pobierz - gminno miejski zakład budżetowy gospodarki komunalnej i
Transkrypt
pobierz - gminno miejski zakład budżetowy gospodarki komunalnej i
REGULAMIN PRACY Gminno-Miejski Zakład BudŜetowy Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Bolkowie ROZDZIAŁ l POSTANOWIENIA WSTĘPNE Art. 1 Podstawę prawną ustalania Regulaminu pracy stanowią przepisy: 1. art. 104, art. 1041 – 1043 Kodeksu Pracy i przepisy wykonawcze wydane na ich podstawie. 2. art. 27 ust. 1i art. 30 ust. 4, 5 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 Nr 79 poz. 854) Art. 2 Regulamin pracy jest aktem normatywnym, ustalającym wewnętrzną organizację i porządek w GminnoMiejskim Zakładzie BudŜetowym Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Bolkowie oraz określającym związane z procesami pracy obowiązki Pracodawcy i Pracowników. Art. 3 1. Pracodawca zapoznaje z treścią regulaminu pracy kaŜdego przyjmowanego do pracy pracownika przed rozpoczęciem przez niego pracy, a pracownik potwierdza znajomość regulaminu swoim podpisem w treści umowy o pracę. 2. Określenia uŜyte w Regulaminie oznaczają: a) Pracownik: osoba, która zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę lub innego aktu będącego podstawą do nawiązania stosunku pracy. b) Pracodawca - Gminno-Miejski Zakład BudŜetowy Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Bolkowie Art. 4 1. Celem Regulaminu pracy jest sprecyzowanie reguł porządku pracy, ułatwiających naleŜyty prze bieg oraz dostosowanie podstawowych zasad prawa pracy do warunków istniejących w zakładzie pracy. 2. Przepisy Regulaminu pracy mają zastosowanie do wszystkich Pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy, bez względu na rodzaj pracy i zajmowane stanowisko. 3. W sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nie uregulowanych szczegółowo niniejszym regulaminem, zastosowanie mają przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw i aktów wykonawczych z zakresu prawa pracy. ROZDZIAŁ II PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACOWNIKA Art. 5 1. Pracownik jest zobowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie, przestrzegać dyscypliny pracy oraz stosować się do poleceń przełoŜonych, które dotyczą pracy. 2. Pracownik jest zobowiązany w szczególności: a) rzetelnie i efektywnie wykonywać pracę, b) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy, c) naleŜycie wykonywać polecenia przełoŜonego dotyczące organizacji pracy, d) dbać o porządek i czystość na stanowisku pracy, w jego sąsiedztwie i zabezpieczyć je po zakończeniu pracy, e) przestrzegać przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, a takŜe przepisy przeciw poŜarowe, a w szczególności Pracownik jest obowiązany: − znać przepisy i zasady bhp, brać udział w szkoleniu i instruktaŜu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym, − wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bhp oraz stosować się do wydanych w tym zakresie zarządzeń i wskazówek przełoŜonych, − dbać o naleŜyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy, m.in. poprzez odpowiednie przechowywanie powierzonego mienia (narzędzi, części zamiennych itp.) w miejscach do tego przeznaczonych, − dbać o naleŜyty porządek oraz wygląd szatni i pomieszczeń socjalnych oraz korzystać z nich zgodnie z przeznaczeniem, − stosować środki ochrony zbiorowej, a takŜe uŜywać przydzielonej odzieŜy ochronnej i roboczej oraz sprzętu ochrony osobistej zgodnie z ich przeznaczeniem, − poddawać się badaniom lekarskim - wstępnym - przy podejmowaniu zatrudnienia oraz okresowym i kontrolnym, − niezwłocznie zawiadomić przełoŜonego o zauwaŜonym wypadku przy pracy albo zagroŜeniu Ŝycia ludzkiego lub zdrowia, − zapoznać się i przestrzegać obowiązujące na danym stanowisku pracy zasady bezpieczeństwa poŜarowego oraz znać lokalizację podręcznego sprzętu gaśniczego, a takŜe posiadać umiejętności posługiwania się nim, − współdziałać z pracodawcą w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, f) przestrzegać tajemnicy słuŜbowej i nie udzielać Ŝadnych informacji osobom trzecim na temat zakładu pracy oraz na temat spraw, o których Pracownik dowiedział się w czasie wykonywania czynności słuŜbowych, bez uzyskania pisemnej zgody pracodawcy, g) przejawiać koleŜeński stosunek do współpracowników, w szczególności okazywać pomoc Pracownikom nowo zatrudnionym i młodocianym, h) dbać o mienie zakładu pracy, w tym równieŜ o przydzieloną odzieŜ ochronną, roboczą i sprzęt ochrony osobistej oraz zabezpieczać je prze uszkodzeniem, zniszczeniem lub kradzieŜą, a takŜe dbać o jego stan i wygląd, i) wykazywać lojalność w stosunku do pracodawcy i realizować jego politykę rozwoju zakładu pracy, j) podnosić swoje kwalifikacje poprzez uczestnictwo w kursach i szkoleniach organizowanych przez pracodawcę, jak równieŜ poprzez samokształcenie zawodowe, k) przestrzegać postanowień niniejszego Regulaminu oraz wewnętrznych aktów normatywnych obowiązujących w zakładzie pracy. 3. Pracownik ma prawo: a) do zatrudnienia na stanowisku pracy zgodnie z rodzajem pracy wynikającym z treści zawartej umowy o pracę i zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami, b) do wynagrodzenia za pracę, c) do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, d) do wypoczynku: w dniach wolnych od pracy, przez prawidłowe przestrzeganie czasu pracy w zakładzie oraz korzystania z urlopów wypoczynkowych i innych przerw, e) do równych praw z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków, a szczególnie do równouprawnienia, czyli do równego traktowania kobiet i męŜczyzn w zakresie pracy, f) do tworzenia organizacji Pracowników i przystępowania do nich, które to organizacje - związki zawodowe mają prawo do reprezentowania i obrony praw i interesów Pracowników, g) do uczestniczenia w zarządzaniu zakładem w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. ROZDZIAŁ III PRAWA l OBOWIĄZKI PRACODAWCY Art. 6 1. Do obowiązków Pracodawcy naleŜy w szczególności: a) zaznajamianie Pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami, b) organizowanie pracy w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak równieŜ osiąganie przez Pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i naleŜytej jakości pracy, c) zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz prowadzenie systematycznie szkolenia Pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, d) zapewnienie przestrzegania porządku i dyscypliny pracy, e) przydzielanie Pracownikom odzieŜy ochronnej i roboczej oraz sprzętu ochrony osobistej, f) przydzielanie narzędzi podstawowych i pomocniczych, g) przydzielanie odzieŜy i obuwia ochronnego (np. ubiór roboczy, fartuch ochronny, rękawice gumowe), h) przydzielanie środków higieny osobistej (np. ręczniki, mydło, papier toaletowy), i) terminowe i prawidłowe wypłacanie wynagrodzenia, przelewem dla Pracowników posiadających konto lub w kasie zakładu pracy dla pozostałych Pracowników, z zastrzeŜeniem postanowień art. 8, j) ułatwianie Pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych, k) zaspokajanie, w miarę posiadanych środków, socjalnych i kulturalnych potrzeb Pracowników, w tym dokonywanie odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych oraz dysponowanie jego środkami zgodnie z odrębnym regulaminem, l) przydzielanie Pracownikom odpowiednio zabezpieczonych miejsc na przechowywanie narzędzi pracy, odzieŜy wierzchniej, roboczej i ochronnej, m) stosowanie obiektywnych i sprawiedliwych kryteriów oceny Pracowników oraz wyników ich pracy, n) prowadzenie dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych Pracowników, o) zabezpieczenie warunków ochrony przeciwpoŜarowej w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia oraz zaznajamianie Pracowników z przepisami Regulaminu Pracy. 2. Ponadto pracodawca jest zobowiązany do: a) równego traktowania w zatrudnieniu. − pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynaleŜność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a takŜe bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. − równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych w pkt. 1. − dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn określonych w pkt. 1 był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niŜ inni pracownicy. − dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują dysproporcje w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników naleŜących do grupy wyróŜnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w pkt. 1, jeŜeli dysproporcje te nie mogą być uzasadnione innymi obiektywnymi powodami. − przejawem dyskryminowania w rozumieniu pkt. 2 jest takŜe: • działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszania zasady równego traktowania w zatrudnieniu, • zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności albo poniŜenie lub upokorzenie pracownika (molestowanie). − dyskryminowaniem ze względu na płeć jest takŜe kaŜde nieakceptowane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniŜenie albo upokorzenie pracownika; na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne). − za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, z zastrzeŜeniem pkt. 8-10, uwaŜa się róŜnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w pkt. 1, którego skutkiem jest w szczególności: • odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy, • niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą, • pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe chyba Ŝe pracodawca udowodni, Ŝe kierował się obiektywnymi powodami. − zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie naruszają działania polegające na: • nie zatrudnianiu pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w pkt. 1, jeŜeli jest to uzasadnione ze względu na rodzaj pracy, warunki jej wykonywania lub wymagania zawodowe stawiane pracownikom, • wypowiedzeniu pracownikowi warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy, jeŜeli jest to uzasadnione przyczynami nie dotyczącymi pracowników, • stosowaniu środków, które róŜnicują sytuację prawną pracownika ze względu na ochronę rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawność pracownika, • ustalaniu warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych z uwzględnieniem kryterium staŜu pracy. − nie stanowią naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu działania podejmowane przez określony czas, zmierzające do wyrównywania szans wszystkich lub znacznej liczby pracowników wyróŜnionych z jednej lub kilku przyczyn określonych w pkt. 1, przez zmniejszenie na korzyść takich pracowników faktycznych nierówności, w zakresie określonym w tym przepisie. − róŜnicowanie pracowników ze względu na religię lub wyznanie nie stanowi naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu, jeŜeli w związku z rodzajem i charakterem działalności prowadzonej w ramach kościołów i innych związków wyznaniowych, a takŜe organizacji, których cel działania pozostaje w bezpośrednim związku z religią lub wyznaniem, religia lub wyznanie pracownika stanowi istotne, uzasadnione i usprawiedliwione wymaganie zawodowe. − pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. − wynagrodzenie, o którym mowa w pkt. 11, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a takŜe inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pienięŜnej lub w innej formie niŜ pienięŜna. − pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a takŜe porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku. − osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niŜszej niŜ minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów. − skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie moŜe stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia. b) Informowania pracowników o moŜliwości zatrudnienia w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony – o wolnych miejscach pracy, c) Przeciwdziałania mobbingowi, oznaczającemu działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołując u niego zaniŜoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniŜenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. 3. Do praw Pracodawcy naleŜy w szczególności: a) tworzenie i przystępowanie do organizacji pracodawców tworzonych w celu reprezentacji oraz obrony praw i interesów pracodawców, b) wydawanie Pracownikom, w ramach uprawnień kierowniczych, wiąŜących poleceń słuŜbowych i zarządzeń dotyczących pracy, które nie powinny być sprzeczne z przepisami prawa pracy lub umową o pracę, oraz ustalenie zakresu obowiązków, zadań i czynności Pracowników oraz ich egzekwowanie, c) korzystanie z wyników pracy wykonywanej przez Pracowników zgodnie z treścią stosunku pracy. ROZDZIAŁ IV TERMIN, MIEJSCE l CZAS WYPŁATY WYNAGRODZENIA Art. 7 Wynagrodzenie za pracę płatne miesięcznie, wypłaca się pracowników dołu dla pracowników na stanowiskach umysłowych - 4 dnia kaŜdego miesiąca, a dla pracowników na stanowiskach fizycznych - 10 dnia kaŜdego miesiąca. JeŜeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim. Art. 8 Wynagrodzenie jest płatne przelewem na konto bankowe Pracownika podane przez niego Pracodawcy. Jeśli Pracownik nie posiada konta wynagrodzenie jest płatne w formie pienięŜnej lub w inny ustalony sposób, po uzyskaniu jego pisemnej zgody. Art. 9 Szczegółowe zasady wynagrodzenia Pracowników i udzielania im świadczeń socjalnych regulują w zakładzie: regulamin wynagradzania i regulamin funduszu świadczeń socjalnych. ROZDZIAŁ V PORZĄDEK PRACY, SYSTEM l ROZKŁAD CZASU PRACY Art. 10 Czasem pracy jest czas, w którym Pracownik pozostaje do dyspozycji Pracodawcy na terenie zakładu pracy lub w innym wyznaczonym miejscu do wykonywania pracy. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową. Pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, by w godzinach rozpoczęcia pracy znajdował się na stanowisku pracy. Art. 11 1. Czas pracy w zakładzie pracy wynosi 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w 1 miesięcznym okresie rozliczeniowym. 2. Ustala się dobowy wymiar czasu pracy, wynoszący przeciętnie 8 godzin. W następujące dni tygodnia dobowy wymiar czasu pracy wynosi: - od poniedziałku do piątku – 8 godzin. przy czym łączny czas pracy w tygodniu nie moŜe przekroczyć normy określonej w ust.1 3. W zakładzie Pracodawcy drugim dniem wolnym od pracy, oprócz dni ustawowo wolnych, jest sobota. Art. 12 1. Pora nocna obejmuje czas pracy w wymiarze 8 godz. od godziny 22 wieczorem do godziny 6 rano dnia następnego 2. Za pracę w niedziele i święta uwaŜa się pracę wykonywaną od godziny 6 rano w niedziele lub w święto do godziny 6 rano dnia następnego. Art. 13 Pracownicy zakładu pracy potwierdzają przybycie do pracy poprzez osobiste podpisanie listy obecności, Art. 14 1. W zakładzie pracy prowadzona jest ewidencja czasu pracy uwzględniająca m.in. rozpoczęcie i zakończenie pracy oraz pracę w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych. 2. Wejście na teren zakładu pracy Pracownik potwierdza niezwłocznie poprzez złoŜenie podpisu na liście obecności. Art. 15 W czasie pracy Pracownicy zatrudnieni co najmniej w 6-cio godzinnym wymiarze czasu pracy na dobę mają prawo do 15 minutowej przerwy, która wliczana jest do normalnego czasu pracy. Czas rozpoczęcia i zakończenia tej przerwy ustalają pracodawca lub kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych w porozumieniu z Pracownikami. Art. 16 KaŜdy Pracownik obowiązany jest znajdować się przez cały czas pracy na swoim stanowisku pracy. Samowolne opuszczenie stanowiska pracy przed zakończeniem danej zmiany lub w czasie godzin pracy jest zabronione. Art. 17 1. Wyjście w czasie pracy poza teren zakładu moŜe nastąpić za zgodą Pracodawcy bądź osoby upowaŜnionej oraz podlega odnotowaniu w ewidencji wyjść. 2. Ewidencja wyjść znajduje się w Dziale Kadr. Art. 18 KaŜdy Pracownik po zakończonej pracy zobowiązany jest do zabezpieczenia swojego stanowiska pracy. Art. 19 Pracownik obsługujący maszynę lub urządzenie w ruchu nie moŜe oddalić się z miejsca pracy bez zatrzymania maszyny lub urządzenia, bądź przekazania obsługi innemu uprawnionemu Pracownikowi. Art. 20 Zabrania się wynoszenia z zakładu narzędzi, części zamiennych i innych materiałów stanowiących własność pracodawcy bądź jemu powierzonych. Art. 21 Zabrania się wykonywania prywatnych prac w zakładzie lub z wykorzystaniem narzędzi lub urządzeń naleŜących do Pracodawcy bez wyraźnej jego zgody. Art. 22 Zabrania się spoŜywania alkoholu i palenia tytoniu na terenie zakładu pracy. Palenie tytoniu dozwolone jest tylko w miejscach do tego celu wyznaczonych. ROZDZIAŁ VI DYSCYPLINA PRACY Art. 23 Przestrzeganie dyscypliny pracy jest podstawowym obowiązkiem kaŜdego Pracownika. Art. 24 Wszyscy pracownicy bez względu na zajmowane stanowiska i rodzaj wykonywanej pracy zobowiązani są do punktualnego rozpoczynania pracy i nie opuszczania swego miejsca pracy w godzinach pracy. Późniejsze rozpoczęcie, wcześniejsze zakończenie pracy, a takŜe przerwanie pracy wymaga uprzedniego uzgodnienia z bezpośrednim przełoŜonym. Art. 25 Pracownik powinien uprzedzić Pracodawcę o niemoŜliwości stawienia się do pracy z przyczyny z góry wiadomej. W razie nie wstawienia się w pracy z innych przyczyn, niŜ z góry wiadomych, Pracownik jest zobowiązany zawiadomić Pracodawcę o przyczynie nieobecności i przewidzianym czasie jej trwania pierwszego dnia nieobecności, nie później jednak niŜ w dniu następnym. Powinien to zrobić osobiście, a w przypadku, kiedy jest to niemoŜliwe przez inne osoby, dopuszcza się zawiadomienie przez pocztę, lub telefonicznie bezpośredniego przełoŜonego. Art. 26 1. Spóźnienie lub opuszczenie pracy usprawiedliwiają następujące przyczyny: a) czasowa niezdolność do pracy spowodowana chorobą Pracownika lub opieką nad chorym członkiem rodziny, pod warunkiem przedłoŜenia zaświadczenia lekarskiego o czasowej nie zdolności do pracy, b) odosobnienie w związku z chorobą zakaźną, pod warunkiem przedstawienia decyzji właściwe go inspektora sanitarnego, c) konieczność sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia Ŝłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza, pod warunkiem złoŜenia przez Pracownika odpowiedniego pisemnego oświadczenia o tym fakcie, odpowiednio potwierdzonego, d) imienne wezwanie Pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez właściwy organ w sprawie powszechnego obowiązku obrony przez organ administracji rządowej lub samo rządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, pod warunkiem, Ŝe na wezwaniu zostanie uczyniona adnotacja potwierdzająca stawienie się Pracownika na to wezwanie, e) odbycie podróŜy słuŜbowej w godzinach nocnych, zakończone w takim czasie, Ŝe do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, pod warunkiem, Ŝe podróŜ odbywała się w warunkach uniemoŜliwiających odpoczynek nocny oraz Ŝe Pracownik złoŜył odpowiednie pisemne oświadczenie w tej sprawie. 2. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są: a) zaświadczenia lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy, b) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, w razie odosobnienia Pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami, c) oświadczenie Pracownika w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez Pracownika osobistej opieki nad dzieckiem w wieku do lat ośmiu w wypadku nieprzewidzianego zamknięcia Ŝłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, d) zaświadczenie lekarskie, wskazujące na okoliczności uzasadniające konieczność sprawowania przez Pracownika osobistej .opieki nad następującymi członkami rodziny: − dzieckiem w wieku do lat ośmiu w wypadku: • porodu lub choroby małŜonka Pracownika, stale opiekującego się dzieckiem, jeŜeli poród lub choroba uniemoŜliwia temu małŜonkowi sprawowanie opieki, • pobytu małŜonka Pracownika, stale opiekującego się dzieckiem, w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej, − chorym dzieckiem w wieku do lat czternastu, − innym chorym członkiem rodziny, e) imienne wezwanie Pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszedniego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się Pracownika na to wezwanie, f) oświadczenie Pracownika potwierdzające odbycie podróŜy słuŜbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, Ŝe do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemoŜliwiających odpoczynek nocny. Art. 27 1. W przypadku spóźnienia się do pracy, Pracownik winien niezwłocznie zgłosić się do bezpośredniego przełoŜonego, celem usprawiedliwienia spóźnienia. 2. JeŜeli spóźnienie wynikło z przyczyn niezawinionych przez Pracownika (np. opóźnienie środków transportu), Pracownik winien dostarczyć stosowne zaświadczenie od odpowiednich podmiotów gospodarczych. Art. 28 Za dyscyplinę pracy oraz prawidłową kontrolę stanu obecności i spóźnień, łącznie ze stosowaniem kary regulaminowej, odpowiada Pracodawca. Art. 29 Obowiązuje bezwzględny zakaz spoŜywania alkoholu na terenie zakładu oraz przebywanie w stanie po spoŜyciu alkoholu. Art. 30 W razie uzasadnionego podejrzenia o naruszenie przez Pracownika zasady trzeźwości, Pracodawca informuje go o przysługującym mu prawie Ŝądania przeprowadzenia badania stanu jego trzeźwości. Jednocześnie uprzedza Pracownika, Ŝe w razie potwierdzenia wynikiem badań, iŜ znajduje się on w stanie po spoŜyciu alkoholu, obciąŜony zostanie kosztami tego badania. Art. 31 1. W razie nie zgłoszenia przez Pracownika Ŝądania przeprowadzenia badań, ustala się naruszenie przez Pracownika obowiązku trzeźwości innymi dostępnymi i powszechnie stosowanymi środkami, a w szczególności: a) oświadczenia Pracownika co do zarzucanego mu przewinienia, b) zeznań świadków, c) wyników ustaleń organoleptycznych, d) oględzin lekarskich. Art. 32 1. Z czynności, o których mowa powyŜej, Pracodawca sporządza protokół, który powinien zawierać: a) imię i nazwisko osoby zgłaszającej naruszenie obowiązku trzeźwości przez Pracownika, b) dane osobowe Pracownika oraz sposobu i okoliczności naruszenia przez niego obowiązku trzeźwości, c) wskazanie dowodów, d) datę sporządzenia protokołu oraz podpis osoby sporządzającej protokół. 2. Protokół powinien być sporządzony niezwłocznie, a jego odpis doręczany Pracownikowi. Art. 33 1. CięŜkim naruszeniem podstawowych obowiązków przez Pracownika, stanowiącym podstawę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy Pracownika jest w szczególności: a) zakłócanie porządku i spokoju w miejscu pracy, b) opuszczanie pracy bez usprawiedliwienia, c) stawianie się do pracy po spoŜyciu alkoholu lub wnoszenia i spoŜywania alkoholu w miejscu i w czasie pracy, d) dokonanie naduŜyć w zakresie korzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, e) niewykonywanie poleceń przełoŜonych dotyczących pracy, f) ujawnianie tajemnic produkcyjnych, ekonomicznych, handlowych, organizacyjnych oraz innych, które mogą narazić Pracodawcę na szkodę, g) nieprzestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpoŜarowych, h) wynoszenie z zakładu jakichkolwiek przedmiotów, stanowiących własność pracodawcy bez pisemnej zgody osoby upowaŜnionej przez Pracodawcę. ROZDZIAŁ VI l BEZPIECZEŃSTWO l HIGIENA PRACY, OCHRONA PRZECIWPOśAROWA Art. 34 1. Pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad bhp oraz przestrzegania przepisów o ochronie przeciwpoŜarowej. 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przestrzeganie tych przepisów i zasad przez Pracowników przez wydawanie stosownych poleceń, przez usuwanie uchybień i zapewnienie wykonania wszelkich zaleceń organów nadzoru nad warunkami pracy, w tym równieŜ społecznego inspektora pracy i lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad Pracownikami. Art. 35 1. Pracodawca jest obowiązany chronić Ŝycie i zdrowie Pracowników przez zapewnienie im bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, zabezpieczyć ich przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy. 2. Obowiązany jest w szczególności: a) organizować pracę i stanowiska pracy w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, b) zapoznawać Pracowników z przepisami i zasadami bhp i z przepisami o ochronie przeciwpoŜarowej i w tym celu i w zakresie prowadzić systematyczne szkolenie Pracowników, c) kierować Pracowników na badania lekarskie, d) dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposaŜenia technicznego pracy oraz o sprawność środków ochrony zbiorowej i indywidualnej Pracowników i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem, e) wydawać Pracownikom przed rozpoczęciem pracy odzieŜ i obuwie robocze, środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej, f) wskazać i zapewnić Pracownikom odpowiednio zabezpieczone miejsca na przechowanie odzieŜy i obuwia roboczego, własnego ubrania i wyposaŜenia osobistego oraz przydzielonych narzędzi pracy. Art. 36 1. Podstawowym obowiązkiem Pracownika jest przestrzeganie przepisów i zasad bhp i przepisów przeciwpoŜarowych, a w szczególności Pracownik jest obowiązany: a) znać przepisy i zasady bhp i ochrony przeciwpoŜarowej, brać udział w szkoleniu i instruktaŜu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym, . b) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bhp oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełoŜonych, c) dbać o naleŜyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu (stanowisku) pracy, d) stosować środki ochrony zbiorowej, a takŜe uŜywać przydzielone środki ochrony indywidualnej oraz odzieŜ i obuwie robocze zgodnie z ich przeznaczeniem, e) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich, f) niezwłocznie zawiadomić przełoŜonego o zauwaŜonym w zakładzie wypadku albo zagroŜeniu Ŝycia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a takŜe inne osoby znajdujące się w rejonie zagroŜenia, o groŜącym im niebezpieczeństwie, g) współdziałać z Pracodawcą! przełoŜonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bhp. 2. Zabrania się Pracownikom: a) uruchamiania i posługiwania się maszynami, urządzeniami i narzędziami nie związanymi bezpośrednio z wykonywaniem zleconych Pracownikowi obowiązków i czynności, b) samowolnego demontowania maszyn, urządzeń i narzędzi i ich naprawy bez specjalnego upowaŜnienia pracodawcy lub przełoŜonego, c) samowolnego usuwania osłon i zabezpieczeń maszyn, urządzeń i narzędzi i ich naprawy i czyszczenia, gdy pozostają w ruchu lub pod napięciem elektrycznym. Art. 37 Pracodawca dopuści Pracownika do wykonywania pracy, gdy posiada on wymagane kwalifikacje zawodowe, po odbyciu wymaganego szkolenia wstępnego w zakresie bhp, ochrony przeciwpoŜarowej i po wyposaŜeniu w środki ochrony indywidualnej oraz w ubranie i odzieŜ roboczą. W razie niespełnienia tych wymogów Pracownik nie zostanie dopuszczony do pracy i jego nieobecność w pracy zostanie uznana za nieusprawiedliwioną. Art. 38 1. Środki ochrony indywidualnej, odzieŜ i obuwie robocze przysługujące Pracownikom na określonych stanowiskach pracy i okresy ich uŜytkowania określa tabela stanowiąca załącznik nr 1 do Regulaminu. 2. Odbiór środków i przedmiotów wymienionych w ust. 1 Pracownik potwierdza na piśmie z obowiązkiem wyliczenia się z nich na zasadach odpowiedzialności materialnej za mienie powierzone. 3. Dopuszcza się uŜywanie przez Pracowników, za ich zgodą, własnej odzieŜy i obuwia roboczego, jeŜeli spełnia ono wymogi bhp. Wykaz stanowisk pracy, na których dopuszczalne jest uŜywanie przez Pracowników własnej odzieŜy i obuwia roboczego oraz kwot odpłatności za pranie odzieŜy, stanowi załącznik nr 2 do Regulaminu. 4. Pracownikom uŜywającym własnej odzieŜy i obuwia roboczego przysługuje ekwiwalent pienięŜny w wysokości odpowiadającej ich aktualnej wycenie oraz zwrot kosztów za pranie odzieŜy wykonywane we własnym zakresie. 5. Pracodawca przydziela Pracownikom środki higieny osobistej. Tabela środków higieny osobistej przysługujących Pracownikom stanowi załącznik nr 3 do Regulaminu. Art. 39 1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bhp i stwarzają bezpośrednie zagroŜenie dla zdrowia lub Ŝycia Pracownika albo wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, Pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełoŜonego. 2. JeŜeli powstrzymanie się od wykonania pracy nie usuwa zagroŜenia, o którym mowa w ust. 1, Pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagroŜenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełoŜonego. 3. Za czas powstrzymania się od wykonania pracy lub oddalenia się z miejsca zagroŜenia w przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. ROZDZIAŁ VIII ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA PRACOWNIKÓW Art. 40 1. Za nieprzestrzeganie przez Pracownika ustalonego porządku, Regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpoŜarowych pracodawca moŜe stosować: a) karę upomnienia, b) karę nagany. 2. Za nieprzestrzeganie przez Pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpoŜarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spoŜywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca moŜe równieŜ stosować: a) karę upomnienia, b) karę nagany, c) karę pienięŜną. 3. Kara pienięŜna za jedno przekroczenie, jak i za kaŜdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności, nie moŜe być wyŜsza od jednodniowego wynagrodzenia Pracownika, a łącznie kary pienięŜne nie mogą przewyŜszać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego Pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1 - 3 Kodeksu pracy. 4. Wpływy z kar pienięŜnych przeznacza się na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy. Art. 41 1. Kara nie moŜe być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku Pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia. 2. Kara moŜe być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu Pracownika. 3. JeŜeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy Pracownik nie moŜe być wysłuchany, bieg dwu tygodniowego terminu przewidzianego w ust. 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się Pracownika do pracy. 4. O zastosowaniu środków dyscyplinujących Pracownik zostaje powiadomiony na piśmie, a odpis pisma składa się do akt osobowych Pracownika. Art. 42 1. Pracownik ma prawo w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o zastosowaniu kary porządkowej wnieść sprzeciw. O odrzuceniu bądź uwzględnieniu sprzeciwu decyduje Pracodawca. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od jego wniesienia równowaŜne jest z jego uwzględnieniem. 2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, moŜe w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary. Art. 43 Karę uwaŜa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych Pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca moŜe, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej Pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu. ROZDZIAŁ IX URLOPY Art. 44 1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego w takim wymiarze, jaki nabywa na podstawie przepisów prawa pracy i właściwych dokumentów osobowych. 2. Pracodawca jest obowiązany udzielić Pracownikowi urlopu wypoczynkowego w tym roku kalendarzowym, w którym Pracownik uzyskał do niego prawo. 3. Urlopy są udzielane przez kierownika jednostki lub komórki organizacyjnej na podstawie planu urlopów w taki sposób, aby zapewnić normalny tok pracy. Udzielenie urlopu następuje na pisemny wniosek Pracownika o udzielenie urlopu, złoŜony co najmniej z wyprzedzeniem 2-dniowym przed planowaną datą rozpoczęcia urlopu. 4. Pracownik jest uprawniony do rozpoczęcia urlopu po uzyskaniu adnotacji na jego wniosku lub zawiadomienia na piśmie Pracodawcy o wyraŜeniu zgody na rozpoczęcie wykorzystania urlopu w określonym terminie. 5. Nad prawidłową realizacją planu urlopów czuwa Inspektor ds. Kadr i Płac. 6. Przesunięcie terminu urlopu moŜe nastąpić na wniosek Pracownika umotywowany waŜnymi przyczynami. Dopuszczalne jest takŜe przesunięcie terminu urlopu z powodu szczególnych potrzeb zakładu pracy, jeŜeli nieobecność Pracownika spowodowałaby zakłócenie toku pracy. Art. 45 1. Na wniosek Pracownika umotywowany waŜnymi przyczynami Pracodawca moŜe udzielić mu urlopu bezpłatnego, jeŜeli nie spowoduje to zakłócenia normalnego toku pracy. Decyzję w tych sprawach podejmie Pracodawca. 2. Zasady udzielania urlopów wychowawczych matkom wychowującym dzieci, regulują odrębne przepisy. ROZDZIAŁ X OCHRONA PRACY Art. 46 1. Zabronione jest zatrudnianie kobiet przy pracach szczególnie uciąŜliwych lub szkodliwych dla zdrowia. 2. Kobiet w ciąŜy nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych oraz porze nocnej, jak równieŜ nie wolno delegować ich poza stałe miejsce pracy. 3. Wykaz tych prac, jak równieŜ rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych kobietom ustalone jest w oparciu o rozporządzenie wydawane przez Radę Ministrów, którego tekst Pracodawca przedstawi do wglądu Pracownikom wraz z Regulaminem. Wykaz prac wykonywanych w zakładzie pracy, przy których nie wolno zatrudniać kobiet stanowi załącznik Nr 4 do niniejszego regulaminu. Art. 47 1. Młodocianych nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych oraz w porze nocnej. 2. Wykaz prac, przy których nie wolno zatrudniać młodocianych, jak równieŜ wykaz stanowisk pracy dozwolonych Pracownikom młodocianym w celu odbywania przygotowania zawodowego ustalone jest w oparciu o rozporządzenie wydane przez Radę Ministrów, którego tekst Pracodawca przedstawi do wglądu Pracownikom wraz z Regulaminem. 3. Młodociany moŜe być zatrudniony w innym celu niŜ przygotowanie zawodowe na podstawie umowy o pracę przy wykonywaniu lekkich prac. Wykaz lekkich prac wydany na podstawie art. 2001 k.p., stanowi załącznik Nr 5 do niniejszego Regulaminu i jest jego integralną częścią. ROZDZIAŁ XI POSTANOWIENIA KOŃCOWE Art. 48 1. Regulamin pracy obowiązuje na czas nieokreślony. 2. Przepisy Regulaminu nie naruszają postanowień umów o pracę, zawartych z poszczególnymi Pracownikami zakładu. 3. Zmiana treści Regulaminu moŜe nastąpić w formie aneksu bądź przez wprowadzenie nowego Regulaminu. 4. Obowiązujący Regulamin pracy będzie bieŜąco dostosowywany do wymogów wynikających ze zmian przepisów prawa pracy. 5. W sprawach nie uregulowanych w Regulaminie mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, prze pisy wykonawcze do Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy. Art. 49 Postanowienia Regulaminu pracy wchodzą w Ŝycie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości Pracowników poprzez wywieszenie tekstu Regulaminu na tablicy ogłoszeń, to jest z dniem 02.11.2004 r. Bolków, dnia 18.10.2004 r. Za Zakładowe Organizacje Związkowe NiezaleŜny Samorządny Związek Zawodowy „KOMUNALNIK” w Gminno-Miejskim Zakładzie BudŜetowym` Gospodarki komunalnej i Mieszkaniowej w Bolkowie Wiesława Parczyńska Pracodawca KIEROWNIK Gminno-Miejskiego Zakładu BudŜetowego Gospodarki komunalnej i Mieszkaniowej w Bolkowie Henryk Pawłowicz