozwój osadnictwa w okolicach dzisiejszych Słubic zasadniczy wpływ miały skomplikowane dzieje ziem, które w
rozwoju tych terenów wyodrębniły się jako samodzielne jednostki terytorialne. We wczesnym średniowieczu powstała tu
Ziemia Lubuska, położona po obu stronach Odry w jej środkowym biegu, będąca jedną z wcześniej ukształtowanych dzielnic
zachodnich Polski. W czasach Mieszka I weszła wraz z Wielkopolską w skład ziem pierwszych Piastów. Ziemia ta miała
kluczowe znaczenie w walkach z Niemcami o utrzymanie zachodnich granic Polski. W okresie rozbicia dzielnicowego była
połączona ze Śląskiem i częściowo z Wielkopolską, stanowiąc częsty cel najazdów margrabiów miśnieńskich i łużyckich oraz
arcybiskupów magdeburskich. W 1250 roku Ziemia Lubuska, podbita przez Albrechta Niedźwiedzia, weszła w skład
Brandenburgii pod nazwą Nowej Marchii. Wówczas też dawne Słubice przeszły pod panowanie Brandenburgii.
W 1618 roku Brandenburgia, w której obrębie znajdowały się tereny dzisiejszych Słubic weszła w unię personalną z Prusami
Książęcymi, ówczesnym coraz bardziej samodzielnym lennem Polski. Po pokoju westfalskim, kończącym Wojnę
Trzydziestoletnią, która spowodowała bardzo duże straty i zniszczenie tej części ziem, Brandenburgia uzyskała nowe terytoria,
w tym wschodnią część Pomorza Zachodniego, zaś od XVIII wieku stała się prowincją Królestwa Prus. W okolicy 12 sierpnia
1759 r. we wsi Kunowice pod Słubicami stoczono jedną z największych bitew wojny siedmioletniej (1756- 1763), w której
wojska rosyjsko - austriackie zwyciężyły wojska pruskie po wodzą Fryderyka Wielkiego. Od tej pory tereny obecnych Słubic,
przeżywały kolejne przemiany w historii Prus, następnie Cesarstwa Niemieckiego i III Rzeszy.
W drugiej połowie XIV wieku Frankfurt przystępuje do Hanzy – wielkiego związku handlowego miast basenu Morza Północnego
i Morza Bałtyckiego. Fakt ten czyni go jednym z najbogatszych miast Marchii. W 1506 roku założony zostaje tu brandenburski
krajowy uniwersytet Viadrina, istniejący do roku 1811. W okresie tym powstaje też na prawym brzegu rzeki przedmieście
zwane Damvorstadt – stanowiące dzisiejsze Słubice.
Most Łączący lewy brzeg Odry z prawym istniał już na początku XIV wieku i istniał do 1895 roku jako konstrukcja drewniana. W
ten sposób miasto łączyło się z Wielkopolską i Śląskiem. Droga ta wywarła znaczący wpływ na rozwój miasta.
Liczne wsie i tereny przyrodniczo atrakcyjne powodowały, że prawobrzeżna część Frankfurtu rozwijała się przede wszystkim w
oparciu o te walory. Przedmieścia spełniały ogrodniczy i rolniczy charakter. Miasto w owym czasie silnie konkuruje o handel na
Odrze ze Szczecinem. Ostatecznie walkę te przegrywa, stając się drugorzędnym portem śródlądowym.
Przed 1945 rokiem nie wybudowano w Słubicach żadnych znaczących obiektów, prócz wyjątkowej inwestycji, jaką był
zbudowany w 1927 roku stadion sportowy wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą. Okalające stadion obszary zieleni były
ulubionym miejscem wypoczynku frankfurtczyków i turystów.
W trakcie działań wojennych 30% zabudowań uległo zniszczeniu (w mieście brak budowli zabytkowych, przeważa typowa
zabudowa miejska z końca XIX wieku i początku XX w.)
W pierwszych latach po wojnie podstawowe zadania nowych mieszkańców Słubic wiązały się przede wszystkim z eliminacją
zniszczeń wojennych i uruchamiania kolejnych placówek i nowych miejsc pracy. Zaczęto tworzyć polską administrację, dzięki
czemu tworzące się dopiero miasto wybrano na siedzibę powiatu rzepińskiego, który kilka lat później przekształcono w powiat
słubicki. Istniał on do 1975 roku, kiedy to utworzono w Słubicach wspólną radę dla miasta i przyległej doń wiejskiej gminy.
Kolejne lata po wojnie, to organizowanie życia społecznego, gospodarczego i politycznego miasta. Powstają nowe zakłady
pracy, między innymi związane z przemysłem drzewnym, odzieżowym, spożywczym, transportowym. W latach 60-tych
pojawia się coraz więcej zakładów usługowych. W tych latach kontakty i współpraca z Frankfurtem są sporadyczne. Dopiero
otwarcie granicy w 1972 roku spowodowało dynamiczny rozwój kontaktów oraz samego miasta. Niestety szybki rozwój usług
zablokowany został zamknięciem granicy na skutek wydarzeń lat osiemdziesiątych i ogłoszenia w Polsce stanu wojennego.
Przełom lat 80-tych i 90-tych zapoczątkował nową erę w historii miasta. Rozpoczęła się współpraca z Frankfurtem. Ponowne
otwarcie granicy i zjednoczenie Niemiec oraz podpisanie porozumień z Republiką Federalną Niemiec otworzyło Słubice na
świat, powodując ich dynamiczny rozwój. Wraz z otwarciem granicy miasto nie tylko ożywiło się handlowo i usługowo, ale
przede wszystkim zaczęło przyjmować tysiące obywateli Niemiec w różnych celach, w tym także turystycznych.
Po zmianach ustrojowych w 1990 roku Słubice zaczęły się dynamicznie rozwijać. Powstało kilka znaczących inwestycji dla
miasta: wysypisko odpadów komunalnych, oczyszczalnia ścieków, stacja uzdatniania wody. Miasto obok Zgorzelca i
Kołbaskowa stało się jedną z głównych bram wjazdowych do Polski, które rocznie przekracza około 7 milionów osób. Od 1991
roku, kiedy zniesiony został wizowy przepływ osób przez granicę polsko – niemiecką, region stał się jednym z największych
przygranicznych ośrodków handlowych i turystycznych.
Artykuł \ Historia Słubic
Jednym z ważniejszych przełomów w życiu miasta jest wybudowanie w 1998 roku uczelni wyższej Collegium Polonicum, której
powstanie symbolizuje pojednanie i współpracę pomiędzy Polską i Niemcami. Jest ona wynikiem współpracy naukowej
polskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie. Dziś na
uczelni studiuje kilka tysięcy studentów, nadając przy tym miastu charakterystyczny akademicki wymiar. Słubice dzięki
Collegium Polonicum stały się jednym z najmniejszych miast akademickich w Europie.
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)