regulamin pracy - METAL Zbigniew Baran

Wrocław
01.03.2007 r.
REGULAMIN PRACY
„METAL” Zbigniew Baran , 53-146 Wrocław ul. Racławicka 2-4/404
1.
2.
I. PRZEPISY OGÓLNE
§1
Regulamin pracy wprowadzony na podstawie art. 104 k.p. przez pracodawcę. Obowiązuje w
zakładzie pracy „METAL” Zbigniew Baran
Regulamin ustala organizację i porządek pracy oraz związane z nim prawa i obowiązki
pracodawcy i pracowników.
§2
1. Przepisy regulaminu dotyczą wszystkich pracowników zatrudnionych w zakładzie, bez
względu na rodzaj wykonywanej pracy i zajmowane stanowisko.
§3
Każdy pracownik przed dopuszczeniem do pracy podlega zaznajomieniu się z regulaminem pracy,
oświadczenie o zaznajomieniu się z treścią regulaminu zostanie dołączone do akt osobowych.
§4
Ilekroć w regulaminie jest mowa o:
1. pracodawcy – Zbigniew Baran , będącego właścicielem firmy
2. pracowniku – oznacza to osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę,
3. przełożonym pracownika – oznacza to pracownika, który pełni nadzór służbowy nad
pracownikiem,
4. pracownik kierujący – oznacza brygadzistę , majstra, kierownika robót, kierownika działu.
5. przepisach prawa pracy – oznacza to ustawę kodeks pracy (k.p.) oraz przepisy wydane na jej
podstawie,
6. regulaminie - należy przez to rozumieć regulamin pracy.
I. RÓWNE TRAKTOWANIE KOBIET I MĘŻCZYZN
1. Kobiety i mężczyźni powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania
stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu
podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
2. Równe traktowanie kobiet i mężczyzn oznacza nie dyskryminowanie w jakichkolwiek
sposób, bezpośrednio lub pośrednio, ze względu na płeć.
3. Dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy występują dysproporcje w zakresie
warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników jednej
płci, jeżeli nie mogą one być obiektywnie uzasadnione innymi względami niż płeć.
4. Za naruszenie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn uważa się różnicowanie przez
pracodawcę sytuacji pracowników ze względu na płeć, którego skutkiem jest w
szczególności:
1) odmowa nawiązania lub kontynuowania stosunku pracy,
2) niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo
pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
3) pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe,
chyba ze pracodawca udowodni, że kierował się innymi względami.
5. Nie narusza zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn odmowa pracodawcy nawiązania
stosunku pracy uzasadniona potrzebą świadczenia określonej pracy - ze względu na jej rodzaj
lub warunki wykonywania – wyłącznie przez pracowników jednej płci.
6. Nie narusza zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn stosowanie środków, które
różnicują sytuację prawną pracowników ze względu na ochronę macierzyństwa. Nie stanowią
także naruszenia tej zasady działania podejmowane przez określony czas zmierzające do
wyrównywania szans pracowników obu płci poprzez zmniejszanie, na korzyść pracowników
jednej płci, rozmiaru faktycznych nierówności.
7. Pracownicy, bez względu na płeć, mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową
pracę lub za pracę o jednakowej wartości.
8. Wynagrodzenie obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i
charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie
pieniężnej i w innej formie niż pieniężna.
9. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników
porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi
w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej
odpowiedzialności i wysiłku.
10. 0soba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania kobiet i mężczyzn, ma
prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę,
ustalane na podstawie odrębnych przepisów i nie wyższej niż sześciokrotność tego
wynagrodzenia.
11. Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia przez
pracodawcę zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn nie może stanowić przyczyny
uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub rozwiązanie tego
stosunku bez wypowiedzenia.
II. PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY I PRACOWNIKA
§5
1. Pracodawca ma w szczególności obowiązek:
1) zaznajomić pracowników podejmujących pracę z: zakresem ich obowiązków, sposobem
wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami.
2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również
osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej
wydajności i należytej jakości pracy,
3) zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić szkolenia na ten temat,
4) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenia,
5) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
6) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły prowadzącej
kształcenie zawodowe lub szkoły wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do
należytego wykonywania pracy,
7) zaspakajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,
8) dostarczać pracownikom środki czystości,
9) prowadzić dokumentację pracowniczą i akta osobowe pracowników,
10) przyjąć i stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników, a w razie
rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy z pracownikiem niezwłocznie wydać
pracownikowi świadectwo pracy,
10a) w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę z pracownikiem, z którym
dotychczasowy pracodawca nawiązuje kolejną umowę o pracę bezpośrednio po rozwiązaniu lub
wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę , pracodawca jest obowiązany wydać świadectwo
pracy tylko na jego żądanie,
11) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego,
2. Pracodawca zapoznaje pracownika z treścią regulaminu pracy przed rozpoczęciem przez
niego pracy oraz każdorazowo na życzenie pracownika. Regulamin Pracy znajduje się do
wglądu w biurze oraz u kierowników robót i wydziałów firmy METAL.
§6
Pracodawca ma prawo do:
1. korzystania z wyników pracy wykonywanej przez pracowników zgodnie z zawartą umową o
pracę,
2. wydawania pracownikom wiążących poleceń służbowych i zarządzeń dotyczących pracy,
ustalania zakresów obowiązków, zadań i czynności pracowników oraz ich egzekwowania,
3. jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej
nieobecności w pracy, pracodawca może w tym celu zatrudnić innego pracownika na
podstawie umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas trwania tej nieobecności.
§7
1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie.
2. Pracownik jest obowiązany stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, a
nie są sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
3. Pracownik ma w szczególności obowiązek:
a) przestrzegać ustalonego w zakładzie czasu pracy,
b) przestrzegać ustalonego w zakładzie porządku i regulaminu pracy,
c) przestrzegać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy
przeciwpożarowe,
d) przestrzegać w zakładzie pracy zasady współżycia społecznego, okazywać koleżeński
stosunek współpracownikom,
e) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie i użytkować je zgodnie z
przeznaczeniem,
f) zachowywać porządek na swoim stanowisku pracy,
g) zachowywać porządek i czystość we wszystkich pomieszczeniach,
h) zachowywać w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę
na szkodę, a w szczególności: przechowywać dokumenty (narzędzia i materiały) w
miejscu do tego przeznaczonym, po zakończeniu pracy odpowiednio zabezpieczyć
dokumenty, narzędzia i materiały. Obowiązek
zachowania tajemnicy pracodawcy stanowi podstawowy obowiązek pracownika.
Ciężkie naruszenie obowiązku zachowania tajemnicy pracodawcy może stanowić
podstawę do rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia w
trybie art. 52 Kodeksu Pracy.
4. Pracownik nie może w zakresie ustalonym odrębną umową prowadzić działalności
konkurencyjnej wobec pracodawcy, a zwłaszcza: prowadzić działalności gospodarczej
konkurencyjnej wobec pracodawcy, świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej
podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.
§8
Pracownik ma prawo do:
1. zatrudnienia na stanowisku pracy zgodnie z rodzajem pracy wynikającej z umowy o pracę,
2. wynagrodzenia za pracę,
3. wypoczynku w dniach wolnych od pracy i urlopów wypoczynkowych,
4. bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
5. równych praw z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków, a szczególnie
do równouprawnienia, czyli równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakładzie pracy,
6. w okresie wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę, pracownikowi
przysługuje zwolnienia na poszukiwanie pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
§9
W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, pracownik jest zobowiązany
rozliczyć się z zakładem pracy i uzyskać odpowiednie wpisy w karcie obiegowej.
§ 10
1. Wstęp i przebywanie pracownika na terenie zakładu pracy w stanie po użyciu alkoholu i
innych środków odurzających jest zabronione.
2. Na teren zakładu nie wolno wnosić alkoholu oraz innych substancji , przedmiotów,
stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa pracy.
§ 11
Wprowadza się zakaz palenia tytoniu:
1. w pomieszczeniach pracy i pomieszczeniach socjalnych - z wyjątkiem palarni lub miejsc
wydzielonych do palenia, odpowiednio oznakowanych,
§ 12
Zabrania się pracownikom:
1. opuszczania stanowiska pracy w czasie pracy bez zgody kierującego,
2. operowania maszynami i urządzeniami nie związanymi bezpośrednio z wykonywaniem
zaleconych obowiązków i czynności oraz z tymi na które nie zostało pracownikowi udzielone
przeszkolenie stanowiskowe.
3. samowolnego demontowania części maszyn, urządzeń i narzędzi oraz ich naprawy bez polecenia
służbowego..
4. samowolnego usuwania osłon i zabezpieczeń maszyn i urządzeń, czyszczenia i naprawiania
maszyn i aparatów będących w ruchu lub pod napięciem.
5. poruszanie się w miejscach i na terenie na którym pracownik nie przeszedł przeszkolenia BHP i
Ppoż.
III. CZAS PRACY
§ 13
1. Czas pracy jest to czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy na jego
terenie lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
2. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany przez pracownika na wykonywanie
obowiązków.
3. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy.
4. Czas pracy wynosi 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu
pracy w okresie rozliczeniowym – 4 miesiące.
4.1 Pracowników wykonujących pracę fizyczną, obowiązuje system równoważnego czasu pracy,
w którym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12
godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym czterech miesięcy. Przedłużony dobowy
wymiar czasu pracy jest równoważny krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych
dniach lub dniami wolnymi od pracy. Czteromiesięczny okres rozliczeniowy rozpoczyna się w
momencie przystąpienia pracownika do pracy.
5. W zakładzie obowiązują następujące godziny rozpoczynania i kończenia pracy:
- pierwsza zmiana od godz. 600 do godz. 1400,
- druga zmiana od godz. 1400 do godz. 2200,
- na stanowiskach administracyjnych w biurze w godz. 800 do godz. 1600 .
6. W uzasadnionych przypadkach określonych rodzajem pracy lub jej organizacją dopuszcza się
przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę i 40 godzin na tydzień w okresie
rozliczeniowym – 1 miesiąc. W celu optymalnego wykorzystania czasu pracy przewiduje się
możliwość polecenia pracy pracownikowi raz bądź dwa razy w miesiącu w wymiarze
dobowym krótszym niż 8 godzin.
7. W uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy,
czas pracy pracowników może być określony wymiarem ich zadań. Zadania tych
pracowników ustalane są w taki sposób, aby pracownicy mogli je wykonywać w ramach 8
godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w 4-miesięcznym okresie rozliczeniowym.
8. Do czasu pracy wlicza się 15-minutową przerwę na spożycie posiłku, jeżeli dobowy wymiar
czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin.
9. Do czasu pracy nie wlicza się jednej 60 min. przerwy, przeznaczonej na spożycie posiłku lub
załatwienia spraw osobistych.
Czas pracy osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin ustala indywidualnie dla każdego
pracownika pracodawca.
Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 2200 - 600
W porze nocnej nie wolno zatrudniać kobiet w ciąży oraz - bez ich zgody - kobiet opiekujących się
dziećmi w wieku do czterech lat lub pracowników, którzy chcą z tego prawa skorzystać zamiast
matki.
§ 14
1. Praca w godzinach nocnych i w nadgodzinach jest dozwolona tylko na wyraźne polecenie
pracodawcy.
2. Za pracę w godzinach nocnych przysługuje dodatek za każdą godzinę pracy w porze nocnej,
w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia w
gospodarce.
§ 15
1. Pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy,
przysługuje w zamian dzień wolny od pracy w innym terminie – w danym okresie
rozliczeniowym lub dodatkowe wynagrodzenie. Termin dnia wolnego uzgadnia pracodawca
z pracownikiem.
2. Pracą w godzinach nadliczbowych jest praca ponad obowiązujące w zakładzie dobowe i
tygodniowe normy czasu.
Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna tylko w przypadku:
a)
konieczności prowadzenia akcji ratunkowej dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, dla
ochrony mienia lub usunięcia awarii,
b)
szczególnych potrzeb pracodawcy.
Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami określonymi w p.a i
b nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym.
3. Za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości:
50% wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę lub
święta będące dla pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu
pracy i 100% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w
nocy, w godzinach nadliczbowych w niedzielę i święta nie będące dla pracownika dniami
pracy, a także w godzinach nadliczbowych przypadających w dniu wolnym od pracy
udzielonym w zamian za pracę w niedzielę lub święto będące dla pracownika dniami pracy
zgodnie z rozkładem czasu pracy.
4. W zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę pracodawca, na wniosek
pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy. Udzielenie
czasu wolnego w zamian za czas przepracowany ponad ustalona normę może nastąpić także
bez wniosku pracownika; w takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy w
wymiarze o połowę wyższym. W takich przypadkach pracownikowi nie przysługuje
dodatkowe wynagrodzenie.
5. Pracownicy zarządzający zakładem pracy w imieniu pracodawcy, kierownicy działów i
robót , oraz zastępcy tych osób - w razie konieczności wykonują pracę poza normalnymi
godzinami pracy, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia.
§ 16
Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. Za pracę w
niedzielę lub święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godz. 6 00 w niedzielę lub święto a godz.
600 następnego dnia.
§ 17
1. Czas pracy pracownika wykonującego czynności służbowe w innej miejscowości niż
określona w umowie o pracę rozliczany jest na podstawie polecenia wyjazdu służbowego.
IV. OBECNOŚĆ W PRACY, USPRAWIEDLIWIANIE NIEOBECNOŚCI I SPÓŹNIEŃ
§ 18
Każdy pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, by w godzinach rozpoczęcia pracy
znajdował się na stanowisku pracy.
§ 19
Pracownik fizyczny potwierdza przybycie do zakładu zgłaszając fakt przybycia – kierującemu a
pozostali pracownicy zgłaszając pracodawcy.
§ 20
1. Przebywanie pracowników na terenie zakładu pracy, poza godzinami pracy, może mieć miejsce
tylko w uzasadnionych przypadkach, po uzyskaniu zgody bezpośredniego przełożonego lub
pracodawcy.
2. Ewidencję pracowników upoważnionych do pobierania kluczy do pomieszczeń pracy prowadzi
osoba wyznaczona przez pracodawcę.
§ 21
Nieobecność pracownika w pracy powinna być odnotowywana z zaznaczeniem, czy jest to
nieobecność usprawiedliwiona. W czasie nieobecności pracownika jego bezpośredni przełożony
decyduje, komu praca ma być zastępczo przydzielona.
§ 22
Opuszczenie pracy lub spóźnienie do pracy usprawiedliwiają ważne przyczyny, a w szczególności:
a) niezdolność do pracy z powodu choroby pracownika,
b)
c)
d)
e)
odsunięcie od pracy na podstawie decyzji lekarza lub inspektora sanitarnego, jeżeli nie
można zatrudnić pracownika przy innej pracy, odpowiedniej do jego stanu zdrowia,
choroba członka rodziny pracownika, wymagająca osobistej opieki pracownika nad
chorym,
konieczność sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do 8 lat,
konieczność wypoczynku po nocnej podróży służbowej - w granicach 8 godzin od
zakończenia podróży - jeżeli pracownik podróżował w warunkach uniemożliwiających
nocny wypoczynek.
§ 23
1. Jeżeli pracownik nie może stawić się do pracy z przyczyny z góry wiadomej, ma obowiązek
uprzedzić o tym pracodawcę, przynajmniej dzień wcześniej.
2. W razie nieobecności w pracy w innych okolicznościach niż określone w ust. 1, pracownik
ma obowiązek zawiadomić zakład pracy o przyczynie nieobecności i przewidywanym czasie
jej trwania, w pierwszym dniu nieobecności w pracy, a najdalej w dniu następnym.
3. O przyczynie nieobecności pracownik może zawiadomić osobiście, telefonicznie,
telegraficznie lub przez inne osoby.
4. Pracownik ma obowiązek usprawiedliwić nieobecność w pracy, przedstawiając pracodawcy
odpowiednie zaświadczenia. W ten sam sposób pracownik usprawiedliwia spóźnienie do
pracy.
1.
2.
3.
4.
5.
§ 24
Czas pracy winien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową.
Załatwianie spraw prywatnych, społecznych itp. powinno odbywać się poza godzinami pracy.
Pracownik może załatwiać w godzinach pracy sprawy, o który mowa w ust. 2, jeżeli otrzymał
zgodę przełożonego.
Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje
wynagrodzenie tylko wtedy, gdy odpracował czas zwolnienia. Odpracowanie to nie jest pracą
w godzinach nadliczbowych.
Pracownik może opuścić stanowisko pracy i teren zakładu, po uprzednim powiadomieniu
przełożonego.
§ 25
1. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy każdego pracownika.
2. Karta ewidencji obejmuje: pracę w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach
nadliczbowych, w dodatkowe dni wolne od pracy, a także dyżury, urlopy, zwolnienia od
pracy, inne usprawiedliwione i nie usprawiedliwione nieobecności w pracy.
3. Pracownik ma prawo wglądu do ewidencji czasu pracy.
V. URLOPY I ZWOLNIENIA OD PRACY
1.
2.
3.
4.
5.
§ 26
Pracownik ma prawo do corocznego, płatnego, nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego.
Wymiar i zasady przyznawania urlopów wypoczynkowych określa kodeks pracy.
Do urlopu nie wlicza się dodatkowych dni wolnych od pracy.
Po 1 miesiącu pracy pracownik może wykorzystać pierwszy urlop, w wymiarze
proporcjonalnym do wymiaru urlopu należnego.
Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.
Na wniosek pracownika urlop wypoczynkowy może być udzielony w częściach.
Przynajmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni
kalendarzowych.
§ 27
1. Pracodawca nie ustala planów urlopów, termin wykorzystania urlopu pracodawca ustala z
pracownikiem w oparciu o złożony przez pracownika wniosek urlopowy.
2. Pracownik rozpoczyna urlop po złożeniu wniosku o urlop i zaakceptowaniu go przez
przełożonego.
3. Część urlopu nie wykorzystaną z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, odbywania ćwiczeń wojskowych albo
przeszkolenia wojskowego przez okres do 3 miesięcy, urlopu macierzyńskiego – pracodawca
udzieli w terminie późniejszym.
4. Urlopu niewykorzystanego (zaległego) należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca Igo kwartału następnego roku kalendarzowego.
5. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym
czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia są obliczane na podstawie przeciętnego
wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.
6. Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. Co najmniej jedna część
urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
7. W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownik jest zobowiązany do wykorzystania
urlopu wypoczynkowego proporcjonalnie do okresu zatrudnienia, za zgodą pracodawcy.
8. Pracodawca jest zobowiązany udzielić 4 dni urlopu wypoczynkowego na żądanie pracownika
i w terminie przez niego wskazanym. Pracownik zgłasza żądanie najpóźniej w dniu
rozpoczęcia urlopu.
9. Pracodawca nie ma obowiązku wypłacenia ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany
urlop wypoczynkowy w przypadku gdy pracodawca zawrze kolejną, następująca po sobie
umowę o pracę bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy o pracę z
dotychczasowym pracownikiem.
§ 28
Pracownikowi na jego pisemny wniosek może być udzielony urlop bezpłatny na zasadach
określonych w k.p.
§ 29
W trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach pracodawca jest zobowiązany zwolnić
pracownika od pracy:
1. w celu wykonywania zadań lub czynności:
a) ławnika w sądzie,
b) członka komisji pojednawczej,
2. w celu:
a) wykonywania powszechnego obowiązku obrony,
b) stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu
terytorialnego, sądu, prokuratury, policji, kolegium do spraw wykroczeń, komisji
pojednawczej, Najwyższej Izby Kontroli w związku z postępowaniem kontrolnym,
c) przeprowadzenia badań przewidzianych przepisami w sprawie obowiązkowych
badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych przepisami o zwalczaniu
chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy albo badań stanu zdrowia na określonych
stanowiskach pracy, jeżeli nie jest możliwe przeprowadzenie badań w czasie
wolnym od pracy,
d) oddawania krwi albo przeprowadzania zleconych przez sekcję krwiodawstwa
określonych badań lekarskich,
e) uczestnictwa w akcji Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, jeżeli
pracownik jest członkiem GOPR,
3. w celu wystąpienia w charakterze:
a) biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym, przygotowawczym, sądowym
lub przed kolegium do spraw wykroczeń,
b) strony lub świadka przed komisją pojednawczą.
§ 30
Pracownik ma prawo do okolicznościowych zwolnień od pracy, z zachowaniem prawa do
wynagrodzenia.
1. Zwolnienie przysługuje:
a) 2 dni - z okazji ślubu pracownika, urodzenia się dziecka pracownika, zgonu i
pogrzebu małżonka, dziecka, ojca lub matki, ojczyma lub macochy pracownika,
b) 1 dzień - z okazji ślubu dziecka pracownika, zgonu i pogrzebu rodzeństwa, teściów,
dziadków oraz innych osób pozostających na utrzymaniu pracownika lub pod jego
opieką.
2. Wynagrodzenie za zwolnienie od pracy ustala się jak wynagrodzenie za urlop
wypoczynkowy.
VI. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ORAZ OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
§ 31
Pracodawca i pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy (bhp) oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej (p.poż).
§ 32
Pracodawca jest obowiązany:
1. zapoznać pracowników z przepisami i zasadami bhp oraz z przepisami p.poż.
2. prowadzić systematyczne szkolenia pracowników w zakresie bhp.
3. organizować prace w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
4. kierować pracowników na profilaktyczne badania lekarskie,
5. wydawać pracownikom środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze,
6. pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, zapewnić nieodpłatnie
posiłki profilaktyczne i napoje.
7. zapewniać właściwe pomieszczenia higieniczno-sanitarne.
§ 33
Podstawowym obowiązkiem pracownika jest przestrzeganie przepisów i zasad bhp, przepisów
p.poż., a w szczególności pracownik jest zobowiązany:
1. znać przepisy i zasady bhp i ochrony p.poż, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego
zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,
2. wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bhp oraz stosować się do
wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,
3. dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu
(stanowisku) pracy,
4. podawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zleconym badaniom lekarskim
i stosować się do wskazań lekarskich,
5. niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie wypadku albo
zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby
znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,
6. współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków z zakresu bhp i
p.poż.
§ 34
1. Wszyscy pracownicy przed dopuszczeniem do pracy podlegają szkoleniu wstępnemu oraz
instruktażowi stanowiskowemu w zakresie bhp oraz p.poż, podlegają także szkoleniom
okresowym.
2. Dla pracowników, którzy podlegają szkoleniu podstawowemu przeprowadza się szkolenie
okresowe, które należy traktować jako jego dalszą kontynuację. Celem takiego szkolenia jest
aktualizacja i utrwalenie wiadomości i umiejętności pracowników z dziedziny bhp,
zaznajomienie z nowymi rozwiązaniami techniczno-organizacyjnymi. Częstotliwość i czas
trwania szkolenia określa pracodawca w następujących odstępach czasowych:
a) dla dyrektorów, kierowników, ich zastępców, pełnomocników co 5 lat, zgodnie z
programem szkolenia. Szkolenie takie może być przeprowadzone w formie
seminarium, kursu lub samokształcenia na podstawie programu opracowanego przez
organizatora szkolenia,
b) dla pracowników inżynieryjno-technicznych, kierujących produkcją – co 5 lat,
zgodnie z programem opracowanym przez organizatora szkolenia,
c) dla pracowników administracyjno-biurowych – co 6 lat, , zgodnie z programem
opracowanym przez organizatora szkolenia okresowego,
d) dla pracowników bezpośrednio i pośrednio-produkcyjnych co 1 rok, . , zgodnie z
programem opracowanym przez organizatora szkolenia okresowego.
Szkolenie okresowe będą zlecone uprawnionym jednostkom prowadzącym szkolenia BHP.
Szkolenia ogólno-zakładowe i stanowiskowe mogą prowadzić osoby o kwalifikacjach odpowiednich
do realizowanego programu szkolenia.
§ 35
1. Pracodawca przydziela pracownikom środki ochrony indywidualnej (ubranie ochronne,
kaski, rękawice robocze ,okulary i inne), wg tabeli norm . Załącznik nr 3 do Regulaminu
Pracy.
2. Środki ochrony osobistej znajdują się przy umywalkach, w toalecie (mydło, pasty BHP,
ręczniki, papier toaletowy, kremy ochronne , itp.).
3. Pracodawca w porozumieniu z przedstawicielem załogi i za zgodą pracowników dopuszcza
używanie przez pracowników odzież własnej, obuwia roboczego, spełniające wymagania
bhp. Pracownikom używającym własnej odzieży i obuwia roboczego przysługuje zwrot
pieniężny w wysokości odpowiadającej ich aktualnej cenie.
4. Wszystkim pracownikom, którzy mają obowiązek wykonywać pracę w ubraniu ochronnym
bądź służbowym , przysługuje ekwiwalent pieniężny za pranie i naprawę. Ekwiwalent
wynosi 50,00 zł/miesiąc i wypłacany jest za każdy miesiąc pracy, niezależnie od czasu
przepracowanego.
1.
2.
3.
4.
§ 36
W razie, gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bhp stwarzają bezpośrednie
zagrożenie dla zdrowia i życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi
takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od
wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w
ust. 1, pracownik ma prawo oddalić się od miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym
niezwłocznie przełożonego.
Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia, w
przypadkach o których mowa w ust. 1 i 2 pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Wykaz rodzaju prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby zawarty
jest w Załączniku nr 2 do Regulaminu Pracy.
VII. SPOSÓB INFORMOWANIA PRACOWNIKÓW O RYZYKU ZAWODOWYM
Zgodnie z obowiązkiem oceny i dokumentowania ryzyka zawodowego występującego przy
określonych pracach oraz stosowania niezbędnych środków profilaktycznych zmniejszających
ryzyko pracodawca będzie informował pracowników o ryzyku zawodowym przed podjęciem pracy ,
oraz przy zapoznawaniu ze stanowiskiem pracy w szkoleniach stanowiskowych. W sprawach
dotyczących wszystkich pracowników informacje o ryzyku zawodowym obwieszczane będą na
tablicy ogłoszeń w miejscu pracy.
VIII. OCHRONA PRACY KOBIET
§ 37
Wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet, zawarty jest w
Załączniku nr 1 do Regulaminu Pracy.
IX. WYPŁATA WYNAGRODZENIA
§ 38
1. Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za pracę określone w umowie o pracę.
2. W zakładzie pracy dopuszcza się dodatkowe wynagradzanie pracowników - nagrodą w
postaci premii uznaniowej.
3.
§ 39
1. Wynagrodzenie pracownika za pełny miesięczny wymiar czasu pracy nie może być niższe od
minimalnego wynagrodzenia ustalonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, z
zastrzeżeniem ust. 2.
2. Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się:
a) wynagrodzenia i dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych,
b) dodatkowego wynagrodzenia za pracę w porze nocnej.
§ 40
1. Szczegółowe zasady wynagradzania, przyznawania dodatków i nagród/premii określa
zakładowy regulamin wynagradzania.
2. Wynagrodzenie wypłacane jest zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie
wynagradzania, do 10 dnia każdego miesiąca, w kasie zakładu pracy , na konto bankowe
wskazane przez pracownika lub przekazem pocztowym.
X. WYRÓŻNIENIA I NAGRODY
§ 41
1. Za przejawianie inicjatywy w pracy, uzyskanie szczególnych osiągnięć i efektów w pracy mogą
być przyznane następujące wyróżnienia:
a) nagroda pieniężna,
b) pochwała pisemna,
c) pochwała publiczna,
d) awansowanie na wyższe stanowisko.
2. Decyzję o przyznaniu wyróżnienia podaje się do wiadomości wszystkich pracowników.
§ 42
1. Nagrody i wyróżnienia przyznaje pracodawca po zasięgnięciu opinii bezpośredniego
przełożonego pracownika.
2. Wyróżnienia w postaci pochwały pisemnej i pochwały publicznej może udzielić także
bezpośredni przełożony pracownika.
XI. DYSCYPLINA PRACY
§ 43
1. W stosunku do pracownika, który dopuszcza się nieprzestrzegania ustalonego porządku,
regulaminu pracy, przepisów bhp oraz przepisów p.poż, a w szczególności:
a) spóźnia się do pracy lub samowolnie opuszcza stanowisko pracy bez usprawiedliwienia,
b) stawia się do pracy w stanie po użyciu alkoholu lub innych środków odurzających,
c) spożywa alkohol , lub zażywa środki odurzające w czasie pracy,
d) pali tytoń w miejscu do tego nie wyznaczonym,
e) znajduje się w stanie wskazującym na działanie narkotyków lub innych środków odurzających,
f) odmawia wykonania polecenia przełożonego,
g) wykonuje polecenia w sposób niezgodny z otrzymanymi od przełożonych wskazówkami,
h) wykonuje czynności nie związane z wykonywaną pracą bez powiadomienia przełożonego,
i) wykazuje obraźliwy lub lekceważący stosunek do przełożonych i współpracowników,
j) nie przestrzega tajemnicy służbowej,
mogą być stosowane kary: upomnienia, nagany, pieniężne.
2. Kary nie można zastosować po upływie 2 tygodni od dnia, gdy przełożony dowiedział się o
naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od chwili, gdy pracownik
dopuścił się tego naruszenia.
3. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
4. Karę stosuje kierownik zakładu (pracodawca lub osoba przez niego upoważniona) i
zawiadamia o tym pracownika na piśmie, informując o możliwości wniesienia sprzeciwu.
Odpis pisma składa się w aktach osobowych pracownika.
5. W ciągu 7 dni od zawiadomienia o ukaraniu pracownik może wnieść sprzeciw. O odrzuceniu
czy uwzględnieniu sprzeciwu decyduje pracodawca. Jeżeli sprzeciw nie zostanie odrzucony
w ciągu 14 dni od daty wniesienia, oznacza to, że został uwzględniony.
6. Pracownik, który został ukarany karą porządkową, może odwołać się do Sadu Pracy, w
terminie 7 dni.
7. Po roku nienagannej pracy karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu
usuwa się z akt osobowych pracownika.
8. Mając na uwadze osiągnięcia w pracy i nienaganne zachowanie pracownika po ukaraniu
kierownik zakładu pracy może uznać karę za niebyłą przed upływem roku.
Przekroczenia o których mowa w ust. 1 mogą stanowić również podstawę do rozwiązania stosunku
pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Decyzję w tych sprawach podejmuje pracodawca.
XII. ODPOWIEDZIALNOŚĆ MATERIALNA PRACOWNIKÓW
§ 44
1. Każdy pracownik ponosi odpowiedzialność za powierzone mu mienie pracodawcy.
2. Wszyscy pracownicy zobowiązani są do czynnego zapobiegania uszkodzeniu, zniszczeniu lub
kradzieży mienia pracodawcy.
3. W przypadku powzięcia wiadomości o powyższym pracownik winien niezwłocznie powiadomić
przełożonego.
4. Pracownik, który w skutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązku
pracowniczego ze swej winy wyrządził szkodę pracodawcy ponosi odpowiedzialność do
wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia
szkody.
5. Jeżeli do wyrządzenia szkody pracodawcy doszło w wyniku umyślnego działania pracownika
jego odpowiedzialność odpowiada pełnej wysokości szkody.
XIII. PRZEPISY KOŃCOWE
§ 45
Postanowienia regulaminu nie naruszają postanowień indywidualnych umów o pracę.
§ 46
W sprawach nie uregulowanych w niniejszym regulaminie mają zastosowanie przepisy Kodeksu
Pracy, aktów wykonawczych i innych ustaw w zakresie prawa pracy, a także przepisy Kodeksu
Cywilnego.
§ 47
Wszelkie zmiany niniejszego regulaminu mogą być wprowadzane w formie pisemnego aneksu,
zmiany obowiązują po upływie 14 dni od dnia podania ich do wiadomości pracowników poprzez
wywieszenie na tablicy ogłoszeń w biurze firmy lub w miejscu wykonywania pracy.
§48
Regulamin niniejszy wchodzi w życie w dniu 01.03.2007 r. w momencie podjęcia działalności przez
firmę METAL
Zbigniew Baran.
Załącznik nr . 1 do Regulaminu Pracy
WYKAZ PRAC SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH LUB SZKODLIWYCH DLA
ZDROWIA KOBIET
Podstawa prawna: (Dz. U. Nr 114 z 1996r poz. 545; Dz. U. Nr 127 z 2002r. poz. 1092 ).
I. Prace związane z wysiłkiem fizycznym i transportem ciężarów oraz wymuszoną pozycją ciała
1. Wszystkie prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone wydatkiem
energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 5000 kJ (1200 kcal) na zmianę roboczą, a
przy pracy dorywczej - 20 kJ/min (4,8 kcal/min).
Uwaga: l kJ = 0,24 kcal.
2. Ręczne podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej:
l) 12 kg - przy pracy stałej,
2) 20 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
3. Ręczna obsługa elementów urządzeń (dźwigni, korb, kół sterowniczych itp.), przy której wymagane
jest użycie siły przekraczającej:
1) 50 N - przy pracy stałej,
2) 100 N - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
4. Nożna obsługa elementów urządzeń (pedałów, przycisków itp.), przy której wymagane jest użycie
siły przekraczającej:
l) 120 N - przy pracy stałej,
2) 200 N - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
5. Ręczne przenoszenie pod górę - po pochylniach, schodach itp., których maksymalny kąt nachylenia
przekracza 30°, a wysokość 5 m - ciężarów o masie przekraczającej:
l) 8 kg - przy pracy stałej,
2) 15 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
6. Przewożenie ciężarów o masie przekraczającej:
1) 50 kg - przy przewożeniu na taczkach jednokołowych,
2)80 kg - przy przewożeniu na wózkach 2,3 i 4-kołowych, 3)
300 kg- przy przewożeniu na wózkach po szynach.
Wyżej podane dopuszczalne masy ciężarów obejmują również masę urządzenia transportowego i
dotyczą przewożenia ciężarów po powierzchni równej, twardej i gładkiej o pochyleniu nie
przekraczającym:
2%
- przy pracach wymienionych w pkt. l i 2,
1%
- przy pracach wymienionych w pkt. 3.
W przypadku przewożenia ciężarów po powierzchni nierównej w sposób określony w pkt. l i 2,
masa ciężarów nie może przekraczać 60% wielkości podanych w tych punktach.
7. Dla kobiet w ciąży lub karmienia piersią:
1) wszystkie prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone
wydatkiem energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 2900 kJ na zmianę roboczą,
2) prace wymienione w ust. 2-6, jeżeli ",występuje przekroczenie 1/4 określonych w nich wartości,
3) prace w pozycji wymuszonej,
4) prace w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej.
II. Prace w mikroklimacie zimnym, gorącym i zmiennym
Dla kobiet w ciąży lub karmienia piersią:
l) prace w warunkach, w których wskaźnik PMV (przewidywana ocena średnia), określany zgodnie z
Polską Normą, jest większy od 1,5,
2) prace w warunkach, w których wskaźnik PMV (przewidywana ocena średnia), określany zgodnie z
Polską Normą, jest mniejszy od - 1,5,
3) prace w środowisku, w którym występują nagłe zmiany temperatury powietrza w zakresie
przekraczającym 15°C.
III. Prace w hałasie i drganiach
Dla kobiet ciąży:
1) prace w warunkach narażenia na hałas, którego:
aj poziom ekspozycji odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub do przeciętnego tygodniowego,
określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 65 dB,
b j szczytowy poziom dźwięku C przekracza wartość 130 dB,
c) maksymalny poziom dźwięku A przekracza wartość 110 dB,
2) prace w warunkach narażenia na hałas infradźwiękowy, którego:
a) równoważny poziom ciśnienia akustycznego skorygowany charakterystyką częstotliwościową G,
odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub przeciętnego tygodniowego, określonego w Kodeksie
pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 86 dB,
b) szczytowy nieskorygowany poziom ciśnienia akustycznego przekracza wartość 135 dB,
3) prace w warunkach narażenia na hałas ultradźwiękowy, którego:
a) równoważne poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościach
środkowych od 10kHz do 40 kHz, odniesione do 8-godzinnego dobowe-go lub do przeciętnego
tygodniowego, określonego w Kodeksie Pracy, wymiaru czasu pracy,
b) maksymalne poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościowych
środkowych od 10kHz do 40 kHz
- przekraczają wartości podane w tabeli:
Częstotliwość
środkowa w
tercjowych
wpasm
(kHz)
Równoważny poziom ciśnienia
akustycznego odniesiony do 8godzinnego dobowego lub do
przeciętnego tygodniowego,
określonego w Kodeksie Pracy,
wymiaru czasu pracy (dB)
10; 12,5; 16
20
25
31,5; 40
77
87
102
107
a,;
Maksymalny
poziom
ciśnienia
akustycznego
(dB)
100
110
125
130
4) prace w warunkach narażenia na drgania działające na organizm przez kończyny górne, których:
aj wartość sumy wektorowej skutecznych, ważonych częstotliwościowo przyśpieszeń drgań
wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych X,Y,Z, przy 8-godzinnym działaniu drgań na
organizm, przekracza 1m/s2,
b) maksymalna wartość sumy wektorowej skutecznych. ważonych częstotliwościowo przyśpieszeń
drgań wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych X,Y, Z, dla ekspozycji trwających 30
minut i krótszych, przekracza 4 m/s2
5) wszystkie prace w warunkach narażenia na drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm
człowieka.
IV. Prace narażające na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowania jonizującego
, nadfioletowego oraz prace przy monitorach ekranowych
l. Dla kobiet ciąży:
1) prace w zasięgu pól elektromagnetycznych o natężeniach przekraczających wartości dla
strefy bezpiecznej,
2) prace w środowisku, w którym występuje przekroczenie 1/4 wartości najwyższych
dopuszczalnych natężeń promieniowania nadfioletowego, określonych w przepisach w
sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w
środowisku pracy,
3) prace w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące określonych w przepisach prawa
atomowego,
4) prace przy obsłudze monitorów ekranowych - powyżej 4 godzin na dobę.
2. Dla kobiet karmiących piersią - prace w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące
określonych w przepisach prawa atomowego.
V. Prace pod ziemią, poniżej poziomu gruntu i na wysokości
l. Prace pod ziemią we wszystkich kopalniach, z wyjątkiem pracy:
I} na stanowiskach kierowniczych, nie wymagającej stałego przebywania pod ziemią i
wykonywania pracy fizycznej,
2) w służbie zdrowia,
3) w okresie studiów, w ramach szkolenia zawodowego,
4) wykonywanej dorywczo i nie wymagającej pracy fizycznej
2. Dla kobiet ciąży:
l) prace na wysokości - poza stałymi galeriami, pomostami, podestami i innymi stałymi
podwyższeniami, posiadającymi pełne zabezpieczenie przed upadkiem (bez potrzeby
stosowania środków ochrony indywidualnej przed upadkiem), oraz wchodzenie i schodzenie
po drabinach i klamrach,
2) prace w wykopach oraz w zbiornikach otwartych.
VI. Prace w podwyższonym lub obniżonym ciśnieniu
;'0
Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią -, prace nurków oraz wszystkie prace w warunkach
podwyższonego lub obniżonego ciśnienia.
VII. Prace w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi
Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią:
l) prace stwarzające ryzyko zakażenia: wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem ospy wietrmej
i półpaśca, wirusem różyczki, wirusem HIV, wirusem cytomegalii, pałeczką listeriozy.
toksoplazmozą
2) prace przy obsłudze zwierząt dotkniętych chorobami zakaźnymi i inwazyjnymi.
VIII. Prace w narażeniu na działanie szkodliwych substancji chemicznych
Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią
l) prace w narażeniu na działanie czynników rakotwórczych i o prawdopodobnym działaniu
rakotwórczym, określonych w odrębnych przepisach,
2) prace w narażeniu na niżej wymienione substancje chemiczne niezależnie od ich stężenia w
środowisku pracy:
- chloropren,
-2-etoksyetanol,
- etylenu dwubromek,
- leki cytostatyczne,
- mangan,
- 2-metyloksyetanol,
- ołów i jego związki organiczne i nieorganiczne,
- rtęć i jej związki organiczne i nieorganiczne,
- styren,
- syntetyczne estrogeny i progesterony,
- węgla dwusiarczek,
- preparaty do ochrony roślin,
3) prace w narażeniu na działanie rozpuszczalników organicznych, jeżeli ich stężenia vi środowisku pracy
przekraczają wartości .1/3 najwyższych dopuszczalnych stężeń.
IX. Prace grożące ciężkimi urazami fizycznymi i psychicznymi
Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią:
l) prace w wymuszonym rytmie pracy (np. na taśmie),
2) prace wewnątrz zbiorników i kanałów,
3) prace stwarzające ryzyko ciężkiego urazu fizycznego lub psychicznego, np. gaszenie pożarów, udział w
akcjach ratownictwa chemicznego, usuwanie skutków awarii, prace z materiałami wybuchowymi, prace
przy uboju zwierząt hodowlanych oraz obsłudze rozpłodników.
Niuton (N) - jest siłą, która w kierunku jej działania nadaje masie 1 kg przyspieszenie (przyrost prędkości)
równe 1 m/sek2
Załącznik nr. 2 do Regulaminu Pracy
Dziennik Ustaw z 1996 r. Nr 62 poz. 288
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 28 maja 1996 r.
w sprawie rodzajów prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie
osoby.
(Dz. U z dnia 1 czerwca 1996 r.)
Na podstawie art. 225 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
§ l. 1. Ustala się rodzaje prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w
celu zapewnienia asekuracji, ze względu na możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla
zdrowia lub życia ludzkiego.
2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.
§ 2. Przepisy rozporządzenia nie naruszają odrębnych przepisów określających rodzaje prac, które
powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby ze względu na możliwość wystąpienia
szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego.
§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIK
WYKAZ RODZAJÓW PRAC, KTÓRE POWINNY BYĆ WYKONYWANE PRZEZ
CO NAJMNIEJ DWIE OSOBY
1. Prace wykonywane wewnątrz zbiorników, kotłów, silosów i urządzeń technologicznych, w tym
prace w zbiornikach otwartych, które nie pozwalają na bezpośredni kontakt wizualny co najmniej z
jednym pracownikiem.
2. Prace w pomieszczeniach, w których występują gazy lub pary trujące, żrące albo duszące, przy
których wykonywaniu wymagane jest stosowanie środków ochrony indywidualnej.
3. Prace związane z:
- montażem i demontażem studzienek, stacji pomp wodnych przy głębokościach większych od 2
m,
- odmulaniem i pogłębianiem cieków i zbiorników wodnych,
- budową i pogłębianiem studni kopanych przy głębokościach większych od 2 m.
4. Prace w pomieszczeniach sekcyjnych zakładów utylizacji.
5. Prace na czynnych gazociągach i przemysłowych instalacjach gazowych.
6. Prace przy obsłudze autoklawów przemysłowych.
7. Prace na stanowiskach organizowanych w magazynach substancji trujących i żrących.
8. Prace przy usuwaniu skażeń chemicznych.
9. Prace związane z transportowaniem i stosowaniem materiałów wybuchowych.
10. Prace przy usuwaniu skutków wypadków i awarii radiacyjnych.
11. Prace związane z transportem i przeładunkiem materiałów promieniotwórczych,
wymagające nadzoru dozymetrycznego.
12. Prace w sterowniach i przy kanałach reaktorów jądrowych oraz w sterowniach i bunkrach
akceleratorów.
13. Prace związane z obsługą studzienek i zbiorników ścieków radioaktywnych.
14. Prace badawcze z użyciem urządzeń plazmowych do syntezy termojądrowej.
15. Prace związane z konserwacją, montażem i naprawą dźwigów, suwnic, żurawi wieżowych i
samojezdnych, układni c magazynowych i schodów ruchomych.
16. Prace spawalnicze, cięcie gazowe i elektryczne oraz inne prace wymagające posługiwania się
otwartym źródłem ognia w pomieszczeniach zamkniętych albo w pomieszczeniach zagrożonych
pożarem lub wybuchem.
17. Prace przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się całkowicie lub częściowo
pod napięciem, z wyjątkiem prac polegających na wymianie w obwodach o napięciu do 1 kV
bezpieczników i żarówek (świetlówek).
18. Prace wykonywane w pobliżu nie osłoniętych urządzeń elektroenergetycznych lub ich części,
znajdujących się pod napięciem.
19. Prace przy wyłączonym spod napięcia torze dwutorowej elektroenergetycznej linii napowietrznej
o napięciu 1 kV i powyżej, jeżeli drugi tor linii pozostaje pod napięciem. 20. Prace przy
wyłączonych spod napięcia elektroenergetycznych liniach napowietrznych, które krzyżują się z
liniami znajdującymi się pod napięciem.
21. Prace przy wykonywaniu prób i pomiarów w zakładach energetycznych oraz innych zakładach
przy urządzeniach elektroenergetycznych, z wyłączeniem prac stale wykonywanych przez
wyznaczonych pracowników w ustalonych miejscach pracy (laboratoria, stacje prób).
22. Prace przy budowie i eksploatacji napowietrznych linii elektroenergetycznych: - w
terenie trudno dostępnym lub zalesionym, wymagającym ścinania drzew,
- przy wymianie słupów i przewodów na słupach.
23. Prace przy budowie i eksploatacji napowietrznych linii telekomunikacyjnych
wykonywanych:
- na skrzyżowaniach z liniami energetycznymi, kolejowymi oraz w bezpośrednim sąsiedztwie szlaków
komunikacyjnych (dróg, rzek, mostów, wiaduktów) i gazociągów,
- w terenie trudno dostępnym lub zalesionym, wymagającym ścinania drzew,
- przy wymianie słupów i przewodów na słupach.
24. Prace przy eksploatacji linii kablowych ze zdalnym zasilaniem oraz przy urządzeniach zdalnego
zasilania.
25. Prace w studniach kablowych, w pomieszczeniach z nimi połączonych i dołkach
monterskich.
26.Prace na obiektach radiokomunikacyjnych w terenie górskim trudno dostępnym.
27.Prace konserwacyjne przy nadajnikach radiowych i telewizyjnych oraz prace wykonywane
na polach antenowych.
28. Prace w telekomunikacji przy nie obsługiwanych stacjach wzmacniakowych i komorach
kablowych.
29. Prace wykonywane na wysokości powyżej 2 m w przypadkach, w których wymagane jest
zastosowanie środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości.
30. Prace w wykopach i wyrobiskach o głębokości większej od 2 m.
31. Prace ziemne wykonywane metodą bezodkrywkową.
32. Prace geodezyjno-melioracyjne na terenach bagiennych.
33. Prace w kesonach i prace nurków.
34.Prace malarzy, konserwatorów okrętowych, wykonywane poza burtą statku lub z
zewnętrznego rusztowania wiszącego oraz prace na masztach.
35. Prace na statkach w: zbiornikach wodnych, paliwowych, balastowych, kolektorach, przelotniach,
zasobnikach powietrza silników spalinowych, zenzach, koferdamach, tunelach przystępkowych,
karterach silników i komorach łańcuchowych.
36. Prace związane z otwieraniem i zamykaniem luków ładowni na statkach.
37. Prace na otwartych pokładach statków w warunkach sztormowych oraz na stanowiskach
manewrowych, cumowniczych na dziobie i rufie.
38.Prace na statkach przy przeładunkach i manipulacjach materiałów niebezpiecznych. 39. Prace na
statkach wykonywane na wysokości powyżej 5 m na nie umocowanych w sposób stały drabinkach.
39. Prace kontrolerów fitosanitarnych na statku lub barce.
40.Prace przy oznakowywaniu i remoncie dróg na odcinkach nie zamkniętych dla ruchu.
41.Prace maszynistów kolejowych zatrudnionych na:
- lokomotywach elektrycznych nie wyposażonych w dwa aktywne systemy zabezpieczeń, tj. czuwak
aktywny i system samoczynnego hamowania pociągu,
- pojazdach trakcyjnych, poruszających się z szybkością powyżej 130 km/h,
- lokomotywach prowadzących pociągi w ruchu towarowym po liniach, na których miarodajne
pochylenie na obsługiwanym odcinku jest większe niż 15 promili na długości 1000 m.
43. Prace operatorów sprężarek chłodniczych, prace przy napełnianiu instalacji amoniakiem oraz prace
wykonywane w komorach chłodniczych, gdy drzwi do tych komór otwierane są tylko z zewnątrz.
44. Prace przy ogłuszaniu zwierząt w zakładach przemysłu mięsnego.
45. Prace związane z obsługą i zabiegami weterynaryjnymi zwierząt dużych w stacjach hodowli i
unasienniania.
46.Prace związane z dokarmianiem ryb z łódki.
47. Prace związane ze stosowaniem:
środków ochrony roślin podczas zabiegu fumigacji,
środków ochrony roślin w uprawach pod osłonami i w pomieszczeniach zamkniętych.
48. Prace związane ze świadczeniem usług w zakresie stosowania preparatów ochrony roślin w formie
płynnej, zaliczanych do pierwszej kategorii toksyczności.
49. Prace przy pozyskiwaniu drewna w lesie.
50. Prace związane z ratownictwem górskim
zał. nr 3 do Regulaminu
Pracy
TABELA NORM ŚRODKÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ
l.p.
Stanowisko pracy
1 monter - spawacz
2 operator maszyn i
urządzeń
Środki czystości
Sorty odzieżowe
R- dwuczęściowe ubranie rob.
wzmacnione, bawełna
R -obuwie robocze skórzane
z noskami
R- koszula flanelowa
O- kask ochronny
O- rękawice monterskie
pięcio-palcowe skórzane
O- rękawice spawalnicze
O- nakolanniki
O- fartuch ochronny
O- narękawniki
O- przyłbica spawalnicza
O- okulary ochronne
O- wkładki akustyczne
O- maska przeciw-pyłowa
R- beret /czapka/
R- kurtka zimowa
O- szelki bezpieczeństwa
Przewidywany
okres zużycia
termin przydziału
9 -miesięcy
z chwilą zniszczenia
12- miesięcy
9- miesięcy
z chwilą zniszczenia
z chwilą zniszczenia
z chwilą zniszczenia
1- miesiąc
2- miesięce
z chwilą zniszczenia
z chwilą zniszczenia
wg. potrzeb
wg. potrzeb
wg. potrzeb
wg. potrzeb
wg. potrzeb
wg. potrzeb
wg. potrzeb
z chwilą zniszczenia
z chwilą zniszczenia
wg. potrzeb
12- miesięcy
24- miesiące
24- miesiące
wykładane w pomieszczeniach higieniczno sanitarnych w postaci :
mydła, pasta BHP, kremy ochronne, papier toaletowy, ręczniki
papierowe
wg. potrzeb