1 1. A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak

oprac. Magdalena Lenart
1. A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby
dzieci do nas mówiły, Media Rodzina
Światowy bestseller poświęcony problemom wychowawczym zawiera praktyczne
wskazówki i ćwiczenia z zakresu komunikacji z dzieckiem.
Książka adresowana do rodziców, którzy chcą lepiej rozumieć i mądrzej kochać swoje
dzieci i być przez dzieci kochanym i rozumianym.
Autorki tej pozycji napisały także książki:
- „Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały, jak słuchać żeby z nami rozmawiały”
- „Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole”
- „Rodzeństwo bez rywalizacji”
2. C. Whitham, Jak powiedzieć dziecku NIE,
Rady dla rodziców dzieci od 2 do 12 lat, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Większość rodziców ma obawy przed powiedzeniem stanowczego NIE swoim
dzieciom. Jak zareagować, kiedy maluch nie chce pójść spać albo prawie nastoletnia
córka wymusza zakup szpanerskich ciuchów...? Może poddać się dla świętego
spokoju? Co zrobić, kiedy sytuacja zupełnie wymyka się spod kontroli? W tej książce
znajdziecie 26 typowych sytuacji, które są prawdziwą zmorą rodziców dzieci w wieku
od 2 do 12 lat.
Nie powinniśmy się wahać przed formułowaniem w sposób zdecydowany zakazów
i mówieniem w różnych sytuacjach: „Nie, tego nie można robić”, jeśli zapewnimy
jednocześnie dziecku poczucie bezpieczeństwa i rozsądne granice swobody. Nie
obawiajmy się, że przeciwstawiając się rozmaitym pragnieniom czy oczekiwaniom
dziecka utracimy jego zaufanie czy osłabimy jego miłość do nas... (z przedmowy do
wydania polskiego)
3. R. MacKenzie, Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić?
Jasne reguły pomagają wychowywać, GWP
Podstawą skutecznego wychowywania jest konsekwentne wyznaczanie granic,
umożliwiających dziecku orientację w otaczającym je świecie. Autor omawia typowe
błędy popełniane przez rodziców, wyznaczających dziecku zbyt sztywne, zbyt szerokie
lub niestałe granice. Opisuje granice odpowiednie dla dzieci na różnym etapie
rozwoju oraz skuteczne metody ich ustalania.
Omawia problem komunikacji w rodzinie. Na przykładach zaczerpniętych z
codziennego życia pokazuje, jak często rodzice, mimo najlepszych chęci, zupełnie
nieświadomie przekazują dziecku wewnętrznie sprzeczne komunikaty. Lekturę
polecamy rodzicom, nauczycielom i wychowawcom, którym zależy na nawiązaniu
przyjacielskich relacji z dzieckiem, bez ryzyka utraty autorytetu.
4. T. Gordon, Wychowanie bez porażek w praktyce,
PAX, Instytut Wydawniczy
Kontynuacja znanej, szeroko dyskutowanej książki Thomasa Gordona,
w której autor, proponując metodę rozwiązywania konfliktów rodzinnych bez
pokonanych , wskazywał - szerzej - takie sposoby porozumiewania się, które służą
1
wzrostowi wzajemnego szacunku, kształtowania u dzieci samodzielności i
odpowiedzialności. W kolejnym tomie autor przypomina najważniejsze punkty swej
teorii i konfrontuje ją z codziennym życiem. Publikacja zawiera bogaty materiał
wypowiedzi rodziców, którzy z większym lub mniejszym powodzeniem próbowali
zastosować we własnych rodzinach metody wychowywania bez porażek.
5. P. Santagostino, Poczucie własnej wartości, eSPe
Istnieje wiele sposobów na to, by wzmacniać u dziecka wiarę we własne siły.
Pewne
siebie
dziecko
stanie
się
w
przyszłości
zrównoważonym
i pogodnym dorosłym. Brak poczucia własnej wartości bywa przyczyną
niebezpiecznych zaburzeń osobowości: problemów w relacjach z innymi osobami
(także w kontekście związków uczuciowych) oraz zachowań autoagresywnych.
Autorka wyjaśnia w swojej książce, jak: - zwracać się do dziecka (odpowiednimi
słowami, właściwym tonem i z pozytywnym nastawieniem); - nawiązać z dzieckiem
otwarty dialog na temat jego emocji; - ustalić dokładne zasady, które będzie mogła
uznać cała rodzina; - wraz z dzieckiem dostrzegać błędy i szukać lepszych rozwiązań; nauczyć się oceniać rzeczywistą wagę problemu.
6. I. Obuchowska, Kochać i rozumieć, Media Rodzina
Poradnik pokazuje jak rozwiązywać konkretne problemy wychowawcze
pojawiające się każdego dnia. Autorka książki wykorzystując swoją wiedzę i bogate
doświadczenie odnosi się do polskich warunków. Prof. I. Obuchowska łączy
współczesną wiedze psychologiczną z potrzebą dzieci do bycia kochanym. Poradnik
dla rodziców dzieci od 0 do pełnoletniości.
7. T. Wolańczyk, A. Kołakowski, M. Skotnicka,
Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci, BiFOLIUM,
W Polsce zespół nadruchliwości psychoruchowej interesował psychologów i
psychiatrów dziecięcych już od lat sześćdziesiątych, jednakże publikacje poświęcone
temu zagadnieniu były bardzo nieliczne i adresowane głównie do psychologów i
psychiatrów dziecięcych. Nie było natomiast dotychczas monografii adresowanej
głównie do rodziców i wychowawców dzieci, na nich przecież głównie spoczywa
ciężar wychowania i kształcenia dzieci, w tym również dzieci z zespołem
nadpobudliwości psychoruchowej. Dobrze więc się stało, iż autorzy podjęli się
trudnego zadania omówienia przyczyn, obrazu klinicznego zespołu oraz różnych form
pomocy dzieciom nadpobudliwym psychoruchowo, ich rodzicom i nauczycielom.
Sądzę, iż z zadania, jakie postawili przed sobą wywiązali się bardzo dobrze i niniejsza
publikacja pomoże zarówno profesjonalistom jak i rodzicom i nauczycielom w
rozwiązywaniu problemów dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej
i deficytem uwagi.
Źródło:
www.gwp.pl
www.mediarodzina.com.pl,
www.sklep.iwpax.com.pl
www.empik.com.pl
www.pzwl.pl
2