pobierz - gminno miejski zakład budżetowy gospodarki komunalnej i

Transkrypt

pobierz - gminno miejski zakład budżetowy gospodarki komunalnej i
REGULAMIN PRACY
Gminno-Miejski Zakład BudŜetowy Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Bolkowie
ROZDZIAŁ l
POSTANOWIENIA WSTĘPNE
Art. 1
Podstawę prawną ustalania Regulaminu pracy stanowią przepisy:
1. art. 104, art. 1041 – 1043 Kodeksu Pracy i przepisy wykonawcze wydane na ich podstawie.
2. art. 27 ust. 1i art. 30 ust. 4, 5 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych (Dz. U.
z 2001 Nr 79 poz. 854)
Art. 2
Regulamin pracy jest aktem normatywnym, ustalającym wewnętrzną organizację i porządek w GminnoMiejskim Zakładzie BudŜetowym Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Bolkowie oraz określającym
związane z procesami pracy obowiązki Pracodawcy i Pracowników.
Art. 3
1. Pracodawca zapoznaje z treścią regulaminu pracy kaŜdego przyjmowanego do pracy pracownika
przed rozpoczęciem przez niego pracy, a pracownik potwierdza znajomość regulaminu swoim
podpisem w treści umowy o pracę.
2. Określenia uŜyte w Regulaminie oznaczają:
a) Pracownik: osoba, która zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę lub innego aktu
będącego podstawą do nawiązania stosunku pracy.
b) Pracodawca - Gminno-Miejski Zakład BudŜetowy Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej
w Bolkowie
Art. 4
1. Celem Regulaminu pracy jest sprecyzowanie reguł porządku pracy, ułatwiających naleŜyty prze
bieg oraz dostosowanie podstawowych zasad prawa pracy do warunków istniejących w zakładzie
pracy.
2. Przepisy Regulaminu pracy mają zastosowanie do wszystkich Pracowników zatrudnionych w
zakładzie pracy, bez względu na rodzaj pracy i zajmowane stanowisko.
3. W sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nie uregulowanych szczegółowo niniejszym
regulaminem, zastosowanie mają przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw i aktów wykonawczych z
zakresu prawa pracy.
ROZDZIAŁ II
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACOWNIKA
Art. 5
1. Pracownik jest zobowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie, przestrzegać dyscypliny
pracy oraz stosować się do poleceń przełoŜonych, które dotyczą pracy.
2. Pracownik jest zobowiązany w szczególności:
a) rzetelnie i efektywnie wykonywać pracę,
b) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy,
c) naleŜycie wykonywać polecenia przełoŜonego dotyczące organizacji pracy,
d) dbać o porządek i czystość na stanowisku pracy, w jego sąsiedztwie i zabezpieczyć je po
zakończeniu pracy,
e) przestrzegać przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, a takŜe przepisy przeciw
poŜarowe, a w szczególności Pracownik jest obowiązany:
− znać przepisy i zasady bhp, brać udział w szkoleniu i instruktaŜu z tego zakresu oraz
poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,
−
wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bhp oraz stosować się do
wydanych w tym zakresie zarządzeń i wskazówek przełoŜonych,
− dbać o naleŜyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu
pracy, m.in. poprzez odpowiednie przechowywanie powierzonego mienia (narzędzi, części
zamiennych itp.) w miejscach do tego przeznaczonych,
− dbać o naleŜyty porządek oraz wygląd szatni i pomieszczeń socjalnych oraz korzystać z
nich zgodnie z przeznaczeniem,
− stosować środki ochrony zbiorowej, a takŜe uŜywać przydzielonej odzieŜy ochronnej i
roboczej oraz sprzętu ochrony osobistej zgodnie z ich przeznaczeniem,
− poddawać się badaniom lekarskim - wstępnym - przy podejmowaniu zatrudnienia oraz
okresowym i kontrolnym,
− niezwłocznie zawiadomić przełoŜonego o zauwaŜonym wypadku przy pracy albo
zagroŜeniu Ŝycia ludzkiego lub zdrowia,
− zapoznać się i przestrzegać obowiązujące na danym stanowisku pracy zasady
bezpieczeństwa poŜarowego oraz znać lokalizację podręcznego sprzętu gaśniczego, a
takŜe posiadać umiejętności posługiwania się nim,
− współdziałać z pracodawcą w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i
higieny pracy,
f) przestrzegać tajemnicy słuŜbowej i nie udzielać Ŝadnych informacji osobom trzecim na temat
zakładu pracy oraz na temat spraw, o których Pracownik dowiedział się w czasie wykonywania
czynności słuŜbowych, bez uzyskania pisemnej zgody pracodawcy,
g) przejawiać koleŜeński stosunek do współpracowników, w szczególności okazywać pomoc
Pracownikom nowo zatrudnionym i młodocianym,
h) dbać o mienie zakładu pracy, w tym równieŜ o przydzieloną odzieŜ ochronną, roboczą i sprzęt
ochrony osobistej oraz zabezpieczać je prze uszkodzeniem, zniszczeniem lub kradzieŜą, a
takŜe dbać o jego stan i wygląd,
i) wykazywać lojalność w stosunku do pracodawcy i realizować jego politykę rozwoju zakładu
pracy,
j) podnosić swoje kwalifikacje poprzez uczestnictwo w kursach i szkoleniach organizowanych
przez pracodawcę, jak równieŜ poprzez samokształcenie zawodowe,
k) przestrzegać postanowień niniejszego Regulaminu oraz wewnętrznych aktów normatywnych
obowiązujących w zakładzie pracy.
3. Pracownik ma prawo:
a) do zatrudnienia na stanowisku pracy zgodnie z rodzajem pracy wynikającym z treści zawartej
umowy o pracę i zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami,
b) do wynagrodzenia za pracę,
c) do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
d) do wypoczynku: w dniach wolnych od pracy, przez prawidłowe przestrzeganie czasu pracy
w zakładzie oraz korzystania z urlopów wypoczynkowych i innych przerw,
e) do równych praw z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków, a szczególnie
do równouprawnienia, czyli do równego traktowania kobiet i męŜczyzn w zakresie pracy,
f) do tworzenia organizacji Pracowników i przystępowania do nich, które to organizacje - związki
zawodowe mają prawo do reprezentowania i obrony praw i interesów Pracowników,
g) do uczestniczenia w zarządzaniu zakładem w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych
przepisach.
ROZDZIAŁ III
PRAWA l OBOWIĄZKI PRACODAWCY
Art. 6
1. Do obowiązków Pracodawcy naleŜy w szczególności:
a) zaznajamianie Pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem
wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,
b) organizowanie pracy w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak równieŜ
osiąganie przez Pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i naleŜytej jakości pracy,
c) zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz prowadzenie systematycznie
szkolenia Pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
d) zapewnienie przestrzegania porządku i dyscypliny pracy,
e) przydzielanie Pracownikom odzieŜy ochronnej i roboczej oraz sprzętu ochrony osobistej,
f) przydzielanie narzędzi podstawowych i pomocniczych,
g) przydzielanie odzieŜy i obuwia ochronnego (np. ubiór roboczy, fartuch ochronny, rękawice
gumowe),
h) przydzielanie środków higieny osobistej (np. ręczniki, mydło, papier toaletowy),
i) terminowe i prawidłowe wypłacanie wynagrodzenia, przelewem dla Pracowników posiadających
konto lub w kasie zakładu pracy dla pozostałych Pracowników, z zastrzeŜeniem postanowień
art. 8,
j) ułatwianie Pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych,
k) zaspokajanie, w miarę posiadanych środków, socjalnych i kulturalnych potrzeb Pracowników, w
tym dokonywanie odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych oraz dysponowanie
jego środkami zgodnie z odrębnym regulaminem,
l) przydzielanie Pracownikom odpowiednio zabezpieczonych miejsc na przechowywanie narzędzi
pracy, odzieŜy wierzchniej, roboczej i ochronnej,
m) stosowanie obiektywnych i sprawiedliwych kryteriów oceny Pracowników oraz wyników ich
pracy,
n) prowadzenie dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych
Pracowników,
o) zabezpieczenie warunków ochrony przeciwpoŜarowej w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia
oraz zaznajamianie Pracowników z przepisami Regulaminu Pracy.
2. Ponadto pracodawca jest zobowiązany do:
a) równego traktowania w zatrudnieniu.
− pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku
pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu
podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek,
niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynaleŜność
związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a takŜe bez względu na
zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze
czasu pracy.
− równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób,
bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych w pkt. 1.
− dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn
określonych w pkt. 1 był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej
korzystnie niŜ inni pracownicy.
− dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego
postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują dysproporcje w
zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników
naleŜących do grupy wyróŜnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w
pkt. 1, jeŜeli dysproporcje te nie mogą być uzasadnione innymi obiektywnymi powodami.
− przejawem dyskryminowania w rozumieniu pkt. 2 jest takŜe:
• działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszania zasady równego
traktowania w zatrudnieniu,
• zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności albo poniŜenie lub
upokorzenie pracownika (molestowanie).
− dyskryminowaniem ze względu na płeć jest takŜe kaŜde nieakceptowane zachowanie o
charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem
jest naruszenie godności lub poniŜenie albo upokorzenie pracownika; na zachowanie to
mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie
seksualne).
−
za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, z zastrzeŜeniem pkt. 8-10,
uwaŜa się róŜnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn
określonych w pkt. 1, którego skutkiem jest w szczególności:
• odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy,
• niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków
zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń
związanych z pracą,
• pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje
zawodowe chyba Ŝe pracodawca udowodni, Ŝe kierował się obiektywnymi powodami.
− zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie naruszają działania polegające na:
• nie zatrudnianiu pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w pkt. 1, jeŜeli jest
to uzasadnione ze względu na rodzaj pracy, warunki jej wykonywania lub wymagania
zawodowe stawiane pracownikom,
• wypowiedzeniu pracownikowi warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy,
jeŜeli jest to uzasadnione przyczynami nie dotyczącymi pracowników,
• stosowaniu środków, które róŜnicują sytuację prawną pracownika ze względu na
ochronę rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawność pracownika,
• ustalaniu warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i
awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych z uwzględnieniem kryterium staŜu pracy.
− nie stanowią naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu działania
podejmowane przez określony czas, zmierzające do wyrównywania szans wszystkich lub
znacznej liczby pracowników wyróŜnionych z jednej lub kilku przyczyn określonych w pkt. 1,
przez zmniejszenie na korzyść takich pracowników faktycznych nierówności, w zakresie
określonym w tym przepisie.
− róŜnicowanie pracowników ze względu na religię lub wyznanie nie stanowi naruszenia
zasady równego traktowania w zatrudnieniu, jeŜeli w związku z rodzajem i charakterem
działalności prowadzonej w ramach kościołów i innych związków wyznaniowych, a takŜe
organizacji, których cel działania pozostaje w bezpośrednim związku z religią lub
wyznaniem, religia lub wyznanie pracownika stanowi istotne, uzasadnione i
usprawiedliwione wymaganie zawodowe.
−
pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę
o jednakowej wartości.
− wynagrodzenie, o którym mowa w pkt. 11, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia,
bez względu na ich nazwę i charakter, a takŜe inne świadczenia związane z pracą,
przyznawane pracownikom w formie pienięŜnej lub w innej formie niŜ pienięŜna.
− pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników
porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w
odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a takŜe porównywalnej
odpowiedzialności i wysiłku.
− osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma
prawo do odszkodowania w wysokości nie niŜszej niŜ minimalne wynagrodzenie za pracę,
ustalane na podstawie odrębnych przepisów.
− skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady
równego traktowania w zatrudnieniu nie moŜe stanowić przyczyny uzasadniającej
wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez
wypowiedzenia.
b) Informowania pracowników o moŜliwości zatrudnienia w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu
pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony – o wolnych miejscach pracy,
c) Przeciwdziałania mobbingowi, oznaczającemu działania lub zachowania dotyczące pracownika
lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub
zastraszaniu pracownika, wywołując u niego zaniŜoną ocenę przydatności zawodowej,
powodujące lub mające na celu poniŜenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub
wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
3. Do praw Pracodawcy naleŜy w szczególności:
a) tworzenie i przystępowanie do organizacji pracodawców tworzonych w celu reprezentacji oraz
obrony praw i interesów pracodawców,
b) wydawanie Pracownikom, w ramach uprawnień kierowniczych, wiąŜących poleceń słuŜbowych
i zarządzeń dotyczących pracy, które nie powinny być sprzeczne z przepisami prawa pracy lub
umową o pracę, oraz ustalenie zakresu obowiązków, zadań i czynności Pracowników oraz ich
egzekwowanie,
c) korzystanie z wyników pracy wykonywanej przez Pracowników zgodnie z treścią stosunku
pracy.
ROZDZIAŁ IV
TERMIN, MIEJSCE l CZAS WYPŁATY WYNAGRODZENIA
Art. 7
Wynagrodzenie za pracę płatne miesięcznie, wypłaca się pracowników dołu dla pracowników na
stanowiskach umysłowych - 4 dnia kaŜdego miesiąca, a dla pracowników na stanowiskach fizycznych
- 10 dnia kaŜdego miesiąca. JeŜeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem
wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim.
Art. 8
Wynagrodzenie jest płatne przelewem na konto bankowe Pracownika podane przez niego
Pracodawcy. Jeśli Pracownik nie posiada konta wynagrodzenie jest płatne w formie pienięŜnej lub w
inny ustalony sposób, po uzyskaniu jego pisemnej zgody.
Art. 9
Szczegółowe zasady wynagrodzenia Pracowników i udzielania im świadczeń socjalnych regulują w
zakładzie: regulamin wynagradzania i regulamin funduszu świadczeń socjalnych.
ROZDZIAŁ V
PORZĄDEK PRACY, SYSTEM l ROZKŁAD CZASU PRACY
Art. 10
Czasem pracy jest czas, w którym Pracownik pozostaje do dyspozycji Pracodawcy na terenie zakładu
pracy lub w innym wyznaczonym miejscu do wykonywania pracy. Czas pracy powinien być w pełni
wykorzystany na pracę zawodową. Pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, by w
godzinach rozpoczęcia pracy znajdował się na stanowisku pracy.
Art. 11
1. Czas pracy w zakładzie pracy wynosi 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w 1
miesięcznym okresie rozliczeniowym.
2. Ustala się dobowy wymiar czasu pracy, wynoszący przeciętnie 8 godzin. W następujące dni
tygodnia dobowy wymiar czasu pracy wynosi:
- od poniedziałku do piątku – 8 godzin.
przy czym łączny czas pracy w tygodniu nie moŜe przekroczyć normy określonej w ust.1
3. W zakładzie Pracodawcy drugim dniem wolnym od pracy, oprócz dni ustawowo wolnych, jest
sobota.
Art. 12
1. Pora nocna obejmuje czas pracy w wymiarze 8 godz. od godziny 22 wieczorem do godziny 6 rano
dnia następnego
2. Za pracę w niedziele i święta uwaŜa się pracę wykonywaną od godziny 6 rano w niedziele lub
w święto do godziny 6 rano dnia następnego.
Art. 13
Pracownicy zakładu pracy potwierdzają przybycie do pracy poprzez osobiste podpisanie listy
obecności,
Art. 14
1. W zakładzie pracy prowadzona jest ewidencja czasu pracy uwzględniająca m.in. rozpoczęcie
i zakończenie pracy oraz pracę w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
2. Wejście na teren zakładu pracy Pracownik potwierdza niezwłocznie poprzez złoŜenie podpisu na
liście obecności.
Art. 15
W czasie pracy Pracownicy zatrudnieni co najmniej w 6-cio godzinnym wymiarze czasu pracy na dobę
mają prawo do 15 minutowej przerwy, która wliczana jest do normalnego czasu pracy. Czas rozpoczęcia
i zakończenia tej przerwy ustalają pracodawca lub kierownicy poszczególnych komórek
organizacyjnych w porozumieniu z Pracownikami.
Art. 16
KaŜdy Pracownik obowiązany jest znajdować się przez cały czas pracy na swoim stanowisku pracy.
Samowolne opuszczenie stanowiska pracy przed zakończeniem danej zmiany lub w czasie godzin
pracy jest zabronione.
Art. 17
1. Wyjście w czasie pracy poza teren zakładu moŜe nastąpić za zgodą Pracodawcy bądź osoby
upowaŜnionej oraz podlega odnotowaniu w ewidencji wyjść.
2. Ewidencja wyjść znajduje się w Dziale Kadr.
Art. 18
KaŜdy Pracownik po zakończonej pracy zobowiązany jest do zabezpieczenia swojego stanowiska
pracy.
Art. 19
Pracownik obsługujący maszynę lub urządzenie w ruchu nie moŜe oddalić się z miejsca pracy bez
zatrzymania maszyny lub urządzenia, bądź przekazania obsługi innemu uprawnionemu Pracownikowi.
Art. 20
Zabrania się wynoszenia z zakładu narzędzi, części zamiennych i innych materiałów stanowiących
własność pracodawcy bądź jemu powierzonych.
Art. 21
Zabrania się wykonywania prywatnych prac w zakładzie lub z wykorzystaniem narzędzi lub urządzeń
naleŜących do Pracodawcy bez wyraźnej jego zgody.
Art. 22
Zabrania się spoŜywania alkoholu i palenia tytoniu na terenie zakładu pracy. Palenie tytoniu dozwolone
jest tylko w miejscach do tego celu wyznaczonych.
ROZDZIAŁ VI
DYSCYPLINA PRACY
Art. 23
Przestrzeganie dyscypliny pracy jest podstawowym obowiązkiem kaŜdego Pracownika.
Art. 24
Wszyscy pracownicy bez względu na zajmowane stanowiska i rodzaj wykonywanej pracy zobowiązani
są do punktualnego rozpoczynania pracy i nie opuszczania swego miejsca pracy w godzinach pracy.
Późniejsze rozpoczęcie, wcześniejsze zakończenie pracy, a takŜe przerwanie pracy wymaga uprzedniego uzgodnienia z bezpośrednim przełoŜonym.
Art. 25
Pracownik powinien uprzedzić Pracodawcę o niemoŜliwości stawienia się do pracy z przyczyny z
góry wiadomej. W razie nie wstawienia się w pracy z innych przyczyn, niŜ z góry wiadomych,
Pracownik jest zobowiązany zawiadomić Pracodawcę o przyczynie nieobecności i przewidzianym czasie
jej trwania pierwszego dnia nieobecności, nie później jednak niŜ w dniu następnym. Powinien to
zrobić osobiście, a w przypadku, kiedy jest to niemoŜliwe przez inne osoby, dopuszcza się
zawiadomienie przez pocztę, lub telefonicznie bezpośredniego przełoŜonego.
Art. 26
1. Spóźnienie lub opuszczenie pracy usprawiedliwiają następujące przyczyny:
a) czasowa niezdolność do pracy spowodowana chorobą Pracownika lub opieką nad chorym
członkiem rodziny, pod warunkiem przedłoŜenia zaświadczenia lekarskiego o czasowej nie
zdolności do pracy,
b) odosobnienie w związku z chorobą zakaźną, pod warunkiem przedstawienia decyzji właściwe
go inspektora sanitarnego,
c) konieczność sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do lat 8 z powodu
nieprzewidzianego zamknięcia Ŝłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
pod warunkiem złoŜenia przez Pracownika odpowiedniego pisemnego oświadczenia o tym
fakcie, odpowiednio potwierdzonego,
d) imienne wezwanie Pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez właściwy organ
w sprawie powszechnego obowiązku obrony przez organ administracji rządowej lub samo
rządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach
o wykroczenia w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed
tymi organami, pod warunkiem, Ŝe na wezwaniu zostanie uczyniona adnotacja potwierdzająca
stawienie się Pracownika na to wezwanie,
e) odbycie podróŜy słuŜbowej w godzinach nocnych, zakończone w takim czasie, Ŝe do
rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, pod warunkiem, Ŝe podróŜ odbywała się w warunkach
uniemoŜliwiających odpoczynek nocny oraz Ŝe Pracownik złoŜył odpowiednie pisemne
oświadczenie w tej sprawie.
2. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
a) zaświadczenia lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami
o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
b) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami
o zwalczaniu chorób zakaźnych, w razie odosobnienia Pracownika z przyczyn przewidzianych
tymi przepisami,
c) oświadczenie Pracownika w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność
sprawowania przez Pracownika osobistej opieki nad dzieckiem w wieku do lat ośmiu w wypadku
nieprzewidzianego zamknięcia Ŝłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza,
d) zaświadczenie lekarskie, wskazujące na okoliczności uzasadniające konieczność sprawowania
przez Pracownika osobistej .opieki nad następującymi członkami rodziny:
− dzieckiem w wieku do lat ośmiu w wypadku:
• porodu lub choroby małŜonka Pracownika, stale opiekującego się dzieckiem, jeŜeli poród
lub choroba uniemoŜliwia temu małŜonkowi sprawowanie opieki,
• pobytu małŜonka Pracownika, stale opiekującego się dzieckiem, w zamkniętym
zakładzie opieki zdrowotnej,
− chorym dzieckiem w wieku do lat czternastu,
− innym chorym członkiem rodziny,
e) imienne wezwanie Pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy
w sprawach powszedniego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu
terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach
o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi
organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się Pracownika na to wezwanie,
f) oświadczenie Pracownika potwierdzające odbycie podróŜy słuŜbowej w godzinach nocnych,
zakończonej w takim czasie, Ŝe do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach
uniemoŜliwiających odpoczynek nocny.
Art. 27
1. W przypadku spóźnienia się do pracy, Pracownik winien niezwłocznie zgłosić się do
bezpośredniego przełoŜonego, celem usprawiedliwienia spóźnienia.
2. JeŜeli spóźnienie wynikło z przyczyn niezawinionych przez Pracownika (np. opóźnienie środków
transportu), Pracownik winien dostarczyć stosowne zaświadczenie od odpowiednich podmiotów
gospodarczych.
Art. 28
Za dyscyplinę pracy oraz prawidłową kontrolę stanu obecności i spóźnień, łącznie ze stosowaniem
kary regulaminowej, odpowiada Pracodawca.
Art. 29
Obowiązuje bezwzględny zakaz spoŜywania alkoholu na terenie zakładu oraz przebywanie w stanie po
spoŜyciu alkoholu.
Art. 30
W razie uzasadnionego podejrzenia o naruszenie przez Pracownika zasady trzeźwości, Pracodawca
informuje go o przysługującym mu prawie Ŝądania przeprowadzenia badania stanu jego trzeźwości.
Jednocześnie uprzedza Pracownika, Ŝe w razie potwierdzenia wynikiem badań, iŜ znajduje się on w
stanie po spoŜyciu alkoholu, obciąŜony zostanie kosztami tego badania.
Art. 31
1. W razie nie zgłoszenia przez Pracownika Ŝądania przeprowadzenia badań, ustala się naruszenie
przez Pracownika obowiązku trzeźwości innymi dostępnymi i powszechnie stosowanymi środkami,
a w szczególności:
a) oświadczenia Pracownika co do zarzucanego mu przewinienia,
b) zeznań świadków,
c) wyników ustaleń organoleptycznych,
d) oględzin lekarskich.
Art. 32
1. Z czynności, o których mowa powyŜej, Pracodawca sporządza protokół, który powinien zawierać:
a) imię i nazwisko osoby zgłaszającej naruszenie obowiązku trzeźwości przez Pracownika,
b) dane osobowe Pracownika oraz sposobu i okoliczności naruszenia przez niego obowiązku
trzeźwości,
c) wskazanie dowodów,
d) datę sporządzenia protokołu oraz podpis osoby sporządzającej protokół.
2. Protokół powinien być sporządzony niezwłocznie, a jego odpis doręczany Pracownikowi.
Art. 33
1. CięŜkim naruszeniem podstawowych obowiązków przez Pracownika, stanowiącym podstawę
rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy Pracownika jest w szczególności:
a) zakłócanie porządku i spokoju w miejscu pracy,
b) opuszczanie pracy bez usprawiedliwienia,
c) stawianie się do pracy po spoŜyciu alkoholu lub wnoszenia i spoŜywania alkoholu w miejscu
i w czasie pracy,
d) dokonanie naduŜyć w zakresie korzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego,
e) niewykonywanie poleceń przełoŜonych dotyczących pracy,
f) ujawnianie tajemnic produkcyjnych, ekonomicznych, handlowych, organizacyjnych oraz innych,
które mogą narazić Pracodawcę na szkodę,
g) nieprzestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów
przeciwpoŜarowych,
h) wynoszenie z zakładu jakichkolwiek przedmiotów, stanowiących własność pracodawcy bez
pisemnej zgody osoby upowaŜnionej przez Pracodawcę.
ROZDZIAŁ VI l
BEZPIECZEŃSTWO l HIGIENA PRACY, OCHRONA PRZECIWPOśAROWA
Art. 34
1. Pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad bhp oraz przestrzegania
przepisów o ochronie przeciwpoŜarowej.
2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przestrzeganie tych przepisów i zasad przez Pracowników
przez wydawanie stosownych poleceń, przez usuwanie uchybień i zapewnienie wykonania
wszelkich zaleceń organów nadzoru nad warunkami pracy, w tym równieŜ społecznego inspektora
pracy i lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad Pracownikami.
Art. 35
1. Pracodawca jest obowiązany chronić Ŝycie i zdrowie Pracowników przez zapewnienie im
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, zabezpieczyć ich przed wypadkami przy pracy,
chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy.
2. Obowiązany jest w szczególności:
a) organizować pracę i stanowiska pracy w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki
pracy,
b) zapoznawać Pracowników z przepisami i zasadami bhp i z przepisami o ochronie
przeciwpoŜarowej i w tym celu i w zakresie prowadzić systematyczne szkolenie Pracowników,
c) kierować Pracowników na badania lekarskie,
d) dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposaŜenia technicznego pracy
oraz o sprawność środków ochrony zbiorowej i indywidualnej Pracowników i ich stosowanie
zgodnie z przeznaczeniem,
e) wydawać Pracownikom przed rozpoczęciem pracy odzieŜ i obuwie robocze, środki ochrony
indywidualnej i higieny osobistej,
f) wskazać i zapewnić Pracownikom odpowiednio zabezpieczone miejsca na przechowanie
odzieŜy i obuwia roboczego, własnego ubrania i wyposaŜenia osobistego oraz przydzielonych
narzędzi pracy.
Art. 36
1. Podstawowym obowiązkiem Pracownika jest przestrzeganie przepisów i zasad bhp i przepisów
przeciwpoŜarowych, a w szczególności Pracownik jest obowiązany:
a) znać przepisy i zasady bhp i ochrony przeciwpoŜarowej, brać udział w szkoleniu i instruktaŜu z
tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym, .
b) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bhp oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełoŜonych,
c) dbać o naleŜyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu
(stanowisku) pracy,
d) stosować środki ochrony zbiorowej, a takŜe uŜywać przydzielone środki ochrony indywidualnej
oraz odzieŜ i obuwie robocze zgodnie z ich przeznaczeniem,
e) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim
i stosować się do wskazań lekarskich,
f) niezwłocznie zawiadomić przełoŜonego o zauwaŜonym w zakładzie wypadku albo zagroŜeniu
Ŝycia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a takŜe inne osoby znajdujące się
w rejonie zagroŜenia, o groŜącym im niebezpieczeństwie,
g) współdziałać z Pracodawcą! przełoŜonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bhp.
2. Zabrania się Pracownikom:
a) uruchamiania i posługiwania się maszynami, urządzeniami i narzędziami nie związanymi
bezpośrednio z wykonywaniem zleconych Pracownikowi obowiązków i czynności,
b) samowolnego demontowania maszyn, urządzeń i narzędzi i ich naprawy bez specjalnego
upowaŜnienia pracodawcy lub przełoŜonego,
c) samowolnego usuwania osłon i zabezpieczeń maszyn, urządzeń i narzędzi i ich naprawy
i czyszczenia, gdy pozostają w ruchu lub pod napięciem elektrycznym.
Art. 37
Pracodawca dopuści Pracownika do wykonywania pracy, gdy posiada on wymagane kwalifikacje
zawodowe, po odbyciu wymaganego szkolenia wstępnego w zakresie bhp, ochrony przeciwpoŜarowej i
po wyposaŜeniu w środki ochrony indywidualnej oraz w ubranie i odzieŜ roboczą. W razie
niespełnienia tych wymogów Pracownik nie zostanie dopuszczony do pracy i jego nieobecność w pracy
zostanie uznana za nieusprawiedliwioną.
Art. 38
1. Środki ochrony indywidualnej, odzieŜ i obuwie robocze przysługujące Pracownikom na określonych
stanowiskach pracy i okresy ich uŜytkowania określa tabela stanowiąca załącznik nr 1 do
Regulaminu.
2. Odbiór środków i przedmiotów wymienionych w ust. 1 Pracownik potwierdza na piśmie
z obowiązkiem wyliczenia się z nich na zasadach odpowiedzialności materialnej za mienie
powierzone.
3. Dopuszcza się uŜywanie przez Pracowników, za ich zgodą, własnej odzieŜy i obuwia roboczego,
jeŜeli spełnia ono wymogi bhp. Wykaz stanowisk pracy, na których dopuszczalne jest uŜywanie
przez Pracowników własnej odzieŜy i obuwia roboczego oraz kwot odpłatności za pranie odzieŜy,
stanowi załącznik nr 2 do Regulaminu.
4. Pracownikom uŜywającym własnej odzieŜy i obuwia roboczego przysługuje ekwiwalent pienięŜny w
wysokości odpowiadającej ich aktualnej wycenie oraz zwrot kosztów za pranie odzieŜy wykonywane
we własnym zakresie.
5. Pracodawca przydziela Pracownikom środki higieny osobistej. Tabela środków higieny osobistej
przysługujących Pracownikom stanowi załącznik nr 3 do Regulaminu.
Art. 39
1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bhp i stwarzają bezpośrednie zagroŜenie
dla zdrowia lub Ŝycia Pracownika albo wykonywana przez niego praca grozi takim
niebezpieczeństwem innym osobom, Pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy,
zawiadamiając o tym niezwłocznie przełoŜonego.
2. JeŜeli powstrzymanie się od wykonania pracy nie usuwa zagroŜenia, o którym mowa w ust. 1,
Pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagroŜenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie
przełoŜonego.
3. Za czas powstrzymania się od wykonania pracy lub oddalenia się z miejsca zagroŜenia w
przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
ROZDZIAŁ VIII
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA PRACOWNIKÓW
Art. 40
1. Za nieprzestrzeganie przez Pracownika ustalonego porządku, Regulaminu pracy, przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpoŜarowych pracodawca moŜe stosować:
a) karę upomnienia,
b) karę nagany.
2. Za nieprzestrzeganie przez Pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów
przeciwpoŜarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy
w stanie nietrzeźwości lub spoŜywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca moŜe równieŜ
stosować:
a) karę upomnienia,
b) karę nagany,
c) karę pienięŜną.
3. Kara pienięŜna za jedno przekroczenie, jak i za kaŜdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności,
nie moŜe być wyŜsza od jednodniowego wynagrodzenia Pracownika, a łącznie kary pienięŜne nie
mogą przewyŜszać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego Pracownikowi do wypłaty,
po dokonaniu potrąceń, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1 - 3 Kodeksu pracy.
4. Wpływy z kar pienięŜnych przeznacza się na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy.
Art. 41
1. Kara nie moŜe być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu
obowiązku Pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.
2. Kara moŜe być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu Pracownika.
3. JeŜeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy Pracownik nie moŜe być wysłuchany, bieg dwu
tygodniowego terminu przewidzianego w ust. 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu
do dnia stawienia się Pracownika do pracy.
4. O zastosowaniu środków dyscyplinujących Pracownik zostaje powiadomiony na piśmie, a odpis
pisma składa się do akt osobowych Pracownika.
Art. 42
1. Pracownik ma prawo w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o zastosowaniu kary porządkowej
wnieść sprzeciw. O odrzuceniu bądź uwzględnieniu sprzeciwu decyduje Pracodawca.
Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od jego wniesienia równowaŜne jest z jego
uwzględnieniem.
2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, moŜe w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego
sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.
Art. 43
Karę uwaŜa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych Pracownika
po roku nienagannej pracy. Pracodawca moŜe, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej
Pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego
terminu.
ROZDZIAŁ IX
URLOPY
Art. 44
1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego w takim
wymiarze, jaki nabywa na podstawie przepisów prawa pracy i właściwych dokumentów osobowych.
2. Pracodawca jest obowiązany udzielić Pracownikowi urlopu wypoczynkowego w tym roku
kalendarzowym, w którym Pracownik uzyskał do niego prawo.
3. Urlopy są udzielane przez kierownika jednostki lub komórki organizacyjnej na podstawie planu
urlopów w taki sposób, aby zapewnić normalny tok pracy. Udzielenie urlopu następuje na pisemny
wniosek Pracownika o udzielenie urlopu, złoŜony co najmniej z wyprzedzeniem 2-dniowym przed
planowaną datą rozpoczęcia urlopu.
4. Pracownik jest uprawniony do rozpoczęcia urlopu po uzyskaniu adnotacji na jego wniosku lub
zawiadomienia na piśmie Pracodawcy o wyraŜeniu zgody na rozpoczęcie wykorzystania urlopu w
określonym terminie.
5. Nad prawidłową realizacją planu urlopów czuwa Inspektor ds. Kadr i Płac.
6. Przesunięcie terminu urlopu moŜe nastąpić na wniosek Pracownika umotywowany waŜnymi
przyczynami. Dopuszczalne jest takŜe przesunięcie terminu urlopu z powodu szczególnych potrzeb
zakładu pracy, jeŜeli nieobecność Pracownika spowodowałaby zakłócenie toku pracy.
Art. 45
1. Na wniosek Pracownika umotywowany waŜnymi przyczynami Pracodawca moŜe udzielić mu urlopu
bezpłatnego, jeŜeli nie spowoduje to zakłócenia normalnego toku pracy. Decyzję w tych sprawach
podejmie Pracodawca.
2. Zasady udzielania urlopów wychowawczych matkom wychowującym dzieci, regulują odrębne
przepisy.
ROZDZIAŁ X
OCHRONA PRACY
Art. 46
1. Zabronione jest zatrudnianie kobiet przy pracach szczególnie uciąŜliwych lub szkodliwych dla
zdrowia.
2. Kobiet w ciąŜy nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych oraz porze nocnej, jak równieŜ
nie wolno delegować ich poza stałe miejsce pracy.
3. Wykaz tych prac, jak równieŜ rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych kobietom ustalone
jest w oparciu o rozporządzenie wydawane przez Radę Ministrów, którego tekst Pracodawca
przedstawi do wglądu Pracownikom wraz z Regulaminem. Wykaz prac wykonywanych w zakładzie
pracy, przy których nie wolno zatrudniać kobiet stanowi załącznik Nr 4 do niniejszego regulaminu.
Art. 47
1. Młodocianych nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych oraz w porze nocnej.
2. Wykaz prac, przy których nie wolno zatrudniać młodocianych, jak równieŜ wykaz stanowisk pracy
dozwolonych Pracownikom młodocianym w celu odbywania przygotowania zawodowego ustalone
jest w oparciu o rozporządzenie wydane przez Radę Ministrów, którego tekst Pracodawca
przedstawi do wglądu Pracownikom wraz z Regulaminem.
3. Młodociany moŜe być zatrudniony w innym celu niŜ przygotowanie zawodowe na podstawie umowy
o pracę przy wykonywaniu lekkich prac. Wykaz lekkich prac wydany na podstawie art. 2001 k.p.,
stanowi załącznik Nr 5 do niniejszego Regulaminu i jest jego integralną częścią.
ROZDZIAŁ XI
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Art. 48
1. Regulamin pracy obowiązuje na czas nieokreślony.
2. Przepisy Regulaminu nie naruszają postanowień umów o pracę, zawartych z poszczególnymi
Pracownikami zakładu.
3. Zmiana treści Regulaminu moŜe nastąpić w formie aneksu bądź przez wprowadzenie nowego
Regulaminu.
4. Obowiązujący Regulamin pracy będzie bieŜąco dostosowywany do wymogów wynikających ze
zmian przepisów prawa pracy.
5. W sprawach nie uregulowanych w Regulaminie mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, prze
pisy wykonawcze do Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy.
Art. 49
Postanowienia Regulaminu pracy wchodzą w Ŝycie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości
Pracowników poprzez wywieszenie tekstu Regulaminu na tablicy ogłoszeń, to jest z dniem 02.11.2004 r.
Bolków, dnia 18.10.2004 r.
Za Zakładowe Organizacje Związkowe
NiezaleŜny Samorządny Związek Zawodowy
„KOMUNALNIK”
w Gminno-Miejskim Zakładzie BudŜetowym`
Gospodarki komunalnej i Mieszkaniowej
w Bolkowie
Wiesława Parczyńska
Pracodawca
KIEROWNIK
Gminno-Miejskiego Zakładu BudŜetowego
Gospodarki komunalnej i Mieszkaniowej
w Bolkowie
Henryk Pawłowicz

Podobne dokumenty